เล่าประสบการณ์ตรง และเทคนิควิธีการฝึกกสิณแสงสว่าง (จนถึงฌานสี่)

แวะมาสนทนาต่อค่ะ (ยังไม่ใช่เนื้อหาการฝึกนะคะ แค่มาชี้แจงอะไรนิดหน่อย)

ข้อความเรื่อง"_าณ"ที่ดิฉันเพิ่งคัดมาโพสต์ให้อ่านนั้น ดิฉันเองขอเรียนเพิ่มเติมว่า บางที่ก็เรียกว่า_าณแปด โดยเพิ่มทิพจักขุ_าณไปอีกหนึ่งประการค่ะ
ส่วน "วิปัสสนา_าณ" นั้น บางที่เอ่ยถึงวิปัสสนา_าณ๙ บางที่เอ่ยถึงวิปัสสนา_าณ๑๖ ขอเชิ_ผู้รู้ว่าอธิบายเรื่องนี้ด้วยนะคะ

พอดีมิตรธรรมที่ดิฉันนับถือท่านนั้น(ที่เคยเล่าว่าเขาไม่ค่อยสบาย)แอบขึ้นภูเขาไปปฏิบัติธรรมในช่วงนี้ ดิฉันก็ไม่กล้าส่ง SMS ไปถามว่าเขาจะกลับเมื่อไรด้วย (ไม่กล้าสึกพระโยคาวจรค่ะ)
ไม่อย่างนั้น ถ้าเขาอยู่บ้าน แล้วดิฉันโทร.ไปถามเขาเรื่องนี้ เขาต้องทราบแน่เลยค่ะ
และนอกจากนี้ เรื่องการตอบเรื่องกสิณกองที่เหมาะนั้น ดิฉันต้องรอเขากลับมาช่วยกันก่อนนะคะ (เดาว่าเขาคงไม่ไปเก็บตัวนานเป็นเดือน)

ตอนนี้ขออนุ_าตชี้แจงอะไรเพิ่มเติมดีกว่า เกรงว่าจะมีผู้คาดหวังในความสามารถดิฉันจนเกินความสามารถจริงในปัจจุบันน่ะค่ะ

คืออย่างนี้นะคะ ดิฉันเองเป็นคนซื่อสัตย์ต่อความจริง ตรงไหนที่ไม่ทราบ หรือทำไม่ได้ ก็จะบอกตามตรง
(แต่ตรงไหนทำได้ หรือเป็นเรื่องจริง แต่ไม่พร้อมจะบอก ก็อาจจะพูดอ้อม แต่จะไม่โกหกค่ะ)
ส่วนตรงไหนที่ดิฉันเฉยๆ ไม่รับ แต่ไม่ปฏิเสธนั้น ไม่ได้แปลว่ายอมรับโดยปริยายทุกครั้งนะคะ แต่บางทีมันงงๆ น่ะค่ะ เลยเฉยๆ ไว้ก่อน

ทว่าตอนนี้ขอเรียนตามตรงว่า ณ วันนี้ดิฉันยังไม่คล่อง"_าณ"เท่าอดีตชาติในแต่ละชาติที่เคยได้อภิ__าและทิพจักขุ_าณมานะคะ
ดังนั้น มีอีกหลายเรื่องมากๆ ที่ดิฉันไม่มีความสามารถจะทราบได้ในปัจจุบัน แต่_าณในทิพจักขุ_าณนั้น กลับมาคร่าวๆ แล้ว
ซึ่งดิฉันเองไม่ได้วิตกที่ยังไม่คล่อง แต่ก็ปฏิบัติต่อไปเรื่อยๆ ...

ส่วนเรื่องการฝึก"ฌาน" ก็ขอเรียนตามตรงว่า ณ วันนี้ยังไม่ได้"นวสี"(หรือความคล่องในฌานอย่างเอกอุ)
อีกยังฝึกกสิณไม่ครบทั้งสิบกองค่ะ แต่ทราบแนวทางของกสิณทุกกอง เพราะฌานสี่ในกสิณทุกกองนั้นอารมณ์เดียวกันหมด
โดยกสิณกองที่ฝึกประจำ กับฌานในอานาปานสตินั้น ดิฉันก็เข้าฌานสี่ได้เร็วในหน่วยเวลาที่เป็นวินาที (อย่างเร็วสุดนั้น คือไม่ถึงวินาที แต่ไม่บ่อยมาก)

ดิฉันชลอการฝึกกสิณอีกหลายกองก็เพราะต้องการจะฝึกให้ได้นวสีก่อนจึงจะฝึกกสิณกองอื่นๆ ให้ครบสิบกองในรวดเดียวเลย
(ตอนนี้ เฉพาะกสิณที่ลองฝึกก็ได้ฌานสี่ทุกกอง แต่ยังไม่คล่องระดับนวสีค่ะ) ซึ่งก็ให้กำลังใจตนเองว่า ถ้าไม่ทำตัวเข้ารกเข้าพง(นอกลู่นอกทาง)เสียก่อน และมีอิทธิบาทสี่ ก็"อาจจะ"ได้นวสีในชาตินี้อีกค่ะ

ส่วนมโนมยิทธิแบบเต็มกำลังนั้น ปัจจุบันดิฉันก็ฝึกฝนค่ะ โดยฝึกด้วยตนเองที่บ้าน จิตออกไปอย่างสงบ(ไม่สั่น)ตั้งแต่การฝึกครั้งแรก (ก่อนหน้านั้น จิตออกไปเองแบบมโนมยิทธิหลายครั้งแล้วแบบไม่ค่อยจะรู้ตัวว่าเป็นการออกไปแบบมโนมยิทธิ)

เป็นอันว่าสารภาพกันซื่อๆ แล้วนะคะ
ว่าปัจจุบันนี้ มีบางอย่างที่ดิฉันพอทำได้ ถ่ายทอดให้อ่านได้
และมีอีกหลายอย่างมากที่ยังต้องฝึกฝนต่อไปค่ะ
ทั้งนี้ การที่บอกเล่าความจริงเหล่านี้ ตนไม่ได้คิดจะเปรียบเทียบกับใครเลย เพราะเหนือฟ้ายังมีฟ้า และมีฟ้า....ไม่รู้จบ
ดิฉันตระหนักดีว่า คนเรานั้นมีวิถีและวาระแตกต่างกัน อันไม่พึงนำมาเปรียบเทียบกัน

อย่างไรก็ตาม ดิฉันเชื่อเสมอว่า ทั้งดิฉันและท่าน หากฝึกฝนสมาธิจิตหรือกรรมฐานอย่างตรงต่อคำสอนพระพุทธองค์ มีมีศีล มีศรัทธา มีอิทธิบาทสี่ มีพระนิพพานเป็นที่ปรารถนาฯลฯ ไม่ช้าก็เร็ว การฝึกฝนย่อมก้าวหน้ากว่าวันนี้แน่นอนค่ะ

 

นับถือๆ

 

ผมคน ทำ มะ
ตอนนี้ผมมีคนที่ต้องสงสารเพิ่มอีก 1 คนแล้ว
ไม่ต้องถึงกับปฏิบัติดีหรอกครับ
แค่อ่านให้ดีก็นับว่าบุ_แล้ว....แย่จังไม่เห็นคิดดีกันเลย

 

มาจากสายไหนหรือคะ ถึงมาเที่ยวว่าคนนั้นคนนี้ แน่จริงเอาเหตุผลมาคุยกันสิ
ไม่เกิน ๗ กระบวนท่า คุณก็ล้มแล้วไม่ต้องถึงอาจารย์ แค่พลอยก็พอค่ะ

 

ขอบพระคุณพี่มากค่ะ ตอนนี้ก็ฝึกอยู่ค่ะ ตามคำแนะนำของเวบสโนว์

ขอถามดังนี้เพราะศรัทธาพี่ค่ะ


1.ฝึกกสิณหลายกอง คือประมาณ2-3กอง ในช่วงเวลาเดียวกัน เช่นเช้าฝึกแสง เย็นฝึกไฟ ค่ำฝึกอากาศ หรือฝึกกองเดียวให้เสร็จๆไปค่อยมาสนใจกองอื่นๆ กระเจียวเป็นมือใหม่นะคะ งานนี้คนอื่นจะมาร่วมตอบร่วมให้คำแนะนำก็ได้ค่ะ รออ่าน

2.ฝึกสมถะ เช่นพวกกสิณ และอื่นๆ คู่กับ วิปัสสนา หรือฝึกเป็นอย่างๆไปก่อนดีคะ ตอนนี้สนใจฝึกวิปัสสนามากกว่า อาจเป็นเพราะช่วงที่ไปบวช ไปสนทนาธรรมกับพระป่าบ่อยๆ จนมุ่งมั่นวิปัสสนามาก แต่ก็ยังไม่ละทิ้งการฝึกกสิณ

ช่วยแนะนำบอกเล่าทีนะคะ

 

น้องกระเจียวคะ

1.ฝึกกสิณกองแรกให้จบก่อนแล้วฝึกกองต่อไปจะง่ายมาก ให้จบทีละกองจะเร็วกว่าค่ะ
2.จากประสบการณ์พี่เห็นว่า ทำสมถกรรมฐานควบคู่วิปัสสนากรรมฐานจะเสริมกันและกันค่ะ
2.1ตอนแรกทำสมถกรรมฐานให้ได้กำลังฌาน(สี่)ก่อน แล้วน้อมมาพิจารณาแบบวิปัสสนาฯ จะกดกิเลสไว้ได้ในขณะนั้น การพิจารณาจะชัดเจน เห็นสภาพตามเป็นจริงเร็วค่ะ ส่วนวิปัสสนากรรมฐานก็จะช่วยให้ใจเราเบา ทำสมถกรรมฐานง่ายขึ้นเช่นกัน
2.2แต่ไม่ว่าจะได้ฌานสี่หรือยัง สามารถทำวิปัสสนากรรมฐานอย่างง่ายๆ ได้ในทุกที่ เช่น พิจารณาไตรลักษณ์กับสิ่งต่างๆ ในชีวิตประจำวัน, ตามดูอาการของกาย ตามดูอาการของใจ เป็นต้นค่ะ

 

คำสอนเกี่ยวกับกสิณทั้ง 10 กองที่ดิฉันอ่านแล้วเข้าใจได้ง่าย
http://www.praruttanatri.com/member/htm/ks10.html

และขอเชิญคำสอนของหลวงพ่อฤาษีลิงดำเรื่องกสิณ10 แบบวิปัสสนาค่ะ
http://praruttanatri.com/special/books/kmt40/index.htm

เล่าการฝึกกสิณ(แสงสว่าง)จากประสบการณ์ตนเอง

1.นำวัตถุที่ใช้เพ่งมาวางที่ตำแหน่งที่มองถนัด และมองได้บ่อยค่ะ
มองด้วยอารมณ์สบาย ผ่อนคลาย ระลึกรู้ถึงความเป็นธาตุนั้นๆ เช่น ธาตุไฟ ก็ระลึกรู้ว่าเป็นธาตุไฟ พร้อมภาวนาตามธาตุนั้น เช่นกสิณไฟ ภาวนาว่า"ไฟ" หรือ"เตโชกสิณัง"

ถ้ากสิณแสงสว่าง (ดิฉันใช้ลูกแก้วกลมใสสำหรับมอง) ภาวนาว่า "แสงสว่าง" หรือ"อาโลกากสิณัง"ก็ได้ หรือจะภาวนาว่า "อาโลโก" ก็ได้
ดิฉันภาวนาว่า "อาโลโก" เพราะเป็นคำถนัดมาจากอดีตค่ะ (เลือกตามความชอบและความถนัด) ทั้งนี้ ภาวนาในจังหวะที่สอดคล้องกับลมหายใจตามธรรมชาติค่ะ

สรุปข้อนี้ว่า ใช้ใจจับภาพ จับลมหายใจตามธรรมชาติ และภาวนาอย่างสอดคล้องกันทั้งสามอย่างค่ะ

2.มองวัตถุที่ใช้เป็นนิมิตรแล้วลองหลับตา หากภาพนั้นติดเป็น"อุคหนิมิตร" ก็จะเห็นว่า หลับตาแล้วจะเป็นภาพกึ่งตาเห็น กึ่งใจเห็น (คล้ายเรากำหนดภาพขึ้นมาเองจนเหมือนวัตถุที่ตาเราเห็นตอนลืมตานั้น)

ส่วนอุคหนิมิตรในกสิณแสงสว่างแบบลืมตานั้น ดิฉันเห็นอุคหนิมิตรเป็นลูกแก้วใสลอยอยู่ในอากาศ บางเบาเทียบเท่า1/10 ของฟองสบู่ค่ะ
(แต่ฝึกขั้นแรก มองแบบหลับตาส่วนใหญ่จะง่ายกว่า)

ขั้นต้นนี้ สำคัญว่า มองวัตถุ(แบบสบายๆ)จนได้อุคหนิมิตรก่อน จะกี่วัน หรือกี่เดือนก็ตาม ต้องได้อุคหนิมิตรก่อนค่ะ
บางท่านที่เคยสำเร็จมาในอดีตชาติ มองไม่ถึงชั่วโมงก็ได้อุคหนิมิตรแล้วก็เป็นไปได้

3.เมื่อใดที่ได้อุคหนิมิตรแล้ว หลับตาหรือลืมตามองอุคหนิมิตร(อย่างแผ่วเบาด้วยอารมณ์สบาย)ต่อไป คือใจยังจับกับภาพและลมหายใจ
คำภาวนาจะค่อยๆ หายไปเอง
(บางท่านที่ไม่ถนัดภาวนาจริงๆ ก็ไม่ต้องภาวนาก็ได้ค่ะ แต่ให้ใจหมายรู้ว่าเรากำลังทำกสิณใดอยู่ แต่รู้แบบไม่คิด ใจในสมาธิจะค่อยๆเข้าสู่อารมณ์อุบกขามากขึ้นเองนะคะ)

4.อุคหนิมิตรจะเริ่มเปลี่ยนสภาพเองเป็นปฏิภาคนิมิตรในช่วงใดช่วงหนึ่ง ภาพนิมิตรที่มองนั้นจะเป็นผลึกแก้วแล้วใสขึ้น (ใจยังจับภาพอุคหนิมิตรอยู่ แต่อารมณ์จะนิ่งขึ้นเรื่อยๆ)

5.บางท่านอาจมีปิติบ้าง ก็ปล่อยไปคือไม่สนใจปิติ ใจยังจับภาพอุคหนิมิตรอยู่ อุคหนิมิตรจะใสขึ้นๆ แต่บางท่านจะไม่รู้สึกถึงปิติ เช่น ขนลุก เพราะปิติผ่านไปเร็ว ซึ่งเป็นการดีค่ะ

6.(ลมหายใจจะหมดไปเอง แต่ตลอดมานั้นไม่สนใจลมหายใจเท่าปฏิภาคนิมิตร) ใจส่วนใหญ่จับที่ปฏิภาคนิมิตร ปฏิภาคนิมิตรจะกลายเป็นแก้วประกายพรึก หรือแก้วใสประกายแบบเพชรเองตามธรรมชาติเมื่อใจสู่อุเบกขารมณ์ หรืออารมณ์นิ่ง ดิ่งวางเฉย
ตรงนี้คือฌานสี่ในกสิณ

สรุปโดยรวมคือ
1.มองวัตถุให้เกิดอุคหนิมิตรประจำก่อน คือลืมตาหรือหลับตาเมื่อใดก็กำหนดเห็นอุคหนิมิตรได้
2.วางอารมณ์แผ่วเบา ใจ(กึ่งตา)จับอุคหนิมิตร ภาวนาให้สอดคล้องกับลมหายใจ (หรือถ้าไม่ถนัด ก็ไม่ต้องภาวนาก็ได้ค่ะ แต่ใช้ใจกึ่งตาจับอุคหนิมิตรต่อไป แบบหลับตาหรือลืมตาก็ได้)
3.อุคหนิมิตรจะกลายเป็นปฏิภาคนิมิตร ระหว่างเป็นปฏิภาคนิมิตรจะย่อ ขยายปฏิภาคนิมิตรได้ตามใจ จะลองย่อ ขยายด้วยใจนึกดูก็ได้ ถ้าลองทำแล้วรู้ว่าทำได้จริง ต่อไปไม่จำเป็นว่าต้องย่อ ขยายภาพนิมิตรทุกครั้งก็ได้ค่ะ
4.เมื่อปฏิภาคนิมิตรใสเป็นประกายเพชร ก็จะเริ่มอธิษฐานได้

ดิฉันพิมพ์และเรียบเรียงความคิดช้า ข้อความนี้ใช้เวลาราว 5 ชั่วโมงทีเดียว
ดังนั้น คราวต่อไปจะมาพิมพ์เล่าถึงการอธิษฐานขอเห็นนิมิตรในกสิณแสงสว่างต่อนะคะ

 

ผมอยากฝึกกสิณมาก ข้อความที่คุณณฐมณฑ์โพสต์มานี่เป็นประโยชน์มากครับ
ขอบพระคุณอย่างสูงครับ

 

คุณณฐมณฑ์ ครับ
กรุณาแนะนำต่อไปนะครับ
ผมฝึกอานาปา+ภาวนาพุทโธ+อาโลกสิน เอาดวงสว่างตั้งที่กลางลำตัว
เกิดแสงสว่างเล็กน้อย ใจสงบดี เกิดสุขเล็กน้อย แต่หลับประจำเลยครับ ควรทำอย่างไรต่อครับ สติยังน้อยใช่หรือเปล่าครับ จะแก้ยังไงดีครับเรื่องง่วงนี้ ข้อดีก็มีคือเวลาอยากหลับ จะเหมือนกับปิดสวิทช์พัดลมเลยครับ
ขอบคุณครับ

 

ทำไมมีคนใช้ชื่อผมตอบกระทู้ในนี้ได้ยังไง งงมากตัวเองไม่เคยตอบกระทู้ใครเลย เคยขอความช่วยเหลือจากคุณ ณฐมณฑ์ ใน private เท่านั้น ฝากขอโทษคุณ ณฐมณฑ์ด้วย ผมงงจริงๆ ผมยังรอให้คุณ ณฐมณฑ์ถามพระพุทธองค์ให้ผมอยู่นะครับ

 

หรือคะงั้นโหสิ!

 

เยี่ยมเลยครับ คุณณฐมณฑ์

ดีใจมากที่คุณณฐมณฑ์มาสอนการทำกสินที่นี่ คนอื่นๆจะได้นำมาปฏิบัติด้วย รอมานานเกี่ยวกับเรื่องนี้ อนุโมทนาครับ ... การปฏิบัติผมยังไม่ไปไหนครับ คลานต้วมเตี้ยมๆ แถวๆนี้แหละ T-T ก็จะพยามปฏิบัติตามที่คุณณฐมณฑ์แนะนำนะครับ ....

 

สอบถามคุณณฐมณฑ์นิดนึงครับ

"ดิฉันชลอการฝึกกสิณอีกหลายกองก็เพราะต้องการจะฝึกให้ได้นวสีก่อนจึงจะฝึกกสิณกองอื่นๆ ให้ครบสิบกองในรวดเดียวเลย
(ตอนนี้ เฉพาะกสิณที่ลองฝึกก็ได้ฌานสี่ทุกกอง แต่ยังไม่คล่องระดับนวสีค่ะ) "
----------------------------------------------
จากที่คุณณฐมณฑ์ได้กล่าวมาข้างต้นนี้ การที่เราจะฝึกกสิณนั่นผมคิดว่าควรจะทำฌานสี่ให้คล่องในระดับวสีก่อนถูกต้องหรือไม่ครับ ? เพราะฌานสี่เป็นฐานหรือแม่บทของกสิณทุกกองถ้าเกิดทำฌานสี่ไม่คล่องแล้ว การที่จะเข้าถึงกสิณนั้นอาจเป็นไปได้ยากมาก(ไม่นับบุคคลที่เคยมีของเก่าติดตัวมาแต่อดีต) จากประสบการณ์ที่ได้ทดลองฝึกกสิณดู การกำหนดอุคหนิมิตให้เห็นติดตาทำได้นิดหน่อยไม่นาน นิมิตนั้นก็เลือนหายไปอีก ต้องกำหนดใหม่เรื่อยๆ ทำให้มัวแต่พะวักพะวงกับนิมิต จิตไม่สงบนิ่ง เลยลองไม่สนใจกำหนดนิมิตอีกต่อไป เอาสติหันไปสนใจกับลมหายใจเข้าออก จิตจับนิ่งอยู่ที่ลมหายใจเข้าออกตลอดเวลา จนสมาธิแนบแน่นเข้าถึงฌาน สตินิ่งอยู่ในอารมณ์ของฌานจนพอใจแล้ว ถอนออกมาอยู่ที่อุปจารสมาธิมีสติทรงตัว จากนั้นทำขั้นตอนเดิม คือ เข้าไปถึงฌานสี่ เข้า-ออกฌานสักสี่ถึงห้ารอบ จนจิตหมดจากภาวะของกิเลสนิวร ใสสะอาด สติดำรงค์อยู่อย่างมั่นคง จากนั้นถอนออกมาที่อุปจารสมาธิแล้วกำหนดอุคหนิมิตดู ตรงนั้นแหละอุคหนิมิตที่กำหนดจะสว่างชัดเจนแจ่มใสมาก เมื่อเพ่งเข้าไปอีก อุคหนิมิตก็จะเปลี่ยนเป็นใสสว่างดั่งเพชร ...ต่อไป นี่แหละเป็นวิธีการฝึกกสิณที่ถูกต้อง
สรุป การที่จะฝึกกสิณทุกกองให้คล่องนั้น หลักสำคั_ก็คือต้องคล่องในฌานสี่ก่อน เข้า-ออกฌานสี่อย่างเอกอุจนจิตหมดจากภาวะของกิเลสนิวร ใสสะอาด กสิณทุกกองก็จะมาอย่างง่ายได้

ครับ นี่เป็นข้อคิดเห็นของผมจากประสบการณ์ที่ผ่านมา ผิดพลาดประการใด คุณณฐมณฑ์โปรดชี้แนะด้วยนะครับ

 

พี่ณฐ อยู่เป็นขวัณกำลังใจและอาจารย์(เพื่อนธรรม)ในการฝึกปฎิบัติของเพื่อนสมาชิกต่อไปนะคะ เป็นบุณที่ได้มาอ่านกระทู้ของพี่ทั้งที่พันทิพย์และพลังจิต(และที่อื่นๆด้วยค่ะ)

 

โมทนากับกุศลจิตของคุณณฐมฑ์เป็นอย่างยิ่งนะครับ ... ผมลงจากเขามาแล้ว แม้สุขภาพจะยังไม่ค่อยแข็งแรงดีนัก ก็ยินดีขอร่วมเกื้อกูลสหธรรมมิกอีกแรง ตามกำลังสติปัญญาอันน้อยของผม ... แต่ผมขออนุญาตออกตัวไว้ก่อนนะครับว่า การดูเรื่องกรรมฐานที่เหมาะสมจริตของแต่ละบุคคลนั้น เป็นอำนาจของพระพุทธญาณโดยเฉพาะ ดังนั้นขอใช้วิธีทูลถามตรงต่อพระพุทธองค์ แล้วนำมาตรวจสอบยืนยันกันกับคุณณฐมณฑ์อีกทีนะครับ ... ขอเวลาผมอีกนิดนะครับ เดี๋ยวผมจะขอเข้ามาใหม่ .... แต่ขออนุญาตออกตัวอีกครั้งนะครับว่า ญาณรู้ต่างๆของผมเองนั้นผมทราบได้เพียงครึ่งเดียวเมื่อเทียบกับคุณณฐมณฑ์ ดังที่เคยตรวจสอบกันอยู่หลายๆวาระ คุณณฐมณฑ์จะเสริมต่อในสิ่งที่ผมรู้ได้กว้างยิ่งขึ้นไปอีกเสมอๆครับ...สาธุกับทุกๆท่านในที่นี้ด้วยนะครับ

 

สำหรับคำถามในการฝึกกสิณต่างๆ ดิฉันจะเข้ามาตอบอย่างตั้งใจ และจะเข้ามาเล่าเกี่ยวกับการฝึกต่ออีกทีนะคะ
(บังเอิญช่วงนี้ เวลาของดิฉันไม่เอื้อต่อการตอบในเรื่องสำคัญๆ นัก เพราะดิฉันอยากตอบ-อยากเรียบเรียงความคิดในการถ่ายทอดอย่างตั้งใจจริงๆ
และอยากให้เกิดประโยชน์ต่อผู้อ่านที่สนใจจริงๆ ค่ะ
หากรีบเขียนในเวลาที่ไม่อำนวย ก็เกรงจะเขียนไม่ดีเท่าที่ตนตั้งใจอยากให้เป็น ขอเป็นว่า... เร็วๆ นี้ จะหาเวลาเหมาะๆ มาเขียนต่อนะคะ
ช่วงนี้ แม้แต่เวลาหลับ และเวลาในการทานอาหารยังไม่ค่อยครบถ้วนเลยค่ะ)

คุณปาริสัชชาเป็นมิตรธรรมที่ดิฉันนับถือ...ผู้เคยช่วยตรวจสอบข้อมูลจากทิพจักขุญาณให้ดิฉันหลายครั้งเพื่อจะได้แน่ใจว่าบางเรื่องไม่ใช่อุปาทาน อีกเคยให้คำปรึกษาด้านวิปัสนากรรมฐาน และเคยแลกเปลี่ยน-พัฒนาประสบการณ์ทางจิตต่อกันหลายครั้ง เช่น การฝึกดูออร่าด้วยตาเปล่า การส่งโทรจิต เป็นต้น

บางทีช่วงนี้ ดิฉันจะขอให้คุณปาริสัชชาเข้ามาช่วยเสริมหรือช่วยตอบคำถามแทนดิฉันในบางคำถามนะคะ
เนื่องด้วย ดิฉันได้ทราบถึงคุณภาพระดับจิต ระดับธรรมของคุณปาริสัชชามาพอสมควรแล้ว
โดยเชื่อมั่นว่าคุณปาริสัชชามีสัมมาทิฐิมาตลอด ปฏิบัติวิปัสสนากรรมฐานมาต่อเนื่อง มีประสบการณ์ธรรม-ประสบการณ์ทางจิตมาไม่น้อย และมุ่งหมายต่อพระนิพพานในปัจจุบันชาติเช่นเดียวกับศิษย์หลวงพ่อฤาษีลิงดำทั้งหลาย

ดังนั้น จึงขอความกรุณาคุณปาริสัชชามา ณ ที่นี้ด้วยความนับถือนะคะ

 

คุณณฐมณฑ์ / คุณปาริสัชชาครับ
กรุณาแนะนำต่อไปนะครับ
ผมฝึกอานาปา+ภาวนาพุทโธ+อาโลกสิน เอาดวงสว่างตั้งที่กลางลำตัว
เกิดแสงสว่างเล็กน้อย ใจสงบดี เกิดสุขเล็กน้อย แต่หลับประจำเลยครับ

ที่ทำแบบนี้เพราะเคยชินพร้อมกันทั้ง 3 ครับ ถ้าไม่ครบมักฟุ้งซ่านง่าย พอกำหนดดวงสว่างเป็นนิมิต จิตจะสงบง่ายไม่ฟุ้งซ่าน
แต่พอนึกถึงดวงนิมิตเริ่มชัด ใจสงบดี เกิดสุขเล็กน้อย ก็จะเกิดอาการง่วงตามมาเสมอ
เคยแก้ด้วยการเดินจงกลม แต่ไม่ถนัดครับ จิตใจไม่นิ่ง
ควรทำอย่างไรต่อครับ สติยังน้อยใช่หรือเปล่าครับ จะแก้ยังไงดีครับเรื่องง่วงนี้

ข้อดีก็มีคือเวลาอยากหลับ จะหลับง่ายเหมือนกับปิดสวิทช์พัดลมเลยครับ
ขอบคุณครับ

 

แวะมาขอบคุณพี่บรรพตอ.ฮับ

สำหรับโลโก้สวยๆ

 

ขอแวะมาแสดงความขอบคุณก่อนนะคะ
ขอขอบคุณน้องกระเจียว คุณหนุ่มทิพย์ น้องพลอย คุณคนทำมะ คุณ mean คุณบรรพต คุณปาริสัชชา คุณ Star Platinum คุณzipper น้องแพรว คุณอู่เย่ คุณGif คุณgirl คุณบัวใต้น้ำ คุณพิมพ์ประภัสสรและทุกท่านที่มีไมตรีจิต มีกุศลจิตต่อชาวเรามาตลอดนะคะ

ส่วนคุณคนทำมะ กับ คุณ mean นั้น ดิฉันทราบตั้งแต่ต้นแล้วว่าไม่ได้มีเจตนาไม่ดีกับใครนะคะ เพียงแต่อาจจะเป็นที่เข้าใจคลาดเคลื่อนสำหรับบางท่านไปบ้าง โดยคุณ mean นั้น ระบบเทคโนโลยีทำให้เกิดความสับสนของชื่อนิดหน่อยค่ะ

(rose) ดอกไม้ขอบคุณทุกท่านค่ะ
ดิฉันจะยังอยู่พิมพ์เล่าไปเรื่อยๆ จนจบหัวข้อกระทู้นี้นะคะ

 

เรียนคุณณฐมณฑ์ที่นับถือครับ... ผมเองคงแค่ได้แต่เพียงเข้ามาช่วยเสริมในระยะสั้นๆเท่านั้นนะครับ ทั้งนี้ก็เพราะทราบว่าตัวคุณณฐมณฑ์เองก็แทบจะไม่ค่อยมีเวลาพักผ่อนเสียด้วยซ้ำ และก็เข้าใจว่าทุกๆท่านในที่นี้ก็ยังคงอยากขอให้คุณณฐมณฑ์อยู่เป็นหลักและเป็นกำลังใจให้กับเพื่อนธรรม (ที่คุณเคยเกี่ยวเนื่องกันมา ) มากกว่านะครับ

อีกประการหนึ่งก็คือ วิธีการถ่ายทอดข้อมูลของคุณณฐมณฑ์ที่แสดงออกมานั้น จะเรียบเรียงด้วยความตั้งใจอย่างยิ่ง จึงเป็นการช่วยเสริมสร้างกำลังใจให้กับผู้อ่านที่สัมผัสได้ดีกว่าผมมากนะครับ ...

หวังใจว่าช่วงเวลาที่ผมเข้ามาเสริมชั่วคราวนี้ คุณณฐมณฑ์จะได้มีเวลาเรียบเรียงข้อมูลในการอธิบายถึงวิธีการฝึกกสินจากประสบการณ์ต่อไปนะครับ

ส่วนคุณภาพระดับจิต ระดับธรรมของผมที่คุณณฐมณฑ์กล่าวนั้น ยังคงห่างไกลความดีอยู่มากครับ ผมเองไม่กล้าขอรับคำชมเหล่านั้น ทั้งนี้เพราะเหตุว่า ยังมีผู้เข้ามาอ่านที่มีภูมิธรรมอันน่าเลื่อมใสอยู่หลายๆท่านในที่นี้นะครับ