(บาปไหม) ถ้าขายพระเลี้ยงชีพ......

ขึ้นอยู่กับเจตนาครับ

 

ผมว่าไม่บาปแน่..ถ้าไม่หลอกขายพระปลอม..คุณจะซื้อมาองค์ละ10บาทแล้วคุณจะขายองค์ละล้านก็ได้ถ้ามีคนซื้อ

 

บาปๆๆๆ ให้เช่าพระแท้ราคาแพง ต้องให้เช่าถูกๆหรือแจกฟรี 55

 

อ้างอิง:
<table border="0" cellpadding="6" cellspacing="0" width="100%"> <tbody><tr> <td class="alt2" style="border: 1px inset ;"> ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ pornsak
ถึงท่าน จขกท.... ขออนุญาต นอกเรื่องนิดหนึ่งนะครับ ^_^

ลองสังเกตดูคน2ประเภทนี้นะครับ

1. คนที่มักจะบูชาพระ ไม่ว่าจะเป็นพระบูชา หรือพระเครื่องต่างๆ เข้าบ้าน หรือเอาไว้กับตัว(ยกเว้นของขลังบางอย่าง เช่น อิ้น นะครับ) ด้วยความนอบน้อมและศรัทธาในพระรัตนไตร ลองสังเกตุดูสิครับ แนวทางชีวิตของคนเหล่านั้นมีอยู่สองอย่าง คือ ถ้าไม่ ทรง ก็ รุ่ง ไปเลย

2. คนที่มักจะขายพระ เลี้ยงชีพ ไม่ว่าจะเซียนโน้น เซียนนี้ ... ต่อให้ว่าจะได้กำไรเป็น หมื่นเป็นแสน ชีวิตเขาก็ไม่ได้ดีขึ้นมาหรอกนะ มีแต่ ทรง กะ ทรุด

นี้คือสิ่งที่ผมสังเกตมาหลายสิบปี ส่วน ท่าน จขกท จะเห็นด้วยหรือไม่อย่างไร ก็ลองพิจารณาดูเอาเองนะครับ ^_^
</td> </tr> </tbody></table>

.............................................................................................................

ขอโมทนาด้วยนะคะ

 

ขายอะไรก็ขายไปเถอะครับ อย่าเอาของเก๊มาหลอกขายละกัน โดยเฉพาะเก๊ดูง่าย ห่ะๆ

 

ผมเคยได้ยินหลวงพ่อตัดบอกว่า อยากขายก็ขายไป เอาของกู(ท่าน) ไปขายด้วยก็ดี ขายไปให้หมด เก็บไว้ทำไม

หรืออย่างหลวงพ่อตี๋ ท่านก็พึ่งสอนพี่ท่านหนึ่งมาว่า อยากจะขาย ก็ทำให้เป็นเรื่องเป็นราวไปเลย

ไม่บาป ถ้าขายของแล้วเอาเงินมาทำบุญต่อ แค่คุณเดินเข้าวัด เอาเงินมาเช่าของจากวัด ก็ได้บุญแล้วหนึ่งต่อ

คุณเอาไปขาย แล้วมาหมุนเวียน เช่าไปใหม่อีก ก็เหมือนได้ต่อยอดไปเรื่อยๆ

 

ผมอ่านมาหลายท่านที่บอกว่าขนาดวัดยังขายเลยพระท่านขายพระตามวัด อย่าโยนบาปให้พระและวัดเลยครับ ท่านไม่ได้ขาย พระท่านให้เป็นพระของขวัญเนื่องจากประชาชนมีความศรัทธาต่อการทำบุญก่อนเป็นอันดับแรก เช่นการสร้าง เจดีย์ บำรุงวัด เป็นต้นไม่ได้นำเงินไปใช้ส่วนตัวนี่ครับ หรือกรณีย์ พระสงฆ์ ที่ขายพระพุทธรูป ก็มิใช่กิจของพระสงฆ์ อยู่แล้ว แล้วร้านที่ขายพระบูชาที่ไม่ได้เป็นพระเครื่องพระพุทธรูปองค์โตๆ เพื่อสร้างเป็นพระประธาน หรือพระถวายเพื่อเป็นสัฆทานผมว่าไม่บาปหลอกครับ เพราะพระที่เราได้นำไปกราบไหวที่วัด หรือที่บ้านขนาดจะเช็ด หรือจะจับองค์พระ เรายังต้องไห้วและสำรวมเลย แต่ลอกนึกดูว่าเราได้พระมาบูชา แล้วมีคนมาขอซื้อต่อ ถ้าเขาต้องการทำบุญโดยปกติไม่จำเป็นต้องใช้พระเครื่องนี้หรือเราให้ก้ได้เป็นการให้ทานเพราะเรายึดมันในธรรมคำสังสอนแต่โดยในจิตรใจแล้วยอมรับหรือไม่ว่าถ้าขายเป็นเรื่งเป็นราว เราใช้กิเลศของความโลภในการค่าขาย อยู่ละก็ ผมว่าเราตีประเด็นผิดไปเลยเราไม่บาปเพราะว่าไม่ได้เบียดเบียนใคร แต่ใจเราจะต่ำจับพระซึ่งเป็นตัวแทนของพระพุทธเจ้า ไม่ได้จับด้วยความเคารพไม่ได้จับแล้วนึกถึงบุญคุญของท่านที่ท่านสังสอนในพระธรรม แต่เราจับเพราะความโลภอย่ากที่จะขายอยากที่จะต่อลองราคา บางท่านส่งใส่กล่องไม่รู้ว่าท่านผ่านอะไรบ้างกว่าจะถึงผู้ซื้อ ลองคิดซิว่าท่ายนับถือในพระพุทธศาสนาแบบไหนกันครับ ถ้าท่านมีสิ่งที่มีค่าสูงสุดในทางจิตใจสูงและประเสริฐสูงสุดแทบไม่อยากจะแตต้องให่ท่านละค่ายเคืองเลย ไม่ว่าจะเป็นตัวแทนรูปหรือวัตถุ แลัวถ้าถูกเหยีบยหรือถูกซื้อขายดูแล้วถูกส่ง ถูกต่อราคา ดูแล้วว่าควรหรือไม่สมควรครับ<!-- google_ad_section_end -->

: โดย คุณรังสิโก

ผมเองเคยคิดขึ้นมาเหมือนกันว่า หากคนปล่อยพระ ทำบ่อยๆ เข้าบ่อยๆเข้า จิตวิญญานแห่งความเคารพในพระรัตนตรัยจะเป็นเช่นไร เพราะเขาตีราคาพระเป็นเหมือนเช่นสิ่งของ วัตถุ นะครับ และทำกำไร ผมเองยังตอบโจทย์ข้อนี้ไม่ออกเลยครับ (ไม่ใช่จะว่าคนปล่อยนะครับ แต่เคยคิดขึ้นมาอะครับ และยังคิดคำตอบให้ตัวเองไม่เจอจริงๆ) ถ้าทำบ่อยๆเข้า สังโยชน์ ข้อ 2 วิจิกิจฉา ที่ว่าเคารพพระพุทธ พระธรรม พระอริยสงฆ์เป็นที่พึ่งอย่างแท้จริง จะยังทรงได้อยู่ไหม จะทำอารมณ์ยังไง

ถ้าเราขายพระ หรือปล่อยพระ บ่อยๆเข้า บ่อยๆเข้า หามาปล่อยไป กำไร กำไร สังโยชน์ข้อนี้จิตใจลึกๆจะทรงความละเอียดของสังโยชน์ข้อนี้ได้ไหม หรือจะบั่นทอนลงไปเรื่อยๆ หมายถึงความแน่นแฟ้นในพระรัตนตรัยอะครับ และถ้าคนที่จะตัดสังโยชน์ข้อนี้ให้ได้ ใจคนที่ตัดสังโยชน์ข้อนี้ได้เขาจะกล้าขายพระไหม ใครพอตอบข้อสงสัยข้อนี้ได้ไหมอะครับผม...หรือขึ้นอยู่กับการทรงอารมณ์ของแต่ละบุคคล

เคยทราบมาว่าคำว่า พระพุทธเจ้า คำเดียว ถ้าเอ่ยคำคำนี้ขึ้นมาเพียงคำเดียว ไฟนรกจะดับทั้งนรกทันทีเลย ย้ำ ทั้งนรกเลยนะครับ มีกี่ขุมดับหมด แสดงว่าพระพุทธเจ้าท่านมีคุณอนันต์สูงสุด แต่มีโทษมหันต์สูงสุดสุดเช่นกัน ถ้าลบหลู่ วัตถุที่ขายในปัจจุบัน วัตถุเหล่านี้ก็เป็นรูปองค์พระพุทธเจ้า หรือพระสงฆ์สาวก หรือเกี่ยวเนื่องในพระพุทธศาสนา หลายรูปแบบเป็นรูปของพระขีณาสพ เช่นกัน ปล่อยแล้วจะมีกรรมไหม

ขอโทษนะค้าบบบพี่น้อง ผมเองไม่ได้ว่าใครนะคร้าบบ ขออภัยนะ...อิอิ แต่ใครคิดเช่นไร หรือจะให้ทรงอารมณ์อย่างไรดีครับ

 

บาปมาก.....ถ้าไม่ปล่อยพระให้ผมราคาถูก.....หุหุหุ

ได้บุญมาก......ถ้าจะยกพระให้ผมฟรีๆ นะ

 

ถ้าย่างนั้นผมจะโกรธพี่ xlmen ถ้าไม่ให้พระแท้ สวย ฟรีกับผม
(เออก็โกรธไปสิ ในใจพี่คิดอย่างนี้ละสิ ฮะฮะ) ล้อกันเล่นนะพี่
พี่ให้ความรู้เยอะๆก็มากพแล้ว ชอบพี่บรรยายพระนะให้ความรู้ดี ^_^

 

รอไหวไหมหละครับน้องอ่อนด้อย.....ถ้ารอไหวก็อีกซัก 20-40 ปีข้างหน้านะครับ
ผมหมดแรงห้อยพระมะหล่ายก็มารับพระได้เลยคร๊าบบบ....อิอิอิ

 

A-HO-SI รอได้ ถ้าเป็นของคุณxlmen

 

เอาศาสนามาหากินพวกคุณว่าบาปไหมอ่ะ พระพุทธเจ้าไม่ได้สอนให้สะสมนะครับ ไม่ได้สอนให้ยึดติดกับวัตถุด้วยนะ

 

การทำมาหากินเลี้ยงชีพ ไม่บาปทั้งปรวง อย่าไปช่อโกง ขโมยเขากินพอ

 

ในฝันเลยครับ.....................

แต่ต้องขายพระจริง ราคาพอประมาณ มีความสุขทั้งผู้ขาย และ ผู้ซื้อ จะบาปได้อย่างไร

 

ขอตามท่าน jumbo a ไปอีก 1 เลียงครับผม

 

ผมว่าพึ่งบารมีพระปล่อบของแท้ไม่บาปครับ แต่ถ้าหลอกคนปล่อบของปลอมท่านว่าอเวจีครับ

 

หลายๆครั้งผมเองก็คิดว่ามันเป็นคำปลอบใจตัวเองหรือป่าว หากเราคิดว่าแท้ แต่ อีกคนคิดว่าเก้ หลายท่านๆมักจะตอบเลี่ยงๆรอเนื้อคู่ ซึ่งจริงแล้วหลายๆองค์ผมก็เกิดไม่ทัน แต่ไม่อยากตอบอย่างนั้นเพราะว่าเหมือนตอบแทนสิ้นคิดไปหน่อย

 

ไม่ปาปหรอกครับถ้าขายของแท้ แต่ความขลังจะหมดไป เคยเห็นหรือได้ยินหรือปล่าคนแขวงพระเครื่องราคาเป็นล้านทำไมถึง.....พระห้ามทำการซื้อขายถ้าอยากได้ให้ทำการแลกเปลี่ยนกัน(เป็นอะไรก็ได้ที่ไม่ใช้เงิน)

 

ผมเองก็อยากจะระลึกชาติได้ครับ ว่าตัวเองชาติที่แล้ว เกิดมาเป้นตัวอะไร

ทำไมคนไกล้ชิดที่เราอยู่ด้วยถึงต้องล้มหายตายจากไปทีละคนๆ

ปล...พ่อผมเสียตอนอายุ 54 วันที่ 31 ม.ค 51 แม่ผมเสียตอนอายุ 44 วันที่ 17 เม.ย 51

ต่างกันแค่ไม่ถึง 2 เดือน ทั้งคู่เสียชีวิตด้วยโรคตับแข็ง ทั้งคู่เสียชีวิตภายในอ้อมกอดผมทั้งคู่

ทุกวันนี้ดูหนังเรื่องไหนที่มีเนื้อเรื่องระหว่างพ่อ+แม่+ลูก ผมจะร้องให้ทุกครั้งและทุกเรื่อง

คิดถึงท่านมากครับ

ปล2...เรื่องล่าสุดที่ร้องให้ก็คือ อีส้ม สมหวัง ชะชะช่า ตอนที่พระเอกกลับใจแล้วเดินมาโน๊ต เชิญยิ้ม

แล้วก้มลงกราบขอโทด ทำให้บ่อน้ำตาผมแตกเลยครับ<!-- google_ad_section_end -->

จะไปเร็วหรือไปช้า ก็ต้องไปกันทุกคนครับ แม่ผมท่านก็เสียไปแล้วเมื่อปี2552 ตอนท่านอยู่ก็ไม่ได้ดูแลท่านให้เต็มที่เท่าไหร่นัก พอท่านจากไปเวลานึกถึงท่านก็นึกเสียใจว่าทำไมไม่ดูแลท่านให้ดีกว่านี้ ตอนนี้ผมเหลือแต่พ่อ อายุก็76ปีแล้วท่านยังแข็งแรง ผมก็พยายามดูแลท่านให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ครับ ส่วนของคุณneopassไม่เหลือใครแล้วก็ไม่ต้องคิดมากหรอกครับ ตัวเราเองก็คือตัวแทนของพ่อกับแม่เรา จะเรียกว่าเป็นโคลนนิ่งทางสายเลือดโดยตรงก็ว่าได้ คุณยังอยู่ก็เหมือนพ่อแม่เรายังอยู่ มุ่งทำกรรมดีไว้เยอะๆก็เหมือนเป็นการตอบแทนบุญคุณของท่านและผมว่าท่านก็คงจะรับรู้ ภูมิใจและยินดีกับลูกของท่านครับ

 

ขายแล้วใจเป็นสุข หรือ เป็นทุกข์ ครับ