พลังและสัมผัสพิเศษของกระผมหายไป ???

เนื่องจากกระผมมีความสามารถในการ " อ่านใจ และดูอดีตที่เคยทำมาของผู้อื่น" โดยการสัมผัส และกระผมสามารถมองเห็น สิ่งที่เรียกว่า วิญญาณ หรือผี หรือ UFO ก็แล้วแต่ เรื่องมันเกิดขึ้นที่ว่า กระผมเป็นไข้หวัดเมื่อ อาทิตย์ที่แล้ว ( ตอนนี้กระผมหายดีแล้ว ) กระผมก็นอนซมอยู่บ้าน งดการนั่งสมาธิ งดการกินข้าว(กินแค่ตอนเช้า) งดทุกอย่างคือนอนอย่างเดียว แล้วตกดึกกระผมก็ฝันเห็นคนแก่ ???

เป็นผู้หญิง ท่านกำลังจะข้ามแม่น้ำคงคา กระผมเลยเดินเข้าไปหาท่านคือจะช่วยแบกท่านข้ามแม่น้ำคงคานั้นไป เมื่อกระผมแบกท่านคนนั้นขึ้นมาที่หลังของกระผม
กระผมรู้สึกว่ากระผมได้แบกของที่หนักมากมายมหาศาล แต่ทำไงได้กระผมอาสามาแล้วนี่ท่านก็แตะที่หัวกระผมจนถึงฝั่ง ฝันเห็นหญิงแก่คนนี้ถึง 2 ครั้ง กระผมก็ทำแบบเดิมสองครั้ง ไม่ึคิดว่าเมื่อแบกท่านผู้ีนี้ข้ามฝั่งไปแล้ว เมื่อกระผมหายไข้ พลังพิเศษต่างๆที่เคยมีกลับหายไปหมด ไม่ทราบว่าพวกท่านในอยู่ในเว็บพลังจิตนี้ สามารถอธิบายได้หรือไม่ว่า พลังของกระผมมันหายไปได้อย่างไร หรือเป็นเพราะว่า กระผมขาดการปฎิบัติ เฉกเช่นที่เคยทำมาก่อนกระผมจะเป็นไข้ ??? ช่วยกระผมหาคำอธิบายทีเถิด ขอบคุณขอรับ ~ *

 

ที่เคยทราบมานิดหน่อย ปกติแล้วอำนาจอภิญญา หากมีในผู้ใดแล้วจะหายไปก็ด้วยศีล
บกพร่อง แต่หายไปเพราะอำนาจความฝัน หรือป่วยไข้เราก็ไม่แน่ใจ รอผู้รู้มาช่วยตอบ
น่ะ

 

ผมไม่รุ้หรอกนะครับ แต่ทุกอย่างเริ่มใหม่ได้เสมอครับ

 

ผู้น้อยไม่มีพลังวิเศษ แต่ทราบมาว่าพลังแบบเก่าๆที่ใช้กันโดยมีพื้นฐานมาจากความกลัว ใช้แล้วให้ผลที่ไม่เป็นไปเพื่อความเต็มพร้อมแห่งทศบารมีนั้น จะค่อยๆถูกเก็บคืนจ้า

พวกเรามีขันธ์ 5 อยู่แล้ว...ใช้พลังวิญญาณขันธ์แทนได้ไหมจ๊ะ
วิญญาณขันธ์เบาๆ รวดเร็ว และกว้างขวางยิ่งนัก จะวิ่งไปไหนก็ได้
เพียงแต่มันจะไม่ทำตามอำนาจของอุปทานเท่านั้นเอง
ไม่ว่าจะเป็นอุปทานฝ่ายดีหรือฝ่ายเลว
ผู้น้อยจึงใช้มันไม่ได้ มีแต่มันใช้ผู้น้อย แหะๆๆ

 

เมื่อสิ่งหนึ่งหายไปมักจะได้สิ่งใหม่มาทดแทน

 

คำกล่าวนี้มีเหตุผล น่ารับฟัง
ตั้งใจภาวนา มากๆ เด๋วก็ต่อติดเอง

 

เอาไปใช้พลางๆก่อน แก้ขัด

 

สาธุ ~ * ขอบพระคุณที่ให้กำลังใจ ขอรับ ~ *

 

เคยได้ยินไหม คำพระ

"สมาธิที่ขาดปัญญา มักเสื่อมง่าย"

อันนั้นก็ส่วนคำพระ แต่ ตอนนี้ ธรรมะภายในตนกำลังแสดงธรรมให้คุณประจักษ์

หากฟังธรรมจากภายในตนเป็น แล้วโยนิโสมนสิการโดยแยบคาย ก็จะเห็นพ้องกับ
พระที่ท่านพูดเอาไว้ว่า "สมาธิที่ขาดปัญญา มักเสื่อมง่าย"

คราวนี้ มีคนมาพูดว่า "เมื่อสิ่งหนึ่งหายไป สิ่งใหม่จะได้มา" อันนี้ ดูเผินๆเหมือน
เขามาให้กำลังใจ แต่ จริงๆแล้ว ก็ต้องพิจารณาโยนิโสมนสิการให้แยบคาย แล้ว
การสดับธรรมจะไม่คลาดไป เพราะ เขาก็กำลังบอกถึงความหมายที่ว่า

"สมาธิที่ขาดปัญญา มักเสื่อม" นั่นแหละ เพียงแต่ว่า หากไม่คุ้นเคย อยู่ดีๆมา
พูดว่า คุณขาด "ปัญญา" ก็อาจจะโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ แต่ การไปเข้าใจว่า
เขามาให้กำลังใจ อันนี้ จะยิ่งแย่ เพราะ เขากำลังพูดเพื่อให้เรา ยกได้ "สิ่งใหม่"

ที่ต้องไม่เหมือนเดิม ไฉไลกว่าเดิม ไม่เสื่อมง่าย

ทีนี้ หากคุณ จขกท พอจะทำใจเล็งเห็น หรือ น้อมคำพระมาใส่ใจ พิจารณาได้
ว่า เอ....สมาธิที่ผ่านมา มันขาดปัญญาจริงหรือ ถ้าจริง ก็คงต้องเสื่อม แต่หาก
มันมีปัญญาประกอบ ย่อมไม่เสื่อม

ตรงนี้ หากจะมนสิการไปว่า "สมาธิที่ผ่านมา ล้วนแต่เป็นเรื่องที่ขาดปัญญา" คุณก็
พิจารณาทบทวนไปเลยว่า ในแต่ละเรื่อง มีส่วนไหนขาดปัญญาใคร่ครวญบ้าง ค่อยๆ
พิจารณา เอาแบบว่า ปะผุ เข้าไปแก้ เข้าไปเสริมดูก่อน

ทีนี้ หากคุณ ไล่เติม "ปัญญา" เข้าไปในผลกรรมฐานใดๆ ที่เคยได้ เคยเห็น เคย
พูด เคยประกาศ เคยยกอ้าง เคยยกว่ารู้ยิ่ง เคยยกว่ายิ่งใหญ่เหนือใครๆ แล้วเราเล็ง
เห็นว่า เออ..เนาะ เรื่องนั้น การพูดถึงสิ่งนั้น การไปเห็นสิ่งนั้น การเอาสิ่งนั้นมารีบบอก
แล้ว ปรากฏว่า มันขาดปัญญา มันเลย เสื่อม หากตอนนั้น พูดโดยเติมปัญญา ยก
ขึ้นอ้างโดยเติมปัญญา ไม่ประมาทถึงเพียงนั้น ถึงวันนี้ก็อาจจะ"ตามเห็นวิเศษ" ได้กว่า
นั้นอีก

เมื่อไหร่ที่ โยนิโสมนสิการ ไม่ประมาท หมั่นประกอบหนทาง แล้วได้ ตามเห็นวิเศษ
เพิ่มเติมขึ้นมาอีก มันก็จะเป็น สมาธิที่ประกอบปัญญา

พอเป็น สมาธิประกอบปัญญา ปั๊ป พระท่านว่า มันจะไม่เสื่อมอีกเลย

จะเป็นผู้อยู่เหนือ เจริญแล้วเสื่อม เจริญแล้วเสื่อม ความเจริญ หรือ ความเสื่อม
ไม่มีอำนาจเหนือจิตเหนือใจ ทำให้ต้องสลดสังเวช เหตุเพราะไม่ประกอบปัญญา มีความ
ประมาท อีกเลย

 

หายไปแบบค่อนข้างกระทันหันแบบนี้น่าคิดครับ แต่ยังดีที่ฝัน เพราะยังพอมีเหตุให้วิเคราะห์ได้ หากไม่ฝันเห็นอาจจะสงสัยไปกันใหญ่ว่าหายไปได้อย่างไร เพราะมันหายแบบกระทันหัน ไม่ใช่ค่อย ๆ หาย

รอดูเหตุการณ์ต่อไปครับ^^

 

เชื้อเก่ายังมีอยู่....ก็น่าจะต่อติดนะท่าน หยุดทําสมาธินานๆ ก็เหมือนแบตฯมันจะหมด...ติดๆดับๆ....ลองเริ่มใหม่อย่างต่อเนื่อง...ก็น่าจะทําได้ดั่งเดิมนะท่าน

 

ความว่าง คือพลังพิเศษ
ความปล่อยวาง คือพลังมหัศจรรย์

 

เหยดดดดดดด คมมาก วัยรุ่น

 

เอาตัวเองให้รอดก่อนดีกว่า ...... อย่ามาทำเป็น นางเอกแถวนี้

 

ก็ที่นายเป็นอยู่นี่ไง หรือ อยากลอง...

 

อ่านอดีตได้ด้วยเรอะ เพ้อป่าว

 

เราเอง ใจดีๆ เราเอง คนที่เธอ เคยทำเป็นไม่สนใจ พอวันนี้เธออมีใคร

 

เอ่ออมันก็อาจจะจริงก็ได้ขอรับ เพราะกระผมเคยนำไปใช้ทำร้า้ยคนอยู่ ......

 

สังเกตไหมว่า ทำไมถึงได้เอาการปฏิบัติดีปฏิบัติชอบที่เขาสอนกันเพื่อพัฒนา
เป็นคนดี มีวิชชา แต่กลับเอาไป ทำร้ายผู้อื่น

ใช่ไหม ที่เอาไปทำร้ายผู้อื่น เพราะ ขาดปัญญาใคร่ครวญ

ใช่ไหม ที่เอาไปทำร้ายผู้อื่น เพราะ ประมาท

ใช่ไหม ที่เอาไปทำร้ายผู้อื่น เพราะ ลืมหมั่นประกอบหนทาง เนืองๆ

แล้วคราวนี้ สังเกตนะ เวลามันเสื่อม เวลาตกต่ำ มันจะเป็นอัตตราเร่ง
เสมอ ไม่ใช่ ตกแล้วสลับกับขึ้น กรณีที่เป็น กรรมอันเลว เวลาตก
หรือ เสื่อมแล้ว มันจะมี ความเสื่อมซ้ำสอง รอซ้ำ ให้ยิ่งตกแบบว่า

เสมือนดิ่งเหว

มาดูกัน

ทั้งๆที่ คุณรู้อยู่แก่ใจว่า เคยเอาไปทำร้ายผู้อื่น ถ้าเห็น ตามความเป็น
จริง ความกล้าหาญทางธรรม จะทำให้ กล้ารับกล้าทำ ยอมรับชตา
กรรมที่จะต้องมาถึงในอนาคต กรณีทำร้ายคนด้วยวิชาปฏิบัติดีปฏิบัติ
ชอบนั้น ผลคือ จะต้องตกนรกหลายแสนกัปแสนกัลป จริงๆ หยุดแค่
นี้ โดยการยอมรับ แล้ว ปรับตัวใหม่ มันก็มีโอกาสขึ้น

แต่ ไปดูสิว่า คุณกลับพูดว่า "อาจจะจริง" นี่เท่ากับ โกหกตัวเองซ้ำซ้อน

คือ เสื่อมยังไม่พอ ยังขาดสัจจะต่อตนอีก การขาดสัจจะต่อตนนั้น คราว
นี้จะมีผลให้ ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบขึ้นมาอีกไม่ได้ จะยากมาก หากขาดสัจจะ
ต่อตนแล้ว ยากเข้าไปใหญ่

ก็จะเห็นว่า

การปฏิบัตินั้น เวลาดีขึ้นมา มันจะดีทีละน้อย แต่คนมักหลงระเริงว่าเยอะ

แต่หาก เราแยบคายพิจารณา เวลามันเสื่อม มันร่าเริงต่อการรู้เห็น สัมผัสเหล่านั้น
ไม่ได้หรอก เพราะเวลา ตกต่ำนั้น ร้อยเท่าพันทวี หนักยิ่งกว่า

ดังนั้น เวลาปฏิบัติ จะมีสมาธิ จะมีญาณหยั่งรู้ มันต้อง ประกอบปัญญา
บางประการโดยแยบคาย ไม่ประมาท และ หมั่นประกอบสิ่งเหล่านั้น เนืองๆ

ที่เนืองๆ ก็เพราะว่า ต้องทำมากๆ

มากแค่ไหน

มากเกินกว่าจะบรรยาย สำหรับบางคน ดังนั้น คำว่า "เนืองๆ" นั้นพอแก่
สมมติปริมาณจะชี้นำกัน ให้เร่งความเพียร ไม่เลิกหรอก เลิกเมื่อไหร่ โอย.....

 

เรื่องนี้สอนให้รู็ว่า เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป เป็นความจริงที่สุด