หลวงพ่อเปรื่อง ฐานังกโร พระกัมมัฏฐาน"หล่มสัก"

มงคลข่าวสด



"หลวงพ่อเปรื่อง ฐานังกโร" เป็นพระนักปฏิบัติธรรม ที่ชาวเมืองเพชรบูรณ์และพุทธศาสนิกชนทั่วไปต่างเลื่อมใสศรัทธา

ในฐานะผู้บำเพ็ญศาสนกิจ เพื่อความจำเริญแห่งพระพุทธศาสนา ทั้งในระดับท้องถิ่นและระดับชาตินานัปการ ถึงพร้อมด้วยศีลาจารวัตรอันงดงาม ดำเนินตามรอยธรรมพระบูรพาจารย์สายกัมมัฏฐาน

ปัจจุบัน หลวงพ่อเปรื่อง หรือพระวินัยวงศาจารย์ สิริอายุ 76 พรรษา 54 ดำรงตำแหน่งเจ้าอาวาสวัดสันติวัฒนา ต.สักหลง อ.หล่มสัก จ.เพชรบูรณ์ และเจ้าคณะอำเภอหล่มสัก (ธ) จ.เพชรบูรณ์

อัตโนประวัติ มีนามเดิมว่า เปรื่อง รูปน้อย เกิดเมื่อวันที่ 30 มีนาคม 2474 ที่บ้านเลขที่ 33 หมู่ 2 ต.สักหลง อ.หล่มสัก จ.เพชรบูรณ์ โยมบิดา-มารดา ชื่อ นายเรืองและนางน้อย รูปน้อย

ในช่วงวัยเยาว์ ได้รับการศึกษาที่โรงเรียนบ้านหนองบัว จบชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 ก่อนลาออกมาช่วยครอบครัวพ่อแม่ ทำไร่ ทำนา ทำสวน

ย่างเข้าวัยหนุ่มฉกรรจ์ มีจิตใจฝักใฝ่และศรัทธาหลักธรรมคำสอนของสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ประกอบกับที่ครอบครัวได้เข้าวัดฟังธรรมและรักษาศีลเป็นประจำ จึงได้ขออนุญาตบุพการีบวช

ต่อมาได้เข้าพิธีอุปสมบทที่พัทธสีมาวัดศรีบุญเรือง ต.หล่มสัก อ.หล่มสัก เมื่อวันที่ 8 เมษายน 2495 มีพระครูสุธรรมคณี วัดสามัคคีวัฒนา เป็นพระอุปัชฌาย์

หลังอุปสมบท ได้อยู่ทำวัตรปฏิบัติพระอุปัชฌาย์ และศึกษาเล่าเรียนพระปริยัติธรรม สามารถสอบได้นักธรรมชั้นเอก

จึงได้รับหน้าที่ให้เป็นครูสอนพระปริยัติธรรม แก่พระภิกษุ-สามเณร ภายในวัด และทำหน้าที่เป็นผู้สวดปาติโมกข์ ทุกปักขคณนาตลอดทั้งปี <TABLE style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px dotted; BORDER-TOP: #ffffff 1px dotted; BORDER-LEFT: #ffffff 1px dotted; BORDER-BOTTOM: #ffffff 1px dotted" cellSpacing=5 cellPadding=1 width="20%" align=right border=1><TBODY><TR bgColor=#ffe9ff><TD></TD></TR></TBODY></TABLE>

พ.ศ.2510 เมื่อญาติโยม อุบาสก อุบาสิกา ร่วมกันสร้างวัดขึ้นใหม่ คือ วัดสันติวัฒนา ที่บ้านสักหลง ชาวบ้านได้นิมนต์ให้ท่านมาอยู่จำพรรษาที่วัดแห่งนี้ และได้รับแต่งตั้งให้ดำรงตำแหน่งเจ้าอาวาส

งานด้านปกครองคณะสงฆ์ พ.ศ.2514 ได้รับแต่งตั้งให้เป็นเลขานุการเจ้าคณะจังหวัดเพชรบูรณ์ (ธ)

พ.ศ.2518 ได้รับแต่งตั้งให้เป็นพระอุปัชฌาย์ และเจ้าคณะอำเภอหล่มเก่า-อ.น้ำหนาว (ธ)

พ.ศ.2541 ได้รับแต่งตั้งให้เป็นเจ้าคณะอำเภอหล่มสัก และอำเภอเขาค้อ (ธ)

เนื่องจากท่านเป็นพระที่มีความรอบรู้ในเรื่องนวกรรม จึงได้ร่วมชักชวนญาติโยมตำบลสักหลง ทำการก่อสร้างศาลาการเปรียญ อุโบสถ กุฏิกัมมัฏฐาน ปรับภูมิทัศน์ภายในวัดให้มีความร่มรื่น ด้วยการปลูกต้นไม้ และนำพันธุ์ไม้หายากมาปลูก ทำให้ภายในวัดมีความร่มรื่นเย็นสบาย จนได้รับเกียรติคุณจากกรมการศาสนา ให้เป็นวัดพัฒนาตัวอย่างติดต่อกันหลายปี

เพื่อให้ผู้ที่เข้ามาบวช ได้ศึกษาธรรมและปฏิบัติธรรม หลวงพ่อเปรื่องได้กำหนดให้พระภิกษุ-สามเณรต้องลงอุโบสถ ทำวัตรเช้า วัตรเย็น ทุกวัน และฟังพระสวดปาติโมกข์ ตลอดทั้งปี

นอกจากนี้ ยังอบรมให้พระภิกษุ-สามเณร ยึดมั่นปฏิบัติตามพระธรรมวินัยอย่างเคร่งครัด ปฏิบัติตามกฎหมายคณะสงฆ์และกฎมหาเถรสมาคม ฝึกปฏิบัติตามหลักธุดงควัตร ยึดหลักสันโดษ มักน้อยในปัจจัย 4 ไม่ยึดติดในอติเรกลาภ จึงทำให้พระภิกษุ-สามเณร ที่จำพรรษา ณ วัดแห่งนี้ ไม่เคยมีอธิกรณ์ใดๆ ให้เกิดความเสื่อมเสีย

ด้านการศึกษาสงฆ์ หลวงพ่อเปรื่องได้ส่งเสริมให้พระภิกษุ-สามเณร ในวัด ได้รับการศึกษาด้านพระปริยัติธรรม แต่ละปี จึงมีพระภิกษุ-สามเณร สอบไล่ได้นักธรรมชั้นตรี โท และ เอก ปีละหลายรูป

รวมทั้ง ยังจัดส่งพระภิกษุ-สามเณรในวัด ไปศึกษาด้านกัมมัฏฐาน ณ สำนักวัดป่าต่างๆ ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ เพื่อให้ทุกคนได้เข้าถึงหลักธรรมของพระพุทธศาสนาอย่างแท้จริง

ลำดับสมณศักดิ์ เมื่อวันที่ 5 ธันวาคม 2549 หลวงพ่อเปรื่อง ได้รับพระราชทานสถาปนาเลื่อนและตั้งสมณศักดิ์เป็นพระราชาคณะชั้นสามัญที่พระวินัยวงศาจารย์

หลวงพ่อเปรื่อง เป็นพระสายปฏิบัติที่เคร่งครัด ได้ให้การศึกษาอบรมญาติโยม และประชาชนทั่วไป ด้วยการเน้นเรื่องของการปฏิบัติตน การฝึกทำสมาธิ เพื่อสร้างฐานทางสติให้มีความมั่นคง ไม่วอกแวก และมีสติ

ภายในวัดจึงมีกุฏิกัมมัฏฐาน ไว้เพื่อให้ญาติโยมที่ชอบความสงบเข้ามาปฏิบัติธรรม ทำสมาธิ และปฏิบัติกัมมัฏฐาน ได้ทุกวัน สุดแต่ใครจะมีเวลา

แต่ละวันจึงมีญาติโยมที่เลื่อมใส เดินทางมาเคารพกราบไหว้ พร้อมกับทำนุบำรุงศาสนสถานและถาวรวัตถุอย่างพร้อมสรรพ

อย่างไรก็ตาม ด้วยวัย 76 ปี สังขารของหลวงพ่อจึงร่วงโรยไปตามกาลเวลา เวลาใดปลอดญาติโยม ท่านจะเข้าอุโบสถวิปัสสนากรรมฐาน แต่หากมีญาติโยมมาหา ท่านยินดีที่จะใช้เมตตาบารมีชี้ทางพ้นทุกข์ให้

ส่วนการแสดงธรรมเทศนา หลวงพ่อจะเน้นในเรื่องของความเป็นผู้สันโดษ มักน้อย ใช้ชีวิตอย่างพอดี พอเพียง ไม่ฟุ้งเฟ้อ ฟุ่มเฟือย มีความเป็นอยู่ที่เรียบง่าย พอใจในสิ่งที่ตนมีอยู่ ธรรมที่แสดงจึงเรียบง่าย ทุกคนได้ฟังแล้วมีความเข้าใจ นับเป็นพระที่มีกุศโลบายในการสั่งสอนรูปหนึ่ง โดยนำอบายมุข 6 มาผูกเป็นกลอนสอนคนให้เข้าใจ คือ

"อุปกิเลสที่เป็นหนทางให้เกิดความฉิบหายแก่คนทั้งหลาย ซึ่งเรียกว่า ผี 6 ตัว ซึ่งได้แก่ ผีตัวที่หนึ่ง ชอบดื่มสุราเป็นอาจิณ ไม่ชอบกินข้าวปลา เป็นอาหาร ผีตัวที่สอง ชอบเที่ยวยามวิกาล ไม่รักบ้านรักลูกรักเมียตน ผีตัวที่สาม ชอบเที่ยวดูการละเล่น ไม่เว้นบาร์คลับละครโขน ผีตัวที่สี่คบคนชั่วมั่วกับโจร หนีไม่พ้นอาญาตราแผ่นดิน ผีตัวที่ห้า ชอบเล่นม้า กีฬาบัตร สารพัดถั่วโปไฮโลสิ้น ผีตัวที่หก เกียจคร้านการทำกิน มีทั้งสิ้นหกผีอัปรีย์เอย"

หลวงพ่อเปรื่อง เป็นพระกัมมัฏฐานที่มีวัตรปฏิบัติดีงาม ครองตนอยู่ในผ้ากาสาวพัสตร์อย่างสมถะ ไม่สะสมทรัพย์สินใดๆ มักน้อย ถือสันโดษ มานานหลายสิบปีแล้ว ที่สำคัญท่านเป็นพระที่มีเมตตาธรรมสูง กระทั่งเป็นที่รู้จักของพุทธศาสนิกชนอย่างกว้างขวาง

แม้ล่วงอายุเข้าสู่วัยไม้ใกล้ฝั่ง แต่สุขภาพพลานามัยหลวงพ่อเปรื่อง แข็งแรงสมบูรณ์ดี ไม่เป็นอุปสรรคต่อการปฏิบัติศาสนกิจใดๆ ทั้งสิ้น

เป็นเนื้อนาบุญที่สามารถกราบไหว้ได้สนิทใจโดยแท้

http://www.matichon.co.th/khaosod/k...g=03p0160150450&day=2007/04/15&sectionid=0301

 

หลวงพ่อเปรื่องเป็นศิษย์หลวงปู่คำดี วัดถ้ำผาปู่ครับ เป็นรุ่นน้องหลวงปู่ท่อน วัดศรีอภัยวัน ท่านอยู่กับหลวงปู่คำดี 9 ปี พอหลวงปู่คำดีมรณภาพท่านก็ไปปฎิบัติธรรมกับหลวงปู่ชอบ ฐานสโมครับ หลวงพ่อเปรื่องหลวงปู่ขาล เชียงราย เคยกล่าวกับศิษย์วัดท่านว่า "หลวงพ่อเปรื่องกราบได้โดยสนิทใจ ไม่ต้องสงสัยในธรรมของท่านแล้ว" ท่านเป็นสหธรรมมิกกับหลวงปู่ท่อน หลวงปู่อ่ำ หลวงปู่เผย วิริโยครับ

 

หลวงพ่อเปรื่อง ฐานังกโร ท่านได้เคยศึกษาธรรมะกับ พระเดชพระคุณพระนพีสีพิศาลคุณ (หลวงพ่อมหาทองอินทร์ กุสลจิตฺโต) ได้เรียนนักธรรม บาลี และคาถาพิเศษบางบทกับหลวงพ่อมหาทองอินทร์ กุสลจิตฺโต

หลวงพ่อเปรื่อง ฐานงฺกโร ในพิธีสามหาบเก็บอัฐิ พระนพีสีพิศาลคุณ ณ วัดสันติธรรม เชียงใหม่

 

หลวงพ่อเปรื่อง ฐานังกโร ท่านได้เคยศึกษาธรรมะกับ พระเดชพระคุณพระนพีสีพิศาลคุณ (หลวงพ่อมหาทองอินทร์ กุสลจิตฺโต) ได้เรียนนักธรรม บาลี และคาถาพิเศษบางบทกับหลวงพ่อมหาทองอินทร์ กุสลจิตฺโต

หลวงพ่อเปรื่อง ฐานงฺกโร ในพิธีสามหาบเก็บอัฐิ พระนพีสีพิศาลคุณ ณ วัดสันติธรรม เชียงใหม่

 

เกสาท่านรวมเป็นก้อนกลม และแปรเป็นพระธาตุใสไม่มีสี สวยมากๆครับ เกสานี้ผมเก็บมาประมาณ 7 เดือน แปรเป็นพระธาตุตั้งแต่เดือนแรกที่ได้รับมาแล้วครับ สำหรับผมท่านเป็นครูบาอาจารย์ที่สุดยอดจริงๆครับ

 

วันที่ 16 ตุลาคม 2554 ที่วัดสันติวัฒนา จะมีการทอดกฐิน ขอเชิญชวนลูกศิษย์ และผู้มีจิตศรัทธาเข้าร่วมงานทอดกฐินในครั้งนี้ ในงานมีการออกโรงทานให้ทุกท่านที่ไปร่วมงาน ทานอาหารฟรี......การทอดกฐินจะเริ่มหลังจากที่มีการถวายภัตราหารเช้าเสร็จแล้ว

 

สาธุ ครับ ผมบวชโดยมีอาจารย์เปรื่อง เป็นพระอุปัชฌาย์ วัดสันติ ของเรานี้สมถะและปลีกวิเวกครับ ยามใดผมไปหล่มสัก ผมจะต้องไปทำบุญกับพระอาจารย์ของผมทุกครั้งมิเคยขาด