ตอนนี้รู้สึกเบื่อๆค่ะ

AF11 · 4 พฤษภาคม 2011

อันนี้ก็ไม่เชิงปัญหานะคะ แต่อยากได้ความคิดเห็น อยากขอคำแนะนำ หรือกำลังใจก็ได้
คือปัญหามันไม่ชัดเจน รู้แต่ว่าเบื่อๆ เหมือนไม่ค่อยมีแรงจูงใจ
คือเรื่องเงิน เรื่องครอบครัว เรื่องลูกไม่มีปัญหาอะไรแล้ว ดีพร้อมทุกอย่าง
งานก็สบายๆ แต่ชีวิตประจำวันจะซ้ำๆ เช่น ตื่นนอน ทานข้าว ไปทำงาน
เลี้ยงลูก อ่านหนังสือ เข้านอน
อ่านหนังสือธรรมะ ก็แล้ว เข้าใจดี ปล่อยวางได้
แต่มันก็รู้สึกว่างๆ จะอยู่ก็ได้ จะตายก็ไม่เสียใจ อะไรทำนองนี้ค่ะ
เหมือนว่ามีแต่ความรับผิดชอบ หน้าที่ทำได้ดีหมด
อาจจะขาดเพื่อน เพราะก่อนหน้านี้ เรารู้สึกว่าเราไม่มีเวลาเหลือที่จะไปคบ
เพื่อน แม้แต่เพื่อนสมัยเรียนก็ไม่ได้ติดต่อกัน เคยลองติดต่อบ้าง
แต่ใจก็ห่วงลูก ห่วงบ้าน ห่วงเรื่องการหาอาหาร ทำกับข้าว

bluebaby2 · 4 พฤษภาคม 2011

ครับนี่เป็นปัญหาที่เกิดกับหลายคนนะครับ การที่คนเราจะทำอะไรซักอย่างเรา
สามารถทำได้สองแบบคือทำ งานเพื่องาน หรือทำสิ่งหนึ่งเพื่ออีกสิ่งหนึ่งต่อไป
เรื่อยๆจนถึงจุดหมายของคุณ สิ่งที่คนเราคุ้นเคยกันมากคือการทำสิ่งหนึ่งเพื่ออีก
สิ่งต่อไปเรื่อยๆ ไม่คุ้นกับการทำงานเพื่องาน อย่างเช่น จุดหมายของคุณคือการ
มีการงานที่มั่นคง ไม่ลำบาก ชีวิตครอบครัวที่ดี นี่คือจุดหมายของคุณ คุณก็เลย
เริ่มจากการเรียนให้ดี ไม่ใช่เรียนเพื่อเรียนแต่เพื่อจุดหมายของคุณ เมื่อคุณทำ
งานคุณก็พยายามทำงานให้ดีไม่ใช่ทำงานเพื่องานแต่เพื่อจุดหมายของคุณ และ
ไม่ว่าคุณจะทำอะไรก็เป็นไปเพื่อจุดหมายของคุณ แต่จุดเปลี่ยนมันอยู่ที่เมื่อคุณ
ได้ในสิ่งที่คุณปรารถนามานานมันก็เหมือนกับหลงทางไม่รู้จะไปทางไหนต่อ
เพราะถึงที่มุ่งหมายไว้แล้วเพราะคุณเริ่มรู้สึกว่าชีวิตของคุณมันเริ่มลงตัวแล้วและ
ไม่ต้องการที่จะสร้างจุดหมายอะไรเพื่อไปต่ออีก มันเป็นเรื่องปกติครับ เมื่อคุณ
เบื่อกับการทำงานเพื่อจุดหมายทำไมไม่ลองเปลี่ยนมาทำงานเพื่องานดูล่ะครับ
มันเป็นอะไรโดยไม่มีจุดมุ่งหมายเป็นอะไรที่สนุกกว่ากันเยอะ เพราะเมื่อคุณทำ
งานเพื่อจุดหมายแล้วคุณยังไม่บรรลุเป้าที่ตั้งไว้คุณก็จะมีความสุขไม่ได้ แต่ถ้า
คุณทำงานเพื่องานคุณจะสามารถมีความสุขได้ตลอดเวลาเลยนะครับ คุณแค่ต้อง
ลืมเรื่องแรงจูงใจหรือจุดมุ่งหมายของคุณไป ถ้าคุณไม่ลองมีความสุขกับปัจจุบัน
คุณจะพลาดอะไรไปเยอะมากเลยนะครับ เวลาที่คุณอยู่ว่างๆ ก็ลองหายใจลึกๆ มี
ความสุขกับการหายใจ ลองมองไปรอบตัวสิครับบางทีถ้าคุณตื่นแต่เช้าคุณอาจจะ
สูดอากาศยามเช้าฟังเสียงนกร้องดูสิครับ นกยังมีอารมณ์ร้องเพลงเลยแม้ว่าวัน
นั้นมันอาจจะหาอาหารไม่ได้เลย เวลาที่คุณเดินคุณอาจจะรู้สึกถึงลมเย็นที่
กระทบคุณแล้วดูว่าคุณรู้สึกอย่างไร และถ้าคุณได้มองต้นไม้คุณอาจะลองสังเกต
ดูว่ามันสีเขียวกี่สี มันไม่ได้เขียวเดียวอย่างที่หลายคนคิด หรือเวลาที่คุรมองเด็กๆ
เล่นกันลองดูสิครับมันให้ความรูสึกอย่างไร หรือเห็นดอกไม้สวยๆ หรือถ้าคุณมี
เวลามากหน่อยลองใช้ทางที่คุณไม่เคยไป ลองมองดูรอบๆ หรือดีที่สุดลองปล่อย
ให้เท้าของคุณพาคุณเดินไปสิครับ ถ้าคุณถามผมว่าเรื่องดีๆในชีวิตของผมคือ
อะไรมันคงจะเป็นเรื่องพวกนี้ลองอยู่กับปัจจุบันสิครับคุณจะรู้ว่าคุณพลาดอะไรไป
เยอะเลย คุณต้องเรียนรู้ที่จะทำสิ่งที่คุณชอบบ้าง การที่คุณรู้สึกว่าชีวิตมีแต่ความ
รับผิดชอบอาจจะเป็นเพราะคุณกำลังทำในสิ่งที่คุณไม่ชอบก็ได้ เพราะถ้าคุณทำ
ในสิ่งที่คุณชอบคุณจะไม่รู้สึกว่ามันน่าเบื่อหรือมันเป็นหน้าที่ใช่ไหม คุณสามารถมี
ความสุขกับปัจจุบันได้แม้แต่เวลาทำงาน คุณเพียงแต่เรียนรู้ที่จะไม่จริงจังกับ
อะไรเกินไป เหมือนจะมีคนเคยบอกว่าโลกนี้เป็นโลงละครและมันก็เป็นอย่างนั้น
จริงๆ

ddman · 4 พฤษภาคม 2011

[FONT=&quot]อยู่เฉยๆ ได้บ้างไหม?...

[/FONT][FONT=&quot]..เรื่องง่ายๆที่ทำได้แสนยาก.. [/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot]
พวกเรานั้นเคยชินกับการต้องทำอะไรๆ ต้องนั่น ต้องนี่...พออยู่เฉยเหมือนจะตายเสียให้ได้...
[/FONT] [FONT=&quot]เพราะเหตุใดเล่า[/FONT][FONT=&quot]?..[/FONT][FONT=&quot]ก็เพราะตัณหามันขาดอารมณ์ที่ชอบใจนะซิ [/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot]ทำนั่นดีกว่า ...ทำนี่ก็ดี ...เอาให้สวย... เอาให้สะอาด อืม..อ่านหนังสือดีกว่า... ฟังเพลงดีกว่า [/FONT]..หาเพื่อนคุยด้วยดีกว่า..ฯลฯ

อารมณ์เบื่อนั้น เกิดได้จากจากเหตุคือความไม่ได้ในสิ่งที่อยากได้..จึงอึดอัดขัดเคือง รากเหง้าคือโทสะ...เป็นอกุศลมีโทษ..ชื่อว่าอกุศลย่อมหาความเป็นคุณไม่ได้เลย..

[FONT=&quot]การฝึกอยู่เฉยๆนี่มีประโยชน์แท้ ไม่ใช่ฝึกให้งอมืองอเท้าขี้เกียจไม่ทำอะไรเลย... ไม่ใช่อย่างนั้น...เรื่องที่จำเป็นก็ต้องควรทำ ทำเพราะรู้ว่าจำเป็น ไม่ใช่ทำเพราะชอบใจ ทำเพราะอยากให้เป็นอย่างที่ตนอยากให้เป็น[/FONT]..หรือแสวงหาเพราะคิดว่าจะแก้ความเหงาของตน เพราะคาดเดาว่าจะเกิดสีสันแก่ชีวิต..ซึ่งในความจริง ส่วนมากไม่ใช่สีสันที่ควรได้เลย เพราะที่พบเพื่อนแล้ว"สัมมาวาจา"เจริญนั้นหาได้ยากแท้ เพราะคงไม่คุยกันเรื่องธรรมะแน่ ส่วนมากก็ร่วมบันเทิงกันด้วยมิจฉาวาจาโดยเฉพาะการเพ้อเจ้อเรื่องไร้สาระมีการเมืองบ้าง ของกินบ้างฯลฯ..ฯลฯ..
ซึ่งก็ย่อมนำทุกข์โทษมาสู่ตนอีก แต่หากมีเพื่อนคุยกัน ปรึกษากันเพื่อความเจริญในกุศลทั้งหลาย ตรงนี้ก็เป็นเรื่องที่สมควรอย่างยิ่ง..ข้อสำคัญคือทราบแน่ชัดว่าตนกำลังแสวงหาเพื่อนที่เป็นบัณฑิต เพราะถ้าเป็นพาลมิตรแล้วก็ตกไปจากมงคลข้อแรกที่พระพุทธองค์ทรงตรัสไว้นั่นเทียว.. จึงพึงเลี่ยงอัปมงคลที่อาจเกิดได้ด้วยอาการดิ้นรนของตนเอง..
[FONT=&quot]
การฝึกเพื่ออยู่เฉยๆนี่ประโยชน์อะไร[/FONT][FONT=&quot]?...[/FONT][FONT=&quot]ก็ประโยชน์ตรงที่จะวางอะไรๆได้บ้าง ...ไม่เอาอะไรเป็นบ้าง... อยู่เฉยๆ เพราะรู้ว่าไม่จำเป็นจะต้องทำ...รู้ว่าเป็นโทษก็ไม่เอาเป็นบ้าง.... มิฉะนั้น ตัณหาจะใช้ให้ทำไปตลอด ให้พลุ่งพล่านอยู่เรื่อยๆ...

ลองตรองดูเถิดว่า..

[/FONT][FONT=&quot][/FONT][FONT=&quot]...วันหนึ่งข้างหน้ามีไหมหนอที่เราๆท่านๆอาจจะต้องนอนรอความตาย ...นอนเจ็บคนเดียว... ทำอะไรไม่ได้เลย[/FONT][FONT=&quot]? [/FONT][FONT=&quot]มีโอกาสเช่นนั้นไหมหนอ[/FONT][FONT=&quot]?..[/FONT][FONT=&quot]เราคงจะนอนน้ำตาไหลอาบหน้าเพราะคับแค้นที่สุดเพราะเคยแต่ทำได้ ได้ทำตลอดเวลามาเทียว..คราวที่ทำไม่ได้อีกต่อไปแล้วใจจะเป็นอย่างไรหนอ[/FONT][FONT=&quot]?
[/FONT]

[FONT=&quot][/FONT]

[FONT=&quot]คงจะแย่มากๆเลย..และ มีโอกาสสูงทีเดียว... [/FONT][FONT=&quot][/FONT]

 [FONT=&quot]....นั่นแหละ ถึงได้จำเป็นต้องฝึกไงเล่า ...หากอยู่เฉยๆเป็น...ก็ ยอมรับให้ทุกสิ่งทุกอย่างเป็น..ว่าเขาต้องเป็นไปตามเรื่องตามราวของเขาทั้งหลายนั่นแหละ.... เมื่อเรายังแก้ไขได้ เราจำเป็นต้องแก้เราก็แก้.... หากมันแก้ไม่ได้ เราก็ยอมรับ อยู่เฉยๆ เป็น[/FONT][FONT=&quot][/FONT]

..ขอท่าน จขกท พิจารณาตามควร แลขออนุโมทนาในการศึกษาธรรมครับ..

รับแสง · 5 พฤษภาคม 2011

ส่วนตัวก็เป็นค่ะ อาการจะมาเป็นพักๆ มาๆ หายๆ ต้องหากิจกรรมทำค่ะ เป็นคนเบื่อง่ายต้องเปลี่ยนอะไรทำไปเรื่อยๆ ที่สำคัญฝึกตัวเองเป็นประจำให้รู้จักพอใจในสิ่งที่ตนมีค่ะ แล้วจะช่วยได้เยอะค่ะ

AF11 · 9 กรกฎาคม 2011

ขอบคุณค่ะ bluebaby2

bluebaby2 said: ↑

ครับนี่เป็นปัญหาที่เกิดกับหลายคนนะครับ การที่คนเราจะทำอะไรซักอย่างเรา
สามารถทำได้สองแบบคือทำ งานเพื่องาน หรือทำสิ่งหนึ่งเพื่ออีกสิ่งหนึ่งต่อไป
เรื่อยๆจนถึงจุดหมายของคุณ สิ่งที่คนเราคุ้นเคยกันมากคือการทำสิ่งหนึ่งเพื่ออีก
สิ่งต่อไปเรื่อยๆ ไม่คุ้นกับการทำงานเพื่องาน อย่างเช่น จุดหมายของคุณคือการ
มีการงานที่มั่นคง ไม่ลำบาก ชีวิตครอบครัวที่ดี นี่คือจุดหมายของคุณ คุณก็เลย
เริ่มจากการเรียนให้ดี ไม่ใช่เรียนเพื่อเรียนแต่เพื่อจุดหมายของคุณ เมื่อคุณทำ
งานคุณก็พยายามทำงานให้ดีไม่ใช่ทำงานเพื่องานแต่เพื่อจุดหมายของคุณ และ
ไม่ว่าคุณจะทำอะไรก็เป็นไปเพื่อจุดหมายของคุณ แต่จุดเปลี่ยนมันอยู่ที่เมื่อคุณ
ได้ในสิ่งที่คุณปรารถนามานานมันก็เหมือนกับหลงทางไม่รู้จะไปทางไหนต่อ
เพราะถึงที่มุ่งหมายไว้แล้วเพราะคุณเริ่มรู้สึกว่าชีวิตของคุณมันเริ่มลงตัวแล้วและ
ไม่ต้องการที่จะสร้างจุดหมายอะไรเพื่อไปต่ออีก มันเป็นเรื่องปกติครับ เมื่อคุณ
เบื่อกับการทำงานเพื่อจุดหมายทำไมไม่ลองเปลี่ยนมาทำงานเพื่องานดูล่ะครับ
มันเป็นอะไรโดยไม่มีจุดมุ่งหมายเป็นอะไรที่สนุกกว่ากันเยอะ เพราะเมื่อคุณทำ
งานเพื่อจุดหมายแล้วคุณยังไม่บรรลุเป้าที่ตั้งไว้คุณก็จะมีความสุขไม่ได้ แต่ถ้า
คุณทำงานเพื่องานคุณจะสามารถมีความสุขได้ตลอดเวลาเลยนะครับ คุณแค่ต้อง
ลืมเรื่องแรงจูงใจหรือจุดมุ่งหมายของคุณไป ถ้าคุณไม่ลองมีความสุขกับปัจจุบัน
คุณจะพลาดอะไรไปเยอะมากเลยนะครับ เวลาที่คุณอยู่ว่างๆ ก็ลองหายใจลึกๆ มี
ความสุขกับการหายใจ ลองมองไปรอบตัวสิครับบางทีถ้าคุณตื่นแต่เช้าคุณอาจจะ
สูดอากาศยามเช้าฟังเสียงนกร้องดูสิครับ นกยังมีอารมณ์ร้องเพลงเลยแม้ว่าวัน
นั้นมันอาจจะหาอาหารไม่ได้เลย เวลาที่คุณเดินคุณอาจจะรู้สึกถึงลมเย็นที่
กระทบคุณแล้วดูว่าคุณรู้สึกอย่างไร และถ้าคุณได้มองต้นไม้คุณอาจะลองสังเกต
ดูว่ามันสีเขียวกี่สี มันไม่ได้เขียวเดียวอย่างที่หลายคนคิด หรือเวลาที่คุรมองเด็กๆ
เล่นกันลองดูสิครับมันให้ความรูสึกอย่างไร หรือเห็นดอกไม้สวยๆ หรือถ้าคุณมี
เวลามากหน่อยลองใช้ทางที่คุณไม่เคยไป ลองมองดูรอบๆ หรือดีที่สุดลองปล่อย
ให้เท้าของคุณพาคุณเดินไปสิครับ ถ้าคุณถามผมว่าเรื่องดีๆในชีวิตของผมคือ
อะไรมันคงจะเป็นเรื่องพวกนี้ลองอยู่กับปัจจุบันสิครับคุณจะรู้ว่า............................

คุณวิเคราะห์ปัญหาได้ชัดเจนมาก
ฉันเห็นด้วยทุกประการ
คุณตอบเหมือนคนมีญาณเลย
แต่ถึงแม้จะรู้แล้ว มันก็ทำแบบนี้มานานจนเปลี่ยนยาก
แต่ก็จะทำคงต้องใช้เวลา
ฉันไม่รู้วิธีการทำงานเพื่องานน่ะ
แต่ก็ไม่มีความทุกข์มากมันก็เฉยๆ แล้วก็รู้ลมหายใจไปเรื่อยๆ
Click to expand...

chana14 · 10 กรกฎาคม 2011

หากิจกรรมใหม่ ๆ ทำครับ เช่น ท่องเที่ยว, เข้าสมาคมต่าง ๆ
อาจจะคลายเหงาได้บ้าง ถ้าเป็นเด็ก ๆ ก็อาจให้พาไปเล่นกีฬาใหม่ ๆ
ที่ไม่เคยเล่น การเบื่อเป็นธรรมดาครับ แต่ต้องเปลี่ยนบรรยากาศ
ไปพักต่างจังหวัดเที่ยวทะเล คุยกับชาวบ้านก็ดีครับ

AF11 · 10 กรกฎาคม 2011

ขอบคุณนะคะที่แนะนำ
คงเป็นเพราะมีเวลาเหลือมากขึ้น ก็เลยไม่รู้จะทำอะไรต่อไป
อาจจะต้องฝึกอยู่เฉยๆ บ้างแบบที่ ท่าน ddman แนะนำ
การเข้าสมาคมก็ดี แต่ก็คงไม่เหมาะในเวลานี้
เด็กๆ ก็โตๆ กันแล้ว
แต่โดยรวมก็ดีขึ้นกว่าเมื่อก่อน
เคยไปเที่ยวก็ไม่ได้รู้สึกสนุกอะไร
มันก็เฉยๆ เรื่อยๆ ตามประสาความเคยชิน
ก็อาศัยปรึกษากับคนใน web นี้ล่ะค่ะ
ความจริงมันก็มีภาระหน้าที่ประจำวันที่ต้องรับผิดชอบอยู่
ขอบคุณนะคะ

pim_jai · 10 กรกฎาคม 2011

พิมว่าถ้าคุยกับเพื่อนทางเอ็ม ที่น่าคุยก็เป็นกัลยาณมิตรทางธรรมที่เป็นหญิงเหมือนกันน่ะค่ะ หรือเป็นแม่ชีก็ได้เพราะคุณจขกทมีครอบครัวแล้ว ไม่ควรคุยกับเพื่อนชายทางเอ็มค่ะ ถ้าสามีคุณรู้เค้าคงไม่ชอบใจ การคุยกับเพื่อนชายทางเอ็มทำให้เกิดความสนิทสนม ชอบพออาจถึงขั้นขอเบอร์โทรกัน โทรคุยกัน และนัดเจอกันในที่สุดค่ะ ก็จะทำให้คุณผิดศีลได้ อย่างพิมเองตั้งแต่มีแฟน ก็เลิกคุยกับเพื่อนทางเอ็มแล้วค่ะ ถ้าติดขัดสงสัยอะไรก็คุยหรือโพสต์กระทู้ในเว็ปพลังจิตแทนค่ะ ปลอดภัยและสบายใจด้วยค่ะ เราไม่ต้องไปเสี่ยงกับผู้ชายที่มาหลอกลวงหรือไม่จริงใจ บางคนนะคะถึงจะเข้าทางธรรมแล้ว ชอบทำบุญแต่ก็เป็นผู้ชายเจ้าชู้ ไม่รักษาศีลมีเยอะแยะไป อย่าเอาตัวไปเสี่ยงเลยค่ะ ส่วนใหญ่คนในเว็บพลังจิตต่างก็มีแฟนหรือคู่ครองแล้วทั้งนั้น มีน้อยมากๆที่จะไม่มีแฟน การที่เราเอาตัวเข้าไปพัวพัน สนิทสนมด้วยมากๆมันเสี่ยงค่ะ เพราะไม่รู้จักกันมาก่อน แค่คุยกันเฉยๆ การคุยกันเค้าจะพูดอย่างไรก็ได้ แสดงความเป็นคนดีอย่างไรก็ได้ค่ะ แต่จะดีจริงหรือไม่ เราก็ไม่ทราบ

พิมว่าคุยกันในกระทู้เว็บพลังจิต มีปัญหาอะไรก็มาโพสต์ปลอดภัยดีค่ะ แต่ถ้ามีทัวร์ไปทำบุญหรือปฏิบัติธรรม คุณก็ไปได้ค่ะแต่ควรเอาสามีไปด้วย จะได้ปลอดภัยค่ะ

bluebaby2 · 10 กรกฎาคม 2011

การปฏิบัติหน้าที่คือการปฏิบัติธรรม

บางคนอาจเคยได้ยินคำว่าการปฏิบัติหน้าที่คือการปฏิบัติธรรม หรือ
การทำหน้าที่เพื่อหน้าที่ แต่เราเคยคิดหรือเปล่าว่ามันเป็นอย่างไร การ
ทำหน้าที่เพื่อหน้าที่มันเป็นอย่างไรกันแน่ ผมลองยกตัวอย่าง เมื่อคุณ
ฟังเพลงแล้วอินกับเพลง เมื่อคุณเห็นดอกไม้สวยๆ แล้วคุณก็หยุดมอง
หรือคุณรู้สึกว่าอากาศดีแล้วอยากที่จะเดินเล่น แล้วอยุ่ดีๆ มีคนมาถาม
คุณว่าคุณฟังเพลงเพื่ออะไร คุณดูดอกไม่เพื่ออะไร มันคงจะเป็นคำ
ถามที่ดูไร้สาระไปเลย เพราะว่าเราฟังเพลงเพื่อฟังเพลง ดูดอกไม้เพื่อ
ดูดอกไม้ ดูอย่างเด็กเล็กสิครับ ถ้าคุณเห็นเด็กกำลังวิ่งเล่นในสวนเด็ก
เล่นคุณลองถามเขาดูสิว่าเธอกำลังจะไปไหน เขาคงคิดว่าเราบ้าเพราะ
สำหรับเด็กแล้วเขาวิ่งเล่นเพื่อวิ่งเล่นไม่ได้กำลังจะไปไหน แต่สำหรับ
ผู้ใหญ่แล้วมันไม่เหมือนกันถ้าคุณย้ายจากที่หนึ่งไปอีกที่หนึ่งเป็นเรื่อง
ธรรมดามากที่คุณกำลังจะทำอะไรซักอย่าง คือเดินเพื่อทำอย่างอื่น
และวิธีการที่เราใช้คำว่าหน้าที่ เช่นว่า "ทำให้เสร็จไปเถอะเพราะมันเป็น
หน้าที่" หรือ "ก็ไม่ได้อยากทำหรอกแต่มันเป็นหน้าที่" มันกลายเป็น
คำที่มีความหมายลบในตัวเอง แล้วการที่มีใครบอกว่า ทำหน้าที่เพื่อ
หน้าที่สำหรับหลายคนแล้วมันฟังดูเป็นไปไม่ได้เลยทีเดียว เพราะคน
เรานั้นมักจะถูกฝึกให้ทำอย่างหนึ่งเพื่ออีกอย่างหนึ่งต่อไปไม่รู้จบ เช่น
ผมตั้งทำการบ้าน อาจเพราะอยากให้เพื่อนเอาไปเป็นต้นฉบับ ลึกลง
ไปอาจจะอยากเป็นที่รู้จัก อาจจะอยากทำเกรดให้ดี ลึกลงไปอีกอาจ
จะอยากได้ตำแหน่งหน้าที่การงานที่ดี มีโอกาศที่ดี ลึกลงไปอีกอาจจะ
เป็นความมั่นคงในชีวิต ซึ่งมันก็เป็นสิ่งที่ดีแต่มันไม่ใช่การทำหน้าที่
เพื่อหน้าที่ ถ้าคุณสังเกตดูสมมติว่าผมตั้งใจทำการบ้านแล้วเพื่อนไม่
สนใจเลยผมก็มีความสุขไม่ได้เพราะมันไม่สำเร็จตามที่วางเป้าไว้
สำหรับผมการทำหน้าที่เพื่อหน้าที่ก็คือการที่เรามีสติ เมื่อเรามีสติ
สว่างขึ้นมาเราก็จะมีวคมารู้สึกว่าไม่มีอะไรให้ทำ ไม่มีที่ไหนให้ไป
เพราะมันอยู่กับปัจจุบัน แม้แต่เซนส์เรื่องเวลาของเราก็จะหายไปด้วย
เราก็จะมีความสุขอยู่กับปัจจุบัน ไม่ว่าเราจะทำอะไรก็เป็นไปเพื่อ
ปัจจุบัน แล้วไม่ว่าคุณจะทำอะไรโดยไม่มีสติมันก็ผิดทั้งหมดเพราะ
เมื่อคุณเริ่มมีสติคุณจะต้องเสียใจกับสิ่งที่ได้ทำไปอย่างหลีกเลี่ยงไม่
ได้ นี่คือการทำงานเพื่องานในความเข้าใจของผม

washiravit · 10 กรกฎาคม 2011

พี่มีทุกอย่างที่ผู้หญิงหลายๆคนอยากมี
จุดหมายปลายทางของชีวิตของคนส่วนใหญ่ก็วาดฝันไว้แบบนั้น
มีครอบครัว เลี้ยงลูก อยู่กับสามี มีฐานะ และบลาๆๆๆๆ
ชีวิตที่สมบูรณ์แบบ ชีวิตที่ลงตัว มันคงน่าเบื่อน่าดู
ถ้าผมอยู่ในฐานะอย่างพี่ เป็นผมก็คงเบื่อ
สาเหตุเพียงอย่างเดียว เพราะมันน่าเบื่อครับ

ผมโชคดีที่เกิดมาในยุคนี้ ยุคที่อินเตอร์เน็ตครองโลก
เดี๋ยวนี้อยากจะรู้เรื่องอะไรก็เรียนรู้ได้รวดเร็วเหลือเกิน
คลิ๊กเดียวก็สามารถดึงเนื้อหาปริมาณมหาศาลมาไว้ในหัวได้
เร็วจนหลายต่อหลายอย่างผมได้รู้ได้เห็นก่อนวัยอันควร : )
แต่ในความรวดเร็ว สะดวกสบาย ก็ทำให้ผมเบื่อสุดๆ

เพราะมันเหมือนมีทุกอย่างมากองอยู่ตรงหน้าเราแล้ว
มันง่ายเกินไปที่จะเอื้อมมือไปหยิบมันมาเป็นของเรา
มันไม่ทำให้เราท้าทายอะไรเลย

ผมพึ่งมาค้นพบไม่นานหลังจากที่อายุเกือบๆจะเบญจเพศ
ว่าบางครั้งความรู้สึกที่เหมือนว่าเราปล่อยวางได้ มันอาจจะไม่ได้เกิดจากความว่างจากจิต
แต่มันเกิดจากการที่เราว่าง ว่างจากภาระและหน้าที่ที่จะต้องรับผิดชอบ
ว่างแบบไร้แก่นสาร ว่างแบบไร้จุดหมาย ว่างแบบซ้ำๆเป็นวันเป็นเดือนเป็นปี

เมื่อผมรู้ว่าชีวิตของผมมันว่าง คำถามที่ผมตั้งไว้กับตัวเองก็คือ
เราจะปล่อยให้มันว่างอย่างนี้จริงๆเหรอ...???
เราพร้อมที่จะตายโดยไม่เสียดายในสิ่งที่เรายังไม่ทำบ้างเหรอ...??????
เราไม่มีความฝันที่เราอยากจะไล่ล่ามาเป็นของๆเราบ้างเหรอ...?????????

แล้วคำตอบที่ผมได้ก็คือ ไม่ เรายังไม่พร้อม เรายังมีความฝันที่อยากไล่ล่ามันอีก
ความฝันของผมเรียบง่าย คือการทำงานหาเงิน
นำเงินส่วนหนึ่งไปทำบุญตามมูลนิธิตามกำลัง
และเก็บเงินจำนวนหนึ่ง เอาไว้ท่องเที่ยวไปยังสถานที่ต่างๆ
เริ่มจากประเทศไทย และค่อยไปไกลถึงต่างประเทศ

เมื่อผมมีความฝัน มีสิ่งที่อยากจะทำ
ชีวิตของผมไม่เคยน่าเบื่ออีกเลย
ทุกสิ่งทุกอย่างที่ผ่านเข้ามาไม่เคยเป็นปัญหาของผมอีก
เพราะสายตาของผมไม่ได้มองที่ตรงหน้าในระยะหนึ่งเมตร สองเมตร
หรือมองแต่ภาระที่อยู่ตรงหน้า สายตาของผมมองไปยังความฝัน
ความฝันที่ผมกำลังจะไปหามัน ความฝันทำให้ชีวิตของผมมีความสดใส
และผมเชื่อว่าความฝันเป็นของที่แบ่งปันกันได้เหมือนกับความรัก

ผมเเชร์ความฝันของผมแล้ว พี่หละครับ มีความฝันไหม เล่าให้ฟังกันบ้างสิครับ...???

AF11 · 11 กรกฎาคม 2011

เพิ่มเติมอีกนิดนะคะ หวังว่าคงไม่ว่ากัน
ขอบคุณ คุณchana14, คุณpim_jai,คุณwashiravit
คุณbluebaby2 (อีกครั้ง)
สำหรับเรื่องสติ ฉันก็เข้าใจมากขึ้นกว่าเมื่อก่อน หลังจากที่อ่านบทความของคุณ และฝึก มาเรื่อยๆ
และหนังสือ conversation with god ก็กะว่าจะไปหามาอ่าน น่าสนใจมากค่ะ เพราะ
อ่านแค่คำนำ ก็คล้ายๆ ที่เคยเป็นคือเหมือนจะมีทุกอย่างแล้วแต่ มันก็เหมือนยังว่างเปล่า แบบแปลกๆ ขาดๆ หายๆไปน่ะค่ะ

bluebaby2 · 11 กรกฎาคม 2011

ดีครับดีผมรู้สึกเหมือนอยากเอาหนังสือเล่มนี้ให้กับทุกคนที่ผมรู้จัก

เข้าสู่ระบบหรือลงทะเบียน

ตอนนี้รู้สึกเบื่อๆค่ะ

AF11 Active Member

bluebaby2 เป็นที่รู้จักกันดี

ddman เป็นที่รู้จักกันดี

รับแสง เป็นที่รู้จักกันดี

AF11 Active Member

chana14 เป็นที่รู้จักกันดี

ไฟล์ที่แนบมา:

1phrajoa.jpg

AF11 Active Member

pim_jai เป็นที่รู้จักกันดี

bluebaby2 เป็นที่รู้จักกันดี

washiravit เป็นที่รู้จักกันดี

AF11 Active Member

bluebaby2 เป็นที่รู้จักกันดี

แชร์หน้านี้

แชร์หน้านี้

เข้าสู่ระบบหรือลงทะเบียน

ตอนนี้รู้สึกเบื่อๆค่ะ

ไฟล์ที่แนบมา:

1phrajoa.jpg

แชร์หน้านี้

การค้นหาที่มีประโยชน์

ติดต่อเรา