ประเพณีของพระพุทธเจ้าทั้งหลาย

ในวัฏฏังคุลีชาดก กล่าวไว้ตอนหนึ่งว่า พระเจ้าปเสนทิโกศล ถวายนมัสการสมเด็จพระผู้มีพระภาคเจ้าแล้วทูลถามว่า “บุรุษสตรีผู้หนึ่งผู้ใด เมื่อได้สร้างพระพุทธปฏิมากร กระทำรูปเปรียบจำลองพระพุทธองค์ ขึ้นไว้ จะได้ประมาณอานิสงส์เช่นไรพระพุทธเจ้าข้า”

สมเด็จพระบรมศาสดามีพระพุทธดำรัสว่า “ดูกร มหาบพิตร ผู้เป็นมหาราชบุรุษหรือสตรีผู้ใดผู้หนึ่ง ซึ่งประกอบด้วยศรัทธา เมื่อได้สร้างพระพุทธปฏิมากรไว้ในพระพุทธศาสนา พระพุทธปฏิมากรนั้น บุคคลจะสร้างด้วยดินเหนียว หรือศิลาก็ตามหรือทำด้วยโลหะแลทองแดงก็ตาม จะทำด้วยไม้ แลสังกะสี ดีบุกก็ตาม จะทำด้วยรัตนะ เงินทองก็ตาม ผู้ที่สร้างทำนั้น จักได้อานิสงส์ผลอันมากพ้นที่จะนับประมาณ การที่สร้างพระพุทธปฏิมากร หรือปฏิสังขรณ์พระพุทธรูปก็ดี เป็นประเพณีของพระพุทธเจ้าทั้งหลายซึ่งยังเวียนว่ายในวัฏฏสงสาร ครั้งเมื่อตถาคตเสวยพระชาติเป็นพระโพธิสัตว์ ได้เห็นนิ้วพระหัตถ์พระพุทธปฏิมากรซึ่งทำด้วยดินเหนียวหักขาดไปนิ้วหนึ่ง จึงนำเอาดินเหนียวมาปั้นทำให้เป็นบริบูรณ์เป็นปกติ แล้วทำการสักการบูชาด้วยมาลาแลของหอม ครั้งทำลายเบญจขันธ์ ก็ได้เสวยสมบัติในสวรรค์ ได้เป็นบรมกษัตริย์ในมนุษย์โลก สิ้นกาลนาน ภายหลังเมื่อโพธิสมภารพุทธการกธรรมเต็มบริบูรณ์แล้วก็ได้ตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้า” แล้วทรงเทศนาถึงอดีตชาติของพระองค์ ดังนี้

ในอดีตกาล มีพ่อค้าคนหนึ่งชื่อ กุลภัทรกุมาร ไดัชักชวนพ่อค้าทั้งหลายเดินทางไปค้าขายยังต่างเมือง ระหว่างทางเขาเห็นพระพุทธปฏิมากรทำด้วยดินเหนียวองค์หนึ่ง ซึ่งประดิษฐานอยู่ในพระอาราม ในป่าชัฏ พระพุทธปฏิมากรนั้น มีนิ้วพระหัตถ์หักไปนิ้วหนึ่ง จึงเอาดินเหนียวมาขยำกับน้ำอ้อย ปั้นนิ้วพระหัตถ์พระพุทธปฏิมากรปฏิสังขรณ์ให้เต็มบริบูรณ์ทั้ง ๕ นิ้ว แล้วเอาเงิน ๕ กหาปนะ ให้หญิงทาสีคนหนึ่ง คอยปฏิบัติรักษา พระพุทธปฏิมากรนั้น และให้มูลค่าประทีป เทียน แลมาลา ของหอม สำหรับบูชาพระปฏิมากรนั้นด้วย ครั้นบูชาแล้ว จึงตั้งความปรารถนาด้วยว่า “อานิสงค์ที่ข้าพเจ้าได้ปฏิสังขรณ์นิ้วพระหัตถ์นี้ ขึ้นชื่อว่าข้าศึกศัตรูทั้งปวง อย่าให้มีเฉพาะหน้าข้าพเจ้าเลยอนึ่งขอให้ข้าพเจ้าได้ตรัสรู้เป็นสัพพัญญูพระพุทธเจ้าในอนาคตด้วยเถิด”

นับแต่นั้นมา ข้าศึกศัตรูและ ร้ายทั้งหลายทั้งหลาย แม้แต่งู ตะขาบ และแมลงป่อง เป็นต้น ก็มิได้กล้ำกลายกุลภัทรกุมาร เมื่อตายไปได้เกิดเป็นเทพในสวรรค์ พวกอสูรในเทวโลกก็ไม่กล้าเข้าไปใกล้ พากันหนีหมด เมื่อปฏิสนธิในครรภ์พระอัครมเหสีของพระเจ้าพาราณสี เทพบุตรซึ่งเป็นบริวารพันหนึ่งก็มาเกิดในครรภ์ของภรรยาพวกอำมาตย์ เมื่อประสูติพระกุมารแล้ว ในกาลนั้น ทั้งหลายมีช้าง แลม้าเป็นต้น แม้จะดื้อเพียงใด เมื่อพระราชกุมารยกนิ้วพระหัตถ์ชี้มาในกาลใด เหล่านั้นก็ซวนเซล้มลงพระราชกุมารจึงได้พระนามว่า “วัฏฏังคุลีราชกุมาร”

เมื่อได้ครองราชย์เป็น “พระเจ้าวัฏฏังคุลีราชโพธิ ” ประกอบด้วยเมตตากรุณา ไม่เคยเบียดเบียนชีวิตใดเลย ตั้งมั่นอยู่ในศีล ในกาลนั้นพระยาร้อยเอ็ดทั้งหลายในชมพูทวีปจึงปรึกษากันจักไปชิงราชสมบัติ ของพระเจ้าวัฏฏังคุลีราช เพราะเห็นว่าพระองค์ไม่ฆ่า เลย คงได้เมืองมาโดยง่ายเมื่อยกทัพมาประชิดเมืองของพระเจ้าวัฏฏังคุลีราช พระองค์เพียงชี้นิ้วพระหัตถ์ พวกพระยาร้อยเอ็ดและเหล่าทหารก็ตกจากยานพาหนะและหกล้มระเนระนาด พระยาร้อยเอ็ดจึงสวามิภักดิ์ยอมเป็นประเทศราชของพระโพธิ สมเด็จพระทศพลจึงตรัสพระคาถาว่า บุคคลผู้สร้างพระพุทธรูปนั้น จะได้เป็นพระอินทร์ ๘ ครั้ง จะได้เป็นสมเด็จบรมจักรพรรดิ ๘๐ ชาติหรือ ๑๐๐ ชาติ จะได้เป็นพระราชานับประมาณไม่ได้ ผลแห่งการปฏิสังขรณ์ซ่อมแซมพระพุทธรูปนั้น ไม่ควรคิดว่ามีค่าเท่าใดเพราะเป็นอจินไตย ประมาณไม่ได้ บุคคลผู้ก่อสร้างพระพุทธรูปด้วยปีติเลื่อมใสแล้วจะเกิดในสวรรค์สิ้นกาลนาน ผู้ปลูกมหาโพธิ์ นรชนผู้บวชตน นรชนผู้สร้างพระปฏิมากร นรชนสามจำพวกนี้ จักได้ตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้าเที่ยงแท้.....


​

 

สาธุ สาธุ ครับ สิ่งใดมีคุณอนันต์ โทษย่อมมหันต์ บางท่านมองว่ารูปของพระพุทธเจ้า(รูปพระเลียนแบบหรือที่คนชอบเรียกกันว่าเก๊ รูปพระพุทธรูปในหนังสือต่างๆ) ที่พระสงฆ์ยังไม่ได้เสกหรืออธิษฐานจิต ไม่ใช่รูปของพระพุทธเจ้า ไม่ศักดิ์สิทธิ์ ไม่มีอานุภาพ เวรกรรมจริงๆ ทำให้กระทำการปรามาสโดยไม่ได้ตั้งใจ น่าสงสารจริงๆครับ สมมติมีคนวาดรูปของผม แล้วก็มีอีกคนนำรูปนั้นไปถ่ายเอกสาร หรือนำไปเป็นต้นแบบในการวาดใหม่ รูปรูปนั้นยังจะเป็นรูปของผมได้อยู่หรือเปล่าครับ ท่านผู้อ่านทั้งหลายโปรดพิจารณาให้ดีนะครับ ยังไงรูปนั้นมันก็เป็นรูปของผมอยู่ดี ​

 

สาธุ กราบอนุโมทนากับตัวสีแดงด้วยนะครับ
เจอบ่อยครับ ปลุกเสกกับไม่ได้ปลุกนะ

ส่วนตัวสีดำ ก็ยังเป็นรูปของท่านพี่พยัคฆ์นิลอยู่นะครับ
แต่ถ้ารูปของท่านพี่พยัคฆ์นิลเปลี่ยนคนวาดเป็น ดาวินซี รูปของท่านพี่พยัคฆ์นิล ก็อาจจะแพงเป็นล้านๆ ก็ได้อิอิ(ขำๆๆ นะครับอย่าคิดมาก)

 

ขอบพระคุณครับ เป็นบทความที่ดีมากครับ

 

แต่พระพุทธเจ้า ท่านไม่ให้กราบไหว้ รูปปั้นแม้แต่ตัวพระองค์เอง ใช่หรือเปล่าครับ

 

ข้าพเจ้า ตรัสรู้ แล้ว

 

ให้กราบไหว้สิครับ
พระองค์ทรงสอนให้เรากราบไหว้ คุณของผู้ที่มีคุณต่อเรานะครับ
ก็อย่างที่ชาดก แสดงไว้นะครับ

 

พี่ต้นของเราก็บูรณะพระพุทธรูปมิใช่น้อยเลยนะครับ หุหุ

 

ครับผม
คิดถึงจังเลย ไม่ได้คุยกันนานเลยครับ
บุญทั้งหลายที่ได้ทำมา ยกให้ท่านน้องแซมหมดเลยนะครับ
ขอให้ท่านน้องแซมมีจิตใจที่มั่นคงต่อพระโพธิญาณ นะครับ สาธุๆๆๆ
สำเร็จแล้วมาโปรดพี่มั่งนะครับ

 

คุณต้นละ สามารถจะยกบุญ+เสียสละให้ทุกๆคนในโลกได้ทั้งหมด แบบไม่เสียดาย..........น่าโมทนา

แต่สิ่งหนึ่งที่คุณต้นละ ยกและเสียสละให้ใครไม่ได้เลยคือ ความบ้าคลั่งตำรา ที่ท่องเป็นแม่สูตรคูณ

เตือนไว้ให้พิจ....ไม่ได้คิดติเตียน เพียงแค่บังอาจกล่าวเตือนหนอนหนังสืออะนะฮ่ะ

 

ครับผม
" ความบ้าคลั่งตำรา " ตำราที่ท่านดอมม์กล่าวถึง คือพระไตรปิฏก ซึ่งเป็นตำราที่มีใจความที่เป็นจริง เที่ยงแท้แน่นอน ไม่มีอะไรจะเทียบได้ แม้แต่นักวิทยาศาสตร์ที่เก่งที่สุดในยุคนี้ คือ ศ.อัลเบิร์ต ไอน์สไตน์ ยังยกย่องเนื้อตำราชุดนี้ว่าสุดยอด แล้วทำไมผมต้องสละด้วยละท่านดอมม์ และถ้าเกิดผมจะบ้าคลั่งในข้อความที่เป็นจริงก็ไม่เห็นจะแปลกไรนิ(ความจริง ยังงัยก็ไม่ตาย) ผม งง ท่านมากเลยนะ
ขอบคุณที่บังอาจเตือนผม แต่ไม่เป็นไร ไม่ต้องเตือนผมหรอก ลองเตือนใจตัวเองดีกว่าไหม !!!!
และที่สำคัญผมเองไม่ใช่ หนอนหนังสือด้วยนะครับ เพราะหนอนหนังสือแปลว่า (BOOKWORM)คนที่ชอบหมกหมุ่นอยู่กับหนังสือ,นักอ่าน
ผมไม่เคยหมกหมุ่นกับหนังสือ แต่ผมจะอ่านเฉพาะสิ่งที่เป็นจริง ที่มีประโยชน์นะครับ

ปล.แม่สูตรคูณตั้งแต่เด็กมาแล้ว ไม่ค่อยชอบท่องนะครับ เพราะสมองในส่วนตรรกะของผมมันฝั่งเรื่องพวกนั้นมานานแล้วนะ(เป็นความโชคดี ของผมนะครับ)

 

-อนุโมทนาครับน้องต้นละ ที่นำบทความดีดีมาเตือนสติกัน
ไม่ได้เจอน้องต้นละกันนาน สบายดีหรือเปล่าครับ

 

ครับผม.
สบายดีครับท่านพี่ ฝนตกเย็นสบายดีครับ ที่ กทม.