อยู่ใกล้ไม่เห็นค่า พอห่างไกลถึงรู้ค่า

เราเป็นลูกสาวคนโต มีน้องชายและน้องสาวอย่าละคน ตั้งแต่เด็กเป็นเด็กที่ดื้อ โมโหร้าย ชอบแก้แค้นคนที่ทำให้เราเจ็บ ชอบทำให้พ่อกับแม่ทุกข์ใจจนแม่ต้องเสียน้ำตากับเรามามาก ตอนนั้นคิดแค่ว่าแม่ไม่รัก แม่รักแต่น้องชาย แม่เกียดเรา เราอยากได้อะไรแม่ก็ไม่ให้ น้องชายอยากได้อะไรแม่ก็ซื้อให้ บ้างครั้งเห็นแม่คนอื่นเค้าซื้อของให้ลูกเขา เราก็คิดวาอยากมีแม่แบบนั้นเราไม่อยากได้แม่คนนี้ แม่ห้ามไม่ให้คบหับแฟนเพราะเรียนไม่จบ นิสัยไม่ดีทะเลาะกันทีด่าแต่คำหยาบๆ ตอนนั้นเราไม่สนใจเพราะคิดว่านี้มันตัวเรา ชีวิตของเรา เราอบากจะทำอะไรก็ได้

ตอนนี้พ่อกับแม่และน้องสาวไปอยู่พะเยา ตอนแรกๆดีใจที่ไม่มีพวกเขาไม่ต้องมีใครมาวุ่นวาย

พอกลับจากโรงเรียนกับรู้สึกเหงาเหมือนอยู่คนเดียว พอได้นั้งคิดอะไรหลายๆอย่างเราถึงกับร้องไห้ออกมา

ตั้งแต่เด็กเวลาฝันร้ายเราร้องไห้ แม่ก็จะรีบมาปลอบมานั้งอยู่ข้างๆเตียงจนกว่าเราจะหลับ ไม่ว่าดึกแค่ไหนไม่เคยมีสักครั้งที่แม่จะไม่มา

เราอยากกินอะไรแม่ก็พยายามหามาให้ ทั้งๆที่แม่ก็ไม่ค่อยมีเงิน แม่ขอให้เรากินอิ่ม พอเราถามว่าแม่ไม่หิวหรอแม่จะชอบตอบว่าไม่หิว แต่รอกินข้าวที่เรากินเหลือตลอด เวลาเราไม่สบายก็มีแม่กับพ่อค่อยช่วยกันดูแล แต่ตอนนี้เวลาเราไม่สบายเราก็อยู่ตัวคนเดียวในห้อง

ไม่มีแม่ที่คอยถามว่ากินข้าวมายัง หิวข้าวหรือเปล่า
ไปเที่ยวเล่นเลยเวลากลับบ้านแม่จะค่อยโทรหาว่าอยู่ไหนทำอะไรให้รีบกลับบ้าน ตอนนี้ไม่มีใครคอยบ่นเรื่องเที่ยวอีกแล้ว

ตอนนี้คิดถึงทั้งพ่อและแม่มาก อยากจะทำดีกับท่านบ้างก็ต้องรอตอนปิดเทอมหรือช่วงวันหยุดถึงจะมีโอกาสได้เจอ

 

อยู่ไกลก็ทำดีกับแม่ได้นะครับ ทำตัวเป็นคนดี ดูแลรักษาสุขภาพร่างกายตัวเอง
ดีๆ ไม่ทำให้แม่ต้องเป็นห่วงหรือผิดหวังเสียใจ แค่นี้ก็ดีกับท่านเต็มๆ เลยนะ
เพราะท่านคงอยากให้เราเป็นคนดีของสังคม พึ่งพาตัวเองได้ ไม่เจ็บไม่ไข้ มี
อนาคตที่สดใส สำหรับคนเป็นแม่หวังอะไรกับเราแค่นี้แหละ

 

ก็ยังดีที่คุณหมูบินได้ คิดได้นะคะ ทำใจให้สบายค่ะ แม่ไม่เคยโกรธลูกอยู่แล้วค่ะ

 

อนุโมทนาที่คิดได้ทัน

รีบทำ ตอนที่ท่านยังอยู๋กับเรานี่แหละ
ท่านไม่อยู่ จะมานั่งเสียใจก็ไม่ทันแล้วนะ...

 

ดีใจที่คุณคิดได้ และยังมีเวลาที่จะทำความดีให้ท่านได้ชื่นใจ เริ่มทำตั้งแต่เดี๋ยวนี้สิ่งที่ทำได้คือตั้งใจเรียนให้ดีที่สุดดูและตัวเองและมั่นโทรหาท่านบอกรักท่านทุกวัน ก่อนที่คุณจะไม่มีโอกาส และเมื่อไปหาท่านก็ให้กราบเท้าคุณพ่อคุณแม่และขออโหสิกรรมกับท่าน กอดท่าน ทำไปเถอะน่ะ ความดีกับพระในบ้านของเรา พี่จะไหว้ท่านทุกครั้งที่ไปและกลับจากโรงเรียน แม้กระทั่งทำงานก็ทำแม้จะมีครอบครัวมีลูกแล้วก็ทำมาตลอด ซึ่งทุกวันนี้ไม่มีท่านแล้วคิดถึงที่สุดเพราะไม่มีใครที่จะดีที่สุดเท่าคุณพ่อคุณแม่ของเรา ทุกครั้งที่เราไหว้หรือกราบท่านก็จะให้พรที่ดีที่สุดและ 2 มือของท่านที่เคยอุ้มเรามาท่านก็จะลูบศรีษะเรา สุขใจเหลือเกิน ทุกวันนี้คิดถึงท่านได้แต่สวดมนต์และได้กราบแค่รูปท่านแค่นั้นเอง

 

อ่านเรื่องนี้แล้ว ทำให้คิดถึงแม่มากๆเลยค่ะ แม่ผู้มีแต่ความรัก ความบริสุทธิ์ใจ จริงใจให้กับเราเสมอ ไม่ว่านานแค่ไหนก็ไม่เคยเปลี่นนแปลง มีเวลารีบกลับไปหาท่านนะคะ อย่าได้รอเวลาเลยค่ะ...

 

เอาธูปเทียนแพ ผ้าขาว ไปขอขมา

 

ขอโทษนะค่ะ กรรมบท10คืออะไรค่ะ

 

ขอบคุณทุกคนนะค่ะ

พ่อกับแม่ทำงานที่นั้นไม่ค่อยมีเวลา

พอโทรไปเค้าไม่ค่อยว่างรับ

ต้องรอโทรไปหาตอนทุ่ม 2ทุ่ม ถึงจะว่างอ่ะค่ะ

พยายามจะโทรหาตลอด บ้างทีพวกท่านก็โทรมาหาเองบ้างเหมือนกัน

แค่นี้ก็มีความสุขแล้วคะ ที่ได้ยินเสียงพวกท่าน

 

ขอบคุณมากนะค่ะ กำลังโหลดไปอ่านอยู่ค่ะ