ตายแล้ว! เจ้าโลกบวมเป่ง จากการยิงไม่ถูกที่ถูกทาง

เป็นเรื่องเล่าจากเพื่อนว่า เขาได้ไปงานจัดเลี้ยงฉลองเทศกาล ได้ไปดื่มกินกับกับเพื่อนๆ ตามประสาคนชอบดื่ม เป็นธรรมดาที่ต้องเทียวเข้าห้องน้ำบ่อยๆfficeffice" /><O></O>


พอขากลับ เขาเกิดปวดฉี่ขึ้นมาอย่างกะทันหัน เอาละ จอดๆๆๆๆ มันตะโกนบอกเพื่อนอีกคนที่ขับ เสร็จแล้วเขาก็เดินดุ่มๆไปยังมุมเหมาะๆ ไปใต้โคนต้นไม้ จัดการงัดอาวุธมาปล่อยชู่ๆๆๆ... อย่างสบายใจเฉิบ เสร็จแล้วก็กลับมาขึ้นรถกลับไปนอนฝันหวาน เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น<O></O>


แต่พอมารุ่งเช้า โอ้พระเจ้า..! เจ้าโลกกลับใหญ่ยาว ยังกะของฝรั่ง แต่ที่ไม่น่าภูมิใจตรงที่มันปวดบวมเป่ง สีคล้ำๆคล้ายจะเน่า ความรู้สึกเหมือนอยากให้มันหลุดออกไปซะอย่างงั้น ทำไงดี? ว่าแล้วเขาจึงรีบไปให้หมอตรวจ เสร็จแล้วหมอบอกไม่มีอะไร ให้ยาแก้ปวดธรรมดามากิน ก็กินไปเรื่อยๆ พร้อมอาการปวดอยู่ 3 – 4 วันก็ไม่หาย เป็นเพราะอะไร? เขาคิดในใจ แล้วก็นึกขึ้นได้ สงสัยเมื่อคืน?<O></O>


ว่าแล้วเขาเลยบึ่งไปดูที่เขาฉี่เมื่อคืน ใช่แล้ว ใต้โคนต้นไม้นั่น มีศาลเก่าๆอยู่ คงเป็นเพราะความมืด เขาจึงมองไม่เห็น เมื่อเขาคิดได้ว่าเกิดจากอะไร เขาจึงรีบกุรีกุจอ กลับไปหาดอกไม้ธูปเทียน มาบ่นพึมพำกราบขอขมาต่อศาลนั้น <O></O>


ปิ้ง! เหมือนปาฏิหาริย์ หลังจากเขากลับไปบ้าน อาการใหญ่ยาวและปวดแสบปวดร้อนได้หายเป็นปลิดทิ้ง พร้อมอาการดีใจออกหน้าออกตา แต่ก็ยังรู้สึกเสียดายความใหญ่ แต่หากมันทำให้เจ็บปวดก็ไม่เอาดีกว่าใหญ่แบบฝรั่ง ยอมมีอันเล็กๆ แบบชายไทยนี่หล่ะ ถึงจะเล็กแต่เป็นปกติสุขดี เขาพูดคนเดียว<O></O>


ไม่ว่าเราจะยิงที่ไหน ให้มองให้ทั่วๆ เล็งให้ๆดีแล้วค่อยยิง และยกมือขอขมาล่วงหน้าไปด้วย ว่าเราไม่เห็น ถ้ามีใครอยู่ที่นั่นเราขออภัย ไม่ตั้งใจจะมาล่วงเกิน เขากล่ววทิ้งท้าย.


อ่านจบแล้วเพื่อนๆคิดว่าไง สาเหตุที่เขาเป็นเกิดจากผีเจ้าที่ เจ้าศาลดลให้เกิด เป็นไปได้ไหม <O></O>
<O></O>


ไปนำภาพจากกระทู้อื่นมาลงให้ดู จะได้เข้าบรรยากาศ
--------------------------------------------------------------
บ๊อก ๆ ๆ โบ้๋วววว ๆๆๆ เอ๋งๆๆๆ โผว๊ว เง๋งๆๆๆ จะเห่าทำไม ไอ้ตูบ ข้ายิ่งสั่นอยู่นะ!

 

ฮ่าๆๆๆ รีบไปขอขมาและขอบคุณเจ้าที่ดังๆๆว่า ความเจ็บปวดจงหายไป ความใหญ่ ยาว ที่ท่านให้มา อย่าได้หายไป ฮ่าๆๆๆ เอิ๊กๆๆๆๆ :boo:

 

สงสัยจะจริงอ่ะครับ

555 สิ่งที่มองไม่เห็นไม่ควรลบหลู่

 

เคยโดนตอนเด็ก ดันไปฉี่รดต้นตะเคียน

 

ผมเคยตอนเด็ก วันสงกรานต์ปวดฉี่ ไปฉี่ทั้งๆที่ตัวเปียก แบบเนียนๆ ข้างๆศาลเจ้าพ่อศาลาแดงอยู่ห่างๆประมาณ 20 เมตร รุ่งเช้ามันบวม โตเลยครับ ไปหาหมอ กินยาก็ไม่หาย พ่อถามว่าไปทำอะไรมา จึงคิดได้ ว่าไปฉี่ข้างศาล พ่อเลยพาไปจุดธูปขอขมาครับ

 

ยังโชคดีนะครับที่ขอขมาแล้วหายเป็นปกติ ใครจะปลดทุกข์ นอกสถานที่ก็ต้องดูให้ดีนะครับทุกๆที่จะมีเจ้าที่เจ้าทาง ต้องขอขมาก่อนเสมอครับ ขอบคุณสำหรับเรื่องเล่าดีๆครับ อนุโมทนา ครับ

 

เป้นเรื่อง น่าระวัง อย่างยิ่งเลยครับ

 

ขอเพิ่มข้อคิดให้คุณชายทุกท่านทราบ..

เวลาที่ไปไหนแล้วปวดฉี่กลางทาง ถ้าแถวนั้นไม่มีปั๊ม แล้วเลือกเป็นข้างทาง ขอให้ระวัง เพราะในอดีต ที่แถวนั้นเราไม่รู้ว่าเป็นสถานที่หรืออะไรก่อนมีการสร้างถนน หากมีวิญญาณฝ่ายร้ายที่จะคอยแกล้ง หรือคิดว่าเราไม่มีความยำแกรง ระวังจะบวมแบบไม่ได้ร้องขออย่างเรื่องนี้

ข้อยหวังดีเด๋อ้าย!

 

อันนี้ฮาครับอิอิ เวลาจะยิงขีปณาวุธก็จงขออนุญาติเค้าก่อนนะครับจะได้ไม่มีปัญหา

 

ต้องระวังให้มากๆแล้วววววว

 

ตามนั้น

 

ขาดภาพประกอบนะครับ.........

 

ถูกไฟดูด

 

เช่นกันครับ..ตอนเป็นเด็กน้อยเชื่อครับ แต่พอเริ่มโตเป็นหนุ่ม อ่านหนังสือมากขึ้น ก็เริ่มจะไม่เชื่อ และทุกอย่างต้องสามารถอธิบายด้วยวิทยาศาสตร์ได้ และยิ่งยุค post modern ที่มีทุนเป็นแรงขับเช่นนี้ ใครเชื่อเรื่องผี ก็บ๊องแล้วครับ ..กระทั่งเจอกับตัว ปี 2002 ไปเที่ยวปีใหม่ เขาค้อ จ.เพชรบูรณ์ , ปากเบี้ยวกลับมาเลยครับ ไปหาหมอ ไปฉีดยา ไฟฟ้าช๊อตปลายประสาท เอายามากิน กว่า3 สัปดาห์หมดเงินไป 7000- 8000 บาทเข้าไปแล้ว ก็ยังไม่ดีขึ้น กระทั่งที่บ้านพาไปหาอาจารย์คนหนึ่ง แกพูดๆ เหตุการณ์วันนั้นมาหมดเลย ว่าผมไปท้าอะไรมาบ้าง วิญญาณผู้เป็นใหญ่ที่นั่นไม่พอใจ เลยมาหยิกปากให้เบี้ยว อาจารย์บอกให้ไปขอขมาทางโน้นผ่านศาลหลักเมือง เขาต้องการ ธูปเทียนแพร1ชุด เหล้าขาว1ขวด และไก่1ตัว แล้วจะหายใน 3-7 วัน ถ้าไม่ดีขึ้นไปเขาค้อด้วยกัน ปรากฏว่าเช้าวันต่อไป หายเลย แปลกใจมาก นับจากวันนั้นเชื่อสนิทว่า.... วิญญาณ สิ่งศักดิ์สิทธ์ องค์เทพ มีจริง!

 

ขอบารมีพระพุทธเจ้าทุกพระองค์ พระอริยะทุกพระองค์ พระโพธิสัตย์ทุกพระองค์โดยมีบุญบารมีของหลวงปู่ดู่และหลวงปู่ทวดเป็นที่สุดช่วยดลบันดาลให้จิตข้าพเจ้าฝากกระแสจิตไว้กับบุญบารมีของผู้เกี่ยวข้องกับเนื้อหาที่โพส ฝากกระแสจิตไว้กับบุญบารมีผู้โพสกระทู้ ฝากกระแสจิตไว้กับบุญบารมีผู้อ่านกระทู้ และฝากกระแสจิตไว้กับบุญบารมีของผู้ตอบกระทู้ ข้าพเจ้าอยากมีส่วนร่วมกับบุญบารมีของพวกท่านทั้งบุญบารมีในอดีต ปัจจุบัน และอนาคตนับตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป
พุทธังอนันตัง ธัมมังจักรวาลัง สังฆังนิพพานัง ปัจจะโยโหตุ