เมื่อสามีขอเลิกเพราะรักหญิงอื่นที่คุยกันทางmsn

ขอเป็นกำลังใจให้นะครับ เพื่อลูกที่จะเติบโตในอนาคตครับ คุณต้องหนักแน่นในการที่เป็นผู้นำครอบครัว(เป็นทั้ง2คนในเวลาเดียวกัน) สิ่งที่ผ่านมาแล้วเราต้องยอมรับมันตรงๆไปเลย..อาทิเช่น..เป็นม่ายก็ต้องยอมรับอย่าไปฝืนเพราะเหคุการณ์เกิดขึ้นแล้ว..แล้วทุกข์ที่เกิดจะลดลงไปทันทีครับ...ขอให้โชคดีนะครับ....ทุกอย่างเป็นเรื่องของกรรมในอดีตที่ส่งผลมาถึงปัจจุบันครับ

 

เค้าเป็นเจ้ากรรมนายเวรของคุณค่ะ ขอให้คุณอโหสิกรรมให้เค้าเถอะค่ะ แล้วคุณจะรู้ว่ามันได้ผลจริงๆ อย่าไปโกรธ หรืออาฆาตแค้นเค้าเลยค่ะมันไม่มีประโยชน์ มีแต่จะทำให้จิตใจรุ่มร้อน เพราะเค้าคือเจ้ากรรมนายเวรของคุณเองแหละ

 

รัก.......

ไม่มีรัก.....ไม่มีทุกข์

 

จากนี้ไปเราจะก้าวเดินไปข้างหน้าบนทางเดินของเรากับลูกสาวที่น่ารัก โดยไม่หยุดเพื่อรอใครอีกต่อไป (ผู้ชายที่หลงทาง)เพราะรอแล้วรอเล่าเฝ้าแต่รอมานานก็ไม่สามารถหาทางกลับออกมาจากวังวนของตัณหาได้ซะที แม้เราจะเดินช้าแต่มั่นคงแน่นอน และจะไม่มีวันล้มอีกแล้วเพราะประสบการณ์สอนให้เราเป็นแม่ที่เข้มแข็งเพื่อลูก........................

ข้อดีของการที่สามีทิ้ง
1 รักษาศีล 5 ได้ซะทีทั้งที่พยายามมมานาน เมื่อก่อนติดที่ไม่สามารถละวาจาถากถาง ส่อเสียดได้ แต่ตอนนี้ไม่ได้ติดต่อ พูดคุยทำให้อย่างน้อยก็เข้าใกล้พระธรรมคำสอนของพระพุทธเจ้าได้
2 ลูกเรียก แม่ ได้ซะทีหลังจากร้องเรียกหาแต่ปะป๊า
3 คิดถึงตัวเองมากขึ้น อยากอะไร อยากซื้ออะไรก็จัดไป ไม่ต้องฟังใครบ่น
4...........5...........6..........แล้วเรื่องดีดีอีกมากมายจะเกิดขึ้นกับเรา

 

ใช่ค่ะใช่ มีข้อดีเยอะเลย รักษาศีล ๘ ก็ได้ดีจังเลย
ไม่ต้องซักเสื้อผ้า ไม่ต้องรีดเสื้อผ้าให้ใคร
ไม่ต้องรอทานข้าวกับใคร หิวก็ทาน
อยากทำอะไร ไม่ต้องเกรงใจใคร ไม่มีใครว่า
สะดวก สบาย สารพัด

 

เห็นด้วยอย่างยิ่งครับ ให้ทาน รักษาศีล สวดมนต์ภาวนา ทั้งคุณแม่คุณลูกอนาคตก็จะมีแต่เจริญขึ้น

ส่วนทุกข์ในปัจจุบัน เดี๋ยวก็ผ่านไปครับ มันก็เป็นอนัตตา คือส่วนเล็กๆ ที่จะกลืนหายไปกับกาลเวลาที่ผ่านไป มีก็เหมือนไม่มีครับ

แล้วเข้ามาเวป พลังจิตบ่อยๆนะครับ แล้วจะได้เจริญก้าวหน้า ทั้งทางโลก และทางธรรม

บางทีนะครับ การเปลี่ยนแปลงชีวิตในครั้งนี้ อาจจะนำไปสู่ความพ้นทุกข์ที่แท้จริง ก็เป็นได้ครับ

 

ข้อดีของการถูกสามีทิ้งข้อต่อไป

ผอมมมมมมมมมมมมมม
หลังจากสะสมน.น.มาตั้งแต่ตอนท้องปัจจุบันผอมมมมมมมมมมมม
ผอมกว่าตอนเป็นวัยรุ่นซะอีก เสื้อผ้าต้องเปลี่ยนไซด์จาก xl เป็น s
แถมสวยขึ้นด้วยค่ะเพราะมีเวลาดูแลตัวเองมากขึ้น
ไม่ต้องซักผ้า รีดผ้าให้ใคร ไม่ต้องรอใครกินข้าว ไม่ต้องรอใครพาไปไหนอยากไปก็ขับรถไปกับลูกได้เลย
เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
(deejai):z8

 

ดีใจด้วยค่ะ เย้ๆๆๆๆ เป็นกำลังใจให้อีกคนนะค่ะ

 

สู้ๆนะคะคุณเจ้าของกระทู้ ให้ตั้งใจอยู่ในศีลในธรรมต่อไปค่ะ
คุณเป็นคนดีสิ่งดีๆย่อมหลั่งไหลเข้าหาตัวคุณคิดเสียว่าทำบุญ
กะเค้ามาเท่านี้และอีกอย่างศีลของคุณสามีและผู้หญิงคนนั้นก็
ไม่เสมอคุณเค้าทั้งสองทำศีลบ้อ3ทะลุหมดสิ้นเราผู้มีศีลมีธรรม
โปรดได้ตั้งอยู่ในศีลในธรรมต่อไปค่ะสู้ๆฟ้าหลังฝนย่อมสวยงามเสมอ
ค่ะ

 

"เออหนอ ทำไมเราบ้าไปได้ถึงเพียงนั้น ช่างน่าหัวร่อจริงๆ..!!"

 

ถ้า เจ้ากรรมที่เราได้ทำร้าย ไว้ไม่เกิดอีกแล้วในภพใดๆ เราจะยังรับกรรมที่ทำไว้อยู่หรือไม่ครับ

ถ้ายังรับอยู่ แสดงว่า ตัวกรรมมัน ไม่ได้มองว่ามีหรือไม่มีเจ้ากรรม แต่มันจับการกระทำที่ชั่วร้ายของเรา

 

เดินไปกราบสามีที่เท้า แล้วบอกว่า ต่อแต่นี้ เราสิ้นเวรสิ้นกรรมกันแล้วนะ ชาตินี้คือชาติสุดท้ายที่จะเจอกัน

แล้วไปทำสังฆทาน อุทิศให้สามี กรวดน้ำ คว่ำขัน

แผ่เมตตาทุกวัน ด้วยจิตบริสุทธิ์

และเปลี่ยนมุมมองว่า เขาคือเพื่อนคนหนึ่งของเรา

 

สิ้นสุดกันที ม่ายก็ม่ายซิ เราไม่ผิดอะไรใยต้องเฝ้าคอยให้คนผิดกลับใจมาหา
ดีกว่าแน่ๆที่ไม่มีคนเลวๆเคียงข้าง ขอบคุณที่ทำให้เราได้เห็นธาตุแท้ บทเรียนชีวิต
ครั้งนี้ทำให้เราได้อะไรมากมาย

 

อโหสิกรรมซึ่งกันและกัน เราก็จะไม่มีเวรกรรมต่อดัน ม่ายไม่ม่ายสำคัญต้องไหนแค่นามสมมุติ เนื้ือแท้ของจิตใจย่อมสำคัญกว่า

 

เราอยากสิ้นสุด อยากหย่าให้จบๆ ทั้งที่เรารู้ว่ามันจะเจ็บแค่ไหน
แต่เราทนเป็นเมียหลวงของใครต่อไปอีกไม่ไหวแล้ว ทนใช้นามสกุล
ของคนที่ได้ชื่ว่าเป็นคนอ่ืนอีกไม่ได้แล้ว แต่ญาติพี่น้องของอดีตสามีเอง
ไม่ยอม จะหย่าง่ายๆให้คนเลวๆเสวยสุขได้อย่างไง เราจะรอให้บาปกรรม
ตามสนองได้อย่างไร แม้จะเป็นญาติก็ไม่เข้าข้างคนเลวหน้าไหน ประกาศ
ตัดญาติขาดมิตร และจะเสนอให้เรายื่นฟ้องหย่าต่อศาลให้กฏหมายจัดการ
ให้คนเลวรู้สึก จะได้มีการบังคับใช้กฏหมายเรียกร้องค่าเลี้องดูลูก สินสมรส
ที่ตอนนี้มันคือหนี้สิน(ทรัพย์สมบัติที่เค้าบอกยกให้เรา เค้าจะไปแต่ตัว ฟังดูดี
แต่แทจริงทิ้งภาระชัดๆ) และฟ้องผู้หญิงมือที่สามที่ทำให้เราเสื่อเสียชื่อเสียง
และบ่อนทำลายสถาบันครอบครัวผู้อื่น
ญาติพ่ีน้องเค้าอยากเห็นว่ารักกันขนาดไหน ถ้าต้องตกงานและต้องชดใช้ค่าเลี้ยงดู
ยังจะรักกันขั้นฟันฝ่าอุปสรรคก็ลองดู เพราะทุกคนสงสารเรากับลูกที่ถูกกระทำ
ฟังดูโหดจังเราเองอยากหย่าขาดและจากกันด้วยดี เราเหน่ือยที่จะยื้อและเราก็
เร่ิมคิดได้ว่ายื้อคนเลวๆนี้ไว้ข้างกายเพื่ออะไร เป็นพ่อก็เป็นตัวอย่างให้ลูกไม่ได้
เป็นสามีก็ไม่ยึกฆราวาสธรรม รังแต่จะมีแต่ทุกข์
ทำไงงงงงดี ปล่อยเค้าทั้งคู่ให้ไปดีมีสุขตามบุญที่เค้าส่ังสมมาหรือไร
หรือสร้างทุกข์ต่อให้เค้าได้รับการตัดสินที่ถูกต้องตามกฏหมาย

 

ขออนุโมทนาบุญกับพี่ ๆ ทุก ๆ ท่าน ที่เข้ามาให้คำตอบและกำลังใจครับ สาธุ ๆ ครับ
อ่านแล้วรู้สึกเห็นใจพี่มากครับ ความทุกข์มันบีบคันเหลือเกินครับ "ยามที่เราทุกข์"
ครับ หาทางออกไม่เจอ หรือแทบไม่เจอเลยครับ ผมก็เคยทุกข์มาก ๆ ครับ เหมือนพี่ แต่อาจจะเป็นคนละเรื่องกันน่ะครับ แต่มันก็คือความทุกข์ ครับ รู้สึกเห็นใจพี่มากครับ อีกทั้งพี่เป็นผู้หญิงด้วย ยิ่งมาเจอเรื่องแบบนี้อีกต่างหาก ผมอยากจะบอกอย่างนี้น่ะครับ คิดว่าเป็นการ เล่าประสพการณ์ แลกเปลี่ยนความคิดเห็น ซึ่งกันและกันน่ะครับ เมื่อผมทุกข์ ผมก็งง มึน หาทางออกไม่เจอ ความรู้สึกตอนนั้นแย่มาก ๆ ครับ ผมพยามหาทางออก แก้ไข ฯ เท่าไรมันก็ไม่เบาลงสักที อยากจะให้มีปาฏิหาร อยากจะขอพรสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ช่วยมาดลบันดาล ให้หายทุกข์เสียที แต่ก็ยังทุกข์อยู่ไม่คลาย ผมไม่เคยยอมแพ้ ต่อความทุกข์ ไม่ยอมแพ้กับความสุขที่ผมสูญเสียไปเลยครับ ผมใช้ธรรมมะ มาช่วยในการดับทุกข์ ซึ่งก็อยากแนะนำพี่ ด้วยน่ะครับ ผมเริ่มจากการสวดมนต์ ไหว้พระ แผ่สวนกุศล ฟังธรรมมะ
โดยเฉพาะ เอฟเอ็ม 89.25 คลื่นวัดสังฆทาน ฟังหลวงพ่อสนอง ท่านเทศน์ให้ฟังเป็นประจำช่วงเช้าเวลาประมาณ 8.30 น.ฟังไปเรื่อย ๆ เลยน่ะครับ ฟังบ่อยน่ะครับ แล้วจะเกิดปัญญากับเราเอง แล้วเราสามารถนำธรรมมะนั้นมาใช้กับชีวิตเราได้ครับ ความทุกข์ผมยังคงมีอยู่น่ะครับ ไม่ได้หายไปใหน แต่ธรรมมะ จะทำให้เรามีสติ มีปัญญามากขึ้น เมื่อเราเจอปัญหาหรือความทุกข์ น่ะครับ "สำหรับผม" เมื่อเรามีสติปัญญาเพิ่มขึ้น จากการศึกษาธรรมมะ ความทุกข์ หรือปัญหาที่เกิดขึ้นกับเรา ถ้าเราเจอปัญหาหนัก ๆ ก็จะกลายเป็นปัญหาเบา ๆ ทุกข์หนัก ๆ ก็จะกลายเป็นทุกข์เบา ๆ หรือไม่มีปัญหา ไม่มีทุกข์เลย ครับ อันนี้ผมฟังธรรมมาน่ะครับ "ไม่ใช่ผมเก่งน่ะครับ" แล้วผมก็พิจารณาว่า ความทุกข์ความสุขทั้งหลาย ก็เกิดจากกรรมของเราเองนี่แหละ ที่เราทำไว้ อาจจะเกิดจากกรรมที่ทำไว้ตั้งแต่อดีตชาติ แล้วมาส่งผลในชาตินี้ หรือกรรมที่เกิดจากชาตินี้ที่เราสร้างขึ้นไว้ แล้วมาส่งผล ผมมานั่งนึกถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับชีวิตผม มันคลาย ๆ ละครกรรม ไม่มีผิดเลยครับ มันแสดงออกมาเป็นฉาก ๆ ให้ผมดู ผมก็นึกว่าอ้อนี่ คงเป็นกรรมที่ผมทำไว้ เรื่องนี้นี่เอง แล้วมันก็ส่งผล ทำให้เราทุกข์ ยกตัวอย่างเรื่องกรรมที่เพิ่งเกิดกับผมมาใหม่ ๆ ที่ผ่านมานี้เลยน่ะครับ ตอนนั้นหลายปีผ่านมาแล้วครับ ผมขับรถไปทำงานตอนเช้ารถติดมาก มีรถกระบะคันนึงวิ่งเลนช้ายสุดมาเฉี่ยวกระจกรถผม แล้วพยายามขับหนี แต่หนีไปได้ไม่ไกลครับ เพราะรถติดมาก ผมก็ขับตามทันแล้วลงมาคุยกัน คุณตำรวจก็มาดูเหตุการณ์ ให้ตกลงกันซึ่งผมโกรธมากครับ ตอนนั้น "โกรธที่เขาชนแล้วหนี" แต่กระจกรถผม เป็นรอยแค่นิดเดียวน่ะครับ เขาจ่ายเงินมาให้ผม 500 บาท จริง ๆ ผมไม่อยากเอาน่ะครับ ถ้าเขาจอดรถลงมาดู และขอโทษผม ผมจะไม่โกรธและไม่เอาเรื่องเขาเลยครับ ผมเก็บเงินไว้ และคิดในใจว่าเป็นการดัดนิสัยเขา "ขอโทษน่ะครับถ้าคำนี้ "ดัดนิสัย" เป็นคำไม่สุภาพ นี่เป็นเรื่องหลายปีผ่านมาแล้วน่ะครับ พอไม่กี่เดือนมานี้เองครับ กรรมก็ส่งผลกับผมครับ ทั้ง ๆ ที่ผมไม่ใช่คนผิด "ความคิดเข้าข้างตัวเองครับ" วันนั้นผมเกิดขับรถไปเฉี่ยวกระจกรถเบนซ์เข้าครับ เหมือนกับที่ผมโดนเขาเฉียวมาเลยครับ ผมไม่หนีครับ ลงไปดู และก็เป็นรอยนิดเดี๋ยวเองครับ แต่ระบบไฟพี่ที่ขับรถเบนซ์เขาฟ้องคำว่า errer ประกันรถผมก็ไม่มี แย่เลย พี่เขาก็ไม่อยากเอาเรื่องถ้าระบบไฟไม่มีปัญหา สุดท้ายไปลงบันทึกประจำวันที่ สน.ไว้ครับ ประมาณ 1 เดือนได้ครับ บริษัทประกันก็โทรมาหาผม บอกว่าค่าเสียหายประมาณ 1 หมื่นบาทเศษ เขาลดให้ผมเหลือ 5 พันบาท ผมนึกถึงกรรมอันนี้เลยครับ ทั้งที่ไม่มีเจตนาที่จะสร้างกรรมเลย ที่ผมเอาเงินเขามา 500 บาท ก็เพื่อ ฯ อย่างที่เล่ามานั้นแหละครับ เวลากรรมมันส่งผลแล้ว ไม่มีการต่อรองได้เลยครับ โดนไป 10 เท่าเลยครับ เอาเขามา 500 บาท โดนกรรมทวงคืนไป 5000 บาท โอ้โห เศร้าครับ ที่ผมเล่ามานี้เป็นประสบการณ์ ที่เกิดขึ้นกับตัวผมน่ะครับ ผมไม่ได้คิดจะสอน พี่ ๆ ทุกท่านหรือสอนใคร ๆ ณ ที่นี้ และที่ อื่น ๆ น่ะครับ เพียงแต่บอกเล่าประสพน์ เรื่องกรรมที่เกิดขึ้นกับผมให้ฟังเท่านั้นน่ะครับ ยังมีกรรมอีกหลายเรื่องที่เกิดขึ้นกับผม ซึ่งผมก็กำลังดูอยู่ว่า ธรรมมะกำลังสอนผมอยู่ "เรื่องบุญเรื่องกรรม" ให้เชื่อน่ะว่าเรื่องบุญ เรื่องกรรม หน่ะมีจริง และผมก็เชื่ออย่างสนิทใจเลยครับ เลยทำให้ผมคิดต่อว่ากรรมอะไรจะส่งผลกับผมอีกหนอ "ขออย่าให้มีอีกเลย" (แต่ผมไม่ได้นอนรอให้กรรมส่งผลน่ะครับ) ผมก็หมั่นทำบุญสร้างกุศลเพิ่มไปด้วยเรื่อย ๆ ครับ กรรมหนักจะได้เบา กรรมเบาจะได้จาง ครับ เริ่มแรกเมื่อเราเกิดความทุกข์ เรามักจะยอมรับไม่ได้น่ะครับ แต่ถ้าเราศึกษาธรรมมะ ฟังธรรมมะ แล้ว เราจะทำใจ และยอมรับมันได้ครับ (ได้บ้าง ไม่ได้บ้าง สำหรับผมน่ะครับ) เชื่อว่าเวรกรรมมีจริง ทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้น ทั้งความสุข ความทุกข์ ที่เกิดขึ้นมากับตัวเรานี้ ล้วนแล้วเป็นเวรเป็นกรรม หรือการกระทำที่เราได้กระทำ มาหลายภพหลายชาติ แล้วครับ สรุปแล้วมันก็คือ "มรดกกรรม" (ผมใช้คำนี้น่ะครับ สำหรับตัวผมครับ) ที่เราต้องทำใจยอมรับมัน อย่างมีสติและปัญญาครับ เราจะได้ไม่ หลงทุกข์ หลงสุข อยู่อย่างนี้ครับ เพราะ องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ท่านตรัสไว้ว่า อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา ครับ ยังไงก็ขอให้พี่ หันเข้ามาหาธรรมมะ น่ะครับ คิดเสียว่าเรา "โชคดีที่เจอทุกข์ เพราะสุขนั้นก็ไม่เที่ยงครับ" ธรรมมะจะช่วยให้เราพ้นทุกข์ได้ครับ ผมก็เริ่มเข้าหาธรรมมะ ก็เกิดจากเรื่องของความทุกข์นี่แหละครับ หรือจะไปปรึกษาหลวงพ่อสนอง ที่วัดสังฆทาน จ.นนทบุรี ดูได้ครับ ผมขออวยพรให้พี่ผ่านความทุกข์นี้ไปให้ได้ ให้ได้พบธรรมมะของพระพุทธเจ้า น่ะครับ สาธุ ๆ ครับ

 

อนุโมทนาค่ะ เราควรปลดปล่อยกันและกันให้เป็นไปตามมรดกกรรมของตนเช่นนั้นหรือ

 

สาธุค่ะ คุณ ddman ขอบคุณสำหรับธรรมมะดีๆ จะนำไปใช้อย่างมีสติค่ะ

 

อาจเป็นเพราะวาจาถากถาง ส่อเสียดหรือเปล่าที่ทำให้สามีไม่พอใจและไม่สบายใจ ผู้ชายส่วนใหญ่เขาก็ต้องอยากอยู่ใกล้ผู้หญิงที่มีวาจาไพเราะ ไม่พูดวาจา ส่อเสียด หยาบสะเทือนใจผู้อื่นค่ะ ถึงคนอื่นผิดจริงเราก็ควรพูดจากันดีๆค่ะ อาจจะเป็นสาเหตุให้สามีคุณเลือกผู้หญิงอีกคนนึงได้ คุณบอกว่าผู้หญิงอีกคนนึงผิดศีลข้อสาม แต่คุณเองก็ผิดกรรมบทสิบข้อวาจาค่ะ ผู้ชายส่วนใหญ่ถ้าจะให้เลือกระหว่างภรรยาเดิมที่พูดไม่เพราะ พูดหยาบ ส่อเสียดกับผู้หญิงอีกคนที่มาทีหลังแต่เอาอกเอาใจใส่ดี พูดจาไพเราะ เขาอาจจะเลือกผู้หญิงคนที่มาทีหลังก็ได้นะคะ เพราะคนเรารักกันแต่งงานกันก็ด้วยความพอใจมากกว่าอยู่กันตามหน้าที่ค่ะ แล้วผู้หญิงที่อาฆาตพยาบาท ขาดพรหมวิหารสี่ อยากให้ผู้อื่นมีความทุกข์ ก็ดูไม่น่าอยู่ด้วยเลยค่ะ

 

เข้าใจว่าเจ็บปวดมาก เสียใจด้วยจริงๆ นะคะ ตอนนี้พี่แม่ม่ายต้องยืนหยัดเพื่อลูกให้ได้ค่ะ เขาไม่พร้อมจะไปต่อกับเรา เราก็ต้องมีชีวิตของเราต่อไปนะ