ประสบการณ์สยอง ตอนที่ 5 "who are you?"

สวัสดีครับทุกท่าน มาถึงเรื่องที่ 5 แล้วนะครับ อยากจะบอกจริงๆนะครับว่า ทุกเรื่องที่ผมเขียนมาไม่ได้มีเจตนาจะแต่งเรื่องขึ้นเอง มันเป็นประสบการณ์ของผมเอง
ถ้าอ่านแล้วดูเหมือนมันจะเวอร์ๆนิดๆก็เผื่อทุกท่านให้อ่านสนุกๆให้อินกับเรื่องที่ผมเขียน ขอโทษ ณ ที่นี้ด้วยนะครับ

เรื่องที่ 5 "Who are you ?"

-------------ช่วงที่ผมมาทำงานเป็นอาศาตอนแรกๆ ผมยังมือใหม่อยู่ทำอะไรไม่ค่อยเป็นซะอย่าง ตอนแรกๆก็กลัวบ้างเป็นความรู้สึกตอนแรกๆ พอนานๆไปเดียวมันก็ชิน ตอนช่วงแรกๆผมทำงานให้กับโรงพยาบาลแห่งหนึ่งในตัวเมืองโดยอาศาเป็นผู้ช่วยห้องดับจิตเพราะคนในแผนกนี้ค่อยข้างน้อยแล้วอีกอย่างจะไม่มีใครอยู่ถึงรุ่งเช้าสักคนเพราะอะไร..(พวกท่านคงรู้ดี)ผมเลยโดนสั่งให้ไปเป็นผู้ช่วยให้กับโรงพยาบาลเป็นขั้นพื้นฐานของอาศา พอไปถึงผมก็บอกกับเจ้าหน้าที่เฝ้าห้องดับจิตว่า.. ผม"สวัสดีครับ ผมมาเป็นผู้ช่วยของพี่นะครับ" เจ้าหน้าที่"อ๋อ...อืมพี่รู้ละ เห็นมีคนมาบอกพี่อยู่" แล้วผมก็ได้บัตรประจำตัวมาโดยต้องอยู่ที่โรงพยาบาล 1 อาทิตย์แล้วจะต้องไปช่วยงานที่วัดต่อ.. วันแรกดีหน่อยครับเพราะไม่มีศพไหนมาเลย ผมทำงานเป็นผู้ช่วย 8 ชั่วโมง ตั้งแต่ 5 โมงถึงเที่ยงคืน

----วันที่ 2 ช่วงตอน 6 โมงเย็นกว่าๆ มีหน่วยอาศาอีกกลุ่มมาโดยแต่ละกลุ่มของหน่วยอาศาจะแตกต่างกันที่เสื้อ หรือคนละสี ซึ้งตอนนั้นพี่ที่เป็นเจ้าหน้าที่ประจำ เค้าออกไปข้างนอกให้ผมดูอยู่ไปสักพักก่อน ซึ้ง 6 โมงเย็นนี้ก็มีศพมา อีกหน่วยก็บอกว่า.."เอ้า..นี้เอาศพไปเก็บที" ผม"อืม.." แต่ลำบากตรงที่ว่ามาตั้ง 2 ศพ เจ้าหน้าที่ประจำก็ไม่อยู่แล้วผมจะเอาไปเก็บอย่างไง ? ผมยืนคิดอยู่สักพักกะว่าจะเอาไปเก็บที่เดียว 2 ศพเลยจะได้ไวๆ พอกำลังจะจับศพก็มีคนมาบอกผมว่า..."เห้ย...น้อง อย่าพึ่งจับ!" ผมสะดุ้งละหันไปมองว่าใครเป็นคนบอกผม? พอหันไปก็เป็นผู้ชายใส่ชุดหน่วยอาศาอีกกลุ่มยืนอยู่ข้างหลังผม เค้าบอกผมว่า"ถ้าน้องจะ นำศพไปเก็บอ่ะ ตรงขอเค้าก่อน" ผมงงก็เลยพูดไปว่า"ขออะไรพี่ ?" ชายนิรนาม"ก็ถ้าจะจับศพน้องก็ต้องไปชื้อพวงมาลัยมาก่อนแล้วบอกกับศะว่าจะพานอนในที่ดีๆ" พอผมได้ยินก็รู้ทันทีว่า มันต้องทำเป็นแบบนี้ก่อนถึงจะจับได้ แต่..โชคร้ายคือว่าเงินผมไม่ได้เอามานะสิแล้วจะเอาเงินที่ไหนไปชื้อพวงมาลัย? ผมยืนคิดว่าแป๊ปหนึ่ง ชายนิรนาม"เออ..แล้วน้องมีเงินม่ะ?" ผม"ไม่มีเลยพี่แล้วพี่ละ?" ชายนิรนาม"พี่ก็ไม่มีเหมือนกัน" ต่างคนต่างไม่มีเงิน ผมก็คิดอยู่ว่าจะทำไงดีถึงจะเอาพวงมาลัยมาได้? จู่ๆชายนิรนามก็เกิดไอเดียพูดขึ้นมาว่า"เอาอย่างงี้น้อง เดียวน้องวิ่งไปหน้าโรงพยาบาลนะบอกว่าติดไว้ก่อน พอญาติเค้ามาแล้วค่อยเอาเงินไปคืนเค้า" ผมก็เลยบอกไปว่า"ได้ๆพี่เดียวพี่รอนี้แป๊ปหนึ่งนะ เดียวผมมา" แล้วผมก็วิ่งไปหน้าโรงพยาบาลไปติดค่าพวงมาลัยแม้ค้าไว้ก่อน ได้มา 2 พวงผมก็รีบวิ่งมาเพื่อที่จะทำงานให้มันเสร็จๆ พอวิ่งมาถึงหน้าห้องดับจิตก็มาเจอพี่เจ้าหน้าที่ประจำกำลังเดินมาพอดี พี่เค้าก็เลยถามผมว่า"เอ้า..ไปไหนมา?" ผมเลยบอกไปว่า"ก็มีพี่คนหนึ่งให้ผมไปชื้อพวงมาลัยหน้าโรงพยาบาลอ่ะ ผมเลยไปชื้อมาเนี่ย ยังติดป้าเค้าอยู่เลย" พี่เจ้าหน้าที่"เอ็งไม่มีเงินขนาดนั้นเลยหรอวะ?" ผม"ก็ผมลืมเอาเงินมานะสิ" พี่เจ้าหน้าที่"เออๆ..ว่าแต่ไหนพี่คนไหนที่ให้เอ็งวิ่งไปชื้อพวงมาลัย?" ผมก็บอกว่า"พี่เค้ารออยู่ข้างในๆ" พอเข้าไปข้างในก็ไม่เห็นใครผมก็คิดว่าพี่เค้าคงไม่มีเวลามารอเราหรอกเลยกลับไปก่อนแล้ว ผมเลยเอาพวงมาลัยไปว่างบนศพอย่างละ 1 พวงแล้วพูดไปว่า"ผมจะพาพี่ๆไปนอนในที่ดีๆนะครับ" จากนั้นผมก็พาศพเข้าไปในห้องดับจิต โดยพี่เจ้าหน้าที่ก็เข็นอีกศพตามผมมา ตอนนั้นในหัวผมไม่ได้กลัวผีเลยไม่ได้คิดเรื่องผีด้วยซ้ำ มัวแต่คิดว่าพี่ชายนิรนามคนนั้นไปไหน? พอตอน 1 ทุ่มกว่าๆก็มี ญาติมารับศพเพื่อไปทำพิธีตามประเพณีไทย ศพแรกไปตอน 1ทุ่มกว่าๆ ประมาณ 3 ทุ่มก็มีกลุ่มวัยรุ่นประมาณ 5-6คน แล้วก็ผู้ใหญ่น่าจะเป็นพ่อกับแม่ของศพ เค้ามารับศพผมก็เลยให้เค้าไปแจ้งเจ้าหน้าที่ลงรายชื่อมารับศพก่อนพอไปแจ้งเสร็จก็มาเปิดหน้าศพดูว่าคนไหนคือญาติที่เสียชีวิตแล้ว ผมก็เลยยืนดูด้วยตอนนั้น พอแม่เค้าเปิดผ้าออกเท่านั้นแหละครับ ผมก็ขาอ่อนเหมือนจะเป็นลมเลยละครับ เพราะศพที่ผมเห็นเป็นพี่ผู้ชายนิรนามคนนั้นเอง ที่บอกผมให้ผมไปชื้อพวงมาลัยหน้าโรงพยาบาล ผมเห็นเลยก็ถามพวกพี่ๆนั้นว่า"พี่ๆเค้าเป็นอะไรตายอ่ะ?" เพื่อนของศพ"อ่อ..พอดีตอนเกิดเหตุ มันอะเป็นคนไปถึงคนแรกกับพี่นี้แหละพี่บอกมันให้รอคนอื่นๆมาก่อนๆ มันไม่ฟังพี่เลยมันวิ่งเข้าไปช่วยผู้หญิงที่ติดในรถอยู่พอมันเอาตัวผู้ญิงมาไว้ที่รถเสร็จก็มีคนกะบะแหกโค้งมาชนมันพอดีเลย ต่อหน้าต่อตาพี่เลย มันก็เลยต้องมานอนอยู่ตรงนี้แหละ" ผมฟังพี่เค้าเล่าเสร็จในใจผมคิดไป 2 แง่มุมคือ 1 พี่เค้าเป็นคนที่ดีมากๆรับผิดชอบหน้าที่ดี 2 คนอย่างพี่เค้าไม่น่าจะมาเจอเรื่องแบบนี้เลย ในใจผมรู้สึกเสียดายคนดีๆไปอีกคนหนึ่งที่รักงานแบบนี้เหมือนกันกับผม ตั้งแต่นั้นมาผมก็จำคำที่พี่ชายคนนั้นพูดไว้เสมอคือว่า"ก่อนจะนำศพไปในที่ดีๆหรือนำศพไปที่อืนต้องเอาพวงมาลัยมาบอกเค้าก่อนแล้วจึงนำไปได้" ขอบคุณครับ แต่ผมก็ยังไม่รู้อีกนะว่าพี่ผู้ชายนิรนามนั้นชื่ออะไร ? ผมก็ลืมถามด้วยนะสิ เห๊อะ..

 

น่าสงสารพี่นิรนามคนนั้นนะครับ จะไปช่วยคนอื่นแต่ตัวเองกลับต้องมาตายซะเอง

 

น่ากลัวค่ะ พี่เป็นพยาบาล เวลาผ่านห้องเก็บศพตอนอยู่เวรดึกหรือลงเวรบ่าย เวลาเที่ยงคืน พี่ก็จะเจอเหมือนคนยืนสูบบุหรี่มีไฟแดงวาบๆมีควันด้วย เหมือนกำลังดูดอยู่แต่ไม่มีตัวคนนะ แต่ไม่กลัวนะคะ ใส่ชุดขาวใส่หมวกไม่กลัวเลย แต่ใส่ชุดอื่นไม่ได้นะยังไงก็ไม่ไปคะ ไม่ไปเด็ดขาดเลยวิ่งป่าราบเลย...

 

เรื่องราวน่าสนใจมากค่ะ ขอสมัครเป็นแฟนคลับประสบการณ์สยองของคุณ-IMmoRTaL- ด้วยคนนะค่ะ อ่านแล้วสนุกดีค่ะ

 

ขอบคุณสำหรับประสบการณ์อีกเรื่องนะคะ

 

ขอบคุณสำหรับเรื่องราวค่ะ

 

น่าเสียดายคนดีๆแบบนี้:'(

 

ขอบคุณครับ
รอติดตามกันต่อไป

 

ขอบคุณสำหรับเรื่องราวค่ะ

 

กลัว.....

น่ากลัวสุดดดดดดด:boo:

 

ขอให้เกิดในชาติภพที่ดี อายุยืนยาวกว่านี้

 

มาให้กำลังใจค่ะ สนุกมาก

 

ขนาดเป็นวิญญาณแล้ว ยังมีน้ำใจอีก ดีจริงๆ ขอให้ไปอยู่ในภพภูมิที่ดีนะครับ

 

ขอให้ไปสู่สุขติภพที่ดีๆๆ ค่ะ

 

นับถือหัวใจอาสานะคะ
ขอให้ไปสู่ภพภูมิที่ดีๆเถอะนะคะ

 

ถ้ามาแบบคนปกติแล้วเราก็ไม่รู้ว่าเขาเป็นผี แบบนี้ก็ไม่น่ากลัวเนอะ แต่ถ้ามาแบบหัวขาด หรือเละๆก็เผ่นก่อนล่ะค่ะ