แมวมานอนป่วยที่บ้าน แต่ช่วยอะไรไม่ได้มาก ไม่สบายใจมาก ๆ เลยค่ะ

ตอนนี้อยู่ต่างประเทศค่ะ แถวตะวันออกกลาง ที่นี่แมวจรจัดจะเยอะมาก ๆ และน่าสงสารมาก เพราะอากาศร้อนจัด และหนาวจัด เนื่องจากเป็นประเทศทะเลทราย ปกติดิฉันก็จะซื้ออาหารมาเลี้ยงแมวพวกนี้ทุกวัน ถ้วยอาหารแมว น้ำแมว จะมีรอบบ้านทุกทิศ ที่เลี้ยงไวก็เป็นสิบตัวค่ะ บางตัวก็กัดกันตาย ป่วยตาย ตัวใหม่ก็แวะเวียนมาเรื่อย ๆ ซึ่งก็ทำให้เศร้าใจอยู่มากแล้วกับแมวจรจัดทั้งหลาย

แต่ช่วงนี้มีแมวอีกตัวหนึ่ง มานอนป่วยอยู่ในบริเวณบ้าน ช่วงแรกเค้าก็ยังดื่มน้ำ ดื่มนมได้บ้าง แต่ตอนนี้ทานอะไรไม่ได้เลย อีกทั้งดวงตาทั้งสองข้างปิดสนิท และมีน้ำหนองไหลเยิ้มออกมา จมูก หู คาง ปาก ก็มีทั้งเลือด และ น้ำหนองเต็มไปหมด และวันนี้ก็อาเจียนเป็นตัวหนอนออกมา ตัวเหม็นคลุ้งไปทั้งบ้าน แมลงวันก็ตอมหึ่ง ๆ ทีแรกว่าเค้าไม่รอดแน่ ๆ แต่เค้าก็พยามเดินโซซัดโซเซไปทั่ว เห็นแล้วทรมาณมาก ดิฉันขับรถไม่เป็นค่ะ ไม่อย่างนั้นก็จะพาไปหาหมอ ขอให้สามีขับรถพาไป เขาก็บอกว่า พาไป เดี๋ยวหมอก็ฉีดยาให้เขาตายอยู่ดี ปล่อยให้เขานอนพักผ่อนแล้วหลับไปเลยดีกว่า แต่เค้าก็ไม่ตายซักทีน่ะสิคะ เห็นแล้วเค้าคงทรมาณมาก ๆ พยายามติดต่อพวกสมาคม หรือ มูลนิธิต่าง ๆ ก็ไม่มีใครตอบกลับซักราย ดิฉ้นก็ช่วยได้แค่เช็ดน้ำมูกเพื่อให้เค้าหายใจได้เท่านั้นค่ะ แต่เค้าก็พยายามหนี หรือต่อสู้ดิ้นรน จนดิฉันไม่อยากจะทำอะไรแล้ว เพราะกลัวเขาเจ็บไปมากกว่านี้ค่ะ ตอนนี้ดิฉันทานไม่อะไรไม่ลง นอนก็ไม่กลับ เอาแต่เป็นกังวล ห่วงแมวตัวนี้ ยิ่งคิดมาก ก็ยิงเครียด เหมือนกับหายใจไม่ออกไปกับเค้าด้วยน่ะค่ะ คิดว่าคงเป็นกรรมของแมวตัวนี้ค่ะ เจ้ากรรมนายเวรคงเยอะมาก ไม่ทราบว่าพอจะมีทางออกที่ดีกว่านี้ หรือ มีอะไรที่ดิฉันน่าจะช่วยแมวตัวนี้ให้หายทรมาณได้บ้างไหมคะ ขอบพระคุณทุกท่านมากค่ะ

 

ขอเพิ่มเติมอีกนิดนะคะ คือเท่าที่เห็น เค้าคงไม่รอดแน่ ๆ ก็เลยอยากให้เค้าหลับให้สบาย ไม่ทรมาณไปมากกว่านี้น่ะค่ะ ขอบพระคุณค่ะ

 

ผมก็ยังไม่รู้อะไรมากนะครับพี่ แต่การที่พี่หวังดีกับเค้าคอยช่วยเหลือเท่าที่พี่ทำได้ก็ถือว่าเป็นสิ่งดีมากแล้วละครับ อนุโมทนาบุญด้วยนะครับ

แนะนำนะครับพี่อย่าทำให้จิตใจเศร้าหมองเลยครับ (ถ้าสมมุติตอนที่พี่กำลังทำจิตใจเศร้าหมองเกิดอะไรขึ้นมาเดียวจะแย่เองนะครับพี่)

ลองปล่อยวางดูครับคิดซะว่าเป็นเวรกรรมของเค้าเอง เพราะพี่ก็ช่วยเท่าที่ทำได้แล้วนี่ครับ ทำใจสบายๆครับเพราะเราพยายามช่วยเต็มที่แล้ว
(หรือไม่พี่ก็ลองสวดมนต์แผ่แมตตา อุทิศส่วนกุศลให้แมวเค้าดูละกันครับถ้าเค้าเป็นอะไรไปขึ้นมา)

ขออำนาจคุณพระศรีรัตนตรัยโปรดปกปักรักษาคุ้มครองทุกท่านครับ

 

ผมเข้าใจความรู้สึกคุณนะครับ เพราะผมก็รักแมว แต่ถ้าถามผมว่าทำอย่างไร เรื่องแบบนี้บางครั้งมันก็ไม่ใช่ว่ากรรมเก่าล้วน ๆ ครับ มันจะมีกรรมใหม่เข้ามาประกอบ และเป็นกรรมที่คุณอาจต้องมีส่วนร่วมด้วย คุณจะยอมรับมันได้หรือเปล่าครับ

1. คุณอาจต้องพาแมวไปให้หมอรักษา ซึ่งอาจจะรักษาได้แต่แลกกับค่าใช้จ่ายที่สูงมาก คุณจะรับได้หรือเปล่าครับ?

2. ในอีกกรณีหนึ่ง หมออาจวินิจฉัยให้ฉีดยาให้แมวตาย เนื่องจากอาการหนักเกินรักษาแล้ว คุณจะยอมให้หมอฉีดหรือไม่ครับเมื่อถึงเวลานั้นจริง ๆ แม้จะเป็นการตายที่ทำให้สบายเร็วขึ้น แต่ชีวิตใคร ใครก็รักครับ

3. คุณอาจจะโดนข่วน มีแผล หรือแม้แต่ติดเชื้อเพราะแมวตัวนั้นมีโรคมาก ในระหว่างที่คุณดูแลหรือพามันไปรักษา คุณโอเคมั้ยครับ?

4. กรณีที่ข้อหนึ่งเกิดขึ้น คุณรับมันได้ เมื่อคุณรักษาเสร็จ คุณจะปล่อยมันกลับไปอยู่ข้างถนนเหมือนเดิม หรือจะเอามาเลี้ยงเองครับ? (หากคุณเลือกจะเลี้ยงเอง คุณจะเลี้ยงจริง ๆ ได้หรือไม่?)

ฝากให้ลองพิจารณาดูครับ ส่วนที่ว่าพาแมวไปหาหมอไม่ได้นั้น ถ้าคุณอยากพาไปจริง ๆ มันก็จะมีทางให้คุณพาไปได้เองครับ

 

เลี้ยงแมววัดสิบหกตัวเหมือนกัน ค่ะ ต้องผ่าตัดเอาตาออกสองตัวเพราะ มันติดเชื้อ ตอนนี้ เจ้าสองตัวนั้น ก็อ้วน มีตาข้างเดียว เป็นกำลังใจให้นะค่ะ เรื่องโรคตาแมวนี่ไม่กล้าแนะนำ เพราะที่นี่แมวก็มีขี้ตา รักษากันไปตามคำแนะนำของหมอทางนี้ค่ะ ดิฉันขอเป็นกำลังใจให้คุณนะค่ะ แต่อย่าเครียดเลยนะค่ะ เราทำเท่าที่เราทำได้ เค้าเองก็เข้าใจค่ะ เป็นกำลังใจให้นะค่ะ

 

เรียนคุณปลาแมว และ คุณบูชาแม่ ขอบคุณสำหรับคำตอบนะคะ คือ เวลาเราเห็นใครที่นอนทรมาณอยู่ตรงหน้า ไม่จะเป็นคน หรือ แมว ก็จะทนเห็นเค้าเป็นอย่างนั้นต่อหน้าไม่ได้ค่ะ ขอทำให้เขาสบายกาย สบายใจเสียก่อน ปัญหาอย่างอื่นค่อยว่ากันอีกทีค่ะ ถ้าดิฉันพาเขาไปหาหมอได้ ก็จะไม่รั้งรอเลยแม้แต่นาทีเดียว แต่ที่นี่การเดินทางค่อนข้างลำบากมากค่ะ

และจะมาแจ้งข่าวด้วยว่า แมวได้เสียชีวิตไปแล้วค่ะ เมื่อวานดิฉันได้พยายามอุ้มเค้ามาไว้ในห้องซักผ้า ในบ้าน แค่เค้าก็ยังดิ้นขัดขืนมาก เห็นเค้านอนหายใจอยู่ ก็ปล่อยให้เค้าได้พัก แต่พอตื่นขึ้นมาเค้าก็ตัวแข็งไปแล้ว แต่ดิฉันได้แผ่เมตตา และกรวดน้ำให้เขาไปแล้วค่ะ เขาไปสบาย ไม่ทรมาณแล้วค่ะ คุณพระคุ้มทุกท่านค่ะ

 

ขอให้ไปดีนะเจ้าแมวเอ้ย เหนื่อยและทรมานมามากแล้ว ขอให้ชาติหน้ามีโอกาสเกิดเป็นคน หรืออย่างน้อยก็เป็นสัตว์เลี้ยงที่มีคนดูแลอย่างดี ไม่ปล่อยให้ทรมานนะ

 

เป็นกรรมของแมวที่ต้องเป็นอย่างนั้น
เป็นกรรมของเธอที่ต้องมารับรู้เรื่องอย่างนั้น
เป็นกรรมของเราที่ต้องมาตอบคำถามอย่างนี้

 

อีกหน่อยเราก็มีสภาพเช่นเดียวกับเขา หรืออาจะหนักกว่าเขาก็ได้ ใครจะรู้ได้

เราจะตายลงวันไหน เรายังไม่รู้ พระอรหันต์เจ้า ท่านสลัดออก จากความเสียใจ

เพราะการพลัดพราก การแก่ การเจ็บ และตาย ท่านเข้าถึงความเป็นธรรมดาของสัตว์

จะเป็นสัตว์ชาติไหน ตระกูลใด หรือแม้กระทั่งคนเรา เมื่องความป่วย ความเจ็บ ความตาย

เข้ามาเยือนก็มีสภาพเช่นเดียวกัน ปุถุชนคนธรรมดา อดไม่ได้ ที่จะเสียใจ พิไรรำพัน

แล้วก็มักจะพูดว่า ทำไมต้องเกิดกับเรา ทำเราต้องมาเจอแบบนี้..

ทั้งๆที่ความเป็นจริง ก็เป็นกันอยู่แบบนี้ทั้งโลก

 

เป็นกรรมครับที่ต้องมาผูกพันให้ความช่วยเหลือกันในวินาทีสุดท้าย ดูท่าสัตว์มันคงรู้นะครับว่ามีคนใจดีอยู่แถบนี้ แต่อากาศมันคงจะอยู่ยากจริงๆ

 

ผมดูเว็บ tag ผ่าศพ

ควาย หนุ่มหน้าตาใสซื่อ ขนดำขลับ

ยืน ตาดำสวยเป็นประกาย

สักแป๊ปเดียว ก็มีชาวบ้าน ไช้มีดขนาดใหญ่

ฟันเข้าที่คอฉึกๆ อย่างแรง เลือดควายหนุ่มพุ่งสาดทันที

ความทีตัวมันใหญ่ มันไม่ล้มลงในทีเดียว มัก็ืืยืนเก้ๆกังๆ อยู่แบบนั้น

เจ้าคนฟันก็ฟันคอไม่หยั้ง จะหาความเมตตาสักนิด ก็ไม่มีเลย คนไทยแท้ๆ

ผมถามตัวเองว่า ถ้ายังอยากเกิด เราาก็ต้องพบสภาพเช่นนี้อีก

พ่อ แม่ ญาติ พี่น้อง นานไปก็ล้มหายตายจาก

สมดังที่พระพุทธองค์ทรงตรัสไว้ว่า การพลัดพรากจากของรัก ของชอบใจเป็นทุกข์

ทุกข์จริงๆ

ตัดความรัก ความอาลัย อาวรณ์ เสียได้ จะมีความสุข อย่างแท้จริง


รากเหง้า ที่ทำไห้เราต้องเกิด ต้องมามีชีวิตแบบนี้ ไช้ชีวิตอยู่อย่างนี้

พระพุทธเจ้าค้นเจอ คนพบ แล้วก็ได้นำมาเผยแผร่ ไห้เรา สอนพวกเรา

ลด ละ เลิก คบซะ ก็ คือ โลภ โกรธ หลง นี่ละ ไฟกองใหญ่ สามกองนี้ละ

เผาพลาญ จิตใจ มนุษย์และสัตว์ อยู่ทุกเมื่อ เชื่อวัน

เช็ดก้น ลูกหลาน ยังมีวันจบ วันสิ้น เมื่อเขาโตๆกันแล้ว

แต่เช็ดก้น ไห้ไอ้เจ้าร่างกาย ที่เราอาศัยอยู่นี่แหละ ทำไห้มันจนวันตาย

ร่างกาย เป็นผลผลิต ของกิเลส ตัณหา และอุปทาน

 

ถ้าอยากช่วยจริงก็ดูอยู่ห่างๆ นั่นแหละครับไม่ต้องทำอะไร อย่าพยายามยื้อชีวิตมันหรือจะช่วยทำให้มันตายเลยครับ ให้มันตัดสินใจเลือกเองเถอะครับ ชีวิตของมันปล่อยให้เป็นหรือตายของมันเอง สัตว์ไม่ว่าตัวไหนมันมีธรรมชาติรักชีวิตกลัวความตาย มันย่อมทำทุกทางเพื่อความอยู่รอดอยู่แล้ว ตามสัญชาตญาณของมัน

 

ขอบคุณสำหรับทุกท่านที่ได้กรุณามาให้คำแนะนำดี ๆ ค่ะ โดยเฉพาะ คุณbluebaby2 ดิฉันประทับใจกับทุกคำที่คุณเขียนมาก ๆ ค่ะ และอยากจะเรียนว่า แมวตัวนี้ได้ใช้กรรมหมดแล้วเมื่อวานนี้ค่ะ

 

ดีครับการช่วยเหลือเพื่อนร่วมโลกให้มากที่สุดนั้นไม่ใช่การไปทำทุกอย่างให้มัน
แบบว่าไม่ให้มันทำอะไรเลยแบบนั้น แต่เป็นการให้มันเรียนรู้ที่จะพึ่งพาตัวเอง
ถ้ามันยังไม่รู้จักที่จะพึ่งตัวเองก็สอนมันก่อน รอจนกระทั่งมันพร้อม ผมเคยถาม
หลวงพ่อที่นับถือว่าเราจะช่วยคนอย่างไรให้ได้มากและยั่งยืน หลวงพ่อท่านนั้น
ตอบผมว่าก็ทำตัวเราให้ดีที่สุดนั่นล่ะ ตอนที่ฟังตอนนั้นผมงงมาก แล้วคิดในใจ
ว่ามันเกี่ยวกันอย่างไร ผมมาคิดได้ทีหลังว่าการที่เราจะช่วยเหลือใครได้มาก
และยั่งยืนก็คือการที่ทำให้เขารู้จักพึ่งตัวเองเรียนรู้ที่จะเดินได้ด้วยตัวเอง ยืน
หยัดด้วยลำแข้ง แต่ก็มีหลายคนที่ไม่พร้อมที่จะทำแบบนั้น คนบางคนมีความ
คิดว่าต้องพึ่งคนอื่น คิดว่าคนอื่นเป็นชีวิตของเรา กับคนพวกนี้เราก็ต้องสอนให้
เขารู้จักพึ่งตัวเอง และในการทำอย่างนั้นเราเองก็ต้องทำตัวให้ดี และเป็นที่พึ่ง
กับเขาได้ เป็นแบบอย่างให้เขาดู ทีนี้เมื่อเขารู้จักพึ่งตัวเองเขาก็จะเป็นที่พึ่งกับ
คนอื่นต่อไปไม่รู้จบ

 

ระวังเรื่องใจเศร้าหมองนะ ไมสบายใจก็อยู่ในข่ายเดียวกัน

เราทำหน้าที่ไห้ดีที่สุด เท่าที่เราทำได้ ทำแล้ว แล้วกันจบ

ถ้าเผลอเอาใจไปเกาะ ไปเกี่ยว ตัวเราจะลำบาก

พรพุทธเจ้าตรัสไว้ชัดนะ ถ้าจิตเศร้าหมองหมอง ถ้าตายในเวลานั้น

มีทุกขติเป็นที่หมายนะ ลงนรกทันที ถ้ามีใจสดชื่น นึกถึงแต่สิ่งดีๆ นึกถึงแล้วใจสบาย

ความดีที่เราทำเช่นสร้างบุญสร้างกุศล ช่วยเหลือคน ตายตอนนั้น ไปสู่สุขติ

หัวใจของพระพุทธศาสนา

1 ละเว้นความชั่ว

2 ทำแต่ความดี

3 ทำใจไห้ผ่องใส (ทำใจไห้สดชื่นเบิกบาน ไม่นึกถึงความเลวที่ทำมาในอดีต

ถ้านึก มันจะดึงเราลงนรก เพราะอะไร? ก็เศร้าใจไง คิดไป

คิดมา ไม่น่าเลยเรา ทำไมเราเป็นคนแบบนี้นะ นึกตำหนิตัว

ใจเศร้าหมองอีกแล้ว ตายลงนรกเลย )

พระถึงสองไห้ภาวนาพุทโธไว้ นึกขึ้นได้ก็ไห้ภาวนาพุทโธ

กันไว้ เพื่อความไม่ประมาท


เพราะ พุทโธ เป็นพระนาน เป็นชื่อ ของผู้ที่ทรงความดีสูงสุด

ก็คือ ก็คือพระพุทเจ้า เราภาวนาพุทโธ ก็ได้ชื่ิอ เราได้เกาะ

ความดี

นึกถึงความดีอยู่ตลอดเวลา ถ้าตายตอนนั้น อย่างน้อยก็ขึ้นสวรรค์