คำสอนผู้นำประเทศใครอยากสอนผู้นำของไทย....เชิญ

มีอไอเดียอะไรอยากได้บ้านเมืองอย่างไรลองใส่มา

"ครั่นเจ้าได้ขี่ช้าง กั้งห่มเป็นพระยา
อย่าได้ลืมคราวทุกข์ ขี่ควายคอนกล้า
ครั่นได้เป็นใหญ่แล้ว อย่าลืมคุณพวกไพร่
ครั้นแม่นไพร่บ่พร้อม สีหน้าบ่ฮุ่งเฮือง
เพิ่นแต่งให้ ฮักษาเมืองปลายด่าน
อย่าได้มอบบ่อนบ้าน เมืองให้แก่โจร"


คันเจ้าได้ขี่ซ้างกั้ง ฮ่มเป็นพระยา อย่าได้ลืมคนทุกข์ผู้ขี่ควายคอนกล้า คันเจ้าได้ขี่ซ้างกั้งฮ่มสัปทน อย่า ได้ลืมคนจนผู้แห่นำตีนซ้าง


ผู้นำไทยเคยขึ้นรถเมล์ใหม คั่นสิล่ม(ถ้าจะล้ม) เกาะลาว เอ้ย ราว เด้อ(นะ)

 

เศรษฐกิจ
-เน้นเรื่องความมั่นคงและยั่งยืน ยึดแนวเศรษฐกิจพอเพียง และเพียงพอเหมาะแก่สภาพการแข่งขันในปัจจุบัน
การศึกษา
-เน้นความซื่อสัตย์มากกว่าตัวเลข ตัดระบบปริญญา วัดคนที่ความสามารถและประสบการณ์ ไม่สนใจเกียรตินิยม กับการขึ้นเงินเดือน หรือจำนวนปริญญา เน้นความซื่อสัตย์ในระบบการศึกษา ไม่ยกย่องคนเรียนเก่ง แต่ยกย่องคนมีคุณธรรม ให้คนทำงาน ไม่ใช้ให้คนมานักถกวิชาการ
สาธารณสุข
-เน้นการสาธารณสุขเชิงรุก(โรงพยาบาลชุมชนเป็นแนวคิดที่ดี) คิวบามีระบบการสาธารณสุขดีกว่าสหรัฐอเมริกา แล้วไปเรียนแบบสหรัฐทำไม

วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี
-เน้นการพึ่งพาตนเอง ให้ความสำคัญกับบุคคลากรทางด้านวิทยาศาสตร์ ไม่ใช่ไปสนใจนักกีฬา คุณภาพของคนไทยไม่ได้ด้อยกว่าใคร แต่ผู้ใหญ่ไม่สนใจต่างหาก ประเทศไทยเลยดูเหมือนคนส่วนใหญ่โง่
สังคมวัฒนธรรม
-เอาละครน้ำเน่าไปอยู่หลังเที่ยงคืนให้หมด ข่าวอาชญากรรมอย่าได้ออกมาก เอาแต่ข่าวดีๆมาออก เพื่อเป็นแบบอย่างให้สังคม (ปรามตำรวจชั่วๆ เจ้าหน้าที่กระทรวงยุติธรรมและมหาดไทยให้อยู่ในระเบียบให้ได้เหมือนสิงคโปร ) ผู้ใหญ่ทำผิดโทษต้องหนัก กว่าบุคคลธรรมดา


สุดท้าย คราวหน้าก็เอาผมไปเป็นผู้นำคนต่อไปก็แล้วกัน

 

เน้นเกษตรกรรมเป็นหลัก...เราสอนตัวเองยังไม่ได้เลยก็เลยไม่กล้าไปสอนใคร

 

ชาติเสือต้องไว้ลายชาติชายต้องไว้ชื่อฝากฝีมือให้เลื่องชื่อลือชา
นายเยี่ยมมาก อีกคน
น่าจะมีการแจกปริญาเอกให้กับปราชชุมชนนะ

 

ถูกต้อง และที่สำคัญเกษตรกรต้องใช้จุลินทรีวิทยาศาสตร์แบบภูมิปัญญาโบณด้วย

 

เรียนหนังสือดีเรียนเก่งไม่ได้ทำงานเก่งเสมอไป พวกนักวิชาการหลายคนจึงมักทำงานไม่เป็นด้วยยึดติดระบบและวิธีคิดแบบเดิมๆ
เห็นด้วยค่ะที่เราต้องพัฒนาเกษตรกรรม แต่วันนี้เรามาผิดทาง เพื่อนต่างชาติดิฉันเคยพูดเรื่องนี้ไว้เหมือนกัน เขางงว่าคนไทยคิดอะไรกันอยู่
ประเทศไทยคือประเทศเกษตรกรรม แต่เราสนับสนุนอุตสาหกรรมสุดโต่ง แย่กว่านั้นที่ข่าวว่ามีผู้มีอำนาจบางคนไปเซ็นรับขยะพิษมาทิ้งเมืองไทยอีก ในเมืองนอกเกษตรกรเป็นอาชีพมั่นคงรายได้ดี เกษตรกรบ้านเรายิ่งทำยิ่งจนยิ่งเป็นหนี้ เงินขายผลิตผลมีไว้ใช้หนี้งวดก่อน จะลงทุนทำต่อไปกู้ใหม่ เอ้อ มันแปลก อาจเป็นด้วยเราถูกผูกขาดจากเจ้าพ่อเกษตรกรรมรายใหญ่ เกษตรกรรมทั้งระบบขึ้นอยู่กับบริษัทของเขา เขาเป็นผู้คุมตลาด รวยเอาๆ เกษตรกรจนลงๆลองสังเกตดูได้ว่าตั้งแต่บริษัทนี้เข้ามามีบทบาทในภาคเกษตรกรรมเต็มตัว เกษตรกรเป็นหนี้มีมากขึ้นเรื่อยๆ
กฎหมายบ้านเรามีปัญหา กฎหมายอ่อนแอคนชั่วย่อมไม่กลัวเกรง โดยเฉพาะกับนักการเมืองและนักธุรกิจพุงกาง นักการเมืองผู้ควรมีบทบาทในบ้านเมืองก็ไม่ได้เล่นบทที่ควรจะเล่นแต่เล่นบทที่ตัวเองกับพวกอยากเล่น ยิ่งจับมือกับพ่อค้านักธุรกิจพุงกางสวาปามบ้านเมืองจึงลำบาก ภาษีที่ควรเอาไปทำเป็นประโยชน์กับประชาชนลงท้องพวกนี้ซะนี่ ไม่ก็จ่ายค่าโง่ที่ไปแกล้งโง่เซ็นต์ไว้ ประเทศไทยต้องปฏิรูปค่ะ ระบบราชการโกงกินถูกกำจัด กฎหมายเข้มแข็ง ประชาชนเข้มแข็ง ประเทศย่อมพัฒนาไปได้ก้าวไกล

 

อันนี้มันก็เป็นความคิดที่ดีมากค่ะ และก็เห็นด้วยอย่างยิ่ง แต่การที่เราอยากจะเปลี่ยนแปลงระบบ แบบแผน
มันเป็นอะไรที่ค่อนค่างยาก และใช้ระยะเวลานาน เราว่าเอาง่ายๆเลยก่อนดีกว่า เราหันมาสนใจสิ่งง่ายๆใกล้ตัว
ตามพระราชดำรัจ ของในหลวงเรื่องเศรฐกิจพอเพียง เป็นสิ่งที่ทำได้จริง และไม่ยาก มันอยู่ในสายเลือดคนไทย
เพียงแต่เรามองข้ามมันไป สนใจเรื่องอื่นแทน การทำเกษตรกรรมครัวเรือน ปลูกเอง กินเอง เหลือก็ขาย หรือแจกจ่าย ก็ไม่ต้องพึ่งพา พวกพ่อค้าคนกลาง ไม่ต้องอิงเศรฐกิจ อัตราแลกเปลี่ยน
อีกอย่างประเทศไทยที่เรียกว่าสุวรรณภูมิ เนี่ยถูกต้องที่สุดแล้ว เพราะว่าปลูกอะไรก็ขึ้น ขนาดไม่ได้ตั้งใจโยนเมล็ด
อะไรทิ้งมันก็ยังขึ้นเลย

 

*** สัจจะปลดนิสัย ****

นำตนเองให้ได้ก่อน ค่อยไปนำคนอื่น

- " หนุมาน ผู้นำสาร "

 

*** ใครว่าโลกไม่เที่ยง ****

เราทุกคน อยู่ด้วย ความเที่ยง
เพราะ ทุกสิ่งดำเนินไปด้วย สัจจะธรรม
สัจจะธรรม เป็นธรรมเที่ยง หลักเดียวที่ปักไว้มั่นคงไม่กระดุกกระดิก

- " หนุมาน ผู้นำสาร "<!-- google_ad_section_end -->

 

*** เมื่อไม่มีสัจจะนำ จึงไม่มีการกระทำเที่ยง ****

ทุกการกระทำ...มีผลตอบแทน
แต่ ที่ผ่านมาเราทำไม่เที่ยงกันเอง
ผลตอบแทนก็จึงไม่เที่ยง
เพราะ ขาดสัจจะเป็นผู้นำ

- " หนุมาน ผู้นำสาร "<!-- google_ad_section_end --> <!-- / message -->

 

*** ที่สุดของการนำ ****

คือ ประกาศสัจจะธรรม
สอนสัจจะ โลกุตตระธรรมนำพาสัตว์โลกหลุดพ้นทุกข์

- " หนุมาน ผู้นำสาร "

 

ทั้งสองแบบต่างกันมากมาย
สัตว์ จะ ทำ(กิเลส)
สัจจะธรรม(สัจจะที่แน่วแน่+ธรรมะที่เที่ยงแท้)

 

ยกมือด้วยคน... สนับสนุนให้ท่านเป็นผู้นำคนต่อไปครับผม.

 

<TABLE id=post4382727 class=tborder border=0 cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" align=center><TBODY><TR vAlign=top><TD style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid" id=td_post_4382727 class=alt1>*** ธรรมเที่ยงมีจริง ทำไม่เที่ยงมีจริง ****

ข้อปฏิบัติ ศีล วินัย ....
คำที่กล่าวออกไป ว่าจะทำ

แล้วทำบ้าง ไม่ทำบ้าง ทำได้บ้าง ทำไม่ได้บ้าง
ทำเหล่านี้เป็น ..."การกระทำไม่เที่ยง"ผลตอบแทน จึงไม่เที่ยง

ถ้า ... ประกาศพูดข้อปฏิบัติที่ชัดเจน แล้วทำได้จริง
ก็จะเกิดเป็น.... "การกระทำเที่ยง" ที่มีผลตอบแทนเที่ยง

ประเด็นปัญหา อยู่ที่ ...
สิ่งที่รับมาทำ ประกาศออกไป...มันกว้างใหญ่เกินไป
เมื่อพูดแล้วทำไม่ได้....มันก็จบ คือ ทำไม่ได้

ชีวิตนี้เกิดมา... เรื่องหลุดพ้นทุกข์
การปลดนิสัย ทำลายกิเลส
ก็ขอให้ "ทำให้ได้จริง สักหนึ่งข้อ" ก็มีผลแล้ว
ไม่ต้องอะไรมาก.... ข้อเดียวก็มีผลแล้ว

- " หนุมาน ผู้นำสาร "
</TD></TR><TR><TD style="BORDER-BOTTOM: #ffffff 1px solid; BORDER-LEFT: #ffffff 1px solid; BORDER-TOP: #ffffff 0px solid; BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid" class=alt2> <SCRIPT type=text/javascript> vbrep_register("4382727")</SCRIPT> </TD><TD style="BORDER-BOTTOM: #ffffff 1px solid; BORDER-LEFT: #ffffff 0px solid; BORDER-TOP: #ffffff 0px solid; BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid" class=alt1 align=right></TD></TR></TBODY></TABLE>

 

*** ใครรับได้ ก็เอาไป ****

หลักเดียวที่มั่นคง...คือ สัจจะธรรม
แก่นสารการปฏิบัติ....คือ สัจจะ

- " หนุมาน ผู้นำสาร "

 

<TABLE id=post907800 class=tborder border=0 cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" align=center><TBODY><TR><TD style="BORDER-BOTTOM: #ffffff 1px solid; BORDER-LEFT: #ffffff 1px solid; BORDER-TOP: #ffffff 1px solid; FONT-WEIGHT: normal; BORDER-RIGHT: #ffffff 0px solid" class=thead>09-01-2008, 12:13 PM </TD><TD style="BORDER-BOTTOM: #ffffff 1px solid; BORDER-LEFT: #ffffff 0px solid; BORDER-TOP: #ffffff 1px solid; FONT-WEIGHT: normal; BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid" class=thead align=right> #22 </TD></TR><TR vAlign=top><TD style="BORDER-BOTTOM: #ffffff 0px solid; BORDER-LEFT: #ffffff 1px solid; BORDER-TOP: #ffffff 0px solid; BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid" class=alt2 width=175><!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->หนุมาน ผู้นำสาร<!-- google_ad_section_end --><SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_907800", true); </SCRIPT>
สมาชิก

วันที่สมัคร: Jul 2006
ข้อความ: 11,256
พลังการให้คะแนน: 5064


</TD><TD style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid" id=td_post_907800 class=alt1><!-- google_ad_section_start -->*** โอกาสสุดท้าย ****

เปิดโอกาส...ให้เรียนรู้
เปิดโอกาสให้....คนหา หลักโลกุตตระธรรม
เปิดโอกาสให้...รับ สัจจะ
คือ ให้โอกาส....หลุดพ้นทุกข์

โอกาสสุดท้าย ก่อนกรรมมาถึง
- " หนุมาน ผู้นำสาร "<!-- google_ad_section_end -->
</TD></TR></TBODY></TABLE>

 

นรกอเวจี กินระยะเวลาชั่วกัปล์ ชั่วกัลล์

 

กฏแห่งกรรมมีอยู่ กรรมวิบากมันมี
ผู้มีอำนาจบารมี ควรดำรงค์พรหมวิหารย์

 

เจ็บนะครับ ประโยคนี้ หุหุ

 

ผู้ที่ทำผิดแล้วสำนึก ยังได้รับการยอมรับยิ่งกว่าผู้ที่ไม่เคยผิดเลยเสียอีก
ธรรมชาติ, พระเจ้าฯ ไม่ได้สร้างมนุษย์มาเพื่อไม่ให้ผิด คนเราผิดกันได้
เพราะธรรมชาติ, พระเจ้า, พรหมลิขิต หรือกฎแห่งกรรมก็ดี ล้วนใช้ความ
ผิดของมนุษย์นั้นแหละ เป็นเครื่องสอนที่ดีที่สุด คนไทยจึงว่า "ผิดเป็นครู"


ดังนี้ฯ