พระวังหน้า ที่หลวงปู่บรมครูเทพโลกอุดรเสก ถ้าต้องการที่จะได้.....

kaicp · 27 ธันวาคม 2006

ผลประโยชน์ย่อมเหนือสิ่งอื่นใด

1.ในมุมมองเชิงธุรกิจและการจัดการ
ผู้บริหารหรือเจ้านายทั้งหลาย มักอยากได้ผลลัพภ์ที่ต้องการดังใจ โดยไม่คำนึงถึงวิธีการที่จะทำให้ได้มา คนที่เป็นลูกน้องก็ต้องหาวิธีการที่จะต้องได้ เช่นกัน เพื่อความอยู่รอดของตนเอง ท้ายที่สุดทั้งเจ้านายและลูกน้องได้ผลประโยชน์ดังที่ต้องการเสมอ แต่ผู้ที่รับผลกระทบมักจะเป็นผู้ที่ไม่รู้อีโหน่อีเหน่ อย่างเรา ๆ หรือชาวบ้านตาดำ ๆ

ในมุมมองของธุรกิจ มักมองถึงความอยู่รอดและผลประโยชน์ของตนเองมากกว่าที่จะไปคำนึงผลกระทบกับผู้อื่น และถ้าไม่มีความคิดเช่นนั้น มักจะถูกคู่แข่งเบียด ไม่สามารถเป็นผู้นำในธุรกิจนั้น หลาย ๆ คนถูกปลูกฝังในเชิงธุรกิจที่จะต้องกำไรสูงสุด มากกว่าการมีกำไรที่เหมาะสม ดังนั้น เราจึงเห็นบริษัทชั้นนำที่ต้องโฆษณาสร้างภาพลักษณ์ของตนเองหรือบริษัทอย่างสม่ำเสมอ และส่วนใหญ่พวกเรามักจะเชื่อตามไปด้วย ยกย่องให้เกียรติ โดยไม่รู้ถึงข้อเท็จจริง หรือแท้ที่จริงอาจเป็นอีกอย่างก็ได้

คนเราถ้าขาดจิตวิเคราะห์ เห็นอะไรจะเชื่อไปหมด ในวันนี้ การโฆษณาจึงมีผลต่อผู้บริโภคมาก เพราะถูกโน้มน้าวได้ง่าย ทั้ง ๆ ที่ความจริงจะเป็นเช่นนั้นหรือไม่?
ถ้าพวกเราเรียนรู้และเข้าใจในกาลามสูตรกันมาก ๆ คงจะช่วยได้มากกระมัง

2.ในมุมมองเชิงสังคม
ปัญหาเด็กขายพวงมาลัย เด็กเช็ดกระจกรถ ยังมีให้เห็นอยู่จนชินตา พอเกิดเรื่องที่ไร หลายๆฝ่ายก็จะมีมาตรการที่เข้มงวดกัน แต่พอนานไป ก็จางหายไป นึกว่าอยากจะทำบูญทำทาน ก็ไม่รู้ว่าจะได้บุญจริงหรือเปล่า บางครั้งก็ต้องทำใจ อยากให้ก็ให้ ไม่อยากให้ก็ไม่ให้

การต้องการอยู่รอดแล้วต้องทำเช่นนั้น เป็นเรื่องที่พอรับกันได้หรือไม่ ถ้าเจอด้วยตนเองรับได้ สบายใจก็ทำเถิด แต่ถ้าเป็นเรา จะทำแบบนั้นหรือไม่ คงเป็นเรื่องที่เรา ๆ ท่าน ๆ จะต้องคิด

ลองเปรียบเทียบดูว่า บางคนยอมอด เพราะยึดมั่นในอุดมการณ์ของตน ก็ถูกหลาย ๆ คน ประนาณว่า "โง่" แต่ถ้าไม่ยึดมั่นอะไรเลย ตัวรอดแต่อาจได้ยินคำว่า "ขอโทษครับ สถานะการณ์ต้องทำเช่นนั้น" มาเสียใจภายหลัง

การมีสติอยู่ตลอดเวลาว่า กำลังทำอะไรและจะมีผลกระทบอะไรที่จะเกิดขึ้น น่าจะดีกว่า

3.ธรรมชาติและจิตสำนึกของคน
ธรรมชาติของคน มักอยากจะทำความดีหรืออยากเป็นคนดีเสมอ ถ้ารู้ตัวว่าทำอะไรผิด จิตสำนึกมักจะกระตุ้นเตือนอยู่เสมอ จนบางครั้งรู้สึกกระวนกระวายดังในเรื่อง อยากจะทำอะไรเป็นการชดเชยหรือแก้ไขในสิ่งที่ผิดพลาด

คนที่ฝึกตนเองเองหรือถูกฝึกให้มีความรับผิดชอบ จะยอดรับในสิ่งที่เกิดขึ้น เพราะได้เกิดแล้ว ไม่ค่อยจะหวนกลับไปกังวลใจกับผลที่เกิด มุ่งที่จะแก้ไขผลกระทบที่เกิด หรือป้องกันไม่ให้เกิดในครั้งต่อๆไป

ผมอยากเห็นปรัชญาหน้ากระจกที่เกิดขึ้น มีการนำจิตสำนึกที่ดีหรือจริยธรรมที่ดีอยู่แล้วนั้น มาผสมผสานกับผลประโยชน์ที่จะเกิดขึ้นกับส่วนร่วม จะต้องซื้อข้าวเพื่อช่วยชาวนา แต่ต้องให้ผู้บริโภคได้รับสินค้าที่เหมาะสม แล้วส่งผลให้เกิดประโยชน์กับส่วนตนได้ต่างหาก

sacrifar · 27 ธันวาคม 2006

มนุษย์มีสัญชาตญาณในการเอาตัวรอด เห็นได้จากเด็กที่หลอกผู้ใหญ่เพื่อให้ได้มาซึ่งเงิน ไว้เลี้ยงปากเลี้ยงท้องโดยไม่สนใจถึงผลกระทบหรือสิ่งที่ตามมาจะทำให้ผู้อื่นเดือดร้อน แต่อาจเนื่องด้วยความเป็นเด็กทำให้ยังไม่รู้เดียงสา แต่ก็ทำให้เห็นสัญชาตญาณแท้ๆของมนุษย์ ผู้ใหญ่ก็เช่นกันยังนำเอาความคิดนี้มาใช้เพื่อความอยู่รอดของตนเองโดยนำความคิดมาทำโฆษณาเพื่อขายข้าวที่ไม่มีคุณภาพของตน และมนุษย์ยังมีความเห็นแก่ตัว อย่างมาก ไม่มีเมตตาให้ผู้อื่น ไม่สนใจสิ่งเล็กๆน้อยๆ เพราะเงิน 10 บาทอาจต่อชีวิตคนได้อีกทั้งคน

ไม่ทันซะแล้ว มัวแต่อ่านนาน ฮะ ๆ

sithiphong · 27 ธันวาคม 2006

kaicp said: ↑

ผลประโยชน์ย่อมเหนือสิ่งอื่นใด

1.ในมุมมองเชิงธุรกิจและการจัดการ
ผู้บริหารหรือเจ้านายทั้งหลาย มักอยากได้ผลลัพภ์ที่ต้องการดังใจ โดยไม่คำนึงถึงวิธีการที่จะทำให้ได้มา คนที่เป็นลูกน้องก็ต้องหาวิธีการที่จะต้องได้ เช่นกัน เพื่อความอยู่รอดของตนเอง ท้ายที่สุดทั้งเจ้านายและลูกน้องได้ผลประโยชน์ดังที่ต้องการเสมอ แต่ผู้ที่รับผลกระทบมักจะเป็นผู้ที่ไม่รู้อีโหน่อีเหน่ อย่างเรา ๆ หรือชาวบ้านตาดำ ๆ

ในมุมมองของธุรกิจ มักมองถึงความอยู่รอดและผลประโยชน์ของตนเองมากกว่าที่จะไปคำนึงผลกระทบกับผู้อื่น และถ้าไม่มีความคิดเช่นนั้น มักจะถูกคู่แข่งเบียด ไม่สามารถเป็นผู้นำในธุรกิจนั้น หลาย ๆ คนถูกปลูกฝังในเชิงธุรกิจที่จะต้องกำไรสูงสุด มากกว่าการมีกำไรที่เหมาะสม ดังนั้น เราจึงเห็นบริษัทชั้นนำที่ต้องโฆษณาสร้างภาพลักษณ์ของตนเองหรือบริษัทอย่างสม่ำเสมอ และส่วนใหญ่พวกเรามักจะเชื่อตามไปด้วย ยกย่องให้เกียรติ โดยไม่รู้ถึงข้อเท็จจริง หรือแท้ที่จริงอาจเป็นอีกอย่างก็ได้

คนเราถ้าขาดจิตวิเคราะห์ เห็นอะไรจะเชื่อไปหมด ในวันนี้ การโฆษณาจึงมีผลต่อผู้บริโภคมาก เพราะถูกโน้มน้าวได้ง่าย ทั้ง ๆ ที่ความจริงจะเป็นเช่นนั้นหรือไม่?
ถ้าพวกเราเรียนรู้และเข้าใจในกาลามสูตรกันมาก ๆ คงจะช่วยได้มากกระมัง

2.ในมุมมองเชิงสังคม
ปัญหาเด็กขายพวงมาลัย เด็กเช็ดกระจกรถ ยังมีให้เห็นอยู่จนชินตา พอเกิดเรื่องที่ไร หลายๆฝ่ายก็จะมีมาตรการที่เข้มงวดกัน แต่พอนานไป ก็จางหายไป นึกว่าอยากจะทำบูญทำทาน ก็ไม่รู้ว่าจะได้บุญจริงหรือเปล่า บางครั้งก็ต้องทำใจ อยากให้ก็ให้ ไม่อยากให้ก็ไม่ให้

การต้องการอยู่รอดแล้วต้องทำเช่นนั้น เป็นเรื่องที่พอรับกันได้หรือไม่ ถ้าเจอด้วยตนเองรับได้ สบายใจก็ทำเถิด แต่ถ้าเป็นเรา จะทำแบบนั้นหรือไม่ คงเป็นเรื่องที่เรา ๆ ท่าน ๆ จะต้องคิด

ลองเปรียบเทียบดูว่า บางคนยอมอด เพราะยึดมั่นในอุดมการณ์ของตน ก็ถูกหลาย ๆ คน ประนาณว่า "โง่" แต่ถ้าไม่ยึดมั่นอะไรเลย ตัวรอดแต่อาจได้ยินคำว่า "ขอโทษครับ สถานะการณ์ต้องทำเช่นนั้น" มาเสียใจภายหลัง

การมีสติอยู่ตลอดเวลาว่า กำลังทำอะไรและจะมีผลกระทบอะไรที่จะเกิดขึ้น น่าจะดีกว่า

3.ธรรมชาติและจิตสำนึกของคน
ธรรมชาติของคน มักอยากจะทำความดีหรืออยากเป็นคนดีเสมอ ถ้ารู้ตัวว่าทำอะไรผิด จิตสำนึกมักจะกระตุ้นเตือนอยู่เสมอ จนบางครั้งรู้สึกกระวนกระวายดังในเรื่อง อยากจะทำอะไรเป็นการชดเชยหรือแก้ไขในสิ่งที่ผิดพลาด

คนที่ฝึกตนเองเองหรือถูกฝึกให้มีความรับผิดชอบ จะยอดรับในสิ่งที่เกิดขึ้น เพราะได้เกิดแล้ว ไม่ค่อยจะหวนกลับไปกังวลใจกับผลที่เกิด มุ่งที่จะแก้ไขผลกระทบที่เกิด หรือป้องกันไม่ให้เกิดในครั้งต่อๆไป

ผมอยากเห็นปรัชญาหน้ากระจกที่เกิดขึ้น มีการนำจิตสำนึกที่ดีหรือจริยธรรมที่ดีอยู่แล้วนั้น มาผสมผสานกับผลประโยชน์ที่จะเกิดขึ้นกับส่วนร่วม จะต้องซื้อข้าวเพื่อช่วยชาวนา แต่ต้องให้ผู้บริโภคได้รับสินค้าที่เหมาะสม แล้วส่งผลให้เกิดประโยชน์กับส่วนตนได้ต่างหาก
Click to expand...

คุณkaicp ตอบเป็นท่านที่ห้า

ขอบพระคุณทุกๆท่านครับ ให้ถือว่าเป็นการแลกเปลี่ยนทัศนะคติและมุมมองกัน เผื่อท่านใดที่อ่านแล้วเห็นว่าของแต่ละท่านดีกันอย่างไรและได้นำไปใช้ให้เกิดประโยชน์ต่อตนเองและผู้อื่นได้ ท่านที่เสนอมุมมองย่อมได้รับผลบุญไปด้วย

ขอกราบอนุโมทนากับทุกๆท่านด้วยครับ

พระสมเด็จหลังเบี้ยที่หลวงปู่บรมครูเทพโลกอุดร(หลวงปู่พระอุตรเถระเจ้า)ท่านเมตตาเสกไว้ให้ ผมจะจัดส่งให้หลังปีใหม่นะครับ ต้องไปรื้อดูว่าอยู่กล่องไหนก่อนครับ ไว้คราวหน้าผมมีพระสมเด็จเนื้อสังคโลกที่สมเด็จพระพุฒาจารย์โต พรหมรังสีท่านเสกไว้ให้ตั้งแต่ท่านยังมีพระชนม์ชีพอยู่มามอบให้อีกครับ โมทนาสาธุครับ

sithiphong · 27 ธันวาคม 2006

sacrifar said: ↑

มนุษย์มีสัญชาตญาณในการเอาตัวรอด เห็นได้จากเด็กที่หลอกผู้ใหญ่เพื่อให้ได้มาซึ่งเงิน ไว้เลี้ยงปากเลี้ยงท้องโดยไม่สนใจถึงผลกระทบหรือสิ่งที่ตามมาจะทำให้ผู้อื่นเดือดร้อน แต่อาจเนื่องด้วยความเป็นเด็กทำให้ยังไม่รู้เดียงสา แต่ก็ทำให้เห็นสัญชาตญาณแท้ๆของมนุษย์ ผู้ใหญ่ก็เช่นกันยังนำเอาความคิดนี้มาใช้เพื่อความอยู่รอดของตนเองโดยนำความคิดมาทำโฆษณาเพื่อขายข้าวที่ไม่มีคุณภาพของตน และมนุษย์ยังมีความเห็นแก่ตัว อย่างมาก ไม่มีเมตตาให้ผู้อื่น ไม่สนใจสิ่งเล็กๆน้อยๆ เพราะเงิน 10 บาทอาจต่อชีวิตคนได้อีกทั้งคน

ไม่ทันซะแล้ว มัวแต่อ่านนาน ฮะ ๆ
Click to expand...

ไม่เป็นไรครับ คราวหน้ายังมี

ผมเองไว้ตอนเย็นนะครับ

.

ไอ้ใบ้ · 27 ธันวาคม 2006

อ้างอิงข้อความ
[พระสมเด็จหลังเบี้ยที่หลวงปู่บรมครูเทพโลกอุดร(หลวงปู่พระอุตรเถระเจ้า)ท่านเมตตาเสกไว้ให้ ผมจะจัดส่งให้หลังปีใหม่นะครับ ต้องไปรื้อดูว่าอยู่กล่องไหนก่อนครับ ไว้คราวหน้าผมมีพระสมเด็จเนื้อสังคโลกที่สมเด็จพระพุฒาจารย์โต พรหมรังสีท่านเสกไว้ให้ตั้งแต่ท่านยังมีพระชนม์ชีพอยู่มามอบให้อีกครับ โมทนาสาธุครับ ]

พระ ที่คุณสิทธิ์พงษ์ มอบให้ ล้วนมีคุณค่าทางด้านจิตใจเสมอ
ขอบคุณค่ะ(f)

พันวฤทธิ์ · 27 ธันวาคม 2006

เท่าที่ดูในบทความอันแสนจะคลาสสิคจะเห็นว่ามีมุมอยู่ 2 มุม คือ มุมแรกสะท้อนให้เห็นถึงความเป็นมนุษย์ที่แท้จริง บ่อยครั้งที่เราหมกมุ่นอยู่กับปัญหาหนึ่ง แต่เรากลับมองไม่เห็นอีกปัญหาหนึ่งของคนอื่น ซึ่งเราหลายคนเป็นเช่นนี้ในสภาพปัจจุบัน ยกตัวอย่างเรื่องการขับรถ การเข้าคิว หรือการกระทำหลายอย่างที่ต้องรอคอย จึงทำให้ขาดสติพิจารณา ทำให้เสียท่าแม้กระทั่งเด็กขายพวงมาลัย ซึ่งแม้พวกเราเองหากขาดสติพิจารณา อาจเสียท่ากับพ่อค้าหรือสินค้าที่วางล่อตรงหน้า เห็นว่าของถูก หรือเห็นเขามุงกันแย่งกันซื้อของเลหลัง พอเราซื้อบ้าง กลับบ้านมาแล้วมานั่งถามตัวเองว่าซื้อมาทำไมว๊ะ อย่างนี้ถือว่าขาดสติเหมือนกัน ส่วนอีกมุมหนึ่ง มันเหมือนกับเส้นผมบังภูเขา บางครั้งปัญหาที่ว่ายาก แต่พอหยุดคิดสักนิดนำปัญหามาพิจารณาก็เกิดปัญญาขึ้นในทำนองเดียวกับ "พลิกวิกฤติให้เป็นโอกาส" สุดแท้แต่ว่าคิดมาได้ยังไง เลวทรามหรือไม่ ตัวอย่างให้ดูชัดๆ คือ เบียร์ช้างต้านภัยหนาว เอาความจนของชาวเขาขึ้นหน้าก่อน แล้วตบท้ายด้วยโฆษณาสินค้าตัวเอง ได้ทั้งกล่องได้ทั้งเงิน สินค้ามวลชน หรือ mass products คู่แข่งเยอะ ส่วนใหญ่ต้องสู้แบบนี้ใครเรียกร้องความสนใจและเห็นใจได้มาก จะเป็นผู้ชนะ หรือในวงการสงฆ์เราบางวัดบางทีก็ขายบุญ เอาความกลัวการตกนรกของสาวกเข้าล่อ ถ้าสร้างพระแล้วจะขึ้นสวรรค์ นี่ถ้าพระที่สร้างแล้วเอามาวางกลางแดดตรงเจดีย์ทรงไข่ดาวพูดได้ท่านคงพูดว่า "ปู้โธ่ อาตมาเองยังร้อนแทบตาย เอากูมานั่งตากแดดแล้วบอกว่าจะไปสวรรค์งั้นรึ ฮึ่ม..นรกจะกินหัว" สำหรับผมเองเห็นว่าบทความนี้ดีมีประโยชน์ อย่างน้อยก็ช่วยกระตุกเตือนให้คนที่อ่านได้รู้ถึงมุมต่างๆ ของชีวิตดีกว่าสากัจฉาเรื่องจิต เรื่องบุญอย่างเดียว ดูอย่างหลวงตามหาบัวท่านเทศน์ในคลื่น 103.25 เมื่อวานนี้ว่า "เวลาเราตั้งใจทำความสงบเพียงอย่างเดียว ก็อย่าเพิ่งไปเอาปัญญามายุ่ง ถ้าความสงบเราตั้งมั่นแล้วค่อยถอยลงมาพิจารณาปัญญา" โอ..บางคนยังไม่ทันสงบดันผ่าเอาธรรมมาพิจารณาแล้ว เลยกลายเป็นสติแตก หรือวิปัสสนึกไป สาธุ หลวงตา....อริยะเต็มภูมิเน้อ...

ไอ้ใบ้ · 27 ธันวาคม 2006

อ่านข้อความเกี่ยวกับเรื่องไทยมุง สินค้าที่วางล่อตรงหน้า หวนให้คิดถึงอดีตที่เป็นแม่ค้า ขายของ หลังกระทรวงมหาดไทยเมื่อ 20 กว่าปีที่แล้ว ขายกางเกงในสีกากี (สีทหาร) ตัวละ 1 บาท แค่เราประกาศไปว่า กางเกงในตัวละ 1 บาท ถุกกว่าค่ารถเมล์ 1.50 บาท (หกกระหลึง) คนนี้แห่มาซื้อกันมึดฟ้ามัวดิน โดยไม่ได้พิจารณาว่า ใส่ได้ 2 วัน ก็ขาดแล้ว ก็เข้าตำราอย่างที่คุณพ้น ได้นำมาลงไว้ว่า

[ ดูอย่างหลวงตามหาบัวท่านเทศน์ในคลื่น 103.25 เมื่อวานนี้ว่า "เวลาเราตั้งใจทำความสงบเพียงอย่างเดียว ก็อย่าเพิ่งไปเอาปัญญามายุ่ง ถ้าความสงบเราตั้งมั่นแล้วค่อยถอยลงมาพิจารณาปัญญา" โอ..บางคนยังไม่ทันสงบดันผ่าเอาธรรมมาพิจารณาแล้ว เลยกลายเป็นสติแตก หรือวิปัสสนึกไป สาธุ หลวงตา....อริยะเต็มภูมิเน้อ... ]

sithiphong · 27 ธันวาคม 2006

ทุกๆท่านที่ตอบมาล้วนแต่ให้มุมมองที่ไม่เหมือนกัน ผมขออนุญาตนำมุมมองของแต่ละท่าน นำไปประยุกต์ใช้นะครับ ผมเองคงไม่ต้องตอบแล้วนะครับ สุดยอดกันทุกๆท่าน โมทนาสาธุครับ

(verygood) (verygood) (verygood)

sithiphong · 27 ธันวาคม 2006

sithiphong said: ↑

จาก Fwd Mail ครับ

ปรัชญาหน้ากระจกรถ
จากรวมเรื่องสั้นชุด หนึ่งวันเดียวกัน (life in a day)<O</O
ผมขับรถผ่านสี่แยกนั้นทุกวัน ทุกครั้งที่รถจอดรอสัญญาณไฟเขียว
ผมคิดถึงงานของผม
ผมคิดไม่ออกว่าจะขายสินค้าที่ผมรับผิดชอบอย่างไร บอกตรง ๆ
สินค้าในสต็อคตัวที่ผมต้องขายนี้เป็นข้าวพันธุ์ที่มีเม็ดไม่สวย
และมีสารฆ่าแมลงเจือปน ไม่น่าเชื่อว่าเป็นข้าวไทย
มันดูเหมือนข้าวที่ปลูกกลางทะเลทรายสะฮารามากกว่า
ผมบอกเจ้านาย "หาจุดขายไม่เจอเลย ไม่ได้คุณภาพ
ไม่มีอะไรที่ดีกว่าสินค้าคู่แข่งเลยสักจุดเดียว"
เจ้านายกล่าวเพียงว่า "ผมไม่สนใจ คุณต้องขายมันให้ได้ มิฉะนั้น..."
คำว่า 'มิฉะนั้น' ของเขาอาจหมายถึงการหางานใหม่ของผม
แม้ว่าผมทำงานดีมากี่ครั้งแล้วก็ตาม
ไม่มีใครจดจำความดีหลายครั้งของคุณได้เท่ากับความล้มเหลวเพียงครั้งเดียว
นี่เป็นสัจธรรมในโลกของผม
ความคิดผมสะดุดลงเมื่อเห็นเด็กชายวัยไม่น่าจะเกินหกเจ็ดขวบถือแปรงฟองน้ำ
กับถังพลาสติคใบเล็กตรงมาหาผม
เสื้อผ้ามอมแมมพอกับใบหน้า ผมโบกมือไล่ เด็กคนนั้นยกมือไหว้
และยืนริมหน้าต่างรถนิ่ง ผมนิ่ง เขาก็นิ่งราวกับกำลังทดสอบความอดทน
ผมเกลียดเด็กพวกนี้ คุณก็รู้มีเด็กแบบนี้เกือบทุกสี่แยก
ผมเชื่อว่าคุณก็คงจะเคยมีประสบการณ์กับเด็กพวกนี้สักครั้งหรือสองครั้ง
เปล่า! ผมไม่ได้ต่อต้านเด็กที่มารบเร้าขอเช็ดกระจกรถของผม
บางทีก็ยัดเยียดขายพวงมาลัย บางครั้งก็ขายหนังสือพิมพ์ หรือผ้าสีขาว
ผมเชื่อว่าน่าจะมีเด็กแบบนี้ตามสี่แยกสักหลายพันคนในกรุงเทพฯเป็นแน่
ปัญหาของผมคือทำอย่างไรไม่ให้เด็กทำให้กระจกรถของผมสกปรกไปกว่าเดิม
รถของผมยังใหม่
ครั้งหนึ่งผมตวาดไล่เด็กไปด้วยโทสะเมื่อเขาเช็ดรถของผมด้วยผ้าเก่าเขรอะ
ผมไขกระจกรถลงมาหยิบเหรียญบาทยื่นให้เขาหนึ่งเหรียญ
เขารับเหรียญนั้นไปแล้วยังยืนมองหน้าผมนิ่ง ผมเลิกคิ้วถาม "ไง? ไม่พอหรือ?"
เด็กว่า "น้า ขอซักสิบบาทเถอะ"
ไฟจราจรกำลังเปลี่ยนเป็นสีเขียว ผมหยิบเหรียญสิบบาทชูขึ้นให้เขาเห็น ยิ้ม
และปล่อยเหรียญนั้นตกลงพื้นถนนขณะที่เคลื่อนรถของผมออกไป
ผมได้ยินเสียงเบรคจากรถที่ตามมา ได้ยินเสียงกระแทกกันดังโครม
แต่ผมไม่ได้หันกลับไปมอง<O</O
ผมขับรถผ่านสี่แยกนั้นในวันต่อมา งานอยู่ในหัวขณะที่รถติดเป็นแถวยาว
ยังคิดหาวิธีขายข้าวพันธุ์ 'สะฮารา' ของผมไม่ได้
เด็กหญิงวัยสิบกว่าขวบคนหนึ่งหน้าตามอมแมมสวมหมวกแก๊ปสีเขียวเดินมาหา
ผมทำสัญญาณว่าไม่ต้องการให้เธอเช็ดกระจกรถของผม เธอไม่สนใจ
อีกครั้งผมเลื่อนกระจกรถลง ยื่นเหรียญบาทให้เด็ก บอกว่า "เอานี่ไป
แล้วไม่ต้องเช็ด"
"น้าขอหนูสักสิบยี่สิบบาทเถอะ กำลังเดือดร้อน"
"เป็นเด็กเป็นเล็ก เดือดร้อนอะไรกันนักหนา"
เด็กหญิงบอก "น้องหนูถูกรถชนเมื่อวาน โคม่าอยู่ที่โรงพยาบาล"
ผมสะดุ้ง นึกถึงเด็กชายที่ผมแกล้งเมื่อวาน
ผมยุ่งกับงานจนลืมเรื่องนี้ไปสนิท
"ถูกรถชนที่ไหน?"
"ที่สี่แยกนี้แหละน้า"
"ใครชน?"
"รถคันนึง เบรคไม่ทัน แดงก้มลงเก็บตังค์บนพื้น เลยถูกชน"
ผมควักธนบัตรหนึ่งร้อยบาทให้เด็กหญิง แล่นรถออกไป
ในใจเต็มไปด้วยความคิดต่างๆ<O</O
ผมนอนไม่หลับทั้งคืน
ไม่อยากเชื่อว่าเด็กชายคนหนึ่งบาดเจ็บสาหัสเพราะเงินสิบบาท
ที่สำคัญคือผมเป็นต้นเหตุของเหตุการณ์นี้อย่างเลี่ยงความรับผิดชอบไม่ได้
วันต่อมาผมขับรถผ่านไปที่แยกนั้นอีก แต่ไม่พบเด็กหญิงที่แจ้งข่าวคนนั้น
ผ่านไปอีกสองวัน ผมถามเด็กหญิงคนนั้น "น้องชายเธอเป็นยังไงแล้ว?"
"แดงตายแล้วค่ะน้า เพิ่งเผาเมื่อวานนี้เอง"
ใจผมสั่นหวิว ควักธนบัตรสองพันบาทยื่นให้เด็กหญิง
"เอาไปเป็นเงินทำบุญให้น้องเถอะ"<O</O
ผมนอนไม่ หลับอีกหลายคืน ไม่เคยรู้สึกแย่อย่างนี้มาก่อน
ความผิดของผมแท้ๆ
หลายวันต่อมาผมไม่พบเด็กหญิงคนนั้นอีกเลย สอบถามจากเด็กคนอื่น
ก็ไม่มีใครทราบ เด็กชายคนหนึ่งชี้มือไปที่ซอยเล็กริมถนน บอก
"บ้านเขาอยู่ในซอยนั่นแหละน้า อยู่สุดซอย บ้านหลังคาสังกะสีทาสีเขียว"
ผมตัดสินใจตามไปที่บ้านของเด็กหญิงคนนั้น
ขณะที่เดินไปตามทางดินลูกรังในซอย
ผมไม่อยากเชื่อว่าหลังตึกระฟ้ามีสลัมซ่อนอยู่
ผมหาบ้านหลังคาสังกะสีทาสี เขียวไม่ยาก
ผมยืนหลบมุมที่หน้ากองโอ่งครู่หนึ่ง
ขณะพยายามนึกหาคำพูดที่เหมาะสมเมื่อเจอเด็กหญิง
พลันได้ยินเสียงเด็กหญิงคนนั้น "เอ้า กินซะ
ไม่ได้กินอย่างนี้มานานเท่าไหร่แล้วนี่"
เสียงเด็กชายคนหนึ่งว่า "อร่อยจังเลยพี่"
ผมชะโงกหน้าออกไปดูทันที เป็นเด็กชายแดงที่ 'ถูกรถชนตายไปแล้ว'
คนนั้นนั่นเอง! คนตายคงไม่สามารถยิ้มและกินอาหารอย่างนี้!
เด็กสองคนนี้ไม่ได้ไปทำงานหลายวันเพราะเงินสองพันบาทของผม
เด็กหญิงว่า "ขอบคุณน้าคนนั้นมากเลยที่ให้ค่าทำบุญมาตั้งเยอะ"
"พี่ไปขอบคุณเขาทำไม เขาแกล้งแดงรู้ไหม"
"แต่เขาก็คงรู้สึกแย่ ไม่งั้นไม่ให้เงินมาตั้งเยอะ"
"พี่เก่งนะที่คิดออกมาได้ ทำให้เขารู้สึกผิด แล้วยังได้เงินมาตั้งสองพัน"
ผมเดินถอยกลับออกมา หัวเราะหึ ๆ ในใจรู้สึกปลอดโปร่งอย่างบอกไม่ถูก
ผมน่าจะรู้ว่าเด็กพวกนี้มีสัญชาตญาณเอาตัวรอดสูงกว่าผมเสียอีก<O></O>
ผมบอกที่ประชุมในวันต่อมา
"มีทางเดียวที่จะขายข้าวของเราคือทำโฆษณาให้คนดูรู้สึกแย่แบบ Emotional Blackmail น่ะครับ เสนอภาพชาวนาที่กำลังอดตาย ตายคาทุ่งเลยเอาแรง ๆ
สื่อให้คนดูรู้ว่าถ้าเขาไม่ซื้อข้าวของเรา
ครอบครัวชาวนาที่มีเด็กเล็กเด็กน้อยอดตายแน่ๆ"
ผมได้ยินเสียงปรบมือในห้องประชุม
Click to expand...

ผมเองที่นำเรื่องนี้มาถามกันนั้นมีจุดประสงค์ที่จะแลกเปลี่ยนความคิดเห็นซึ่งกันและกัน บางท่านอาจจะเห็นเรื่องราวต่างๆ แต่ก็เลยผ่านไปเนื่องด้วยสาเหตุหลายๆประการ บางท่านอาจจะเป็นวัยรุ่นซึ่งไม่ค่อยได้คิดเรื่องต่างๆมากนัก ได้มาอ่านมาคิดในเรื่องที่ผู้ใหญ่หลายๆท่าน มาแสดงความคิดเห็นจะได้มีมุมมองในเรื่องต่างๆ มากขึ้นและผมเองก็อยากจะแจกพระ แต่ผมจะไม่แจกฟรีครับ

เรื่องราวของเด็กสองคนกับผู้ชายอีกหนึ่งคน ผมเองมองในเรื่องของสติ เด็กนั้นย่อมมีสติไม่เท่ากับผู้ใหญ่ ต้องอาศัยการอบรมเลี้ยงดูจากพ่อ แม่ หรือญาติ แต่เนื่องจากมีความขัดสนในการดำรงชีวิต ต่างคนต่างออกไปทำมาหากินกัน พอกลับถึงบ้านก็มีความเหนื่อย ไม่ได้มีเวลาอบรมสั่งสอนลูกหลาน ประกอบกับเด็กเองอาจจะได้รับการสอนจากผู้ใหญ่ที่ไม่ค่อยดีนัก หรืออาจจะคิดเอง(ถ้าคิดเองได้ก็อันตรายเหมือนกัน ถ้าโตขึ้นคงคิดในเรื่องที่คาดไม่ถึงได้) ส่วนผู้ชายที่ขับรถก็เช่นกัน อาศัยการพลิกวิกฤตให้เป็นโอกาศ(ของตนเอง) ทำให้ผู้อื่นได้รับผลกระทบ(ผู้บริโภคก็อาจขาดสติได้เช่นกัน) ได้สินค้าที่ไม่ได้คุณภาพ(เช่นพืชสวนครัว ผู้ปลูกใส่ยาฆ่าแมลง แต่ยังไม่ได้กำหนดระยะเวลาที่จะนำมาขาย กลับนำมาขายก่อน) การที่เราๆท่านๆอยู่ในสังคมนี้ ผมเองเห็นว่า สติเป็นเรื่องที่สำคัญที่สุด (ผมเองก็พยายามฝึกให้มีสติอยู่เหมือนกัน)

ขอบพระคุณอีกครั้ง สำหรับทุกๆท่านที่ได้มาช่วยกันแลกเปลี่ยนความคิดเห็น มุมมองของแต่ละท่าน ผมเองหวังว่าท่านผู้อ่านโดยเฉพาะเยาวชนทั้งหลาย ได้ลองนำเรื่องราวเหล่านี้ไปลองคิดดูว่า แต่ละท่านที่แสดงความคิดเห็นมานั้น มีจุดประสงค์ที่จะบอกเรื่องราวอะไรให้เราได้รู้กัน และถ้าได้นำไปประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวันก็จะเป็นประโยชน์อย่างยิ่ง

(bb-flower (bb-flower (bb-flower

sithiphong · 28 ธันวาคม 2006

เนื่องในวาระดิถีขึ้นปีใหม่ 2550 ผมขออัญเชิญคุณพระศรีรัตนตรัย ,บารมีหลวงปู่บรมครูเทพโลกอุดร ,สมเด็จพระนเรศวรมหาราช ,สมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช ,พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ,กรมพระราชวังบวรวิชัยชาญ และสิ่งศักดิ์ที่ทุกๆท่านเคารพนับถือ โปรดจงดลบันดาลให้ทุกๆท่านมีสุขภาพพลานามัยที่แข็งแรง เงินทองไหลมาเทมา ประสบแต่ความสุขความเจริญ ทุกๆท่าน คิดสิ่งใดที่เป็นสิ่งที่ดีที่งามขอให้ประสบกับความสำเร็จอย่างรวดเร็วครับ
ด้วยรักจากใจ
sithiphong

.

khongbeng · 28 ธันวาคม 2006

สวัสดีปีใหม่ครับ...

Chayaporn · 28 ธันวาคม 2006

สวัสดี ปีใหม่ นะจ๊ะ น้องๆ ทุกคน

ไอ้ใบ้ · 28 ธันวาคม 2006

เนื่องในศุภวาระดิถีขึ้นปีใหม่
ขอส่งความสุขระลึกถึงและปรารถณาดี
อำนวยพรให้ท่านสมาชิกชาวเวปพลังจิต และครอบครัว
ประสบแต่ความสุข ความเจริญ
สัมฤทธิผลดังปรารถนาทุกประการ
(f) (f) (f) (f)

MOUNTAIN · 28 ธันวาคม 2006

พิมพาภรณ์ said: ↑

สวัสดี ปีใหม่ นะจ๊ะ น้องๆ ทุกคน
Click to expand...

สวัสดีปีใหม่ครับ พี่ตุ่น ขอให้พี่ตุ่น มีความสุข ร่ำรวยเงินตรา นะครับ

ให้ทุกท่านที่เข้ามาในกระทู้นี้ มีแต่ความเฮงไล้ ซวยขื่อ นะครับ

(f) (f) (f) (f) (f) (f) (f) (f)

sithiphong · 28 ธันวาคม 2006

คุณpeesut ได้ร่วมทำบุญซื้อเครื่องสูบน้ำ ขุดเจาะน้ำ โรงครัว ชื่อบัญชี พระอ่อนสา ฐิติคุโณ ธนาคาร กรุงเทพฯ จำกัด สาขา กิโลศูนย์ เลขบัญชี 340-4-11629-9 กับวัดภูเหล่าเงินฮาง จำนวน 2,200 บาท โอนเงินวันนี้( 28 ธค.49) เวลา 11.37 น. ขออนุโมทนาบุญครับ

ส่วนพระพิมพ์ผมจะจัดส่งพระพิมพ์สมเด็จเนื้อผงยาวาสนา (คะแนนร้อย) ให้นะครับ ผมจะจัดส่งให้หลังปีใหม่ครับ

.

sithiphong · 28 ธันวาคม 2006

.

รูปพระเจดีย์ศรีชัยผาผึ้ง ณ สำนักสงฆ์ผาผึ้ง อ.บ้านเขว้า จ.ชัยภูมิ ที่ผมกำลังจะช่วยกันสร้าง ขณะนี้ได้มีการวางศิลาฤกษ์เรียบร้อยแล้ว อยู่ในระหว่างการจะดำเนินการก่อสร้าง ผมจะมาบอกบุญให้ทุกๆท่านร่วมกันสร้างพระเจดีย์ศรีชัยผาผึ้งอีกครั้ง

sithiphong · 28 ธันวาคม 2006

ส่วนพระพุทธรูปนั้น ก็มีการก่อสร้างเช่นเดียวกัน เป็นการสร้างพระพุทธรูป 5 องค์ คือพระพุทธเจ้าในกัปป์ของเรา 4 องค์และพระศรีอาริยเมตตไตรอีก 1 องค์ครับ ค่าใช้จ่ายในการสร้างพระพุทธรูปจะไม่เกี่ยวกับค่าใช้จ่ายในการสร้างพระเจดีย์ศรีชัยผาผึ้งครับ

.

พันวฤทธิ์ · 28 ธันวาคม 2006

สวัสดีปีใหม่ใจผ่องใส คิดสิ่งใด ก็ขอให้สมปราถนา
คิดถึงเงินก็ให้เงินไหลท่วมมา ไม่ไคลคลา ความรักจากผู้คน
คิดถึงโชค โชคยิ่งดีทวียิ่ง อีกทั้งสิ่งที่มุ่งหวัง ไม่ขัดสน
ทำสิ่งใดขอให้ไร้ มารผจญ บุญกุศล นำความสุข พ้นทุกข์ภัย

ปีใหม่นี้ ขอพระบารมีขององค์พระศาสดา สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า แผ่เมตตาบารมีแห่งพระองค์ให้เหล่ากัลญาณมิตรชนของข้าพเจ้านายพันวฤทธิ์จงพบแต่สิ่งที่ดี ที่งาม ที่ปภัสสร ตราบจนถึงซึ่งแดนฝั่งพระนิพพานด้วยเทอญ..
นิพพานะปัจจโยโหตุ

naf06 · 28 ธันวาคม 2006

สวัสดี ปีใหม่ ทุกคน

[b-wai] [b-wai] [b-wai]

sithiphong · 28 ธันวาคม 2006

<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=4 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=headline vAlign=baseline align=left>'ของขวัญ' ห่ออย่างไร ให้สวย</TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD bgColor=#cccccc height=1></TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=4 border=0><TBODY><TR><TD class=body vAlign=baseline align=left>โดย ผู้จัดการออนไลน์</TD><TD class=date vAlign=baseline align=left>28 ธันวาคม 2549 10:09 น.</TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=4 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=center align=middle></TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=4 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top align=middle><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=bottom align=left height=12></TD></TR><TR><TD bgColor=#cccccc><TABLE cellSpacing=1 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top align=middle bgColor=#ffffff><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%"><TBODY><TR><TD vAlign=top align=middle width=160><TABLE cellSpacing=4 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top align=middle><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top align=middle><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=body vAlign=baseline align=middle>คลิกที่ภาพเพื่อดูขนาดใหญ่ขึ้น</TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=center align=middle></TD></TR><TR><TD vAlign=baseline align=middle>ห่อของขวัญทรงขวด</TD></TR></TBODY></TABLE>
<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=center align=middle></TD></TR><TR><TD vAlign=baseline align=middle>ใช้ขอนไม้ธรรมดาๆ ทำให้ขวดดูดีขึ้นได้</TD></TR></TBODY></TABLE>
<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=center align=middle></TD></TR><TR><TD vAlign=baseline align=middle>ของขวัญทรงสี่เหลี่ยม</TD></TR></TBODY></TABLE>
<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=center align=middle></TD></TR><TR><TD vAlign=baseline align=middle>ห่อด้วยวัสดุธรรมชาติ ทำให้ดูดีได้อีรกโขทีเดียว</TD></TR></TBODY></TABLE>
<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=center align=middle></TD></TR><TR><TD vAlign=baseline align=middle>ของขวัญรูปหัวใจ</TD></TR></TBODY></TABLE>
<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=center align=middle></TD></TR><TR><TD vAlign=baseline align=middle>ห่อของขวํยแบบทรงสามเหลี่ยม</TD></TR></TBODY></TABLE>
<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=center align=middle></TD></TR><TR><TD vAlign=baseline align=middle>ผลิตภัณฑ์ทำจากวัสดุธรรมชาติ</TD></TR></TBODY></TABLE>
<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=center align=middle width=165 height=1></TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE></TD><TD width=4 background=/images/linedot_vert3.gif></TD><TD vAlign=top align=middle><TABLE cellSpacing=7 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top align=middle><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=body vAlign=baseline align=left>ใกล้เทศกาลปีใหม่เข้ามาทุกขณะ สิ่งที่ใครหลายคนต้องคิดวางแผนกัน นอกจากหาสถานที่ที่จะไปท่องเที่ยวฉลองแล้ว คงหนีไม่พ้นการเตรียมของขวัญให้กับคนที่รัก ญาติสนิท มิตรสหาย แน่นอนว่ารูปแบบของของขวัญย่อมแตกต่างกันไป การห่อของขวัญจึงเป็นอีกขั้นตอนหนึ่งที่สร้างความหนักใจให้กับผู้ให้ของขวัญไม่มากก็น้อย จนบางครั้งหลายคนตัดปัญหาด้วยการไปจ้างเขาห่อ

“การห่อของขวัญนั้นไม่ใช่เรื่องยุ่งยากอย่างที่คิด ขอแค่มีความตั้งใจกับความคิดสร้างสรรค์เท่านั้น” ผศ.ไศลเพชร ศรีสุวรรณ อาจารย์ประจำแผนกเทคโนโลยีการศึกษา คณะคหกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี กล่าว พร้อมทั้งระบุด้วยว่าในคณะคหกรรมศาสตร์นั้นมีการเรียนการสอนในวิชาผลิตภัณฑ์ของขวัญ และของที่ระลึก ซึ่งน่าจะเป็นประโยชน์อย่างยิ่งกับใครหลายคนในเทศกาลปีใหม่ที่กำลังจะถึงนี้

“ขวด” นับเป็นของขวัญรูปทรงที่ยากท่าจะห่อให้สวยงามได้ เราลองมาดูว่า “ปวีณา อินทร” นักศึกษาจากสาขาคหกรรมศาสตร์ศึกษา คณะคหกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี จะทำอย่างไรถึงจะห่อให้ขวดออกมาดูดีได้

“การห่อของขวัญประเภทนี้ ความยากอยู่ที่เป็นของขวัญที่จัดได้ว่าไม่มีรูปทรง ดังนั้น จึงต้องใช้วัสดุอย่างอื่นมาประยุกต์ใช้ในการห่อด้วย อย่างขวดไวน์ เราอาจจะนำขอนไม้มาผูกติดกับขวดไวน์ แล้วมัดด้วยเชือกกระสอบ ตกแต่งด้วยกระดาษสา หรือถ้าจะนำขวดไวน์นั้นไปเป็นของติดไม้ติดมือเวลาไปร่วมงานสังสรรค์ ก็อาจตกแต่งในอีกรูปแบบหนึ่งให้สื่อถึงความสนุกสนาน โดยใช้กระดาษสีสดใสมาตัดเป็นลายผีเสื้อ หรือลายดอกไม้ ตกแต่งด้วยดอกไม้ประดิษฐ์ที่นำมาจากดอกไม้เข็มกลัดติดเสื้อก็ได้” ปวีณาเสนอไอเดีย

ส่วนของขวัญทรงสี่เหลี่ยมที่ใครหลายคนคิดว่าห่อได้ง่ายนั้น หากแต่ถ้าเสริมความคิดสร้างสรรค์ในการตกแต่งย่อมเป็นการเพิ่มค่าให้กับของขวัญชิ้นนั้นด้วย
“กรองกาญจน์ ถาวรวัฒนเจริญ” บอกเทคนิคในการห่อของขวัญรูปทรงสี่เหลี่ยมว่า ปัจจุบันมีวัสดุที่ทำมาจากวัสดุธรรมชาติมากมาย เช่น กระดาษสา หวายไม้ไผ่ ซึ่งสามารถนำมาประยุกต์กับการห่อของขวัญเพื่อบ่งบอกถึงความเรียบง่ายที่ดูดีได้

วิธีการของกรองกาญจน์ก็คือเริ่มจากการนำของขวัญใส่ลงในกล่องที่สานด้วยหวายไม้ไผ่ (ดังรูป) แล้วประดับด้วยริบบิ้นทำเป็นแบบโบตะกร้อ หรือการห่อกล่องกระดาษด้วยกระดาษสาสีธรรมชาติธรรมดา แต่เพิ่มลูกเล่นด้วยการพับกระดาษสาเป็นทบๆระหว่างการห่อ ไปด้วย แล้วประดับด้วยดอกไม้ประดิษฐ์สีสะอาดตา แค่นี้ก็จะได้ของขวัญที่เรียบง่าย แต่แฝงไปด้วยความตั้งใจ และความปราณีต

สุดท้ายเป็นของขวัญในรูปทรงปราบเซียนก็คือ “ของขวัญรูปทรงหัวใจ” ที่หนุ่มๆ มักมอบให้กับสาวคนรักโดยเฉพาะ แน่นอนว่าของขวัญรูปทรงหัวใจเป็นของขวัญอีกรูปทรงหนึ่งที่ห่อยากไม่แพ้ของขวัญรูปทรงอื่น จึงต้องใช้ตัวช่วยเป็นวัสดุอื่นๆ ด้วย

โดย “สุวรรณา เล็กศิริ” บอกถ้าเป็นของขวัญรูปหัวใจมักจะมีรูปร่างสวยอยู่แล้ว ไม่ควรไปปกปิด เพียงนำกระดาษสา หรือ พลาสติกใสที่มีลวดลายมาห่อของขวัญ แบบเปิดให้เห็นส่วนของขวัญ ก็สวยแล้ว หรือถ้าต้องการนำของขวัญรูปทรงต่างๆมาใส่กล่องที่เป็นรูปหัวใจ ก็ทำได้ไม่ยาก แต่กล่องอาจจะทำจากกระดาษสา โดยเริ่มจาก การขึ้นโครงด้วยกระดาษแข็ง แล้วเพิ่มมิติให้กับกล่องด้วยการบุฟองน้ำเข้าไปที่โครงกล่องซึ่งสร้างขึ้น จากนั้นหุ้มด้วยกระดาษสา ตกแต่งด้วยดิ้นสีทอง และดอกไม้กระดาษ

นี่เป็นเพียงตัวอย่างในการห่อของขวัญบางรูปทรงเท่านั้น ลองดูกันว่าของขวัญที่จะมอบให้กับญาติ เพื่อน คนรักนั้นจะทำอย่างไรให้สวยดูดีมีคุณค่าในตัวเอง...
</TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE>