ผลกรรมของการทำแท้ง....

สวัสดีพี่น้องพลังจิตทุกท่านนะค่ะ วันนี้ได้นำเรื่องเกี่ยวกับการทำแท้งในรูปแบบต่างๆ มาให้อ่าน ว่าทำไปแล้วผลกรรมจะเป็นยังไง จะส่งผลกับชีวิตยังไง เผื่อคนที่คิดจะทำจะได้เลิกล้มความตั้งใจ ส่วนคนที่เคยทำจะได้ลองเปรียบเทียบดูว่าเรื่องราวที่ดิฉันนำมาฝาก เกิดขึ้นกับตัวคุณบ้างมั้ย แต่ดิฉันคิดว่าจริงเพราะมันเคยเกิดกับตัวดิฉันมาแล้ว และอยกาให้ทุกคนคิดดีๆ ในการคบใครแต่ละครั้ง หากมันพลาดไปจริงๆ ก็อย่าทำเลยค่ะมันบาป และส่งผลต่อสภาวะจิตใจของเราในอนาคตด้วย เอาล่ะค่ะมาฟังเรื่องแรก


เรื่องนี้เป็นเรื่องของดิฉันเองซึ่งเป็นเรื่องจริงๆ ที่สามารถพิสูจน์ได้ เรื่องเกิดขึ้นมาตั้งแต่สมัยตอนที่ดิฉันเรียนอยู่มัธยมปลายตอนนั้นก็ ประมาน ม.5 รู้สึกว่าประมาณเทม 2 ได้รู้จักกับรุ่นพี่คนนึง เพื่นแนะนำให้รู้จัก ก็คบกันได้ซักพักตอนนั้นก็รักกันมาก จนกระทั้งมีอะไรกัน แล้วมาวันนึงเค้าก็เริ่มห่างเหินไปส่วนเหตุผลเค้าไม่ยอมบอก ดิฉันก็ยอมเลิกไปง่ายๆ นะ เพราะเค้าไม่รักรั้งเค้าไว้ก็ไม่ได้อะไร จนผ่านไปประมาณเดือนนึงก็เริ่มเกิดอาการแปลก คือกินอะไรหวานๆ แล้วจะอ้อก มีการเจ็บเสียดในท้องน้อย เจ็บมาก ก็ไม่ได้สงสัยอะไรเพราะเคยเป็นโรคกะเพาะมาก่อนมันคล้ายๆ กัน จนผ่านไปสองเดือนประจำเดือนไม่มาเริ่มสงสัยเลยไปให้หมตรวจ ปรากฎว่าท้องจริงๆ ดิฉัยจริงปรึกษากับเพื่อนว่าจะทำยังไงดี เพื่อนก็เลยไปบอกแฟนให้รู้เค้าบอกแล้วแต่เราจะเอาไว้ รึเอาออก ตอนแรกคิดจะเอาออกเลยหายาต่างๆ นานา มากินแต่ก็ไม่ออก เลยบกแฟนว่าไม่เกล่ะเค้าคงอยากอยู่กับเราจริงๆ จนตัดสินใจบอกพ่อกับแม่ แต่ว่าท่านไม่ยอม เค้าบอกให้เอาออกถ้าทำยังไงได้ก็ต้องยอมเอาออกหากไม่เอาออกพ่อแม่ก็ต้องอายชาวบ้านชาวช่องเค้า ตอนน้นยังเด็กก็คิดได้แค่นี้ก็ผ่านมานานเหมือนกัน ประมาน 4 เดือนได้ จำได้เลย วันนั้นเป็นวันเกิดทำวั้นนั้นเลย พี่สาวเป็นคนไปหายามาให้เป็นยาเหน็บ มา 2 เม็ด ก็ลงมือทำโดยพี่สาวเป็นคนสอดยาให้ วันนั้นดิฉันปวดท้องทั้งคืน ทรมานมาก รู้ได้เลยว่าเด็กในท้องก็ทรมาน เพราะดิ้นมาก ตอนเช้าก็ลุกมาเข้าห้องน้ำ เข้าสักพักเด็กไม่ออกหรอกค่ะ มีน้ำคล่ำออกมา เป็นน้ำใสๆ แตกออกมา มีเลืดออกมานิดนึงเป็นก้อนๆ ก็ปวดอย่างนี้อยู่หลายวันเด็กไม่ยอมออก ก็เริ่มมีอาการไข้ จนแม่พาไปหาหมอหมอก็ซาวดูพบว่าเด็กเสียแล้วในท้องดิฉันนี่ล่ะค่ะ เห็นภาพที่ซาวแล้วน้ำตาดิฉันไหลเลยทีนี้เด็ก มีแขนมี ขา ครบแล้ว น่าสงสารมากแต่สายไปแล้ว หมอเลยให้ยาเหน็บอีกเม็ด ก็ปวดอยู่ซักพัก ปวดมากกกกกๆๆๆๆๆๆๆๆ สุดบรรยาย ก็น่าจะเหมือนกับการคลอดลูกปกติ เพราะปากมดลูกต้องเปิด เมื่อเปิดพอได้แล้ว หมอก็ดึงซากเด็กออกมา เป็นเด็กผู้ชาย มีทือ มีเท้า ครบสมบูรณืหมก ตัวโตอยู่ ตอนนั้นพี่สาวไปดูดิฉันไม่กล้าดูหรอกค่ะ สงสารแต่ก็สายไป แล้วหมอก็จัดการขูดมดลูกให้แบบสดๆ เพราะมีเลือดตกค้างในมดลูก เจ็บมากตอนขูดแต่ดิฉันไม่ร้องซักแอ๊ะ จาร้องได้ไงล้ะค่ะเราผิดจะมาร้องโอดโอยให้หมอด่าอยู่ทำไมยิ่งร้องหมอยิ่งแกล้งสิค่ะ เพราะคนก่อนกน้าดิฉันเข้าไป แกร้องสะเสียงลอดออกมาข้างนอกได้ยินหมด ขูดกันแบบสดๆ ไม่ต้องวางยา หลังจากนั้นแฟนก็มาเยี่ยมสองสามครั้งแล้วก็หายหน้าไปเลย
ดิฉันร้องไห้ทุกวันบางวันก็ฝันเห็นแก มาบอกว่า แม่ฆ่าหนูทำไม ตื่นขึ้นมาร้องไห้เลย หลังจากนั้นดิฉันก็เรียนจบ สุขภาพก็ไม่ค่อยจะสู้ดีเจ็บออดๆ แอดๆ ตลอด ก่อนหน้านั้นดิฉันเป็นคนแข็งแรงมาก ตากแดดตากฝนแค่ไหนก็ไม่สะทกสะท้าน แต่ตอนนี้เจอฝนหน่อยก็เอาแล้วค่ะ ทรมานมากต้องปวดหลังทุกวัน ได้เงินมาก็ต้องเสียไปอย่างรวดเร็ว เก็บตังก็ไม่เคยอยู่ จากนั้น ปีสองปี แม่ดิฉันก็จากไป ชีวิตก็ไม่มีความสุขเท่าที่ควร ต้องมานึกถึงอดีต ไปรักษาโรคที่เป็นอยู่ไปมาเป็นสิบรอบล่ะกับอาการปวดหลัง แต่ก็ยังไม่หายทำกายภาพบำบัดก็ไม่หาย ก็เลยต้องมานั่งปวดจนถึงวันนี้ มันคงเป็นเพราะสิ่งที่เราทำไว้กับเค้าเเลยส่งผลให้ชีวิตเราเปลี่ยนไป ในทางที่แย่ลงอย่างเห็นได้ชัด ดิฉันจึงอยากเตือนๆ เพื่อนๆ ชาวพลังจิต ว่าอย่าทำนะค่ะมันไม่ดีจริงๆ ดิฉันยังโชคดีที่มีชีวิตรอดมาได้ เกือบไม่รอดเหมือนกันเพราะเด็กตายในท้องจะทำให้มดลูกเน่า และเป็นไข้จนตายแหล่ะค่ะถ้าไมมาหาหมอ

 

มาต่อเรื่องที่สองค่ะเรื่องนี้เป็นประสบการณ์ของชาวเว็บนี่ล่ะค่ะเลยก็อบมาฝาก


<table border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" width="100%"><tbody><tr><td align="right" background="../imag/gallery.jpg">
</td></tr><tr><td height="1">
</td></tr><tr><td height="35">ผีช่องคลอด </td></tr><tr><td><table style="border: 1px solid rgb(234, 234, 234); background-color: rgb(249, 249, 249);" align="center" border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" width="100%"><tbody><tr><td style="padding: 10px;"><table border="0" cellpadding="10" cellspacing="0" width="100%"><tbody><tr><td class="verdana_black_big">โบราณท่านกล่าวเอาไว้ว่า คนที่ตายผิดธรรมชาติหรือตายโดยที่ยังไม่ทันตั้งตัว ซึ่งเรารู้จักกันดีว่า </td></tr></tbody></table></td></tr></tbody></table></td></tr></tbody></table></table>

 

เทศกาลเสียตัว

มีผลสำรวจของมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งระบุว่า คนไทยร้อยละ 93.5 ทราบว่าวันที่ 14 กุมภาพันธ์ เป็นวันวาเลนไทน์ ในขณะที่มีเพียงร้อยละ 54 เท่านั้นที่รู้ว่า ก่อนหน้าวันวาเลนไทน์ไม่กี่วัน ในวันขึ้น 15 ค่ำเดือน 3 เป็นวันสำคัญทางศาสนา คือ วันมาฆบูชา ผลสำรวจนี้แสดงให้เห็นว่าคนไทยส่วนใหญ่ห่างไกลศาสนา และตกเป็นทาสของวัฒนธรรมตะวันตก จึงไม่น่าแปลกใจที่เด็กไทยยุคใหม่จะใจกว้าง กล้าโชว์เนื้อหนังมังสากันมากขึ้น ไม่เว้นแม้กระทั่งในขณะที่กำลังแต่งชุดนักศึกษา และยังไม่หวงเนื้อหวงตัว ไม่เห็นว่าพรหมจรรย์มีความหมาย มีความสำคัญอีกต่อไป <?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-comfficeffice" /><o></o>
วันวาเลนไทน์ในปัจจุบัน จึงกลายเป็นวันที่เด็กหญิงอายุระหว่าง 14-15 ปี พร้อมที่จะเสียตัว เสียพรหมจรรย์มากที่สุด นับเป็นวันขาดสติของเด็ก เด็กจะไม่สนใจเรื่องอื่น ไม่ว่าจะเป็นเรื่องครอบครัว เรื่องการเรียน มีความยับยั้งชั่งใจต่ำ แต่ความปรารถนาจะขึ้นถึงขีดสุด เนื่องจากมีสิ่งเร้ารอบตัวเด็กมากมาย ทั้งการ์ตูนลามก คลิปวิดีโอ และวีซีดีโป๊ ที่หาซื้อได้ทั่วไป ทั้งยังสามารถดาวน์โหลดได้จากในเว็ปไซต์ต่างๆ อีกด้วย<o></o>
ผลกระทบที่ตามมาในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้าหลังจากคืนวันวาเลนไทน์ จึงหนีไม่พ้นการตั้งครรภ์โดยไม่พึงประสงค์ ซึ่งคนส่วนใหญ่ต่างเลือกการทำแท้งเป็นทางออก มากกว่าที่จะเกรงกลัวบาปกรรม เพราะเห็นว่าบาปกรรมไม่มีตัวตน พอทำครั้งแรกแล้วเห็นว่าไม่เป็นอะไร จึงชะล่าใจ ไม่รู้สึกกลัวหากจะต้องทำครั้งที่สอง ที่สาม เพราะเห็นว่าการทำแท้งเป็นเรื่องปกติที่ใครๆ เขาก็ทำกัน <o></o>
น้องดาว เด็กสาวอายุ 18 ปี มีเพศสัมพันธ์ครั้งแรกในคืนวันวาเลนไทน์ขณะที่เธอมีอายุได้เพียง 14 ปี เธอเพิ่งจบ ม.6 แบบกระท่อนกระแท่น ผ่านการทำแท้งมาแล้ว 3 ครั้ง ครั้งสุดท้ายที่ทำแท้งเกิดการติดเชื้ออย่างรุนแรง แม้เธอจะรอดชีวิตมาได้ แต่เด็กสาววัย 18 ปีคนนี้ก็ไม่มีมดลูกอีกต่อไป และต้องทานฮอร์โมนเพศตลอดชีวิต แม่ของเธอพามาเข้าทำพิธีที่มูลนิธิธรรมบันดาลเมื่อ 6 เดือนที่ผ่านมา เพราะลูกสาวมีอาการซึมเศร้า และพยายามฆ่าตัวตายมาแล้วถึง 2 ครั้ง <o></o>
วันนี้น้องดาวจะมาถ่ายทอดเรื่องราวร้ายๆ ที่เกิดขึ้นในชีวิตของเธอ เพื่อเป็นอุทาหรณ์ให้วัยรุ่นทุกคนใช้ชีวิตอยู่บนความไม่ประมาท ไม่หลงไหลได้ปลื้มไปกับกระแสวัฒนธรรมตะวันตก และหันมาศึกษาธรรมะ ใช้ธรรมะเป็นเครื่องยึดเหนี่ยวจิตใจ เธอบอกว่าเหตุการณ์ที่ผ่านมานั้น เธอไม่โทษดวงชะตาหรือโทษใคร เพราะเรื่องทั้งหมดล้วนเกิดจากการขาดความยับยั้งชั่งใจของตัวเธอเอง <o></o>
หนูเป็นลูกสาวคนเล็กของครอบครัว มีพี่น้องทั้งหมด 4 คน พ่อแม่ตามใจหนูมาก เพราะพี่ๆ โตกันหมดแล้ว หนูอายุห่างจากพี่คนที่ 3 ถึง 8 ปี จึงเป็นเหมือนคุณหนูของบ้าน เวลาอยากได้อะไรทุกคนก็มักจะตามใจ ไม่เคยขัด เพราะพ่อแม่ค่อนข้างมีฐานะ แม้จะไม่ค่อยมีเวลาให้ แต่ท่านก็ชดเชยด้วยการให้เงินและความสะดวกสบายกับหนูอย่างเต็มที่<o></o>
หนูเสียตัวครั้งแรกตอนอยู่ชั้นมัธยมต้นตอนนั้นหนูยังไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไร วันหนึ่งมีรุ่นพี่เข้ามาจีบเลยถูกเพื่อนๆ ล้อและแซวอยู่เสมอ พี่เขามักจะฝากขนม ผลไม้ ดอกไม้ จดหมายรัก และตุ๊กตา มาให้หนู ทำให้หนูรู้สึกว่าตัวเองมีค่าและเป็นคนสำคัญ ยิ่งเพื่อนๆ พากันอิจฉาที่หนูมีคนมาจีบ ก็ยิ่งทำให้หนูเคลิบเคลิ้ม และเริ่มชอบพอพี่เขาขึ้นมา <o></o>
หลังจากนั้นพี่เขาจะเข้ามาคุยกับหนูทุกวัน เรานัดเจอกันหลังเลิกเรียนเสมอ พี่เขาชอบพาหนูไปนั่งทานไอศครีม ทานขนม พาไปเดินเล่นในห้าง แล้วค่อยแยกย้ายกันกลับบ้าน โดยที่พี่เขาจะนั่งรถไปส่งหนูถึงปากซอยหน้าบ้านทุกวัน ถึงบ้านแล้วเรายังโทรศัพท์คุยกันอีกเป็นชั่วโมงๆ บางวันคุยกันไม่จุใจเราก็แชทกันทางอินเตอร์เน็ทต่อจนเกือบเที่ยงคืน บางวันแทบไม่หลับไม่นอน เป็นอย่างนี้ตลอด 3-4 เดือนที่คบกับ<o></o>
จนกระทั่งวันหนึ่ง พี่เขาขอพาหนูไปดูหนังคืนวันวาเลนไทน์ เราวางแผนล่วงหน้าประมาณ 3-4 วัน หนูรู้ว่าวันนั้นจะเกิดอะไรขึ้นแต่ก็ยินดีเพราะรู้สึกว่าพี่เขาเป็นคนที่หนูรัก หนูจึงอยากมอบความบริสุทธิ์ให้พี่เขาเป็นเครื่องพิสูจน์ว่าหนูรักพี่เขามากแค่ไหน เขาถามรายละเอียดเกี่ยวกับการมีประจำเดือนของหนู แล้วบอกว่าเพิ่งเรียนเรื่องระยะปลอดภัยหน้าเจ็ดหลังเจ็ดมา <o></o>
เขาบอกว่าหนูอยู่ในระยะปลอดภัย ยังไงก็ไม่ท้องแน่นอน หนูเลยสบายใจ พอถึงวันวาเลนไทน์หนูบอกพ่อแม่ว่าจะไปงานเลี้ยงและนอนค้างบ้านเพื่อน พ่อแม่หนูก็ไม่ว่าอะไร คืนนั้นหนูไปค้างบ้านพี่เขา จึงรู้ว่าพี่เขาอยู่กับป้าแค่ 2 คน พ่อแม่อยู่ต่างจังหวัด ป้าพี่เขาเป็นสาวโรงงานมักทำงานล่วงเวลากะกลางคืนเสมอ คืนนั้นก็เช่นเดียวกัน เราจึงอยู่กันแค่สองคน หนูมีอะไรกับพี่เขาหลังจากดื่มเบียร์และดูซีดีโป๊ หลังจากนั้นเราก็แอบมีความสัมพันธ์กันมาโดยตลอด ซึ่งการกระทำโดยไม่ยั้งคิดของเราในครั้งนั้น ทำให้หนูตั้งครรภ์ในที่สุด <o></o>
หนูบอกพี่เขาว่าประจำเดือนไม่มา 3 เดือนแล้ว พี่เขาตกใจมากบอกว่าทำไมเพิ่งมาบอก หนูไม่รู้เพราะเป็นคนที่ประจำเดือนมาไม่สม่ำเสมอ ขาดๆ หายๆ อยู่แล้ว แล้วหนูก็ไม่มีอาการแพ้ เพียงแต่ท้องมันใหญ่ขึ้นจนรู้สึกได้ พี่เขาจึงขอให้ป้าซึ่งรับรู้เรื่องราวของเรามาโดยตลอดพาหนูไปตรวจที่คลินิค ผลออกมาว่าหนูท้องได้ 3 เดือนกว่าจริงๆ
หนูตกใจมากถามป้าว่าพอจะมีทางออกไหม ป้าเลยไปซื้อยามาให้หนูทานกับเหล้า หนูทานได้ 2 อาทิตย์แต่ไม่มีอะไรเกิดขึ้น ป้าจึงพาหนูไปทำแท้งที่คลินิกแห่งหนึ่ง หลังจากทำแท้งแล้วหนูกับพี่เขาก็ยังคบกันอีกเรื่อยๆ วันเสาร์-อาทิตย์หนูจะมาขลุกอยู่กับพี่เขาที่บ้าน ป้าบอกให้เราระวังตัว อย่าปล่อยให้ท้องอีก เพราะคราวนี้ป้าจะไม่ช่วยแล้ว
แต่แล้วหนูก็ตั้งท้องอีกจนได้ เพราะพี่เขาไม่ชอบใส่ถุงยาง เราจึงคุมโดยใช้วิธีธรรมชาติแต่ก็พลาดในที่สุด คราวนี้เราไม่กล้าบอกป้าอีก แต่หนูรู้แล้วว่าจะไปทำแท้งได้ที่ไหน จึงไปขอเงินพ่อแม่แล้วแอบไปทำแท้งด้วยตัวเอง คราวนี้อายุครรภ์แค่ 2 เดือนกว่า ปรากฏว่าหมอเถื่อนให้ยาเหน็บแล้วหนูมีอาการตกเลือด จึงต้องไปหาหมอที่โรงพยาบาลกลางดึก พอหมอซักประวัติหนูแล้วรู้ว่าเคยทำแท้งมาครั้งหนึ่ง จึงดุหนูชุดใหญ่ แล้วขูดมดลูกสดๆ โดยไม่ยอมวางยาสลบ หนูเจ็บปวดทรมานมากที่สุดในชีวิต จนเป็นลมหมดสติไป ครั้งนั้นป้าของพี่เขาเป็นคนพาหนูออกจากโรงพยาบาล<o></o>
หนูบอกพี่เขาว่าเข็ดแล้ว และจะไม่ยอมมีอะไรกันอีก เพราะคราวนี้หนูเจ็บมาก ทำให้เราห่างเหินเลิกรากันไปในที่สุด แต่หลังจากนั้นไม่กี่เดือน หนูก็ได้รับจักกับผู้ชายอีกคนหนึ่ง เขาเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัย หารายได้พิเศษด้วยการมาเป็นครูสอนวิชาภาษาอังกฤษให้หนูที่บ้านวันเสาร์-อาทิตย์ เพราะหนูกำลังจะขึ้นชั้นม. 6 แม่อยากให้เตรียมสอบเอ็นทรานซ์เสียแต่เนิ่นๆ พี่คนนี้หน้าตาดีมาก พูดจาไพเราะ สุภาพ ทำให้หนูรู้สึกชอบพอพี่เขาขึ้นมาอีก<o></o>
เราคบกันได้ไม่นานก็เริ่มมีอะไรกัน ครั้งแรกพี่เขาไม่ใส่ถุงยาง จึงไปซื้อยาคุมกำเนิดแบบฉุกเฉินมาให้หนูทาน หลังจากนั้นเราก็จะหาโอกาสมีอะไรกันที่อพาร์ตเม้นท์ของพี่เขาเสมอ ประมาณ 2-3 เดือนหลังจากนั้นหนูก็มีอาการเหมือนจะตั้งท้องอีกครั้ง พี่เขาก็เลยไปซื้อชุดตรวจการตั้งครรภ์มาให้หนู ผลออกมามี 2 ขีด จึงรู้ว่าหนูตั้งท้องจริงๆ <o></o>
หนูไม่กล้าบอกพี่เขาว่าเคยทำแท้งมาแล้ว 2 ครั้ง พี่เขาบอกว่ารู้จักคลีนิคทำแท้งอยู่แห่งหนึ่ง เพราะเคยพาเพื่อนไป เราจึงตกลงกันว่าจะไปทำแท้งที่นั่น แต่หลังจากทำแท้งได้เพียง 1 วัน หนูก็มีไข้ และปวดท้องมาก อาการเลวร้ายลงเรื่อยๆ จนพี่เขาต้องนำหนูส่งโรงพยาบาล ทางโรงพยาบาลโทรศัพท์ไปบอกพ่อแม่หนู เพราะหนูต้องเข้ารับการผ่าตัดด่วนเนื่องจากมดลูกทะลุ และมีการติดเชื้ออักเสบในช่องท้องอย่างรุนแรง <o></o>
ไม่เพียงหนูเท่านั้นที่ช็อก พ่อแม่หนูก็ช็อก เพราะไม่เคยทราบว่าหนูเคยทำแท้งมาก่อน หมอบอกว่าเพื่อรักษาชีวิตหนูเอาไว้ หมอจำเป็นต้องตัดมดลูกที่ทะลุและติดเชื้ออย่างรุนแรงออกพร้อมกับรังไข่ทั้งสองข้าง หนูนอนอยู่ในห้องไอซียูหลังผ่าตัดเป็นเวลา 2 อาทิตย์ เนื่องจากไตวายจากการติดเชื้ออย่างรุนแรงจนลุกลามเข้าสู่กระแสเลือด ตั้งแต่พาหนูมาส่งที่โรงพยาบาลแล้ว หนูก็ไม่เคยเห็นหน้าพี่เขาอีกเลย <o></o>
ตั้งแต่นั้นมา หนูต้องทานฮอร์โมนเพศตลอดชีวิตเพราะไม่มีมดลูกแล้ว ทุกวันที่หนูหยิบฮอร์โมนมาทานหนูจะเสียใจมาก มันเป็นผลพวงมาจากการกระทำที่ผิดพลาดของตัวหนูเอง ทำให้ต้องรับผลกระทบไปตลอดชีวิต ตั้งแต่นั้นมาหนูจะมีอาการซึมเศร้า หนูพยายามฆ่าตัวตายมาแล้วถึง 2 ครั้ง ครั้งแรกจะกระโดดตึกที่โรงพยาบาลในวันที่หมอนัดตรวจอีกครั้งหลังตัดมดลูก แต่คุณแม่เห็นเข้าเสียก่อน วันนั้นทางโรงพยาบาลจึงแนะนำให้แม่พาหนูไปคุยกับจิตแพทย์ <o></o>
วันหนึ่งขณะที่นั่งฟังเพลงอยู่ในห้องนอน หนูรู้สึกเหงาๆ เหมือนอยู่ตัวคนเดียวในโลก จึงคิดฆ่าตัวตายขึ้นมาอีก ครั้งนี้หนูพยายามใช้หมอนกดจมูกอย่างแรงจนหายใจไม่ออก พี่เลี้ยงเข้าห้องมาเห็นหนูนอนตัวสั่นๆ มือเกร็งกดหมอนปิดหน้าอยู่ ก็ตกใจรีบมาดึงหมอนออก แล้วโทรศัพท์บอกแม่ <o></o>
แม่พาหนูเข้าวัดบ้าง พาไปเที่ยวต่างจังหวัดบ้าง แต่หนูก็ไม่ดีขึ้น มันเบื่อๆ โลก เห็นอะไรก็ไม่สนุก ไม่ดีไปหมด
พอไปปรึกษาอาจารย์อุษาท่านก็ถามว่าหนูเคยทำแท้งมาบ้างไหม หนูจึงสารภาพว่าเคยทำมา 3 ครั้ง อาจารย์บอกว่าวิญญาณเจ้ากรรมนายเวรที่สิงสู่อยู่ในร่างกายหนู ก็คือลูกในท้องที่ถูกทำแท้งไปนั่นเอง ท่านแนะนำให้หนูหมั่นสร้างบุญสร้างกุศล ทำบุญทำทาน กรวดน้ำแผ่เมตตา รักษาศีลห้า และมาเข้าทำพิธีกับท่านอาจารย์วัลลภบ่อยๆ แม่ติดต่อขอสร้างพระพุทธรูปปางชนะมาร 3 องค์ เพื่อไถ่กรรมจากวิญญาณเจ้ากรรมนายเวรให้หนู เพื่อลูกที่ถูกทำแท้งไปทั้ง 3 คนจะได้ไปผุดไปเกิดและอโหสิกรรมให้ ไม่คอยกลั่นแกล้งให้หนูเดือดร้อนมีอันเป็นไปอีก<o></o>
หนูเพิ่งรู้ว่าที่เคยคิดฆ่าตัวตายถึง 2 ครั้งนั้น เป็นเพราะมีเจ้ากรรมนายเวรมาทักท้วงหนี้กรรม หนูเชื่อแล้วว่าเวรกรรมมีจริง ใครทำกรรมใดไว้ก็ต้องชดใช้ แม้เขาจะอโหสิกรรมให้ในชาตินี้ แต่ถ้าหนูตายไปก็ยังต้องตามไปใช้หนี้อีกอยู่ดี ถ้าย้อนเวลากลับไปได้หนูจะไม่ทำตัวเหลวไหล ไร้สาระ และไม่ทำบาปทำกรรมซ้ำซากอย่างที่ผ่านมาอย่างแน่นอน

 

นี่ล่ะค่ผลกรรมของการทำแท้ง (ภายในชาตินี้นะ) ส่วนชาติหน้าม่ายรู้ อันนี้ก็ก็อบมาฝาก

บางคนทำมาหากินไม่ขึ้น การงานไม่ก้าวหน้า ค้าขายไม่เจริญ ครอบครัวแตกแยก การเงินฝืดเคืองตลอด เก็บเงินเก็บทองไม่อยู่ โชคลาภไม่มี สุขภาพไม่ดีเจ็บป่วยเป็นประจำ บางรายถึงกับมีเรื่องฟ้องร้องเป็นคดีความ ติดคุกติดตาราง ต้องล้มละลายหมดเนื้อหมดตัวหรือไม่ก็มีบุตรเป็นเด็กพิการไปเลยก็มี

นอกจากนี้ วิบากกรรมจากการทำแท้ง ยังเป็นโปรโมชั่นแบบเหมาจ่ายตลอดชีพ กล่าวคือ ไม่ได้เกิดขึ้นกับผู้เป็นแม่เท่านั้น แต่ผู้ที่มีส่วนร่วมในการทำแท้ง ไม่ว่าจะเป็นผู้ที่บอกให้ไปทำแท้ง ผู้ที่พาไป ผู้ที่ให้เงินไปทำ ผู้ที่แนะนำสถานที่ให้ไปทำ ผู้ลงมือทำ ฯลฯ ก็ล้วนแล้วแต่ต้องรับผลกระทบจากวิบากกรรมนี้ตลอดไปเช่นกัน

ไปทำงานต่อล่ะค่ะ ยาวไปเดี๋ยวพี่น้องชาวพลังจิตจะเบื่อขี้เกียจอ่านซะก่อน ว่างๆ จามาโพสต่อ อยากให้ทุกคนมีความสุขในชีวิตค่ะ
สาธุ สาธุ fficeffice" /><O></O>

 

เรื่องทำแท้งนี่ เมียน้อยของสามีดิฉันเขาก็ทำ ท้องแรกนะ เขาลักลอบเป็นชู้กับสามีดิฉัน เขาทำงานธนาคารลักลอบเล่นเป็นชู้อยู่นานเป็นปี ต่อมากท้องอีกครั้ง เขาออกจากงานมาอยู่บ้านพ่อเขา สามีฉันก็รับเขาเป็นเมียน้อย เพราะท้องที่ 2 นี่แหละ แต่ท้องแรกนี่ไม่ทราบเรื่อง มารู้ทีหลังว่าเขาไปทำแท้งมาก่อน ทุกวันนี้เขาก็ยังอยู่ดีทั้งสองคน เขาไปหากันเกือบทุกเดือน เพราะเมียน้อยอยู่ต่างจังหวัด สามีฉันเขาก็ไม่ทิ้ง ฉันก้เห็นว่าเขาก็มีความสุขกันดีนี่ เมียน้อยก้ยังเป็นคนที่รอกินน้ำใต้ศอกอยู่บ้านพ่อแม่เขานั่นแหละ ถึงเวลา สามีฉันเขาก้ไปหาที่บ้านพ่อแม่เมียน้อย ไปเป็นลูกเขยแบบพวกปลูกเรือนคร่อมตอน่ะ ฉันเคยสงสัยนะว่า สงสัยเวรกรรมนี่มีการเว้นวรรคหรือเปล่า เพราะเขาแรก ๆ น่ะ ลักลอบเป็นชู้กันมาก่อน ต่อมาผู้หญิงทำแท้ง ต่อมาก็ท้องอีก เก็บลูกท้องนี้เอามาต่อรองให้สามีฉันยอมรับเป็นพ่อเด็ก พ่อแม่เขาก็ขู่เอาเรื่อง ตกลง สามีฉันเลยสบาย มีเมียสองคนไว้เปลี่ยนบรรยากาศ แถมพ่อแม่ผู้หญิงก็รู้เห็นเป็นใจยอมรับลูกเขยที่มีเมียเป็นตัวตนอยู่นี่แหละ ครอบครัวเขาก็ฐานะดีนะ แต่ยอมให้ลูกตัวเป็นเมียน้อยเขาหน้าตาเฉย ฉันไม่เห็นว่าเขาจะทุกข์ร้อนอะไรนี่ พวกเขาก็มีความสุขกัน เพราะสมใจกันทุกฝ่าย ยกเว้นฉันคนเดียว เมียตบเมียแต่ง นอนกินน้ำตาเพราะทุกข์ใจที่โดนสามีนอกใจ
ทุกวันนี้ฉันพยายามแผ่เมตตา ( บางทีมันก็ทำไม่ไหว) อยากเลิกก็ไม่รู้จะไปไหนดี ยอมรับว่าตัดใจยังไม่ได้ ก็ต้องทนทรมานอยู่ไปอย่างนี้แหละ บางวันมองหน้าผัวแล้ว มันนึกเกลียดจริง ๆ แต่บางทีก็แผ่เมตตาให้ว่า คงเป็นกรรมของพวกเขานะ ถ้าเขามีบุญ เขาก็คงไมมาก่อบาปก่อเวร หาความสุขบนความทุกข์ของคนอื่นอยู่อย่างนี้มาได้ตั้งนาน
ฉันก็อยากรู้เหมือนกันแหละ เวรกรรมของผู้หญิงที่ทำแท้งเขาว่ามันแรง แต่ทำไมเมียน้อยนั่นถึงยังอยู่ดีมีสุข ครอบครัวพ่อแม่เขาที่สนับสนุนให้ลูกสาวทำผิดศีลข้อ 3 ทำไมเขายังเจริญรุ่งเรืองกันอยู่ดี มีหน้ามีตาอยู่ทุกวันนี้
สามีฉัน ฉันก็รักของฉันแหละ ฉันไปทำบุญฉันก็แผ่บุญให้เขา เผื่อว่าบุญเขาถึง ก็อยากให้เขารู้คิด รู้ผิด รู้ชอบ มีหิริ โอตตัปปะบ้าง
เมื่อก่อนฉันแค้นมาก แต่ทุกวันนี้ ฉันขออโหสิกรรม ไม่ขอพยาบาทจองเวรอะไรพวกเขา เกิดชาติไหน ๆ ก็อย่าเจอกัน อย่ามีเวรกันอีกต่อไปเลย
ใครช่วยตอบฉันได้บ้าง? จากความทุกข์มาก โกรธมาก แค้นมาก จนทุกวันนี้ กันหน้าเข้าหาวัด ก็พอจะอยู่ได้กับปัจจุบัน ยามที่เกลียด แค้นมาก ๆ ก็อยากจะสาปแช่งพวกเขานะ แต่พยายามปิดปาก ปิดใจตัวเองไว้ เคยมีผู้เฒ่าเตือนฉันไว้ว่า ทุกข์เพราะพวกเขามากแค่ไหนก็ตาม ก็อย่าไปสาปแช่งพวกเขาเลย ท่านสอนฉันว่า กรรมใดใครก่อ กรรมนั้นย่อมสนอง ไม่ช้า ไม่เร็วก็จะเห็นเอง ฉันก้เชื่อนะ แต่เวลามันเดือดในใจนี่ คุณเอ๋ย เหมือนมีไฟมาสุมสัก 10 กองเชียวแหละ
ตอนนี้พยายามฝึกกำหนดสติอยู่นะ ทำได้บ้าง ไม่ได้บ้างตามประสาเราแม่บ้านธรรมดา ๆ นี่แหละ หนักมาก ๆ ก็นึกถึงหน้าครูบาอาจารย์ สิ่งศักดิ์สิทธิ์ ขอพร ขอกำลังใจให้เราอยุ่ในศีลในรรม ขอใจเราจงยึดมั่นในความดี
ทำดีนี่ ยากจริง ๆ แต่ทำแล้วฉันก็รู้สึกปลอดภัย ฉันไม่ขอเดินทางลงนรกเหมือนคนพวกนั้นหรอกนะ
เข้ามาบ่นนะ ประสาแม่บ้านที่ทุกข์ใจ กำลังใจยังอ่อนอยู่
พรุ่งนี้ ฉันก็หวังว่า จะยิ้มได้ สงบในใจ แม้ว่า สามีตัวดีจะไปนอนกกเมียน้อยอยู่ที่ไหนก็ตามเถิด ช่างหัวมัน!

 

ตอนนี้พวกเค้าอาจมีความสุขกันอยู่ แต่ต่อไปภายภาคหน้าเค้าก็คงได้รับกรรมของเค้าแน่นอน บางทีลูกพวกเค้าอาจจะต้องเป็นอย่างพวกเค้าก็ได้ แก่ไปอาจไม่มีลูกหลานมาดูแล ไปเที่ยวเตร่ไม่สนใจพ่อแม่ แต่จาว่าไปที่พี่ทนได้นี่เก่งมากค่ะ และก็น่าสงสารพี่มากๆ พี่ต้องทำใจให้เข้มแข็ง ต้องสุ้เพื่ออนาคตอย่ามัวจมกับอดีตมันจะทำให้เราสู้ไม่ไหว เค้าไม่ได้รับผลกรรมอะไรอาจเป็นเพราะบุญเก่าของเค้า สงสัยหนูจาบุญน้อยนี่ยังไม่ถึง 20 เจ็บออดๆ แอดๆๆ ตังได้มาก็หาหมอตลอด จนเลยนี่

 

ขอบคุณที่ให้กำลังใจค่ะ ก็พยายามอยู่กับปัจจุบัน ไม่สาปแช่งพวกเขาหรอก ฉันไม่อยากไปมีเอี่ยวกับเวรกรรมของพวกเขาแล้วค่ะ แต่ก็พยายามทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีตามสติกำลังและปัญญาประสาฉันนี่แหละค่ะ
คุณเอาเรื่องที่น่ากลัว ของผลกรรมคนทำแท้งมาลงให้คนเขาอ่าน จะได้เป็นบทเรียนเตือนสติผู้คน ก็ขอให้ผลบุญ ความตั้งใจดีนี้ จงช่วยให้คุณมีสุขภาพแข็งแรงนะคะ
ขออนุโมทนาบุญค่ะ

 

ขอบคุณพี่มากๆ เลยค่ะ ขอให้มีความสุขขึ้นทุกๆวันนะค่ะ และก็ดีใจที่มีคนตอบกะทู้ มุงิขอให้พี่น้องชาวพลังจิตใช้ชิวิตอย่างมีค่าเกิดครั้งเดียว ตายครั้งเดียวก็พยายามทำให้ตัวเราและคนรอบข้างมีความสุข โดยไม่อยู่บนความทุกข์ของผู้อื่นนะค่ะ จะทำอะไรก็คิด ให้รอบคอบ อย่าให้เหมือนดิฉันเลยค่ะที่ต้องทุกข์ ทนความเจ็บปวดในอดีตเพราะกรรมที่ก่อไว้ มันสบายแค่ชั่ววูบแต่ผลกรรมที่ตามมามันยาวกว่าเยอะค่ะ ชีวิตใครใครก็รัก ฉะนั้นอย่าเบียดเบียนคนอื่นเลยค่ะ สาธุๆๆ

 

อาจจะเปนเพราะกรรมเก่าของคุณก้ได้นะ
>>>ขอตอบคุณไอ้ดำนะ>>>
ส่วนชีวิตเรามีค่าทุกคนยังไม่อยากตายก้เหมือนเดกที่ท่านทำแท้งแหละ
ส่วนคุณเจ้าของกะทู้อะ อดีตคือเรื่องราวที่ผ่านไป อนาคตยังมาไม่ถึง จงทำวันนี้ให้ดีที่สุด ทำบุญให้เดกเยอะๆชาติหน้าเขาจะได้ไปสบายๆ ขอให้อย่าคิดมาก ขออนุโมธนาสาธุด้วย และขอให้วิญญาณเดกที่ต้องรับกรรมได้รับผลบุญจากข้าภาพเจ้าด้วยเุถิด ขอให้เจ้ากรรมนายเวรอภัยในสิ่งที่พวกเราล่วงเกินด้วย
สาธุ

 

กรรม ขอโทดทีพิมผิด >>ไอ่คำ>> อะ

 

ทำบุญกันไว้ให้มากๆ เมื่อหมดกรรมแล้วจะได้สบาย

 

ที่เข้ามาอ่านและสนทนาก็เพราะว่า พวกบ้านของเราไปก่อเหตุน่ะ แบบเป็นต้นเหตุ ไปผิดศีลข้อ 3 ส่วนคุณเมียน้อย นี่ 2 เด้ง เริ่มจากข้อ 3 ตามด้วยข้อ 1 ปรณาฯ แล้วก็กลับมาต่อด้วยข้อ 3 ตราบเท่าทุกวันนี้อหละค่ะ ฉันไม่มีลูกค่ะ ไม่เคยมี ไม่เคยทำไรแบบนั้น มันรู้สึกเศร้าใจมาก ๆ ว่าทำไมเด็กไม่มาเกิดกับเรา เสียใจที่สามีทำผิด และเศร้าใจที่ตนที่สามีเลือกเอามาเป็นเมียน้อยเป็นคนมีจิตใจแบบนั้น สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม นะคะ
ชาติก่อนนี่ ฉันเองก็คงทำกรรมไว้เยอะนะ แต่งงานมาหลายสิบปี ไม่มีลูก ( เห็นเด็กตัวเล็ก ๆ แล้วอยากรัก อยากกอดไปหมด ได้แต่ชื่นชมลูกคนอื่นค่ะ) และคิดว่าต้องมีเศษกรรมเรื่องศีลข้อ 3 ด้วยนะ ครอบครัวถึงมาเจอเรื่องแบบนี้ มีสามีก็นอกใจ ทั้ง ๆ ที่เขาก็ไม่ใช่คนเจ้าชู้อะไร เหล้ายาไม่แตะ แต่มาหมดท่าเพราะเรื่องผู้หญิง มันทุกข์มากเลยนะ ใครไม่เจอไม่รู้หรอกค่ะ
คืนนี้ฉันเพิ่งหยุดร้องไห้ ขอบอกอย่างไม่อายนะ มันปวดใจน่ะ ไม่ได้ทะเลาะอะไรกันหรอก แต่ฉันทำใจไม่ได้ พรุ่งนี้เขาก็จะไปหาเมียน้อยแล้ว รู้ว่าเขาต้องไป ตามเคย ใจเราก็ยังเจ็บอยู่นั่นแล้ว เมื่อเช้าก็ยังกำหนดสติได้ ตามดูใจเราได้ ไม่รู้สึกร้อน ทุรนทุราย แต่พอตกดึก คุยกันได้ไม่กี่คำ ใจมันอยากหนีออกไปจากทุกข์ตรงนี้ อยากเลิกแล้วหนีไปจากเขาเสีย
เลยแวะมานั่งพักใจ ทำสติกับตัวตนตรงนี้ค่ะ พ่อตัวดีเขาหลับไปนานแล้ว แต่ฉันคงต้องเข้าไปสวดมนต์หน่อยล่ะค่ะ
ขออนุโมทนาบุญด้วยนะคะ ดีใจที่ได้พูดคุยและให้กำลังใจกันค่ะ

ไอ่คำ

 

อยากจะบอกคุณ ไอ่คำว่า อย่าร้องไห้เลย
เรื่องเกิดมาตั้งหลายปีแล้ว เรารู้ว่าสามีใครๆ ก็รัก
แต่ถามว่า ร้องไห้แล้วเขากลับมารักเราคนเดียวหรือเปล่า
แค่อยากจะปลอบใจ อยากให้คิดซะว่า...
อย่างที่คุณบอก ชาติก่อนอาจผิดศีลข้อ 3 ไว้กับเขา
หรือว่า พวกเขาจะเป็นคู่แท้กัน
หรือว่า จะพัวพันกันมาหลายชาติหลายภพ
เรารู้ว่า คุณเองยังตัดใจไม่ได้ ถึงมีหลายคำพูดเป็นเชิงประชด
อโหสิกรรมให้เขาเถอะ ยามใดคนที่เรารัก มีความสุข เราก็จะสุขด้วย
อภัยทานเป็นทานที่ยิ่งใหญ่เสมอ...
เราเคยคิดนะว่า ถ้าสามี ไปมีใหม่ ให้คิดสองประการ..
ประการที่หนึ่ง
เราเองไม่ดีพอ เขาถึงต้องไปหาใหม่ ถ้างั้น ก็ต้องปล่อยเขาไป
ประการที่สอง
ในเมื่อเขาไม่รักดี อยากเกลือกกลั้วกับสิ่งไม่ดี ก็คงต้องปล่อยเขาไปอีกนั่นแหละ แล้วคนที่จะสบายใจคือ เรา อย่ารับเอาความทุกข์ที่คนอื่นสร้างมาไว้ในใจเรา เชื่อเถิดว่า 24 ชม. ที่พวกเขาอยู่ด้วยกัน ไม่ได้เป็นสุขทั้ง 24 ชม. หรอก อนุโมทนาให้พวกเขามีความสุขกันดีกว่า แล้วผลบุญจะเกิดกับตัวเรานะ
ลองทำจิตให้ว่าง แล้วมองเรื่องทั้งหมดเป็นเรื่องไร้สาระ
อย่าไปยึดติด ทุกสิ่งในโลกเป็น ไตรลักษณ์
เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป
ไม่จากเป็น ก็จากตาย สู้ปล่อยให้เขาไปตามวาระกรรมของเขาดีกว่า
อย่าไปพัวพันกับกรรมของพวกเขาอีกเลย
ด้วยความปรารถนาดี

 

ขอบคุณค่ะ คุณสี่จุด ที่ให้สติ ให้ได้คิด ที่คุณพูดมาถูกทั้งหมดเลยค่ะ เรื่องมันเกิดมานาน และยังอยู่กับเรามารจนทุกวันนี้ เพียงแต่วันนี้ฉันอ่อนแอมากไปหน่อยค่ะ ยอมรับค่ะ ฉันอายุปูนนี้ ก็น่าอายมากนะคะที่ยังตีโพยตีพายอะไรอย่างนี้ และฉันก็อายมากๆ ที่มีเรื่องแบบนี้เกิดในครอบครัวของฉัน มันทั้งเจ็บทั้งอาย ญาติพี่น้องของฉันมาแต่ปู่ย่าตายายถือเรื่องนี้มาก เขาถึงอยู่กันจนตายจากไปเป็นพ่อเฒ่าแม่เฒ่า ดูแลกัน อบรมสั่งสอนลูกหลานให้รักในเกียรติ ในศักดิ์ศรี อย่าฉ้อโกงและเบียดเบียนใคร จนยากอย่างไร ก็ขอให้อยู่อย่างคนมีศักดิ์มีศรี นับถือตนเอง พ่อแม่ปู่ย่าตายายของฉันจึงเป็นที่เคารพนับถือของผู้คนมากมาย เป็นที่ประจักษ์ในชุมชน ในสังคม มันอยู่ในจิตใจฉันมาก แต่พอแต่งงาน ออกเรือน อยู่กินกันมา ก็ไว้เนื้อเชื่อใจ เคารพกัน รักกัน ดูแลกันยามทุกข์ ยามเจ็บไข้ได้ป่วย ถ้อยทีถ้อยกล่าว ถ้อยอาศัย เป็นเพื่อนกันมานาน แต่วันหนึ่งเขาเปลี่ยนไป มันเลยเหมือนฟ้าล่ม ดินพลิกไปต่อหน้าต่อตาฉัน เลยมีอาการสะสมมาอย่างนี้แหละค่ะ
หากเรื่องราวของฉันพอจะเป็นประโยชน์ต่อผู้ที่เข้ามาอ่าน ฉันก็ขออนุโมทนานะ ฉันยังอยู่ได้ พออยู่มาได้เท่าทุกวันนี้ ก็เพราะได้อาศัยพระธรรม คำสั่งสอนของครูบาอาจารย์ แต่ก่อนที่ฉันจะพบทางนี้ ฉันแก้ปัญหาของตัวเองสารพัดตามแต่ที่ใจ อารมณ์ สติตอนนั้นมันจะบอกเรา ก็ผิดมั่ง เจ็บมั่ง ( แต่ตัวเองนะ ไม่เคยไปราวี ด่าทอเมียน้อยอะไร เพราะฉันอาย ไม่เคยทำ พ่อแม่ฉันไม่ได้สั่งสอนมาว่าให้ไปด่า ราวีใคร) อาละวาดกับสามีนี่ มีแน่นอน ตอนที่ใจมันเดือด มันแค้น มันทุกข์ แต่ก็เป็นอยู่แต่ในบ้าน มีเราสองคน แก้ปัญหากันไป อยู่นอกบ้านฉันก็ให้เกียรติสามี ไม่เคยไปทำอะไรที่มันจะเสื่อมเกียรติ เสียหน้าอะไรเขาเลย
แต่นั่นแหละนะ ใครไม่โดนไม่รู้ ใครโดน ใครรู้ แล้วมีทุนทางใจที่ดีก็พอเอาตัวรอดไปได้เป็นครั้งเป็นคราว จนถึงถาวร ส่วนคนที่ไม่มีทุนทางใจที่ดี ผลออกมา มันก็เหมือนที่ปรากฏอยู่บนหน้า 1 ของหนังสือพิมพ์รายวันนั่นแหละค่ะ
อยู่กันมา 18 ปี นับกับที่คบหากันมา เป็นเพื่อนกันมาก็ร่วม 20 กว่าปี มันถึงทำใจยากมาก เพราะคนเขามาเปลี่ยนตอนปลายแล้ว ต้นตรง ต้นซื่อมาแต่แรก มาเป็นไม้คดเอาเมื่อปลายนี่แหละ
ฉันก็คงต้องปล่อยเขาไปหาความสุขของเขานั่นแหละค่ะ
ฉันเตือนตัวเองตลอด กรรมใดใครก่อ กรรมนั้นตามสนอง ที่เข้ามาอ่าน ในหัวข้อของคุณ racathorn เพราะเห็นว่าสมัยนี้ เขาพากันทำแท้งจนเป็นเรื่องธรรมดา และผู้หญิงเราทุกวันนี้ ทั้งที่มาจากครอบครัวที่ดีบ้าง เลวบ้าง ก็พากันเป็นเมียน้อยเขาหน้าตาเฉย เพราะเขาเห็นแก่ความพอใจของเขาเป็นอันดับแรก ผลที่จะตามมาเขาก็ไม่แคร์ ไม่สนใจ ก็คิดแต่จะแก้ปัญหาไปแบบ ไปตายเอาดาบหน้า อะไรประมาณนั้นน่ะค่ะ
สามีฉันก็เป็น ก็คิดแบบนี้แหละค่ะ ดีชั่วรู้หมด แต่อดไม่ได้ เมียน้อยเขาก็อายุอานามไม่ใช่เด็ก 30 กว่า ๆ มีงานมีการดี ฐานะทางบ้านดี พ่อแม่มีหน้ามีตาทางสังคม แต่เขาก็เลือกทำตามใจต้องการ ไม่สนว่าใครจะเดือดร้อนกับผลของเขาบ้างในภายหลัง พวกเขาก็คงคิดว่า ของหวานวางอยู่ตรงหน้า ตอนนี้ก็คว่ามากินก่อน ให้สมใจอยากก่อน อะไรจะเกิดกด็ค่อยว่ากันทีหลัง
กรรมเวรจริง ๆ ผลที่ตามมา ก็คือ มีชีวิตน้อยชีวิตหนึ่งต้องสัยเวยไป เพราะเมียน้อยเขาแอบไปทำแท้ง ( สามีฉันก็ไม่รู้เรื่องด้วย แต่ฉันถือว่าเขาเป็นต้นเหตุแห่งบาปนี้ ) และเด็กคนหนึ่ง เกิดมาก็ได้ชื่อว่าเป็นลูกเมียน้อยตราหน้าไป ตอนนี้เด็กมันไม่รู้เรื่องอะไร แต่พอโตมานี่ เขาจะสอนลูกจะบอกลูกเขาว่าอย่างไร อันนี้ฉันสงสัยนะ
ฉันก็หวังว่า วันหนึ่ง ฉันจะให้ทาน คืออภัยทานให้กับพวกเขาได้อย่างบริสุทธิ์ใจนะคะ

 

หวัดดีค่ะ ไปงานศพลุงที่ต่างจังหวัดหลายวันเลยไม่ได้มาตอบเลย ทุกคนสบายดีมั้ย เกิดแก่เจ็บตายเป็นเรื่องธรรมดา ปลง ดีกว่าคนเราก็เท่านั้น
สาธุ

 

ในเมื่อเค้ามหมดกำเก่า จนพร้อมที่จะมาเกิดแล้ว เรายังจะให้เค้าเสียไปอีกครั้งทำไม อนิจจา

 

อนุโมทนา อ่านแล้วเศร้าอย่างบอกไม่ถูก
ความรัก ความใคร่เป็นบ่อเกิดของความทุกข์ความวุ่นวายจริงหนอ

 

มันอาจเป็นตราบาปที่ติดตัวและใจของใครหลายคนที่เขาไม่รู้จะหาทางออกด้วยวิธีไหน จึงต้องเลือกทางออกด้วยวิธีนี้ คิดว่า เขาคงรู้สึกผิดและก็ไม่ได้มีความสุขกับสิ่งที่ได้กระทำลงไป..

 

อ่านแล้วอยากร้องไห้ค่ะ เพราะเราก็เคยทำผิด มันเป็นตราบาปในใจเรามาก แต่ใช่ว่าเราอยากทำเราไม่สบายเป็นโรคกระเพาะเป็นนิ่วที่ถุงน้ำดี ทานยาแรงๆๆที่หมอให้มาแล้วทานยาหลายขนานมากเพราะไม่สบายอย่างอื่น อีตอนแรกแฟนเรามาก็ไปเที่ยวกันปกติพอไปเกาะช้างเรามีอาการปวดท้องอย่างรุนแรงจนต้องไปโรงพยาบาลที่เกาะอาเจียนแล้วปวดท้องหมดให้ยาแล้วดูอาการถึงปล่อยกับที่พักแต่ก็ยังปวดท้องจนกลับกรุงเทพ แล้วแฟนเราก็กลับเยอรมัน เขาก็โทรมาถามตลอดว่าดีขึ้นไหมเราบอกไำม่ดีเลยเรายังปวดท้องมากเลยไปหาหมอที่คลีนิค เขาก็อัลตร้าซาวให้แล้วหมอบอกว่าเป็นนิ่วในถุงน้ำดีเห็นก้อนนิ่ว ไม่ได้คิดว่าท้องเพราะเราทำเทสแล้วไม่มีหลังจากหมอบอกเป็นนิ่วเลยให้ทานยาละลายนิ้ว และบอกเราเป็นนิ่วให้ไปหาหมอที่โรงพยาบาลใหญ่กว่านี้เราจะได้เอานิ่ว เราก็ตกลงไปโรงพยาบาล หมอก็บอกว่าต้องส่งกล้องเพราะนิ่วอาจจะยังไม่ต้องทำอะไรแต่หมดคิดว่าเราน่าจะเป็นโรคกระเพาะทรมานมากส่องกล้อง แล้วหมอก็ให้ยามาทาน แต่ก็แบบว่ายังปวดท้องบ่อยประจำแล้วเราก็ไปเยอรมันเยี่ยมแฟนตามปกติที่เราต้องทำทุกปี เราปวดท้องทรมารไม่หาย จนเราใกล้กลับเมืองไทยเรากับแฟนเลยตัดสินใจซื้อที่เทสมาลองอีกหนแล้วมันขึ้นจางๆๆที่สองเรา2คนตกใจมากเพราะเมื่อก่อน ตอนเราเทสทำไมขึ้นขีดเดี๋ยว เราเลยบอกแฟนว่าเรากลับเมืองไทยแล้วจะไปหาหมอดูว่าท้องไหม แล้วเราก็รู้ว่าเราท้องหลังจากกลับมาหมอบอกเราท้อง5เดือนกว่าเราไม่เคยรู้สึกว่าเด็กดิ้นเหรอมีอะไรผิดสังเกตุเลย นอกจากเรากินเก่งขึ้น เราปรึกษาแฟนว่าจะทำยังไงทานยามาตลอดยาโรคกระเพาะยาละลายนิ่วและยาอื่นๆๆอีก ถ้าเด็กไม่สมประกอบละจะทำไงเราเลี้ยงเขาได้แต่ถ้าไม่มีเรากับแฟนแล้วใครจะดูแลเขาเพราะเราไม่เคยรู้สึกว่าเขาดิ้นเหรอมีปฏิกริยาเลย เราปรึกษาหมอและแฟนเราที่เมืองนอกเขาเลยบอกว่าทำเถอะเราร้องไห้ตลอดเลยไม่รู้จะทำไง หมอถามว่าทำไมอยากทำเราก็บอกว่าเหตุผลจากยาที่เราทานเขาไปมีผลกับเด็กมากด้วย เราเลยทำ ตอนทำเราขออโหซิกรรมตลอดเวลาเลยว่าขอโทษที่เราต้องทำอย่างนี้ มันก็เหมือนเขารับฟังนะเราบอกให้เราพร้อมแล้วขอให้เขามาเกิดกับเราอีก เราทรมานแล้วจะไม่ให้เกิดอย่างนี้อีก เราพยายามทำให้ดีที่สุดเราไม่รู้สึกว่าเขาตามรังควานเราหรอก แต่เรารู้สึกบาปที่ตัวเองทำเราไม่เคยยกโทษให้ตัวเราเองเลยบางครั้งเราก็นอนร้องไห้ เราพยายามสวดมนต์แล้วอุทิสส่วนกุศลให้เจ้ากรรมานายเวรของเราทุกชาติเพื่อที่เขาจะได้ให้อภัยเรา เราก็อยากเตือนน้องๆๆรุ่นใหม่ว่าอย่าทำเลยถ้าคิดจะทำแล้วคุณผู้ชายที่คิดแต่สนุกคิดสักนิดก่อนจะทำ มันจะได้ไม่มีเหตุการณอย่างนี้เกิดขึ้นกับผู้หญิงอีก ขอให้วิญญาณเด็กที่ต้องรับกรรมได้รับผลบุญจากข้าภาพเจ้าด้วยเุถิด ขอให้เจ้ากรรมนายเวรอภัยในสิ่งที่พวกเราล่วงเกินด้วย
สาธุ

 

ไปอ่านในหนังสือเล่มหนึ่งที่วัดแห่งหนึ่งอยู่อ จ.อยุธยา อะเขาจะมีพิธีส่งวิญญาณของเด็กที่ถูกทำเเท้งโดยไม่เก็บเงินใดๆทั้งสินขอเพียงคนที่เคยทำแท้งหรือแท้งลูกเองมาร่วมพีธีส่งวิญญาณก็พอพระท่านกล่าวว่าการทำแท้งเป็นเพียงการนำเอาก้อนเลือดหรือร่างของเด็กออกแต่จิตของเด็กนั่นยังอยู่กับผู้เป็นแม่คอยตามอาฆาตส่งผลให้บางคนมีลูกอีกไม่ได้หรือทำมาหากินไม่ขึ้นหรือส่งผลให้เป็นโรคภัยต่างๆฉันว่าดีนะที่มีพีธีอย่างนี้เพราะถือว่าเราทำพลาดที่ทำลายชีวิตชีวิตหนึ่งอีกอย่างวิญาณของเด็กก็จะไม่ได้ไปผุดไปเกิดเพราะไม่ได้มีการส่งวิญญาณของเด็กคนที่ทำเเท้งทุกคนล้วนมีเหตุผลทั้งนั้นอาจจะไม่สามารถเลี้ยงดูเขาได้เพราะเรายังเรียนหรือไม่พร้อมที่รับภาระของความเป็นแม่ได้นั่นฉันเชื่อว่าทุกคนที่เคยทำเเท้งนั่นไม่ใช่คนเลวซะทุกคนหรอกในสิ่งที่เคยทำพลาดนั่นในช่วงหนึ่งก็ต้องนึกคิดบ้างถึงความเป็นแม่เพราะตัวฉันเองก็เคยเเท้งลูกแต่ฉันก็ไม่ทราบสาเหตุที่แท้งรู้แต่ว่าเจ็บท้องน้อยมากเจ็บเหมือนใจจะขาดทนทรมานมาหลายวันจนได้เห็นและสัมผัสแต่เป็นเพียงก้อนเลือดที่อยู่ในมือในใจก็คิดเสมอว่าก้อนเลือดที่ออกมานั่นก็คือ"ลูก"ฉันร้องไห้เวลาดูทีวีหรือโฆษณาต่างๆที่เกี่ยวกับพ่อแม่ลูกเพราะฉันเองก็รู้ถึงความเป็นแม่ได้หลังจากนั่นฉันรักแม่มากขึ้นเราโชคดีขนาดไหนที่ท่านยังให้เราเกิดเป็นตัวเป็นตนถึงทุกวันนี้ถึงแม้ฉันจะไม่ใช่ลูกที่ดีนักแต่ฉันก็รักแม่เพียงเเต่ไม่ได้แสดงให้ท่านรู้...