เซียมซีเสี่ยงทาย เขย่าติ้วได้วันละครั้งเดียวเท่านั้น

ใบที่สิบเจ็ด

ที่สิบเจ็ดมีกรรมมาตามติด
จะทำกิจเคืองขุ่นดูหุนหัน
กลับหาร้ายใส่ตัวชั่วสำคัญ
คิดหมายมั่นว่าดีกลับมีทราม
จงหมั่นเล็งเพ่งพิศพินิจเหตุ
คอยสังเกตุให้ทราบอย่าหยาบหยาม
เห็นดีแท้แล้วจงทำกรรมที่งาม
จะสมความคิดไว้ได้สบาย
เร่งรักตัวกลัวผิดคิดให้มาก
โรคจะหายคืนวันเป็นอันดี
แม้นเป็นความตามมีคดีสู้
จงเร่งรู้มีชัยไม่เสียศรี
ในส่วนลาภแสนเลิศจะเกิดมี
ถามลูกหนี้ใดๆ ไม่พบเอย

 

ใบที่สิบสี่

ที่สิบสี่ว่าราคินเหมือนดินฟ้า
มีเวลามัวหมองไม่ผ่องผล
จะไปหาผู้ใดให้มืดมน
ดูขัดสนคร้ามครั่นหวั่นอุรา
ประตูปิดคิดยั้งจงฟังก่อน
อย่ารีบร้อนคอยทีให้มีท่า
จะมีหวังสมเหตุเจตนา
โชคชะตาลอยคว้างกลางนที
แม้นจำเพาะเหมาะสมผสมส่ง
ไม่เวียนวนคงได้วิไลศรี
แต่โชคถอยน้อยนักจักได้ดี
คู่ชีวีเคืองขุ่นจะวุ่นวาย
อาการไข้โรคาที่ว่ามาก
ส่วนวิบากแบบบ่งว่าคงหาย
คนที่จากจะได้พบประสบกาย
ลาภที่หมายมุ่งมีไม่ดีเอย

โอ้ชีวิตช่วงนี้ แย่ไปหมดทกอย่างอยู่ T-T

 

ใบที่สิบสอง

ที่สิบสองมองยลคนทั้งคู่
อุตส่าห์สู้คลาไคลในวิถี
ต้องดำเนินเดินนำตามจรลี
เหมือนคนที่พูดใบ้ไม่เป็นคำ
จะออกปากผู้ใดให้อั้นอ้น
แต่มีคนคอยชุปอุปถัมภ์
ดังร้อนใจในฝ้นอันครอบงำ
พอรู้สำนึกตนก็พ้นกลัว
ถามหาคู่ชู้ชมไม่สมมาด
แสนร้ายกาจล้วนเสียเรื่องเมียผัว
ความคดีที่ยุ่งนุงนังตัว
ไม่มีชั่วชนะโดยสบาย
อยากประสบพบญาติไม่คลาดเคลื่อน
ทั้งหมู่เพื่อนที่สนิทมิตรสหาย
ล้วนมุ่งจิตคิดดีไม่มีร้าย
ข้อสุดท้ายลาภไม่ดีเท่านี้เอย

 

ใบที่สิบเอ็ด

ที่สิบเอ็ดเสร็จตัวไม่มัวหมอง
เหมือนจันทร์ส่องผ่องใสในเวหา
ขี้เมฆลอยถอยพรากจากนภา
ดูท้องฟ้าโชติช่วงเพราะดวงจันทร์
ผลสนองต้องตามความประพฤติ
ที่คนยึดปางก่อนมาผ่อนผัน
ผลอันงามตามมีพอดีกัน
ภายหน้านั้นเห็นดีจริงยิ่งอุดม
ความเดิมแท้แม่ลูกแสนถูกจิต
สิ่งที่คิดบำเพ็ญเป็นเสร็จสม
ถามถึงคู่ร่วมใจว่าได้ชม
ตามนิยมกาเมประเวณี
ทั้งพวกพ้องน้องพี่ลูกหนี้จบ
จะต้องพบแท้เที่ยงไม่เลี่ยงหนี
สิ่งเป็นลาภดีงามตามที่มี
ความคดีสู้ได้ไม่แพ้เอย

 

ใบที่สิบเอ็ด

ที่สิบเอ็ดเสร็จตัวไม่มัวหมอง
เหมือนจันทร์ส่องผ่องใสในเวหา
ขี้เมฆลอยถอยพรากจากนภา
ดูท้องฟ้าโชติช่วงเพราะดวงจันทร์
ผลสนองต้องตามความประพฤติ
ที่คนยึดปางก่อนมาผ่อนผัน
ผลอันงามตามมีพอดีกัน
ภายหน้านั้นเห็นดีจริงยิ่งอุดม
ความเดิมแท้แม่ลูกแสนถูกจิต
สิ่งที่คิดบำเพ็ญเป็นเสร็จสม
ถามถึงคู่ร่วมใจว่าได้ชม
ตามนิยมกาเมประเวณี
ทั้งพวกพ้องน้องพี่ลูกหนี้จบ
จะต้องพบแท้เที่ยงไม่เลี่ยงหนี
สิ่งเป็นลาภดีงามตามที่มี
ความคดีสู้ได้ไม่แพ้เอย

 

ใบที่ยี่สิบเอ็ด

ใบที่ยี่สิบเอ็ดอย่าพะวังนึกกังขา
เปรียบเหมือนเรานั่งอยู่ในนาวา
แล้วแล่นฝ่าคลื่นลมระบมไป
อันโชคลาภนั้นหนายังว่าขัด
ยังอึดอัดมิเห็นหนทางได้
รออีกหน่อยจะสุขสนุกใจ
คงรวยใหญ่ยิ่งเกษมเปรมปรีดี
ถามคนเจ็บว่าหายสบายจิต
ถามจะคิดสู้ความให้คร้ามหนี
ถามหาคู่บุตรไซร้ยังไม่มี
ขอจบทีที่คำทำนายเอย
(โชคของท่านเวลานี้ยังไม่ดี แต่ต่อไปจะดี)

 

ใบที่ยี่สิบสอง

ที่ยี่สิบสองต้องฟังอย่าบังอาจ
อวดฉลาดไม่ดีจะมีเขลา
จะทำกิจสิ่งใดอย่าใจเบา
อุตส่าห์เฝ้าเรียนหาปรึกษางาน
ท่านผู้รู้ชี้แจงแสดงบท
จงจำจดให้แม่นเป็นแก่นสาร
ผู้ใหญ่อาบน้ำร้อนมาก่อนกาล
ถือโบราณไว้บ้างก็ยังดี
ถามโรคาว่าเบาทุเลาแน่
เป็นความแพ้ดูท่าต้องล่าหนี
ถามถึงลาภก็ประเสริฐเกิดมากมี
ยิ่งทวีขึ้นทุกวันเป็นมั่นคง
หวังประสบพบใครได้สมคิด
จะเชยชิดคู่ชมสมประสงค์
ใครขอได้ใบนี้ต้องชี้ตรง
อย่าใหลหลงดีเหลือเชื่อเถิดเอย

 

ใบที่สิบ

ใบที่สิบชี้เช่นเป็นความยาก
ถึงมีปากพูดไปไม่ได้ผล
เหมือนคนใบ้ได้แต่คิดจิตเวียนวน
จะบอกบ่นคำใดไม่รู้กัน
หรือบุคคลเซาตัวมัวนอนหลับ
ไม่มีศัพท์ถ้อยคำตามที่ฝัน
หลงละเมอเพ้อไปไม่รู้วัน
จะเร็วพลันมรณาหรือว่ายัง
บุตรในครรภ์ตามจริงเป็นหญิงชัด
ของที่พลัดหมดดีไม่มีหวัง
บอกว่าหายทายไว้ให้เชื่อฟัง
ไม่คืนหลังดังคิดในจิตใจ
ถามถึงไข้โรคาที่อาพาธ
เห็นร้ายกาจมั่นคงอย่าสงสัย
ถามถึงคู่ว่าได้ชมสมหทัย
ไม่ดีในส่วนลาภจงทราบเอย

 

ใบที่สิบเก้า

ที่สิบเก้าเกิดมาเป็นมนุษย์
เวลาดีก็ดีแสนที่สุด
จงยั้งหยุดตรึกตรองทำนองการ
ช้าๆ หน่อยคงสมอารมณ์ปอง
ทั้งพวกพ้องปรีดิ์เปรมเกษมศานต์
อยู่จนแก่จนคร่ำไม่รำคาญ
แม้ถามการเจ็บกายว่าหายดี
ถามหาลาภก็ได้เหมือนใจนึก
ใจครื้นครึกเปลื้องทุกข์เป็นสุขี
ถามเป็นความนั้นไซร้ไม่สู้ดี
ถามถึงที่ไปมาจะหาใคร
ก็ไม่สมอารมณ์หมายเหมือนใจจิต
สุดจะคิดจะแจ้งแถลงไข
แต่ปลายมือว่าดีไม่มีภัย
ขอจบใบที่สิบเก้าเท่านี้เอย

 

ได้ใบที่ยี่สิบสามคะ

ใบที่ยี่สิบสาม

ที่ยี่สิบสามงามสิ้นระบิลศัพท์
จะได้รับสุขดีไม่มีสอง
ญาติกาสามัคคีมีปรองดอง
ใครจะต้องเจ็บไข้เป็นได้คลาย
ทั้งครอบครัวทั่วหน้าล้วนผาสุก
ไม่มีทุกข์บุญเจืออยู่เหลือหลาย
ลาภจะมีดีงามดังคำทาย
แสนง่ายดายอยู่หลังหนทางไกล
แม้นถามไข้ว่าคลายหายสนิท
ไม่ปกปิดบอกตามเนื้อความไข
ถ้าต่อสู้ในคดีคงมีไชย
ชนะได้เพราะว่าชะตาดี
เนื้อความชัดจัดบ่งที่ตรงลาภ
จงเร่งทราบว่าเลิศประเสริฐศรี
ทุกๆ สิ่งสมใจไม่ราคี
ขอจบไว้ใบนี้ดีนักเอย

 

ใบที่ยี่สิบสี่

ที่ยี่สิบสี่นี้ว่าช้าๆ หน่อย
จึงจะค่อยเสร็จงานในความหวัง
ผลที่ไกลจะใคร่รู้จงดูฟัง
คิดยับยั้งรอไป ได้สมปอง
อย่าหุนหันเหิมฮึกนึกประมาท
จักอนาถนอนเพลียเสียข้าวของ
แม้นรอไว้เหมือนว่าได้ม้าทอง
ตามทำนองอุปมาบรรดามี
จะได้พบอุปถ้มภ์บำรุงรัก
ประเสริฐศักดิ์ชี้ช่องให้ผ่องศรี
อย่าเดือดเนื้อร้อนใจไปไยมี
ช้าๆ ดีเร็วด่วนไม่ควรการ
ธุระอยู่ยังหนทางไปไม่มีภัยทั่วสิ้นถิ่นสถาน
โรคที่หนักจักหายไม่วายปราณ
ถึงเป็นนานหายหนอจะขอทาย
เรื่องลาภยศมีดอกจะบอกให้
ต่อนานไปคงจะสมอารมณ์หมาย
ถ้าเป็นความเคืองขุ่นดูวุ่นวาย
สู้ไม่ได้กล่าวแก้ว่าแพ้เอย

 

ใบที่สอง

ใบที่สองต้องกันเหมือนจันทร์ฉาย
เปรียบกับต้นพฤกษาคราที่ตาย
แล้วกลับกลายได้เป็นเหมือนเช่นเดิม
ได้ผลิดอกออกใบไสวสว่าง
ต้องน้ำค้างลมเชยรำเพยเสริม
เหมือนกระจกบานเก่าเมื่อคราวเดิม
ต้องเพิ่มเติมขัดถูจึงดูงาม
จะทำการสิ่งใดพร้อมใจกัน
จงผ่อนผันหารือนับถือถาม
คงสมจิตสมปองทำนองความ
ใบนี้ถามคนไข้ว่าได้คลาย
ถามลูกหนี้พวกพ้องว่าต้องพบ
ถามเรื่องคู่รู้จบไม่สมหมาย
ถามหาลาภว่าดีพาทีทาย
จบภิปรายเลขสองทำนองเอย

 

ใบที่เจ็ด


ใบที่เจ็ดเผล็ดผลให้ตนสุข
นิราศทุกข์ครอบครัวทั่วเคหา
ล้วนบันเทิงเริงรื่นชื่นอุรา
แต่ที่ว่าส่วนตนกังวลมี
ดูให้วุ่นขุ่นเคืองเรื่องภาระ
จิปาถะจุกจิกสุดหลีกหนี
อย่าหมกมุ่นเกินไปจะไม่ดี
ตัวเรานี้จะโทรมทรุดพิรุธกาย
จงก่อสร้างทางบุญให้อุ่นจิต
อย่าโลภคิดเกินการประมาณหมาย
การกุศลผลอันดีมีจนตาย
เหมือนผลไม้ปลูกไว้ที่ใกล้เรือน
ถามหาลาภว่าดีจะมีคล่อง
ถามถึงของสูญหายที่คลายเคลื่อน
ไม่เป็นไรจะได้รับกลับมาเรือน
อย่าแชเชือนเพ้อเดาเฝ้าเดือดดาล
ถามหาคู่ชูใจจะได้เลิศ
สุดประเสริฐดีแสนเป็นแก่นสาร
ถามเจ็บไข้หายพลันมิทันนาน
ทุกสถานเลขนี้ว่าดีเอย

 

ใบที่ยี่สิบสี่

ที่ยี่สิบสี่นี้ว่าช้าๆ หน่อย
จึงจะค่อยเสร็จงานในความหวัง
ผลที่ไกลจะใคร่รู้จงดูฟัง
คิดยับยั้งรอไป ได้สมปอง
อย่าหุนหันเหิมฮึกนึกประมาท
จักอนาถนอนเพลียเสียข้าวของ
แม้นรอไว้เหมือนว่าได้ม้าทอง
ตามทำนองอุปมาบรรดามี
จะได้พบอุปถ้มภ์บำรุงรัก
ประเสริฐศักดิ์ชี้ช่องให้ผ่องศรี
อย่าเดือดเนื้อร้อนใจไปไยมี
ช้าๆ ดีเร็วด่วนไม่ควรการ
ธุระอยู่ยังหนทางไปไม่มีภัยทั่วสิ้นถิ่นสถาน
โรคที่หนักจักหายไม่วายปราณ
ถึงเป็นนานหายหนอจะขอทาย
เรื่องลาภยศมีดอกจะบอกให้
ต่อนานไปคงจะสมอารมณ์หมาย
ถ้าเป็นความเคืองขุ่นดูวุ่นวาย
สู้ไม่ได้กล่าวแก้ว่าแพ้เอย

สาธุขอให้เป็นจริงเถอะ

 

ใบที่สิบห้า

ที่สิบห้าผาสุกไม่ทุกข์จิต
จะทำกิจแสนสมอารมณ์หมาย
ผลจะงามหนักหนาพาทีทาย
ถ้าค้าขายยอดดีมีกำไร
แม้นถามบุตรสุดที่รักประจักษ์ชัด
เป็นความสัตย์ชายตรงอย่าสงสัย
ถามหาคู่จะได้ชมสมดังใจ
แม้นถามไถ่ลาภหนาก็ว่าดี
เรื่องเจ็บไข้หายวันกระชั้นชิด
ไม่มีผิดไข่กบประสบศรี
จะเร็ววันพลันฟื้นคืนชีวี
ถามลูกหนี้ยากประสบได้พบพาน
โชควิไลใบนี้ที่สิบห้า
ไม่เลือกว่าหญิงชายบรรยายสาร
ว่าเลิศล้วนควรคิดจิตชื่นบาน
เกษมศานต์โดยไวใบดีเอย

 

ใบที่เจ็ด


ใบที่เจ็ดเผล็ดผลให้ตนสุข
นิราศทุกข์ครอบครัวทั่วเคหา
ล้วนบันเทิงเริงรื่นชื่นอุรา
แต่ที่ว่าส่วนตนกังวลมี
ดูให้วุ่นขุ่นเคืองเรื่องภาระ
จิปาถะจุกจิกสุดหลีกหนี
อย่าหมกมุ่นเกินไปจะไม่ดี
ตัวเรานี้จะโทรมทรุดพิรุธกาย
จงก่อสร้างทางบุญให้อุ่นจิต
อย่าโลภคิดเกินการประมาณหมาย
การกุศลผลอันดีมีจนตาย
เหมือนผลไม้ปลูกไว้ที่ใกล้เรือน
ถามหาลาภว่าดีจะมีคล่อง
ถามถึงของสูญหายที่คลายเคลื่อน
ไม่เป็นไรจะได้รับกลับมาเรือน
อย่าแชเชือนเพ้อเดาเฝ้าเดือดดาล
ถามหาคู่ชูใจจะได้เลิศ
สุดประเสริฐดีแสนเป็นแก่นสาร
ถามเจ็บไข้หายพลันมิทันนาน
ทุกสถานเลขนี้ว่าดีเอย

ตรงนะคะ เพราะกำลังกังวลใจในงานตัวนึงพอดี

โมทนา สาธุด้วยค่ะ

คุณยายกลิ่นโสม

 

ใบที่ยี่สิบสี่

ที่ยี่สิบสี่นี้ว่าช้าๆ หน่อย
จึงจะค่อยเสร็จงานในความหวัง
ผลที่ไกลจะใคร่รู้จงดูฟัง
คิดยับยั้งรอไป ได้สมปอง
อย่าหุนหันเหิมฮึกนึกประมาท
จักอนาถนอนเพลียเสียข้าวของ
แม้นรอไว้เหมือนว่าได้ม้าทอง
ตามทำนองอุปมาบรรดามี
จะได้พบอุปถ้มภ์บำรุงรัก
ประเสริฐศักดิ์ชี้ช่องให้ผ่องศรี
อย่าเดือดเนื้อร้อนใจไปไยมี
ช้าๆ ดีเร็วด่วนไม่ควรการ
ธุระอยู่ยังหนทางไปไม่มีภัยทั่วสิ้นถิ่นสถาน
โรคที่หนักจักหายไม่วายปราณ
ถึงเป็นนานหายหนอจะขอทาย
เรื่องลาภยศมีดอกจะบอกให้
ต่อนานไปคงจะสมอารมณ์หมาย
ถ้าเป็นความเคืองขุ่นดูวุ่นวาย
สู้ไม่ได้กล่าวแก้ว่าแพ้เอย

 

ใบที่ยี่สิบสี่

ที่ยี่สิบสี่นี้ว่าช้าๆ หน่อย
จึงจะค่อยเสร็จงานในความหวัง
ผลที่ไกลจะใคร่รู้จงดูฟัง
คิดยับยั้งรอไป ได้สมปอง
อย่าหุนหันเหิมฮึกนึกประมาท
จักอนาถนอนเพลียเสียข้าวของ
แม้นรอไว้เหมือนว่าได้ม้าทอง
ตามทำนองอุปมาบรรดามี
จะได้พบอุปถ้มภ์บำรุงรัก
ประเสริฐศักดิ์ชี้ช่องให้ผ่องศรี
อย่าเดือดเนื้อร้อนใจไปไยมี
ช้าๆ ดีเร็วด่วนไม่ควรการ
ธุระอยู่ยังหนทางไปไม่มีภัยทั่วสิ้นถิ่นสถาน
โรคที่หนักจักหายไม่วายปราณ
ถึงเป็นนานหายหนอจะขอทาย
เรื่องลาภยศมีดอกจะบอกให้
ต่อนานไปคงจะสมอารมณ์หมาย
ถ้าเป็นความเคืองขุ่นดูวุ่นวาย
สู้ไม่ได้กล่าวแก้ว่าแพ้เอย

 

ใบที่หนึ่ง

ใบที่หนึ่งสมมาตรปรารถนา
ทายไว้ว่ามีคนชุปอุปถัมภ์
หมายสิ่งใดในจิตคิดจะทำ
ว่าคงสำเร็จการประมาณมี
แต่ช้าช้าจึงจะสมอารมณ์ปอง
ทั้งพวกพ้องปรีเปรมเกษมศรี
ว่าอยู่เย็นเป็นสุขทุกเดือนปี
แม้นใบนี้ถามโรคที่โศกกาย
ว่าคงหายเบาบางเหมือนอย่างทายกัน
หรือถามหาลูกหนี้พี่น้องหาย
ว่าคงจะพบพักตร์เหมือนทักทาย
หรือถามหมายลาภไม่หยาบคำ
ว่าช้าช้าคงสมอารมณ์นึก
ได้ก้องกึกเหล่ากอเป็นข้อขำ
ถามหาคู่ดีนักเหมือนชักนำ
ขอจบคำที่หนึ่งรำพึงเอย

 

ใบที่หนึ่ง

ใบที่หนึ่งสมมาตรปรารถนา
ทายไว้ว่ามีคนชุปอุปถัมภ์
หมายสิ่งใดในจิตคิดจะทำ
ว่าคงสำเร็จการประมาณมี
แต่ช้าช้าจึงจะสมอารมณ์ปอง
ทั้งพวกพ้องปรีเปรมเกษมศรี
ว่าอยู่เย็นเป็นสุขทุกเดือนปี
แม้นใบนี้ถามโรคที่โศกกาย
ว่าคงหายเบาบางเหมือนอย่างทายกัน
หรือถามหาลูกหนี้พี่น้องหาย
ว่าคงจะพบพักตร์เหมือนทักทาย
หรือถามหมายลาภไม่หยาบคำ
ว่าช้าช้าคงสมอารมณ์นึก
ได้ก้องกึกเหล่ากอเป็นข้อขำ
ถามหาคู่ดีนักเหมือนชักนำ
ขอจบคำที่หนึ่งรำพึงเอย