ใครมีความรู้เรื่อง"จิตสัมผัส"บ้างค่ะ

แล้วถ้าจะช่วยคนต้องทำอย่างไรค่ะ ต้องปฏิบัติอย่างไร มีคนบอกว่าถ้าเห็นก้อไม่ต้องพูด ให้สงบไว้แล้วพิจารณาตัวเองจะดีที่สุด มองจิตของเราไม่ต้องไปสนใจในสิ่งที่เรามองเห็นที่เราสัมผัสปล่อยวางมันลง ทำเช่นนี้ถูกต้องมั้ยค่ะ

 

จะดูจิตตัวเองและพิจารณาตัวเองดีที่สุด ต่อไปเก๋จะไม่ทักใคร ไม่โน้มจิตเค้ามาใส่จิตเราแล้ว ต่อจากนี้เก๋ว่าใช้ธรรมะเป็นเครื่องนำทาง ไม่อยากรู้เรื่องเค้า เห็นแล้วไม่พูด มอง พิจารณาจิตของตัวเองไปเรื่อยจะดีกว่ามั้ยค่ะ เพราะยิ่งเห็นสิ่งเหล่านั้นก้อยิ่งเป็นทุกข์...เป็นกำลังใจให้เก๋ก้าวผ่านสิ่งนี้ไปได้ด้วยเทอญ

 

ปฏิบัติในทิศทางที่ทำให้ชีวิตตัวเองดีขึ้น

 

คุณต้องศึกษาตัวเองให้ถ่องแท้ก่อน เอาธรรมะมาเรียนรู้ คือการที่จะสอนคนหรือช่วยคนอื่นได้นั้นตัวเองก็ต้องผ่านให้ได้เสียก่อน ไม่เช่นนั้นจะพากันผิดไปหมด เช่นเดียวกันกับที่คุณรู้เรื่องราว หรือสัมผัสทางมโนจิต หากคุณลุ่มหลงมารก็จะมาลวงคุณนำพาคุณไปในทางที่ผิด เป็นองค์ทรงเจ้าเข้าผีไปในที่สุด นั่นเรียกว่าเดินทางผิด แต่ถ้าคุณเข้าไปฝึกสมาธิน้อมนำธรรมะเป็นทางเดิน คุณก็จะไปในทางที่ถูก อย่างที่หลายท่านที่เป็นอย่างคุณเช่นแม่ชีทศพร เป็นต้น

 

พี่สมาชิกตันติปาละค่ะช่วยชี้แนะเก๋ด้วยค่ะ ว่าควรฝึกควรปฏิบัติเช่นไรที่จะไม่หลง ช่วยบอกทีค่ะสับสนกับชีวิตตนเองเหมือนกัน อันไหนเรา อันไหนเค้า เราเป็นอะไรในตัวเอง ใครไม่เป็นอย่างนี้ ไม่เข้าใจหรอกค่ะว่ามันสับสนยิ่งนัก บางวันก้อมีสัมผัสพิเศษขึ้นมา รู้แล้วก้อเศร้า บางครั้งบางคราก้อมีอะไรบางอย่างมาขอบุญ แล้วเก๋จะเอาบุญที่ไหนให้เค้าเหล่านั้นค่ะ

 

ก็อย่างที่บอกมาข้างต้นแล้ว ต้องละทุกสิ่งทุกอย่างเสมือนเราตายไปแล้ว คือการไม่ยึดติดใน รูป รส กลิ่น เสียง สัมผัส อารมณ์ ที่เรียกว่า อายะตะนะ 6 แล้วเพียรฝึกสมาธิ ควรเข้าไปหาครูบาอาจารย์ แล้วท่านจะสอนเราอย่างถูกวิธีครับ เอาเป็นว่าคุณอยู่ที่ใหนผมจะแนะนำที่ใกล้ๆคุณให้ครับ หรือหา MP3 ของครูบาอาจารย์ มาฟังก็ได้ครับ หากสอนกันอย่างนี้เข้าใจยาก หากจะโทรมาหาผมก็เปลืองตังครับ