...เมื่อลูกเอาแม่ไปทิ้งกลางป่า

<table width="725" align="center" bgcolor="#e2e2e2" border="5" bordercolor="#fac963" cellpadding="0"><tbody><tr><td bgcolor="#ecfae0">ซึ้งๆ สั้นๆ...เมื่อลูกเอาแม่ไปทิ้งกลางป่า </td></tr></tbody></table> <table width="100%" align="center" border="0" cellpadding="3" cellspacing="0"><tbody><tr bgcolor="#ffffcc"><td valign="center">
</td></tr> <tr><td valign="top" align="center"><table width="95%" border="0" cellpadding="2" cellspacing="2"><tbody><tr><td class="A2" valign="top"> <table align="center" bgcolor="#f5f5f5" border="0" cellpadding="2" cellspacing="2"><tbody><tr><td></td></tr><tr><td align="center">
</td></tr></tbody></table>
</td></tr></tbody></table></td></tr><tr><td valign="top" align="center"><table width="95%" border="0" cellpadding="2" cellspacing="2"><tbody><tr><td class="A2" valign="top">

เรื่องดีดี ไม่จำเป็นต้องยาว ...


แม่ผู้แก่เฒ่าเดินไม่ได้คนหนึ่ง เป็นที่รำคาญใจของลูกชายเหลือเกิน
สมัยนั้นยังไม่มีสถานสงเคราะห์คนชรา จึงไม่รู้ว่าจะเอาแม่ไปฝากใครให้เลี้ยงแทน

ชายหนุ่มจึงตัดสินใจแบกเอาไปปล่อยป่าให้อยู่ตามยถากรรม

... ระหว่างทาง แม่ไม่วอนขอ ไม่ถามไม่ว่าอะไร
ตั้งใจหักกิ่งไม้ตามทาง เรื่อยไป เข้าป่าลึก
ไกลมากแล้ว ลูกชายวางแม่ลงบนโขดหิน แล้วหันหลังเดินกลับทางเดิมไป ...

ตอนนี้เอง ที่แม่ตะโกนตามหลังลูกชายไปว่า ...

"ลูกเอ๋ย เดินตามรอยกิ่งไม้ที่แม่หักไว้ให้นะจะได้ไม่หลงทาง. ​

</td></tr></tbody></table></td></tr><tr><td valign="top" align="center"><table width="95%" border="0" cellpadding="2" cellspacing="2"><tbody><tr><td class="A2" valign="top"> <table align="center" bgcolor="#f5f5f5" border="0" cellpadding="2" cellspacing="2"><tbody><tr><td></td></tr><tr><td align="center">
</td></tr></tbody></table>

ยามที่แม่สั่งสอนพร่ำวอนลูก....เรื่องผิดถูกลูกก็ว่าแม่จู้จี้

ต่อเมื่อลูกเติบใหญ่จึงได้ดี......เพราะคำที่แม่พูดไว้ไม่ผิดคำ

เมื่อยังเด็กลูกไม่เห็นคุณค่าแม่....เป็นบาปแท้ที่ลูกเถียงแม่เช้าค่ำ

ลูกกระทำความผิดนี้ประจำ.....ขอกล่าวคำขอโทษโปรดอภัย
​

</td></tr></tbody></table></td></tr></tbody></table>

 

อนุโมทนาด้วยครับ ขอสิ่งศักดิ์สิทธิ์คุ้มครองให้แม่ปลอดภัยจากภยันตรายทั้งปวง

 

อ่านแล้วซึ้งดีนะคับ บางครั้งบางคราวเราเองก็ลืมบางคนที่รักเราและห่วงเราไปเรากับไปมองหาความรักและอ้อนวอนความรักจากคนอื่น เฝ้าปรนนิบัติคนอื่นเมื่อให้ได้มาซึ่งความรักแต่จิงๆแล้วคนที่เขารักเราและไม่เคยหวังใดๆจากเรา แต่เขากลับมอบความรักให้เราเพิ่มขึ้นทุกวันเรากับมองข้ามไป ย้อนคิดถึงตอนเด็กเวลาที่เราอยากรู้อะไรเราก็จะถามคำถามเดิมๆและซ้ำๆกับพ่อแม่ซึ่งท่านก็ตอบเราทุกครั้ง แต่ทำไมเวลาเราโตขึ้นมาหรือท่านแก่เฒ่าท่านถามเราซ้ำๆเรากลับรำคาญและตะคอกใส่ท่านบางสิงบางอย่างที่พ่อแม่มอบให้เราเราเองกลับนำมันมาทำร้ายท่านได้ พ่อแม่ให้ชีวิตเรามาแต่บางอย่างเรากลับนำมันไปทำร้ายท่านได้ พ่อแม่ให้ปากเรามาเพื่อที่เราจะเอาไว้เถียงท่าน ให้แขนขามาเพื่อกระทืบเท้าหรือทำท่าประชดประชันท่าน ให้ใบหน้ามาเพื่อแสดงอาการโมโหหรือโกดท่าน ให้ดวงตามาเพื่อมองค้อนท่าน บางครั้งเราก็ลืมไปว่าชีวิตของเราทุกส่วนของร่างกายได้มาจากท่านเลีย้งดูและเฝ้าทะนุถะนอม แต่วันนี้เรากลับนำมาใช้ทำร้ายท่าน วันนี้เรากลับมาใส่ใจและห่วงใยคนใกล้ตัวที่รักเราหรือยังคนที่มีบุญคุณกับเรามากที่สุดไม่รู้กี่ชาติเราจะทดแทนบุญคุณท่านได้

 

ผมรักแม่มากๆๆอยากกลับไปดูแลท่านแต่เวรกรรมอะไรไม่รู้ให้ผมมาอยู่ชลบุรีทั้งที่อยากจะกลับอุดรฯไปดูแลท่านแทบใจจะขาดอยากจะบอกทุกท่านว่าขอให้ดูแลพ่อกับแม่ให้ดีๆๆผมพูดประโยคนี้ทีไรผมจะร้องไห้(รักแม่ครับ)

 

พระคุณแม่ใหญ่หลวงนัก

 

สั้นๆ แต่กินใจมาก แม่อภัยให้ลูกได้เสมอ แม้ลูกจะทำผิดเพียงใด
ไม่มีใครรักเรามากที่สุด เท่าแม่ของเราอีกแล้ว
อนุโมทนา ครับ..

 

นี่แหละค่ะ ความหมายคำว่า "แม่"

 

แม้ชั่วจิตหนึ่งที่คิดจะทดแทนพระคุณ ยังเป็นผลให้ผู้นั้นเจริญ

อีกทั้งสิ่งที่พบได้ยากที่สุดในโลกนี้และโลก หน้าคือ ผู้ที่ทดแทนบุญบิดามารหมด นั้นเอง

catt24กราบอนุโมทนาสาธุกับเรื่องสั้นๆแต่แฝงไปด้วยแง่คิดนี้ด้วย เอย catt24
​

 

แม่จำได้ไหม...จากเล็กจนโต
แม่ซื้อยาคูลท์..ให้ผมดื่มมาตลอด
แม่รู้..ไหมนอกจากแลกโตบาซิลัสแล้ว
ผมยังได้..สัจธรรมบางอย่างจากเครื่องดื่มจุลินทรีขวดเล็กๆ นี้
ยาคูลท์มีบอกวันหมดอายุ แต่แม่ไม่มี...
ใครจะรู้ว่าแม่จะหมดอายุเมื่อไหร่...

คำขวัญนึงที่คนโง่ๆอย่างผมจำขึ้นใจกว่าคำขวัญวันเด็กก็คือ...
"แม่ไม่ใช่ยาคูลท์...รีบกตัญญูก่อนหมดอายุ"

***อุดม แต้พานิช***

 

อนุโมทนาด้วยครับ
เสียใจครับ
ทีี่เพิ่งจะได้อ่านบทความนี้ น่าจะได้อ่านตั้งนานแล้ว
ขออนุญาตินำไปเผยแพร่ต่อนะครับ
สั้นแต่ซึ้ง ให้และให้ ยิ่งใหญ่และยิ่งใหญ่

 

เกินคำอธิบาย
เกินคำบรรยาย

 

อนุโมทนาค่ะ ซาบซึ้ง และประทับใจ สิ่งใดๆ โลกนี้ไม่มีเทียบเคียง จริงๆ ขอสรรเสริญพระคุณแม่ด้วยอีกคนนะคะ