การฝึกเพ่งเรียกนิมิตกสิณ

<TABLE class=alt1 border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%"><TBODY><TR><TD align=middle></TD></TR></TBODY></TABLE>



กสิณคือการจดจำภาพวัตถุใดๆ ที่เราเลือกมาเป็นต้นแบบให้ได้ทั้งหมด แต่การที่จะสามารถจดจำภาพนิมิตได้อย่างละเอียดนั้น จำต้องอาศัยความพยายามในการเพ่งเป็นอย่างมาก กว่าที่จะสร้างให้เกิดเป็นภาพนิมิตติดตาติดใจ ชนิดที่ว่าหลับตาก็เห็น ลืมตาก็เห็น ซึ่งหมายถึงการสำเร็จนิมิตกสิณ

ในการที่จิตจะจดจำภาพนิมิตอันเป็นรูปแบบหยาบให้ได้ ผู้ปฏิบัติจำเป็นต้องใช้การเพ่งมองวัตถุด้วยตาเท่านั้น ทั้งนี้เนื่องจากภาพนิมิตไม่อาจกำหนดสร้างให้บังเกิดขึ้นได้ด้วยการจินตนาการหรือการนึกคิดเอา

หลายคนที่ฝึกการเพ่งกสิณแล้วไม่ประสบผลสำเร็จในการสร้างภาพนิมิตล้วนมีสาเหตุมาจากการให้เวลากับการเพ่งมองวัตถุต้นแบบน้อยเกินไป ซึ่งถ้าผู้ปฏิบัติเพ่งมองวัตถุต้นแบบในเวลาไม่นานพอที่จิตจะรับเอากรรมฐานกองนี้ไปทำเอง จิตก็ย่อมไม่อาจที่จะจดจำภาพนิมิตกสิณได้

นอกจากนี้ วัตถุต้นแบบที่จะเลือกนำมาใช้เพ่งก็นับเป็นอีกหนึ่งองค์ประกอบที่สำคัญต่อการเพ่งกสิณ ด้วยเพราะวัตถุแต่ละชนิดล้วนมีความแตกต่างกันไป ดังนั้นขีดความสามารถในการที่จิตจะจดจำภาพเอาไว้และแปรสัญญาณภาพให้กลายไปเป็นภาพนิมิต ที่ปรากฏขึ้นภายในจอจิตก็ย่อมมีความแตกต่างกันไปด้วย เช่น ผู้ปฏิบัติบางคนอาจสามารถเรียกนิมิตในการเพ่งดินได้ดีกว่าการเพ่งน้ำหรือการเพ่งอากาศ เป็นต้น

เมื่อเป็นเช่นนั้นก็หมายความว่าการที่ผู้ปฏิบัติตัดสินใจเลือกที่จะเพ่งกสิณน้ำกับการเลือกเพ่งกสิณไฟจึงมีความหมายที่แตกต่างกันในการปฏิบัติเป็นอย่างมาก ทั้งนี้ เพราะผู้ที่มีจริตภายในจิตใจที่แตกต่างกันย่อมต้องใช้อุบายการเพ่งกสิณที่แตกต่างกัน ซึ่งหากผู้ปฏิบัติตัดสินใจเลือกการเพ่งผิด นอกจากจะส่งผลให้การเพ่งกสิณไม่ประสบความสำเร็จแล้ว อาจยังจะก่อให้เกิดอันตรายแก่ตัวผู้ฝึกเพ่งกสิณเองอีกด้วย

ดังนั้น การที่ผู้ปฏิบัติจะฝึกเพ่งได้ประสบผลสำเร็จหรือไม่ จึงต้องขึ้นอยู่กับจริตของผู้ฝึกเพ่งกสิณด้วย ซึ่งก่อนที่ผู้ปฏิบัติจะตัดสินใจว่าจะเลือกเพ่งกสิณชนิดใด ทางที่ดีควรอาศัยการพิจารณาของครูบาอาจารย์ว่าท่านจะมอบกสิณชนิดใดให้เรานำมาปฏิบัติ

เพราะครูบาอาจารย์ท่านเป็นผู้รู้และมีประสบการณ์ในการเพ่งกสิณมานาน ท่านย่อมสามารถมองเห็นและพิจารณาได้เป็นอย่างดี เพื่อที่ผู้ฝึกเพ่งกสิณจะได้ก้าวหน้าในการปฏิบัติสมาธิภาวนาอบรมจิตด้วยอุบายการเพ่งกสิณ

แต่ทว่าในกรณีของผู้ปฏิบัติมีความชื่นชอบในการเพ่งกสิณไฟ ที่ต้องการทดสอบพลังจิตของตนว่ามีการพัฒนาหรือไม่อย่างไร ก็สามารถกระทำได้ด้วยการเรียกนิมิตกสิณไฟให้ปรากฏทั้งในยามที่หลับตาทำสมาธิ และการลืมตาทำสมาธิ ซึ่งผู้ที่สำเร็จวิชากสิณไฟและสามารถเรียกภาพนิมิตกสิณไฟให้ปรากฏได้นั้น

ย่อมจะสามารถเห็นภาพนิมิตกสิณไฟได้ทั้งในขณะที่ลืมตาทำสมาธิและหลับตาทำสมาธิ

การฝึกเรียกนิมิตกสิณในขณะลืมตา สามารถทำได้โดยให้ฝึกเพ่งมองไปยังผนังที่มีสีขาวแล้วกำหนดจิตให้เป็นสมาธิ จากนั้นจึงกำหนดเรียกภาพกสิณนิมิตไฟให้ปรากฏขึ้นที่ผนัง ซึ่งจะปรากฏเป็นภาพดวงนิมิตกสิณวงกลมสีเหลืองอ่อนคล้ายพระจันทร์ แต่หากสมาธิมีพลังสูงขึ้นภาพนิมิตกสิณนั้นจะมีขนาดเล็กลงและมีสีเข้มขึ้นเรื่อยๆ

กรณีที่ผู้ปฏิบัติมีพลังจิตสูง ภาพกสิณนิมิตที่ปรากฏจะมีสีเข้มมาก จากสีเหลืองจะเข้มขึ้นจนกลายเป็นสีแดงเข้ม และเป็นสีน้ำเงินเข้มในที่สุด

เมื่อดวงกสิณนิมิตมีสีน้ำเงินเข้มและมีขนาดเล็กลงมากที่สุดจะเกิดความร้อนในบริเวณที่เราเพ่งกำหนดมองไป ความร้อนที่เกิดขึ้นนี้สามารถปรากฏได้ทั้งในมิติแห่งโลกธาตุที่เราอาศัยอยู่ และในมิติแห่งโลกวิญญาณ ด้วยเหตุนี้จึงเรียกพลังอำนาจของความร้อนที่ได้รับนี้ว่า "พลังแห่งกสิณไฟ"

หลังจากที่ผู้ปฏิบัติทำการฝึกเพ่งเรียกนิมิตกสิณให้ปรากฏบนผนังที่มีสีอ่อนหรือสีขาวได้จนเป็นที่ชำนิชำนาญดีแล้ว ก็ไม่จำเป็นต้องเรียกภาพนิมิตกสิณไฟให้ปรากฏเฉพาะบนพื้นผนังสีขาวอีกต่อไป คราวนี้ไม่ว่าจะเป็นที่ไหนๆ ก็ย่อมจะสามารถเรียกภาพนิมิตกสิณไฟให้ปรากฏเป็นภาพซ้อนตัวขึ้นมาได้ อีกทั้งยังสามารถใช้พลังอำนาจจิตบีบดวงนิมิตกสิณนั้นให้มีขนาดเล็กลงได้ตามใจปรารถนาอีกด้วย.


อ.บูรพา ผดุงไทยการฝึกเพ่งเรียกนิมิตกสิณ | ไทยโพสต์

 

ทำไมผมหลับตาเพ่งกสิณไฟเเล้วเป็นสีน้ำเงินเข้มอ่ะ

- -
ผิดเเน่ๆเลยผม
เพ่งเทียนเอาผิดป่ะเนี่ย

 

ชาตินี้จะได้กสินสักกองกะครัยเค้ารึปล่าวน้อออ ยิ่งโง่ๆอยู่ด้วย...
เห็นครัยๆฝึกนิมิตรกสินกันง่ายย โอ้ชั้นละงงเค้าทำกันได้ไง

 

ฝึกไปเพื่ออะไรเหรอคะ

 

ทำถูกวิธีหรือป่าวคับ

ตอบ จขกท จิต ยังไม่มีกำลังพอ

 

ท่าน เข้าสมาธิ พอจิตเข้าสมาธิแล้ว ทำให้เกิดในสมาธิ ดูคับ

 

อยากถามผู้รู้ ผมเองก็เห็นเป็นแสงคล้ายดาวมีลักษณะหมุนวน มาตั้งแต่จำความได้ เห็นตลอด แต่ช่วงหลังเวลานั่งสมาธิ มันจะไม่เห็น

 

ขอโมทนา สาธุ สาธุ สาธุ สนใจค่ะ กำลังจะไปฝึกค่ะ ขอให้ข้าพเจ้าสำเร็จสมปราถนาด้วยคนนะค่ะ

 

คุณ A.M.P ครับ ถ้าเป็นจริงอย่างที่บอก ก็หมายความว่าเคยได้กสินมาก่อนในอดีต จึงทำได้เร็ว ของเก่ามีผลครับ

 

น่าจะเรียกว่า กษิณโทษ มากกว่านะ ต้องเพิกทิ้งเสียแล้วจับใหม่จนกว่าจะมีอาการดังต่อไปนี้

จากสีเหลือง เบลอร์ๆ หรือสีเหลืองมัวๆ จะเป็นสีเหลืองที่คมชัดเจนใสแจ๋วยิ่งขึ้น เมื่อสมาธิแน่วแน่ยิ่งขึ้น สีเหลืองที่ชัดแจ๋ว จะค่อยๆเป็นสีเหลืองอ่อนลงมีสีขาวปนมากขึ้น และกลายเป็นสีขาวนวลไปในที่สุด ต่อจากนั้น จากขาวนวลก็จะเริ่มใสขึ้นทีละนิดจนกระทั่งใสเป็นแก้วทั้งดวง อาจจะเริ่มมีแสงประกายเปล่งออกมาและสว่างจ้าเป็นผลึกไปทั้งดวง ถือว่าจะจบตรงนี้ หรือทิ้งแล้วจับอรูปต่อก็ตามใจ

แต่บางคน หรือหลายคน ไม่ทันที่จะมีสีขาวหรือใสเป็นแก้ว เพราะแค่เริ่มจับภาพสีเหลือง สีเหลืองก็เปลี่ยนเป็นผลึกแก้วไปทั้งดวงเลยก็มี ก็ขอโมทนาในความคล่องตัวสำหรับหลายๆท่านในกรณีนี้

จากที่ได้ศึกษาตามที่ครูบาร์อาจารย์ท่านบันทึกมามีว่าอย่างนั้น จริงเท็จไม่รู้ ต้องฝึกเองรู้เอง

 

ไม่ผิดครับ แต่ขอโมทนาด้วย คนเก่งแกล้งโง่ก็งี้แหละเนอะ ^^ ที่บอกว่าคนเก่ง เพราะสามารถค้นพบกรรมฐานที่เหมาะกับตัวเองได้ ซึ่งกษิณไฟ เหมาะกับคุณ

 

-ขอบคุณ มากคับ :boo:

 

dddddddddddddddddddddd

 

การเพ่งกสินจนกลายเป็นสีขาวและเป็นดาวประกายพฤกษ์เป็น
สิ่งที่ถูกต้องแล้วครับ
เพราะจะต้องใสเป็นแก้วและสว่างกว่าดวงอาทิตย์
เมื่ออธิษฐานดูอดีตหรืออนาคตภาพจะได้ชัดเจนไม่มืดมัวครับ

 

รบกวนถามผู้รู้ด้วยคนครับ ของผมเองมีตั้งแต่เกิดมีลักษณะแสงดาวระยิบระยับ พอเพ่งมันจะมีลักษณะหมุนวน ก่อนนอนผมมักจะเพ่งมัน ทำให่ผมสามารถเห็นภาพบางอย่าง แต่มันค่อนข้างมืดครับ รบกวนผู้รู้โปรดแนะนำด้วยครับ<!-- google_ad_section_end -->

 

เกี่ยว
ลองไปฟัง "ปฏิปทาท่านผู้เฒ่า" ที่หลวงพ่อฤาษีลิงดำท่านบันทึกเสียงไว้ "มโนมยิทธิ ก็คือ กษิณ"
วิชชาธรรมกายของหลวงพ่อสดวัดปากน้ำภาษีเจริญ ก็คือกษิณแสงสว่าง แต่ถ้าจะบอกว่าให้ฝึกกษิณ เห็นจะไม่เอาเป็นแน่ จึงบอกให้เพ่งดวงแก้วที่กลางอกซะก็หมดเรื่อง

ท่านบันทึกไว้ว่าอย่างนั้นนะ ลองไปโหลดฟังดูครับ ^^

 

กสิน หรือ กสิณ คือคำเดียวกัน กษิณ นี่ผิดครับ

ถ้าสว่างกว่าดวงอาทิตย์ ไม่ใช่ครับ ต้องเป็นแก้วใส ประกายพฤกษ์ คล้ายมีแสงในตัวเอง พอมองสบายตา ครับ ถ้าเทียบดวงอาทิตย์ การมอง ย่อมแสบตา มองไม่ได้ ครับ การเห็นนี้ เรียกปฏิภาคนิมิต จิตอย่างน้อย ต้องอยู่ในระดับปฐมฌาน เป็นอย่างต่ำ (ถ้าทรงภาพได้ เรียกว่า อุคหนิมิต)

โมทนา ครับ คนที่ทำอย่างคุณได้ เรียกว่า จิตทรงฌาณ นะ อันนี้หายาก (เรียกว่ามีของเก่า) การได้แห่ง มโนมยิทธิ ไม่เกี่ยวครับ เพียงอารมฌ์ คล้ายกัน เพราะมโนมยิทธิ แค่ จับจับความรู้สึกทางใจ เมื่อคล่องแล้ว ถึงเป็นภาพ เหมือนดูทีวี

กสินไฟ เป็นกสินกลางเหมาะกับ ทุกจริต คุณเป็นคนมักโกรธ (โทสะจริต) ควรจับ วรรณะกสิน คือกสินสี ขาว แดง เหลือง เขียว จะมีผลทางใจ

การสอน จะกล่าวเทียบ กับตัวเองไม่ได้ เพราะแต่ละคน กำลังใจไม่เสมอกัน (บารมี)

 

ขออนุโมทนาด้วยครับ เดี๋ยววันนี้ผมจะไปฝึกครับแต่ถ้านึกภาพไฟใส่มือนี่มือจะไม่หรือเปล่าครับ (บ้าการ์ตูนครับเพราะเพิ่งอายุ12ปีเองครับ) ขอความกรุณาตอบด้วยนะครับ

 

แล้วเวลาเพ่งเปลวเทียนแล้วหลับตาเห็นขีดไฟเล็กแดงมากแดงกว่าเปลวเทียนอีกแล้วมันชอบลอยนหนีไปเนียมันใช่ภาพนิมิตที่จะต้องทำให้มัน ขาวใส่ สว่างเป็นประกาศพฤษเปล่า ผมงง

 

อยากทราบว่าจะติดต่ออาจารย์ บูรพา ผดุงไทย ได้ที่ไหนครับ ใครรู้ช่วยตอบที

ใครมีที่อยู่อาจารย์ บูรพา ผดุงไทย บ้างอยากพบท่านเพื่อขอความรู้ให้ท่านแนะการนั่งเพ่งกสินไฟ เพราะผมทำเองไม่ก้าวหน้าควรจะฝึกอะไร ถ้าจะหาเองเปลี่ยไปเรื่อยก็คงจะเสียเวลามาก ขอบคุณครับ