ไม่เคยฝึกมโนมยิทธิ แต่สิ่งที่ตัวเองสื่อได้ คล้ายๆจะมาทางด้านนี้

วันนี้ทำบุญมาค่ะ
ตักบาตรวัดถ้ำ ถวายภัตตาหารเช้าวัดป่า
โอนเงินเข้าบัญชีช่วยชาติกับหลวงตามหาบัว 1000 บาท (กับครอบครัว)
อุทิศบุญให้กับคุณพ่อ วันนี้เป็นวันคล้ายวันเกิดท่านค่ะ
ขอเชิญอนุโมทนาบุญ

 

อนุโมทนาค่ะ ขออนุญาตคัดย่อ เฉพาะข้อความที่ถูกใจ เพื่อมิให้มีพื้นที่ยาวเกินไปนะคะ

คืนวันเสาร์ ได้เข้ามาอ่านแล้ว ยังแอบเล่าให้ท่านกัปตันฟังว่า หนิงเคยไปกราบท่านมาแล้ว ยังชอบในจริยวัตรของหลวงตามากๆ เมื่อคืนอ่านที่หลินอ้อยว่าได้มีโอกาสไปกราบหลวงตาเมื่อหลายปีก่อน

ก็เลยขออนุญาตนำมาเล่าให้ฟังค่ะ เกือบ 20 ปีแล้วมั้งค่ะ ที่หนิงได้ไปกราบหลวงตา ครั้งแรกตอนที่ไปเที่ยวเชียงรายกับพี่ๆ คนแถวบ้าน (หลวมตัวไปกับเค้าได้ไง ไม่รู้ ฮา แถมอายุน้อยที่สุดในกลุ่ม..) มีเพื่อนพี่ในกลุ่มคนหนึ่งเป็นเจ้าของรีสอร์ทที่เชียงราย (ที่เราไปพักกัน) และพี่ท่านนี้เองเป็นผู้พาไปกราบหลวงตา โดยในขณะนั้นหนิงเองก็ไม่ได้มีความรู้ใดๆ เพิ่มเติมทางด้านพระพุทธศาสนานอกจากการเรียนตามข้อบังคับของระดับชั้นเรียนที่ผ่านมาค่ะ

ทราบในรถว่าเราจะไปเที่ยวทุ่งข้าวบาเล่ย์ และจะไปกราบพระ ก็ยังคิดในใจว่าดีใจจังเลย ที่ได้มากราบพระ ยังแอบคิดว่า เพี้ยงขอให้เราได้มีโอกาสกราบพระรูปนี้ด้วยเถอะ (เพิ่งจะมาทราบทีหลังว่าการคิดในใจที่ปักมั่นคงแบบนี้ คือการอธิษฐานจิต..เป็นความโง่ส่วนตัวจริงๆ ค่ะ)

สถานที่ที่ไป เป็นสำนักสงฆ์หรืออย่างไร จำไม่ได้แล้วค่ะ นานมากแล้ว ที่จำได้อย่างแม่นยำ คือ เป็นเรือนไม้สีเขียวอ่อนเย็นตา บรรยากาศร่มรื่นด้วยต้นไม้ พวกเราไปกันหลายคน รุ่นพี่ๆ หรือผู้สูงอายุ ขึ้นไปที่เรือนไม้เพื่อจะกราบพระ หนิงเห็นว่าคนมากแล้ว บวกกับได้ยินแว่วๆ ว่าหลวงพ่อไม่อยู่ขอรับ ไม่ทราบไปไหน เมื่อสักครู่ยังเห็นท่านนั่งอยู่เลย

ที่จำได้แม่นยำไม่เคยลืม.. คือ..
หนิงเดินเลี่ยงๆ มาที่ต้นไม้ใหญ่ ก็เห็นพระรูปหนึ่งกำลังกวาดใบไม้แห้งที่ร่วงหล่นอยู่ที่พื้น เห็นแล้วจึงเดินไปนั่งคุกเข่าที่พื้นกราบท่าน พอเงยหน้ามาเห็นพระที่ตัวเองกราบ หน้าตาท่านใจดีมากๆ ท่านยิ้มให้

(ข้อความต่อไปนี้ ขอให้ท่านผู้อ่านพึงใช้วิจารณญาณก่อนจะปักใจเชื่อทั้งหมดนะคะ เนื่องจากเหตุการณ์ที่ผ่านมานานมากแล้ว หนิงจำได้ว่าได้สนทนากับหลวงตา แต่ข้อความจำได้ไม่หมด คืนวันเสาร์ที่ได้อ่านเรื่องนี้ จึงกำหนดจิตไปกราบหลวงตา และขออนุญาตพระท่านลำดับความอีกครั้งค่ะ)

หลวงตาท่านยิ้มให้พร้อมกับถามว่า มาจากไหนละ บอกท่านไปว่ามาจากกรุงเทพค่ะ มาเที่ยวกับพี่ๆ แล้วพี่ๆ พามากราบหลวงตา แต่เห็นว่าหลวงตาไม่อยู่ ไม่ทราบว่าหลวงตาไปไหน หนูก็เลยเดินออกมาข้างนอกแทน ข้างในคนเยอะ

หลวงตาท่านบอกว่า "ออกมาคนเดียว ได้คนเดียว" หลวงตาท่านยิ้มๆ และกวาดใบไม้ต่อ (ในใจยังคิดถึงพ่อกับแม่ ว่าอยากให้สองท่านได้มีโอกาสมากราบท่านบ้างจัง หนิงชอบ)

โดยที่หนิงไม่รู้มาก่อนว่าหลวงตา คือพระ ที่พี่ๆ จะพามากราบ

พอกลับออกมาแล้ว ขึ้นรถกลับพี่ๆ ที่อยู่บนเรือนไม้ บ่นเสียดายกันใหญ่ว่ามาเสียเที่ยว ไม่ได้กราบหลวงพ่อ หรือว่าเราไม่ได้บอกก่อนว่าเราจะมากราบหลวงพ่อ หลายคนมาเป็นครั้งแรกก็ถามว่าท่านชื่ออะไร ท่านเป็นอย่างไร หน้าตาท่านเป็นแบบไหน ฯลฯพี่คนที่เป็นเจ้าของรีสอร์ท จึงหยิบรูปท่านมาให้ชมกัน พอเห็นภาพเท่านั้นเอง หนิงบอกว่า หนิงได้กราบท่าน ทุกคนหันมามองถามว่ากราบที่ไหน ก็เลยเล่าให้ฟัง
=============

ผ่านมาอีกสักสองสามปี หนิงก็ได้มีโอกาสกลับไปกราบท่านอีกครั้งค่ะ พ่อกับแม่หนิงก็ได้มีโอกาสไปกราบ "พระดี" ของหลวงตาวัชรชัย เช่นกัน

เหตุที่อยากมาเล่าให้กัลยาณมิตรได้อ่านประสบการณ์และเป็นความปลื้มส่วนตัวของหนิง เพราะครั้งใดที่หนิงรู้ว่าจะได้ไปกราบพระองค์ใดทั้งที่พระรูปนั้นยังมีชีวิตอยู่หรือมรณะภาพไปแล้วนั้น หนิงจะคิดในใจเสมอว่า ขอให้ได้ไปกราบท่านสมความตั้งใจ น้อยครั้งที่ไม่ได้กราบ ก็เพิ่งมาทราบภายหลังว่า สิ่งที่คิดนั้นคือการอธิษฐานจิต

============

วันพระที่ผ่านมา (วันเสาร์) พาพ่อและแม่ไปปล่อยปลาที่ท่าน้ำเทเวศน์ มาค่ะ และเมื่อวานนี้ไปงานศพที่วัดบัวขวัญอยากจะร่วมปัจจัยสร้างโบสถ์ ที่วัดกำลังสร้างโบสถ์ใหม่ค่ะ สวยงามมาก แต่หนิงหาสถานที่ทำบุญไม่ได้เห็นแต่ตู้ใส่ปัจจัยถวายกระดิ่ง ระฆังที่โบสถ์ใหม่จึงร่วมทำบุญหยอดตู้ไปค่ะ และได้ปิดทองช่อฟ้าเอก และลูกนิมิต รอยพระพุทธบาทจำลองด้วยค่ะ โมทนาบุญร่วมกันนะคะ


ขออนุโมทนาบุญกับทุกๆ ท่านนะคะ

 

เอาบุญมาฝาก เมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมาไป
-ถวายสังฆทานที่บ้านสายลม500บ.แล้วหยอดตู้ทำบุญที่บ้านสายลม
-ถวายสังฆทานที่บ้านอนุเสาวรีย์(หลวงพี่เล็ก)500บ. แล้วหยอดตู้ทำบุญ
-โอนเงินเข้าบัญชีวัดอัมพวัน(หลวงพ่อจรัญ)500บ.
อนุโมทนาบุญกับทุกๆท่านด้วยครับ สาธุ

 

สวัสดีครับ สมาชิกใหม่จอแนะนำตัวครับ ตอนแรกกะว่าจะอ่านให้จบก่อนแต่คงยังอีกนาน ผมมีคำถามเรื่องหิ้งพระนิดนึงครับต่อจากที่พี่ me_myselfแนะนพมาครับ คือตอนนี้อยู่ apartment แล้ววางพระไว้ที่โต๊ะหัวเตียงโดยสูงจากที่นอนพอประมาณ อย่างนี้ถือว่าไม่สมควรหรือเปล่าครับ(พระที่บูขาเป็นพระองค์เล็กๆ กับพระเครื่องครับ) แต่ถ้าจะตั้งเป็นโต๊ะหมู่หรือไรคงไม่สะดวกครับ

 

ได้ค่ะ ถ้าเป็นไปได้ก็หาพานอันเล็กๆใส่พระท่านไว้ก็ดีนะคะ อนุโมทนาด้วยค่ะ

 

ขออนุโมทนา สาธุกับทุกๆท่านค่ะ เมื่อวานไปบ้านสายลมครั้งแรก กลับมาบ้าน่ต้องฝึกกันเองด้วยการบูชาดอกไม้ 3 สีธูปเทียนที่หิ้งพระ และสวดมนต์ นั่งกรรมฐานด้วยคำภาวนา นะมะพะธะ และเอาจิตไป 4 ที่ คือที่ใดบ้าง ช่วยทบทวนให้ด้วยค่ะ 1. ที่พระจุฬามณี กราบท่านใดค่ะ ลืมค่ะ 2 .ที่พระแท่นบันดุ เขียนตามคำที่ออกเสียง ไม่แน่ใจ กราบท่านใดค่ะ 3.ที่พระนิพพาน วิมานพระพุทธองค์ กราบพระพุทธองค์ และที่ 4 .คือวิมานเราเอง อันนี้ทำมานานสักระยะหนึ่งคล่องแล้ว รบกวนแนะนำด้วยค่ะ ต้นเดือนหน้าจะไปอีก คุณครูให้ผ่านแล้ว ต้องไปชั้นสองใช่มั้ยค่ะ ขอบคุณค่ะ

 

สมาชิกใหม่มาแนะนำตัวค่ะ

อ่านมา 5 วันแล้วยังไม่หมดเลยค่ะแต่รู้สึกดีมากๆๆๆๆๆๆๆๆ
จึงถือโอกาสมาขอบคุณพี่ Me,myself ที่ตั้งกระทู้นี้
และขออนุโมทนากับพี่ๆ เพื่อนๆกัลยาณมิตรที่เอาธรรมมะมาเล่าสู่กันฟังค่ะ

มีบุญมาฝากทุกคนด้วยนะคะ อาทิตย์นี้ไปทำสังฆทานที่บ้านอนุสาวรีย์ และบ้านสายลม รวมทั้งซื้อหนังสือหลวงพ่อตอบคำถามและหนีนรกเพื่อไปแจกเป็นธรรมทาน

การแจกหนังสือนี้ได้ทำมาพักหนึ่งแล้วเพราะเป็นอุบายอยากให้พ่อแม่หันเข้าหาธรรมะบ้าง
จึงซื้อหนังสือและแปะสติกเกอร์ชื่อพ่อแม่พี่ๆไปที่หลังปกว่าเป็นผู้แจก เพื่อให้รู้สึกมีส่วนร่วมและสนใจ แล้วส่งไปให้พ่อแม่แจก เนื่องจากพ่อเป็นคนคุยเก่งมาก ชอบเล่าเรื่องต่างๆให้คนอื่นๆฟัง ก็เลยบอกพ่อว่าตัวเองต้องอ่านให้รู้เรื่องด้วยนะ จะได้ไปคุยกับคนอื่้นได้ วิธีนี้ได้ผลเลยค่ะ พอพ่อแม่ได้อ่านเดียวนี้เวลาทำบุญและไปปฏิบัติธรรมก็อนุโมทนาตลอด
ทั้งที่ก่อนหน้านี้ไม่ค่อยสนับสนุนเราเลย อยากให้อายุมากๆหน่อยค่อยไปวัด
ใครที่คนรอบกายไม่ค่อยสนใจด้า้นนี้ลองทำแบบนี้ดูก็อาจจะช่วยได้นะคะ

 

1. พระจุฬามณีเป็นที่ประดิษฐานพระบรมสารีริกธาตุของพระพุทธเจ้า ได้แก่ พระเมาลีและพระเขี้ยวแก้ว
2. พระแท่นบัณฑุกัมพลศิลาอาสน์ กราบปู่พระอินทร์และท่านย่า
3. พระนิพพาน วิมานพระพุทธเจ้า
4. วิมานตัวเอง

 

อนุโมทนาค่ะ ขอบคุณมากค่ะ สำหรับคำตอบของคุณMe, myself ขอให้คุณสมหวังดั่งที่ปราถนานะค่ะ

 

งานบวชเนกขัมมะและทอดผ้าป่าประจำปีของศูนย์พุทธศรัทธา ในวันวิสาขบูชา

ว่าจะมาเขียนเล่าเรื่องวันวิสาขบูชา แต่ตั้งแต่กลับมาก็ยังไม่ว่างเลย วันนี้พอจะมีเวลาว่างก็เลยต้องรีบมาเขียนก่อน

พวกเราออกเดินทางไปศูนย์ล่วงหน้าวันงานหนึ่งวัน เพื่อที่จะไปเตรียมทำเต้าฮวยนมสด น้องอาร์มกับอ้อยขับรถมารับที่บ้าน เราตกลงนัดเจอกับคุณหนิงกลางทาง ดิฉันตั้งใจว่าจะเอากระท้อนไปทำกระท้อนลอยแก้วถวายพระด้วย แล้วก็เผื่อให้น้องๆได้กินบ้าง ตอนแรกคุณหนิงรับอาสาซื้อกระท้อน แต่ตอนโทรไปยังไม่ได้ซื้อ ดิฉันเลยซื้อไปเอง รวมทั้งซื้อสละและมะละกอไปด้วย เพื่อไปทำฟรุ๊ตสลัด

พวกเราว่าจะแวะไปวัดบางนมโคก่อน แล้วค่อยไปที่ศูนย์ ระหว่างทางคุณหนิงก็โทรมาเป็นระยะๆว่าจะไปเจอกันที่ไหน ถามว่าซื้อกระท้อนมากี่ลูก พอบอกไปว่าซื้อมาเท่านี้ คุณหนิงว่าน้อยไป เดี๋ยวแวะซื้ออีกดีกว่า แต่สุดท้ายคุณหนิงก็ไม่ได้ซื้อไปเพิ่ม เหตุเพราะเจอราคาที่แพงกว่าดิฉันซื้อ เธอเลยไม่เอา ฮา

คุณหนิงโทรมาบอกว่าไปเจอกันที่ตรงนั้นนะ เอ๊...หนิงจะไปทางไหนดี หรือว่าตรงไป (พูดเองเออเองอ่ะ) สุดท้ายก็หลง จนไปถึงวัดก่อนเรา เลยว่างั้นไปเจอกันที่วัดเลยแล้วกัน พอไปถึงวัดจอดลงเดินลงมา สองสาว (คุณหนิงกับเจ้าเมย์) ก็เดินมา เห็นสองคนนี่แล้วเหมือนกันยังกับฝาแฝด หุ่นพอๆกัน ตัดผมทรงเดียวกัน แล้วดั๊นใส่เสื้อผ้ามาแบบเดียวกันอีก อิอิ

จากนั้นก็ได้เข้าไปไหว้รูปหล่อหลวงปู่ปาน พร้อมทั้งร่วมทำบุญผ้าป่าแล้วอื่นๆอีก เสร็จแล้วลงไปให้อาหารปลาแล้วก็กินก๋วยเตี๋ยวเรือกันก่อน (อาหารเช้า) พออิ่มก็ออกจากวัดไปแวะที่โลตัสเพื่อซื้อของไปทำเต้าฮวยนมสด จากนั้นก็ตรงดิ่งไปที่ศูนย์ทันที โดยมี อจ ชนะ โทรมาถามเรื่อยๆว่าถึงไหนกันแล้ว เมื่อไปถึงศูนย์ก็พักกินข้าวเที่ยงกัน เสร็จแล้วก็เริ่มลงมือทำเต้าฮวยกันทันที ได้น้องเมย์ คุณหนิง น้องอาร์ม น้องอ้อย น้องเหมียว (jks) และก็พี่ๆน้องๆที่ไปเจอที่ศูนย์ก็มาช่วยๆกัน หั่นผลไม้บ้าง กรอกใส่แก้วบ้าง ก็อ่ะนะ สองร้อยกว่าถ้วยอ่ะ

ตอนแรกที่รู้ว่าจะให้ทำเต้าฮวยสองร้อยกว่าถ้วยนี่ คำถามแรกถามก่อนเลย มีที่แช่หรือเปล่า คุณหนิงบอกว่ามี มีตู้เย็นสองตู้ แล้วแช่ในถังน้ำแข็งก็ได้ ก็เลยตกลงไปทำ แต่พอเอาเข้าจริงๆ ฮาฮา ไม่อยากจะพูดเล้ยเล่นเอาหัวปั่น ตู้เย็นก็ไม่พอแช่แถมทันสมัยมาก (สำหรับเมื่อยี่สิบปีที่แล้วนะคะ) มันมีแต่ไอร้อน แล้วต้องแบบว่ารอให้ผ่านไปสักสองสามชั่วโมงก่อนนะถึงจะเย็น เล่นเอาเต้าฮวยไม่เซทตัว แถมฝนตกไฟดับอีก ฮา สุดท้ายตัดสินใจเทกลับหม้อใหม่หมดเพิ่มผงวุ้นเข้าไปอีก ทำให้มันแข็งตัวโดยที่ไม่ต้องแช่ (ไม่รู้ว่าแข็งไปหรือเปล่า ต้องถามคนกิน เพราะปกติจะทำตัวเต้าฮวยนิ่มๆ) แล้วก็เอามากรอกใส่ถ้วยกันใหม่ เติมฟรุ๊ตสลัดใส่น้ำราดอีกทีเป็นอันเสร็จ แต่ตอนนั้นมันเริ่มดึกแล้ว ทุกคนคงกลัวไม่ทัน ก็ตักใส่กันแบบเต็มที่เลย ไอ้เราก็มัวทำโน่นทำนี่มาเห็นอีกทีต้องเบรค ก็เล่นใส่ฟรุ๊ตสลัดกันแบบไม่เหลือเผื่อถ้วยหลังๆเลย ฟรุ๊ตสลัดกะละมังใหญ่หมดเกือบไม่พอ ต้องเอาสละที่ทำลอยแก้วไว้มาหั่นใส่เพิ่มไปสำหรับถ้วยหลังๆ เพราะฉะนั้นไม่ต้องแปลกใจว่า ทำไมเต้าฮวยบางถ้วยเยอะ บางถ้วยน้อย เนื่องจากสถานการณ์เร่งรีบ คนช่วยก็ไม่เคยได้ทำ ก็เลยไม่รู้ปริมาณที่จะใส่ ก็ขอโทษมา ณ โอกาสนี้ด้วยแล้วกันค่ะ แถมที่แช่มันไม่ค่อยมีก็เลยเอาไปแช่ในกระติกน้ำแข็งบ้าง กล่องโฟมบ้าง ถังน้ำแข็งบ้าง กระจัดกระจายไป เช้าที่เขาแจก พวกเราที่รู้ว่าอะไรอยู่ตรงไหนบ้างก็ไปติดคอยประเคนอาหารให้พระ เลยไม่ได้เข้ามาดู ทำให้ของตกค้างอยู่ตามที่ต่างๆอีก น้องๆมาถามว่าทำไม่พอแจกเหรอ เล่นเอางง ทำไปเกือบสามร้อยถ้วย ยังไม่พออีกเหรอ มาเห็นทีหลังว่า แม่ครัวหาไม่เจอนี่เอง เสียต้องทิ้งไปประมาณยี่สิบสามสิบถ้วย

ตอนทำกระท้อนลอยแก้ว กับสละลอยแก้ว น้องเมย์กับน้องอ้อยก็ลองมาหัดคว้านเม็ดกระท้อนออกกัน ส่วนสละไม่มีใครหาญกล้าลอง เลยมีแค่ดิฉันกับคุณหนิงคว้านกันอยู่สองคน แต่คนหนิงก็ได้สละเลือดจนได้ (ไม่เป็นไรเนอะคุณหนิง ก็เรายอมมอบกายถวายชีวิตแล้วนี่ แค่นี้จิ๊บๆ ฮา) กว่าจะเสร็จสิ้นทุกอย่างปาเข้าไปเที่ยงคืนถึงได้ไปอาบน้ำนอนพักผ่อน

 

:'(ได้อ่านควันหลงงานวันวิสาขบูชาแล้วอิ่มบุญจังเลย ผมได้อนุโมทนาไปกับทุกๆท่านดัวย ตอนแรกก็ตั้งใจจะไปแต่ก็มีเรื่องทำไห้ไปไม่ใด้ คือคุณแม่ของผมท่านป่วยมากก่อนงานไม่กี่วัน แล้วท่านก็จากผมและลูกๆไปอย่างสงบท่ามกลางลูกๆหลานๆด้วยอายุ92ปี7เดือนผมเลยไม่ได้ไป เอาไว้งานหน้าผมจะไปร่วมนะครับ

 

ขอแสดงความเสียใจ ต่อการจากไปของบุคคลอันเป็นที่รัก ด้วยค่ะ

บุญใดที่ข้าพเจ้าได้ทำแล้ว ตั้งแต่อดีตชาติจนถึงปัจจุบัน ขออุทิศส่วนกุศลผลบุญทั้งหมดให้แก่คุณแม่ของคุณเกิดมานาน ขอท่านได้โมทนาบุญ และพึงได้รับผลบุญเช่นเดียวกับข้าพเจ้าทุกประการเทอญ

 

แหม.. มาได้รับการยืนยัน ความเหมือนของเราทั้งคู่ จากท่านกัปตันอีกครั้ง แถมมาย้อนดูรูป ของเจ้าเมย์และตัวเอง อือ..เหมือน หรือ บังเอิญ อ่ะ..

ฮา.. ไม่ต้องโคลนนิ่งแล้วงานนี้.. งานต่อไปทักกันให้ดีนะคะ อาจจะมีผิดตัว..ได้..

น้องริคฯ คะ.. ท่านมืองาม(สุกร) เนี่ย.. ขาหน้าของเธอ เกือบเท่าลำตัวพี่หนิงอ่ะ เลยต้องส่งคุณน้องฝาคนละด้านไปเทียบรุ่น แต่..อือ พี่คิดถูกนะ

 

ยินดีค่ะ คุณริค
สองแรงแข็งขัน ช่วยผ่อนแรงท่านกัปตันได้นิดหน่อยก็ยังดี เนอะ

สาระไม่ค่อยมี (สาระต้องหาจากท่านกัปตัน คุณหนิง คุณอ้อย คุณฝน ฯลฯ)
ส่วนเราภาคเอ็นเตอร์เทน
ต้อนรับแขกเหรือให้กล้าเข้ามานั่ง
ทานน้ำเย็นๆ ชื่นใจ
เขาจะได้เข้ามาบ่อยๆไง ดีไหมคะ อิอิ

 

ได้อ่านควันหลงวันวิสาขบูชาแล้วอิ่มบุญมากๆๆเหมือนคุณเกิดมานานเลยค่ะ

อนุโมทนา สาธุ

 

พอดีงานเข้า ยังเขียนไม่เสร็จเลย ไว้ค่อยมาต่อนะคะ รอๆกันหน่อยเด้อค่า

 

ขอบคุณคุณเงินไหลมามากนะคะที่นำเรื่องพระอริยะ ที่น่ากราบมาให้อ่านกัน

อนุโมทนาค่ะ

ขอบคุณคุณอ้อย (ทำไมเรียกหลินอ้อยหนอ..คงไม่หน้าคล้ายหลินปิงนะ อิอิ)
และพี่หนิงคนสวย รวยน้ำใจด้วยค่ะที่มาเล่าเรื่องตอนได้ไปกราบหลวงปู่ดาบส
จินอ่านแล้วขนลุกไปด้วยเลยนะเนี่ย
โมทนา สาธุค่ะ...

 

รอได้ค่ะพี่สาว...
ขนาดไม่ค่อยมีเวลา ยังเสียสละมาเล่าเรื่องต่างๆ
ให้พวกเราโมทนาด้วย
ขอบพระคุณมากค่ะ

 

ยินดีต้อนรับสมาชิกใหม่ค่ะ
คุณ jummyuu
คุณ Mantalay และ
คุณ here and now

เข้ามาใหม่ก็มีคำถามน่าสนใจให้พวกเราได้เก็บเกี่ยวไปด้วย ดี่ค่ะ

โดยเฉพาะคุณ here and now ที่พิมพ์หนังสือแจก จินว่าเป็นวิธีที่ฉลาดดีค่ะ
ทำให้พ่อแม่หันมาทางธรรมนั้น ได้บุญสุดยอดค่ะ

จินก็พิมพ์หนังสือธรรมะแจกบ่อยๆ
ต่อไปคงต้องใช้วิธีของคุณบ้างแล้ว อิอิ

โมทนาอีกครั้งค่ะ...

 

ยินดีต้อนรับสมาชิกใหม่ครับ

เมื่อวันเสาร์ไปบ้านสายลมมา เนื่องจากเดือนก่อนไม่ได้ไปเพราะติดภารกิจส่วนตัว เลยไปทบทวนมโมมิยิทธิ

เสร็จแล้วก็ไปถวายสังฆทาน หยอดตู้ต่างๆ แล้วก็เช่าองค์ปฐมไปบูชา (เดือนก่อนนู้นเช่าองค์นึงแล้วแต่เอาไว้ที่บ้าน

องค์ที่ 2 นำมาไว้บูชาที่อพาทเมนท์ ) เมื่อก่อนก็ไม่กล้าเอามาไว้ เพราะเป็นห้องเช่าชั้นบนก็มีคนอยู่ แต่พอได้อ่าน

เรื่องที่มีลูกศิษย์ไปถามหลวงพ่อฤาษีเกี่ยวกับการนำพระไปไว้ห้องนอนก็ทำให้เข้าใจ ตอนนี้ก็มีทั้งพระพุทธรูป 2 องค์

พระบรมสารีริกธาตุ(ได้ตอนไปศูนย์เมื่อเดือนเมษา) และรออีกชุดจากงานวิสาขบูชา

เนื่องจากสถานที่ไม่เอื้ออำนวยก็เลยเอาไว้บนตู้เสื้อผ้า แล้วตู้ก็วางชิดหัวเตียงนอนอีกที ตรงนี้ดีอย่างเพราะเวลา

ทำอะไรจะได้ละอายและจะได้คิดก่อนทำ เพราะมีพระอยู่ในห้อง เมื่อก่อนผีอำบ่อยแต่เดี๋ยวนี้ไม่เจอแล้ว

ผมก็จุดธุปเทียนสวดมนต์ไหว้พระดึกๆบ่อย(4-5 ทุ่ม) สงสัยกลิ่นธูปลอยออกไปนอกห้อง ห้องตรงข้าม เอายันต์แปะที่ประตู

คงคิดว่าหอมีผีมั้ง

ส่วนวันอาทิตย์ก็น้องที่จะบวช(ที่เล่าให้ฟังในโพสก่อน) ไปฝึกมโนมิยิทธิ หลังจากให้ลองนั่งแบบไม่มีครูเองที่บ้าน

ผลการฝึกก็ผ่านฉลุย ส่วนผมเองลงไปชั้น 2 เป็นครั้งแรก เนื่องจากมโนแบบมืดๆ จึงตามไม่ค่อยทัน แต่ตอนเรียก

ป้าที่ตายไปแล้วเมื่อหลายปีก่อนมา ก็รู้สึกได้เลยว่าป้ามาลูบหัวและมายืนใกล้ๆ ก็ดีใจที่ป้ามาได้ แสดงว่าท่านสามารถโมทนากับเราได้

ป้าเป็นคนที่เลี้ยงเรามาตั้งแต่เกิด ก็อยู่กับป้าหลายปี เนื่องจากตอนเด็กผมเป็นเด็กเลี้ยงยาก แม่กับป้าจึงช่วยกันเลี้ยง

แต่ผมจะอยู่บ้านตามากกว่าบ้านตัวเอง จนน้องชายผมเกิดป้าก็ยังตามมาเลี้ยงอีกคน ป้าจึงมีพระคุณกับผมมาก

ก่อนกลับก็ถวายสังฆทานคนละชุด หยอดตู้ทำบุญต่างๆ แล้วก็แยกย้ายกัน ก็ดีใจกับน้องเขาที่ฝึกมโนมิยิทธิได้

แต่ผมเองก็ไปฝึกมาตั้งหลายเดือน แต่ยังมืดๆบ้าง เหลืองๆบ้าง ฟ้าๆบ้าง ขาวๆบ้าง ฝึกไม่ถึงไหนเลยเหมือนหอยทาก

จนบางทีก็ท้อ แต่ก็ต้องยอมรับผลกรรมของเรา เพราะตอนเด็กก็ยิงนกตกปลาเป็นว่าเล่น(เด็กบ้านนอก) หรือไม่ก็

ตกนรกมานานจนของเดิมไม่มาหรือไม่ก็ ชาติก่อนๆไม่เคยได้มโนมิยิทธิ แต่ก็จะพยายามต่อไป เพราะตอนฝึก

ครูที่พาฝึกก็คอยยืนยันเวลาเราไปที่ต่างๆ เช่นขึ้นไปวิมานที่นิพพาน ครูก็บอกว่าเห็นเราบนนั้น และเราก็บอกรูปร่าง

การแต่งกายของกายทิพย์เราและครูก็บอกว่าตรงกัน เราแค่รู้สึกแต่ไม่เห็นภาพ

นี่เป็นอุปสรรคอย่างนึงของเรา เพราะเวลาไปชวนใครมาฝึกเขาก็เชื่อหาว่าโม้ เพราะเรายังฝึกไม่ได้

ตอนนี้จึงงดชักชวนคนไปฝึกเพราะเดี๋ยวเขาจะปรามาสคนอื่นเข้า