ข้อความจาก กลุ่มประสานงานเพื่อการเตือนภัย(เขากะลา)(ปิดกระทู้)

สวัสดีปีใหม่ เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ทุกท่าน ( มาเม้นสายไปหน่อย )
ขอให้ทุกท่านมีสุขภาพกายและใจแข็งแรง ปลอดภัยทุกที่ เข้าสู่กระแสพระนิพพานทุกท่านเทอญ...

ขอไว้อาลัยแด่เพื่อนร่วมชีวิตอีกฟากโลก ดินแดนแห่งตำนานซอมบี้
ขอให้เพื่อนชาวเฮติปลอดภัย ๆ ขอให้ดวงวิญญาณได้เข้าถึงกระแสแห่งธรรมด้วยเทอญ...สาธุ สาธุ สาธุ อนุโมทามิ



[BIGVDO]http://www.youtube.com/v/d3JfvhQwEHg&hl=en_US&fs=1&">
name="allowFullScreen" value="true"><EMBED src="<a href=" type="text/html; charset=UTF-8" target="_blank" d3JfvhQwEHg&hl='en_US&fs=1"' v YouTube - Broadcast Yourself. http:>http://www.youtube.com/v/d3JfvhQwEHg&hl=en_US&fs=1&" type="application/x-shockwave-flash" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" width="425" height="344"></EMBED>[/BIGVDO]</P>

 

จิตรู้ สติรู้ ปัญญาเกิด

จิตตั้งมั่น สติตั้งมั่น ปัญญาเกิด

ให้สติเป็นอาวุธ
ใช้ปัญญาขับเคลื่อนอาวุธ โดยสติ

เชื่อมั่นในสติ
เชื่อมั่นในอาวุธ
เชื่อมั่นในจิตแห่งตน




พิมพ์อะไร วก-วน แต่เช้า เลยชั้น =_=


--*

 

ก็เหมือนกับเรามีไอโฟน หรือ บีบีซักตัวไง รู้ว่านั้นคืออะไร

อาจจะใช้เป็นจากสัญชาตญาณเดิม แต่อันไหนที่ไม่คุ้นเคย

มีสติรู้ และใช้จิตน้อมมาอ่านวิธีใช้ มีสติกำกับ

และเริ่มใช้อุปกรณ์ โดยสติ และดูภาวะจิต ขณะใช้อุปกรณ์

ใช้โดยมีสติ ทำให้ใช้อุปกร์ได้อย่างมีคุณภาพมากกว่าการใช้แล้วฟัดทิ้ง

เพียงเพราะอารมณ์ที่เข้ามา

ใช้ให้คุ้มนะนั้น - -

แผ่นดินไหวไม่เท่าไหร่ โรคภัย และการจัดการ ย่อมน่ากลัวกว่า

 

ช่วงนี้.. หลังปีใหม่ มีชื่อล็อกอินใหม่มาเยี่ยมเยียนมากมาย
กล่าวนามไม่ครบทุกท่าน
ยินดีต้อนรับทุกท่านค่ะ

เฮติ ที่ตายก็ตายไป ที่อยู่..ท่ามกลางสภาพที่เห็น...ผนวกกับรัฐบาลที่ยังไม่ปรากฏตัว...เหมือนตายทีละน้อยๆทั้งเป็น
เงินไปแล้ว แต่ไม่มีอะให้ซื้อ
หมอไปแล้ว.. แต่ไม่มียา.. ยาตากแดดบนทาร์แม็ค ไม่มีคนขน
ช่วยคนออกมาแล้ว อยู่ได้สองชั่วโมงตาย เพราะตรงนั้นไม่มีหมอและยา
คนไม่บาดเจ็บอยู่มาห้าวัน ได้รับอาหารมื้อเดียว
คนเจ็บถ้ารอดจะมีอะไรกินไหม
ก่อนแผ่นดินไหวยูเอ็นก็ต้องแจกอาหารให้ประชากรเฮติวันละหลายหมื่นมื้อ เพราะประเทศเขายังไม่ฟื้นจากพายุสี่ลูกเมื่อปีที่แล้ว

คนตายไม่ถ่ายรูปทำบันทึก ต้องเอาลงหลุมฝังกลบหมู่
ถ้าเป็นวัดย่านยาวห้าวันได้กล้องดิจิตัลแล้ว ได้คอนเทนเนอร์แช่เย็นแล้ว มีไฟ มีน้ำสะอาด
เป็นกรรมของเขา รัฐบาลหุ่นไม่ทำอะไร รมต. หายหมด
คนนอกช่วย ช่วยได้แค่สายงานของตน จะไปประสานงานข้ามกรมกองข้ามเชื้อชาติไม่ได้
ทำไมคนเราไม่เรียนรู้จากอดีต และจากผู้อื่น...

ภัยพิบัติเคยมีมา จะมีมาอีก
ศึกษาดู.. ก่อนจะพานพบด้วยตนเอง...

 

รายงานกิจกรรม​

การเดินทางไปประสานงาน
ณ เขาค้อ จังหวัดเพชรบูรณ์​

วันที่ 16 - 17 มกราคม 2553
กลุ่มประสานงานเพื่อการเตือนภัย
(เขากะลา)​

ผู้ร่วมเดินทางไปประสานงาน

1. อาจารย์สุดใจ(สุดใจเขากะลา)
2. ดร.กัลยา (pkalaya)
3. ดร.บุญเรือง (Bizan)
4. อาจารย์ชูศรี
​

วันที่ 16 มกราคม 2553​

- พร้อมกันที่บ้านอาจารย์กัลยา และออกเดินทางประมาณ 11.30 นาฬิกา
จาก กัลยาธรรมสถาน พิษณุโลก​

​

​

- แวะที่โรงเจไซทีฮุกตึ๊ง วังทอง พิษณุโลก
ไหว้เจ้าแม่กวนอิม และรับประทานอาหารเจด้วย​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

 

<table id="post2861401" class="tborder" width="100%" align="center" border="0" cellpadding="6" cellspacing="0"><tbody><tr><td class="thead" style="border-style: solid none solid solid; border-color: rgb(255, 255, 255) -moz-use-text-color rgb(255, 255, 255) rgb(255, 255, 255); border-width: 1px 0px 1px 1px; font-weight: normal;"> วันนี้, 01:57 PM </td> <td class="thead" style="border-style: solid solid solid none; border-color: rgb(255, 255, 255) rgb(255, 255, 255) rgb(255, 255, 255) -moz-use-text-color; border-width: 1px 1px 1px 0px; font-weight: normal;" align="right"> #18492 </td> </tr> <tr valign="top"> <td class="alt2" style="border-style: none solid; border-color: -moz-use-text-color rgb(255, 255, 255); border-width: 0px 1px;" width="175"> <!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->sutatip_b<!-- google_ad_section_end --> <script type="text/javascript"> vbmenu_register("postmenu_2861401", true); </script>
สมาชิก



วันที่สมัคร: Aug 2007
ข้อความ: 3,151
พลังการให้คะแนน: 2836


</td> <td class="alt1" id="td_post_2861401" style="border-right: 1px solid rgb(255, 255, 255);"> <!-- google_ad_section_start -->“การ แจกจ่าย (ของช่วยเหลือที่เฮติ) เป็นไปอย่างมีไม่มีระเบียบไม่มีการจัดองค์กรโดยสิ้นเชิง พวกเขาไม่ได้มีการแยกแยะเลยว่าคนไหนที่จำเป็นต้องได้น้ำดื่ม คนป่วยและคนแก่ไม่มีโอกาสที่จะได้รับเลย” เดนีกล่าวขณะยืนอยู่ข้างหลังฝูงชนที่กำลังค้นหาน้ำดื่ม

เหมือนบ้านน้ำเค็ม คนไม่เจ็บไม่มีญาติตายอยู่เต้นท์ข้างหน้ารับของแจกทุกรอบ คนที่เดือดร้อนจริงๆ ตามหาญาติที่ตายอยู่ที่วัดย่านยาว

ต้องทำทะเบียนประชากรที่เดือดร้อน แล้วรวมความช่วยเหลือ จะได้ไม่ซ้ำซ้อน ดาวกระจายของช่วย

แต่ก่อนอื่นล้างเรือขนน้ำมัน ขนน้ำมาจากฟลอริด้า จะถึงในห้าวันก็ดีกว่าแจกทีละขวด
เอาเครื่องขุดดินเข้าไป เจาะน้ำบาดาล ซื้อปั้มไปด้วยและน้ำมันเดินเครื่องปั้ม จะได้บริโภคกันเป็นจำนวนมาก
ซื้อทุกอย่างที่ขวางหน้าที่ฟลอริด้าแล้วขนเข้ามา เตาแก๊สแคมป์ปิ้งกับหม้อดีที่สุด อย่าลืมนมผงและผ้าอนามัย ดีกว่าขนด้วยฮ. มันไม่พอ
ให้ถามคนเคยลงสนาม<!-- google_ad_section_end -->
__________________
<!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->[FONT=&quot]
[/FONT]<!-- google_ad_section_end -->
</td> </tr> <tr> <td class="alt2" style="border-style: none solid solid; border-color: -moz-use-text-color rgb(255, 255, 255) rgb(255, 255, 255); border-width: 0px 1px 1px;"> <script type="text/javascript"> vbrep_register("2861401")</script> </td> <td class="alt1" style="border-style: none solid solid none; border-color: -moz-use-text-color rgb(255, 255, 255) rgb(255, 255, 255) -moz-use-text-color; border-width: 0px 1px 1px 0px;" align="right"> </td></tr></tbody></table>

 

ออกเดินทางจากโรงเจ ไปยังเขาค้อเพชรบูรณ์ ตามที่ได้นัดหมายพบกันกับ ผอ.วรวิทย์ ที่ร้าน คืนชีวิตให้แผ่นดิน เขาค้อ เพชรบูรณ์

พบกับ ผอ.วรวิทย์ ซึ่งให้การต้อนรับอย่างดียิ่ง และได้สนทนากันในหลาย ๆ เรื่อง

จนเวลาประมาณ 16.00 นาฬิกา จึงได้เดินทางไปยัง Forest Hills รีสอร์ท เพื่อพบกับเพื่อนของ ผอ.วรวิทย์ ซึ่งได้นัดหมายกันไว้แล้ว

 

เดินทางมาถึง Forest Hills รีสอร์ท ซึ่งอยู่บนเขาค้อ สถานที่สวยงามมากและ อากาศค่อนข้างเย็น

ได้พบกับคุณภัทร เจ้าของรีสอร์ท ซึ่งเป็นเพื่อนของ ผอ.วรวิทย์

ท่านยินดีอย่างยิ่งที่คณะได้เดินทางมาที่รีสอร์ทในครั้งนี้ และให้การต้อนรับอย่างดียิ่ง

แต่เนื่องจากเป็นช่วงที่มีลูกค้ามาเข้าพักเป็นจำนวนมาก ท่านจึงต้องขอตัวไปต้อนรับแขกที่มา จึงได้ทักทายกันเล็กน้อยก่อน

แต่ท่านได้เชิญคณะไปยังห้องพักรับรอง และเชิญให้เดินเที่ยวชมรอบ ๆ รีสอร์ทพลาง ๆ ก่อน แล้วท่านจะมาสนทนาด้วย

ดังนั้น ผอ.วรวิทย์ จึงได้นำเที่ยวชมรอบ ๆ รีสอร์ท และนั่งสนทนากันในรีสอร์ทแห่งนี้


บรรยากาศรอบๆ รีสอร์ท

 

เล่าให้ฟัง เรื่องสึนามิ
เทพบุตรชาวดินบอกให้เขียน

ของช่วยเหลือมีมามากมาย กองไว้เต็มสามศาลาวัดย่านยาว
แต่พอถามชาวบ้านที่ชายทะเล เขาไม่อยากได้อะไร เพราะไม่มีบ้านจะเก็บ
ของที่ให้ก็ไม่ใช่ของที่ต้องการ
ถามไปถามมา เขาขอเตาต้มน้ำร้อน
แต่เนื่องจากไม่มีไฟฟ้า จึงต้องซื้อเตาแก๊สปิคนิคกับหม้อมีหูให้
เขาว่าจะได้ต้มน้ำร้อนให้คนแก่
เราเห็นว่าต้มน้ำร้อนชงนมผงให้ทารก ชงน้ำชา กรอกกระเป๋าน้ำร้อนแก้ปวดท้องได้อีก
บอกลุงแก่ๆว่าไปหาเงินก่อน เดี๋ยวเอามาให้

วันโทรหาลุงว่าจะเอาของไปให้ แกไม่เชื่อ นึกว่าเราโทรไปอำ
วันนั้นเจ็ดวันหลังเกิดเหตุไม่มีความช่วยเหลือไปที่น้ำเค็มเลย
ตอนเอาของไปส่งลุง ลุงพาเพื่อนมาห้าคน เพื่อนเห็นลุงได้ของจริงๆ เลยพูดอายๆ ว่าหมอครับผมขอบ้างได้ไหม
วันถัดมาพอเอาเตาไปให้เพื่อนลุงห้าคน มีคนมารอขอเพิ่มยี่สิบคน
วันเอาของไปให้คนยี่สิบ มีคนมาขอสองร้อย
จึงต้องทำใบทะเบียน บ้านอยู่หมู่ไหน (เดี๋ยวคนไม่เดือดร้อนมาสวมรอย) ตามทะเบียนมีคนกี่คน หายกี่คน ตายกี่คน อยากได้อะไร
หามาให้ตามที่เงินรวบรวมมาได้

บางคนขอเรือหาปลา คงไม่มีให้นะ
มีอยู่คนขอบัตรเติมเงินโทรศัพท์สองร้อย เราคิดอย่างเราๆ ว่าไม่เข้าท่า
ถามเขาว่าเอาไปทำไม
เขาบอกแม่หลังหักถูกเอาไปผ่าตัดที่สุราษฏร์
ขอซื้อบัตรจะโทรหาแม่ แม่จะได้ไม่ห่วง วันหลังมีเงินค่อยขึ้นรถไปหาแม่
ฟังแล้วตำหนิตัวเองว่าด่วนไปตัดสินเขาให้ชั้นแรก..เกือบไป

หลังจากนั้นความช่วยเหลือเริ่มมาจากภาคอื่น
เราอัพเกรดเลยให้ชุดประกอบอาชีพ
ให้รถซาเล้งเพื่อคนตาบอดเก็บขวดพลาสติกขาย
ให้ชุดขายไก่ย่างส้มตำ ซื้อมาจากภูเก็ต
ให้ชุดขายโกปี๊ มีทั้งแก้วกาแฟ หม้อต้ม เตาอั้งโล่ เก้าอี้เตี้ย บวกเงินทำทุนห้าร้อย
วันรุ่งขึ้นป้ารีบมาขายโกปี๊ แก้วละห้าบาท จ้างเด็กข้างบ้านหนึ่งคนล้างแก้ว เด็กได้ห้าสิบบาท ป้าแฮปปี้ สามีป้าแฮปปี้ เด็กก็แฮปปี้
คนแถวนั้น (ผู้ประสพภัย) ควักห้าบาทซื้อโกปี๊ นั่งยองๆ เอามือประคองแก้วโกปี๊อุ่นๆ
โยกตัวไปมาในท่า fetal position rock พึมพำว่า
"มีโกปี๊กินแล้ว เหมือนวันเก่าๆเลย"

คนให้น้ำตาซึม
เราคิดว่าให้แค่เครื่องทำกิน
คนกินได้ความรู้สึกดีๆแบบเดิมๆ จึงได้รับ "ความหวัง"
หล่อเลี้ยงหัวใจจนกว่าวันใหม่จะมา...



ภาพจาก Christian Science Monitor
http://www.csmonitor.com/World/Amer...-already-there-relief-efforts-ramp-up-quickly


สงสารคนเฮติ ดูข่าวแล้วเหมือนเห็นสึนามิอีก แต่แย่กว่ามาก มาก มาก มาก
รู้ว่าต้องทำอะไรบ้างเพื่อช่วยกัน
ตอนนี้เงินบริจาคเพียบ แต่ผู้ประสบภัยเขาไม่ได้น้ำ ไม่ได้อาหาร ไม่ได้ปิคนิค ไม่ได้ของจำเป็น
แต่ต้องเรากลับนั่งดิ้นอยู่ฟากนี้ของโลก...
สงสารนักเอย.....

 

ระหว่างนั้น ผอ.วรวิทย์ ท่านทำงานยุ่งติดต่อกันหลายวัน ร่างกายจึงอ่อนเพลียมาก จึงขอให้แพทย์แผนอนาคตช่วยรักษาอาการอ่อนเพลียให้หน่อย

อาจารย์ชูศรี จึงได้รักษาให้ ผอ.วรวิทย์ หลังจากส่งคลื่นรักษาแล้ว ผอ.วรวิทย์กล่าวว่า สดชื่นขึ้นมาก และอาการอ่อนเพลียหายไป









จากนั้น คุณภัทร ได้มาร่วมสนทนาด้วย และมีอาการร้อนที่ลำคอมานานแล้ว ไปหาแพทย์ก็ไม่พบสาเหตุ จนล่าสุดแพทย์บอกว่า เป็นกรดใหลย้อน กินยาแล้วก็ยังไม่หายขาด

ในวันนั้น ท่านมีอาการร้อนที่ลำคอมาก ผอ.วรวิทย์จึงบอกว่า ลองให้แพทย์แผนอนาคตรักษาดู เผื่ออาการจะดีขึ้น

อาจารย์ชูศรี และอาจารย์กัลยา จึงทำการรักษาให้ ปรากฏว่าอาการร้อนหายไปอย่างรวดเร็ว จนตอนเช้าวันรุ่งขึ้นก็ยังไม่เกิดอาการร้อนที่ลำคออีกเลย

และได้สนทนากันหลายเรื่อง ท่านสนใจเรื่องเครื่องมือแพทย์แผนอนาคต ซึ่ง ผอ.วรวิทย์ ได้เล่าให้ฟัง เพราะท่านได้ทำการรักษาด้วยตนเองแล้วได้ผล

ผอ.วรวิทย์เล่าว่า
- ท่านปวดศรีษะด้านขวา ตึงและทรมานมาก มาเกือบ 10 ปีแล้ว รักษาที่ไหนก็ไม่หาย

จนได้มารู้จักกลุ่มนี้ เลยลองมารักษาดู

ได้เดินทางไปที่อุตรดิตถ์ ที่คณะแพทย์แผนอนาคตเดินทางไปรักษาผู้ป่วยที่ บ้านธัมมะสุขใจ เมื่อวันที่ 13-14 ธันวาคม 2552 ที่ผ่านมา

ท่านได้สแกนกรรมกับอาจารย์เม้าท์

และรักษาอาการปวดศรีษะเรื้อรัง กับอาจารย์จักษวัชร์
หลังจากรักษาในวันนั้น อาการหายไปประมาณ 70 เปอร์เซ็นต์
และรักษากับอาจารย์จักษวัชร์ต่อเนื่องทางโทรศัพท์อีก 2 ครั้ง
ตอนนี้ อาการปวดศรีษะเรื้อรังที่มีมาเกือบ 10 ปี หายไป 95 เปอร์เซ็นต์ มีเล็กน้อยที่พอเป็นร่องรอยให้เห็นว่า เคยปวดศรีษะมาก่อนเท่านั้น

จึงเป็นเรื่องที่น่าแปลกใจอย่างยิ่ง ที่ผู้รักษาไม่ได้มีเครื่องมือใด ๆให้เห็นเลย แต่กลับได้ผลถึงเพียงนี้

และยังได้มาทำการรักษากับอาจารย์หนุ่ย ที่บึงบอระเพ็ดอีกครั้ง จากอาการคันเพราะถูกสัตว์ตัว ๆ เล็กต่อยทั่วตัว แล้วคันมาก ซึ่งเมื่อรักษาในวันนั้น อาการหายไปหมดแล้ว

และยังได้เห็นยานอวกาศลำใหญ่มาลอยลำให้ดู ที่บึงบอระเพ็ดอีกด้วย

จึงบอกให้คุณภัทร ลองรักษาดูบ้าง

ซึ่งหลังจากนั้น คุณภัทร ได้เชิญคณะฯ พักที่รีสอร์ท และเชิญทานอาหารเย็นด้วย แต่เนื่องจากในวันนั้น นักท่องเที่ยวจองที่พักเต็มหมด

ท่านจึงได้จัดที่พักเป็นห้องรวมใหญ่ให้พัก ซึ่งเหลืออยู่ห้องเดียว มีทั้งหมด 17 เตียง ให้คณะพัก 4 ท่าน

ซึ่งเป็นห้องพิเศษ 2 อยู่ตรงหน้าสระว่ายน้ำ









และในตอนกลางคืน คุณภัทร ท่านได้มาสนทนาด้วยจนดึก

และ ผอ.วรวิทย์ ได้เดินทางกลับไปพักที่ร้าน คืนชีวิตให้แผ่นดิน

คณะกลุ่มประสานงานฯ พักที่รีสอร์ทแห่งนี้




















ซึ่งต้องขอขอบคุณ ในไมตรีจิตของ ผอ.วรวิทย์ และคุณภัทร ที่ให้การต้อนรับอย่างดียิ่งค่ะ


..... (ยังมีต่อค่ะ)

 

ขออนุโมทนากับคณะของอาจารย์สุดใจ ด้วยครับ

กิจกรรมที่เขาค้อ ครั้งนี้ รวดเร็ว กระชับ ฉับไว จริงๆ
เป็นการแสดงให้เห็นว่า การรักษาโดยอุปกรณ์มนุษย์ต่างดาวนั้น ได้ผลทันใจ
ไม่ต้องหอบหิ้วอุปกรณ์ที่แพทย์ทั่วไปใช้รักษา ให้พะรุงพะรัง

งานข้างหน้ายังมีอีกมาก ช่วงนี้พักบ้าง ทำบ้าง สลับกันไปในแต่ละจุด

ขออนุโมทนาอีกครั้งครับ

 

อุปกรณ์แสกนกรรม ทำงาน


วันนี้(๑๘/๑/๕๓) ได้ตรวจกรรมให้กับคุณทิพา อุตรดิตถ์
ภาพที่ส่งมาเป็นผู้ชายกำลังใช้พลั่ว ตักดินฝังกลบอะไรบางอย่าง
สิ่งที่ถูกฝังไม่รู้ว่าเป็นอะไร

ทราบแต่เพียงว่า ชายผู้ที่กำลังตักดินฝังกลบอยู่นั้น
เป็นอดีตชาติของคุณทิพา

จึงให้คุณทิพา ตั้งใจอีกครั้ง ขอจากเจ้ากรรมนายเวร ให้เห็นสิ่งที่กำลังถูกกลบฝัง
เพียงอึดใจเดียว ก็มีภาพชายอีกคนหนึ่งถูกมัด นั่งกับพื้น
แล้วชายอีกคนยกพลั่วฟาดบั่นไปที่คอของชายที่ถูกผูกมัด
จนศีรษะขาดกระเด็น

จึงสรุปได้ว่า สิ่งที่ถูกกลบฝังนั้น คือศพของชายคนที่ถูกผูกมัดนั่นเอง
และเป็นเจ้ากรรมนายเวรของคุณทิพา

ดังนั้น คุณทิพา จะมีอาการปวดหัวมาก ตั้งแต่คอไปจนถึงศีรษะ
ซึ่งคุณทิพา บอกว่า เป็นเช่นนั้นจริงๆ
นี่ก็ปวดหัวอย่างหนักมาได้สองวันแล้ว เป็นๆหายๆ
หาหมอก็ไม่หายสักที ทรมาณมาก

จึงแนะนำให้นึกขอขมากรรม ขออโหสิกรรม และทำบุญอุทิศกุศลไปให้


เรื่องของกรรมนั้น บางทีเราก็นึกไม่ถึงว่า เราเคยทำกรรมหนัก เช่นนี้มาก่อน
คนที่ระลึกรู้ไม่ได้ หรือไม่เชื่อในเรื่องกรรม
ก็ปล่อยไปตามยถากรรม และต้องเสียชีวิตไปด้วยความไม่รู้อีกมาก

เมื่อระลึกรู้ได้แล้ว หรือมีผู้บอกให้รู้ และได้กระทำขออโหสิกรรม ทำบุญส่งไปให้
ก็เท่ากับว่า กงกรรมกงเกวียนกับเจ้ากรรมนายเวร รายนี้ ได้ยุติลงแล้ว.

 

ขออนุโมทนากับอาจารย์เม้าท์ และอาจารย์ทุก ๆ ท่านด้วยเช่นกันค่ะ

ตอนนี้ อาจารย์เม้าท์ และอาจารย์จักษวัชร์ ต้องเตรียมจัดทีมไปเขาค้อแล้วละค่ะ เพราะ ผอ.วรวิทย์ และสมาชิกทางเขาค้อ เขาเตรียมพร้อมให้การต้อนรับคณะกลุ่มประสานงานฯ และทีมแพทย์ที่จะไปเยือนอยู่แล้ว

ซึ่งทางเขาค้อ จัดเตรียมสถานที่ และผู้ป่วยไว้พร้อมแล้ว และเชิญผ่านมาทางพี่สุดใจ ให้เรียนเชิญคณะด้วย

พี่สุดใจ จึงได้แจ้งในขั้นต้นไปก่อนว่า
คงต้องหลังจากเสร็จงาน สแกนกรรม และรักษาผู้ป่วยที่สำนักพิมพ์พุทธามหาเวทย์ วันที่ 7 กุมภาพันธ์ 2553 นี้ไปก่อน

แล้วจะนัดหมายกันอีกครั้งหนึ่ง

ดังนั้น หากทางคณะฯ พร้อมจะไปเขาค้อเมื่อไร แจ้งได้เลยค่ะ

 

บรรยากาศยามเช้า ณ Forest Hills รีสอร์ท

มีทะเลหมอกให้เห็นด้วยในเช้าวันนี้

ตื่นแต่เช้า เดินชมรอบ ๆ รีสอร์ท กับอาจารย์แต

อากาศเย็นมากในเช้าวันนี้














มองเห็นภูเขาสลับซับซ้อนด้านข้างรีสอร์ท

 

คุณภัทร ได้เชิญคณะรับประทานอาหารเช้า พร้อมทั้งกาแฟ และของว่างต่าง ๆ

ซึ่งท่านได้มาร่วมสนทนาด้วย

 

เข้ามารอบนึงแล้ว พิมพ์อยู่ดีๆ หน้าหายไปเฉยเลย ไม่รู้เกิดอะไรขึ้น<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-comfficeffice" /><o></o>
เข้ามาเล่าเรื่องแปลกๆที่เกิดกับตัวเองค่ะ รู้สึกไม่สบายใจ เผื่อเล่าแล้วจะดีขึ้น<o></o>
ตอนสายๆวันนี้ กำลังนั่งกินข้าวอยู่ ได้ยินเสียงแปลกๆมาจากตู้ใส่ของ (เป็นตู้โชว์) แต่เอามาใส่ของจิปาถะ เป็นต้นว่า กรอบรูปรับปริญญา หนังสือ (เล็กน้อย --เพราะตู้รับน้ำหนักได้ไม่มาก) และก็มีวัตถุมงคลด้วย บนหลังตู้มีรูปในหลวงราชินี (screen บนจาน ตั้งโชว์) มีเสด็จ ร5 และรูปภาพโปสเตอร์ครูบาอาจารย์ต่างๆที่ได้มา ยังไม่ได้ใส่กรอบ รวมทั้งมีรูปพระพุทธเจ้าอยู่ในจำนวนนี้ 1 รูป<o></o>
เสียงนั้นดังเอี๊ยดอ๊าด เหมือนเสียงตู้สั่น ดัง 2-3 ครั้งแรก ก็เดินไปดูตรงที่คิดว่าเกิดเสียง ไม่เห็นมีอะไร ก็เพียงแต่สงสัย เดินไปจับตู้อยู่ 2 ครั้ง มีตู้ขนาดเท่ากันตั้งอยู่เคียงกัน 2 ตู้ ตั้งชิดผนัง ตู้ไม่ได้สั่งของอะไรมากมาย กลับมานั่งกินข้าวต่อได้ซักพัก อ้าวดังอีกละ ไม่ยอมหยุดดัง คือเราก็กินข้าวไปเรื่อยๆ ใจก็คิดว่าเสียงอะไรหว่า หาสาเหตุไม่ได้ มองรอบๆตัว มองออกไปนอกบ้าน ไม่มีอะไรผิดปกติ กระทั่งลมก็ไม่พัด (แอบคิดว่าแผ่นดินไหวรึเปล่า หุ หุ) เสียงดังอยู่ที่เดียว ถ้าเป็นแผ่นดินไหวมันน่าจะดังมาจากหลายๆที่ ของอย่างอื่นอยู่ปกติหมด ใจก็วิตกจริตไป เพราะช่วงนี้จิตตก เศร้าหมอง คิดถึงแต่เหตุการณ์ที่เฮติ ที่ดูข่าวอยู่ทุกวัน (ดูทีไรก็เศร้า..) <o></o>
เสียงเอี๊ยดอ๊าดดังเรื่อยๆ ประมาณ 10 กว่าครั้งไม่รู้จะทำไง ก็เดินไปที่ตู้อีกครั้งคราวนี้เลยไปจับที่ภาพพระพุทธเจ้า เป็นโปสเตอร์กระดาษแข็งแผ่นใหญ่ที่พิงผนังอยู่บนสุดของตู้ มือไปโดนปรากฏว่าท่านตกลงมาในซอกตู้ พยายามจะเอาออกมาแต่เอาออกไม่ได้ อยู่ลึกมาก ไม่สามารถขยับตู้ได้ ได้แต่รู้สึกไม่ดี เดี๋ยวถ้ามีคนมาบ้านเยอะๆ จะให้ช่วยกันขยับตู้เอาท่านออกมา<o></o>
หลังจากที่ทำรูปภาพตกลงไปแล้ว ไม่มีเสียงอะไรเกิดขึ้นอีกเลย จบค่ะ<o></o>
เลยบอกเล่าให้ฟัง เพื่อตัวเองได้สบายใจขึ้น (ได้ระบาย)<o></o>

 

ขออนุโมทนากับแพทย์ อนาคตทุกท่าน แต่รู้สึกอิจฉาทีมนี้ทริปนี้จริงๆ:''( :'(

 

ประชาสัมพันธ์มากเข้า เดี๋ยวเขาเชิญคณะแพทย์ฯ ไปเฮตินะคะ
ตอนนี้คนเจ็บเริ่มติดเชื้อ และเนื้อเน่าแล้ว ได้ข่าวจากซีเอ็นเอ็น
เขาไม่มีอุปกรณ์การแพทย์
แพทย์แผนอนาคตนี่แหละที่เขาต้องการ ....

ทริปไปเขาค้อ ขอสมัครเป็นสารถีนะคะ
อยากสอบถามเรื่องชุมชนที่นั่นจากผอ.วรวิทย์ค่ะ

 

สาธุๆ มหาอนุโมทนากับอาจารย์ไก่ ด้วยอีกครั้งครับ

 

ช่วยรพ. เด็กที่เฮติ ด่วน ยาและอุปกรณ์ผ่าตัดด่วนใกล้หมด
ได้ข่าวจาก CNN 18 มกราคม 2010

บาทหลวงท่านหนึ่ง เป็นแพทย์ด้วย ท่านดูแลรพ.เด็ก ๑๐ ไมล์จากสนามบินเฮติ
ตอนเฮติเกิดเหตุท่านอยู่ในอเมริกา พอเกิดเหตุท่านกลับเฮติทันที
ท่านรับคนไข้เพียบ ขณะนี้ต้องทำผ่าตัดคนไข้เนื้อเน่าแล้ว ยาไม่พอ

ศิลปินอเมริกันเพิ่งไปที่นั่นมาเมื่อเดือนก่อน ยังติดต่อกันอีกจึงทราบรายละเอียด
เขาว่าเงินส่งไปทั้งหมดถึงบาทหลวงในทันที

ถ้าส่งทาง wire transfer ค่าส่งจะประมาณห้าร้อยบาท
ดังนั้นจึงส่งรายละเอียดธนาคารมาให้เพื่อนๆ เผื่อรวมเงินกันส่งค่ะ
อันนี้ถึงอเมริกา ส่งต่อถึงเฮติเลย ๑๐๐ %
เงินส่งผ่านองค์การอื่นไม่ทราบถึงเมื่อไหร่

อยากส่งเหมือนกัน ขอรวบรวมจากคนใกล้ตัวก่อนค่ะ

Donate via Wire Transfer

To wire a payment immediately, please use the following information:

Bank: Professional Business Bank
250 N. Orange Street
Glendale, CA 91203
818-550-9555
Routing #122243295

Beneficiary: Artists For Peace & Justice
(ศิลปินเพื่อสันติภาพและความยุติธรรม)

206 S. Brand Blvd.
Glendale, CA 91204
818-247-1007
Account # 200-404382

http://www.artistsforpeaceandjustice.com/

Even the Smallest Amount Helps

If you are asking yourself what you can do, they desperately need emergency cash - any amount. Get it to us, and we will get a hundred percent of it into the hands of Father Rick and his team, to help dig people out of the collapsed hospital and schools, to buy emergency medicine, to supply badly needed water and food, to help fly in doctors for the wounded children, and so much more.
PLEASE Make a difference by donation as much as you can today to help save lives. Donate NowDonate online now or contact Barbara Burchfield for further donation inquiries.

January 15th, 2010 - A letter from Father Rick Frechette

๑๕ มกราคม ๒๕๕๓

จดหมายจากนพ. บาทหลวงริก ฟรีเช็ต

เราทำดีที่สุดสำหรับพวกเขา ใต้ต้นไม้ ในลานจอดรถ แม้ว่าวัสดุการแพทย์ของเราจะน้อยลงทุกทีๆ เราจะทำงานตลอดคืน..

หลังจากขับรถกลางคืนไปสนามบินเคเนดี้ในวันที่ ๑๒ และไปถึงโดมินิกันรีพับลิควันที่ ๑๓ โคนานและผมไปถึงเฮติเช้านี้ในเฮลอคอปเตอร์ของประธานาธิบดีโดมินิกันรีพับลิค ฮ. เที่ยวนี้เกิดจากความร่วมมือกันของกระทรวงสาธารณสุขโดมินิกันรีพับลิค กระทรวงสาธารณสุขอิตาลี ซึ่งเกิดขึ้นในโดมินิกันโดย แอนเดรีย โบเซลลีไม่นานมานี้

งานแรกของเราคือการเคลื่อนย้ายอาสาสมัครอเมริกันของเรา นายแพทย์คิวบา และร่างไร้ชีวิตของผู้มาเยือนชาวอเมริกันหลายท่าน เพื่อรับการรักษาพยาบาล หรือจัดการศพต่อไป การคันหายังดำเนินต่อไปเพราะยังค้นหาอาสาสมัครอเมริกันไม่พบหนึ่งคน

วันนี้เราไปงานศพ ๑๘ งาน

เราเสียจอห์นจากโปรแกรมที่รพ. เซนต์ลุค เขาคุมแลปคอมพิวเตอร์ ยังมีลูกอ่อนอยู่ เราเสียโจแอน ผอ. โปรแกรมดังกล่าว ที่เหลือเป็นศพที่ถูกทิ้งให้เน่าริมถนนที่เราไม่รู้จัก

มีข่าวของคนดีๆ ที่เรารู้จักที่เสียชีวิตในครั้งนี้ทยอยมาเรื่อยๆ

เราใช้เวลาที่เหลือดูแลคนเจ็บจำนวนนับไม่ถ้วนที่มีบาดแผลฉกรรจ์ที่มาทีรพ.ของเรา เราช่วยเขาดีที่สุดที่เราทำได้ ใต้ต้นไม้ ในลานจอดรถ แม้ว่าวัสดุการแพทย์ของเราจะน้อยลงทุกทีๆ เราจะทำงานตลอดคืน.. ร้านค้ายังไม่เปิดทำการ ธนาคารณ.วันนี้ไม่เปิดทำการ น้ำมันดีเซลจะหมดในสองวันถ้าเรายังแก้ปัญหาไม่ได้ ถ้าเป็นเช่นนั้นเราจะไม่มีไฟใช้ในรพ. เลย ขณะนี้รพ. ไม่มีน้ำเพราะท่อที่ต่อจากหอเก็บน้ำไปที่บ่อแตก

ความเสียหายในตัวอาคารรพ. ดูผิวเผินในช่วงแรก แต่ขณะนี้ผนังด่านนอกเกินครึ่งได้พังลงมาแล้ว รพ. ที เพตันวิลล์พังเป็นจุลณ์ แต่ทุกคนยังขุดซากหามอลลี่อยู่

ที่รพ. ไม่มีอินเตอร์เน็ต โทรศัพท์สายตรงไม่ทำงาน โรบินมีอินเตอรืเน็ตผ่านดาวเทียมผมจึงขอให้เธอส่งข่าวนี้

โปรดสวดอ้อนวอนให้เรา เราจะสวดให้คุณเช่นกัน

บาทหลวง-นายแพทย์ริก ฟรีเซ็ต

(แปลคร่าวๆ โดย รศ. ดร. กรณ์กาญจน์ ภมรประวัติธนะ)

"We are doing our best for them, under trees and in the parking lot with ever diminishing supplies. We will work throughout the night and beyond."



After driving by night to Kennedy Airport January 12, and flying to Dominican Republic January 13, Conan and I arrived to Haiti this morning in the helicopter of the President of the Dominican Republic. This ride was due to the reputation of NPH in the Dominican Republic, an NPH Italy, a reputation enhanced in the DR by Andrea Bocelli not long ago.
Our first tasks were the medical evacuation of one of our American volunteers, the medical evacuation of one of our Cuban doctors, the evacuation of the body if one of our American visitors.
The search still continues in the ruble for another missing American volunteer.
We also had 18 funerals today.
One for John who works at our St Luke program. We miss John very much. He often stopped to at my door to tell me the milestone of his developing baby, which delighted him no end. John ran our computerized language lab. Another was for Johanne’s mother. Joanne is one of the directors of the St Luke program. All the others were of unknown people who were sadly rotting by the wayside.
Other sadnesses

The death of Immacula, our only physician assistant, who worked at our huge outpatient side of our hospital. The death of ALL but one of Joseph Ferdinands brothers and sisters, the death of the husband of Jacqueline Gautier as he was visiting a school which fell and all the students (all died), the death of our ex-pequeno Wilfrid Altisme who was in his 5th year of seminary for priesthood. Other stories of deaths of people who are dear to us keep coming in.
We spent the rest of the time managing the countless people with serious and severe wounds, coming to our hospital. We are doing our best for them, under trees and in the parking lot with ever diminishing supplies. We will work throughout the night and beyond. No stores are open, no banks are open. Diesel is running out. Will be out in two days if we don’t find a solution, which will mean no power at all. The hospital is without water since there is some broken line between the well and the water tower.
Structural damages to the hospital seem superficial at first glance, but about half the outer perimeter walls have fallen. The old hospital in Petionville is in ruins, And teams of workers, led by Ferel, and been digging for Molly non stop around the clock.
WE HAVE NO INTERNET. OUR PHONES DO NOT WORK. IF A CALL DOES GET THROUGH WE CAN’T HEAR OR BE HEARD. Robin has internet access through a satellite. I asked her to send this message for me, and to ready my emails and answer them as best she can for now.
Please continue to pray for us. We pray for you too.
Father Rick Frechette