โดนเสียบ้างไม่เห็นแปลก

แค่หัวข้อคงสงสัยและอาจคิดในใจ อะไรของมัน

ความหมายว่าโดยเสียบ้างคือโดนอะไร คำตอบที่โดนคือโดนวิบากกรมเสียบ้างจะได้ โดนมารทำลายเสียบ้าง โดนด่า โดนว่าเสียบ้างจึงจะเข้าใจหลักธรรม

เพราะโลกเรานี้ไม่ว่าจะอะไรก็ตามย่อมเป็นไปตามโลกธรรม 8
คือ มีลาภ เสื่อมลาภ มียศ เสื่อมยศ มีสรรเสริญ ก็ต้องมีนินทา มีสุข ก็ต้องมีทุกข์ เหตุใดเราจะต้องกลัวเวลามันเสื่อม ถ้ากลัวเสื่อม ถ้ากลัวนินทา ถ้ากลัวทุกข์ ก็ต้องทำให้หลุดพ้นจากทั้งหมดให้ได้ แล้วทำอย่างไรล่ะ

ก็ต้องปฏิบัติให้พ้นจากวัฏสงสารเพื่อขึ้นพระนิพพาน ซึ่งบอกคำเดียวว่ายากมาก ถึงมากที่สุด ฉะนั้นเมื่อเรายังไม่พ้นเราก็ต้องรับโลกธรรม 8 ให้ได้ การที่เราโดนด่า โดนว่า หรืออะไรก็ตามที่มากระทบเราแล้วเราเป็นทุกข์มันก็เป็นเรื่องปกติของเรานั่นแหละ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าท่านปรินิพพานมานานแล้ว แต่ก็ยังมีคนที่นินทาท่าน ว่าท่าน ในคำสอนของท่าน เห็นไหม ขนาดไม่มีชีวิตในสามโลก สามภูมิก็ยังโดนนินทา นับประสาอะไรกับเรา ๆ ทาน และทุกคนย่อมมีความเสื่อมลาภ เสื่อมยศ ก็เป็นของปกติ มนุษย์ย่อมเสื่อมได้ และสร้างได้เช่นกัน
แต่เวลาต้องใช้เวลานาน แต่เวลาสูญเสียนั้นง่ายมากเลยครับ

ขอเป็นกำลังใจกับทุกท่านที่ปฏิบัติธรรมอยู่ ณ ขณะนี้ขอให้ทุกท่านจงสู้ต่อไปไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ขอให้ยึดมั่นในคุณธรรม จริยธรรม ศีลธรรมนะครับ แล้วจะพ้นวิกฤติทุกอย่างครับ

 

ครับ ต้องโบยให้มันหราบจำซ่ะบ้าง(จิต)

โลกธรรมแปด ธรรมดาโลก ขอบคุณและอนุโมทนากับเจ้าของกระทู้นะครับ

 

การถูกตำหนิติเตียนบางทีอาจจะไม่ใช่วิบากกรรมก็ได้อาจเป็นผลบุญกุศลก็ได้ เช่น ครูบาอาจารย์สอนเรา หรือ ถูกเตือนเพราะเราลืมในสิ่งที่ครูบาอาจารย์สอนไว้โดยคนอื่น เพราะหากคนเราอาศัยทิฐิความถือดีเป็นที่ตั้ง ไม่รับฟังความคิดเห็นของผู้อื่น บุคคลนั้นก็ไม่ควรเสนอความคิดเห็นของตนต่อผู้อื่นเช่นกัน นี้เป็นธรรม วิบากกรรมคือสิ่งที่รู้ว่าเกิดแน่แก้ไขด้วยสติปัญญาแล้วแต่แก้ไขไม่ได้ ไม่ใช่ไม่ได้ทำอะไรเลยคนหลงเท่านั้นที่คิดว่าเกิดเพราะไม่มีเหตุตรองให้ดีๆว่า คนที่ไม่มีทิฐิมานะต่างอย่างไรกับคนที่มีทิฐิมานะ นี้เรื่องคน ส่วนเรื่องกรรมก็ตามนั้น

 

ทุกอย่างมีที่มาและที่ไปแต่จุดเรืมต้นอยู่ที่จิตเป็นผู้เริ่มต้นนะครับ

 

หากคิดว่าโดนวิบากเล่นงาน แล้วจะพ้นทุกข์
เป็น
อัตกิลมฐานุโยค

หากคิดว่า วิบากกรรมของฉันจะมาแปดเปื้อนฉันไม่ได้
เป็น
กามสุขัลนุโยค

มิจฉาทิฏฐิ นะครับ ไม่อยู่ในมรรคมี องค์ 8

ทางสายกลาง ต้องพิจารณาให้ถ้วนถี่นะครับ
อะไรเลี่ยงได้ก็เลี่ยง หากรู้วิธีเลี่ยง แล้วเป็นสิทธิที่จะเลี่ยง
อะไรเลี่ยงไม่ได้ ก็หาทางล้มบนฟูก