ข้อความจาก กลุ่มประสานงานเพื่อการเตือนภัย(เขากะลา)(ปิดกระทู้)

ตอนนี้ หลาย ๆ ท่านก็คงอยากทราบรายละเอียดของการเดินทางไปทำกิจกรรม ที่อำเภอแม่เมาะ จังหวัดลำปาง ในวันที่ 14 - 15 พฤศจิกายน 2552 ที่ผ่านมา

ขออนุญาตรายงานรายละเอียดของกิจกรรมนี้ก่อนเลยนะคะ


ก่อนอื่น ต้องกราบขอบพระคุณ คุณกังวาล และครอบครัวเป็นอย่างสูง ที่ได้กรุณาให้การต้อนรับอย่างดียิ่ง อำนวยความสดวกสบายให้กับทีมกลุ่มประสานงานเพื่อการเตือนภัย(เขากะลา) อย่างยอดเยี่ยม ทั้งคุณกังวาลเอง ก็ได้ให้การต้อนรับอย่างเป็นกันเอง ภรรยาของท่าน ก็ให้การต้อนรับอย่างอบอุ่น อำนวยความสะดวกสบายทุกอย่างอย่างไม่เห็นแก่เหน็ดแก่เหนื่อย เป็นที่ประทับใจของทีมงานทุกคนอย่างยิ่ง





และโดยเฉพาะบุตรชายของท่าน เป็นธุระจัดการเรื่องที่พัก ให้กับคณะอย่างดี ยิ่ง ต้องดูแลทีมงาน จัดหาห้องพัก ช่วยหอบหิ้วสัมภาระ และวิ่งขึ้น วิ่งลงประสานงาน ระหว่างอาคารห้องพัก กับห้องจัดทำกิจกรรม เพื่อรับรอง พาสมาชิกเข้าห้องพัก ที่ทางเจ้าภาพได้จัดไว้ให้ ต้องขอขอบคุณอย่างยิ่งค่ะ



ต้องกราบขอบพระคุณ ในทุก ๆ การต้อนรับ ในทุก ๆ ความเอื้ออาทร ในมิตรภาพที่มีให้กับสมาชิกกลุ่มประสานงานฯ และคณะทำงานทุกท่าน ไว้ ณ ที่นี้ค่ะ

ขอกราบขอบพระคุณ และขออนุโมทนาบุญกับครอบครัวของคุณกังวาล ทุก ๆ ท่านอีกครั้งหนึ่งค่ะ

และขอคุณพระศรีรัตนตรัย ปกป้องคุ้มครองคุณกังวาล และครอบครัว ให้มีความเจริญในธรรมยิ่ง ๆ ขึ้นไปค่ะ

 

ขออนุโมทนาด้วยคนครับ

 

และขอกราบขอบพระคุณ อาจารย์ศรุต (อาจารย์โคมฉาย) และคุณแขก ที่ได้กรุณาร่วมเดินทางไปกับคณะ และได้ช่วยทำการรักษาผู้ป่วยที่เดินทางมาเป็นจำนวนมาก ด้วยวิธีการรักษาที่น่าทึ่ง รักษาให้หายได้ในเวลาอันรวดเร็ว และง่ายดายมาก คงจะมาเล่ารายละเอียดให้ฟังอีกครั้ง










และขอบพระคุณคณะอาจารย์ทุกท่าน ที่ได้สละเวลา แรงกายแรงใจ และทรัพย์สินเงินทองเพื่อเป็นค่าน้ำมัน ร่วมเดินทางไปทำกิจกรรมในครั้งนี้

อาจารย์เม้าท์ สแกนกรรม งานหนักมาก เพราะมีผู้ป่วยรอคิวสแกนกรรมกันยาวเหยียด





อาจารย์จักษวัชร์ อาจารย์ศิ ก็รับหน้าที่ในการรักษาอย่างต่อเนื่องมาตั้งแต่ช่วงเย็น ในขณะที่คณะของอาจารย์เม้าท์ และอาจารย์โคมฉายยังเดินทางมาไม่ถึง







บางรายมีอาการหนักมาก ก็ต้องให้ท่านอื่น ๆ ช่วยด้วย อาจารย์หนุ่ย เทพบุตรชาวดิน อาจารย์กัลยา อาจารย์แพท ได้เข้ามาช่วยในบางรายที่มีอาการหนัก ไม่สามารถเยียวยาได้เพียงคนเดียว จึงต้องรวมพลังในการรักษาร่วมกัน

ขอขอบคุณอาจารย์ทุก ๆ ท่าน เพื่อน ๆ สมาชิกทุกท่าน ที่ได้ร่วมทำกิจกรรมของกลุ่มประสานงานเพื่อการเตือนภัย(เขากะลา) ที่แม่เมาะ จังหวัดลำปางในครั้งนี้ค่ะ

 

โมทนาบุญกับอ. สุดใจ ค่ะ
หนทางพิสูจน์ม้า กาลเวลาพิสูจน์คน ;ปรบมือ

 

รูปจากทีมงานแม่เมาะ

ขอส่งรูปจากทีมงานคุณกังวาล แม่เมาะครับ

 

สุภาพสตรีในรูปที่กำลังได้รับการรักษา ได้มาให้ตรวจกรรม
ระบบได้ส่งภาพมังกรสีทอง กำลังอาวะวาดอยู่บนสวรรค์
จนเทวดาเดือดร้อนไปทั่ว แม้พระโพธิสัตว์กวนอิม จะว่ากล่าวตักเตือนอย่างไร ก็ไม่ฟัง

จึงมีพระบัญชามาจากเจ้าสวรรค์ ให้ลงโทษมังกรตนนี้ ลงมาจุติในภพภูมิมนุษย์
ภาพมังกร หัวดิ่งลงมายังโลกมนุษย์

นับว่าเจ้าสวรรค์ยังมีเมตตาที่ให้มาจุติเป็นมนุษย์
อย่างน้อยก็ยังมีโอกาสได้บำเพ็ญบุญ ชดเชยกรรมชั่ว ที่ได้กระทำมา

สุภาพสตรีท่านนี้ พอได้ฟังเรื่องราวที่เล่าตามภาพที่ส่งมา
ถึงกับมีอาการน้ำตาคลอ และกล่าวว่า

เป็นผู้ที่ชอบมังกร มาก และเคยสร้างมังกรพันเสา ถวายวัดจีน ที่ราชบุรี
และมีองค์พระแม่กวนอิม สักการะบูชาอยู่ที่บ้าน
มีวันหนึ่งนำพระแม่มาล้างทำความสะอาด ปรากฏว่าได้ทำนิ้วพระแม่หัก
และอีกครั้ง ได้ทำให้ท่านหลุดจากมือ

ชีวิตเคยรุ่งเรืองมาอย่างสูงสุด เพราะเป็นผู้มีบารมี มีศักดิ์ศรีสูง ซึ่งมาจาก
ภพภูมิมังกร แต่ ณ ปัจจุบัน ร่วงติดดิน เหมือนมังกรที่กล่าวไว้ตอนต้น
ที่กำลังดิ่งหัวลงมายังโลกใบนี้

เหล่าเทวดา ที่เคยถูก มังกร อาวะวาด ทำร้าย ทำลายความสงบ
ก็ลงมาให้โทษ ตามกฎแห่งกรรม

จึงให้สุภาพสตรีท่านนี้ ไปทำการขออโหสิกรรม ขอขมากรรม ต่อเหล่าเทพเทวดา ฟ้าดิน
และองค์พระโพธิสัตว์กวนอิม เพื่อขอสำนึกบาป


ภาพเรื่องราวเหล่านี้ เหมือนดั่งนวนิยายจีน
ไม่นึกว่า จะมีจริง ถ้าไม่มีการมาให้ตรวจกรรมก็จะไม่รู้


ในคืนวันนั้น ยังมีอีกสองท่าน ที่เคยเกิดเป็นมังกร มาก่อน

และมีอีกหลายท่าน ที่มีเจ้ากรรมนายเวร อาฆาต อย่างแรง

มิน่า เจ้ากรรมนายเวร ถึงได้กีดขวางการเดินทาง
ทำให้เสียเวลาในการเดินทางถึง ๔-๕ ชั่วโมง


อะไรๆ ก็เกิดขึ้นได้ อย่าตีกรอบ

ด้วยบุญกุศลของข้าพเจ้า ขอให้ทุกท่านที่มีทุกข์จากผลกรรมที่เคยทำกับเจ้ากรรมนายเวรมาในอดีต
จงดลจิตดลใจให้เจ้ากรรมนายเวรอโหสิกรรมให้
ทุกข์ทั้งหลายจะได้บรรเทาเบาบาง และ หมดไปในที่สุด

สาธุครับ

 

มาแจ้งข่าวเพื่อทราบ
ในฐานะที่เดินทางไปทริปนี้
ตอนแรกนึกว่าอยู่ใกล้ๆ แถวๆ สระบุรี
เลยรับปากเต็มที่กับอาจารย์เม้า
พอเช็คอีกที เอาละครับ อยู่ติดเชียงใหม่
เอาก็เอา เดินทางก็เดินทาง
ได้รับการยื่นยันด้วยการรับหมายเลขโทรศัพท์ใหม่ 0xxxxx1311
หลังจากนั้นวันเดินทาง ได้รับการยืนยันอีกครั้ง ด้วยหมายเลข 131
ตัวเลข 131 เป็นตัวเลขบนตาชั่ง
มาถึงจังหวัดตากได้รับการยื่นยันด้วยหมายเลข 510
จนต้องใช้เวลาไปตามที่อาจารย์เม้าบอก 4-5 ชั่วโมง
510 หมายเลขหลักกิโลที่รถจอด เพื่อส่งวิญญาณข้างทาง
และยืนยันต่อด้วยหมายเลข 15100 ค่ายางรถยนต์และอื่นๆ
กลับมาถึงบ้านก็ยืนยันหมายเลขเดิม หวยกินไป เกือบ 3000 บาท
นึกว่าตัวเลขให้โชคครับ ปรากฏว่าไม่ใช่โชคลาภ อิอิ สมน้ำหน้าตัวเอง มากมาย
ผมไปก็ไม่ได้ไปทำอะไรมากมายครับ
เพราะตอนที่ไป รู้สึกว่าจะมีจานบินตามติดไป 2 ลำ
บอกน้าเม้า น้าเม้าทำหน้าเฉยๆคล้ายๆกับ ไม่เชื่อ ระหว่างทาง
เลยร่อนลงมาโชว์ ให้รถคณะของคุณ พลูโต 47 เห็นซะเลย
ผมก็เลยมั่นใจว่า ยานปฏิบัติการกู้ชีพ มาด้วย
---------------------------------------------
หลังจากนั้นได้เดินทางไปที่ กังวาลรีสอร์ท (ชื่อนี้หรือเปล่าไม่ทราบ) พบคนมากมาย
ก็เลยร่วมด้วยช่วยกัน
วิธีการรักษาที่ใช้รอบนี้
ใช้วิธีการเรียกเครื่องมือทางการแพทย์จากยานปฏิบัติการกู้ชีพ เกือบทุกราย
บางรายเรียกฝ่ายพยาบาลมาด้วย
ก็ประสบความสำเร็จในระยะเวลารวดเร็ว
ส่วนบางรายก็ไม่ประสบความสำเร็จ
ก็ยังไม่ร้อยเปอร์เซ็น อาจมีเรื่องกรรมเข้ามาด้วย
มีอยู่รายหนึ่งเป็นโรคนิ้วล็อก เรียกอุปกรณ์ลงรักษา
หายทันทีที่บอกให้กำมือ
แต่พอนั่งคุยกันอีกสักพัก กลุ่มซักใหญ่ขึ้น มีพี่กังวาน และใครอีกจำไม่ได้ พอเพลินๆ คุณป้าบอก นิ้วมือล็อกอีก คราวนี้ล็อกนิ้วเดียว นิ้วอื่นหาย
อยากจะหัวเราะเป็นภาษามนุษย์ต่างด้าว ว่า เฮ้ย...
ลองดึงเครื่องมืออย่างอื่นมาอีกก็ไม่สำเร็จ
ไม่รู้ติดอะไร
คงเป็นเพราะ เป็นครั้งแรกที่ใช้อุปกรณ์การรักษาพยาบาลจากยาน จึงทำให้การรักษาไม่เต็มรูปแบบ ถ้าคราวหน้ามีโอกาสร่วมเดินทาง จะได้ทดสอบอีกรอบ
รายพี่ชายของคุณกังวาล ก็เช่นกัน กลางคืนรักษาด้วยเครื่องมือ อาการเท้าปวม ดีขึ้น
และคล้ายกับหาย พอรุ่งเช้า เป็นอีก 555 ต้องศึกษาเครื่องมือจากสหายต่างดาวเพิ่มอีกแน่แน่ แต่มีโทรจิตบอกว่า การรักษาแบบนี้ คือการเทส ในเบื้องต้น ถ้าดีขึ้นหรือหาย แสดงว่ารักษา ได้ ถ้าไม่ดีขึ้นหรือไม่หาย ทางหน่วยงานที่รับผิดชอบเรื่องนี้ จะได้รีบปรับปรุงอุปกรณ์และยาวัคซีน เพื่อใช้กับมนุษย์ได้ สืบหนึ่งจากภูมิต้านทานของมนุษย์โลกกับชาวต่างดาวต่างกัน ภูมิต้านทานอันหนึ่งที่มนุษย์เป็นกันมากคือ แพ้เจ้ากรรมนายเวรครับ

สงสัยต้องส่งไปแสกนกับอาจารย์เม้าก่อน เมื่อตกลงกับเจ้ากรรมนายเวรได้แล้ว ค่อยมารักษา กับวิธีการนี้

ส่วนการรักษา แบบนี้ หลายคนงง โดยเฉพาะพวกที่นั่งดูอยู่ เพราะตาโคมฉายไม่ได้ใช้วิธีการสัมผัสผู้ป่วยเลย มีบางรายที่ตาโคมเผลอ ไปลองจับๆดูบ้าง เพราะเคยใช้พลังปราณอย่างอื่น แต่ก็มีเพียงไม่กี่ราย

ส่วนการรักษาต่อไป จะเป็นอย่างไร ไม่เกี่ยวกับตาโคม เพราะ เรื่องการปรับปรุงอุปกรณ์และวัคซีน ไม่ใช่หน้าที่ของตาโคม หน้าที่ของตาโคม คือเบิกเครื่องมือ พร้อมคณะผู้รักษาจากยานเท่านั้น ส่วนที่มีรูปตาโคมทำไม้ทำมือ นั้นคือการคอนโทรนอุปกรณ์ในการรักษาให้เข้าถูกตำแหน่ง เท่านั้น ไม่ใช่ใบ้หวย หรือบางทีก็ได้ลำแสงเลเซอร์มา ไม่รู้จะทำอะไรดี ก็เลยส่งไปตามตำแหน่งที่ผู้มารักษาบอกอาการ

รายงานเพื่อทราบ

 

เรทติ้ง นายแพทย์ใหญ่(พุง) แผนอนาคต พุ่งกระฉูด หยุดไม่อยู่..สาธุครับ

<TABLE class=tborder id=threadslist cellSpacing=1 cellPadding=6 width="100%" align=center border=0><TBODY id=threadbits_forum_2><TR><TD class=alt1 id=td_threadtitle_86674 title="">แนะนำ ข้อความจาก กลุ่มประสานงานเพื่อการเตือนภัย(เขากะลา) (44 คน กำลังดูอยู่) ( 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 ... หน้าสุดท้าย)
สุดใจเขากะลา
</TD><TD class=alt2 title="จำนวนตอบ: 11,436, จำนวนอ่าน: 595,372">

วันนี้ 07:12 PM
โดย โคมฉาย ​

</TD></TR></TBODY></TABLE>

 

ขออนุโมทนากับพี่ๆน้องๆที่เดินทางไปกับเขากะลาทัวร์ครั้งนี้ sponsor ใหญ่คือคุณกังวาลและครอบครัว ที่ได้ให้การต้อนรับอย่างดีเยี่ยม ไม่ว่าจะเป็นเรื่องที่พัก อาหาร และสถานที่ท่องเที่ยวที่น่าสนใจ โดยเฉพาะพิพิธภัณฑ์เฉลิมพระเกียรติฯ ทีแม่เมาะ อาจารย์ Bizan กลับมาถึงพิษณุโลก ก็ประชาสัมพันธ์เชิญชวนให้คนมาเที่ยวทันที

ทริบนี้มีสีสรรมากทั้งลูกทัวร์ที่มากหน้าหลายตามีทั้งดาราหน้าเก่าและหน้าใหม่ แฟนตาซีก็ไม่เบา เจอทั้งยานใหญ่ยานเล็ก

ขากลับแวะวัดพระธาตุสุโทนมงคลคีรี อยู่ที่อำเภอเด่นชัย จ.แพร่ มีภาพสวยๆเยอะ แต่ที่ภูมิใจนำเสนอจริงๆคือภาพกบนั่งซ้อนกัน 3 ตัว ทำให้ทราบว่านอกจากคนแล้วกบก็ยังซ้อนขันธ์เหมือนกัน แสดงว่ากบก็ต้องการออกจากทุกข์เหมือนคน 555

 

วันที่ 14 พฤศจิกายน 2552​

จุดนัดพบแรก​

ร้านอาหารอีสานต้นสน 2 จังหวัดนครสวรรค์​

คณะจากกรุงเทพฯ เดินทางด้วยรถยนต์ 2 คัน จำนวน 12 ท่าน นัดพบกันที่นครสวรรค์ โดยทานอาหารร่วมกัน โดยมีทีมนครสวรรค์รออยู่ก่อนแล้ว​

ประมาณ 11.30 นาฬิกา คณะจากกรุงเทพฯ เดินทางถึงนครสวรรค์ และรับประทานอาหารร่วมกัน ก่อนเดินทางไปยังจังหวัดลำปาง​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

 

เพิ่งกลับมาถึงค่ะ
ก่อนอื่นขออนุโมทนาบุญคุณกังวาลและครอบครัว และคณะผู้เดินทางทริปแม่เมาะทั้งหมดด้วยค่ะ

ของตัวเองก็เป็นงานเหมือนกัน กำลังสงสัยเขก็ส่งรถมานำหน้าตอนเลี้ยวไปอ.เขาค้อ ทะเบียน 7717

งานสัญจร ได้โต๋เต๋ไปถึงภูหินร่องกล้า ไปได้สัจจธรรมเรื่องภัยพิบัติที่ลานหินปุ่มและลานหินแตก (จะเล่าให้ฟังภายหลัง) ข้อแรกคือถ้าจะหลบภัยต้องหัดเดินทางไปก่อนภัยมา ข้อสองคือ อย่าเชื่อข้อมูลที่ถามคนตามทาง เพราะเขาไม่เข้าใจที่มาที่ไปของเราหรอก

สุดท้ายปิติสูงสุด ได้ไปถึงวัดป่าภูทับเบิก นมัสการหลวงพ่อวัชระท่านเจ้าอาวาส นอกจากท่านจะเมตตาสามีสงเคราะหืเรื่องความเจ็บป่วยให้ ท่านยังเทศน์เรื่องการออกทุกข์จากธาตุสี่ขันธ์ห้าให้กับสามีอีกด้วย

ขาไปทานข้าวเที่ยงร้านบัวตอง ขากลับก็มื้อเที่ยงร้านบัวตองเหมือนกัน หลังจากโทรรายงานตัวกับพี่วิจิตร ในฐานะที่มาถึงแดนพี่ท่าน

ขอรายงานตัวสั้นๆแค่นี้ก่อนนะคะ

ปล. เงินทำบุญพระประธาน ดร. กรณ์กาญจน์ ดร. วิลวิโอ นายอารัณย์ ขอสมทบสร้างพระประธานวัดอัมพวันค่ะ

ส่วนค่าต้นไม้ 800 (600+200) บาทและค่าถมดิน ขอสมทบทำบุญตามพี่วรรณศรัทธาค่ะ

 

เดินทางมาถึงจังหวัดตาก คันแรกคุณ pluto 47 และคันที่ 2 อาจารย์อ้วน เข้าจอดรอรถอาจารย์โคมฉายที่ปั๊มปิโตรนาส จังหวัดตาก

และเข้ายึดร้านกาแฟสด เป็นที่สังสรร ด้วยมีแอร์เย็น ๆ เหมาะสำหรับนั่งพักทานกาแฟ และรอสมาชิกอีก 1 คัน

แต่พอโทรกลับไปถาม ปรากฏว่า รถอาจารย์โคมฉาย ที่ขับโดยอาจารย์เม้าท์เกิดปัญหา ถนนที่ชำรุดตลอดเส้นทางทำให้ยางรถยนต์ และล้อเกิดชำรุดขับต่อไปไม่ได้

คุณ pluto 47 จึงพาอาจารย์หนุ่ย เทพบุตรชาวดิน ขับไปยังจุดที่ยางชำรุด ซึ่งห่างไปประมาณ 14 กม.

จากนั้น ได้พบกับน้องชายของ ผศ.ศุภสิทธิ์ ซึ่งมารอรับพระที่จะนำมาฝากให้ ผศ.ศุภสิทธิ์ น้องชายของท่านได้เดินมาพบกับคณะที่ปั๊มน้ำมัน และได้พบกับอาจารย์เม้าท์ พร้อมทั้งเป็นธุระ นำอาจารย์เม้าท์ไปยังร้านขายยางรถยนต์เพื่อทำการเปลี่ยนยาง

เพื่อนสมาชิก ได้รอให้กำลังใจอยู่ที่ปั๊มแห่งนั้น

อาจารย์จักษวัชร์ ซึ่งได้โทรมาสอบถามการเดินทางเป็นระยะ ๆ และได้โทรแจ้งว่า ตอนนี้ มีคนไข้มารอเป็นจำนวนมากแล้ว และท่านก็ได้รักษาไปบางส่วนแล้ว น่าจะส่งทีมแพทย์แผนอนาคตล่วงหน้ามาสมทบก่อนสักชุดหนึ่ง

ดังนั้น ประมาณ 16.00 นาฬิก จึงได้จัดทีมชุดแรกเดินทางไปก่อน คือรถอาจารย์อ้วน โดยมีผู้โดยสารจำนวน 8 ท่านร่วมเดินทางไปด้วย

 

เดินทางมาถึงแม่เมาะ จังหวัดลำปางประมาณ 18.00 นาฬิกา และเข้ามาในศูนย์ฝึกอบรมฯ ประมาณ 18.30 นาฬิกา

คุณกังวาล ได้กรุณาให้ภรรยา ขี่รถมอเตอร์ไซด์มารอที่หน้าป้อมยามศูนย์ฝีกฯ เพื่อพาคณะเข้าไปยังอาคารที่พัก

ได้พบกับคุณกังวาล เจ้าภาพ และอาจารย์จักษวัชร์ อาจารย์กัลยา อาจารย์แต และคุณชูศรี ซึ่งเดินทางมารออยู่แล้ว

พร้อมทั้งผู้ที่เดินทางมารอคณะแพทย์แผนอนาคต และอาจารย์เม้าท์เพื่อสแกนกรรม มีจำนวนเกือบ 20 ท่าน และยังทะยอยมาเรื่อย ๆ

บุตรชายของคุณกังวาล ได้กรุณาพาคณะขึ้นไปยังห้องพักที่ได้จัดไว้ ซึ่งห้องพักสวยงาม น่าพักมากทีเดียวค่ะ

ในห้องชุด 1 ชุด จะมีห้องโถงกลาง พร้อมแอร์ ตู้เย็น และมีห้องนอนอีก 2 ห้อง ในห้องชุดนั้น

ได้รับเกียรติจากนางแบบหวานใจอาจารย์เม้าท์ กรุณาเป็นพรีเซ็นเตอร์ให้ค่ะ

 

จากนั้นไม่นานนัก อาจารย์ no.9 พร้อมภรรยา และคุณโสภา ก็เดินทางมาสมทบ

ได้ไปลงทะเบียนรายชื่อ ของผู้ร่วมเดินทางเข้าร่วมกิจกรรมในครั้งนี้ พร้อมรับป้ายชื่อจากคุณกังวาล






เจ้าภาพเชิญรับประทานอาหาร ซึ่งเป็นอาหารแบบบุฟเฟ่ ซึ่งมีกับข้าวหลายอย่างไว้รับรอง และขนมมากมาย ผลไม้ กาแฟ มีไว้พร้อม

ฟ้องด้วยภาพค่ะ อาหารอร่อยมากแค่ไหน ดูได้จากการก้มหน้าก้มตารับประทาน ไม่ยอมห่างจากจานข้าวเลยสักคนเดียว

 

ยังอยู่ในช่วงรับประทานอาหารค่ะ

 

ภาพเมื่อ 12 กันยายน 2552 ครอบครัวคุณกังวาลเข้าฉากในบทของผู้ร่วมแสดง จากภาพข้างบนจะเห็นว่าสมาชิกในครอบครัวแสดงได้ดีมาก โดยเฉพาะบทบาทผู้เก็บภาพ เริ่มจากภาพแรก น้องแซล (ลูกสาวคุณกังวาล) ถ่ายวีดีโอ ก่อนที่จะยื่นให้คุณพ่อในภาพถัดมา แล้วน้องแซลก็นั่งคู่กับคุณแม่ณัฏฐ์ (ภรรยาคุณกังวาล) คอยให้กำลังใจคุณพ่อ และพี่กั๊ต (ลูกชายคุณกังวาล) ที่ทำหน้าที่เก็บภาพภายในงาน อีกความประทับใจที่มีต่อครอบครัวคุณกังวาล คือ เตรียมป้ายชื่อมาเองค่ะ

จึงไม่ใช่เรื่องแปลกเมื่อถึงคราวที่ครอบครัวคุณกังวาลแสดงบทเจ้าภาพได้อย่างยอดเยี่ยมเป็นที่ประทับใจของผู้เข้าฉากอย่างยิ่ง ขออนุโมทนาบุญกับครอบครัวคุณกังวาลเป็นอย่างยิ่ง และขอให้เจริญในธรรมยิ่งๆ ขึ้นค่ะ

พี่กั๊ตมีข้อสังเกตค่ะ เอ... ทำไมคนที่ลงชื่อแถวบนๆ ไม่มีใครยอมแสดงความประสงค์ว่าจะรับสแกนกรรม หรือรับการรักษาจากแพทย์หมดทางเลือกซักราย คุณพ่อกังวาลเลยตอบว่า อ้าว... นั่นเป็นชื่อของท่านอาจารย์นี่นา

ต้องขอชมพี่กั๊ตค่ะ งานเยอะแค่ไหน พี่กั๊ตก็สู้ไหวค่ะ แถมคล่องอีกต่างหาก ขอปรบมือให้พี่กั๊ตค่ะ ;ปรบมือ
สำหรับน้องแซล มีโอกาสได้นั่งทานอาหารมื้อเย็นด้วยกันค่ะ เป็นเด็กน่ารัก ช่างเจรจาค่ะ :VO

 

ขออนุโมทนากับอาจารย์จุกที่ได้ให้การรักษาโรคให้กับแม่ครัวใจดี ฝีมือทำข้าวต้มเยี่ยมยอดจริงๆ ค่ะ ตามด้วยการฝากกล้วยน้ำว้า กล้วยหอม ให้กับทีมงานไว้เป็นเสบียงระหว่างเดินทางด้วยค่ะ ขอบพระคุณเป็นอย่างยิ่งค่ะ

 

จากนั้น อาจารย์จักษวัชร์ และอาจารย์ศิ ทานะบารมี ก็เริ่มทำการรักษาผู้ป่วย โดยมีผู้เดินทางมารอรับการสแกนกรรม และรักษาเป็นจำนวนมาก

สถานที่ทำการรักษาผู้ป่วย อาจารย์จักษวัชร์ ได้เดินออกไปดูยังลานกว้างด้านนอก ใต้ีหลังคาสีขาว พบว่าจุดนี้มีพลังงานซึ่งเป็นอุปกรณ์จากต่างดาวส่งลงมามากเป็นพิเศษ จึงเลือกจุดนี้เป็นจุดทำการรักษาผู้ป่วย

บางท่านรักษาอาการป่วยเรื้อรังมานาน รักษาแล้วอาการดีขึ้นทันที

แต่บางราย อาการหนักมาก บางรายตามองไม่เห็น และมีเจ้ากรรมนายเวรมาก ต้องรออีกคณะมาสมทบ รอให้อาจารย์เม้าท์มาสแกนกรรมก่อน และขอเจ้ากรรมนายเวร และรออาจารย์โคมฉายช่วยรักษาอีกแรงหนึ่ง

บางท่านรักษาแล้วอาการเจ็บป่วยหายเลยในขณะันั้น บางท่านก็ต้องใช้หลาย ๆ คน หลาย ๆ อาจารย์ช่วยกันส่งพลังให้ จึงจะรักษาได้

เช่นรายนี้ จากการที่เป็นมานาน และพอไ้ด้รับการรักษาจากคณะแพทย์แผนอนาคต จากคนหน้าตาดำคล้ำ กลายเป็นคนหน้าขาวผ่องทันที ที่รักษาหาย

คงต้องรอให้อาจารย์จักษวัชร์มาเล่าการรักษาให้เพื่อน ๆ สมาชิกฟังเองค่ะ

ส่วนอีกท่านหนึ่งเป็นแม่ครัวทำข้าวต้มให้ทาน ติดใจการรักษาของอาจารย์จักษวัชร์มาก เพราะรักษาอาการปวดหัวเรื้อรังมานานหายไปแล้ว

 

มองผ่านยิ้มหวานของอาจารย์ pkanlaya และอาจารย์หมู จะเห็นสาวน้อยผู้ร่าเริง เธอคือ น้องแซล (ลูกสาวคุณกังวาล) ค่ะ

 

ผมเองก็ต้องขอกราบขอบพระคุณพี่กังวาล และครอบครัวเป็นอย่างสูงด้วยคนนะครับ ที่ได้กรุณาเสียสละ และให้การต้อนรับกับทุกๆ ท่านได้อย่างดียิ่ง ด้วยความอบอุ่นและประทับใจมากครับ แถมยังเป็นโอกาสที่ดีที่ทำให้ได้เที่ยวชมวิวดีๆ สถานที่สวยๆ ซึ่งก่อนหน้านี้ผมเองก็มีความเข้าใจเพียงว่า อ.แม่เมาะก็เป็นเพียงแค่เหมืองแร่ถ่านหินอย่างเดียวเท่านั้น นี่ถ้าพี่กังวาลไม่ได้ให้โอกาสชักชวนให้ไป ณ สถานที่แห่งนี้ เพื่อนๆ พี่ๆ หลายๆ ท่านก็คงจะไม่มีความคิดที่จะไปแวะชมแวะเที่ยวยังสถานที่แห่งนี้เลยในชีวิตก็เป็นได้ครับ

และคำว่า "โอกาส" อีกอย่างหนึ่งก็คือ ในช่วงหัวค่ำของวันเสาร์ที่ 14 พ.ย. หลังจากที่รถคันของผมได้มาสมทบกับคณะเพื่อนๆ ชุดแรกที่ได้เดินทางมาถึงยังบริเวณสถานที่พักแล้ว พี่แพทซึ่งก็ได้เดินทางมาพร้อมกันกับกลุ่มฯ ชุดแรกเช่นเดียวกัน ก็ได้ชวนผมเดินห่างออกมาจากหลายๆ ท่านที่จับกลุ่มสนทนากันอยู่เล็กน้อย แล้วก็บอกกับผมว่ามีผู้ที่รอผมอยู่ที่นี่จำนวนหลายดวงจิตมาก รอให้ผมมาปลดปล่อยอยู่ เนื่องจากเคยร่วมรบกันมาอะไรประมาณนี้หละครับ ผมเองก็ยอมรับว่าไม่มีความสามารถพิเศษอะไรในการมองหรอกครับ แต่ผมก็ได้ตั้งจิตอธิษฐานให้ท่านทั้งหลายเหล่านั้น ได้กล่าวอนุโมทนารับบุญบารมีจากสิ่งศักดิ์สิทธ์สูงสุดทั้งหลายตั้งแต่คุณพระรัตนตรัยเป็นลำดับลงมา จนถึงบุญบารมีของผมเองที่อาจเคยทำไว้ทั้งหมด แค่เพียงอึดใจเท่านั้นเองละครับ พี่แพทก็บอกว่าเรียบร้อย ท่านเหล่านั้นได้ขึ้นไปหมดแล้ว ผมเองก็รู้สึกว่าขนลุกขนพองค่อนข้างมากถึงมากจัดเหมือนกันละครับ

แต่จะอย่างไรก็ตาม จะจริงเท็จอย่างไรก็แล้วแต่ แต่คำว่า "โอกาส" นั้นอาจจะสำคัญสำหรับเราเอง และอาจจะสำคัญยิ่งสำหรับผู้อื่น ซึ่งเราเองก็อาจจะคาดไม่ถึง และที่สำคัญคืออาจไม่มีคำว่า "โอกาส" ในบางสิ่ง หรือหลายสิ่งมาหยิบยื่นให้เราเห็นในช่วงชีวิตของเราอย่างง่ายๆ มากนักก็เป็นได้ครับ

ขออนุโมทนาครับผม