รวมเรื่องเล่าทะลุมิติจากยายผีป่่าจอมโม้(ตำนานรักสามเส้าเจ้านางแห่งขอม)

กำลังสนุกคั่นกลางหน่อยนะยาย อาทิตย์นี้คุณนายวัชได้เวลากินบุฟเฟ่ได้ยังนิ..ฝันเห็น.อึ..
มาเป็นอาทิตย์แล้วนะยาย เขาว่าจะโชคดีหรือเกือบโชคดีหนอ...จะได้ทุ่มสุดตัว จากตัวละ 5 บาทเป็นตัวละ 10 บ.บอกให้ลุ้นหน่อยสิคะคุณยายผีป่า..หุหุ

 

ฝันว่าเห็นอึนี่ไม่ค่อยดีค่ะ มีคนใส่สีป้ายความ ต่อหน้าว่าดีลับหลังมันนินทา เช่นว่า ต่อหน้าพูดว่า คุณวัชจ๋า วันนี้สวยจังเลย แต่ลับหลังกลับพูดว่า "เชอะ! ที่สวยขึ้นมานี่ก็เพราะได้อ่านเรื่องเล่าทะลุมิติจากยายผีป่าต่างหากเล่า เพราะใครเข้าอ่านกระทู้นี้แล้ว จะสวยจะหล่อและรวยเอาๆทันตาเห็น"

ส่วนลาภลอย ฝันเห็นอึจะเป็นทุกขลาภ แต่ถ้าฝันว่ากินอึเข้าไปหรือนอนจมอึเปรอะเต็มตัว ตกถังอึยิ่งมีหนอนไต่ยั่วเยี้ยเนี่ยให้รอรับโคได้เลย

หากไม่ได้งวดนี้ก็งวดต่อไปอีกสองงวด ให้ตามเลขเก่า

เขาว่าเวลาซื้อหวยให้ซื้อด้วยอารมณ์สบายๆ จิตใจผุดผ่อง ถ้าเครียดเก็บกดหรือกดดันอย่าไปซื้อพลังมันจะลบ เวลาจะตรวจล๊อตเตอรี่ก็อย่าใส่ใจ ให้มาดูหลังที่คิดว่า ไม่มีคนถูกแล้วรางวัลที่หนึ่ง

ยายผีป่าเคยซื้อทิ้งเพราะสงสารคนแก่ที่มาขาย ซื้อแล้วไม่สนใจตรวจ สามเดือนให้หลัง แม่ไปเจอ เสร็จโจร แม่ได้ไปสามตัวบนสองคู่ แจ้นไปซื้อสามนิ้วน้ำแดงมาก๊งกับข้างบ้านสบายอุรา


แต่ถ้าจะตีเป็นหวยนะคะ ให้ตีเป็น ๖ กับ ๑ หรือ ๙ นะคะ

 

อนุโมทนา สาธุ คะยายผีป่า...เดี๋ยวตามไปดูตำหนักเจ้าแม่ตองก่อนนะคะ..

 

บอกแล้วว่า ถ้ายายผีป่าคำนวณเลขจากเลข ๖ ตัวงวดก่อนหน้า มักจะเข้าเลขวิ่ง นี่ลอย ๔ แต่ก็ใกล้นะคะ เพราะมี ๔๑ ส่วน ๒๘ นั้น เคยบอกว่า ๒ กับ ๕ ตัวเดียวกัน รู้ๆ ในจิตว่างานนี้ต้องมี ๕ มี ๘ มี ๑ มี ๔ และ ๐ แต่ไม่รู้จะเล่นตัวไหนดี พอจะเล่น ผัวก็ด่า พอหวยออก ด่าผัวว่า "ตัวขัดลาภ สั่งให้เล่น ๕๘ กับ ๖๘ ล่าง ดันบอกว่า ไม่ชอบเล่นสองตัว ได้น้อย เขาเล่นสามตัวบน และสามตัวล่างหมดเลย

นี่ถ้าออก ๕๘๐ บน นะคะ ยายผีป่ารวยเละเลยหละ เล่นตัวละ ๒๐ บาท แหะๆ

 

มา กี๊สสสสสส รออยู่นะเอื้อมจ๋าาาา

 

รอเดี๋ยวเดียว ....ไปหาอะไรลงท้องก่อน พยาธิมันประท้วงกันใหญ่แล้ว เดี่ยวมันโกรธหาว่าเลี้ยงดูมันไม่ดี แช่งชักหักกระดูกขึ้นมา แย่เลยเรา

นี่ดีนะคะ ที่เห็บหมัดเหาโลนมันเกรงใจ ไม่กล้ามาอาศัยสักเท่าไร เพราะมันบอกว่า "คนอะไรหว่า สกปรกเกินลิมิต อยู่ไปเสียเกรดหมด"

 

พยาธิเลิกประท้วงเมื่อไหร่รีบกลับมานะคะยาย..บอกพยาธิไปรับจ๊อบประท้วงที่อื่นดีกว่าไหมได้ตังค์ด้วยนะ หุหุ

 

แหม..น้องวัชคนสวย อย่าชวนเขวเข้าการเมืองสิคะ อิอิ

 

ทานข้าวบ้างนะคะยาย...

หุ่นดีเกินไปแล้ว....อิอิ

 

ปล่อยให้มิตรรักแฟนคลับรอคอยจนหนังตาล่างคล้ำไม่ต่างจากหมีแพนด้า

ขอขมาหากการมาช้าทำให้ท่านผู้ไม่มีงานมีการทำเป็นเรื่องเป็นลาว อุ้ย ราว ต้องทรมานกับการรอคอยครั้งแล้วครั้งเล่า

........................

ที่มารอนี่ สงสัยอยากรู้กันมากละสิท่าว่า ตกลงยายผีป่าจะเจอใครก่อน

...........................

วันงานครอบครูที่บ้าน บอกญาติธรรมทีม่าร่วมงานว่า "สงสารผู้ชายอีกหลายๆ ล้านคนที่ต้องมาอกหัก เพราะยายผีป่าตัดสิทธิ์พวกเขา หยุดที่ทิดเก๋เท่านั้น (คาดว่านะสำหรับตอนนี้ แหะๆ) "

..............................

เพราะไม่อยากก่อกรรมทำเวรต่อยอดกับใครอีก ใครที่เคยอธิษฐานมาตามหา มาขอเป็นคู่ ขอแจ้งไว้นะที่นี้ว่า "ขอโทษนะเจ้าคะ ที่ขอปิดยอดแล้ว ไม่ต่อยอดแล้ว" ไปที่ชอบที่ชอบใหม่กันดีกว่านะคะ

อย่าคิดมากละ ไปนิพพานไปเถอะ ...

...........................

ขึ้นมอต้นแล้ว เย้...นี่เท่ากับว่า "ฉันใกล้จะเป็นสาวแล้วนะ" แต่ทำไมเพื่อนร่วมชั้นเรียน โดยเฉพาะกลุ่มยายมัลลิกา (สมาชิกเว็บเหมือนกัน) เขาจึงเป็นสาวกว่าเรา ไปยืนเข้าแถวด้วยกัน ของพวกกลุ่มเขาเหล่านั้น มันมีอะไรเด่นออกมาบอกว่า "ชั้นแน่กว่า" ฮ่าฮ่า (นี่เพื่อนถ้าพวกตัวเองเข้ามาอ่านเจอนะ...เค้าชมนะไม่ได้ค่อนขอด แหะๆ)

...........................

ไอ้เราเนี่ยอาศัยว๊อกไปเรื่อย เลยสนิทกับคนไปทั่ว เออ...ขอกระซิบบอกเพื่อนกลุ่มสาวเกินวัยอย่างพวกตัวเองด้วยนะยายจูน (มัลลิกา) ยายนาง ยายสาระพัดกลุ่มแก๊งนางฟ้า มอ. ต้น ที่สาว สวย หมวย อึ๋ม และเรียนดี (ก็ห้องคิง ไม่ดีได้อย่างไรเล่า) เวลาเราอยู่ทีมพวกเธอแล้ว (ผีจับผลัก) ทำให้เราเด่นขึ้นมาทันที คือไปไหนมาไหน ทุกคนโดยเฉพาะหนุ่มๆ จะหันมาดูเราตาทันที จ้องที่เราจุดเดียว นานแสนนานเลยก็ว่าได้

......................................

รวมทั้ง รุ่นพี่ ม.ศ. ๕

ไอ้คนๆ นี้ ทั้งรุ่นพี่ รุ่นรองๆ รุ่นน้องอย่างเรา (แต่ไม่รวมเดี๊ยนนะค๊า) พุ่งเป้าหมายที่จะหวังช่วงชิงชัย ได้หัวใจและร่างกายชายตี๋ผู้นี้มาครอง

.............................

ไอ้เรานี่กะโปโล ...อาศัยเดินตามสาวๆ ไป

ว้าย...และแล้ว ตาต่อตามาประสาน ใจต่อใจเหมือนจะแตกแหลกราญ เมื่อสายตาของหนุ่มนั้นมองมานานแสนนาน...วุ้ย...มองข้อยทำไม มีปัญหาอะไร ถามมาเลย อย่ามองนานเดี่ยวใจละลาย..

เฮ้อ...ที่เขามองมานั้น ไม่ใช่อะไรร๊อก เขามาสารภาพตอนหลังว่า

"ที่เฮียมองเอ็งนะ เพราะเอ็งลืมรูดซิบกระโปรง แถมมีรอบคราบขี้มูกเกรอะจนเป็นด่างดวงตามเสื้อผ้า เฮียคิดในใจว่า อีเด็กคนนี้มันจะโตเป็นกับเขาไหม"

อ้าว...เราก็หลงคิดว่า มันจ้องเพราะว่า มันชอบสเปคแปลกเช่นนี้! ฮึ...

................................

เล่าข้ามช๊อตอีกแล้ว

..................................

คือตอนที่เจอหน้าตาพ่อหนุ่มตี๋รุ่นพี่จอมยะโส ทรนงว่า รูปหล่อ พ่อแม่รวย มันไม่มีอาการกรี๊ดเหมือนที่สาวๆ คนอื่นเป็นนะคะ คือจะมีความรู้สึกว่า "คุ้นเคยจังเลย เหมือนเคยเจอที่ไหนมาก่อน"


เขาก็เหมือนกัน เขาบอกตอนหลังว่า "คุ้นมากๆ"

ก็เวลาที่เดินเรียนตามอาคารต่างๆ ท่านเฮียหาได้เดินไม่ ขี่วิบากโมโนร่อนไปมา ลัดตัดสนาม แหม..เขาด่าเท่าไร ยิ่งทำ ย้ายกลับมาเรียนบ้านเกิด เลยโชว์ว่าข้าเด็กเต๊บว่างั้นเห๊อะ

..........................

วันที่มีงานโรงเรียน รุ่นพี่แสดงดนตรีกัน กลุ่มสาวๆ ไปกรี๊ด ส่วนเดี๊ยนนะรึ ไปทำเทียนขายกัน ได้เงินสนุกดี แต่ดันมีไอ้ตี๋ที่ใครต่อใครว่าเท่ และหล่อ เดินมาถามว่า "ใช่อีดำเด็กโรงบาลมั้ย"

เราก็ทำท่างง เพราะว่า ที่โรงเรียนไม่มีใครรู้จักฉายานี้เลย เขาก็ยืนรอคำตอบ

เดี๊ยนก็เลยยิ่งโมโห เอามือป้ายขี้มูกทีก่อนจะตอบไปว่า "จำผิดคนแล้วละมั้งพี่ นี่ชื่อเอื้อมเดือน นะ อ่านออกไหม" บอกพร้อมชี้นิ้วจิ้มไปที่ชื่อตรงหน้าอกเสื้อ... เขาก็ก้มมาทำท่าว่าตั้งใจเล็งเพื่ออ่านให้ออก เขาส่ายหน้า แล้วบอกว่า " แยกไม่ออกเลย! "

เราก็ถามว่าแยกอะไรไม่ออก เขาไม่ตอบแล้วเดินหนีไป

............................

หลายวันต่อมา นอนฝันอีกเช่นเคย ทีนี้จิตคิดไปว่า น่าจะเป็นไอ้หนุ่มคมเข้มที่พกหวีนั่นเป็นแน่ เลยพยายามสื่อไปที่เจ้าหนุ่มนั่น แต่ทำไมยิ่งกำหนดจิตสื่อหาเจ้านั่นผู้ที่เราคิดว่า มาดเท่เก๋ระเบิดสุดๆ คาดว่าคงใช่เจ้าชายนักรบอดีตผัวแห่งข้าฯ แต่ว่าภาพที่ปรากฏในจิตสัมผัสนั้น กลายเป็นไอ้รุ่นพี่หน้าตี๋ อ้า...นึกออกแล้ว ไอ้ตี๋ที่เราเคยไปดูคราก่อน สามตี๋ที่คิดว่าดูไม่จืดเอาเสียเลย ว้า..แล้วตอนนี้เหลือตี๋เดียว ตกลงมันเกี่ยวกับเขาได้อย่างไร หรือว่าเราได้ยินเพื่อนๆ คุยเรื่องเขามาก รุ่นพี่ก็มาคุย แม้กระทั่งพี่สาวเรายังสนใจเขาเลย เรืองของเขาเลยอยู่ในสมองเรามากไป เวลาคิดจะกำหนดจิต มันเลยเผลอมาที่คนๆ ที่เราไม่ต้องการเจอ แหม...เป็นไปไม่ได้ร๊อกที่ขอมมาเกิดใหม่เสียขาวเป็นจีนปานนี้..."


เลยสลัดการกำหนดจิตออกไป มาสนใจคำภาวนา สัมมาอรหัง ไปเรื่อยๆ

ภาพเลยหายไปจากมโนจิต จนหลับไป

..................................

รุ่งเช้าไปช่วยท่านแม่เข็นน้ำที่นาท้ายหมู่บ้านมาขายที่โรงพยาบาล

ขณะที่เข็นรถเข็นน้ำที่หนักเอาการช่วยแม่และพ่อนั้น มีเสียงรถยนต์มาบีบแตรไล่ข้างหลัง

เราก็คิดในใจว่า ...รถเบียดชิดซ้าย มีเลนส์ให้วิ่ง มาบี้ไล่เราทำไม เบื่อพวกคนรวย ชอบแกล้งคนจน"

เลยหันไปจะด่า แต่พอเจอหน้าคนขับ ด่าไม่ลง เพราะพ่อเราดันทักเขาก่อน ทักแบบกันเองด้วย

เขาเรียกพ่อเราอย่างคุ้นเคย เราก็เลยได้แต่ตั้งหน้าตั้งตาช่วยแม่ดุนรถเข็นน้ำต่อไป

เขาเอาเหล้าขาวฝากพ่อเราหนึ่งขวด ในใจคิดว่า " ไอ้บ้าเอ้ย...หาเรื่องให้พ่อฉันตีฉันอีกแล้ว เพราะทุกครัง้ที่พ่อเมา พ่อจะตีเราคนแรกเลย ข้อหากลัวใจแตก"

 

โห่ กำลังมันนะยาย เล่นมาปล่อยเรื่องแบบขาดตอนซะงั้น โหดจริงๆ เดี๋ยวเด็กๆ มันลงแดง ขาดใจตายกันหมดบอร์ดนะ เอ้า

 

คืนหนึ่งย่างเข้าหน้าหนาว อิฮั้นหาได้หลับอย่างสบายไม่ทั้งๆ ที่ไม่มีอะไรมากวนจิตกวนใจ แต่ทำไมมันจึงรู้สึกไม่ปรกติเลย เอ...หรือจะจริงอย่างที่คนเก่าๆ เล่าต่อมาว่า ...เวลาเด็กมันเริ่มแตกเนื้อสาว พวกสาวๆ แรกแย้มมักจะนอนไม่หลับ กระสับกระส่าย ในกายวูบๆ วาบๆ ...ว้าว...นี่ฉันจะเป็นสาวเต็มวัยแล้วรึนี่ ว้า...เมนส์ก็คงใหล้จะมีแล้วสิ อะไรที่มันไม่มี มันคงจะเริ่มมีแล้วสิ...ฮ่าๆ...คอยดูนะ ถ้าเป็นตัวเต็มวัย อุ้ย ว่ายังกะตัวเองเป็นยุงที่เข้าสู่ช่วงเต็มวัย เรียกว่า เป็นสาวเต็มวัยดีกว่า เอ...แสดงว่าตอนนี้ฉันกำลังจะเข้าสู่วัยเจริญพันธุ์กระมัง ดีใจหรือเสียใจดีน๊า การเป็นสาวนี่มันต้องมีคนมาจีบเนาะ มีคนมาขอหมั้นหมาย มาขอแต่งงาน ว้า...เซ็งเลย เพราะเรายังชอบวิ่งเล่นซ่อนแอบรอบหมู่บ้าน ชอบไปเดินเก็บขยะคนรวยมาทำเป็นคลังสมบัติของเราอยู่เลย โดยเฉพาะกล่องโกเต๊กซ์นี่นะคะ ชอบเอามาให้เด็กรุ่นเดียวกันที่เป็นผู้หญิงมันเอามาปิดกระดาษแก้วสีต่างๆ ใส่หูหิ้ว ทำเป็นกล่องเก็บเครื่องเขียนที่ฮิตกันจังสำหรับแก๊งค์เรา

.....................................

นี่ถ้าฉันเป็นสาว พวกนี้คงขาดหัวหน้าพาลุยหาขุมสมบัติเป็นแน่

นี่ก็เพิ่งเพลินกับการพารุ่นเดียวกัน รุ่นพี่ รุ่นน้อง ปีนขึ้นบนยอดตึกตอนกลางคืน เฝ้ารอรับสัณญาณจากยานอวกาศ จากมนุษย์ต่างดาว เพิ่งตั้งชมรมขึ้นมา กว่าจะปั่นหัวให้พวกเขาคล้อยตามเราได้นี่ปากเปื่อยปากแฉะตั้งหลายวัน ถ้าเราเป็นสาว เราคงซ่าส์ บ้า เพี้ยนไม่ได้ เพราะต้องวางฟอร์มเจี๋ยมเจี๊ยม ทำตาปรอยเดินบิดซ้าย บิดขวาช้าๆ เหมือนนางงามกระทงแถวบ้าน ต้องเอากลีบดอกชะบาสีแดงมาบี้ๆ แล้วทาแก้มให้ดูระเรื่อ ทาปากสีแดง ว้าย...เพื่อนๆ มันจะรับลุคนี้เราไหวไหมเนี่ย ขอเห๊อะ ชลอการเป็นแม่เป้ง โอ๊ะ ชลอการเป็นสาวก่อนได้ไหม ยังไม่อยากมีผัว อายุเพิ่ง ๑๓ นิดๆ เองจ้า

.................................

ทีนี้ความกลัวการมีผัว ทั้งๆ ที่หลวงปู่ก็บอกว่า จะมีผัวแน่นอน อย่างน้อยก็คนที่เขามาเกิดแล้วหนึ่ง กำลังมาเกิดอีกหนึ่ง

เราแค่อยากรู้เท่านั้นเองว่าเขานั้นคือใคร แต่ยังไม่อยากเป็นเมียใครแม้จะเชื่อว่า อดีตนั้นเคยเป็นผัวเราเนาะ

แหม..ก็ในอดีตภพ เราเหมาะที่จะมีผัวอยู่ร๊อก ก็พันธุ์เนื้อ นม ไข่ ปานนั้น คนสมัยก่อนนั้น เอวกิ๋วก็จริงนะ แต่อกเป็นอกเชียว ทัดดอกไม้วางไว้เดินไปหาบน้ำหลายกิโลยังไม่หล่นเลย

.........................................

ความกลัวเกิดจึงลนลุกขึ้นไปนั่งไหว้พระที่หิ้ง ตั้งจิตเพื่อขอครูบาอาจารย์ท่านสงเคราะห์ แล้วก็ภาวนาไปตามปกติ

มารู้ตัวอีกที เหมือนมีคนมาปลุก

" เรากำลังจะเกิดแล้ว อีกไม่กี่เพลา...เราจะเกิดกับหญิงชาวบ้านที่ทองผาภูมิ"

 

ติดตาม ตามติด ยังคอยอ่านกระทู้อยู่ตลอดนะคะคุณยายผีป่า

และก็ยังคอยคำแนะนำที่คุณยายเคยจะบอกอยู่ด้วย

ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนไปเปลี่ยนมา รักษาสุขภาพด้วยนะคะ

ส่วนตัวเองตอนนี้ป่วยๆหายๆมาหลายวันแล้ว แย่เลย

 

" น้าแป๊ะ รู้จักทองผาภูมิไหม" ยายผีป่าหาโอกาสถามน้าชายคนเล็กทีอายุห่างกันไม่มาก
น้าชายเมื่อก่อนบวชพระ และน้านี่เองที่พาหลานๆ เพี้ยนมากขึ้น เพราะชอบหลอกให้นั่งมองพระอาทิตย์ หลอกให้นั่งมองใบไม้จนกว่าใบไม้จะร่วงจากขั้วลงดิน ถึงขนาดที่ว่า ถ้าจองใบไม้ใบที่สั่งแล้วมันไม่หล่น ห้ามลุก!"



......................................

น้าชายตอบว่า "เคยอ่านในหนังสือ ว่าเป็นอำเภอทางชายแดนพม่า "จะรู้ไปทำไม " น้าชายทำท่าหงุดหงิดที่ซักมากไป

"ว่าที่ผัวหนูกำลังจะไปเกิดที่นั่น" ตอบตามจริง ทำเอาน้าชายเอามือหนาๆ มาเปิ๊ดกะโหลกจนมึน "เรียน ม. ยังไม่ทันจบจะมีผัวแล้ว แต่เอ็งว่าเขากำลังจะไปเกิด นี่แสดงว่ายังไม่เกิด กว่ามันจะเกิดเอ็งคงแก่แล้ว กว่ามันจะโตเป็นหนุ่ม คงอีกนาน มันไม่มีหรอกที่ผู้หญิงแก่จะได้ผัวหนุ่ม" น้าชายดูหมิ่นเราปานนี้ แต่หาได้เกลียดแกไม่ กลับคิดว่า "เออ..หวังว่าคงไม่เป็นเช่นนั้น คือไม่อยากคิดว่า จะเป็นจริง ที่เขากำลังจะไปเกิดและจะมาเป็นผัวเราในวันข้างหน้า นี่เราสิบสามแล้วนะ"


ไม่เอา ถ้ามีผัวเด็กเราคงแย่เป็นแน่...ถ้าเขาเกิดตอนนี้ อีก ๒๐ ปี เขาเป็นหนุ่ม เราก็ ๓๒ ไม่ไหวหรอก

"น้าๆ ถ้าเราจะมีผัว เราควรเลือกคนแบบไหนนะคะน้า" ยายผีป่าคาดคั้นเอาคำตอบแม้จะรู้ว่าคำตอบนั้นมักมาพร้อมมะเหงกแรงๆ ของน้าชายคนนี้

"ดูเหมือนว่าเอ็งจะแร่ดเกินตัวแล้ว เอาอย่างนี้ก็แล้วกัน ถ้าเป็นน้านะ น้าจะมีเมียต้องสร้างฐานะให้ได้ดีก่อน เพราะต้องเลี้ยงดูเขาให้ได้ดี ให้สบาย ไม่มีใครอยากได้ผัวจนหรอก และผัวเด็กนี่คิดดูสิ เห็นไหม เวลาเด็กใจแตกได้เสียกัน มันทำมาหากินกันเองเป็นไหม ผู้หญิงนั้นต้องได้ผัวที่มีงานการทำ มีอายุมากกว่า จะได้ดูแลเราได้" น้าสาธยายจนมีคำถามขึ้นมาว่า

"น้าทำยังไงจะมีผัวที่ดูแลเราได้ละ...หมายถึงอายุมากกว่าเรา"

"เขาบอกว่า เวลาทำครัวให้ร้องเพลงไปด้วย กินข้าวก็ร้องเพลงไปด้วย จะได้ผัวแก่และรวย" น้าชายบอกตามความเชื่อของคนสมัยก่อนๆ เล่าสอนต่อกันมา

มิแปลกใจที่คนแถวบ้านพัก และพ่อแม่พี่น้องจะตองทนฟังเสียงอันไม่ค่อยถูกคีย์เสียสักเท่าไรของอีนังเถิ๊กศรี (เริ่มเข้าสู่วัยเจริญพันธุ์ต้องเติมศรีเข้าไปหน่อยเนาะ)


ก็ทำกับ้ข้าว เข้าครัวเมื่อไร ร้องเพลงคลอไปทุ๊กที

"อีนาง*********สิฮ้องเพลงเวลากินข้าวทำไม เขาถอ เดี๋ยวสิมีผัวเฒ่า" แม่ร้องห้าม เพราะไม่รู้ว่าลูกสาวจ้องจะมีผัวสูงวัยกว่า เนื่องจากเกรงว่าจะได้ผัวเด็กแล้วต้องลำบาก

......................................

 

ว่าที่นางสาวเอื้อมเดือน สาวน้อย มอ. ต้น ยังคงซุกซนกับเพื่อนร่วมก๊วนเช่นเคย วิ่งเล่นซ่อนหารอบหมู่บ้าน แม้กระทั่งไปหลบในห้องเก็บศพของโรงพยาบาลก็พากันไปหลบ ตามซอกตามต้นไม้ เล่นไปหมด เล่นกลางคืนด้วย จะเล่นกันทีไม่ต่ำกว่า ๒๐ คน ใครเป็นทีต้องวิ่งหากันจนหอบ ใครปอดแหก ถือว่าไม่แน่จริง โดนล้อว่าเป็นคนใจเสาะ เพื่อนๆ เริ่มเสียงแตกหนุ่มกันมากขึ้น พ่อแม่ก็กลัวว่าเดี๋ยวมันเล่นจนลืมว่ามันเริ่มโตกันแล้ว ก้จะเตือนว่า เลิกเล่นเป็นเด็กกันได้แล้ว แต่ไม่มีใครฟังกันนะคะ ทุกคืนมันต้องมาจับกลุ่มก๊วนกัน ว่าจะหาเรื่องเล่นอะไรดี ตี๋จับก็ขี้เกียจแล้ว มีสองกรณีที่น่าฮิตที่สุดคือ ซ่อนหาเวลาค่ำ และหลังจากนั้น ก่อนเข้าบ้าน ขึ้นยอดตึกหอพักพยาบาล (ตอนนั้นเป็นตึกสูง ๕ ชั้น พวกเราตื่นเต้นมาก เราจะย่องไปนั่งริมขอบปูนดาดฟ้าตึก) เพื่อที่จะทำสัญญาณติดต่อกับมนุษย์ต่างดาว บางทีก็หลับกันบนนั้น พอน้ำค้างมันหยดใส่ปากมากๆ ก็เริ่มรู้สึกตัวกันทีละคนสองคน แอบย่องหนีกลับไปนอนบ้านกันเมื่อรู้สึกตัว แม้จะมีเสียงขู่จากจอมมารอย่างนังเถิ๊กว่า "ใครหนีกลับบ้านก่อนฟ้าแจ้ง คนนั้นเป็นหมา" และมีบางคนที่นอกจากจะขี้เซาแล้วยังอยากเห็นมนุษย์ต่างดาว ที่ยายผีป่าบอกว่า ฉันเห็นจานบินๆวนแถวบ้านเราบ่อยๆ มันเคยเอาตัวฉันไปบอกว่า จะมาหา ใครอยากเห็นมนุษย์ต่างดาว อยากขี่จานบิน ต้องรอกับฉัน ต้องทนจนกว่าจะได้สัญญาณจากพวกเขาให้รเาไปเจอพวกเขาได้" ยายผีป่าจึงมีคนรอกับยายจนฟ้าแจ้งส่วนมากจะเป็นผู้ชายทั้งนั้น ก็มีหกเจ็ดรายนะ ถือว่าเหนียวแน่น

แต่มีคืนหนึ่ง ...ตื่นมาไม่เจอใครเลย จึงรู้สึกกลัวที่ต้องอยู่คนเดียว และยังไม่กล้ากลับเข้าบ้าน เพราะขืนกลับเข้าบ้านตอนนี้ พ่อคงตีตายแน่เลย

ก็นั่งสมาธิไปเพื่อดับความกลัว (คนเราต่อให้แน่แค่ไหนนะคะ เวลาไม่มีก๊วนมันขี้ขึ้นสองทั้งนั้นแหละ)

นั่งภาวนาไป จิตเกาะที่กสิณดวงแก้ว

สักพักไปโผล่ที่ๆ หนึ่ง

...................................


ที่ดินที่ยังเขียวด้วยป่าไม้ รายล้อมด้วยเขา ที่นี่คือที่ไหน สาวน้อยสงสัย สักพักมีกระแสตอบมาว่า "เจ้าจะได้มาสร้างหลักปักฐานที่นี่ บ้านเจ้าจะเป็นบ้านสำหรับรวมญาติมิตรพี่น้อง ที่นี่คือบ้านเก่าของเจ้า ผัวเจ้าจึงมารออยู่ที่นี่ ทองผาภูมิ" ในสัมผัสนั้น เห็นบ้านในอนาคตเป็นบ้านขนาดใหญ่พอสมควร เห็นตัวเราเองกำลังเล่นกับลูกๆ จึงสงสัยว่า นี่คืออนาคตหรืออดีต กระแสตอบมาว่า "อนาคตของเจ้า"

......................................

"อาจารย์คะ ทองผาภูมินี่ไกลมากใช่ไหมคะ" เด็กผีเริ่มสงสัยมากขึ้น จนเก็บความอยากรู้ไม่ไหว ถามอาจารย์วิชาภูมิศาสตร์ ได้คำตอบว่า "ไปดูแผนที่เมืองกาญจนบุรีที่ปกหลังสมุดสิ ดูตรงขอบชายแดนติดพม่า นั่นแหละ เขตแดนตะวันตกสุดของประเทศไทย ทองผาภูมิ (สมัยก่อนเป็นทองผาภูมิ ที่อยู่ตะวันตกสุดขอบชายแดน แต่ตอนนี้เป็น สังขละบุรี)

บอกอาจารย์ว่า "สักวันหนูจะย้ายไปอยู่ที่นั่น" และบอกเพื่อนๆ และญาติด้วย เขาก็บอกว่า มีแต่คนเรียนสูงๆ จะได้ไปอยู่เมืองนอก นังนี่มันจะไปอยู่บ้านนอกโว้ย!

.......................

 

อ่านจนติดแล้ว เป็นยาเสพติดชนิดหนึ่ง ยังไม่ทันหายอยากเลย เอาอีกๆๆๆๆๆ

 

ตลอดเวลาส่วนตั้งแต่จำความได้ ส่วนมากเวลาวันเพ็ญนั้น ต่อให้ไม่นั่งสมาธิหรือไม่หลับในณาณภาวนาจนเห็นนิมิตแปลกๆ ก็ต้องเห็นเอง ทั้งตาในและตาเนื้อ

....................................


ขอรวบรัดตัดตอนมาถึงการได้เป็นนางสาววันสิบห้าดีกว่านะคะ

ก็ยังเป็นสาวน้อยขี้มูกเกรอะกรัง หน้าตาไม่น่าจะมีใครกล้าคิดว่ามันเป็นสาวแล้วเลยนะ ยังคงติดเล่นไม่ต่างจากก่อนหน้านี้เลย เพื่อนๆ เริ่มมีแฟน เขาเริ่มระอาที่จะมาเล่นกับเราแล้ว เราก็ต้องทำอย่างไรก็ได้ที่จะได้เพื่อนพวกนี้กลับมาเล่นกับเรา เราก็เลยต้องเล่าเรื่องการผจญภัยในโลกกว้างให้พวกเขาฟังเพิ่มเติมจากการนั่งรอยานอวกาศของมนุษย์ต่างดาวมาเยือนโลก

"ฉันจะบอกพวกแกให้รู้ อนาคตฉันจะไปอยู่ทองผาภูมิ ผืนป่าที่กว้างใหญ่ ลำธารน้ำตกใส อุดมไปด้วยทรัพยากรธรรมชาติ และที่สำคัญ แหล่งทองคำมากมาย ฉันรู้ฉันเห็น ห้อยๆๆๆๆ (สมัยนั้นยายผีป่าชอบทำเสียงเลียนละครหุ่นไล่กาของกันตนากระมังถ้าจำไม่ผิด เวลาเรารู้อะไร จะต้องบอกว่า "ห้อยรู้ ห้อยเห็น" ทำเสียงเหมือนแอ๊ดดี้ผีน่ารักประมาณนั้น แหะๆ

........................


ยายผีป่าชักจูงให้เพื่อนรุ่นพี่รุ่นเดียวกันและรุ่นน้อง มาฟังแผนการที่จะหาทางไปผจญภัยในโลกกว้าง เราจะไปหาแผ่นดินใหม่ของเรา เหมือนในหนังสือเรื่องอะไรน๊าจำไม่ได้ ที่เด็กกำพร้าพากันไปถากถางป่า ทำสวนทำไร่จนดูแลกันได้ สมัยนั้นเขาทำได้นะคะจับจองที่ป่ามาเป็ฯที่ทำกิน ทุกวันนี้ทำได้แต่ลักลอบเขตป่าไม้ เขต สปก.

...............................

ในที่ประชุมทุกคนสนใจฟังมาก และตั้งหน้าตั้งตาที่จะหาทางไปทองผาภูมิให้ได้ เราอยากเป็นผู้บุกเบิกป่าเขาลำเนาไพร เก็บเงินค่าขนมที่แม่ให้วันละ ๓ บาทบ้าง ๕ บาทบ้างไว้ค่าเดินทางไกล รบเร้าพ่อว่า "พ่อกู้เงินสหกรณ์ให้หน่อยสิ จะพาพ่อไปทองผาภูมิ เราไปจับจองที่กัน ในฝันที่นั่นคือบ้านของหนู พ่อเชื่อหนูเหอะ"

พ่อตอบว่า "ไปให้เป็นไข้ป่ารึ พ่อเคยไปเอาช้างไปลากซุง ไข้ป่าเยอะ จะไปไหนทีต้องไปเรือ ทางแม่น้ำแควน้อย เดินเลาะป่าที เสือมันจะมาขย้ำตอนไหนไม่รู้ พ่อเคยไป คนป่ายังไม่มีเสื้อผ้าใส่กันเลย" พ่อเล่าแบบเบื่อหน่าย แต่ลูกสาวกลับมองว่า "พ่อทอดทิ้งโอกาสที่ดีของชีวิตไป พ่อไม่มีนิสัยเป็นผู้บุกเบิกเสียเลย"

........................

รบเร้าพ่ออย่างเดียวไม่ได้ เลยไปรบเร้าเพื่อนน้าชาย

"น้าๆ จัดทัสร์ฉิ่งฉับไปทองผาภูมิได้ไหม หนูเพิ่งไปซื้อหนังสือ อสมท. อุ้ย..อสท. (ตอนนี้เปลี่ยนเป็น ททท. ) มา เห็นว่ามีที่เที่ยวน่าสนใจ กำลังบูมนะน้า หนูอยากไป พาไปหน่อยนะน้า"


ตกลงว่าปิดเทอมกลาง เพื่อนน้าชายจัดทริป ค่าบัตรรายละ ๒๕๐ บาท คนเต็มรถ แต่สุดท้ายรอขึ้นรถเก้อ ผู้จัดหางบได้ไม่พอคนติดค้างค่าตั๋วและส่วนมากผู้จัดใจป้ำแจกบัตรฟรีให้สาวๆ เลยอดไป พ่อกับแม่อุตส่าห์ให้เงินค่าเดินทางตั้ง ๕๐ บาท ไปขอยืมหัวหน้าพยาบาลมาให้ ดอกร้อยละ ๑๐ บาทเลยนะคะ

........................

พ่อไปอ้างว่า "เจ้านายช่วยมันหน่อยอีนางเอื้อมมันอยากไปดูที่ดินของมันที่ทองผาภูมิ มันบอกว่าจะไปสร้างบ้านที่นั่น"

เจ้านายพ่อแกรู้ว่ายายผีป่าชอบเอาความฝันมาเล่าเป็นจริงเป็นจัง แกเลยสงสาร กลัวมันจะกระอักเลือดตาย เลยยอมให้ยืมเงิน แล้วถ้าไม่มีเงินคืน ให้เจ้าตัวต้นเรื่องมาทำงานบ้านช่วยหักลบหนี้วันละ ๕ บาท โอ...ขอบพระคุณเจ้าค๊า

................................

 

และแล้วความฝันก็เป็นจริง เมื่อทางโรงเรียนจัดนำเที่ยว

โคราชกราบเท้าย่าโม ไปบางประจัน (บางระจันทร์) ก่อนเลยไปน้ำตกเอราวัณ เขื่อนเจ้าเณร และทองผาภูมิ ก่อนจะย้อนไปเที่ยวบางแสน พัทยา

.........................

ว้าว...พ่อแม่จ๋า เตรียมกู้เงินช่วยนางด้วยเน้อ (ในใจไม่กล้าบอกหรอกนะคะว่า จะไปดูว่าที่สามีที่เพิ่งมาเกิด ป่านนี้มันคงเดินได้ พูดได้แล้ว แต่ยังคงวิ่งแก้ผ้าอยู่) แต่ไม่บอกพ่อแม่ความจริงนะคะ กลัวอดไป

.......................

งานนี้ได้เดินทางจริง แต่ทริปมีการตัดทอน เนื่องจากมาถึงมืดค่ำ อดแวะบางระจันทร์ ซึ่งตลอดทาง ตื่นเต้น อยากไปบางระจันทร์เพราะเคยฝันถึงเช่นกัน แต่เขาเรียก บางประจัน

.............................

ไปเช้าที่น้ำตกเอราวัณ ไปขี้แตกที่นั่น ไม่มีเงินสองบาทที่จ่ายค่าเข้าห้องส้วม เพราะต้งประหยัดให้มากที่สุด จะเอาเงินไปวางมัดจำที่ดิน น้าน...เงินหนึ่งร้อยบาทที่เตรียมไว้มัดจำที่ดินในตอนนั้นมันช่างมีค่ามากจริงๆ เอาเงินใส่ชายเสื้อ หนังยางสีแดงมัดเสียแน่น หวงยังกะว่าพกเงินล้านปานนั้นเนาะ

......................

 

มหัศจรรย์พันลึกจริงๆค่ะยาย

ชีวิตจริงหรืออิงนิยายคะเนี่ย

สุดยอดค่ะ...

 

อ่านแล้วคิดถึงวัยเด็ก ชีวิตเหมือนยายผีป่าเลย ต่างแค่ตามหาผัว ของอีหล่านางน้อยวัช
มักพาเด็ก ๆ แถวหมู่บ้านเป็นนางรำ รำข้างถนนใต้ต้นไม้ใหญ่ ไผสัญญจรไปมา ก็คงว่า ไอ้เด็กกลุ่มนี้บ้าจริง ๆ อิอิ..มาเจอยายผีป่า บ้ากว่าอีก หุหุ