อย่าเพ่งโทษด้วยความสะใจ กรณี MJ ไมเคิล เเจ็คสัน โดย ดังตฤณ

<!--MsgFile=81-->

<CENTER><TABLE border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0><TBODY><TR><TD><TABLE border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" bgColor=#222244><TBODY><TR><TD></TD></TR></TBODY></TABLE></TD><TD bgColor=#000000 vAlign=top rowSpan=2><TABLE border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" bgColor=#444422><TBODY><TR><TD width=10>[SIZE=-3] [/SIZE]</TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR><TR><TD bgColor=#000000 colSpan=2 align=left><TABLE border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 bgColor=#444422><TBODY><TR><TD width=10>[SIZE=-3] [/SIZE]</TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE></CENTER>



ข่าวช็อกโลกในช่วงอาทิตย์ที่ผ่านมา คงไม่มีอะไรเกินการจากไปของไมเคิล แจ็กสัน
ผู้เป็นดาวค้างฟ้า บุญเก่ากับความเพียรใหม่ส่งผลให้เขาอยู่ในใจแฟนทั่วโลกตลอดมา
เป็นเวลายาวนานหลายสิบปีแม้กระทั่งวาระสุดท้ายคอนเสิร์ต This Is It ที่กำลังจะเปิดแสดงที่ลอนดอนก็มียอดจำหน่ายตั๋วรวดเร็วที่สุดคือ ๗ แสนใบขายเกลี้ยงภายในเวลา ๔ ชั่วโมง!

นั่นยืนยันเป็นอย่างดีว่าอายุอานามแม้ปาเข้าไป ๕๐ แต่บารมีทางการบันเทิงไม่เคยลดลงเลย
กลับดูจะเพิ่มขึ้นตามวันเดือนปีที่ผ่านไปด้วยซ้ำ จากรุ่นสู่รุ่น เขาไม่เคยครองใจคนยุคไหนไม่ได้
นับเป็นตำนานระดับโลกแบบเดียวกับเดอะบีทเทิ้ล และเอลวิส เพรสลีย์ คือถึงจากไป ก็มีคนอาลัยต่อ
คาดได้ว่านับเป็นศตวรรษเลยทีเดียว

มนุษย์เป็นสิ่งมีชีวิตที่แสวงหาความบันเทิงเป็นหลัก ฉะนั้น จึงไม่น่าแปลกหากบุคคลที่โลกจดจำและกล่าวขานถึงจะอยู่ในแวดวงบันเทิงกันเสียเป็นส่วนใหญ่

หากมองไมเคิล แจ็กสันโดยความเป็นชีวิตที่ยิ่งใหญ่ก็น่าถามว่ายิ่งใหญ่อย่างไร
เอาข้อเท็จจริงสักสองสามมุมมาฉายเป็นภาพกระทบใจกัน ผมอ่านสถิติที่ไมเคิลทำไว้แล้ว
ก็เกิดความรู้สึกกระทบใจอย่างใหญ่อยู่สองแง่

ภาพแรกคือเหตุการณ์ประวัติศาสตร์ MV เพลง Black or White ที่ออกฉายใน ๒๗ ประเทศทั่วโลก เมื่อวันที่ ๑๔ พ.ย. ๒๕๓๔ มีผู้ชมทางโทรทัศน์พร้อมกันราว ๕๐๐ ล้านคนพร้อมกัน! คุณลองนึกถึงเหตุการณ์ใหญ่ที่เกิดขึ้นในโลกนี้ และมีมนุษย์จำนวน ๕๐๐ ล้านคนรับรู้และเฝ้าติดตามพร้อมกัน
เหมือนทุกหย่อมหญ้าโกลาหลไปด้วยความคึกคักของผู้คนด้วยแรงดึงดูดอันทรงพลังของคนเพียงคนเดียว มันจะมีอะไรยิ่งใหญ่ไปกว่านี้อีกบ้างไหม?

เสียดายนะครับลองนึกๆดูแล้วแทนที่จะเป็นไมเคิล แจ็กสันให้หลวงพ่อปราโมทย์ไปปรากฏตัวบนเวทีที่มีคนติดตามกัน ๕๐๐ ล้านทั้งโลกคงสว่างไสวไม่มีอะไรเกินทีเดียวเราอาจได้ข้อสรุปว่า ทั่วโลกอาจกระเพื่อมไหวเปรี้ยงปร้างด้วยพายุบันเทิงลูกใหญ่แต่ยากหรือเป็นไปไม่ได้เลยที่ทั่วโลกจะสงบนิ่งสว่างไสวด้วยมหาสมุทรธรรมะไพศาล

อีกสถิติหนึ่งของไมเคิลที่ผมสนใจคือเขามีเงินแล้วแบ่งไม่ว่าจะเป็นทางลับหรือทางเปิดอย่างองค์กรกุศลที่ได้รับการสนับสนุนอย่างเป็นทางการก็ปาเข้าไป ๓๙ แห่ง ล้วนเป็นองค์กรระดับยักษ์ใหญ่ของโลกทั้งสิ้น

ใครจะด่าเขาอย่างไรก็คงไม่มีความสามารถช่วยโลกได้เท่าเขากันสักกี่คน ผมเองไม่ชอบความเป็นต้นแบบลูบเป้าของเขาเลยไม่ชอบต้นแบบของจินตภาพปีศาจเต้นได้ ที่เขาฝังไว้ในความทรงจำของแฟนๆที่นิยมเลียนแบบตามด้วย แต่ก็ยิ้มให้กับวิธีใช้เงินของเขาเสมอการหว่านเงินช่วยใครต่อใครยามมั่งมีศรีสุขนั้นไม่ใช่เกิดขึ้นกับเศรษฐีทุกคน เพราะของแบบนี้มีเงินอย่างเดียวไม่ได้ ต้องฉลาดในการให้ด้วย ถ้าใจไม่เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ยิ่งใหญ่จริง อย่างไรก็คงคิดไม่ออกว่าจะเอาเงินที่มีอยู่ไปทำอะไรดี
เหมือนเศรษฐีหลายคนที่บริจาคให้องค์กรกุศลก็หวังแค่เอาไว้หักภาษี แต่สำหรับพวกที่บริจาคเกินกว่าจะเอามาหักภาษี เป็นเวลาต่อเนื่องยาวนานก็ต้องให้เกียรติว่าน่าจะมีใจจริงกันบ้างล่ะ

ผมคิดว่าไมเคิลเองคงขี้เกียจจดจำสถิติต่างๆที่เขาทำไว้ แต่คนยุคเราและยุคต่อๆไปจะไม่ลืมสถิติตะลึงโลกที่ไมเคิลทำไว้ระหว่างมีชีวิตอยู่บนโลกใบนี้ ในฐานะราชาร็อคเขย่าปฐพีผู้เป็นอมตะ

จริงๆผมไม่ใช่แฟนตัวยงของไมเคิล แล้วที่กล่าวมาทั้งหมดก็ไม่ได้ประสงค์จะไว้อาลัย โดยการสรรเสริญเขาเป็นกรณีพิเศษ แต่ชีวิตที่ผ่านมาของคนตายย่อมมีเรื่องดีๆให้กล่าวขานถึง
มากกว่าจะไปพิพากษาว่าตายแล้วเขาสมควรไปไหน

ผมไม่อยากเห็นชาวพุทธพูดถึงคนตายตามบอร์ดต่างๆ ด้วยความเชื่อมั่นว่าถ้าเป็นดาราหรือนักร้อง
อย่างไรก็ต้องไปไม่ดีแน่ๆ ธรรมเนียมของชาวพุทธจะเลือกหาแง่ดีในชีวิตคนตาย
มาให้เกียรติ มาเชิดชู ว่าชีวิตของเขาทิ้งอะไรดีๆไว้ในโลกบ้าง ความจริงก็คือคนที่ทำอาชีพอื่นๆ
ชนิดที่เป็นวิถีทางของสุจริตชนนั้น ก็หาได้รอดพ้นไปจากความเสี่ยงที่จะไปอบายไม่ ต้องชั่งน้ำหนักกันด้วยมโนกรรม วจีกรรม และกายกรรมทั้งชีวิต ว่าเอียงไปในทางสว่างหรือทางมืดมากกว่ากัน
หาใช่ว่าอาชีพที่มีฐานเป็นกุศลจะได้ขึ้นสวรรค์เสมอไป

ยกตัวอย่างเช่นอาชีพหมอและอาชีพครู ดูไปแล้วน่าจะสว่างจ้า ที่ช่วยรักษาคน และช่วยให้ความรู้แก่เยาวชน แต่คุณเห็นไหมว่าหมอกี่คนต้องเข้าคุก และมีครูกี่คนต้องคดีทางเพศ? มนุษย์ผู้ปราศจากจุตูปปาตญาณ ย่อมเอาอคติเพราะรักหรือเพราะชังของตนเป็นเกณฑ์ตัดสินว่าใครจะไปดีหรือไปร้าย
หรือไม่ก็จำที่พูดสืบๆกันมาแบบรวบรัด ว่าประกอบอาชีพนั้นอาชีพนี้แล้ว มีสิทธิ์ลงนรกหรือขึ้นสวรรค์แน่ๆ

และสิ่งที่ควรระวังก็คืออาการเพ่งโทษด้วยความสะใจ เห็นใครที่เราไม่ชอบตายดับ ก็จะเอามาเหยียบย่ำว่ามีหวังต้องไปนู่นไปนี่ตามที่เราคาด เพราะอาการเพ่งเล็งคล้ายสาปแช่งกลายๆนั้น ถามว่าจิตเป็นกุศลหรืออกุศล พูดไปแล้วเกิดความสว่างหรือความมืด คุยกันเพื่อให้เกิดความสังวรในกรรมวิบาก
หรือว่าเพื่อให้เกิดความรู้สึกว่าเขาต่ำต้อย ฉันสิประเสริฐกว่า

พระพุทธศาสนาให้มองตามจริง ใครมีส่วนดีร้ายเท่าไร เขาก็จะเป็นทายาทรับส่วนดีร้ายนั้นเอง
ความชอบใจหรือไม่ชอบใจของเรา ไม่อาจตัดเอาเรื่องดีร้ายของเขาออกจากการคำนวณของกรรม
ในยามที่จากโลกนี้ไปสู่โลกอื่นได้เลย

ความดีความร้ายในการคิด การพูด และการทำของเราก็ด้วย ต่อให้เข้าข้างตัวเองแค่ไหน
ถึงเวลาที่กรรมเผล็ดผลก็จะเผล็ดผลด้วยน้ำหนักดีร้ายที่สะสมมาเป๊ะๆ โดยไม่มีการเอาความเข้าข้างตัวเองของเรามามีส่วนในการคำนวณด้วยเลยแม้แต่นิดเดียว!

ดังตฤณ
กรกฎาคม ๒๕๕๒

ที่มา เว็บ pantip.com

 

You're not Alone

 

เหมือนกันคะ ^^

 

ดูตัวเราให้ดีก่อน

 

ดูตนเองให้ดีก่อน

 

อนุโมทนาสาธุครับ ผมเคยได้ยินมาเหมือนกันว่า เขาช่วยส่วนรวมไว้เยอะมาก

 

" ใครมีส่วนดีร้ายเท่าไร เขาก็จะเป็นทายาทรับส่วนดีร้ายนั้นเอง "

อนุโมทนาครับ ... (ศุปีติ)^_^

 

:z8เป็นธรรมดาของโลก