การมีความสัมพันธ์กับหญิงโสเภณี ถือว่า "ผิด" ตามหลักพุทธศาสนาหรือไม่

ต่างคนก็ต่างความคิดครับ แต่สำหรับผมคิดว่ามันคงทำให้ความรู้สึกดี ๆ ของคู่ครองคนรักมันแย่ลง ทรัพย์สินเงินทองที่ควรนำมาดูแลครอบครัวมันก็ถูกใช้ไปโดยเปล่าประโยชน์ และบางทีอาจะสร้างความเดือดร้อนทางกายให้แก่กันและกัน หากติดโรค

 

:z17 pig_cryy ผู้ชายเมื่อตัดสินใจมีครอบครัวแล้ว
ควรยึดมั่นในศีล ควรศึกษาธรรมในการครองเรือน ควรให้เกียรติภรรยา

เพราะโดยค่านิยมของสังคมไทยแล้ว ผู้หญิงมีบทบาทหน้าที่ในบ้านและ

ยังต้องทำงานนอกบ้านอีก การที่ผู้ชายไม่สามารถควบคุมอารมณ์ของตนเอง

หรือไม่พยายามปรับความเข้าใจกันให้ชีวิตคู่มีความสุข แต่กลับไปหาเศษหา

เลยนอกบ้านมันไม่ถูกต้องจริงๆ

1) ถ้าเป็นการเที่ยวโสเภณี คือจบแล้วจบ ไม่มีปัญหาตามมาถึงครอบครัว

แต่ผู้ไปเทียวเสียทรัพย์

2) แต่ถ้าเป็นกรณีของหญิงโสดตามข่าวข้างต้น ดิฉันว่าเป็นกรรมมากเลยนะ

ผู้ชายที่มีครอบครัวแล้วต้องรู้จักวางตัว และเปิดเผยตนเองว่าเป็นคนรักภรรยา

และลูกเป็นคนมีครอบครัวแล้ว และครอบครัวมีความสุขดี ไม่ใช่พูดถึงแต่คุณ

แม่และพี่น้องของตนเองหรือให้ความหวังกับผู้หญิง จะทำให้เกิดปัญหาใน

อนาคตได้ ความรักและความผูกพันสามารถทำร้ายคนได้นะ แม้กระทั่งคนที่ถือ

ว่าฉลาดที่สุด การวางตัว หมายถึงการไม่สร้างความสัมพันธ์เกินกว่าเพื่อนร่วม

งาน และทำกิจกรรมสองต่อสองที่ไม่ใช่งานเกินกว่าเพื่อนหรือกัลยาณมิตรจะมี

ต่อกัน เพราะจะเป็นปมปัญหาในอนาคต

หวังใจอย่างยิ่งว่าผู้ชายอย่างน้อยก็เริ่มต้นทึ่คนสนใจและศึกษาธรรม
จะทำตัวเป็นตัวอย่างที่ดีให้กับสังคมไทย ตอนนี้เรามีปัญหาเศรษฐกิจ
ก็ใหญ่พอแล้วอย่างสร้างปัญหาสังคมอีกเลย

ดูตัวอย่างโศกนาฎกรรมข้างต้นซิ ลองนึกดูว่าถ้าเป็นลูกสาวหรือน้องสาวของท่าน ท่านจะรู้สึกอย่างไร

-cool day-wel lcome_dog pig_cryy

 

*คำว่าศีลหมาย ปกติ ระงับฟุ้ง
ระงับมุ่ง กายกรรม กิเลสหา
คำว่าศีลหมาย ปกติ ในกายา
ในวาจา แสดงออก ปกติชน
*หากศีลด่าง ใจตน ย่อมมัวหมอง
หากได้ลอง เสพหนึ่ง ตามมาหลาย
ยิ่งเสพมาก ยิ่งอยาก ศีลทลาย
ส่งออกกาย กระทำ ร้ายทั้งวาจา
*สืบต่อมา จึงให้ ไม่ปกติ
ถูกตำหนิ วิญญูชน เบือนหน้าหนี
ไม่ต้องการ เห็นหน้า คนสิ้นดี
ร้ายสุดที่ นรกห้าม เอ็งอย่ามา
*หวังสุขตน เหตุให้ รักษาศีล
เปรียบพื้นดิน สมบูรณ์ ต้นใบดี
สงบใต้ ต้นธรรม ร่มใบมี
ดอกผลดี เก็บได้ สุขชื่นใจ
*สุขตนได้ แผ่ออก ให้สุขท่าน
กุศลทาน สรรพสิ่ง ให้ยิ่งมี
เปลี่ยนทรัพย์นอก เป็นใน บารมี
สุขโลกนี้ สู่เทวภูมิ เมื่อวางวาย
*กลับมาเกิด มนุษย์ เป็นเศรษฐี
มากทรัพย์มี เหลือใช้ สุขโลกหนา
หากพรั่งพร้อม เหตุหลัง กุศลมา
ดลกายา ให้ออก แสวงธรรม
*หากกระทำ กุศล นึกพ้นทุกข์
เกิดที่ถูก ดลจิต หน่ายสุขโลก
ให้เดินถูก ทางมรรค ธรรมคลายโศก
ละสังโยชน์ บริสุทธิ์ธัมม์ นิพพานเอย

 

เห็นด้วยกับข้อความข้างบน ผมเองมักอยากรู้อยากเห็นนักว่า
ไอ้คำว่าคนดีที่ยังเลวอยู่มากน่ะ มันมากแค่ไหนที่จะพอให้พ้นอบายภูมิ
ที่หันมาศึกษาธรรมเพราะยังอยากตามใจกิเลสให้มาก ไม่รู้มีใครคิดแบบ
นี้บ้าง...ฮึฮึ(ก็ยอมรับตรงๆล่ะว่ายังเลว)