ทริปมาฆะบูชาดิถีั 7-8-9 กุมภาพันธ์ 2552 เพชรบูรณ์

ทะยอยลงรูปกันครับ น้องคนที่นำเอ็มพีสามไปอัด ปรากฏว่าลืมอธิฐานขอ ผลคือเสียงหายอัดไไม่ติดครับ

ต่อไ้ปเป็นนิสัยปกตินะครับ ก่อนอัดเสียง ถ่ายรูปก็ดี อธิฐานขอครูบาอาจารย์ท่านในจิตกันก่อนครับ

 

ขอบรรยายด้วยภาพก่อนนะคะ
สำหรับวันแรก ของทริป
ที่เราได้เดินทางไปกราบหลวงปู่เครา
ณ หุบเขาพระไตรลักษณ์ จ.เพชรบูรณ์​

​

​

​

​

 

ธรรมะ (บางส่วน) จากหลวงปู่เคราค่ะ


​

 

<meta http-equiv="Content-Type" content="text/html; charset=utf-8"><meta name="ProgId" content="Word.Document"><meta name="Generator" content="Microsoft Word 11"><meta name="Originator" content="Microsoft Word 11"><link rel="File-List" href="file:///C:%5CDOCUME%7E1%5CADMINI%7E1%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5Cmsohtml1%5C01%5Cclip_filelist.xml"><!--[if gte mso 9]><xml> <w:WordDocument> <w:View>Normal</w:View> <w:Zoom>0</w:Zoom> <wunctuationKerning/> <w:ValidateAgainstSchemas/> <w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid> <w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent> <w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText> <w:Compatibility> <w:BreakWrappedTables/> <w:SnapToGridInCell/> <w:ApplyBreakingRules/> <w:WrapTextWithPunct/> <w:UseAsianBreakRules/> <wontGrowAutofit/> </w:Compatibility> <w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel> </w:WordDocument> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml> <w:LatentStyles DefLockedState="false" LatentStyleCount="156"> </w:LatentStyles> </xml><![endif]--><style> <!-- /* Font Definitions */ @font-face {font-family:"Angsana New"; panose-1:2 2 6 3 5 4 5 2 3 4; mso-font-charset:0; mso-generic-font-family:roman; mso-font-pitch:variable; mso-font-signature:16777219 0 0 0 65537 0;} /* Style Definitions */ p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal {mso-style-parent:""; margin:0cm; margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:12.0pt; mso-bidi-font-size:14.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-fareast-font-family:"Times New Roman"; mso-bidi-font-family:"Angsana New";} @page Section1 {size:612.0pt 792.0pt; margin:44.95pt 45.0pt 72.0pt 45.0pt; mso-header-margin:35.4pt; mso-footer-margin:35.4pt; mso-paper-source:0;} div.Section1 {page:Section1;} --> </style><!--[if gte mso 10]> <style> /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:"Table Normal"; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin:0cm; mso-para-margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:10.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-bidi-font-family:"Times New Roman"; mso-ansi-language:#0400; mso-fareast-language:#0400; mso-bidi-language:#0400;} </style> <![endif]--> [FONT=&quot]การเดินทางมายังหุบเขาพระไตรลักษณ์ เพื่อกราบหลวงปู่เครานั้น
[FONT=&quot]สำหรับซัน หนนี้เป็นหนที่สองแล้วค่ะ ...จากความประทับใจในความเมตตา[/FONT]
[FONT=&quot]ของหลวงปู่ เมื่อครั้งที่เดินทางไปกราบท่านครั้งแรก[/FONT]
[FONT=&quot]ทำให้ดีใจมากเมื่อรู้ว่า ในทริปนี้มีกำหนดการได้ไปกราบท่านด้วยค่ะ[/FONT]

[FONT=&quot]หนแรกนั้น เมื่อฤดูฝนปีที่แล้ว[/FONT]
[FONT=&quot]ได้มีโอกาสติดตามคณะของอาจารย์พี่คณานันท์ เดินทางไปกราบหลวงปู่[/FONT]
[FONT=&quot]ความที่ค่อนข้างเป็นคนห่างวัดห่างวา แทบไม่เคยได้สนทนากับพระสงฆ์[/FONT]
[FONT=&quot]ก็จะค่อนข้างกลัวๆพระค่ะ[/FONT] - -* [FONT=&quot]แต่ระหว่างที่ได้นั่งฟังพี่ๆในกลุ่ม สนทนากับหลวงปู่[/FONT]
[FONT=&quot]ซันก็ นึกสงสัยอยู่ในใจ ว่า ทำไมใบหน้าของหลวงปู่ จึงเหมือนคนที่ยิ้มตลอดเวลา[/FONT]
[FONT=&quot]ทำไมดูใจดีตลอดเลย ...ทำไมน๊า..สีหน้าท่านไม่เปลี่ยนเลยในตลอดเวลาที่ท่านได้เมตตาสอนธรรมและสนทนากับคณะเรา[/FONT]
[FONT=&quot]นึกๆไปก็ นึกเทียบกับหน้าตัวเอง -*-[/FONT]

[FONT=&quot]แล้วในคืนวันเดียวกันนั้น ที่ยังพักอยุ่ที่เพชรบูรณ์[/FONT]
[FONT=&quot]กลางดึกพอเข้านอนแล้ว ก็นึกอยากไปกราบท่านค่ะ[/FONT]
[FONT=&quot]พอเคลิ้มๆเหมือนจะหลับ แต่ไม่ได้หลับ ...[/FONT]
[FONT=&quot]ก็นึกเห็นตัวเองไปยืนอยู่ตรงเชิงเขาก่อนขึ้นถ้ำ....ป่าเชิงเขามืดมาก[/FONT]
[FONT=&quot]ในใจก็เริ่มลังเล ..อยากขึ้นไปกราบ บนถ้ำ แต่เกรงๆอยุ่ กลัวว่าจะเป็นการรบกวน[/FONT]
[FONT=&quot]ยืนคิดอยู่พักใหญ่ เลยจะกลับดีกว่า[/FONT] ...[FONT=&quot]ก็มีผู้ชายในชุดขาวที่มีแสงสว่าง...ยืนอยู่บนหน้าผา เหนือเรา[/FONT] [FONT=&quot]ท่านพูดว่า "มายืนทำอะไรอยู่ตรงนี้ รีบขึ้นไปสิ"[/FONT]
[FONT=&quot]พอท่านพูดเท่านั้น ก็เหมือนมีแรงดึงตัวเรา เหวี่ยงขึ้นไปจากเชิงเขาถึงหน้าถ้ำเลย[/FONT]
[FONT=&quot]เป็นความรู้สึกที่ลอยวืดขึ้นไปจริงๆ ..[/FONT]
[FONT=&quot]พอไปถึงหน้าถ้ำ ก็กราบรูปพระแม่ธรณีสีทองที่เห็นในรูปถ่ายนั้นละค่ะ[/FONT]
[FONT=&quot]แล้วก็ขอเข้าไปกราบหลวงปู่เครา ...แต่ความที่ใจเรากลัวรบกวนและเกรงใจท่าน[/FONT]
[FONT=&quot]เลยรีบมุดๆไปนั่งกราบท่านในถ้ำ กราบอย่างเดียวไม่ได้มองอะไร แล้วจะรีบกลับ[/FONT]
[FONT=&quot]พอใจคิดจะกลับ ...จังหวะที่ตัวกำลังลอยกลับที่พัก ก็ได้ยินเสียงพูดว่า[/FONT]
"[FONT=&quot]ปะ-ติ-คะ" ...ซึ่งคำนี้ ซํนไม่เคยได้ยินหรือรู้จักมาก่อน[/FONT]

[FONT=&quot]หลังจากนั้น ได้นำคำนี้และเหตุการณ์ มาเรียนปรึกษากับอาจารย์พี่คณานันท์[/FONT]
[FONT=&quot]อ.พี่คณานันท์ได้สอนให้รู้จัก คำว่า ...[/FONT]
[FONT=&quot]ปฎิฆะ หมายถึง ความกระทบกระทั่งใจ ทำให้เกิดอารมณ์จิตที่ หงุดหงิด รำคาญใจ ไม่ชอบใจ[/FONT] ... [FONT=&quot]ซึ่ง ณ ตอนนั้น คิดได้เพียงง่ายๆว่า[/FONT] [FONT=&quot]หากคนเรานั้นไม่มีอารมณ์ใจที่หงุดหงิด บูดบึ้ง[/FONT] [FONT=&quot]จิตใจไม่ไปยึดติดกับสิ่งน่ารำคาญใจทั้งปวง[/FONT] [FONT=&quot]ก็ย่อมจะเป็นผู้ที่มีอารมณ์ดีอยู่ตลอด หน้ายิ้มตลอด[/FONT] ([FONT=&quot]ใบหน้าดูสวยมีเสน่ห์ตลอด :[/FONT]b) ..[FONT=&quot]เหมือนใบหน้าของหลวงปู่เครานั้นเอง[/FONT]

[FONT=&quot]ขอกราบแทบเท้าขอบพระคุณหลวงปู่เคราที่เมตตาสอนข้อธรรมะกับลูกศิษย์ตัวน้อยๆ :[/FONT]b [FONT=&quot]เจ้าค่ะ[/FONT]

[/FONT]

[FONT=&quot]***************
มีของฝากจากหลวงปู่เคราด้วยนะคะ

[/FONT][FONT=&quot][/FONT]​

 

สาธุ ครับ ธรรมะที่หลวงปู่ท่านเมตตาสอนกลุ่มพวกเรา 30 คน แต่ละคน ไม่ได้เอ่ยปากถามเลย

แต่ท่านสามารถพูดธรรมะสอนชี้จุดบกพร่องแต่ละคนให้ได้ ตรงจุดมากๆ ครับ จุดที่เราลืมและไม่ได้คิด

ซึ่งถ้านำมาคิดพิจารณาต่อแล้ว ประโยคสั้นก็จริง แต่ละเอียดและลึกมากๆ ครับ เอาแค่เรื่อง

ไม่พึ่งเทคโนโลยี ที่ผมโพสต์ไปหน้าที่แล้ว ก็แตกแขนงออกมาได้อีกเพียบเลยครับ

ส่วนเรื่องเครื่องอัดเสียงนั้น แต่ก่อนผมไม่ค่อยเชื่อเรื่องว่าต้องขอก่อนถึงจะอัดได้ รวมถึงครั้งนี้ด้วย

คิดว่าเครื่องรวนหรือไม่ก็มีปัญหาอย่างอื่น ปรากฏว่านอกจากผมจะเปิดเครื่องอัดเสียงไว้อัด 1 เครื่อง

มีพี่อีกคนนึงก็แอบเปิดเครื่องอัดเสียงไว้ด้วยเช่นกัน ซึ่งผลปรากฏว่า อัดไม่ติด ทั้ง 2 เครื่องครับ

เป็นการคอนเฟิมเลยว่า ไม่ใช่เครื่องรวนแน่ๆ และเป็นการยืนยันว่าเทคโนโลยี่ ที่ท่านเพิ่งสอนและจี้มานั้น

ท่านพิสูจน์ให้เห็นเป็นรูปธรรมเลย บารมีท่านไม่ธรรมดาจริงๆ ครับ ใครมีเวลาหาโอกาสไปกราบท่านให้ได้นะครับ

 

พี่นากามูระ ถ่าย VDO ไว้เลยค่ะ แต่ไม่รู้ว่า ติด หรือ เปล่าน่ะค่ะ
ต้องถาม พี่ นากา ดูอีกที .ค่ะ ....



สาธุ สาธุ สาธุ ค่ะ พี่ซัน ถ่ายภาพสวยมากค่ะ โดยเฉพาะรูปพระแม่ธรณี ^-^ อิอิ

 

ในเมื่อรู้แล้ว ก็นิพพานกันเถิดนะ สู้ๆ

 

หลังจากเราได้รับฟังธรรมะ จากหลวงปู่เครา อ.คณานันท์ ก็กราบขอให้ท่าน
ร่วมจาร แผ่นทอง ร่วมหล่อ พระเจ้าองค์แสน " สมเด็จองค์ปฐมทรงเครื่องจักรพรรดิ หน้า ตัก ๘ ศอก "
ซึ่ง เจนได้เตรียมแผ่นทองไป ค่ะ แต่ว่า กลายเป็นหยิบแผ่นทองที่ อธิษฐาน หมดแล้ว เลยใช้ไม่ได้

หลวงปู่ท่านจึงได้ นำ แผ่นเงิน มาจารให้ พร้อม กับ ให้พานทอง มาร่วม หล่อ พระเจ้าองค์แสนด้วยค่ะ
ท่าน บอกว่า ดู พาน นี้ให้ดี ๆ วันหล่อพระเจ้าองค์แสนน่ะ อิอิ

พี่เดียร ( รัศมีดารา ) เห็นเลข...บนพานทองนี้ด้วยค่ะ แต่พี่เดียรเห็นคนเดียว คนอื้นไม่เห็นค่ะ

 

..แหะๆ พี่คนนั้น มิได้แอบนะจ๊ะ :b
เพียงแต่ว่า กดอัดเสียงเป็นอัตโนมัติทุกๆครั้งที่ไปกราบครูบาอาจารย์จ๊ะ
ซึ่งครั้งแรกที่เดินทางไปกราบหลวงปู่เครา ก็อัดเสียงได้เป็นปกติ
...ต่อๆไปเรามาทำอย่างที่อาจารย์พี่คณานันท์ท่านแนะนำ
คือส่งจิตขออนุญาตทุกๆครั้งก่อนทำการอัดเสียง ..เหมือนกับที่ทำทุกครั้งเวลาจะถ่ายรูปเนอะ


แต่หนนี้ ในระหว่างที่อัดเสียงไปด้วยนั้น พระท่านสอนว่าให้ฟังด้วยจิต
ใช้จิต ฟังจิต ...ตอนนั้นพี่ซันก็แอบคิด นิดๆ สงสัยรอบนี้อัดไม่สำเร็จแน่เลย
แล้วก็อัดเสียงไม่สำเร็จจริงๆ โดยที่เสียงที่ได้ ความชำรุดของเสียง จะเหมือนกับตอนที่ไปอัดเสียงของหลวงปู่ละมัย ในครั้งที่ท่านสอนเรื่องอภิญญาและการปรุงยา ...แต่ไฟล์อื่นๆที่อัดต่อๆกัน กลับเป็นปกติดีค่ะ

ซึ่งครูบาก้องเองท่านก็ได้เมตตาสอนพวกเราไว้ตั้งแต่ทริปที่แล้ว
ในเรื่องของการใช้จิต ฟังจิต น้อมจิตฟังธรรม ..อย่างอ่อนน้อม ..อย่างตั้งใจ
ธรรมะจะเข้าสู่จิตได้อย่างง่ายดาย ..ลึกซึ้ง ..เข้าใจได้ในทันที ..กี่ครั้งก็ระลึกได้ว่าได้ฟังได้เข้าใจอะไรมา ..หากมีใครถามถึง ก็จะตอบได้อย่างฉะฉาน..ไม่ต้องจด ..ไม่ต้องอาศัยเครื่องมืออุปกรณ์ใดๆ

สำหรับไฟล์เสียงของหลวงปู่เครา ที่พี่ซันพยายามลองเปิดฟังซ้ำอีกหนนั้น สิ่งที่น่าอัศจรรย์คือ เสียงที่ขาดๆหายๆนั้น จะสามารถฟังได้เฉพาะช่วงคำพูดของท่าน ที่เป็นธรรมะเดียวกับที่ ได้ยินในขณะที่ฟังในถ้ำ ตอนที่ท่านเทศน์สอนพวกเราค่ะ ... ก็คือ เท่ากับที่พี่จำได้เท่านั้น ...เพราะพอมาฟังจากที่เล่ากันเองหลายๆเรื่องพี่ก็ไม่ได้ยิน และไม่มีในเครื่องอัดค่ะ

สำหรับน้องๆที่เสียดาย ..ไม่เป็นไรค่ะ
ขอให้ทำสมาธิ สงบในระดับสูงสุดที่เราทำได้
แล้วทบทวนคำสอนของท่านอีกครั้งค่ะ

ความน่าอัศจรรย์ไม่ได้อยู่ที่ว่า เหตุใดท่านจึงจี้ใจให้ข้อธรรมะได้ตรงใจเรา
(ในสิ่งที่ควรได้รับการปรับปรุงแก้ไข) เพราะนั้นเป็นวิสัยของครูบาอาจารย์

แต่จักน่าอัศจรรย์ใจยิ่งๆขึ้น เมื่อเรานำข้อธรรมะนั้น มาพิจารณา ไตร่ตรอง
และปฏิบัติ ตามที่ท่านสอน ..ทบทวนให้อิ่มในใจ...หากมีปัญหาติดขัด ในการพิจารณาและปฏิบัติตามข้อธรรมนั้นๆ ...ก็สามารถระลึกและอธิษฐานขอครูบาอาจารย์ท่านนั้นมาโปรดชี้แนะสั่งสอน หรือนำมาปรึกษาอาจารย์พี่คณานันท์ อาจารย์พี่ธร นะคะ
และจะพบว่าเมื่อเราปฏิบัติในธรรมะที่ท่านให้มานั้นแล้ว
เราจักเจริญก้าวหน้าในธรรมยิ่งขึ้นอย่างรวดเร็วค่ะ

 

​

​

​

ขออนุญาติ เจ้าของเค๊าแล้วค่ะ ว่าจะนำมาลงกระทู้ ซึ่ง เค๊าอนุญาติด้วยค่ะ ^-^

​

 

ถ่ายภาพหลวงปู่เคราหลายภาพอยู่ค่ะ แต่ติดเพียงไม่กี่ภาพเท่านั้น ค่ะ ^-^

 

อนุโมทนาบุญ ด้วยจ้า...น้อง sawiiika

กำลังนึกเป็นห่วงอยู่พอดี

เพราะเห็นว่าไม่สบายตอนเดินทางกลับ

ขอให้มีสุขภาพแข็งแรง ทั้งกายและใจ จ้า.......

 

ขอบพระคุณค่ะ พี่เกษม ตอนนี้โอเค ขึ้นมากแล้วค่ะ

 

กราบหลวงปู่เคราค่ะ
กราบ กราบ กราบ
ขออนุโมทนาบุญกับทุกท่าน โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ที่แบกน้ำ...
คราวก่อน แค่ตัวเองยังจะไม่ค่อยรอดเยย....

 

แอบถ่ายรูปนี้มา ..ชอบมากเลยค่ะ
น้องตุ้ยทั้งแบกขวดน้ำ และอีกมือถ่ายรูปมาให้พี่ๆน้องๆได้โมทนาบุญด้วย
.. รอรูปจากกล้องน้องตุ้ยด้วยนะจ๊ะ


​

 

บทกลอนธรรมะจากหลวงปู่เครา

ในโลกมืด...ของคนตาดี ที่ไม่รู้จักธรรม

เมื่อไม่รู้ ดูไม่เป็น เห็นไม่จริง
สรรพสิ่ง ในโลก จึงโศกเศร้า
พาฉันหลง สมมุติ จุดมัวเมา
มาบรรเทา ความอยาก จากดวงใจ

โดยไม่รู้ ดูไม่เห็น ความเป็นจริง
สรรพสิ่ง ที่เราจอง ปองหมายไว้
ที่แท้แล้ว สิ่งเหล่านั้น มันอะไร
คลำหาไป เพราะใจบอด ตลอดมา

ฉันจึงเตือน เพื่อนร่วมทุกข์ ปลุกใจตื่น
จากวันคืน ที่หลับใหล ให้กลับมา
แล้วดูโลก เสียใหม่ ใช้ปัญญา
จะเห็นค่า ว่าอะไร คือใจเอย....
​

(คัดลอกมาจากหนังสือ คัมภีร์นิรทุกข์ ชีวิตเหนือโลก ของหลวงปู่เครา)

 

อันนี้ต้องยกให้พี่ ศุภกฤตเลย แบกคนเดียว9กิโล!!! แถมขวดน้ำอีกขวดให้คนอื่นเวลาเหนื่อย ขนาดตัวเองแบกยังต้องให้คนอื่นมาช่วยสลับเลย

นับถือๆ
​

 

​