นั่งสมาธิแล้วรู้สึกว่าตัวโยก

เรียนถามท่านผู้รู้ค่ะ
ดิฉันชอบนั่งสมาธิค่ะ นั่งไม่นานค่ะวันละ15-30นาที บวชเนกขัมมะบ่อยๆ
ท่านพระอาจารย์เป็นพระปฎิบัติสายหลวงปู่มั่น ภาวนาพุทโธ แต่จิตดิฉันจากการภาวนาจะจับได้ แต่ยุบหนอพองหนอ พอจิตนิ่งจะชอบพิจารณาความตาย
และไตรลักษณ์ ไปแบบนิ่งๆ ก็ไม่ได้บอกท่านหรอกว่าไม่ได้ภาวนาพุทโธ
ช่วงนี้พยายามสวดมนต์และนั่งสมาธิทุกวัน เช้า-เย็น เพื่อความเข้มแข็งของจิตใจ เมื่อก่อนทำไม่ได้ค่ะ เพราะไม่ตื่นคือตื่นสายนั้นเอง
แต่แปลกทำไมช่วงนี้ตื่นเองได้ เวลานั่งสมาธิปกติถ้าจิตนิ่งแล้วก็นิ่งๆแค่สว่างๆ
แต่เมื่อเช้าพอนิ่งแล้วรู้สึกว่าตัวเราโยกไปหน้าหลังแบบเบาๆ โยกไปโยกมาก็เลยรีบแผ่ส่วนบุญแล้วออกจากสมาธิ รู้สึกตัวยังโยกอยู่เลย ไม่ทราบว่าเป็นอะไรไม่เคยเป็นเลยค่ะ

และอยากเรียนถามอีกเรื่องค่ะ มีต้นโพธิ์เกิดที่หน้าบ้าน ตรงที่ ที่ดิฉันกำลังตั้งศาลพระภูมิ ต้องถอนทิ้งหรือเปล่าค่ะ เพราะต้นโพธิ์ควรหรือไม่ที่จะอยู่บริเวณบ้าน นอกจากอยู่วัด

 

เอาเป็นว่าเล่าสู่กันฟัง...ถึงข้อเสียที่ผมสนองตอบต่ออาการโยกนะครับ ตอนเป็นใหม่ ๆ ผมชอบมันครับ สนุกดีมีกำลัง หายง่วง มนสิการมันตลอดจนคล่องแคล่ว ปฏิบัติมาเรื่อย ๆ มันก็หมุนวนอยู่ตรงนั้นแหละครับ ต่อมาชักไม่ชอบไอ้อาการนี้ ก็เริ่มบังคับจิตให้เป็นกลางก็ไอ้ตัวบังคับอีกนั่นแหละครับ มันก็ทำให้ไม่เข่าสู่ความเป็นกลางของจิตอย่างแท้จริง แต่มีข้อสังเกตุอย่างนึง เวลาแนบคำบริกรรมให้จิตแน่นแฟ้นกับองค์บริกรรม ตัวอุพเพงคาปิตินี้จะเบาบางจนหายไปในที่สุด เดี๋ยวคงมีความเห็นของสมาชิกท่านอื่น ที่สื่อให้สามารถอ่านได้เข้าใจมากกว่านี้ ขอให้เจริญในธรรมครับ

 

หืม!?

 

ผมผ่านมาแล้วคับ ก็ ให้ท่องคำบริกรรมไว้ อย่างอื่นก็ปล่อยไปคับแค่รุ้ว่ามันเป็นอย่างนั้น

 

อาการของปิติตัวโยกครับ....อาการนี้เรื่องธรรมดาครับ....ผมจะยกข้อความใน หนังสือ วิธีฝึกกรรมฐานด้วยตัวเองแบบง่ายๆ ของหลวงพ่อนะครับ.....ผมแนะนำให้ศึกษาเล่มนี้ตั่งแต่ต้นนะครับ...อาจกล่าวได้ว่าอาการทั้งหมดที่ตอบในหน้าเวบนี้อยู่ในเล่มนี้ทั้งหมด...ถ้าเจออาการอื่นจะได้รู้วิธี...ปฏิบัติกับอาการนั้นไงครับ...มีตั่งแต่ต้นจนจบเลยในเล่มนี้

<TABLE width="45%" align=center border=1><TBODY><TR><TD>

อาการและอารมณ์ของอุปจารสมาธิ​

</TD></TR></TBODY></TABLE>

อาการของอุปจารสมาธิคือ ปีติได้แก่อารมณ์ความอิ่มใจเมื่อทำมาถึงตอนนี้อารมณ์
จะชุ่มชื่นมาก อารมณ์สะอาดเยือกเย็น มีความเป็นสุขอย่างยอดเยี่ยม ไม่เคยพบความสุข
อย่างนี้มาก่อนเลยในชีวิต ตอนนี้เวลาภาวนาลมหายใจจะเบากว่าปกติมาก อารมณ์เป็นสุข
ร่างกายของนักปฏิบัติที่เข้าถึงระดับนี้ ผิวหนังจะนวลขึ้นเพราะอารมณ์ที่มีความสุขแต่อาการ
ทางร่างกายนี่สิที่ทำให้นักปฏิบัติตกใจกันมากนั่นก็คือ
๑. อาการขนลุกซู่ซ่า เมื่อเกิดอาการอย่างนี้หรืออย่างอื่นที่กล่าวถึงต่อไปจะมีอารมณ์
ใจเป็นสุข ขอให้ทุกท่านปล่อยอาการอย่างนั้นไปตามสภาพของร่างกาย จงอย่าสนใจ เมื่อสมาธิ
สูงขึ้น หรือลดตัวลงต่ำกว่านั้น อาการอย่างนั้นก็จะหมดไปเอง อาการขนลุกพองถ้ามีขึ้นพึงควร
ภูมิใจว่า เราเข้าถึงอาการของปีติระดับหนึ่งแล้ว อย่ากังวลอาการของร่างกาย
๒. อาการของปีติขั้นที่ ๒ ได้แก่อาการน้ำตาไหล
๓. อาการของปีติขั้นที่ ๓ คือร่างกายโยกโคลง โยกไปข้างหน้าบ้างข้างหลังบ้าง
บางคราวโยกแรง จนศีรษะใกล้ถึงพื้น
๔. อาการของปีติขั้นที่ ๔ ตามตำราท่านว่าตัวลอยขึ้นบนอากาศ แต่ผลของการปฏิบัติ
ไม่แน่นัก บางรายก็เต้นเหมือนปลุกตัว บางรายก็ตัวลอยขึ้นบนอากาศ เมื่อลอยไปแล้ว ถ้าสมาธิ
คลายตัวก็กลับมาที่เดิมเอง (อย่าตกใจ)
๕. อาการของปีติขั้นที่ ๕ คือ มีอาการแผ่ซ่านในร่างกายซู่ซ่าเหมือนมีลมไหลออก
ในที่สุดเหมือนตัวใหญ่และสูงขึ้น หน้าใหญ่แล้วมีอาการเหมือนลมไหลออกจากกาย ในที่สุด
ก็มีความรู้สึกว่าตัวหายไปเหลือแต่ท่อนหัว
อาการทั้งหมดนี้ เมื่อเกิดขึ้นอารมณ์ใจจะมีความสุข ฉะนั้น นักปฏิบัติให้ถืออารมณ์ใจ
เป็นสำคัญ อย่าตกใจในอาการตามที่กล่าวมาแล้วนั้น พอสมาธิสูงถึงระดับฌานก็จะสลายตัว
ไปเอง ปีตินี้เมื่อเกิดขึ้นแล้วอารมณ์จะเป็นสุข คือถึงระดับที่สี่ ที่จะเข้าถึงปฐมฌาน ต่อไปก็
เป็นปฐมฌานเพราะอยู่ชิดกัน

ศึกษาต่อได้ที่นี่นะครับ
http://www.palungjit.org/smati/books/index.php?cat=150
​

 

ขออนุโมทนาบุญค่ะ
สำหรับความรู้ที่ท่านแนะนำ ซึ่งไม่เคยทราบมาก่อน
แล้วสำหรับเรื่องต้นโพธิ์จะต้องถอนดีหรือไม่ดีค่ะ

 

ต้นโพธ์บ้านผมก็ออกนะ.....แต่ไม่ถอนทิ้งนะ....คือเอาชำไว้....พอโตก็เอาไปปลูกตามวัดป่าต่างๆอ่ะ.....ถ้าคุณถอนแล้วให้หาปูนปิดไว้ตรงรอยนั้นนะ...ไม่งั้นงอกใหม่....ถ้าคุณไม่ถอนอีกหน่อยก็งัดศาลคุณหละ....

 

เคยเป็นเหมือนกันค่ะ วันไหนที่สมาธินิ่งมากๆ จะมีอาการคล้ายโยกขึ้นลงค่ะ แต่เบาๆ แต่คนส่วนมากเวลาฝึกสมาธิจะท่อง พุทโธ หรือยุบหนอพองหนอ คือโดยส่วนตัวเวลานั่งจะไม่ท่อง เพราะรู้สึกว่าถ้าท่องมันจะฝืนๆแล้วระบบรวน ดูเกร็งไม่เป็นธรรมชาติ ตอนนั่งเลยไม่ได้ท่องอะไร จับลมหายใจอย่างเดียว......

 

แค่ผมอ่านผมก็รู้สึกปิติขั้นที่1แล้วครับ(ขนลุก)


อิอิ

 

เป็นอาการของปีติครับ...เดียวก็หาย

ประคับประคอง สติ กับพุทโธให้ดี...มันอยากโยกก็ให้มันโยกไป..

นั่นแหละครับ...จิตกำลังจะก้าวหน้า...อย่าตกใจ

ส่วนต้นโพธิก็เป็นต้นไม้ธรรมดาๆชนิดหนึ่ง อยู่ในบ้านก็ให้ร่ม อยู่นอกบ้านก็ให้ร่ม

แต่ถ้ากังวลก็ถอนทิ้งเสีย ปลูกต้นอย่างอื่นที่เราสบายใจเถอะครับ

ขอเป็นกำลังใจให้สำหรับการทำความดีนะครับ...

 

ถ้าหายอาการโยกแล้ว ไม่มีผลต่อสมาธิใดๆคือไม่เสื่อมลงใช่หรือไม่ค่ะ
การเจริญสมาธิในแต่ละครั้ง ทำไมไม่เห็นเหมือนกันเลยละค่ะ บางครั้งจิตนิ่งแล้วเห็นแสงสว่าง เวลาผ่านไป 2 ชมโมงแบบเร็วมาก แต่บางครั้งก็นั่งไม่ได้นาน ส่วนที่โยกแล้วก็หาย ส่วนที่เคยเห็นแสงสว่างก็ไม่เห็น จิตนี้มันแปลกนะค่ะ หรือว่ามันเป็นอย่างไร ก็เลยภาวนาไปเรื่อยๆ ก็ไม่รู้ว่าจะเจริญขึ้นหรือเจริญลง คนอื่นเค้าเป็นแบบไหนกันค่ะ
ขออนุโมทนาในคำแนะนำของทุกท่านค่ะ
และวันนี้เอาบุญมาฝากทุกท่านค่ะ
วันนี้วันมาฆะบูชา ดิฉันไปทำบุญมาค่ะ ไปวัดเทพธารทอง (เชิงเขาคิชกูฎ)
จังหวัดจันทบุรี ไปร่วมกันอัญเชิญพระบรมสารีริกธาตุ ขึ้นประดิษสถานบนยอด
พระมหาเจดีย์ ซึ่งเป็นวันครบรอบวันเกิดของหลวงปู่พิศดู ธรรมจารี อายุ 85 ปี
ตอนที่ทำพิธีอัญเชิญ เหมือนมีทวยเทพเทวดา มาร่วมอนุโมนาสาธุการด้วยค่ะ
ซึ่งตอนนั้นเป็นเวลาประมาณบ่ายโมง ร้อนมาก แต่ในขณะพิธีอัญเชิญนั้น
ได้มีดอกต้นตะแบก และดอกไม้ป่าโปรยปรายลงมาสวยงามมาก มีรมเย็นๆ
และเป็นแค่ตอนอัญเชิญเท่านั้นเอง วัดนี้เป็นวัดป่าค่ะ ทุกอย่างจะเป็นสีเขียวหมด ไม่ว่ามหาเจดีย์ กุฏิ โบสถ์ ศาลา(ซึ่งยังสร้างไม่แล้วเสร็จ)
และท่านหลวงปู่ชอบฉันกล้วย แล้วก็มีต้นกล้วยเต็มไปหมด

ขอให้ทุกท่านเจริญในธรรมค่ะ

 

ไม่ต้องสนใจอาการอันใดเลยนะครับที่เกิดขึ้นไม่ว่าแสงอะไรก็ตาม....อย่าออกจากกรรมฐานที่กำหนด.....นี่แสดงว่ายังไม่ได้เข้าไปศึกษา...หนังสือ....วิธีฝึกกรรมฐานด้วยตัวเองแบบง่ายๆ ...ใช่ไมครับ.....เชื่อไมถ้าเข้าไปศึกษาแล้ว...จะไม่มีคำถามอย่างนี้เลย...โมทนาสาธุบุญด้วยนะครับ....

อะไรก็ตามนะครับทำให้มันได้ตามวิธี...จะรู้แจ้งด้วยตนเอง...

 

โยกตามไป

 

เริ่มอ่านแล้วค่ะ พอเข้าใจค่ะ แต่จะปวดตาอ่านอะไรมากๆไม่ค่อยได้ค่ะ
(สายตาสั้นจัด)เอาไว้อ่านวันละนิด จิตแจ่มใส

ขออนุโมทนาบุญค่ะ

 

อนุโมทธาสำหรับผู้ปฏิบัติได้ ปฏิบัติดี ปฏิบัติชอบ และผู้ที่ยังพยายามอยู่
ผมเองผ่านอาการต่างๆเหล่านี้มาเกือบหมดแล้ว แต่ผมไม่รู้ว่ามันคืออะไรในตอนแรกจนทำให้ผมไม่กล้านั่งกรรมฐานอีก แต่เพิ่งมารู้ชัดก้อเมื่อเดือนที่แล้วจากเว็บไซด์นี้ และรู้ว่าตัวเองได้ขั้นฌาณ4 แล้ว(ผู้รู้ในเว็บแนะนำมา) ตอนนี้เลยกลับมานั่งกรรมฐานอีกทุกย่างกลับอาอย่างรวดเร็วอาจจะเป็นเพราะเคยทำได้ แต่ว่ายังไม่นิ่งเท่าไหร่คงต้องอีกซักระยะนึงนะคับ
ดีใจคับที่หลายคนกำลังฝึกและอีกหลายคนที่ฝึกได้แล้ว โมทนาบุญคับ ขอให้นำไปใช้ให้เกิดประโยชน์สูงสุดนะคับ

 

ตัวโยกไม่เป็นไร ใจโยกนี่ต้องระวัง