ปิดรับบริจาค เชิญร่วมทอดผ้าป่าเว็ปพลังจิตสร้างบันไดนาคเจ็ดเศียรขึ้นกราบสมเด็จองค์ปฐมกับหลวงพี่เล็ก

ตะกี้น้องเฟริสโทมาคุยด้วยตั้งนาน บอกยายว่าลูกสาวพยานาคบนถ้ำตามมาหาถึงบ้านเรยจ้า ...อันนี้ช่วยยืนยันคำพูดที่ยายบอกงัยจ๊ะว่าบนถ้ำลูกสาวพยานาคสวยมาก แต่โหดจ้า นี่ดีนะไปทำบุญ ไม่ไปอย่างอยากได้สมบัติทางโลก เลยมาอย่างมิตร แหม ...คุณตั้มต้องชวนน้องเฟริสไปถ้ำอีกรอบล่ะม้าง...เครือญาติกันนะเนี่ยถึงมาหา อิอิ

 

ขอตัวไปวัด.....ก่อนเดินทางกลับก่อนนะเจ้าคะ แหม...เดินทางข้ามวันข้ามคืนมาเพื่อนั่งร้านเน๊ตอย่างเดียวเนี่ย ม่ายช่ายแร้ว...ไปแระ...ดทเช็คได้นะเจ้าคะ ถ้ากลัวยายผีป่าตายคารถทัวร์

 

อนุโมทนาบุญกับทุก ๆ ท่านครับ

แด่มัคฑายิกาผู้ใจบุญ เหนื่อยแย่เลยครับ สำหรับยายท่านนี้ หัวแรง แม่แรง อะไรที่ยายปรารถนา ผมก็ขอพระบารมีแห่งพระไตรสรณคมโปรดดลบันดาลให้ยายเห็นผลนะครับ ดีใจที่ได้ไปร่วมงานที่สำนักสงฆ์ ดีใจที่ได้กราบสมเด็จองค์พระบรมศาสดาองค์ปฐมในภาคมนุษย์ และดีใจที่เป็นส่วนหนึ่งของการเริ่มต้นการสร้างบันไดไปสู่พระนิพพานร่วมกับคณะทุก ๆ คน ที่ประทับใจคืองานนี้หลวงพี่แสงชัยได้นำของศักดิ์สิทธิ์ที่หาดูได้ยากมาให้ได้เห็นกัน ใครอยากรู้รายละเอียดให้ถามคุณโฆษะบุรุษกันดู เพราะท่านนี้เก็บทุกชอต ส่วนผู้ที่มีความสุขที่สุดคงเป็นพี่ตั้มมั๊ง เพราะพี่ท่านยิ้มมมมมมมมมมทั้งวัน ยิ่งตอนขึ้นไปนั่งสมาธิกันบนถ้ำ เห็นพี่ตั้ม ตั้งอกตั้งใจเป็นพิเศษ แบ่งบุญให้ผมมั่งนะพี่นะ เพราะวันนั้น รู้สึกตัวเองเหมือนลิง ไม่ค่อยนิ่งเท่าไหร่ กับยอดเงินบริจาคที่ไหลกันมาเป็นสาย ก็คงเห็นตัวเลขกันไปแล้ว สิ้นเดือนนี้ไปคงทะลุสามแสนตามที่ตั้งใจ ขอให้บันไดสร้างเสร็จไวๆ ปีหน้าขอให้ได้ขึ้นของจริง สำหรับท่านที่มีความสนใจจะแสวงหาความสุขที่แสนจะสุข ก็ลองไปกันนะครับกับถ้ำทะลุนี้ ถ้าไปกันถึงก็จะได้พบแน่ครับ กับความสุขที่สิ้นจากกิเลสทั้งปวง ใครยังติดกายถ้าได้ไปก็คงจะยิ่งติดหนักเข้าไปอีก เพราะตอนเดินขึ้นถ้ำนี่ หวิว ๆ ชอบกล (วันนั้นเราเห็นล่ะคนหนึ่ง เกือบจะแย่เอาเพราะความกลัวมาก ๆ) เพราะทั้งสูง ทั้งชัน และลื่นนิดหน่อย แต่ขึ้นไปแล้วอยากนอน ปีใหม่นี้คงได้ไปนอนสมใจผมล่ะ เพราะต้องทำธุระตามที่ได้รับปากกะหลวงพี่เอาไว้แล้ว ส่วนใครที่อยากเจอหลวงพี่เล็กและหลวงพี่แสงชัยเป็นกรณีพิเศษก็หาเวลาเอานะครับ วันจันทร์และอังคาร ท่านอยู่กันที่วัดไร่ขิง มากันทุกอาทิตย์ แต่ก็อย่าไปรบกวนกันมากนะครับ เพราะท่านต้องมาเรียน ใครที่อยากจะช่วยค่าน้ำค่าไฟ และถวายปัจจัย ให้หลวงพี่ทั้งสองก็ไปมอบให้ท่านได้ที่วัดไร่ขิง ก็ขออนุโมทนาบุญให้กับทุกท่านนะครับที่ร่วมแรงร่วมใจ ร่วมเสียสละทรัพย์ กันมา ขอให้ทุกๆ ท่าน ถึงพระนิพพานกันชาตินี้ ใครยังไม่เอาก็สละสิทธิได้ครับ ขอความสุขพิพัฒน์มงคล และอารมณ์แห่งพระนิพพานจงดลบันดาลให้ทุกท่านมีความสุขไปตลอดชั่วอายุขัยและไปตลอดกาลนานจนถึงพระนิพพานเทอญ.

 

มาช่วยตอบให้หายสงสัยจ้า
เฟริส น่ารักน่ะสิคะพี่ตั้ม งานนี้ก็บอกเป็นคนแรกเลย
ผมไปด้วยคนนะครับ ฟังแล้วยังแอบปลื้มอยู่เลยค่ะ
งานบุญงานกุศลไม่เคยพลาดเลยค่ะพี่ตั้ม
คราวก่อนไปก็เจอ คราวนี้ก็เจอ เป็นขาประจำ
ถ้าทะลุไปแล้วค่ะ คนนี้ ไปปีละหลาย ๆหน
แบบนี้เอาบุญมาแบ่งกันบ้างนะคะ ...เฟริส


**อ้อ พี่ตั้มกับพี่khochpaak ขึ้นเดินขึ้นไปถ้ำไหวด้วยเหรอนี่ แป้งว่าคงลื่นมากที่เดียว ตอนขึ้นก็เหนื่อยแย่แล้วนะคะ ตอนลงนี่ แย่กว่าอีกค่ะ .. ผู้ใหญ่ไม่น่าขึ้นไหวนะเนี่ย ..สาธุ กำลังใจมหาศาลจริง ๆ เลยค่ะ พี่ตั้ม..**

 

ผมได้โอนเพิ่มไปในบัญชีหลวงพี่แสงชัยอีก 1000 บาท ตอน 17:18 น.วันที่ 24/12/05 ครับ (คนที่ร่วมทำบุญด้วย ในสายของผมเขาลืมหนะครับก็เลยแจ้งมาช้า ผมก็เลยส่งช้าไปด้วยครับ)

ขออนุโมทนาบุญกับทุกๆท่านด้วยนะครับ ผมเองก็จะคอยลุ้นต่อไป ให้บันไดนาคราชนี้ สำเร็จลุล่วงไปได้ด้วยดี โดยเร็ววันครับ ถึงวันนั้น ผมก็จะหาโอกาสไปชื่นชมสักครั้งครับ

 

มายิ้มรับทักทายบรรดาญาติธรรม มิตร รัก นักใฝ่ดี มีนิพพานเป็นที่สุดที่ร่วมสร้างบันไดนาคราชเจ็ดเศียร

ยายผีป่าขอรายงานอาการค่ะ เมื่อคืนระหว่างการเดินทางบนรถทัวร์ วีไอพี จากใต้หลังกราบนมัสการหลวงปู่ทวด และได้ร่วมสร้างแผ่นทองบรรจุพระธาตุเจดีย์ที่วัดค่ะ ยายผีป่าเดินทางไปทั้งๆที่ทราบว่าตัวเองสังขารทรุดแล้ว และน้องยอด (khochpaak) ก้อทราบทางสัมผัสพิเศษที่น้องยอดเห็นได้ชัวร์ค่ะว่า อันที่จริงยายผีป่ามีเพลาลาลับไปตามกรรมตั้งหลายคราแล้ว เราคุยกันจนค่ำค่ะที่กระท่อมลายตะกวดของยาย ยายทราบว่าเราผิดสัญญษไม่ได้ เราต้องมีจุดหมาย ตายเป็นตาย นี่คือสัจจะ ถ้าตั้งไว้แล้วต้องทำให้ได้ เลยต้องทรมานคนนั่งบนรถคันเดียวกันที่ต้องทนฟังเสียงยายจ๋อยคนนี้ไออย่างทรมาน มันไอไม่ใช่หวัดลงคอนะคะ แต่ไอเพราะหาบยใจไม่ไหว เหมือนใครเอาลมจากลูกโป่งบีบใส่หลอดลมเรามากๆ แล้วใจมันสั่น มันเหมือนหวิวไปเลยบรรยายไม่ถูก ต้องอ้าปากเร่งลมหายใจเหมือนที่หมอฝรั่งในหนังบอกคนที่กำลังจะคลอดลูกยังงัยยังงั้นล่ะ ยาที่ซื้อร้านข้างขนส่งก็ไม่ได้เรื่อง จริงๆแล้วเวลาเป็นอาการนี้ยายต้องรีบดื่มน้ำ ขาดน้ำเพียงนิดเดียวช็อคได้ค่ะ วันงานผ้าป่ายายทราบแล้ว หลายคนคงงงว่าทำไมยายไม่ค่อยพูดมากเท่าที่น่าจะพูดมากกว่านี้ เพราะตอนนั้นยายหายใจลำบากแล้ว แต่พยายามเดินลมปราณไปคุยไป ทำนั่นทำนี่ไป หลวงพี่เล็กท่านทราบ ท่านก้อติงมาทางอ้อม ที่ท่านบอกพวกเรายอมสละชีวิตเพื่อบุญครั้งนี้จริงๆ ทั้งยายเองที่สังขารแย่ ทั้งผู้มาร่วมสร้างบารมีต่างเสี่ยงต่อการเดินทางที่ทรุกันดาร เอาชีวิตเป็นเดิมพันทุกงานบุญก้อว่าได้นะเนี่ย ใช่ไหมจ๊ะ หลวงพี่ท่านว่าบารมีแรงกันทั้งนั้น คือไม่กลัวตาย

ยายมาถึงขนส่งสายบใต้ตอนตีสี่ ฝนเทลงมาตลอดทางตั้งแต่เพชรบุรีมั้ง มันมืดไม่ได้สังเกต เพราะจิตเราหลุดไปบางช่วง ช่วงที่หลุดนี่สบายไม่เจ็บ กังวล ไม่ไอไม่หอบรบกวนชาวบ้านร่วมทางงัยคะ พอนึกได้ว่า เอ๊ย อีบ้าเอื้อมแกจะมาตายคารถเค้าได้งัยนี่ เดี๋ยวกิจการเค้าเจ๊ง เดี๋ยวได้ลงข่าวหน้าหนึ่งเสียล่ะสิ ดังระเบิดทั่วไทยเลย ก้อเลยตั้งจิตถึงเบื้องบน แต่ส่งไปได้เท่าที่ท่านจะเมตตาค่ะ ท่านบอก อย่าเพิ่งไป ไปขอเวลามาแล้ว แล้วอย่าพลาดอีกล่ะ งานนี้หนักแน่ถ้าพลาด อันนี้มันแว่วมานะ แล้วตั้งจิตไปกราบหลวงพี่แสงกันท่านจะกังวล ว่า หลวงพี่เจ้าขา หนูถ้าต้องไปจริงๆ คงมีคนมาสานต่อนะคะ หนูฝืนกฏแห่งกรรมบ่อยๆไม่ได้หรอกนะคะ สังขารมันไม่ควรยึดก้อจริง แต่สังขารนี้อยากให้มันได้มีโอกาสช่วยสร้างบารมีมากๆกว่านี้ก่อนเจ้าค่ะ แต่ถ้าไปก้อพร้อมแล้วจริงๆ ฝากดูแลลูกๆสามคนหนูด้วยค่ะ

พอเช้ามาหลวงพี่โทหาบูบุ้(บุญธรรม) ว่าโยมเอื้อมเป็นงัยบ้างเห็นมาเข้าฝัน

พอยายตื่นตะกี้เลยรีบต่อสายไปว่า หลวงพี่หนูยังไม่ตาย เข้าฝันไม่ได้ ไม่ใช่ผีนะคะ หนูส่งกระแสจิตมาแจ้งก่อนค่ะ เอ้างั้นบอกได้ไหมว่าหนูเข้าฝันหลวงพี่ว่าอย่างงัย ท่านก้อบอกตามที่ยายบอก ก่อนยายจะโทหาท่านยายก้อบอกบุญธรรมแล้วว่ายายคุยทางจิตกับหลวงพี่อย่างงี้ๆนะ คือจะได้ทราบว่าพลังคลื่นทางจิตของคนอย่างยายนี่มันส่งชัดเจนมั้ย เออ...ลืมไปว่าหลวงพี่จูนคลื่นอย่างไร เราส่งที่ความถี่ ความสูงคลื่นพลังจิตกี่เมกเฮริตแน่ เพราะจะให้เวปสโนว์เอาไปเทียบเคียงกับท่านอื่นๆ แล้วเอามาสรุปผล ต่อไปเราจะได้ไม่เปลืองค่าบัตรเติมเงินง่ะ เอาเป็นว่าดังแน่ๆ ชาวพลังจิตดอทคอมเมินบริการโทรศัพท์ทุกประเภท เพราะรับส่งโทรจิตถึงกันได้ชัดเจนแล้ว อิอิ

เดี๋ยวรอบุบู้ไปหาข้าวมาประทังท้องยายก่อน มีแรงแล้ว ได้กินยา ยายจะไปพันทิป ไปซื้อคอมให้หลวงพี่ อันนี้ประธานกฐินฯ คุณยุทธศักดิ์ (จำชื่อนามปากกาไม่ได้ ต้องถามคุณโลกันต์) ท่านอนุญาตให้หลวงพี่จัดซื้อคอมพิวเตอร์เพื่องานบุญได้ค่ะ อนุโมทนาค่ะ ยายรับมาหนึ่งหมื่นห้าพันบาท ค่าคอมเดะๆ ค่ารถค่าเดินทางยายควักเองเจ้าค๊า เพราะการบังเบียดปัจจัยที่บริจาคมานอกเจตนานี่เป็นหนี้สงฆ์ค่ะ ถ้ายายลำบากจริงๆ อย่างต้องเดินทางไปไกลๆธุระเรื่องงานบุญแต่ปัจจัยส่วนตัวหมด แต่ธุระต้องทำ ยายต้องขอพระ และพระต้องขอคณะกรรมการผู้ร่วมบริจาค ว่ายินดีให้มัคทายิกใช้ปัจจัยบางส่วนเพื่องานนี้หรือไม่ จะไปสั่งวัสดุนี่ ต้องค่าวัสดุตามราคาที่ทางร้านให้จริงๆ ต่อให้ลดราคาก้องุบงิบเงินที่เหลือไม่ได้ แม้ที่อื่นจะทำก้อตาม ยายไม่เสี่ยงนรกหรอก ไม่อยากหากินกับวัดเอานรกมาใส่ตัว ค่าน้ำมันรถ ค่ากินระหว่างไปธุระนี่ไม่รวมกับปัจจัย ต้องออกเอง ยกเว้นผู้บริจาค คณะกรรมการอนุญาติ ที่เอามาเล่านี่ไม่ใช่อะไร เพราะมีหลายคนชอบเผลอหยิบเงินสังฆทานใช้ จะเอาก้อได้ ก้อแค่มาแก้ด้วยการชำระหนี้สงฆ์ แต่ทางที่ดีอย่าประมาทเลินเล่อดีกว่า

 

ยายผีป่าขอให้พี่ๆน้องๆที่มาร่วมงานได้ช่วยกันเล่านะเจ้าคะ แต่งานนี้น่าน้อยใจที่น้องแป้งติดงานที่ลาไม่ทัน คราหน้าห้ามปฏิเสธนะจ๊ะแม่สาวน้อย ส่วนน้องผึ้งนี่ยายขอบอกว่า อย่ากลัวว่าชาวพลังจิตจะชีกอนะเจ้าคะ ที่ไปงานบุญน่ะ ศีลเต็มจนล้นจ้า ยกเว้นยายผีป่าคนเดียวที่ศีลกระเจิงจ๊า แหะๆ แหม...หนุ่มๆ ชาวเวปธรรมนี่สนแต่ธรรมมะเจงๆเจ้าค่ะ ขนาดยายผีป่าสวยหยาดเยิ้มหยดย้อยปานนางฟ้าแหวกนรกมาเกิดอย่างนี้ ฮอตสุดๆ ยังไม่มีหนุ่มไหนมากล้าแทะเล็มเลยนะขอบอก คือทุกคนรักกันแบบพี่ๆ น้องๆ เจงๆเจ้าค๊า มาร่วมบุญกัน แต่ว่าก้อว่าเถอะนะ คนสาวๆ สวยๆ อย่างน้องผึ้ง น้องแป้ง เนี่ย แอบๆ ไปน่ะดีที่ซู้ดแระ กันโดนเทวดายลโฉม อิอิ ทำบุญด้วยอารัยเน้อ สวยทุกภพทุกชาติ อย่างนางฟ้าต้นอ้อยก้อเหมือนกัน

เออ...ขอทวงการหอมแก้มที่คุณอ้อย ฝากมาหอมแก้มยายหนึ่งฟอดผ่านน้องเทพบุตรเกียรติๆ น้องเค้าไม่กล้าหอมจ๊า...ว๊า...เสียดายจั๊ง...วันนั้นมีครัยต่อว่ายายผีป่ามั๊ย มีครัยนินทายายผีป่าว่างัยมั่ง เอามาโพสเรยนะเจ้าคะ โดยเฉพาะน้องโมฆบุรุษนี่ทำเอายายงง คือไม่เชื่อว่าน้องนัท(เก้า)จะเดินทางไปร่วมบุญด้วยครานี้ ตลึงเจ้าค่ะ คนอะไรงามทั้งกาย ใจ พ่อเวปสโนวเจ้าขา ยายขอยืนยันค่ะ ว่าสาวๆ ชาวเวปนี่เต็มร้อยค่ะ กำลังใจในการสร้างบารมีง่ะ สุดๆเลย มิน่าสวยๆท้างน้าน ใช่ไหมจ๊ะท่านคนเก่า นี่นายท่านคนเก่าที่ยายเคยเห็นในนิมิตรเช่นไร ตัวจริงก้อเช่นนั้น ไหนล่ะขาที่บอกตุ่มเต็มขา แหม พูดกันสาวจีบเหรอนายท่านเจ้าขา ผมดอกเลาตามที่ยายผีป่าเคยแซวนายท่านนานแระที่ห้องตามยายน่ะสาวๆชอบง่ะ ยกเว้นสาวพลังจิต เพราะแต่ละคนปลงในสังขารแย้ว

ขอตัวกินข้าวก่อนค่ะ บูบู้ลางานครึ่งวัน เกรงใจเค้าเจ้าค่ะ

เชิญมาเล่ากันให้เป็นสคริปๆเลยนะคะ เด่วจาเอาไปลงทำเรื่องสั้นขาย อิอิ

 

ขออนุโทนาบุญกับชาวเวปพลังจิตทุกท่านที่ได้ร่วมทอดผ้าป่าสร้างบันไดนาคเจ้ดเศียร ด้วยครับ....อันที่จริงผมอยากจะไปร่วมงานด้วยเหมือนกัน กะว่าจะปลอมตัวไปไม่ให้ใครรู้ แต่คิดๆแล้ว ปิดทองหลังพระดีกว่า(กลัวโดนหมกป่า) ฝากถึงเจ้าถิ่น ขอให้เจ้าถิ่นรักษาสุขภาพหน่อยแล้วกัน ถ้าเวลาหมดก่อน ก็ไปรอที่ตรงนั้นก่อนก็แล้วกันน่ะ ฮิๆๆๆ ส่วนผม ยังอีกหลายปี จะ เด๊สสะมอเลย์

 

ไปงานนี้เห็นน้ำใจมัคทายิก(หลวงพี่ท่านเรียกแบบนั้น)ของพวกเราจริงๆ กำลังใจสูงมาก น่านับถือ ขอคารวะโมทนาบุญด้วยครับ
เจ็บป่วยได้ไข้ก็ยิ้มตลอด พยายามพูดอีกทั้งๆที่บอกว่าคอเจ็บมาก แล้วยังเจียดเงินช่วยจัดเลี้ยงเหล่านักบุญทั้งหลาย
ขอคารวะงามๆ ต่อจิตใจอันเด็ดเดี่ยวของเจ้าภาพใหญ่ไว้ณ.ที่นี้ด้วยครับ
ถ้ายังไหวก็ขอให้อยู่ช่วยกันในงานพุทธศาสนาต่อไปด้วยครับ แต่ผมว่าน่าจะต่อไปได้อีกนาน
ได้ทำพิธีสะเดาะเคราะห์วันนั้นจากท่าน...ด้วยนี่ครับ ผมสังเกตุยายเป็นคนเดียวด้วย
ที่ท่านใช้คาถาสะเดาะเคราะห์ด้วย สู้ๆๆๆ

 

เข้ามาขอบพระคุณน้ำใจยายคะ
เห็นหลวงพี่เล็กท่านว่าครอบครัวคุณยายวิ่งวุ่นเลยสำหรับงานนี้ ทุ่มเทเต็มที่
แถมยังน้องๆ ลูกสาวยายยังต้องมาช่วยแพคพระใส่ซอง น่าปลื้มใจแท้ๆคะ

ขอบพระคุณยายสำหรับอาหารอร่อยๆ น้ำเย็นๆ ผลไม้หวานๆ
พี่ๆในคณะชมกันใหญ่เลยคะ ว่าส้มหว้านหวาน คงหวานหมือนน้ำใจยาย
และขอบพระคุณสำหรับของขวัญพิเศษๆคะยาย

โมทนาด้วยนะคะยาย และโมทนากับคณะพลังจิตด้วยคะ

 

น่าชื่นใจ แทนท่านหัวเรือทั้ง 2 ท่าน คือ คุณเอื้อมเดือนกับคุณตั้ม เป็น 2 แรงประสาน ได้เงินผ้าป่าทะลุเป้าอย่างถล่มทลาย ผู้ที่ออกหน้ามาเป็นหัวเรือเช่นนี้ได้ ต้องบำเพ็ญบารมีหนัก กำลังใจต้องสุดๆกันจริงๆ

อย่างกรณีคุณอื้อมเดือนและคุณเก๋ ที่ดูแลเลี้ยงพวกเราด้วยนั้น แค่เรื่องเลี้ยงอาหารอย่างเดียว เบื้องหลังการถ่ายทำก็หนักหนาสาหัสอยู่แล้ว ยังต้องดูแลงานที่วัดด้วย เห็นทำหน้าระรื่นหัวเราะคิกได้ตั้งแต่เช้าจรดเย็น ไม่มีสีหน้าเครียดเลย นับถือกำลังใจเธอจริงๆ

คุณตั้มเองก็น่าปวดหัวมาก ต้องดูแลเรื่องรับเงินแจกพระมาโดยตลอด แล้วยังต้องดูแลจัดการเดินทาง ตั้งแต่ยังไม่สว่าง กว่าจะกลับถึง กทม ก็ค่ำก็ดึก ต้องรับผิดชอบมาก รองรับอารมณ์และความต้องการต่างๆของผู้คนจำนวนมาก แต่ก็มีน้ำเสียง จริยาที่อ่อนน้อมน่ารักโดยสม่ำเสมอ และขนาดว่าเพิ่งเหน็ดเหนื่อยไปหยกๆ ยังมองข้าม shot บอกบุญต่ออีก ไม่คิดจะพักจะผ่อนเลย น่านับถือกำลังใจว่ายอดเยี่ยม หาได้ยาก

ขอบคุณคุณเอื้อมเดือนและคุณเก๋เป็นพิเศษอีกครั้ง ในความงามน้ำใจอย่างหาที่เสมอเหมือนได้ยาก

สำหรับคุณตั้มนั้น ผมสงสัยจริงๆว่ารอดปากเหยียวปากกามาถึงอายุขนาดนี้ได้อย่างไร ปัจจุบันนี้ก็นับว่าสมบูรณ์แบบทุกอย่าง รูปร่างหน้าตาก็จัดว่าดูดีเหนือระดับธรรดามาก ดูหนุ่มกว่าอายุนับสิบปี หน้าที่การงานก็เป็นที่เชิดหน้าชูตา น่าภาคภูมิใจ มีความมั่นคงมุ่งมั่นในธรรม กอรปด้วยบุคลิกจริยานุ่มนวลอ่อนน้อมถ่อมตน มีแววว่าจะต้องได้เป็นประธานสมาชิกชมรมเกลียมัวแหงๆ หากสาวใดคิดว่ามีศึลมีธรรมเสมอด้วยคุณตั้ม และยังอยากใช้ชีวิตครอบครัวอยู่ ผมแนะนำว่าอย่ารีรอ ทุ่มเทมารยาทั้ง 500 เล่มเกวียน จับให้อยู่หมัดเถิด ยิ่งกว่าถูกล็อตเตอรี่รางวัลที่ 1 บวกแจ็คพ็อตซะอีกนา จะบอกให้

 

เพิ่งกลับมาจากซื้อคอมพิวเตอร์เจ้าค่ะ ระหว่างที่คุยสายกับน้องผึ้งบนรถแท๊กซี่ หลวงพี่เล็กโทรมา แต่ยายไม่ทันรับสาย เลยโทรกลับไป ก้อบอกท่านว่ากำลังจะไปซื้อคอมให้หลวงพี่แสงชัยค่ะ (จริงๆให้สำนักสงฆ์ในกิจทางพุทธศาสนานั่นหล่ะค่ะ อาทิ พิมพ์งานทางธรรมมะ หาข้อมูล เผยแผ่ บอกบุญ) แล้วหลวงพี่เล็กก้อถามยายเสียงขำๆ ว่า เฮ้ย! มีเรี่ยวมีแรงไปนั่นนี่อีก ไหวเร้อ ยายตอบไหวเจ้าค่ะ ทานยาแล้ว แต่ก้อเอาการน่าดู แล้วหลวงพี่บอกว่า อะไรที่เราต้องมาเถียงกันกับแค่ข้อคิดเห็นไม่ตรงกัน หรือมองต่างกันนิดเดียว ให้เฉยเสียนะ อย่าไปใส่ใจ สายไหนก้อสายนั้นตามแต่เขาจะแบ่ง ตามแต่เขาจะคิด ถ้าเขาคิดว่าเขาใช่ เราสงสัยก้อไม่ต้องไปโต้แย้ง ถ้าเขาสงสัยเรา เราอยากตอบก้อตอบตามจริง ยายก้อบอกท่านว่า แล้วหลวงพี่โทรเข้ามาหาหนูมีอะไรจะถามหรือคะ ท่านทำเสียงขำๆอีก(ตามแบบฉบับที่ยากแก่การลอกเลียนแบบ) เออ...จะลาสังขารแล้วเร๊อะ ยายตอบตายยากค่ะ มันจะไปแต่ไปขอหลวงปู่ทวด ต่อเวลาค่ะ แล้วก้อหัวเราะ บอกท่านว่า งานยังไม่เสร็จค่ะ (มาทั้งทีต้องลุยให้เสร็จ) จะได้ไม่เสียชาติเกิดเนอะ(อันนี้ถามพวกชาวเวปง่ะ)

แล้วโทไปถามหลวงพี่แสงว่าใครบอกหลวงพี่เล็กว่าหนูป่วยใกล้วูบแล้ว ท่านบอกไม่ได้บอก แต่ท่านเกริ่นว่างานแรกโยมเอื้อมก้อจะไปแล้ว (เอ...ท่านพูดยังงัยเนี่ย งง!!!) แต่ท่านติงมาว่าตอนมากายทิพย์นี่ทีหลังมาให้ไปปลายที่นอน ไม่ใช่แต่งชุดเสียอร่าม ก้มกราบเสียงดงามอย่างดิบดีสวยมาก แต่ทีหน้าทีหลังอย่าก้มกราบเสมอหมอนพระที่นอนหนุนสิ กระเถิบลงไปหน่อย ยายก้อเลยบอก เอ้า ตอนไปน่ะมันลงตรงไหนได้ก้อรีบลง คุมไม่เป็น ก้อกราบขอขมาท่านทางสายว่า อะโหสิกรรมให้เถิด ข้าน้อยมือใหม่หัดขับ(คุมกายทิพย์) ท่านบอกคราก่อนๆมาไม่สวยขนาดนี้ คือเคยไปแบบขี้เล่น ก๋ากั๋น เลยโดนหลวงพี่เล็กเล่นงานข้อหาหมั่นใส้ แต่ครานี้เล่นงานไม่ลง เพราะนอบน้อมเจียมตัว(เหมือนเจียมแล้วว่าถึงที่เจงๆแย้วล่ะเนอะ แหะๆ) เลยบอกหลวงพี่ว่า...ฝืนบ่อยๆนี่เบื้องบนหมั่นใส้นะใช่ไหม ดีไม่ดีถีบตกลงล่างเลย อีกอย่างที่หลวงพี่กลัวก้อคือ ท่านต้องการให้เราพร้อมจริงๆ ไม่ใช่ทนทรมานไม่ไหว ก้อตัดขันธ์เลย ตัดได้ขณะนั้น แต่ถ้าไปครึ่งๆแล้วอยากกลับมาอีก นี่สิจะกลับไม่ทัน ท่านเกรงว่าจะเป็นสัมพะเวสีงัยจ๊ะ เพราะงานไม่เคลียร์ ครอบครัวยังเตาะแตะอยู่ ผัวยังเดะด้วย ใช่ป๊ะพี่ๆน้องๆ (อิอิ) เอาเป็นว่า ยายผีป่าขอสัญญาว่า พร้อมลุยค่ะ

แหม...นายท่านคนเก่าเจ้าขา ยายผีป่าน่ะเคยบอกทางบอร์ดห้องจักรวานเสมอน่ะ ว่ายายผีป่าไม่ว่าจะทุกข์ หรือสุข ยิ้มรับลูกเดียว คือมองทุกวินาทีอย่างมีค่า ทุกคนที่มาร่วมบารมีขึ้นบนกันนั้น คือผู้ที่มีบุญคุณต่อยายผีป่าและครอบครัว มีบุญคุณต่อวัด ต่อศาสนา เรามาสานต่อเพื่อถวายความสักการะเบื้องบนค่ะ ท่านต่างๆ มองพวกเราอยู่ เราต้องทำให้ได้สิเนอะ นี่ๆ ระหว่างทางขึ้นเขา ใกล้ถึงปากถ้ำ มีต้นงิ้วหนามอยู่ซ้ายมือค่ะ ยายบอกลูกสาวว่า นี่ต้นงิ้วในนรกมันแหลมกว่านี้นะลูก หนามมันเป็นเหล็ก ผลุบโผล่เข้าออกได้ ยิ่งปีนยิ่งแหลมคมและยาย ลูกถามว่าแม่รู้ได้งัย แม่เคยลงนรกเหรอ...แหะๆ...ตอบงัยดีหว่า...

งัยจ๊ะตองพีเห็นกลับจากร่วมบุญที่ถ้ำ ฝันดีฝันเด่นอะไรบ้าง มีใครเจอทีเด็ดอะไรบ้าง มาคุยกันเร็วๆเน้อ

คุณพูนศักดิ์ วันนั้นยายได้ให้พระกรุฯ ที่โทรจองไว้ไหมจ๊ะ ยายเบลอๆจ้า ติดต่อยายเน้อถ้ายายผิดพลาด

 

ขอผมเล่าอีกสักเรื่องนะ

วันที่ไปงานนั้นด้วยความสงใสแรกเลยว่า ยายผีป่า หน้าจะเป็นยังไงเพราะไม่เคยเห็น พอไปถึงสำนักสงฆ์ก็มีเสียงโหวกเหวก "เอ้า ๆ ขอ แรงผู้ชายไปช่วยกันยกพระหน่อย" ผมกับเพื่อนมองหน้ากัน ก็นึกว่า ตูแน่เลย มาถึงก็โดนเลย แต่ก็คิดว่า ดีสิ ได้ไปยกพระพุทธ เป็นบุญก็โดขึ้นรถกระบะคันงามของยายไป ตอนผมขับรถไปเองต้องค่อยๆ ย่อง เพราะทางมันขรุขระมาก ๆ แต่พอยายขับนะ ไปยังกะจรวด เราก็รู้สึกในใจว่า แหม อยู่ป่ายังซิ่งแบบนี้ ถ้าไปอยู่เมืองน่ากลัวจะเหยียบ 180 พอถึงบ้านก็ตั้งใจว่าพระคงองค์ไม่ใหญ่มากเกินกำลัง 2 คน ที่ไหนได้ เข้าห้องน้ำออกมา เพื่อนยกถาดพระเครื่อง(สมเด็จพุทธเธ) มา เราก็รีบวิ่งขึ้นชั้น 2 กะว่าไปยกอีกองค์ ขึ้นไป ก็งงเพราะไม่มีแล้ว พระที่ให้มายกก็สมเด็จพุทเธนั่นแหล่ะ ทีแรกก็ไม่เข้าใจแก แต่พอสักพักก็ออกไปซื้อกับข้าวจะถวายพระ ก็มีคณะคุณคนเก่ามั๊งมาที่บ้านยาย ยายแกก็ล้งเล้ง อะไรก็ไม่รู้ เห็นห่วงอยู่อย่างเดียวคือ แกไล่แจกพระอย่างเดียวเลย ใครมาก็หาแต่พระให้ เลยได้เห็นทานบารมีของยาย ยิ่งใหญ่จริง ๆ อะไรก็ไม่สำคัญเท่ากับแจกพระ 55 จนกระทั่ง มารวมตัวกันบ้านยายหมด ก็ทานอะไรกันพอสมควรแต่ผมทานแค่ แตงโมชิ้นเดียวเพราะไม่ค่อยหิว และก็ตาลายกับคณะชาวเว็บ ซึ่งไม่รู้จักใครเลย จำได้แต่คุณ โฆษะบุรุษได้คนเดียวเพราะตอนไปฝึกมโนเต็ม นั่งใกล้กัน ตัวจริงนี่หล่อเอาการ ทานกันเสร็จก็ไปที่สำนักสงฆ์ทำการทอดผ้าป่า ก็อีกแหล่ะ แจกพระอีกแล้ว แกไล่ถามอย่างเดียว คนนั้นมามั๊ย คนนี้มีป่าว มารับพระเจ้าค่า มีอยู่ชื่อนึง เห็นแกเรียกเอาตั้งนาน ก็ไม่ไปรับ แกเรียกว่า น๊อตแพ็ก เราก็ว่าคนอะไรชื่อแบบนี้ ก็ได้แต่มองตามเสียงว่าใครจะเป็นคนลุกไปรับ ก็ไม่เห็นมี ส่วนของผมเองนั้นก็ลืมไปว่า วันนั้นขอพระเขาไว้ด้วย ก็มัวแต่นับเงินที่เอาซองไปแจกมาเหมือนกัน จนกระทั่งงานก็จะเลิกอยู่แล้ว แกก็เรียกอีก น๊อตแพ็กมาหรือป่าวคะ ไอ่ทีนี้เรานึกขึ้นมาได้ว่า ไอ้แพ็กนี่มันจะเป็นภัคหรือป่าว เพราะชื่อผมมัน คชภัค ก็เลยวิ่งไปถาม แกเอาให้ดู อ่อ ของตูเอง -*- นั่งบื้อซะตั้งนานให้แกเรียกจนคอแหบคอแห้ง ต้องขอประทานอภัยด้วยนะยาย ที่มีส่วนทำให้เจ็บคอ สำนึกผิดครับ สุดท้ายงานก็ผ่านไปได้ด้วยดี มีมามันส์กันก็ตอนจะปิดยอดเงินนี่แหล่ะ สนุกดี ในใจผมตอนนั้น ถ้าผมมีเงินพอที่จะปิดให้ครบ 300000 ผมก็จะทำให้ ถ้าผมไม่เดือนร้อน แต่ด้วยความสัตย์จริง ผมมีไม่พอ เพราะผมก็ไม่ได้ร่ำรวยอะไรมา แต่ที่ไปงานก็ตั้งใจไปเต็มกำลัง และเต็มที่ แต่ก็ปลื้มครับ กับงานที่คนน้อย ๆ แต่ได้เงินเยอะๆ นี่ ศรัทธาแรงกล้ากันจริง ๆ ถ้าใครไม่เคยไปที่ถ้ำนี่จะไม่รู้เลยว่า ตอนพระท่านออกบิณฑบาตนี่ลำบากเหลือเกิน หลวงพี่แสงชัยท่านว่าเดินแค่ 7 กิโลเมตรเองโยม ผมก็ได้แต่กลืนน้ำลายเอื๊อกๆ ถ้าหน้าฝนคงจะยิ่งลำบากใหญ่ แต่ก็อย่างว่า ที่ลำบากคือที่ๆ พระแท้ท่านไปอยู่เพราะมันเป็นที่สำหรับประหารกิเลส ไม่ใช่พระที่ท่านสบายในเมือง ดูดีวีดี โป๊มั่งไม่โป๊มั่ง แชทกะสาวๆ มั่ง เห็นมาก็เยอะ แต่ที่ถ้ำนี่ไม่มี และเป็นสถานที่ดีจริงๆ น่าไปอยู่จริงๆ ส่วนที่น้องแป้งว่า ผมกะพี่ตั้มขึ้นเขาไหวแบบไม่น่าเชื่อก็เชื่อเถอะครับ อายุเป็นเพียงตัวเลข ผมน่ะวิ่งขึ้นไปด้วยซ้ำ เพราะชอบมากขึ้นเขาลงเขานี่ก็บอกแล้วว่าวันนั้นซนเหมือนลิง ลิงอ้วนซะด้วย ขึ้นไปแล้วยังพูดกับหลวงพี่ว่า ห้องนี้หน้ามานอน ท่านก็ว่า ก็มาสิ ตอนนี้รับปากหลวงพี่ไว้ว่าจะทำคาถาพระแม่ธรณีไปติดให้ที่หน้าพระรูป และก็บทขอขมาพระรัตนตรัย หลวงพี่ท่านว่าอยากได้ ผมก็รับปากไว้ จะนำไปให้หลังปีใหม่ ถ้ามีใครจะทำคาถา หรือบทสวดอะไรแล้วจะฝากผมไปก็ได้นะครับ ใครมีจิตศรัทธาอันไหนก็ทำอันนั้น เป็นสมบัติของสงฆ์ ของพระศาสนา ตายไปไม่เสียชาติเกิดแน่ครับ ก่อนกลับก็ได้ไปทานข้าวเย็นที่บ้านยายอีกที ก็รับหลวงพี่ออกไปจากถ้ำ ระหว่างทางก็คุยกันไปคุยกันมา ก็มีหลายเรื่องที่คาใจและสงสัย ก็ได้มุมมองที่ไม่เคยได้รับรู้มาก่อน ก็ดีครับ เหมือนที่หลวงพ่อท่านเคยพูดไว้ว่า "ลูกเอ๋ย จะทำนาก็ต้องเลือกนาที่มันดีดีหน่อย ดินดี น้ำดี ต้นข้าวมันจะได้งอกเงย ไม่งั้นปลูกไปก็เสียแรงป่าว ไม่เห็นผล" ใครจะเข้าใจแบบไหนก็ตามสบายนะครับ ก่อนจบก็ขอทำซ้ำอีกรอบนึง ยายนึกถึงผมด้วยนะถ้าได้อ่าน "ผลบุญใด ที่ข้าพเจ้านายคชภัค ได้บำเพ็ญมาดีแล้วตั้งแต่ต้น จนถึงปัจจุบันนี้ ข้าพเจ้า ขอพระบารมีแห่งองค์สมเด็จพระพุทธเจ้าทุกๆ พระองค์ ซึ่งมีองค์สมเด็จพระพุทธเจ้าองค์ปฐมทรงเป็นประธาน พระธรรมคำสั่งสอน และพระอริยสงฆ์ ทั้งหลาย โปรดประทานอนุญาติให้ข้าพเจ้านำผลบุญที่ข้าพเจ้าได้สะสมมาแล้วนั้น มอบให้แก่คุณเอื้อมเดือน ข้าพเจ้าขออธิษฐานด้วยอำนาจแห่งบุญนี้ ขอให้คุณเอื้อมเดือน มีสุขะพลานามัยที่ดี มั่นคง และแข็งแรง สามารถประกอบกิจการงานตามที่ตั้งใจไว้ได้อย่างเต็มกำลัง และ ขออุทิศผลบุญนี้ให้กับเจ้ากรรมและนายเวรของคุณเอื้อมเดือน ทุก ๆ ท่าน ขอได้โปรดมารับผลบุญนี้และโมทนาบุญนี้ให้กับคุณเอื้อมเดือน เพื่อให้เธอ สุขกาย สบายใจ และสามารถอยู่รับใช้พระศาสนาไปตลอดชั่วอายุขัยของเธอ ขอพระยายมราชโปรดเป็นสักขีพยาน ในการอธิษฐานบุญของข้าพเจ้า ณ.ตั้งแต่บัดนนี้เทอญ"
อย่าว่าผมตอแหลนะครับ ผมตั้งใจแบบนี้จริงๆ และอยากให้ทุกคนทำแบบนี้ด้วย เพราะสิ่งที่พี่เอื้อมทำนั้น มันเป็นงานที่ยาก และต้องตั้งใจจริงเท่านั้น เธอเป็นผู้หญิงตัวเล็ก ๆ ที่มีลูก 3 คน เธอยังทำแบบนี้ได้ ผมเองละอายแก่ใจ และไม่รู้ว่าจะตอบแทนพี่เอื้อมยังไง ก็ขออาศัยอำนาจแห่ง พระพุทธ พระธรรม และพระสงฆ์ ตามนี้แหล่ะครับ เมื่อพี่เอื้อมอ่านแล้วช่วยโมทนาด้วยนะครับ ผมตั้งใจให้จริงๆ และจะทำให้ทุก ๆ วัน จนกว่า งานของพี่จะเสร็จ สิ่งใดที่ต่อไปนี้ผมพอจะช่วยเหลือพี่ได้ ผมก็จะช่วยเต็มกำลังและความสามารถ ถ้าเกินกำลังไปก็จะพยายามหาช่องทางมาช่วยครับ