ประกวดแปลงเพลงธรรมกับครูอ้วน "เพลงหยุดตรงนี้ที่เธอ"

กี่คราวที่ความรัก ต้องลงเอยด้วยน้ำตา กี่คราวที่ล้าจนไม่อยากมีใคร
กี่ครั้งที่เสาะหา ผ่านมาแล้วก็เลยไป ไม่มีใครที่เหมือนเธอ

เปรียบเธอดังจุดหมาย สุดท้ายของนักเดินทาง เมื่อเจอเธอแล้วก็ไม่อยากเจอใคร
ไม่มีใครอีกแล้วที่มีความรักจริงใจ เท่ากับเธอที่ให้ฉัน

หยุดตรงนี้ที่เธอ ไม่ไปใกลแล้วใจ จะหยุดทั้งใจไว้ที่เธอ
หยุดตรงนี้ที่เธอ เพราะเธอที่ฉันเจอ คือคนที่รักฉันหมดใจ(จะหยุดใจไว้ให้กับเธอ)

เปียกปอนกับลมฝน ฝ่าลมพายุมากมาย ก็เดินมาไกลจนแทบหมดกำลัง
ไม่เคยจะคาดคิด ว่าคนที่สิ้นหนทาง จะได้พบรักเช่นเธอ

เปรียบเธอดังจุดหมาย สุดท้ายของนักเดินทาง เมื่อเจอเธอแล้วก็ไม่อยากเจอใคร
ไม่มีใครอีกแล้วที่มีความรักจริงใจ เท่ากับเธอที่ให้ฉัน

หยุดตรงนี้ที่เธอ ไม่ไปใกลแล้วใจ จะหยุดทั้งใจไว้ที่เธอ
หยุดตรงนี้ที่เธอ เพราะเธอที่ฉันเจอ คือคนที่รักฉันหมดใจ(จะหยุดใจไว้ให้กับเธอ)

อยากจะขอบคุณฟ้า ที่ให้เรารักกัน และให้ฉันได้พบเธอ
(ไม่มีใครอีกแล้ว ที่มีความรักจริงใจ เท่ากับฉันที่ให้เธอ)

หยุดตรงนี้ที่เธอ ไม่ไปใกลแล้วใจ จะหยุดทั้งใจไว้ที่เธอ
หยุดตรงนี้ที่เธอ เพราะเธอที่ฉันเจอ คือคนที่รักฉันหมดใจ(จะหยุดใจไว้ให้กับเธอ)

 

เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ลองมาหัดแปลงเพลงธรรมะง่ายๆ กันนะคะ
เอาสนุกๆ แต่ละเวอร์ชั่นมีรางวัลให้ทุกคนค่ะ


มามะๆ สนุกๆ กัน

 

เพลง "หยุดตรงนี้ที่เธอ"
ของคุณ "สบชัย ไกรยูรเสน"


ค่ะ

 

แปลงธรรมกับครูอ้วน

กี่คราที่ศิษย์รักต้องจมในห้วงนำตา กี่คราที่ล้าจนไม่อยากเดินไป
ดั่งใจที่มืดมิด จุดดวงไฟช่วยชี้ทาง
หยุดตรงนี้ที่ธรรม ไม่ไปไกลแล้วใจจะหยุดทั้งใจไว้ที่ธรรม
หยุดตรงนี้ที่ธรรม เพราะใจที่ฉันเจอ .....เติมไฟชีวิตจุดต่อไป
เปียกปอนกับลมฝน ฉำเย็นคลายซึ่งทุกข์ใจ...
อาจารย์บอกจุดหมาย ส่งชี้แล้วซึ่งหนทาง ...
อยากจะขอบคุณฟ้าใจหนักดั่งพื้นดินที่ให้ฉันเคียงคู่ธรรม
ได้แค่นี้เดี๋ยวมาตู่ให้อีก

 

​

กี่คืนที่ชีวีต ต้องซวนซมในห้วงมายา กลางวันที่แดดกล้า ยิ่งกลับเหงาใจ
กี่วันที่ผ่านไป เหมือนเคยซ้ำมาจนขึ้นใจ ไม่มีใครไม่มีเลย
หากมาในวันนี้ แม้เพียงเงาที่เลือนราง เมื่อใจมีหวังก็ยังกลับมีไฟ <O
แม้เพียงแสงสะท้อน ขอมาจากความจริงใจ ก็พอใจที่ได้เจอ<O​

หากวันนี้ไม่เจอ ต้องเดินอีกแสนไกล เหนื่อยหัวใจเสียเหลือเกิน
หากวันนี้ได้เจอ หวังเป็นที่พักใจ คือ บ้านสุดท้ายเมื่อชีวิตหยุดหายใจ ​

หลงทางกับเงารัก เงาหลง และ ทนงตัว เกิดมาก็เมามัวในม่านหมอกกำบัง​

อ่อนล้าจนสุดฤทธิ์ หมดแรงดิ้นสิ้นกำลัง เมื่อหยุดพักจึงได้เจอ<O​

หากมาในวันนี้ แม้เพียงเงาที่เลือนราง เมื่อใจมีหวังก็ยังกลับมีไฟ<O
แม้เพียงแสงสะท้อน ขอมาจากความจริงใจ ก็พอใจที่ได้เจอ<O
<O
หากวันนี้ไม่เจอ ต้องเดินอีกแสนไกล เหนื่อยหัวใจเสียเหลือเกิน
หากวันนี้ได้เจอ หวังเป็นที่พักใจ คือ บ้านสุดท้ายเมื่อชีวิตหยุดหายใจ ​

อยากจะขอบคุณฟ้า ที่ให้มาพบธรรม และ ให้ทางไปนิพพาน<O​

<O
หากวันนี้ไม่เจอ ต้องเดินอีกแสนไกล เหนื่อยหัวใจเสียเหลือเกิน<O
หากวันนี้ได้เจอ หวังเป็นที่พักใจ คือ บ้านสุดท้ายเมื่อชีวิตหยุดหายใจ ​