การตัดหัวถวายของเหล่าอนาคตวงศ์ ซึ่งถือว่าเป็นการฆ่าตนเอง บาปหรือไม่?

ไม่ได้สละด้วยความคิดเลื่อนลอย

 

บุญเขาหนักมาก สวรรค์รับไม่ไหว พระเจ้าท่านก็รับไม่ไหว
เมื่อถึงเวลาต้องรับโทษ ถูกถีบลงนรกไปเลยจ้า ก้ากๆ

 

.....ไอ้การระเบิดพลีชีพน่ะมันทำให้ชาวบ้านเขาเดือดร้อนนะครับ เป็นการทำบาปแน่นอน 100%
.....การตัดศีรษะของพระโพธิสัตว์ สูงส่งกว่านั้นมากนักเนื่องด้วยเจตนาเพื่อเป็นพุทธบูชา และเพื่อโพธิญานในการช่วยเหลือสัตว์โลกให้พ้นทุกข์ เป็นวิถีทางของพุทธภูมิเขา ผู้อื่นจึงยากจะเข้าใจในความปรารถนาที่ยิ่งใหญ่นั้น

 

การตัดหัวของตัวเองถวายเป็นพุทธบูชาถามว่าบาปหรือไม่ ผมในฐานะเจ้าของหัวคนหนึ่งจะขอตอบตามสำนวนลีลาของพระเดชพระคุณหลวงพ่อวัดท่าซุงนะครับที่ท่านเคยบอกว่า บุญคือความดีบุญคือการทำความดี ที่อยู่ในขอบเขตของศีล ของพระสัจจะธรรมคำสั่งสอนองค์ขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้านั้นเป็นบุญ ที่เรียกว่าการทำบุญคือการทำความดี ส่วนบาปคือการทำความชั่วช้าลามกต่างๆที่ตรงข้ามกับความดี ตรงข้ามกับการทำบุญเรียกว่าบาปทีนี้เรื่องการที่พระเจ้าบรมสังขจักรเด็ดหัวของท่านเองถวายเป็นพุทธบูชาในสมัยองค์สมเด็จพระสิริมิตรสัมมาสัมพุทธเจ้า การที่ท่านนารทมานพเอาผ้าชุบน้ำมันพันตัวตั้งแต่เศียรเกล้าจดปลายเท้าแล้วจุดไฟเผาตัวเองเพื่อเป็นดวงประทีปถวายเป็นพุทธบูชาในสมัย องค์สมเด็จพระพุทธกัสสปสัมมาสัมพุทธเจ้า ท่านโพธิ์อำมาตรถูกพระราชาสั่งตัดหัวเนื่องจากการที่ท่านฝ่าฝืนขัดพระราชองค์การที่ถวายทานกับองค์สมเด็จพระกัสสป สัมมาสัมพุทธเจ้า ท่านพระธรรมเสนดาบสเด็ดหัวของท่านเองถวายเป็นพุทธบูชาในสมัย องค์สมเด็จพระโกนาคม สัมมาสัมพุทธเจ้า <?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-comfficeffice" /><o></o>
ท่านพระยามหาปนาทเด็ดหัวของท่านเองถวายเป็นพุทธบูชาในสมัย องค์สมเด็จพระกุกกุสันโธ ซึ่งทั้ง 5 ท่านนี้เป็นนิยตพระโพธิ์สัตว์ที่จะมาตรัสรู้ในอนาคตอันใกล้นี้ การตัดหัวของท่านเองถวายเป็นพุทธบูชาก็ดี การจุดไฟเผาตัวเองเป็นพุทธบูชาก็ดีคุณ Tony คิดว่าท่านทำดีหรือทำชั่วล่ะ ส่วนที่ว่าการฆ่าตัวตายทำไมไม่ลงไปเป็นเปรตล่ะ พระเดชพระคุณหลวงพ่อวัดท่าซุงท่านบอกว่า จิตเต สังกิลิฏเฐ ทุกคติ ปาฎิกังขา ก่อนตายถ้าอารมณ์ใจเศร้าหมองก็ไปอบายภูมิอันมี นรก เปรต อสูรกาย และสัตว์เดรัจฉานก่อน จิตเต อสังกิลิฏเฐ สุขคติ ปาฎิกังขา ก่อนตายถ้าอารมณ์ใจมีปีติใจผ่องใสนึกถึงกุศลบุญ ทานกองการกุศล หรือทรงฌานสมาบัติก็ไปสู่สุขติบนสวรรค์ มีพรหม มีพระนิพพานเป็นที่ไปทีนี้คนที่พบองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ฟังพระธรรมคำสอนของท่าน แล้วมีปิติขนาดเด็ดหัวของตัวเองถวายได้นี่ บางท่านก็ยอมให้เพชฆาตตัดหัวของท่านได้โดยไม่อาลัยในชีวิตนี่คุณ Tony คิดว่าอารมณ์ใจของท่านตอนนั้นเศร้าหมองหรือว่าผ่องใสล่ะครับ การต่างกันของคนธรรมดาที่ฆ่าตัวตาย จะด้วยสาเหตุอะไรก็ตามแต่กับพระโพธิ์สัตว์ที่ยอมตายถวายชีวิตถวายหัวนั้น ต่างกันแน่นอนเพราะอารมณ์ใจมันคนละเรื่องกันส่วนการฆ่าผู้อื่นหรือสัตว์อื่นเพื่อบูชายัญบาปแน่ๆ ชั่วแน่ๆอยู่แล้วเพราะเป็นชีวิตของผู้อื่นที่เจ้าของชีวิตเขาไม่ได้มีความยินยอมพร้อมใจ เขาไม่ได้ยินดีที่จะตาย เสือกไปเข้าใจเอาเองตัดสินใจเอาเองแล้วก็ฆ่าเขา ส่วนเรื่องที่มีคนสงสัยว่าถวายหัวทำไม แล้วจะได้ประโยชน์อะไร ผมขอตอบฉะเพาะหัวของผมนะครับจริงอยู่ท่านผู้รับเอาไปทำอะไรไม่ได้ กินก็ไม่ได้เมื่อรู้แล้วตัดไปทำไมสู้มีชีวิตเพื่อแล้วทำประโยชน์อื่นๆไม่ดีกว่าหรือ การอุทิศกายถวายชีวิตนี้เป็นพุทธธรรมเนียมปฎิบัติของเหล่าหน่อเนื้อพุทธางกุลทั้งหลายที่มีโพธิ์ศรัทธาจะพึ่งประพฤติปฎิบัติเมื่อถึงเวลาอันควรอารมณ์ของทุกท่านจะรู้เอง สำหรับผมอารมณ์ใจนั้นพร้อมแล้วที่จะทำอย่างนั้นเหมือนกับคนที่เตรียมอาหารไว้ทุกอย่างพร้อม แล้วรอเวลาที่พระจะมาบิณบาตรในตอนเช้าเท่านั้นพระมาถึงเมื่อไรก็ถวายใส่บาตรทันทีข้อนี้ฉันใดเมื่อผมพบองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเมื่อไรผมก็ขอตั้งมโนปริธานสัตญาอธิฐาน ขอตัดหัวของตัวเองถวายเมื่อนั้น แล้วมาบอกชาวบ้านเขาทำไมอยากจะตัดก็ตัดไปซิอาจจะมีสงสัยอีก การที่ผมบอกหรือการที่ผมเขียนมานี้เพราะเว็พนี้เป็นเว็พเรื่องราวของพุทธภูมิการที่ทำอย่างนี้ไม่ไช่เรื่องใหญ่โต ไม่ไช่เรื่องแปลกเลยสำหรับท่านที่ปราถนาในพระโพธิ์ญาณเป็นเรื่องธรรมดามากสำหรับท่าน อารมณ์ของพุทธภูมินั้นมีอย่างเดียวคือทำอย่างไรบารมีทั้ง 10 ทัศจะยิ่งๆขึ้นไปกว่าปัจจุบันนี้อีก ส่วนในชาตินี้ของผม ได้เตรียมความพร้อมไว้อย่างไรบ้างไว้ถ้ามีโอกาสจะมาเขียนบอกเล่าเรื่องราวอีก และว่าทำไมจะต้องบอกชาวบ้านเขา 29 มกราคม 2549<o></o>

 

เปรียบเทียบกับสิ่งใกล้ตัว เราจุดธูปบูชาพระ ท่านก็ไม่ได้เอาไปทำอะไร แต่บุญเกิดกับตัวเราเนื่องจากเป็นพุทธานุสติ และเป็นการแสดงมุทิตาจิต

การตัดหัวถวายนั้นทำเป็นพุทธบูชา ก็คือบูชาพระพุทธนั่นเอง ไม่ได้ให้เอาหัวไปใช้อะไร แต่สร้างบารมีให้เกิดกับผู้กระทำ ถามว่าบาปหรือเปล่า ผมไม่กล้ายืนยัน เพราะถ้ายึดตามคำสอนของพระพุทธเจ้านั้นย่อมบาปแน่ แต่ที่แน่ใจได้คือบุญที่ได้จากการบูชาพระพุทธโดยเอาชีวิตเป็นเดิมพันนั้นมากมายมหาศาลแน่นอน

 

ใช่แล้วครับ
พระโพธิสัตว์ที่ตัดศรีษระ กับ เผาตัวเอง ถวายเป็นพุทธบูชา
ท่านบำเพ็ญเพื่อบารมีพิเศษครับ
[b-wai]

 

เอ่อแล้วพวกระเบิดพลีชีพนี้ ก่อนตายเขาประกาศร้องเรียกพระเจ้าด้วยความยินดีเนี่ย จิตเขาก่อนตายมีความยินดีในพระเจ้าของเขา จะได้บุญไหม
ส่วนพวกที่นั่งสมาธิตายเป็นพุทธบูชานี่จะได้บุญไหม
ถ้าผมจะนั่งให้มันตายจะได้บุญไหมแบบอดข้าวอดน้ำเพื่อเป็นพุทธบูชา

 

ก็ฝึกไปดูชาติสมัยพระพุทธกัสสปะแล้ว ก็มีไม่ต่ำกว่า 10 องค์ที่ท่านทำแบบชื่อกระทู้นี้...เลือดท่านนองพื้น..แต่จิตท่านสว่างไสว

เหตุผลอะไรนี่...ไปคิดให้ปวดหัวกันเล่นๆต่อไป...ไอ้คนไม่คิดมาก ไม่อยากสนมาก..ปวดหัวเปล่าๆ..

 

เอ่อแล้วพวกระเบิดพลีชีพนี้ ก่อนตายเขาประกาศร้องเรียกพระเจ้าด้วยความยินดีเนี่ย จิตเขาก่อนตายมีความยินดีในพระเจ้าของเขา จะได้บุญไหม
- ในเรื่องของเทวดานุสสติได้ครับ เพียงแต่เล็กน้อยมาก เมื่อเทียบกับการปานาติปาตมนุษย์ผู้อื่นหลายชีวิต ส่วนเรื่องตายแล้วไปไหนต่อ ต้องดูจากจิตขณะกระทำกาละ(ตาย) ครับ

ส่วนพวกที่นั่งสมาธิตายเป็นพุทธบูชานี่จะได้บุญไหมถ้าผมจะนั่งให้มันตายจะได้บุญไหมแบบอดข้าวอดน้ำเพื่อเป็นพุทธบูชา
- แล้วจะนั่งสมาธิจนตายเพื่ออะไรกันครับ อย่าลืมมัชฌิมาปฏิปทา (ทางสายกลาง) สิครับ อันนี้สุดโต่งเกินไป ถ้าขณะจิตตอนตายมัวหมองเพราะร่างกายไม่สมบูรณ์ อย่างนี้ขาดทุนนะครับ ในส่วนของพระโพธิสัตว์ ท่านได้ค่อยๆสั่งสมจิตมาในบารมีต่างๆ ดังนั้นเรื่องสติจึงเยอะกว่าคนทั่วไป เวลาที่ถวายชีวิตเพื่อสร้างบารมี จึงมีสติบริบูรณ์ ผ่องใส เนื่องด้วยปรารถนาพระโพธิญาณและเมตตาต่อสัตว์โลก

 

คุณไม่น่าเรียกคนต่างศาสนาว่า อี นะ เดี๋ยวจะเกิดความบาดหมางกันป่าวๆ น่าจะใช้คำว่า "แล้วคนต่างศาสนา ที่ว่า............... "

 

<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: 1px inset; BORDER-TOP: 1px inset; BORDER-LEFT: 1px inset; BORDER-BOTTOM: 1px inset">ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ ไห่เฉากุหลาบไฟ
อ้าวแล้วอีพวกต่างศาสนา ที่ว่าตายเพื่อพระเจ้านี้มันจะได้บุญไหม เช่น การระเบิดพลีชีพ ถวายพระเจ้า
</TD></TR></TBODY></TABLE>
คุณไม่น่าเรียกคนต่างศาสนาว่า อี นะ เดี๋ยวจะเกิดความบาดหมางกันป่าวๆ น่าจะใช้คำว่า "แล้วคนต่างศาสนา ที่ว่า............... "


ใช่ๆผมเห็นด้วยกับคุณEnigmaควรใช้ถ้อยคำที่เป็นกลางๆดีกว่านะครับ
คนเรานั้นต่างก็มีเหตุผลในความเชื่อของตัวเองจะถูกผิดดีชั่วอย่างไรขึ้นอยู่กับเหตุและผล
ในส่วนความเชื่อของผม ผมจะอธิบายในวันหน้าครับ 13 กุมภาพันธ์ 2549

 

รับแซ่บพะยะคะ เปลี่ยนให้แล้ว
คืออยากถามว่าการระเบิดพลีชีพเนี่ย คนอื่นเขาไม่ยินดีอยากตายด้วยจะได้บุญไหม
เหมือนดูในหนังว่านี่คือ คำสั่งของพระผู้เป็นเจ้า ตอนที่จะระเบิดเครื่องบิน คนอื่นร้องกันกรี๊ดกร๊าด ด้วยความรักตัวกลัวตาย
แล้วจะได้ผลบุญไหม

 

หนู จะ ดัน

อิอิ

 

เดินทางสายพุทธภูมิยังไงก็ต้องทำ จะมากน้อยก็ต้องทำ ไม่ใช่พุทธประเภณี แต่เป็นเรื่องของกำลังใจมันเต็มแล้ว เวลาจะสร้างกุศลบารมีก็จะสร้างที่ยิ่งไปกว่าที่บารมีของตนทำได้ คือยิ่งสร้างยิ่งๆ ขึ้นไป ดังนั้นสุดท้ายแล้วก็ต้องถวายชีวิตเป็นพุทธบูชาอยู่แล้ว เรื่องเล็กๆ สำหรับพุทธภูมิกำลังใจเต็ม ก็ลองคิดพิจารณาดูว่าเราทำได้ไหมถ้าถามใจตัวเองว่าทำได้หรือไม่ ถ้าไม่หลอกตัวเองก็จะทราบเองว่าตัวเองบำเพ็ญมาแค่ไหน แต่สำหรับผมถ้าจะทำให้ได้ก็ต้องฝึกอีกพอสมควร แต่กำลังใจที่จะทำคิดว่าได้นะ แต่มันไม่เด็ดขาดนี่แหละ เป็นกันทุกคนอยู่แล้วไอ้ความกลัวตายน่ะ ขำขำนะ

 

เป็นโพธิวิสัย

 

พระโพธิสัตว์ที่กำลังใจดีจริงๆ มีความปรารถนามั่นคงในพระโพธิญาณอย่างแท้จริง จึงจะทำได้ แต่ถ้าสามารถทำได้แสดงว่ากำลังใจดี บารมีก็เต็มเร็ว อนุโมทนา สาธุกับพระโพธิสัตว์ผู้เสียสละตนเพื่อสรรพสัตว์ทุกท่านครับ

 

ขอตั้งข้อสังเกตนะครับ การทำอัตตวินิบาตกรรมนั้นพระพุทธเจ้าไม่ทรงสรรเสริญเลย แม้แต่กับพระนิตยโพธิสัตว์ก็อยู่ในหลักเกณฑ์นี้ด้วย คัมภีร์ที่รจนาไว้จึงน่าจะมีนัยแฝงว่า พระนิตยโพธิสัตว์ท่านบูชาพระธรรมอย่างสุดจิตสุดใจ พร้อมดำเนินตามรอยพระบาทแห่งพระพุทธองค์ การงานอันใดที่สามารถทำเพื่อพระศาสนาได้แม้จะต้องแลกด้วยชีวิตแล้วเกิดประโยชน์กับพระศาสนาได้ย่อมทำการนั้นด้วยความเต็มใจ เป็นไปไม่ได้เลยที่พระพุทธเจ้าจะทรงนิ่งเฉยเมื่อจะมีพระนิตยโพธิสัตว์บูชาพระองค์โดยไม่ใช้ปัญญาไตร่ตรอง อนึ่งพระพุทธองค์ย่อมทรงรู้ว่าการเกิดของมนุษย์กว่าจะได้พบพระพุทธศาสนาและมีสัมมาทิฎฐิที่ถูกต้องมั่นคงผ่านวิบัติ 7 ประการมาได้นั้นยากนักยากหนา จึงเป็นชาติสำคัญยิ่งเมื่อพระโพธิสัตว์ได้มีโอกาสเข้าเฝ้าพระพุทธเจ้า ได้พบพระพุทธศาสนาแล้ว สามารถบำเพ็ญบารมีอย่างถูกหลักถูกทาง มีหรือที่พระพุทธเจ้าจะไม่ส่งเสริมแล้วทรงห้ามความคิดการถวายชีวิตแบบนั้น

 

ในการบำเพ็ญบารมีของพระโพธิสัตว์ จะต้องมีการทำ อธิการใหญ่ อย่างน้อย 1 ครั้งต่อหน้าพรุพุทธเจ้าองค์ก่อน ซึ่งโดยส่วนมากมาในรูปแบบการบูชาด้วยวิธีการที่ยากยิ่ง

ที่ต้องทำเช่นนั้นเพราะว่า เพื่อให้จิตของพระโพธิสัตว์เกิดความรัก ความแนบแน่น

กับการบำเพ็ญบารมีเพื่อการเป็นพระพุทธเจ้าต่อไปในอนาคต....(บุชาสิ่งนี้ รักสิ่งนี้ ปราถนาเพียงสิ่งนี้เท่านั้น )....

ดังนั้นจึงไม่แปลกที่ของที่นำมาบูชาจึงเป็นชีวิตของตัวเอง เพราะเป็นการบอกว่า.....

เรานั้นรักในพระโพธิญาณ มากกว่าชีวิตของตัวเองเสียอีก...

 

ถามเพราะไม่รู้นะครับ
ผมอยากจะอ่านละเอียดๆ
อนาคตวงศ์อยู่ส่วนไหนของพระไตรปิฏกครับ

 

สำหรับหนังสือ อนคตวงค์ทั้ง 10 นั้น

การเชื่อหรือไม่เชื่อนั้นเป็นสิ่งธรรมดาของจิต แต่เมื่อเชื่อแล้วไม่ใช่ว่าหยุดอยู่เพียงแค่นั้นควรจะหาข้อมูล จากพระไตรปิฏก หรือพระอรรถกถา ที่ถูกต้องแม่นย้ำกว่ามาพิจารณาประกอบด้วย ก็จะทำให้เกิดความเชื่อที่คลาดเคลือนนั้นผิดพลาดน้อยลงนะครับ.


ผมไม่ได้ปรามาสความเชื่อของผู้อื่น แต่ประสงค์ว่า เมื่อมีความเชื่อแล้วควรประกอบด้วยปัญญาเพราะสามารถหาข้อมูลในพระไตรปิฏกหรือพระอรรถกถาได้มาประกอบ ว่าควรหรือมีควร คลาดเคลื่อนหรือไม่คลาดเคลือน.

หมายเหตุ ผู้ที่ปรารถนาสร้างบารมีเพื่อเป็นพระพุทธเจ้า และเป็นถึงนิยตโพธิสัตว์เมื่อรู้บาปบุญคุณโทษแล้ว ปัญญาท่านย่อมเฉียบคม บังเกิดเป็นความศรัทธาที่ตั้งมั่น สามารถสละชีวิตได้ เพื่อพระพุทธ พระธรรม ด้วยปัญญาที่ดีนั้น ไม่ใช่เป็นความเชื่อแล้วหลง กระทำการปลิดชีวิตแห่งตน แล้วเนื้อเรื่องใน อนาคตวงค์ทั้ง 10 นั้นตรงตามธรรมในพระไตรปิฏกและอรรถกถาแล้วหรือยัง? ลองไปทำการศึกษา ทำความเข้าใจ และพิจารณาให้รอบคอบอีกที่นะครับ ไม่ใช่เชื่อเพราะถูกใจ ถูกตามความเห็นตน ถูกเพราะตำรานั้นเก่ากว่าปัจจุบัน




<!-- / message -->