ตอบคำถามเรื่องเด็กอภิญญาอายุ 13 จากกระทู้เรื่องแรงบุญแรงกรรม ใครว่าไม่มีจริง

หากทนดูไม่ได้...

 

คุณสันโดษเขาพูดถูกแล้ว กรรมไม่เคยเปลี่ยนแปลง
หลวงพ่อฤษีลิงดำท่านระดับใหนใคร ๆ ก็รู้แต่ท่านก็บอกว่าท่านก็มีกรรม(อาจไม่ใช่ก็ได้)ท่านยังต้องอยู่ช่วยเหลือคนที่เคยเกื้อกูลกันมา
แล้วก็ขอร้องทุก ๆ ท่านอย่าคิดแทนคนอื่นเลยดีกว่าคุณศศิริยะก็บอกแล้วว่า
ไม่ต้องห่วงเค้าตัดสินใจกันเองได้

 

สวัสดีครับ (ขออนุญาตเรียกคุณน้าได้มั๊ยครับ..) คุณน้า ศศิริยา,
ผมก็พอทราบว่าตอนนี้น้องเค้าอาจจะช่วยรับหน้าที่ช่วยเหลือหลายๆท่านในที่นี้หรือท่านๆจากที่อื่น ใจจริงๆก็ไม่อยากรบกวนน้องเค้านะครับ แต่ผมตอนนี้ก็ค่อนข้างเครียดเอาพอควรทีเดียว ถ้าน้องเค้าพอจะมีเวลาพอจะกรุณาผมได้บ้าง ผมก็จะขอบพระคุณมาเป็นการล่วงหน้ามากๆเลยครับ
*บังเอญตอนนี้ผมอยู่ต่างประเทศ ไม่ทราบว่าถ้าจะรบกวนเป็นทางอีเมล หรือ จะให้ผมโทรไปหาก็ได้ครับ
อีเมลผม pio.ny@hotmail.com ขอบพระคุณมากครับ

 

มีใครสนใจ พิธีสะเดาะห์เคราะห์วัดท่าซุง : หลวงพ่อพระราชพรหมยาน ไหมครับ

http://palungjit.org/showthread.php?p=1227134#post1227134

 

หญิงบ้าที่บรรลุธรรม

พ่อตาย แม่ตาย พี่ตาย เขาเผารวมกันบนเชิงตะกอนเดียวกัน

 

ยินดีกับน้องที่ได้ทำบุญสร้างบารมีตั้งแต่อายุน้อย ๆ และที่น้องเค้าสามารถรับรู้ได้ก็เพราะบารมีเก่าที่สะสมมาตั้งแต่อดีตชาติ ขออนุโมทนากับการสร้างบารมีต่อไปของน้องเค้าด้วยคนค่ะ ทุกคนสามารถสร้างบารมีให้ตนเองได้จากน้อย พอสะสมมาก ๆ เข้า ก็จะมีบารมีที่เต็มเปี่ยม และสำเร็จซึ่งพระนิพพานฯในอนาคตกาล ดั่งที่ทุกคนปรารถนา

 

"ดูก่อนน้องหญิง! น้ำตาของเธอที่หลั่งไหลเพราะการพลัดพรากจากสิ่งที่รักในปัจจุบัน ในอดีตชาติ นับไม่ถ้วนนั้น ถ้าจะเปรียบก็มากยิ่งกว่าน้ำในมหาสมุทรเสียอีก เธอร้องไห้เพราะความปรารถนาในสิ่งที่เป็นทุกข์ ทั้งๆ ที่หาสาระมิได้ สิ่งที่จากไปแล้วใช่ว่าจะกลับคืนมา เธอจะร่ำไห้ไปใย ชนทั้งหลายผู้ถูกความทุกข์เข้าครอบงำย่อมเศร้าโศกเช่นนี้ ย่อมไม่แลเห็นความจริงอย่างนี้ เธอจงระงับความโศกเสียเถิด"

 

หลวงปู่มั่น ผู้เป็น อาจารย์ของพระอรหันต์ทั้งหลาย
ได้ป่วยเป็น วัณโรค รักษาไม่หาย
หลวงตามหาับัวญาณสัมปันโน คอยอุปฐาก คอยประคอง ลุกยืนนั่งนอน

ท่านพ่อลี ผู้เป็น พระอรหันต์ เป็นเจ้าอาวาสองค์แรก และ ผู้สร้าง วัดอโศการาม
ป่วยด้วยโรคหัวใจ มรณภาพ ด้วยโรคหัวใจ อายุประมาณ 60 ปี
ท่านเล็งเห็น เคราะห์กรรมนี้แต่แรก และพยายามแก้ไขด้วยการสร้าง ธุตังคเจดีย์
แต่ไม่ทัน

พระสารีบุตร ผู้เป็น อัครสาวกเบื้องขวา ผู้มีปัญญาเทียบเท่าพระพุทธองค์
ทรงป่วยด้วยโรคเกี่ยวกับท้อง ทรงระงับความป่วยแล้ว เหาะไปโปรด มารดาของท่าน แล้ว ปรินิพพานด้วยโรค

พระพุทธองค์ ผู้เป็น ที่สุด เป็นครูของมนุษย์และเทวดา ป่วยเพราะการกินเนื้อสุกร จาก นายจุนทะ ที่ได้เอาอาหารมาถวาย
และ เสด็จดับขันธ์ปรินิพพาน

นี่ผมแสดงให้เห็นว่า สังขารนี้ เปรียบเหมือนของ ภายนอก ต้องเสื่อมไปตามกาลเวลา แต่จิตใจนี้ ไม่เสื่อม ต้องรักษาใจให้ดี
ต้องอบรมใจให้ดี จะได้ใช้ใจดวงนี้อย่างไม่หลง ฉลาดและไม่เผลอไปตกนรก ไม่เผลอปล่อยให้ สิ่งไม่ดีเข้ามาในใจ

 

แม้ กระทั่ง พระสารีบุตร ปัญญามาก แม้เอา 1 ใน 16 ของปัญญาพระสารีบุตร
และ เอา 1 ที่ได้นั้นมาทอนลงอีก 16 ส่วน หยิบเอา 1 มาทอนอีก รวมทั้งหมด 16 ครั้ง
ส่วนสุดท้ายนั้น แม้นักปราชญ์ ที่อัจฉริยที่สุดบนฝดลกใบนี้ ก็ยังมิเท่า 1 ส่วนสุดท้ายนั้นของพระสารีบุตร

แม้ ฝนตกทั่วทั้ง ท้องฟ้า 16 วัน 16 คืน พระสารีบุตร ก็นับเม็ดฝนได้หมด

แม้ปัญญา พระสารีบุตรมากมายขนาดนี้ ก็ยังมิอาจพ้น อำนาจมัจจุราชไปได้

ให้เราหมั่น เจริญ เห็น ว่า ความตาย ความเกิด ความแก่ ความเจ็บนี้เป็นเรื่องธรรมดาที่สุด เอาให้ซึมเข้าใจ เราจะไม่กลัว และจะหาการแก้ไขอย่างถูกวิธีไม่ร้อนรน

แม้เราก็ต้องตาย แม้ใครก็ต้องตาย คนตายผ่านหน้าเราไป ไม่รู้เท่าไรต่อเท่าไร ก็ไม่เห็นมีใครพ้นเลยสักคน เรียกว่า 100 เปอร์เซ็น
อะไรจะแน่นอน เท่าักับ ความตาย นั้นไม่มี

นี่เมื่อพิจารณาเห็นแบบนี้ เราจะใช้ชีวิตไม่ประมาท และ ไม่ไขว้เขว เฮตามกันไปในเรื่อง ไม่จริง

 

เยี่ยมครับคุณขันธ์

แต่ผมว่าภักษาหารในมื้อสุดท้ายของพระผู้มีพระภาคเจ้าไม่ใช่เนื้อหมู (สุกร) นะครับ น่าจะเป็นเห็ดชนิดหนึ่งในสมัยนั้น แต่ปัจจุบันนี้คงไม่มีแล้ว หรืออาจจะมีแต่เป็นเห็ดที่อยู่ในถิ่นป่าใหญ่ ผู้คนไม่ค่อยได้พบเห็นแล้วครับ

เรื่องนี้ผมขอแตกประเด็นครับ
http://palungjit.org/showthread.php?t=130297

 

หากโลกเปรียบเหมือนเปลวไฟที่ลุกโชนสว่างทั้งคืน
ชีวิตคนเราก็เป็นเพียงสะเก็ดไฟที่สว่างเพียงวูบเดียว

 

คุณศศริยาขอเบอร์โทรติดต่อน้องด้วยได้ไหม๊คะ darat_009@hotmail.com

 

ถ้าเราไม่ตะกละต่อความรวย
เราก็ไม่เป็นทุกข์เพราะความจน
ถ้าเราไม่ตะกละต่อความงาม
เราก็ไม่เป็นทุกข์เพราะความอัปลักษณ์
ถ้าเราไม่ตะกละเพราะความเยินยอ
เราก็ไม่เป็นทุกข์เพราะคำนินทา
ถ้าเราไม่ตะกละต่อคความสุข
เราก็ไม่เป็นทุกข์เพราะความทุกข์

 

คุณศศริยาช่วยติดต่อกลับด้วยนะคะdarat_009@hotmail.com

 

สำหรับหลายๆท่านที่ฝึกปฏิบัติมานาน

กำหนดจิต ไปเที่ยวกะน้องเค้าดิ
ตัวน้องเค้าไม่ค่อยไปเที่ยวที่ไหนหรอก
แต่จิต บางทีก็กายทิพย์ ไปเที่ยวบ่อย ประจำเลย เมืองบาดาลมั่ง สวรรค์มั่ง แต่ไม่ค่อยจะไปพรหมณ์ และก็มีไปเที่ยวที่อื่นๆมั่ง แล้วแต่ว่าเขาจะอยากไปที่ไหนให้สบายใจ

น้องเค้ายิ้มแย้มแจ่มใส มีความน่ารักสมวัย แสบๆกวนๆนิดหน่อย รับรอง ไปเที่ยวกะน้องเค้า ไม่เบื่อ

เชื่อดิ

แต่ระวัง อย่าไปตกหลุมรักน้องเค้าซะล่ะ (ที่เตือนนี่ เหมือนเตือนตัวเองเลยแฮะผม -*-)

 

ทุกกระทู้ที่ส่งเข้ามาผู้เขียนได้อ่านหมดแล้วทุกข้อความนะคะ อ่านแล้วบางข้อความก็อดยิ้มไม่ได้ในความน่ารักของกัลยาณมิตรทุกท่าน บางท่านหยอกเอินกัน น่ารักค่ะ น้องเค้าก็ได้อ่านแล้วยังหัวเราะชอบใจใหญ่บอกคุณน้า ๆอาๆ ในเวปนี้แหย่กันเล่นน่ารักจัง หนูชักจะชอบทุกๆคนในเวปนี้ซะแล้วสิ เค้าเลยมีกำลังใจอยากที่จะช่วยคนที่ทุกข์มากขึ้นอย่างมีความสุขน่ะค่ะ และยินดีที่จะได้รู้จักกับทุก ๆ ท่านด้วย
ลืมยกอ้างอิงกระทู้น่ารัก ๆ ของคุณ UNSEEN ที่ถาม รางวัลที่1 งวดวันที่ 1 มิ.ย 51 คือเลขอะไร อ่านแล้วอดยิ้มไม่ได้เลยค่ะ(deejai) คุณ unseen คะ รู้ไม๊บางท่านอาจคิดว่าเป็นการถามเหมือนคนมีกิเลสเล็ก ๆ แบบน่ารักๆ แต่ผู้เขียนขอแสดงความคิดเห็นกับคำถามของคุณนะคะว่า คุณนี่สุดยอดจริง ๆ (good) ที่ถามพุ่งประเด็นไปได้ชัดเจน ประโยคเดียว จบเลย นี่คงแอบศึกษาข้อมูลของผู้ที่มีความสามารถพิเศษๆ ของคนอื่น ๆ มามากมายแล้วสิท่า (||) อย่าลืมไปรับเงินรางวัลกับคุณ komodo นะคะ (deejai) สาธุจ๊า

.........ศศิริยะ.......

 

********************************************
โอ พระเจ้า สวรรค์สรรสร้าง คุณซาตานคลั่ง คะ คุณนี่สุดยอดอีกคนแล้ว รู้ได้ไงคะเนี่ยว่าน้องเขาทำอย่างที่คุณพูดจริง ๆ ไม่อยากจะเชื่อเลยนะเนี่ย รู้ได้ขนาดนี้ ไม่เบา ๆ ขอปรบมือให้ดัง ๆ เลยค่ะ (||) แต่อย่าไปวาดภาพน้องเขาตัวเล็ก ๆ ตามอายุนะคะ ผิดค่ะ จะตัวโตกว่าแม่แล้วค่ะ (smile) สุดยอด ๆ คำนี้ยกให้คุณเลย

 

ไม่มีความทุกข์จะเกิดสุขได้อย่างไร

ความสุขที่แท้จริง คือการช่วยเหลือคนอื่นให้ทุกข์น้อยลง...
แม้จะทำได้ไม่เต็มที่ แต่สิ่งนั้นเราเรียกว่า "ความมีน้ำใจ"
พระพุทธเจ้า...พระองค์ทรงสอนให้เป็นคนที่ดี เข้าใจชีวิต ว่าชีวิตที่เกิดมาจะต้องเจอเรื่องราวต่างๆมากมาย เมื่อใดที่คนเราได้แก้ปัญหาที่ถูกจุด
ความทุกข์นั้นจะลดน้อยลงไปเรื่อยๆ จนในที่สุด ความสุขก็เข้ามาพร้อมกับความภูมิใจ...แต่ไม่ควรลืมความสุขไม่ได้อยู่กับเราตลอดไป
ดังนั้นควรมีความสุขและทุกข์ปะปนกันไป อย่าลืมคนข้างหลังที่เขาเคยช่วยเหลือเราเป็นพอ...
จงเปิดใจสู่โลกแห่งความเป็นจริง...ใครเป็นทุกข์พยายามช่วยเขาเท่าที่จะทำได้ดีกว่า
คุณศศิริยะและลูกสาว เป็นผู้มีน้ำใจในแผ่นดินนี้...ขอชื่นชมด้วยความจริงใจ

 

************************************************
สาธุ............ศศิริยะ.........

ขอให้สิ่งดี ๆ ที่คุณ Robinhooz 9 คิด พูด ทำ จงส่งผลที่ดีย้อนกลับไปสู่คุณและครอบครัวร้อยเท่าทวีคูณด้วยเทอญ สาธุ ๆ ๆ




หนังสือ ปาฏิหาริย์ แรงบุญ แรงกรรม...ใครว่าไม่มีจริง โดย ศศิริยะ
http://palungjit.org/showthrea...129821&page=30

 

รบกวนช่วยเหลือด้วยนะคะ
sutipasri@yahoo.com