เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

ถนนชุ่มฉ่ำน้ำต่อเนื่องเป็นวันที่สอง แต่พุทธบุตรก็หาท้อถอยต่อการออกปฏิบัติหน้าที่ตามคำสอนพระบรมมหาศาสดา เป็นพระต้องทำวัตรเช้า-เย็น บิณทบาตโปรดสัตว์โลกทุกวัน เว้นมีเหตุจำเป็น อาพาธสังขารเสื่อมถอยฯ

แพะจำพวก "วัตรไม่ทำ มนต์ไม่สวด อวดอุตริสอนคนว่ากินข้าวเย็นได้" ฯลฯ ไม่ต้องหาเหตุผล "น้ำเน่า" เหมือนชื่อวัดของมันมากลบเกลื่อนเลื่อนเปื้อนฟังแล้วชวนอ้วก มันคือ "แพะ-สิ้นสติ" ขนานแท้ ไม่ใช่พระ

ร่วมอนุโมทนาบุญใส่บาตรกับพระแท้พุทธแท้ไม่สกปรกแปดเเปื้อนมลทินเหมือนแถวบ่อน้ำเน่า เปรียบดังได้น้ำฝนที่ใสสะอาดชะโลมกายใจให้ชื่นเย็นกับรสพระธรรมคำสอนพระมหาศาสดาตลอดไป

 

"พระสรรค์นั่งไหล่ตรง"
กรุวัดท้ายย่าน-ชัยนาท
===============

ยอดขุนพลแห่งเมืองสรรคบุรี ชัยนาท แผ่นดินนักรบครบเครื่องที่ไม่เคยพ่ายศึกสงครามในฐานะเมืองหน้าด่านที่ต้องโรมรันพันตูอริราชศัตรูผู้รุกรานตลอดเวลา ทำให้ "ยอดขุนพล-พระเมืองสรรค์" คืออัศจรรย์วัตถุมงคลสุดขลัง สิ่งศักดิ์สิทธิ์ "ยืนหนึ่ง" เหนือกาลเวลา มิเคยเสื่อมคลาย...

***พระสรรค์นั่ง..ขลังครบเครื่อง
เด่นกระเดื่อง...รุ่งเรืองศิลป์
ดินนักรบ.......สยบราคิน
ไพรีสิ้น.......บุรินทร์รุ่ง
--พิมพ์ไหล่ตรง..คงหมายมั่น
--ปักหลักปั่น....ห้ำหั่นพยุง
--มุ่งบู๊-บุ๋น......ดุนดันผดุง
--ลือเลื่องฟุ้ง..รุ่งเรืองสรรค์!
--------------------

พระเมืองสรรค์ขึ้นมาจากกรุวัดท้ายย่าน/วัดบรมธาตุ/วัดส่องคบ/กรุเมืองสรรค์ ฯ

เนื้อดินประกอบด้วยพิมพ์ลีลาเป็น"เอก" อันดับหนึ่งตามด้วยพิมพ์นั่งแบ่งเป็นไหล่ยก กับ ไหล่ตรง ความนิยมด้านพุทธพาณิชย์ยกให้ไหล่ยกแต่ จะเป็นพิมพ์ไหนขอเพียง "แท้" ก็แน่นอนเรื่องพุทธคุณสุดติ่งยิ่งกว่าแช่แป้ง

เปิดกรุ นำ "สรรค์นั่งไหล่ตรง" เนื้อสีสันหายากสุดคือ เทาเกือบดำ มอบร่วมบุญกระตุ้นความซึมเซา พระหลักหมื่นเอาแค่หลักพันกลาง ชมดูเป็นขวัญตาเป็นความรู้เพลินตา หรือจะอาราธนาท่านไปบูชารักษาต่อก็เชิญ...

=======5,400=======

พิมพ์นี้แหละครับที่ "หลวงพ่อกวย" ท่านนำไปถอดพิมพ์คลุกเคล้าเนื้อดินกรุเดิม แล้วปลุกเสกให้ใหม่ องค์งามๆของท่าน ข้ามหลักหมื่นต้นไปนาน เรียกว่า "แพงกว่าต้นตำรับ"...!

นั่นเป็นเรื่องความนิยม ความเป็นพาณิชย์ไม่ว่ากัน...คนอยากได้ ถ้าถูกใจเท่าไหร่เขาก็สู้ แต่ถ้ารู้ประวัติศาสตร์พระกรุพระเมืองสรรค์ ถึงอย่างไรของ "ออริจินัล-ดั้งเดิม" ย่อมเป็นครูอันไร้เทียมทาน

อายุกาลนานกว่า 400 ปี อาจเกิน 500 ด้วยซ้ำในการสร้าง ทำให้องค์นี้มี "ตำหนิ" กระเทาะเล็กๆจากในกรุ อยู่ที่ด้านล่างซ้ายมือเรา

แต่แผลเป็นเล็กๆนั้น สำคัญมาก ทำให้เห็นเนื้อในอันประกอบด้วยมวลสารอัศจรรย์ผ่านการเผาอย่างน่าทึ่ง...

"เหล็กไหล ไพรดำ แร่ธาตุวิเศษ ทนสิทธิ์โบราณ แร่ทรายทอง-ทรายเงิน"...องค์นี้ปรากฏอยู่ครบรวมทั้งเม็ดแร่ 'หินหมัดไฟ' ที่ปะทุออกมาจากการเผา

นั่นทำให้ ยอดขุนพลเนื้อดินเผาโบราณสามารถโดน "แม่เหล็กดูดติด" เป็นการยืนยัน แร่ธาตุทนสิทธิ์เหนือโลกจากอดีตกาลนานโพ้นยังทำหน้าที่อย่างเข้มขลัง ไม่ลดน้อยถอยพลังงาน!!!

ด้านหลัง เป็น "เนื้อครู-องค์ครู" ดูง่ายสุด ความแห้ง แกร่งเก่าริ้วรอยแห่งกาลเวลา ประดังอยู่บนผิวซึ่งผ่านการทำความสะอาดเอาคราบเปรอะเปื้อนออกบ้างเมื่อครั้งขึ้นจากกรุใหม่ๆ

แม่เหล็กจ่อแล้วล้มใส่ ทั้งหน้า-หลัง-ซ้าย-ขวา ครบทุกด้าน ไม่ลองไม่รู้ ไม่ดูก็ไม่ทราบว่า...อัศจรรย์จริงหนอ!!!
ปากกาวงตรงที่กระเทาะจากในกรุให้รู้ว่ามีตำหนิ หาไม่แล้วสภาพนี้ องค์นี้ คงกระฉูดไปหลักหมื่นเกือบกลาง

ปากกาวงอีกที่ เม็ดแร่ทรายทอง
ใหญ่เบ้งงดงามเห็นตาเปล่า กับ
แร่ทรายเงินที่ต้องลงกล้อง พบ
เห็นประปรายสวยงาม

 

ท่านที่สนใจการปฏิบัติตามแนวสติปัฏฐานสี่ พองหนอ-ยุบหนอ ขอเชิญท่านเข้าไปอ่านเฟสบุ้คชื่อ "เอ็ม เด็กวัด" ซึ่งคุณเอ็มมีการจัดอบรมตั้งแต่พื้นฐาน จัดอบรมเป็นช่วงๆ ทั้งภาคเหนือ ภาคกลาง ภาคอีสาน ไม่มีค่าใช้จ่ายใดๆ ทั้งสิ้น เฟสบุ้คอีกชื่อหนึ่ง ที่น่าสนใจก็คือ "ไอซ์ สีฟ้าน่ารัก" เป็นเรื่องเล่าและประสพการณ์การปฏิบัติธรรมของเด็กผู้หญิงคนหนึ่งซึ่งเริ่มฝึกฝนปฏิบัติธรรมตั้งแต่ยังเล็กจนถึงปัจจุบัน หากว่างๆ ลองเข้าไปอ่านนะครับ

 

วันที่ ๕ กันยายน พ.ศ. ๒๕๖๗ ตรงกับวันพฤหัสบดี ขึ้น ๓ ค่ำ เดือน ๑๐ ปีมะโรง
ใส่บาตรในเช้าวันนี้
โมทนาบุญร่วมกันครับ
สุทินนัง วะตะเม ทานัง อาสะวักขะยาวะหัง
นิพพานะ ปัจจะโย โหตุ ปัจจุบันเนกาเล

 

ขออนุญาต รับไว้บูชาครับ พี่วัน

 

โอนให้แล้วครับ ส่วนต่าง รบกวนฝากร่วมทำบุญด้วยครับ ขอบคุณมากครับ ที่อยู่จะส่งในไลด์คุณน้ำฝนครับ

 

เมื่อก่อนมี "ฆราวาสผู้ใฝ่ธรรม" มากมาย แต่ปัจจุบันโลกออนไลน์เฟื่องฟู กลับกรากฏ "ฆราวาสสอนธรรม" ให้เห็นเกลื่อน ซึ่งก็เป็นเรื่องดีมาก หากสอนไม่ผิดเพี้ยนยึดถือตามแนวทางที่องค์พระมหาศาสดา และครูบาอาจารย์ที่ไปร่ำเรียนมาอย่างถูกต้องสอนไว้

อย่าสอนบิดเบี้ยวเหมือนบางสำนักที่ เอามา "ยำ" กันจนมั่วหาความถูกต้องที่แท้จริงไม่ได้ สร้างความสับสนงุนงงกับผู้ฟังกระทั่งลูกศิษย์

ยกตัวอย่างสักเรื่อง...

ผีผ้าเหลืองบางตนสอนว่า..."ให้ยึดดีติดดี แต่ตอนท้ายสุดคำสอนพระพุทธองค์บอกว่าให้ทิ้งความดี มันย้อนแย้งและขัดกันไหม?"

นี่คือ ปุจฉา-วิสัชนา ที่มันสอนไป ถามไป ถามลูกศิษย์หูหนาตาเร่อที่เซ่อซ่าไปหลงเชื่อ...!

ผีผ้าเหลืองลืมไปว่า...ธรรมะนั้นก็เหมือน "บทเรียน" ต้องใช้วิธีการสอนไป "ตามลำดับขั้น"... ห้ามข้ามขั้นและ "ตีความชุ่ยๆ" เป็นอันขาด!!!

เราต้องสอนตั้งแต่ "ปฐม" ไปจนถึง" มัธยม" และ "ปริญญาตรี-โท-เอก" กระทั่งสำเร็จ!

การนำเอา "คำสอนสูงสุด"+ให้ทิ้งความดีทุกอย่าง" มารวมกับ"คำสอนเบื้องต้น" ซึ่งให้ยึดความดี จึงเป็น "ความมั่ว" ที่เกินให้อภัย และให้มันเป็นครูบาอาจารย์ไม่ได้!

เปรียบดังเอาคำสอนระดับ "ด็อกเตอร์" มาเทียบกับระดับชั้นปฐม แล้วก็บอกว่า พระไตรปิฏกหรือคำสอนพระพุทธองค์ "ย้อนแย้ง"!!!

นี่คือ "ตัวอย่าง" เพียง 1 ใน 100 ที่ผมขอยกให้ดูว่าไอ้เถรผีผ้าเหลือง สร้างความสับสนและ "ตีความเอาเอง" น่าละอาย น่ารังเกียจขนาดไหน

กลับมาที่ฆราวาสสอนธรรมที่น้องเดฯให้รายชื่อมา หากสอนตามแนวทาง "สติปัฏฐาน 4 " ด้วย "ยุบหนอ พองหนอ" ก็เป็นทางเดียวกับ "หลวงพ่อจรัญ วัดอัมพวัน" ซึ่งดีแน่ บางทีคนสอนอาจร่ำเรียนมาจากสำนักนี้ ขออย่าเพี้ยนก็ทำไปเถิดครับ

ส่วนอีกคนที่ชื่อแปลว่า "น้ำแข็ง" เรียนธรรมะแต่เด็กและเอามาสอนต่อ ก็น่าจะดีเช่นกัน หากสอนไปตามลำดับขั้นไม่แหกครู ไม่แหกตำราคิดเองเออเองเหมือนอลัชชีผีผ้าเหลือง

บัวมี 4 เหล่า พระพุทธองค์ยังทรงต้องพินิจพิจารณาว่า...วันนี้จะออกไปโปรดสัตว์ที่อยู่ในจำพวกบัวเหล่าใด? เพื่อทรงใช้ "ธรรม" ที่ถูกต้อง เหมาะกับอุปนิสัยสติปัญญาบัวเหล่านั้น!

ขอบคุณน้องเดฯ ขอจงเจริญในธรรมทั้งทางตรงและทางอ้อม

 

พระพิรุณยังไม่ราข้อติดต่อกัน พุทธบุตรก็หายอมแพ้รามือหรือออมมือขี้เกียจในการออกปฏิบัติหน้าที่ แม้ต้องแบกร่มอุ้มบาตรฝ่าสายฝนเพื่อปฏิบัติธรรมแขนงหนึ่งก็ไม่ระย่อ

ร่วมอนุโมทนาบุญกับพระแท้ วิถีธรรม วิถีไทยที่แท้ มีความสุขแน่นอน

 

สมบัติยิ่งใหญ่แห่งบรรพกาลที่บรรพบุรุษไทยรังสรรค์ทิ้งไว้สืบทอดพระศาสนา และลูกหลานรุ่นหลังก็รักษาสืบทอดด้วยดีตลอดมา นับวันจะสูญหายไปจากการพบเห็น โดยเฉพาะ "ของแท้" แลง่ายไม่ยุ่งยาก เป็นทั้ง "ครู" เป็นทั้งความยิ่งใหญ่ใน "พุทธคุณ+พุทธศิลป์" ศิลปะอู่ทองหรืออยุธยาตอนต้นเรียบง่าย ไร้การปรุงแต่งมากมาย

พระสรรค์นั่งองค์นี้ หากผ่านการเสริมสวย ซึ่งปัจจุบันมีคนศัลยกรรมพระฝีมือ "ขั้นเทพ" มากมาย ก็จะทำราคาได้อีกหลายเท่าตัว แต่ทำเช่นนั้นก็เหมือนการหลอกลวง เจ้าของมือแรกจึงไม่ยอมทำ มาถึงผมก็ไม่ทำเช่นกัน ได้ศึกษา "เนื้อใน" ที่ยากจะได้เห็นกันชัดเจนง่ายๆ ซึ่งว่ากันตามจริงส่วนกระเทาะจากในกรุนั้นก็ไม่รบกวนส่วนสำคัญเช่น "องค์พระ" ให้เสียหาย

โมทนากับน้องตั้ม มีความสุขกับ "พระแท้-แลง่าย-หายากสุดๆ" มอบท่านเดินทางวันนี้ครับ

 

น้องตั้มจัดเต็มแม็กซ์ ทั้งบุญ+ทานบารมี ก็ต้องขอโมทนาอีกรอบ วันนี้ผมเข้าเว็ปได้ยาวเพราะงานนอกไม่มารบกวน ฝนฟ้าตั้งเค้าครึ้มๆอึมครึม ไม่มีใครมาชวนไปเอ้อระเหยด้านนอก

ช่วงบ่ายลงเลขจัดส่งให้น้องตั้มขอบคุณมากครับ

 

เลขจัดส่งวันนี้

--ED 6370 4517 9 TH นนทบุรี

 

"เขี้ยวหมูป่า"
เมืองกาญจน์ฯ
==========

ไม่ทราบว่า "เขี้ยวตัน" หรือไม่ตัน เพราะรับมาหลายสิบปีจากการไปตีกอล์ฟที่กาญจนบุรีบ่อย น้องแคดดี้เอามาปล่อยให้ ในสภาพที่เห็น โยนใส่กล่องเก็บจนลืม เปิดพบก็นำมามอบให้ผู้ที่รักชอบด้านนี้ เอาไปทำเครื่องรางของขลังดังใจชอบตามจริตของตน จะมอบให้ครูอาจารย์ที่เคารพนับถือ จาร+เสกเป่าด้วยวิทยาคม แล้วติดตัวใช้งานไปได้ทุกที่ก็ไม่เลว เชิญชมเล่นๆ แต่จะเคาะจริงๆก็ไม่ว่ากัน...

=======1,200=======

เขี้ยวโค้งเป็นครึ่งวงเดือนสวยงามมาก ไม่ใหญ่ยาวมากนัก พอเหมาะห้อยพวงกุญแจได้สบาย

ตรงหัวที่ปิดเอาไว้ด้วยห่วงห้อยใช้งาน เจ้าของเก่าเล่นปิดแล้วหยอดกาวทำให้ปิดตายหมุนออกไม่ได้ ไม่ได้ดูว่า เขี้ยวตันหรือไม่ตัน หากผู้ครอบครองคนต่อไปจะเอาออกเพื่อดูรูเขี้ยวตรงนั้น ก็ทำได้ครับ

โค้งที่สะสวยอีกด้าน เก่าพอประมาณ ความแกร่งของเขี้ยวได้อายุ ไปแกะขึ้นรูปอย่างอื่นหรือจารใช้งาน ก็ได้ทันที!

ขนาด 2 นิ้วเกือบครึ่ง ลงของแปลกกันบ้าง ปลุกอารมณ์ให้ครึกครื้น สำหรับคนชอบ "เล่นของ" ด้านนี้ ซึ่งมีอยู่มาก จะค่อยๆค้นมาให้ยลและร่วมบุญ มีทั้งของเก่าในบ้านกับของที่รับมาใหม่ แต่ก็ไม่ใหม่นัก ส่วนใหญ่เกินกว่า 20 ปีทั้งสิ้นในการได้มา

ชมครบทุกมุมเขี้ยว ติดตัวไว้
ป้องกันเภทภัยเขี้ยวงาดีนัก !

 

"แม่นางกวักวัดอนงค์"
เม็ดแตงหลังเรียบ-11
===============

ของดีปีลึกมาก ถึงจะไม่ทันท่านสมเด็จพระพุฒาจารย์ นวม วัดอนงค์ แต่สำนักนี้มียอดอาจารย์สืบทอดต่อเนื่องสรรพวิชาชั้นยอดตลอดเวลา

เหรียญเม็ดแตงเนื้ออัลปาก้า สร้างปี 2511 เอาไว้เรียกทรัพย์ กวักลาภ สนองความราบรื่นด้านค้าขายในยุคฝืดเคือง ต้องมีตัวช่วยบ้าง และไม่จำเป็นต้องแพงมาก แค่อาราธนาด้วยพระคาถา นะ ชา ลี ติ สัก 9 จบ หย่อนใส่กระเป๋าสตางค์ออกไปทำมาหากิน กลับเข้าบ้านเปิดกระเป๋าดูอีกที อาจแปลกใจ ไฉนวันนี้ขายดิบขายดีเงินเต็มกระเป๋า มีแต่ความคล่องตัว

มอบร่วมบุญเบาสบาย อย่าให้เดือดร้อน...

=======500=======

25 ธันวาคม 2511...ผิวหิ้ง อมตะแห่งโชคลาภอยู่คู่กับสังคมไทยมานานปีดีดัก พวกลัทธิพระเจ้า บางคนชอบค่อนขอด คนไทยไหว้ต้นไม้ ไหว้โน่นนี่นั่น ทำไมไม่ยึดถือพระธรรมคำสอนพระพุทธองค์

อยากจะถ่ม "ถรุยส์" ใส่หน้าไอ้พวกอวดรู้ แต่ไม่รู้อะไรเลย ประสา "รู้น้อยพลอยรำคาญ"

สังคมไทยผูกพันกับความเชื่อพื้นบ้าน ความเชื่ออย่างพราหมณ์มาเป็นเวลานาน เมื่อพระพุทธศาสนาเข้ามาแทนที่กว่าพันปีแล้ว ความเชื่อเหล่านั้นก็จางลง แต่ก็ยังมีอยู่ไม่หายไปไหน เพราะพระพุทธศาสนาไม่ทำลายความเชื่อดั้งเดิมด้วยพละกำลังหักหาญอย่าง..."หักดิบ"!

แต่ใช้ "คำสอน-ธรรมะ" กับสอนให้ใช้สติปัญญาเข้าหาธรรม เห็นโทษของความทุกข์ ผู้ใดเห็นแจ้งในธรรมมาก ก็ค่อยๆลดละสิ่งนอกพระธรรมคำสอนเหล่านั้นไป

ผู้ใดที่ยังเวียนว่ายในกองทุกข์วัฏสงสาร และตัองดิ้นรนต่อสู้ทำมาหากิน ก็รับธรรมะไว้เหนือหัวเหนือเกล้า แต่การปฏิบัติต่อสู้ในชีวิตประจำวัน บางครั้งต้องอาศัย "ตัวช่วย" เป็นกำลังใจในการไปต่อกรกับคู่ต่อสู้ ค้าขายแข่งกับคนอื่นๆ จะใช้ธรรมสยบมารอย่างเดียวก็ใช่ที่ ต้องมีอย่างอื่นด้วย

นี่จึงเป็น "พุทธอย่างไทย" มิใช่พุทธเทียมหรือพุทธไม่แท้ เหมือนคนจีนไหว้เจ้าแต่ถึงเวลาเข้าวัดทำบุญอย่างพุทธ เขาก็ทำเต็มที่ ฤดูถือศีลกินเจ ก็ทำเต็มกำลัง

แม่นางกวักก็เช่นกัน เป็นกำลังใจด้านโชคลาภ ค้าขายคล่องตัวราบรื่น ไม่พกก็ไม่เป็นไร แต่ถ้าคนที่ต้องต่อสู้ดิ้นรนทำมาหากินด้านนอกตลอดเวลา จะพกแม่ย่านางติดตัวไว้บ้าง ก็อาจทำให้การแข่งขันประสบความสำเร็จ!

และแม่นางกวักวัดอนงค์ ก็อยู่ทำเนียบของขลัง สร้างไว้ดีไม่แพ้สำนักไหนที่ว่าเจ๋ง!!!

หลังเรียบกับขนาดที่ใหญ่กว่าเม็ดแตง
ทั่วๆไปเพียงเล็กน้อย น้ำหนักเบา ใส่ใน
กระเป๋าสตางค์ ที่เก็บเงิน ก็สะดวกมาก!