เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

ภาพชุดสุดศิลป์แห่งป่า
มอบกวีศิลป์ 'อิน'ตามไป...

ห้างกลางดง...พงไพรปลี่ยว
ค่ำคืนเคี่ยว....เสียวสะท้าน
งานโหดหิน...กฐินพราน
ศึกพระกาฬ...ย่าน'ยม'เยือน
--แบกปืนโต..Go to Hell
--สะสางเวร....เดนดิบเถื่อน
--เตือนชาติภพ..สบสะเทื้อน
--เรื่องลืมเลือน...เชือดเฉือนทรวง!

 

เพลิดเพลินกวีศิลป์ 'อิน'กับภาพชุดที่น้องต้อดจัดได้เฉียบขาด สอดคล้องกับเนื้อหาเรื่องเล่าฯ

ต่อไปก็เดินทางเข้าป่ากันอีกสักยก รอเพียงการจิ้มชั่วครู่ เก็บไว้อ่าน ไว้ดูตอนไหนก็ได้อารมณ์ทุกเวลา..

 

สวัสดีคุณอาวันวิและแฟนคลับทุกท่าน

 

(ต่อ)...อาถรรพ์"เหล็กไหล"-ประจันหน้าเจ้าถ้ำ!!!
===============
ความเดิม...จอมดื้อพบกับจอมตื๊อ...ผมคิดเล่น ๆ ขำ ๆ ในใจ แต่ภาวนาให้มันเกิดขึ้นจริง!!!
~~~~~~~~~~~~~~

ตลอดเวลาการซักซ้อมวิธีพิฆาต สั่งตายเจ้าป่า อาจารย์เลิศนั่งหลับตานิ่ง ปล่อยเจ้าดวงศิษย์เอกดาวรุ่งคนล่าสุด บริการนวดหัวไหล่ต้นแขนทุบหลังเบา ๆ ดวงดาวอดีตเณรน้อยก็ดูทีบีบนวดพระสงฆ์องค์เจ้ามาไม่น้อย ลีลาการพรมนิ้วมือขยำขยี้ทำให้จอมขมังเวทย์หลับตาพริ้มในท่าผ่อนคลายแสนสบาย

ระยะหลังนี้อาจารย์เลิศกลายเป็นคนพูดน้อย แต่ต่อยหนักด้วยวิชาล้ำเลิศ ทำตัวใกล้กับพระสงฆ์ทรงฌานบ่อยครั้ง ชอบทำจิตเหมือนปลีกวิเวกแม้อยู่ในหมู่คนพลุกพล่าน

ข้างสาวงามอยู่ในท่าโน้มตัวมาข้างหน้า เอาข้อศอกสองข้างยันกับหน้าขา ฝ่ามือประสานปลายคาง คอยส่งยิ้มให้กำลังใจการซ้อม หากดวงตางามคู่นั้น มักแฉลบจงใจประสานกับผม ยามคุณเทพมองมาก็จะพบรอยยิ้มพิมพ์ใจที่เหมือนยิ้มกับหนุ่มใหญ่ ทั้งที่เป้าจริงอยู่ที่ร่างโย่ง

นี่แหละหนา ลูกเล่นมารยาหญิงที่บันทึกไว้ว่า มี 500 เล่มเกวียน!

เวลาเดินทางราวติดปีกบิน ถ้าวุ่นกับภารกิจตรงหน้า...

"ปัง"!

พวกเราชะงักกิจกรรม คุณเทพเปรยได้ยินทุกคน...

"ปืนลูกซอง เสียงลูกโดด"

"ไกลมั้ย?"...ผมหันไปถามลุงพราน

ผู้เฒ่าเจ้าไพร ยกมือหัามอย่างกับพระปางห้ามญาติ หัวเล็ก ๆ เอียงไปทางเสียงที่ลอยมา ทุ่มสมาธิฟังเต็มที่ ผมนับ 1 ถึง 10 ในใจ ใช้เวลาราว 10 กว่าวิฯ ลุงพรานก็ฉีกยิ้ม

"นัดเดียวได้ หลายนัดไม่ดี"...!

ลุงหมายถึงนัดเดียว ภารกิจจบ หลายนัดมีความยุ่งยากในการศึก อาจทำเหยื่อบาดเจ็บ หนีกระเซอะกระเซิง สร้างความเจ็บปวดทรมานให้กับมัน ผิดหลักนักล่า

เสียงปืนนัดนั้นมาจากปืนลูกซองที่ลุงเฒ่ามอบให้คุณชาติใช้ ส่วนบักสมคอนไอ้ปืนโต ทั้ง 3 ชีวิต ออกล่าทางทิศเลียบข้างน้ำตกเยื้องกับหลุมศพมอญ ลุงพรานเป็นคนกำหนดให้ไปด้านนั้น เลยไปเป็นเขตหญ้ายาวมีทุ่งหญ้าเล็กสลับกับพุ่มไม้เตี้ย อาหารเจ้าสัตว์กีบเขาสวย ตางาม มีเหลือเฟือ

"เปรี้ยง"!!!

เวรละสิ..! บรรยากาศแสนดี โดนขยี้ยับเยินด้วยเสียงกระหึ่มคำรามของไอ้ปืนโต คลื่นเสียงทรงอานุภาพส่งสะท้านราวไพร สะท้อนโขดหินกินเวลาหลายวินาที

ใช่จะทำลายบรรยากาศอย่างเดียว มันยังทำลายความมั่นใจของคนเฝ้ารอ ที่คิดว่าการล่าราบรื่น เรื่องยิงเก้ง ยิงกวาง ยิงหมูป่าเป็นเรื่องหมู ๆ กล้วย ๆ !!!

พวกเราเลิ่กลั่กหูตาเหลือก คนนั่งกระโดดผลุงลุกขึ้นยืน โดยเฉพาะคุณนงออกอาการปริวิตกมากกว่าทุกคน

"ไรเฟิล"...คุณเทพพูดอย่างไม่รู้จะพูดอะไรดีกว่านี้

"ไปตามดีมั้ยคะ?"...คุณนงเสริม ทุกคนหันมองลุงพรานเป็นตาเดียว เรื่องตาม แกะรอย แกะทาง ต้องปล่อยลุงตัดสิน

"เสียงไม่ไกล รอก่อน"...ลุงอ้อมแอ้ม ไม่ค่อยเต็มปากเต็มคำนัก

"ถ้ามีเหตุ คุณชาติกับบักสมต้องยิงหลายนัด"...ผมช่วยสำทับ ใจหนึ่งหวาด ๆ เพราะป่าดิบแห่งขุนเขาตะนาวศรีมีเรื่องยากคาดเดาบังเกิดเสียจนประสาทผวาง่าย เป็นคนเมืองต้องเรียกเกิดอาการ "วิตกจริต" บ่อยครั้ง

แต่อีกใจ ผมก็เชื่อมือไอ้น้องรัก ซึ่งบัดนี้ชั่วโมงบิน กระดูกแกร่งพอตัว ผ่านบททดสอบพญายมหลายหน!

คลื่นเงียบวังเวงโถมเข้ามา ได้ยินแต่เสียงน้ำตกกับเสียงน้ำไหล ไพรดิบเถื่อนรอบ ๆ แค้มป์เงียบสงัด นกไม่ร้อง สัตว์ป่าไม่ส่งสัญญาณเพรียกหาคู่ เหนือยอดไม้ลมนิ่ง ใบไม้ไม่กระดิกไหวติง

ก่อนความอึดอัดมากกว่านี้ทำลายขวัญและความมั่นใจ ผมรีบชวนลุงพราน เดินออกไปยืนรอทางที่ 3 ทหารเสือชุดเล็กออกล่า แต่ทุกคนก็พร้อมใจกันตามมายืนหน้ากระดานเรียงแถว...

พวกเรา 6 ชีวิต ทำเสมือนเป็นผู้อยู่หลัง กำลังรอรับนักรบจากสมรภูมิเดินทางคืนสู่เหย้า!
-----------------------------
*** เรื่องเล่า-นักขุดกรุฯ ทุกตอน มีลิขสิทธิ์ตาม พรบ.ลิขสิทธิ์ ห้ามนำเผยแพร่ ก็อปปี้ ดัดแปลง ทำซ้ำทุกกรณี โดยมิได้รับอนุญาต มิฉะนั้นจะถูกดำเนินคดีตามกฏหมายสูงสุด ***

 

น้องปรายฯเข้ามาทักจังหวะดี
ได้อ่านเรื่องเล่าฯสนุกต่อเนื่อง

 

ขอบคุณ คุณอาครับ หนึ่งตอนก่อนนอน ตื่นเต้นยามค่ำคืน

 

วันที่ ๒๑ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๖๔ ตรงกับวันอังคาร แรม ๒ ค่ำ เดือน ๑ ปีฉลู
ใส่บาตรในเช้าวันนี้
โมทนาบุญร่วมกันครับ
สุทินนัง วะตะเม ทานัง อาสะวักขะยาวะหัง
นิพพานะ ปัจจะโย โหตุ อนาคะเตกาเล

 

ขอบคุณมากๆครับคุณอา
มีความสุขกับการอ่านครับ

 

อากาศเช้ายังคงเยือกเย็น
แต่ไม่เป็นอุปสรรคสำหรับ
บุญใส่บาตร ร่วมอนุโมทนา
รับพรหลวงพี่พร้อมพี่ผู้หญิง

 

ความสุขจากการอ่าน สร้างความลึกซึ้งในอารมณ์ เหมือนได้ฟังเพลงดีๆที่กล่อมเกลาวิญญาณ ดนตรีกับหนังสือดี เป็นสิ่งที่ขัดเกลาจิตวิญญาณเติบโตสู่ความมีอารยะ

อีกสักพัก จะส่งขุมพลังนี้ ลงจออีกหนึ่งตอน น้องบานชื่นปูเสื่อรอได้เลย

 

ภาพชุดเด็ดที่ตามติดเนื้อหา
สร้างจินตนาการอักษรเพริศ...

เปิดแผนผ่า...ฆ่าพยัคฆ์
ปลดชนัก.....เพื่อศักดิ์ศรี
ปิศาจไพร....ไฟราตรี
ข่มขามขี่.....วิถีพราน
--คืนกรำศึก...ลึกซึ้งศาสตร์
--คู่อาฆาต.....ชาติปีขาล
--ชาญล่าไล่...ใจอันธพาล
--ผู้วายปราน...พรานหรือมัน?!

 

ใกล้เวลาดี ทีไทม์ ที่สมาชิกมักคุ้น กระตุ้นเลือดลมกับการเดินเข้าป่าเขาสู่ร่มเงาอักษร"เรื่องเล่าฯ" อีกสักตอน รอเพียงการจิ้มกับแก้ตัวผิด จิบชา-กาแฟ แกล้มของว่างรอได้เลยครับท่าน

 

(ต่อ)..อาถรรพ์"เหล็กไหล"-ประจันหน้าเจ้าถ้ำ!!!
===============
ความเดิม...พวกเรา 6 ชีวิต ทำเสมือนเป็นผู้อยู่หลัง กำลังรอรับนักรบจากสมรภูมิเดินทางคืนสู่เหย้า!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

"คงไม่เจอไอ้ลายเกเรเข้านะ"...คุณนงเปรยประโยคที่เราคิด แต่ไม่มีใครพูดออกมา

ลมที่สงบชั่วครู่ เริ่มพัดผ่านตัว แดดแรงจ้าที่ส่องผ่านทิวไม้ลงมาแสบผิวกายคลายความร้อนรุ่ม เจตภูติแห่งพงไพรคืนจิตวิญญาณให้ผืนป่า สำเนียงส่ำสัตว์ไม่ไกลกู่ร้องได้ยิน พอเป็นลางดีขึ้นบ้าง

กว่า 20 นาทีที่ผมคอยชำเลืองดูเครื่องบอกเวลาบนข้อมือ เวลาคอยด้วยใจกระวนกระวายคืบคลานเชื่องช้านานปาน 2 ชั่วโมง ร่ำ ๆ จะคว้าข้อมือลุงพรานทะยานออกจากจุดคอยเป็นการออกตาม ร่าง 3 ร่างก็ปรากฏเหนือเนินเตี้ย

คุณชาติอยู่ตรงกลาง 2 หนุ่มกรรมกรหิ้วปีกร่องแร่ง ไม่มีเหยื่อสำหรับล่า!

ผมกระโจนด้วยขายาวกว่าใคร 5-6 ก้าวก็พรวดถึงตัว คนอื่นๆวิ่งตามเป็นพรวนด้านหลัง

"ไม่เป็นไร ๆ ผมหกล้มขาแพลง"

หนุ่มกรุงโบกมือไปมา ขจัดความเป็นห่วงของหมู่คณะ คู่หมั้นสาวเข้าประชิดตัว ถามอย่างห่วงใย

"ข้างไหนคะ?"

"ข้างเดิม"...คุณชาติตอบสั้น ๆ ผมเข้าไปหิ้วปีกแทน 2 หนุ่ม คุณเทพเข้าช่วยอีกข้าง

"ข้อยตัองกลับไปแบกกวาง"...

บักสมเว้าง่าย ๆ ลุงพรานรับไอ้ห้านัดจากคุณชาติ ตามไปอารักขา 2 หนุ่มทรหด ที่หันหลังกลับย้อนไปเส้นทางเดิม

ในท่าหิ้วปีกตีนเรี่ยดิน ผมกับคุณเทพนำคุณชาตินั่งพักข้างกองไฟ ที่เหลือแต่ไฟสุมขอนควันกรุ่น ๆ ไว้ไล่แมลง รอการสุมเชื้อเป็นกองเพลิงเพื่อไออุ่นเมื่อค่ำคืนคืบเยือน

"เกือบได้ฟาดกับไอ้ลาย"!!!

คุณชาติว่าด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น ทำเราตื่นตัว แต่ไม่ซักถามรอคู่หมั้นคุณนงเล่า แต่ผมชำเลืองมองสีหน้าแดงก่ำของเธอที่ทั้งโกรธ โมโห ห่วงใยคู่หมั้นปนเปกัน ผมนึกทึ่งในลางสังหรณ์ของสาวงามที่นับวันแม่นยำเหมือนคนเห็นเหตุการณ์ล่วงหน้าหลายเรื่องหลายครั้ง

"ผมยิงกวางตัวเขื่องล้มนัดเดียว กำลังลุกจากที่ซุ่มเหนือเนินลงไปแบกกัน บักสมตาไวเห็นหัวไอ้ลายโผล่แวบที่เนินสูงฝั่งเยื้อง ๆ เราซุ่มไม่ไกล รีบซัดไรเฟิลไปก่อนไม่ทันร้องเตือนใคร ทำผมสะดุ้ง สะดุดก้อนหินล้มกลิ้งลงจากเนิน ดีไม่คอหักตาย"

หนุ่มเศรษฐี ผู้ถูกโฉลก มีดวงสมพงษ์กับการเจ็บตัวเล็ก ๆ น้อย ๆ ไปถึงคางเหลืองเจียนตายมากกว่าใครในคณะ เล่าม้วนเดียวจบรู้เรื่อง เอามือกุมข้อเท้าขาข้างที่แพลง คุณนงคุกเข่า จับบีบตรงนั้นแรง ๆ ทำคู่หมั้นหน้าแหยเก

"แค่เคล็ด ไม่ถึงกับหักหรือกระดูกแตก"...เธอว่าหลังจากทดสอบตามวิธีของคนมีความรู้

"แน่ใจนะว่าเป็นไอ้ลาย เห็นตัวมันหรือเปล่า ? อาจเป็นเสือตัวไหนก็ได้"

คุณเทพถามอย่างกังวล ถ้าเดรัจฉานอันธพาลหิวแล้วซุ่มออกล่า โอกาสที่คืนนี้มันจะเข้าหาเหยื่อที่เรานั่งห้าง ก็เลือนราง

"มองไม่ทันพี่เทพ ผมตีลังกาก่อน แต่บักสมยืนยันว่าเป็นไอ้ลาย จะตัวเดียวกับเป้าหมายเราหรือไม่ ผมก็ไม่เคยเห็นไอ้ลายตัวแสบ ไม่แน่ใจจริง ๆ"

"รอลุงพรานกลับ ค่อยเล่าให้แกวินิจฉัยอีกทีครับ"...ผมพูดในขณะที่คุณนงสั่งคู่หมั้นถอดรองเท้า เอายาแก้ปวดให้กิน ใช้ขี้ผึ้งทาถูนวดบริเวณที่เคล็ด วานดวงดาวต้มน้ำเพื่อทำลูกประคบ...

ไม้ค้ำยันขาเป๋ที่ไม่ได้ใช้มาสักพักเมื่อกลับถึงน้ำตกผีสิง ถูกหยิบกลับมาวางเป็นขาที่ 3 ให้หนุ่มกรุง แบบเป็นเนื้อคู่กันแล้วไม่แคล้วต้องใช้...!
---------------------------
*** เรื่องเล่า-นักขุดกรุฯทุกตอน มีลิขสิทธิ์ตาม พรบ.ลิขสิทธิ์ ห้ามนำเผยแพร่ ก็อปปี้ ลอกเลียน ดัดแปลง ทำซ้ำ ทุกกรณีโดยมิได้รับอนุญาต มิฉะนั้นจะถูกดำเนินคดีตามกฏหมายสูงสุด ***

 

"บุญต้นน้ำ"-ค่าโฮสท์เว็บ
===================

จัดส่งมอบ "บุญต้นน้ำ" สนับสนุนเป็นค่าโฮสท์เว็บ ส่งท้ายปีเก่า ต้อนรับปีใหม่ ดังสลิปที่แนบ

สมาชิกร่วมบุญ
----------------
--ทำจิตให้ว่าง....1,000(เหลือ1,400)
--Pattana...........700(เหลือ500)
--KEnG&เพื่อน....300(เหลือ1,400)
--กระทู้เรื่องเล่า-นักขุดกรุฯ...8,000
===รวมยอด 10,000 บาท===


เชิญร่วมอนุโมทนาบุญเพื่อเว็บที่เผยแผ่พระพุทธศาสนาอย่างแข็งแรงที่สุด ดีที่สุดไปทั่วทั้งโลกา

ตลอดเวลากว่า 5 ปี กระทู้เรื่องเล่า-นักขุดกรุฯ ร่วมกับสมาชิกผู้มีจิตกุศลได้ร่วมส่งเสริมเว็บ"พลังจิต"เกินกว่า "หนึ่งล้านบาท" หากเป็นสมาชิกพรีเมี่ยมเพื่อขายพระ ก็เท่ากับซื้อสมาชิกล่วงหน้า ยาวนานถึง 500 ปีโดยประมาณ!!!

และยังคงกระทำกันต่อไป ตราบที่เว็บยังยืนหยัดเพื่อพระพุทธศาสนา เราก็ยังไม่ท้อถอย จนกว่าจะหมดแรงก็ค่อยว่ากัน

 

รู้กันไหมว่า "มัน" คือใคร

 

วันที่ ๒๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๖๔ ตรงกับวันพุธ แรม ๓ ค่ำ เดือน ๑ ปีฉลู
ใส่บาตรในเช้าวันนี้
โมทนาบุญร่วมกันครับ
สุทินนัง วะตะเม ทานัง อาสะวักขะยาวะหัง
นิพพานะ ปัจจะโย โหตุ อนาคะเตกาเล

 

สังเกตุเวลาดวงอาทิตย์ขึ้นและตกแต่ละจังหวัดดูนะครับ



นราธิวาสดวงอาทิตย์น่าจะขึ้นเร็วสุดในฤดูนี้



เพชรบุรีดวงอาทิตย์ขึ้นช้าสุดในเขตด้ามหวาน



ส่วนชุมพรก็ถือว่าช้าอยู่ครับ ผมออกจากบ้านไปใส่บาตรตามปรกติคือก่อนหกโมงครึ่ง ดวงอาทิตย์ยังไม่ขึ้นเลย ฟ้าสางไฟทางยังสว่าง แต่ภาพจากกล้องจะดูสว่างกว่าที่สายตาเห็น

 

สวัสดีคุณอา wanwi และเพื่อนสมาชิกครับ

 

เป็นแรงบันดาลใจที่ดี ให้กับเยาวชนรุ่นต่อไปจริงๆค่ะ

พระเครื่อง >> สู่การต่อยอดพระพุทธศาสนา ให้อยู่คู่กับยุคสมัย

ส่งผ่าน ด้วยพื้นที่การเก็บข้อมูล-เนื้อหาในแบบนี้

อนุโมทนากับคุณอา และทุกท่านที่ร่วมกันมาด้วยค่ะ

 

"มัน"คือใคร?

ว่าแบบหนังสือจีนกำลังภายใน ต้องบอก...ช่างหัวมารดามันเถอะ!

"มัน"ก็แค่ไม่ได้ด้วยเล่ห์ ต้องเอาด้วยกล ไม่ได้ด้วยกล ก็หน้าด้าน หน้าทนชนเรื่อยไปทุกวิถีทางทุกรูปแบบ แต่สุดท้ายแล้ว ความวิบัติวินาศฉิบหายล่มจมก็ตกอยู่กับบ้านเมือง สังคม ประชาชนตาดำๆที่ไม่รู้อิโหน่อิเหน่

จริงๆแล้วจะกำจัด"มัน"ก็ง่ายนิดเดียว เพราะ "มัน"หาว่าประเทศนี้ "ไม่มีประชาธิปไตย" ก็ใช้วิธี "เผด็จการ" เต็มรูปแบบ อย่าง "พม่า" เสียเลย !!!

หรือใช้ "เผด็จการประชาธิปไตย" อย่างท่านฮุนเซ็นของ"กัมพูชา" ก็จบ!!

อยากหาว่า ไม่เป็นประชาธิปไตยดีนัก ทำให้"มัน"ลิ้มรสชาติ "เผด็จการ" ตัวจริงมั่งปะไร!?

อ้อ...ที่เขียนมาทั้งหมดนี้ยังไม่ได้ดูรายการที่ว่าสักแอะ แต่ก็เดาไม่ยากว่า พวก 'มัน" หมายถึงพวกไหน?!