เรื่องเด่น ปุณฑริก ๙ ระดับชั้นแห่งสุขาวดี

極樂淨土 九品蓮華
ปุณฑริก ๙ ระดับชั้นแห่งสุขาวดี
พระวิศวภัทร (釋廣度) ...แปล พศ. 2554
อารามวัตรมหายาน จ.นครปฐม (大乘寺）
และ อารามเป่าซานซื่อ อ.ปากช่อง (寶山寺）
มูลนิธิพุทธจักษุวิชชาลัย

สรรพสัตว์ผู้ปรารถนาจักไปอุบัติยังดินแดนสุขาวดี พึงต้องมีจิต ๓ ประการ ถึงจะไปบังเกิดได้ มี ๑.มีจิตตั้งมั่น ๒.มีจิตศรัทธาลึกซึ้ง ๓.มีจิตปณิธาน หากมีจิตทั้ง ๓ ประการนี้ ย่อมได้อุบัติที่สุขาวดีพุทธเกษตรแน่นอน
ยังมีสรรพสัตว์อีก ๓ ประเภท ที่จักได้ไปอุบัติด้วย คือ ๑.ผู้มีจิตเมตตา ไม่ฆ่าสัตว์ มีศีลสมบูรณ์ ไม่ด่างพร้อย ๒.ผู้สาธยาย อ่านท่องพระธรรมมหายาน ๓.ผู้ปฏิบัติอนุสสติ ๖(พุทธานุสติ ธรรมานุสติ สังฆานุสติ ศีลานุสติ ทานานุสติ เทวานุสติ) แล้วตั้งจิตมุ่งไปเกิดยังสุขาวดีโลกธาตุ หากเมื่อสมบูรณ์ในกุศลเหล่านี้ครบ ๑ ถึง ๗ วันก็จักได้อุบัติที่สุขาวดีพุทธเกษตรแน่นอน
.
ชั้นที่ ๙ (สูงสุด)
ด้วยเหตุที่บุคคลนั้นมีความเพียรแกล้วกล้า พระอมิตาภะพุทธะ พระอวโลกิเตศวรโพธิสัตว์ พระมหาสถามปราปตโพธิสัตว์ และพระพุทธนิรมิตจำนวนอสงไขย พระภิกษุจำนวนร้อยพัน(๑๐๐,๐๐๐) หมู่เทพยดาจำนวนไม่มีประมาณ ปราสาท ทิพยมณเฑียรสถาน อันประดับด้วยสัปตรัตนะ จะมาปรากฎภาพอยู่เบื้องหน้าบุคคลนั้น
พระอมิตาภะพุทธะ จะทรงเปล่งมหารัศมีโอภาส มายังกายของบุคคลนั้น และพระโพธิสัตว์ทั้งปวงจะยื่นพระหัตถ์ออกมารับ พระอวโลกิเตศวรโพธิสัตว์ พระมหาสถามปราปตโพธิสัตว์ ก็จะกล่าวสดุดีถึงจิตที่พากเพียรนั้น
เมื่อผู้นั้นได้ประสบเช่นนี้ จึงเกิดความปราโมทย์ยินดี เป็นอุเพงคาปิติ(โลมาลุกชัน) จักแลเห็นตนเองนั่งอยู่ในวชิรอาสน์(ที่นั่งเพชร) ลอยเคลื่อนตามพระพุทธเจ้าไป เวลาชั่วลัดนิ้วมือเดียว ก็ไปอุบัติยังสุขาวดี
เมื่ออุบัติยังสุขาวดีแล้ว จักได้พบพระพุทธกายที่มีมงคลลักษณะสมบูรณ์ ได้พบพระโพธิสัตว์ทั้งหลาย ที่มีรูปลักษณ์สมบูรณ์ จักได้สดับพระธรรมเทศนา เมื่อได้ฟังแล้วจักบรรลุ อนุตปตติก ธรรม กษานติ จากนั้นจักท่องเที่ยวไปกระทำพุทธกิจยังโลกธาตุทั่วทศทิศ ได้รับพุทธพยากรณ์จากพระพุทธเจ้าพระองค์เหล่านั้น แล้วกลับมาสู่สุขาวดีโลกธาตุ บรรลุธารณีธรรมจำนวนอมิตะร้อยพันประการ
.
ชั้นที่ ๘
ผู้ที่ไม่เพียงแต่น้อมรับ ยึดมั่นในพระธรรม แต่ยังสามารถกล่าวแสดง จำแนกปรมัตถสัตย์ได้อย่างช่ำชองพิศดาร ในจิตมิตระหนกหวาดหวั่น เชื่อมั่นในเหตุผลแห่งกรรมยิ่งนัก มิให้ร้ายโพธิสัตวธรรม โดยอุทิศกุศลนี้ เพื่อขอไปอุบัติยังสุขาวดีโลกธาตุ
บุคคลนี้ เมื่อกาลจักสิ้นชีพ พระอมิตาภะพุทธะ พระอวโลกิเตศวรโพธิสัตว์ พระมหาสถามปราปตโพธิสัตว์ และพระอริยบริษัทจำนวนไม่มีประมาณ จะทรงชมพูนุชปัทมา (ดอกบัวทองคำชมพูนุช) มายังเบื้องหน้าบุคคลนั้น แล้วกล่าวว่า “ดูก่อนธรรมาบุตร เธอเป็นผู้ดำเนินตามโพธิสัตวจริยา(มหายานจริยา) รู้แจ้งแลจำแนกซึ่งปรมัตถสัตย์ ด้วยเหตุนี้เราจึงมารับเธอ”
พระพุทธเจ้าจำนวน ๑,๐๐๐ องค์ที่พระอมิตาภะพุทธะทรงนิรมิตจักยื่นพระหัตถ์ออกมารับบุคคลนั้นพร้อมกัน ผู้นั้นจักแลเห็นตนเองนั่งอยู่บนแท่นทองชมพูนุช พนมมือ และสรรเสริญพระคุณแห่งพระพุทธเจ้าทั้งปวง แล้วในเวลาขณะเดียว ก็ไปอุบัติยังสัปตรัตนโบกขรณี ในสุขาวดีโลกธาตุทันที
แลสุวรรณชมพูนุชอาสน์นั้นก็จักแปรเปลี่ยนเป็นปุณฑริกมาศดอกมหึมา แล้วค่อยๆ ผลิบานออก อันกายของผู้นั้นจักอร่ามเรืองรองดั่งสีแห่งทองชมพูนุช ใต้บทบาทจะมีสัปตรัตนปทุมมาลย์รองรับอยู่
ในเพลานั้น พระพุทธเจ้าและพระโพธิสัตว์ทั้งปวง จะทรงเปล่งพระรัศมีไปยังบุคคลนั้นๆ จึงลืมตาขึ้น ด้วยเหตุที่ได้ปฏิบัติบำเพ็ญมาแล้วแต่กาลก่อน เมื่อได้สดับเสียงแห่งธรรมต่างๆ ที่กล่าวแสดงถึงปรมัตถสัตย์อันคัมภีรภาพแล้ว จึงก้าวลงจากสุวรรณอาสน์ แล้วพนมกรถวายอภิวาท และสรรเสริญต่อพระพุทธองค์
ผ่านไป ๗ วัน ก็จักเป็นผู้มั่นคงต่อพระอนุตรสัมโพธิญาณ ไม่เสื่อมถอยอีกต่อไป สมัยนั้นจักจาริกท่องเที่ยวไปในทิศทั้งสิบ เพื่อกระทำพุทธกิจ แล้วได้ดำรงอยู่ในสมาธิทั้งปวงที่พระพุทธเจ้าทั้งหลายได้ทรงบำเพ็ญแล้ว ผ่านไปอีก ๑ จุลกัลป์ จักได้บรรลุอนุตปตติก ธรรม กษานติ และได้รับพุทธพยากรณ์
.
ชั้นที่ ๗
สรรพสัตว์ผู้ศรัทธาเชื่อมั่นในเหตุผลแห่งกรรม มิทำลายโพธิสัตวยาน ได้ประกาศพระอนุตรสัมโพธิจิต แล้วอุทิศกุศลนี้เพื่อไปอุบัติยังสุขาวดีโลกธาตุ
บุคคลนี้เมื่อคราจะสิ้นอายุขัย พระอมิตาภะพุทธะ พระอวโลกิเตศวรโพธิสัตว์ พระมหาสถามปราปตโพธิสัตว์ พร้อมด้วยพระโพธิสัตว์ทั้งปวง จะทรงสุวรรณปทุมชาติ แล้วนิรมิตพระพุทธเจ้า ๕๐๐ องค์ เพื่อมารับบุคคลนี้
ก็อันพระพุทธเนรมิตทั้ง ๕๐๐ นี้ จะยื่นพระกรออกมาพร้อมกัน แลตรัสว่า “ดูก่อนธรรมาบุตร เธอเป็นผู้บริสุทธิ์นิรมล ได้ประกาศ(บังเกิด)พระอนุตรโพธิจิต เราตถาคตมารับเธอ”
เมื่อบุคคลนี้ได้ประสบเหตุการณ์เช่นนี้แล้ว จักยลเห็นตนเองนั่งอยู่ในบัวทองคำ เมื่อนั่งลงแล้วบัวนั้นจักหุบ แล้วลอยตามพระพุทธเจ้าทั้ง ๕๐๐ นั้นไปจนถึงสัปตรัตนโบกขรณี ในสุขาวดีโลกธาตุ
เป็นเวลา ๑ ทิวาราตรี ปทุมชาตินั้นจักบานออก ใน ๗ วารจักได้พบพระพุทธองค์ แต่ทว่าแม้นจักได้เห็นมงคลลักษณะแห่งพระพุทธกายนั้นแล้ว ในจิตก็ยังมิรู้แจ้ง ผ่านไปอีก ๒๑ วาร จึงได้รู้แจ้งพระสัทธรรม
จักได้สดับซึ่งสรรพเสียงทั้งปวง ที่ล้วนแต่กล่าวเป็นสัทธรรม แล้วเที่ยวไปในทิศทั้งสิบ เพื่อถวายสักการะพระพุทธเจ้าทั้งปวง ยังเบื้องพระพักตร์นั้นแล จักได้สดับพระพุทธเทศนาจากพระพุทธโลกนาถเหล่านั้น
ผ่านไปอีก ๓ จุลกัลป์ จักได้สำเร็จ ศตธรรมทวาร แล้วบรรลุปฐมภูมิแห่งพระโพธิสัตว์
.
ชั้นที่ ๖
สรรพสัตว์ผู้สมาทานเบญจศีล อัฏศีล และศีลทั้งปวง มิกระทำอนันตริยกรรม ๕ และความผิดชั่วทั้งปวง แล้วอุทิศกุศลนี้ เพื่อขอไปอุบัติยังสุขาวดีโลกธาตุ
เมื่อเพลาจักสิ้นใจ พระอมิตาภะพุทธะ พร้อมด้วยภิกษุบริษัทผู้ติดตาม จักทรงเปล่งสุวรรณประภาสเรืองรองสว่างไสว มายังบุคคลนั้น แล้วประทานพระธรรมเทศนาเรื่องทุกข์ ศูนยตา อนิจจตา อนัตตา สรรเสริญเนกขัมมะ(การออกบวช, การออกจากกาม) และวิมุตติคุณ อันหลุดพ้นจากทุกข์ทั้งปวง
ก็เมื่อบุคคลนั้น ได้สดับแล้ว ในจิตย่อมเกษมยินดีมหาศาล ยลเห็นกายแห่งตนนั่งอยู่บนปัทมอาสน์ คุกเข่า(แบบยืดตัวขึ้น) แล้วพนมกร ถวายอภิวาทพระพุทธองค์อยู่ เมื่อเงยหน้าขึ้น จักพบว่าตนเองได้มาอุบัติยังสุขาวดีพุทธเกษตรแล้ว แล้วแลปัทมชาตินั้นจักค่อยๆ ผลิบานออกทีละน้อย ก็เมื่อขณะที่กำลังผลิออกนั้น จะได้สดับเสียงที่สรรเสริญจตุราริยสัจ ในบัดดลก็จักได้บรรลุอรหันตผลในทันที สมบูรณ์ซึ่งวิชชา ๓ อภิญญา ๖ แลสมบูรณ์ในวิโมกษ์ ๘
.
ชั้นที่ ๕
สรรพสัตว์ผู้สมาทานอุโบสถศีล แม้เป็นเพลา ๑ ทิวากับทั้ง ๑ ราตรี หรือสมาทานสามเณรศีล สมบูรณศีล เป็นเพลา ๑ ทิวาราตรี สำรวมระวังซึ่งอิริยาบท แล้วอุทิศกุศลนี้เพื่อขออุทิศไปอุบัติยังสุขาวดีพุทธเกษตร
อันบุคคลผู้มีความหอมด้วยศีลาจารนี้ เมื่อคราที่จะกระทำกาละจะได้พบกับพระอมิตาภะพุทธเจ้า พร้อมด้วยบริษัทบริวารทั้งปวง ที่ทรงเปล่งสุวรรณประภาสสว่างไสว ทรงสัปตรัตนปทุมมาลย์ ประทับมายังเบื้องหน้าบุคคลนั้น
ผู้นั้นจะได้ยินเสียงก้องมาในนภากาศ เฉพาะตนคนเดียวว่า “ดูก่อนกุลบุตร เธอผู้เป็นกุศลบุคคล ผู้บำเพ็ญตามพระธรรมแห่งพระพุทธเจ้าทั้งหลายในตรีกาล เราตถาคตมารับเธอ”
บุคคลนั้นจักพิศเห็นตนเองนั่งอยู่ในปทุมชาติ บัวนั้นจักหุบแล้วลอยไปอุบัติยังสัปตรัตน
ปทุมในแดนสุขาวดี
ผ่านไป ๗ วาร ปทุมชาตินั้นจักบานออก แล้วลืมตาขึ้น ประนมกร กล่าวสรรเสริญพระพุทธคุณ ได้สดับพระธรรมเทศนา แล้วได้บรรลุโสดาปัตติผลในเบื้องต้น
ผ่านกาลไปอีกครึ่งกัลป์ จักได้บรรลุซึ่งความเป็นพระอรหันต์แล
.
ชั้นที่ ๔
กุลบุตร กุลธิดาผู้มีความกตัญญู เลี้ยงดูบุพการี ดำเนินอยู่ในโลกด้วยความเมตตากรุณา บุคคลเหล่านี้ เมื่อคราจะสิ้นชีพ จะได้พบกัลยาณมิตร มากล่าวถึงเรื่องราวของพระอมิตาภะพุทธเจ้า ความสุขของสุขาวดีโลกธาตุ และพระมหาปณิธาน ๔๘ ประการของภิกษุธรรมกร
เมื่อได้สดับแล้ว จึงค่อยๆสิ้นใจลง อุปมาช่วงเวลาที่ผู้มีกำลัง เหยียดแขนจนสุดแล้วดึงกลับ บุคคลนั้นก็ได้ไปอุบัติยังสุขาวดีพุทธเกษตรแล้ว
ผ่านไป ๗ วารจักได้พบพระอวโลกิเตศวรโพธิสัตว์ พระมหาสถามปราปตโพธิสัตว์ แล้วได้สดับพระธรรมเทศนา จิตเกิดความยินดีปราโมทย์ จักได้บรรลุโสดาปัตติผลในขณะนั้น ผ่านไปอีก ๑ จุลกัลป์ จึงได้สำเร็จซึ่งความเป็นพระอรหันต์
.
ชั้นที่ ๓
สรรพสัตว์ที่ทำความชั่วทั้งปวง แม้นจักมิได้ทำลายพระธรรมให้เสื่อมเสีย แต่กระทำอกุศลกรรมนานา ไร้ซึ่งหิริโอตตัปปะ
กาลจะสิ้นชีพนั้น หากได้ประสบกัลยาณมิตร มาแสดงหัวข้อหรือนามของพระธรรมบทต่างๆ ให้ฟัง เมื่อได้ยลยินแล้ว จักกำจัดบาปกรรมที่หนักหนา(ครุบาป) จำนวนพันกัลป์ให้สิ้นไป
หากผู้มีปัญญานั้นได้สอนให้ พนมมือเพื่อภาวนาว่า “นโม อมิตาภายะ พุทธายะ” แล้วไซร้ วิบากกรรมแห่งสังสารวัฏจำนวน ๕๐ โกฎิกัลป์ก็จักดับสิ้น
ในเวลานั้น พระอมิตาภะพุทธะ จะทรงนิรมิตพระพุทธะ พระอวโลกิเตศวรโพธิสัตว์ พระมหาสถามปราปตโพธิสัตว์ มายังเบื้องหน้าของบุคคลนั้น แล้วตรัสขึ้นว่า “ดูก่อนกุลบุตร ด้วยเหตุที่เธอสรรเสริญพระพุทธนาม วิบากกรรมทั้งปวงจึงมลายสูญไป เราจึงมารับเธอ”
เมื่อตรัสเช่นนี้แล้ว บุคคลผู้นั้นจักทัศนาเห็นพุทธรัศมีจากพระพุทธนิรมิตนั้น เปล่งแสงสว่างไสวไปทั่วห้อง เมื่อได้แลเห็นก็เกิดปิติยินดีเป็นที่สุด จึงสิ้นใจลง แล้วโดยสารรัตนปัทมาเคลื่อนลอยตามพระพุทธนิรมิตไปอุบัติยังรัตนะโบกขรณี
ผ่านไป ๔๙ วัน ปัทมชาตินั้นจักบานออก แลเมื่อบานแล้ว พระอวโลกิเตศวรโพธิสัตว์ผู้มหากรุณา และพระมหาสถามปราปตโพธิสัตว์ จะเปล่งมหารัศมีไปยังเบื้องหน้าบุคคลนั้น ได้ประทานพระธรรมเทศนาอันคัมภีรภาพนานัปการ เมื่อบุคคลนั้นได้สดับ ก็เกิดศรัทธายิ่ง แล้วบังเกิดโพธิจิต
ผ่านไป ๑๐ จุลกัลป์ ก็จักสมบูรณ์ในศตวิทยาทวาร แล้วเข้าสู่โพธิสัตวปฐมภูมิ
.
ชั้นที่ ๒
สรรพสัตว์ผู้ละเมิดเบญจศีล อัฏศีล และสมบูรณศีล เป็นโมหบุรุษ ลักขโมยของสงฆ์ แสดงธรรมด้วยความไม่บริสุทธิ์ (หวังลาภสักการะ, บิดเบือนพระธรรม) ปราศจากหิริและโอตตัปปะ มากด้วยความชั่วสารพัน กระทำบาปทั้งปวง ด้วยวิบากกรรมนี้จะทำให้ตกสู่นรกภูมิ
ก็เมื่อสมัยแห่งกาลกิริยา จะมีเพลิงนรกปรากฏให้เห็น หากได้พบกัลยาณมิตร ผู้มีมหาเมตตากรุณา กล่าวสรรเสริญทศพละแห่งพระอมิตาภะพุทธเจ้า และสรรเสริญสดุดีพระพุทธคุณอีกนานัปการ ทั้งสรรเสริญอิทธิพละ คุณแห่งศีล สมาธิ ปัญญา และคุณแห่งวิมุตติอีกอเนกประการ
เมื่อได้รู้เห็นตามนั้น บุคคลนั้นจักมีวิบากกรรมจำนวน ๘๐ โกฏิกัลป์ที่สูญสิ้นไป นรกอัคคีกลายเปลี่ยนเป็นสายลมเย็น พัดพาเอาทิพยบุปผามา ก็อันบุปผชาติเหล่านั้นมีพระพุทธเจ้า และพระโพธิสัตว์ประทับอยู่ภายใน ซึ่งล้วนเสด็จมารับบุคคลนั้น
ในชั่วขณะเดียว ก็ได้ไปอุบัติที่ปทุมชาติในสระโบกขรณีที่ประดับตกแต่งด้วยรัตนอัญมณี ๗ ประการ
ผ่านกาลเวลาไป ๖ กัลป์ ดอกบัวนั้นจึงบานออก พระอวโลกิเตศวรโพธิสัตว์ พระมหาสถามปราปตโพธิสัตว์ จักปลอบโยนบุคคลนั้น แล้วแสดงพระโพธิสัตวมหายานธรรมอันคัมภีรภาพ ด้วยพรหมโฆษะ
เมื่อบุคคนั้นได้สดับธรรมแล้ว ในเวลานั้นจึงเกิดพระอนุตรสัมโพธิจิต
.
ชั้นที่ ๑ (ต่ำสุด)
ผู้กระทำกรรมชั่ว อนันตริยกรรม ๕ อกุศลกรรมบท ๑๐ มิกระทำกุศลความดีทั้งปวง เป็นโมหบุรุษ ด้วยอกุศลวิบาก ยังให้ตกสู่อบายภูมิรับโทษทรมานหลายกัลป์มิรู้จบสิ้น
หากโมหบุรุษนี้ เมื่อเวลาจวนสิ้นใจ ได้พบกัลยาณมิตรมาปลอบโยน ให้กำลังใจ แล้วแสดงธรรม สอนให้ระลึกนึกถึงพระพุทธนาม แต่ด้วยวิบากกรรมของเขา ยังให้เขาเจ็บปวดทุกข์ทรมานมิอาจระลึกถึงได้
กัลยาณมิตรนั้นจึงกล่าวว่า “หากเธอไม่สามารถระลึกถึงพระพุทธองค์ได้ ก็จงภาวนาพระนามของพระอมิตาภะพุทธะเถิด” โมหบุรุษนั้นจึงตั้งใจภาวนาต่อเนื่องกัน ๑๐ ครั้ง เพราะด้วยเหตุที่ได้ภาวนาพระพุทธนามนี้ โดยขณะที่ภาวนาอยู่นั้นวิบากกรรมจำนวน ๘๐ โกฏิกัลป์ได้ถูกกำจัดให้สิ้นไป
ก็เมื่อคราที่จักสิ้นใจนั้น จักได้แลเห็นสุวรรณปุณฑริกดอกมหึมา ดุจดวงอาทิตย์ปรากฏเป็นมงคลนิมิตยังเบื้องหน้า และในขณะเดียวก็ได้ไปอุบัติยังสุขาวดีพุทธเกษตรทันที
ผู้นั้นจะต้องอยู่ในดอกปุณฑริก ๑๒ มหากัลป์ เมื่อปุณฑริกมาศนั้นผลิบานออก จะได้พบพระอวโลกิเตศวรโพธิสัตว์ พระมหาสถามปราปตโพธิสัตว์ พระโพธิสัตว์ทั้ง ๒ นี้จะประทานพระธรรมเทศนาด้วยสำเนียงแห่งมหากรุณา เรื่องธรรมสัตยลักษณ์ทั้งปวง กล่าวธรรมที่ยังให้กรรมสิ้นไป ก็เมื่อได้สดับแล้วจึงบังเกิดความปิติปราโมทย์เป็นยิ่งนัก ในเวลานั้นจึงได้บังเกิดพระอนุตรสัมโพธิจิต อันประเสริฐ.