ขอความรู้พี่ๆนักปฏิบัติธรรมอาจารย์สอนวิปัสสนาหรืออาจารย์ผู้มีความรู้ด้านการถอดจิตตอนนี้ทุกข์ใจมากๆคะ

ขอความรู้จากพี่ๆหน่อยคะเมื่อก่อนหนูชอบเรื่องเร้นลับพลังจิตอำนาจต่างๆในด้านปฏิบัติธรรมก็ไม่เก่งไม่ค่อยมีความรู้เท่าไรเลยคะเราก็เลยนั่งเล่นๆไปเอาว่ามันสงบไม่ฟุ้งซ่านก็พอแต่พอนานๆไปเริ่มรู้ซึ้งถึงแก่นแท้ของธรรมมะของพระพุทธองค์ขึ้นมาทันที่เรื่องปฏิบัติเราก็พอได้อยู่คะแต่ถนัดเล่นฤทธ์เดชอภิญญาส่วนตัวแล้วก็มองเห็นผีอยู่สือสารได้แต่ที่ทำให้เชื่อในคำพูดของพระพุทธองค์คือเราเลิกเล่นถอดจิตนานมากแล้วและไม่คิดเล่นต่ออีกเรื่องมันเกิดตอนเรานอนร่างกายสังขารเรานอนไปอีกที่หนึ่งแต่กายทิพย์กลับนอนไปอีกแบบหนึ่งอย่างเช่นเรานอนหงายแต่กายทิพย์กลับนอนคว้ำลงไปมันรู้สึกได้ชัดเจนมากๆเป็นตัวเราจริงๆเลยคะไม่ใช่มโนกับคิดนึกนะคะมันเป็นความรู้สึกจริงๆเลยคะเคยเป็นแบบนี้บ่อยจึงทำให้รู้แน่ชัดว่าคำสอนของพระพุทธองค์ท่านพูดความจริงว่ากายนี้เรามาอาศัยอยู่แต่ตัวจริงๆเราไม่ใช่กายนี้ไมใช่กายเนื้อนี้เรารับรู้ได้ทันทีเราทุกข์ใจมากๆหาทางแก้ไขไขไม่ได้ขอพี่ๆผู้มีเมตตาอาจารย์วิปัสสนานักเล่นฤทธิ์อภิญญามีวิธีแก้ไขได้ใหม่คะดิฉันทุกข์ใจมากๆเลยเป็นบ่อยด้วยคะแก้ไม่ได้เลยคะพี่ๆในนี้เป็นแบบเดียวกันใหมละคะหนูขอวิธีแก้ไขหน่อยคะขอความเมตตาจากพี่ๆครูบาอาจารย์ด้วยนะคะขอบคุณคะ

 

ต้องเห็นทุกข์ ให้ชัดๆ ก่อน
ถ้า ทุกข ปรารภไม่ชัด ก้จะ
แก้ไขด้วย นักภาวนาเอง
ไม่ได้

เมื่อนักภาวนา แก้ทุกข์
ด้วยตัวเองไม่ได้ กำลัง
ความคืดความอ่าน คำถาม
คำตอบ จะเหมือน ....

ขวาน...ที่ไม่มีด้าม

ไปแก้ทำไม มันจะไร้ผล
พี่น้องสหธรรมสกล จะอยู่อย่างไร.....

แถบธงแดงขาวน้ำเงิน
จะให้โบกนำ ธรรม เจริญ
สู่พี่น้องเจ้าของกระทู้ไทย
จะพ้นโลก มารับรู้ว่าเราคือใคร
ขวานเอยขวานไทย
ทุกข์ใด ขอเป็นหนึ่งเดียว

เปนหนึ่งเดียว สรุปมาขัดๆ
ดูอีกทีฮับ จขกท

ถ้าร่ำสะเปะสะปะ เหมือน
ทุกโพสที่ผ่านมา ก้ กราบเท้าลา

 

อ่านไปก็งงไปแหะ ลอง edit แล้วพยายามเรียบเรียงใหม่นะครับ แต่พอเข้าใจคร่าวๆว่าไม่อยากถอดกายแล้วอะไรประมาณนั้น

ช่วงที่กายละเอียดของ จขกท. หลุดนี่น่าจะเป็นตอนนอนไหมครับ? ส่วนใหญ่จะเกิดหลังจากฝันประมาณ 80% หรืออาจจะไม่ฝันก็ได้ 20% อาการก่อนจะหลุดจะมีอาการเหมือนร่างกายอ่อนเพลียด้วย หลังจากนั้นจิตก็เหมือนจะเริ่มตกภวังค์ หรืออาการวูบ (ลักษณะประมาณนี้ ผมไม่รู้จะใช้คำไหน) ไปแป๊ปนึง แล้วก็จะมีความรู้สึกเหมือนพลังงานในร่างกำลังลอย แล้วแยกออกมาจากกายหยาบของเรา ซึ่งนั่นก็คือกายละเอียด หรือกายทิพย์ ในภาษาที่คุณใช้แหละ เมื่อออกมาแล้ว คุณจะสัมผัสก็ความเป็นทิพย์ได้ เห็นวิญญาณ แล้วก็มีทิพยโสต ซึ่งเป็นอาการปกติเมื่อถอดกายได้แล้ว

แต่จากที่่อ่านคุณบอกว่าไม่อยากออกมาแล้ว มันก็มีวิธีแก้คือ ช่วงที่คุณรู้สึกตัวว่ากำลังจะตกภวังค์หรือวูบ ซึ่งเป็นช่วงที่กายละเอีียดกำลังจะแยกออกมา ให้พยายามดึงกายนั้นให้อยู่ในกายหยาบไว้ให้ได้ มันจะลำบากหน่อยนะครับ เพราะธรรมชาติของจิต มันอยากออกไปข้างนอกอยู่ละ มันจะเหมือนมีแรงดึงเราออก แต่เราต้องพยายามดึงกลับ ให้มันอยู่ในกายให้ได้ สักพักพอเข้ามาได้แล้ว ถ้าคุณนอนต่อไป มันจะเกิดอาการแบบเดิมขึ้นอีก คือ มันจะพยายามออกไป ฉะนั้น หากไม่อยากให้เกิดอาการแบบนี้ เมื่อดึงกายละเอียดกลับเข้าร่างได้แล้วให้รีบลุกขึ้นมานั่งสัก 5 นาที เล่นโทรศัพท์ หรืออะไรก็ได้ หลังจากนั้นค่อยนอนต่อครับ ทุกอย่างจะเป็นปกติ


อันนี้คือที่ได้จากประสบการณ์ตรงครับ อาจจะช่วยได้บ้าง

 

สาธุครับ เขียนได้ดี
งานถอดถอนกิเลสออกจากจิต
เป็นสิ่งที่พระพุทธเจ้าสอน

 

วิธี แก้ก้พอ มี

ฟังพระ ท่านเทศน์ แล้ว ก้นั่ง จด ว่า ท่านเทศน์ ว่าอะไร
ง่ายๆ ก็คือ นั่งถอดเทป พระที่ท่านเทศน์นั่นละครับ

ส่วนก่อนนอน ก็ไหว้พระสวดมนต์ พุทธคุณ ธรรมคุณ สังฆคุณ

ให้ สวด บทแผ่เมตตาใหญ่ ไปด้วยทุกวัน




ไฟล์นี้นะครับ ถ้านั่งถอดเทป คุณจะผ่านไปได้

อันนี้ บทแผ่เมตตาใหญ่

https://www.lcbp.co.th/บทสวดมนต์/บทสวดมนต์-คาถามหาเมตตาใ/

 

ส่วนผมก็แก้อยู่นานมาก กายทิพย์ออกตลอด
จนมาอ่านหนังสือประวัติหลวงปู่มั่น ถึงแก้ได้
..

 

เอาตรงๆนะครับ แบกไว้จิตทุกข์ ครับ ปล่อยวาง

จิตเราจะไปท่าไหนยังไง เราอย่าไปสนใจครับ บอกตรงๆ มีสติอยู่กับคำภาวนาในกรรมฐานตลอดเวลาที่นอนครับ

ยิ่งเราไปจับมากเข้าไหร่ เราก็วิตกมากเท่านั้น

อย่างของผมมีรอบนึง เข้าสมาธิปุบ เจอปับมาเลย เจอลองของ มีคนมาจับ แขน ซ้าย ขวา เท้า ซ้าย ขวา แบบโดนขึงพืด ล็อคขยับกดเอาไว้ขยับอะไรไม่ได้ ลองดิ้นก็ไม่หลุด แล้วก็เเหวี่ยงตัวหมุนไปมา ผมก็ช่างมันปล่อยวาง ใครจะทำอะไรก็ไม่สนใจ แค่รู้สึกมีอาการเวียนๆ เฉยๆ แล้วก็ทำสมาธิต่อไป อย่างไรเราก็เข้าสมาธิอยู่เค้าทำไรเราไม่ได้อยู่แล้ว ก็ทำสมาธิไปตามปรกติ อย่างจับล๊อค จับเหวี่ยง ก็ไม่สนใจ พอถึงเวลาเลิกทำสมาธิ ก็ถอนออกมา ก็กลับมาปรกติ ตามเดิมครับ

ผมแนะนำว่า จขกท อย่าไปแบกไว้ครับ ปล่อยวาง เราจะนอนคว่ำลง หรือ รู้สึกอย่างไร ก็อย่าไปสนใจใดๆทั้งสิ้นครับ แล้วเอาเวลาไปภาวนาในกรรมฐานพิจารณาวิปัสสนา ดีกว่าครับ

มีสติอยู่กับปัจจุบัน อะไรที่ผ่านมาแล้ว อย่าไปคิดถึงเหตุการณ์ในอดีต จะกลายเป็น นิวรณ์ขวางผลการปฏิบัติเราครับ ให้ฟุ้งซ่าน เปล่าๆ

 

น้อยคนนะ ที่จะมาเขียนแบบเจ้าของกระทู้
ส่วนมาก มีความพอใจกับสถาวะแบบที่ว่า
กายทิพย์ออกจากร่าง

แต่ก็ไม่ผิดอะไร ถือเสียว่าเป็นของเล่น
มันก็สนุกดี

แต่ถ้ามุ่งสู่ความพ้นทุกข์ หนทางข้างหน้ามันอีกยาว..

ฝึกสติครับ ฝึกสติให้มีกำลัง
สติก็จะคุมจิต อาการภวังค์จะหายไป..

 

ขอบคุณพี่ๆทุกๆคนอาจารย์ต่างๆหนูจะลองเอาไปปฏิบัติดูนะคะขอบคุณจากใจจริงๆคะ

 

เจริญสติในชีวิตประจำวันให้ต่อเนื่องจริงๆ
จิตนะมันชอบท่องเที่ยวเป็นปกติอยู่แล้ว
แม้คนไม่เคยฝึกสมาธิมาก่อน
จิตมันก็ออกได้ปกติ ไม่มีอะไรหรอกครับ

กำลังสติทางธรรมที่ได้ จากการเจริญสติ
ในชีวิตประจำวันนี้ จะต้องคอยควบคุม
บังคับไม่ให้มันออก ห้ามมันไม่ให้ไปไหน
ถึงออกกำลังสติจะต้องตามไปทันทุกที
ถึงจะไม่กลายเป็นกิเลสธรรม
(คือสนแต่ด้านพิเศษไม่สนสติสนปัญญา)

จนกว่าจิตจะคลายจากตรงนี้ได้ก่อน
ค่อยมาทางด้านเดินปัญญาต่อไป

ไม่งั้นจะกลายเป็นวิตกจริตมากไป
เพราะเราไม่มีตัวควบคุมความคิด
และพฤติกรรมของจิต คือตัวสติทางธรรมนั่นเอง
เพราะไม่งั้นมันจะไปดูแต่ตอนที่จิตมันเกิดไปแล้ว แต่ควบคุมไม่ได้ สาเหตุที่ทำให้เราวิตกจริตได้


ปล ค่อยเป็นค่อยไป สร้างสติทางธรรม
ใก้เกิดมีก่อนในเบื้องต้น

 

+++ อุตส่าห์มาถึง "ความเป็นจริง" ตรงนี้แล้ว
+++ จุดมุ่งต่อ คือ "ความเป็นตน ที่ ไม่ใช่กายเนื้อ" นั่นแล...
+++ เจ้านี่แหละ คือ "ตัว เกิด/แก่/เจ็บ/ตาย" ตัวจริง
+++ ความสงบ ที่ไม่ใช่ "มหาสติ" ไม่ไช่ทาง ไม่ช่วยอะไรเลย

+++ ถามจริง ๆ ทุกข์อะไร แก้ไขอะไร
+++ ทุกข์เพราะคิด แล้ว ความคิดบอกให้แก้ หรืองัย...
+++ คิดจะ "แก้ความจริง ให้เป็น ความเท็จเหรอ"

+++ นั่นดิ... ขอวิธีแก้ คือการ "ขอวิธีให้ความเท็จ เข้ามา ปิดบังความจริง" นะซี...
+++ ระวังนะ "ใช้คำพูดผิดกรณี และ ใช้คำขอผิดประเภท"
+++ ระวังจะมีคนสอด "วิธีแก้" เข้ามาละก็ "พังแน่นอน"

+++ วิธี "แก้ไข" ไม่ให้หรอก เพราะมันเป็น "วิธีปกปิดสัจจธรรม วิบากในระดับ ปิดมรรคผลกันเลยทีเดียว"

+++ แต่จะบอก "วิธีต่อยอด" ให้ก็แล้วกัน ตรงนี้เป็น "สักกายะทิฐิ VS สบาย/อบาย ภูมิ"

+++ 1. ให้ "อยู่กับ" ความรู้สึกที่เป็น "ตัวเราจริง ๆ ที่ไม่ใช่กายเนื้อ" นั่นแหละ
+++ 2. ให้ "รู้ชัดเจน" ว่า "กายนี้ ไม่ได้พึ่งพา ลมหายใจ" มาอาศัยกายเนื้อเพราะ "วิบาก ดี/ชั่ว"
+++ 3. ณ ขณะที่ "เป็นกายนี้อยู่" สามารถ "ปรากฏ" ไปในที่ต่าง ๆ ได้ (มั่ว) หากขาดความ "ระมัดระวัง"
+++ 4. ณ ขณะที่ "เป็นกายนี้อยู่" หากมีความ "สุข" สภาวะแวดล้อม รวมทั้งผู้คน จะเป็นสถานะหนึ่ง
+++ 5. ณ ขณะที่ "เป็นกายนี้อยู่" หากมีความ "ทุกข์" สภาวะแวดล้อม รวมทั้งผู้คน ก็จะเปลี่ยนไปเป็นอีกสถานะหนึ่ง
+++ 6. ฝึก "ควบคุม ความหนักเบา ของกายนี้" แล้วสังเกตุ "สภาวะแวดล้อม ที่แปรสภาพไปตามการ กำหนดกายของตน"

+++ 7. อาการตรงนี้ทั้งหมด เรียกว่า "ฝึกตน/ฝึกควบคุมตน ให้ได้" อย่าไปเรียกว่า "ฤทธิ์/อภิญญา" อะไรอีก
+++ 8. "ฤทธิ์/อภิญญา" อะไรต่าง ๆ จะเป็นเรื่อง "โกหกทันที หาก ไม่มีความเป็น ตน กำกับอยู่" ดังนั้น "คุมตน ให้อยู่"

+++ 9. ทำให้ได้ ตามที่พระพุทธองค์ทรงกล่าวไว้ว่า "ท่องเที่ยวไปตามลำพังตน ประดุจนอแรด"
+++ 10. ทำให้ได้ ตามที่พระพุทธองค์ทรงกล่าวไว้ว่า "ตนนั่นแล เป็นที่พึ่ง แห่งตน"
+++ 11. ทำให้ได้ ตามที่พระพุทธองค์ทรงกล่าวไว้ว่า "จงเป็น ผู้ไม่ประมาท ทำตนให้พ้นภัย (อบาย)"

+++ หลัก ๆ ก็มีเรื่องเดียว คือ "ฝึกตน" ไอ้ตัวที่ "ไม่ใช่กายเนื้อ" นั่นแหละ จนกว่าจะ "พ้นตน" แค่นี้แล...
+++ อีกประการหนึ่ง คือ "ตัวที่โดน รู้/เห็น" ไอ้เจ้าตัวนั้น "ไม่ใช่ตน" ต้องฝึก "ควบคุมที่ตน" นะ...

+++ อย่าลืม ตรงนี้เป็นการฝึก "รู้จักสักกายะทิฐิ ไม่ใช่ พ้นสักกายะทิฐิ" เรียกว่า "รู้จักตน ไม่ใช่ พ้นตน"
+++ หาก "ไม่รู้จักตน" แล้วจะมาบอกว่า "พ้นตน" นั่นถือว่าเป็นเรื่อง "โกหก" ต้อง "รู้จักตน เสียก่อน จึงพ้นได้"
+++ เอวัง ก็มีด้วยประการะ ฉะนี้...

 

ขอบคุณคะอาจารย์พลอยพยายามทำตรงนี้ให้ได้ขอบคุณอาจารย์ที่มีเมตานะคะแต่มันทุกข์ตรงที่ว่าเวลาเราทำงานความรู้สึกทั้งหมดไปอยู่ที่อีกกายหรือที่เค้าเรียกกันว่ากายทิพย์เหมือนดิฉันมีสองร่างคือความรู้สึกถ้ายืนแล้วอีกกายมันจะหันกลับหลังหรือนั่งมันจะเหมือนมีอีกกายที่เป็นความรู้สึกเราจริงๆรับรู้ทั้งร่างได้หมดเหมือนร่างกายเนื้อที่เราเป็นตัวเราไม่มีความรู้สึกอะไรเลยขออาจารย์เมตตาสอนพลอยนะคะพึ่งมารู้ว่าที่พระพุทธองค์สอนเป็นความจริงตัวจริงๆเราไม่ใช่กายเนื้อแต่เป็นอีกกายหนึ่งที่พลอยรู้สึกขออาจารย์เมตตาสอนธรรมแสดงธรรมชั้นสูงสอนธรรมระดับต่ำๆแบบพลอยทีเถอะคะเมตตาเถอะนะคะอาจารย์

 

อันนี้ไม่ได้มาแนะนำอะไร แต่ จะถามว่า จขกท. ถูกหวยมั๊ย..

22.."จงสงบเถิดนี่แหละเรา"

มาอีกงวด..

 

แดนซ์ซิ่งไปพอ..

มันอยากถอดก็ให้มันถอดไป..

ถอดกายได้ ก็ มาเยี่ยมเยือนกันบ้างนะ..

อยากรู้อะไรลึกๆก็ถอดกายทิพย์มาได้..

 

ชักเบื่อนักใบ้ คิดจนหัวล้าน ไม่ดกี่ยวกีบเรื่องที่สงสัยก็ปล่อยวางเลยดีกว่า

กายทิพย์นี่ใครสงสัยมอ่อ จขกท ไม่ใช่เรา
เราเอาแบตเตอรีพอ

 

ถอดกายทิพย์มาเรียนธรรมทางภายในได้ ทุกเวลา..

ถ้า จขกท. ถอดจนชำนาญ น่ะนะ..

 

อะจ๊ากกกก..

แดนซ์ซิ่งไปพอ..

 

รุ้สึกนึกเป็นห่วง จขกท ขึ้นมาทีเดียวเชียว

 

ไม่ต้องห่วงหรอก กายทิพย์เราใจดี มีศีลธรรม..

 

ถ้า จขกท ถอดได้แขาจะต้องไปแรียนอะไรกับท่านละ ท่านไม่ถอดไปสอนเขาเลยละ