บัญชีหนังหมาใครมีความเดือดร้อนหรือได้รับการเบียดเบียนลงชื่อไว้ได้เลย

บันทึกไว้ในหนังหมา! รู้จัก “บัญชีหนังหมา” ไดอารี่บาปของคนชั่วช้า หลักฐานสำคัญก่อเวรกรรมใด ต้องถูกชดใช้ในขุมนรก!

คนสมัยโบราณมักจะพูดถึง “บัญชีหนังหมา” อยู่บ่อยครั้ง พร้อมเล่าให้ลูกหลานฟังว่าเป็นบัญชีบาปของคนชั่ว ที่ต้องถูกนรกลงทัณฑ์จากผลกรรมของตนเอง โดยมีนัยยะสอนให้ลูกหลานได้เกรงกลัวต่อการทำบาป เพราะหากประพฤติชั่วเมื่อไหร่ ต้องถูกจดชื่อไว้ในบัญชีหนังหมาอย่างแน่นอน!

ด้วยคำบอกเล่าดังกล่าว ทำให้หลายคนเกิดความสงสัยว่า “บัญชีหนังหมา” มีอยู่จริงหรือไม่ และ มีที่มาที่ไปอย่างไร?
แท้จริงแล้ว คำว่า “บัญชีหนังหมา” ได้ปรากฏในไตรภูมิกถา หรือ ไตรภูมิพระร่วง ความว่า ““ผู้ใดกระทำบุญอันใดไสร้ เทพดานั้นเขียนชื่อผู้นั้นใส่ในแผ่นทองสุก แลผู้ใดอันกระทำบาปไสร้ เทวดานั้นก็ตราบัญชีลงในแผ่นหนังหมา”
จากข้อความนี้อธิบายได้ว่า ผู้ที่กระทำความดี จะถูกบันทึกชื่อไว้ในแผ่นทองสุก ส่วนผู้ที่กระทำบาป ก็จะถูกบันทึกชื่อลงในแผ่นหนังหมา (ซึ่งเชื่อว่าทำมาจากหนังหมา) โดยมีเทวดาผู้ทำหน้าที่ดังกล่าว ถือบันทึกทั้งสองเล่มไว้ เมื่อวิญญาณของคนที่ตายไปแล้ว ได้ถูกนำตัวมาเข้าเฝ้าพญายมราช ผู้เป็นประมุขแห่งยมโลก ท่านก็จะสอบถามวิญญาณว่าได้ทำบุญไว้อย่างไรบ้างเมื่อครั้งยังเป็นมนุษย์ ผู้ตายที่ทำบุญมา จะสามารถระลึกได้ และทูลตอบพญายมราชด้วยความสัตย์จริง เทวดาที่ถือบันทึกอยู่ ก็จะตรวจสอบอีกครั้ง ว่าดวงวิญญาณนี้ได้ทำบุญตามที่อ้างหรือไม่ เมื่อเห็นว่าทำดีจริง พญายมราชก็จะมีบัญชาให้ขึ้นสู่สวรรค์เพื่อเสวยบุญ ส่วนคนที่ทำบาป ไม่สามารถระลึกได้ว่าตนได้ทำบาปอันใดไว้ เทวดาที่ทำหน้าที่ดังกล่าว ก็จะนำแผ่นหนังหมาที่จารึกไว้มาอ่านให้ฟัง ดวงวิญญาณก็รับสารภาพว่าทำจริง พญายมราชจึงตัดสินให้นำตัวไปลงทัณฑ์ในขุมนรกต่างๆตามแต่กรรมที่ได้กระทำมา (สามารถอ่านฉบับเต็มได้ที่

 

บัญชีหนังหมา
มีอยู่จริง
อฐิษฐานถึงพระยายมราช
ถ้าท่านได้รับการเบียดเบียน
และเขียนลงไว้ได้เลยให้ท่านช่วยเป็นสักขีพยานในการได้รับการเบียดเบียนในครั้งนั้นๆ
ขอเปิด ซึ้งความ ไม่ดีใดๆลงในเว็บ เป็นพยานให้แก่กัน
โมทนา

 

สาธยายธรรม เรื่อง ฝึกมโนมยิทธิ เมื่อข้าพเจ้าโดนตรวจสอบกรรม
ที่ทำ ลงไปครั้งแรก ก็พูดไม่ออก ไปทำบุญอะไรมา
อึกอักอยู่นาน ท่านถามอีกครั้งไปทำบุญอะไรมา
อ่อโอนเงินทำบุญ สร้าง โบส สร้างวิหาร ลงผ่านเว็บพลังจิต
ผ่านแบบติดๆขัดๆ

ไปครั้งที่ สอง สร้างพระประธานองค์ที่ 3 ในศาลา100 ปี สมเด็จพระราชพรหมยาน
ในวัดท่าซุง
อันนี้ไม่ต้องพูด ท่านเปิดบัญชีทองคำ ชื่อขึ้นมาเลย
เห็นกับตาตัวเองเหมือนกัน
ไอ้นี้ไม่ต้องสอบ ดีดขึ้นเลย

ให้ธรรมเป็นทานคะ

 

ต่อมาได้มีโอกาส ได้ไปกราบหลวงพ่อสมปอง ที่บ้านสบายใจ
ท่านเทศน์ ใครอยากถูกหวยให้ไปขอกับท่านลุงพยายม
ท่านก็หัวเราะ คนฟังก็งงๆ
เพื่อนบอกไปขอซิเธอ
บอกเลยจากประสบการณ์
โอ้โฮ้ ใครกล้าขอก็บ้าแล้ว
ลงไปที ขี้เยี่ยว จะออกแต่ไม่ออก สะพรึงไปหมด คุกเข่า พูดไม่ออก
บอกเลย
ใครอยากได้ก็ลงไปลองดูได้เลย

 

คุณยศวดีคะ ขออนุญาตสอบถามเรื่องการฝึกมโนมยิทธิสักเล็กน้อยนะคะ
เคยฝึกเมื่อปี 61 ที่ศูนย์วัดท่าซุงที่โคราช ฝึกวันแรกความอยากมีมาก จึงไม่ประสบความสำเร็จ
วันที่ 2 พระอาจารย์ท่านฝึกให้ พร้อมกับเด็กผู้ชายอีกคนหนึ่งอายุ น่าจะสัก 10 ขวบ (เด็กคนนี้เธอเก่งมาก พระอาจารย์นำไปที่ไหน เธอเห็นได้หมด) การฝึกวันนี้ ได้ผล แต่เนื่องจากกิเลสยังหนา พบพระพุทธองค์ท่าน แต่ภาพไม่แจ่มใสนัก พระอาจารย์ท่านสอบอารมณ์ ว่าที่เห็นนั้นจริงหรือเปล่า ก็ตอบท่านได้ถูก แต่ไปต่อไม่ได้ พาไปพบท่านปู่พระอินทร์ ก็เห็นเพียงเท้าของท่าน จะพาไปพระนิพพาน ก็ขึ้นไม่ถึง ไปต่อไม่ได้ สรุปวันนั้นจึงได้เห็นเพียงพระพุทธองค์เท่านั้น

ปีนี้ตั้งใจกลับมาฝึกอย่างจริงจังอีกครั้ง ปัญหาคือ ควรวางอารมณ์การฝึกมโนมยิทธิ แบบฝึกเองที่บ้านอย่างไร เนื่องจาก ไม่มีครู หรือพระท่านนำ ปัจจุบันภาวนา แล้วนึกถึงใบหน้าพระพุทธองค์ที่เคยพบในวันนั้น แต่จิตไหลตลอด มีคำแนะนำเพิ่มเติมอย่างไรบ้างไหมคะ

 

ของผมนั้น ได้ไปมีเหตุให้ผิดใจกันกับคนที่พักอยู่หอพักข้างบ้าน
ส่วนใหญ่ก็เป็น นักศึกษาวัยรุ่น
เหตุก็มาจากเขาทะเลาะกัน
แล้วผมได้พาคนเข้าไปดูว่าเกิดอะไรขึ้น
เผื่อว่าจะมีอะไรพอช่วยได้บ้าง
แล้วเขาก็บอกว่า แค่ผัวเมียทะเลาะกัน
พวกผมก็กลับ ก็คิดว่าไม่มีอะไรแล้ว

ปรากฏว่า น่าจะมีการหมั่นไส้ผมเกิดขึ้น
ประมาณ 3 เดือนต่อมา ทางหอพักก็เปิดเพลงเสียงดังแทบทุกวัน
ทั้ง ๆ ที่ก่อนหน้านี้ก็ปกติ
มาคราวนี้ไม่มีเหตุจำเป็นอะไรก็เปิดเพลงตลอด
จนผมต้องไปขอให้ปิดเพลงหน่อย
จากนั้นก็มีเหตุให้ต้องผิดใจกันมากขึ้นเรื่อย ๆ
เพราะเวลาเข้าห้องน้ำผมต้องเดินไปหลังบ้าน
ซึ่งต้องผ่านหลังหอพัก ซึ่งเป็นพื้นที่โล่ง
สามารถมองเห็นกันได้แบบสบาย ๆ

(อยู่ห่างประมาณ 30 - 40 เมตร เห็นหน้าไม่ชัด
ต้องเพ่งดี ๆ ถึงจะเห็นหน้าชัด ๆ เพราะบ้านผมยกพื้นสูงเป็นเมตร
ส่วนทางหอพัก เป็นพื้นที่ต่ำ อยู่ห่างกันนิดเดียว
แต่ดูเหมือนไกลกว่าปกติ แต่โดยรวมถือว่ามองเห็นกันได้)

ตั้งแต่นั้นมา ก็มีสาเหตุให้ผิดใจกันอยู่เรื่อย ๆ
สาเหตุก็มาจากเหตุเล็ก ๆ น้อย ๆ

เช่น เวลาผมเดินผ่าน ก็มักจะมีคนออกมาล้างจาน จัดข้าวจัดของธรรมดานี้แหละ
ทีแรกผมก็ไม่ได้คิดอะไร
แต่ทุกครั้งที่ผมเดินผ่านเพื่อไปห้องน้ำ
ก็มักจะมีคนมาทำแบบนี้ คือทำอะไรก็ได้ที่ทำให้มีเสียงดังทุกครั้งที่ผมเดินผ่าน
เหมือนตั้งใจแกล้งกัน
แล้วที่ทำให้ผมมั่นใจ ก็ตอนที่ผมเข้าห้องน้ำแปลงฟัน แล้วผมต้องกลั้วคอบ้วนปาก
ซึ่งมันก็ต้องมีเสียงดังธรรมดา แต่พอทางผมเกิดเสียงดังขึ้น
ทางนั้นก็จะเบิ้ลรถมอเตอร์ไซค์ทันที ประมาณข่มขวัญ
แล้วก็จะเป็นอย่างนี้อยู่เรื่อย ๆ
ทุกครั้งที่ผมทำอะไรตามปกติ มีเสียงตามปกติ
ทางหอพักก็จะทำเสียงที่ดังมากกว่า ดังสวนขึ้นมาทุกครั้ง
เป็นแบบนี้ตลอด เป็นมาเป็นปี

จนหลัง ๆ มีการพัฒนาเป็นการจาม
เพื่อให้มีเสียงดัง ๆ
ทุกครั้งที่ผมเดินผ่านก็จะจามให้ได้ยิน หรือ ไอ ให้ได้ยิน
จนผมทนรำคาญไม่ไหวก็เลยลองทำเสียงดังกลับคืน
ปรากฏว่า พวกนั้นก็จะเรียกพรรคพวกมารวมกันที่หอพัก
คุยเสียงดัง เบิ้ลรถเสียงดัง เป็นการขู่
ทำแบบนี้ตลอด
ถ้าผมเงียบก็จะมีผู้หญิงคอยทำเสียงดังรบกวน
ถ้าผมตอบโต้ ก็จะเรียกผู้ชายหลาย ๆ คนมา
ถ้ามีผู้ชายมาเยอะ ๆ แล้วผมก็ยังตอบโต้อีก
ทีนี้เรียกผู้ใหญ่มาเลย
ทีแรกผมก็ไม่รู้ว่าเป็นผู้ใหญ่ เพราะอยู่ไกลนึกว่าวัยรุ่นด้วยกัน
เพราะมองจากบ้านผมมองไม่ชัด
ถ้าจะเพ่งมอง เดี๋ยวก็จะหาว่าไปมองหาเรื่อง
ก็เลยสรุปว่าคงเป็นเพื่อนกัน
แล้วผมก็ตอบโต้ไป

ทีนี้เริ่มมีเหตุการณ์แปลก ๆ เพิ่มขึ้น
คือ เวลาอยู่ในบ้าน ไม่ว่าผมจะขยับทำอะไรก็ตาม
ที่หอพักก็จะมีเสียงดังเกิดขึ้น
นาน ๆ ผมขยับทำนั่นทำนี้ที ก็จะมีเสียงดังที
เหมือนกับรู้ว่าผมทำอะไรบ้างในบ้าน
จนคิดว่าเขาไปเอากล้องแอบดูแอบสอดแนมมาจากไหน

หนักกว่านั้น เวลาผมไปที่ไหนก็ตามก็มักจะมีคนมาคอยจาม คอยไอ ให้ได้ยิน
จนสงสัยว่า นี้ถึงขนาดสะกดรอยตามกันทุกฝีก้าวเลยหรือ?


ผ่านไปหลายเดือน เกือบจะทนไม่ไหวละ
จนมีเหตุให้ต้องย้ายบ้าน
นึกว่าจะจบแล้ว
แต่กลับกลายเป็นหนักกว่าเดิม
คือ มีเหตุการณ์มีรถตู้ รถยนต์ ต่างพากันเข้าไปเยี่ยมเยียนเพื่อนบ้านกันคึกคัก
จากปกติไม่ค่อยมีรถขับผ่านหน้าบ้าน
แต่พอผมเดินไปที่หน้าบ้านก็มักจะมีรถขี่ผ่านตลอด
(ย้ายกลับมาอยู่บ้านเดิม เลยรู้ว่าปกติแถวบ้านเป็นยังไง)
แถมเพื่อนบ้านก็มีอาการแปลก ๆ
ไม่ต่างจากพวกเด็กหอพักเลย
ทั้งที่ก่อนหน้านี้ ก็ปกติดี

จากที่บอกนั้นเป็นแค่คร่าว ๆ

สรุปคือ ผมโดนกลั่นแกล้งหนักมาก แถมโดนแกล้งจากผู้มีอิทธิพลแน่ ๆ
เช่น ไปไหนก็มีแต่คนคอยมาไอ มาจามให้ได้ยิน
จนหลอนไปหมดแล้ว คือคิดดูว่า ถ้ารู้สึกว่ามีคนคอยตามรังควานมันกังวลแค่ไหน
ที่ผมพอทนได้นิดหหน่อย เพราะฝึกสมาธิประจำแค่นั้น
แต่ยังไม่ถึงสมาธิขั้นสูง ก็เลยยังเอาตัวรอดไม่ได้

แม้จะไม่ซ้ำหน้า แต่สังเกตุได้จากท่าทาง ของคนเหล่านั้น
ทั้งสายตา ท่าทาง เหมือนจงใจแกล้ง เหมือนโดนจ้างมา
คล้ายกับว่ามีคนคอยตามตลอด แล้วคอยไปใช้ให้คนโน้นคนนี้มาจามใส่ผมตลอดรายทาง

ถ้าผมไปพักที่ไหนก็มักจะใช้คนแถวนั้น
มาจามใส่ หนัก ๆ เข้าเป็นญาติผมเองที่มาจามใส่ผมด้วย
จนเป็นเหตุให้ต้องผิดใจกันลึก ๆ กับคนอื่น ๆ เยอะมาก
เพราะไม่มีใครยอมรับว่าโดนใช้มา

ถามใครก็ตอบปฏิเสธ
หาว่าคิดมาก

มีครั้งหนึ่งผมไปสวนสาธารณะตอนกลางคืน
ซึ่งมั่นใจว่าไม่มีคนมาเล่นแน่
พอผมจอดรถไม่นาน ก็มีรถขับตามมาทันที
มาจอดรถแล้วก็นั่งตรงม้านั่งใกล้ ๆ กับผมนั่นแหละ
มานั่งเฉย ๆ ไม่ได้ทำอะไร

ผมจึงมั่นใจมาเป็นคนที่คอยตามผมมาแน่นอน
ผมจึงไปถามว่าได้ตามผมมามั้ย
แน่นอนครับว่าเขาปฏิเสธ แถมยังบอกให้ผมไปโรงบาลบ้าอีก
แต่เขาก็ถามกลับมาว่า แล้วไปทำอะไรไว้ละ?
ผมก็บอกว่าไม่ได้ทำอะไรก็แค่ เหตุทะเลาะ เข้าใจผิดกันเฉย ๆ แต่มันดันบานปลาย
เขาก็ฟังแล้ว ก็บอกเป็นเชิงไล่ ว่าให้ไปโรงบาลบ้า
สุดท้ายผมก็ต้องกลับบ้าน ไม่ได้อะไร

แต่ผมมั่นใจว่าโดนแกล้งแน่
แต่แกล้งหนัก แถมยังมีการไปลากคนโน้นคนนี้ให้เข้ามาแกล้งผมอีก
จนตอนนี้ลามไปถึงไหนแล้วก็ไม่รู้


ตอนนี้ก็ยังโดนแกล้งแบบนี้แหละ
ขยับตัวแทบไม่ได้
เหมือนเขารู้ความเคลื่อนไหวของเราทุกอย่าง
ถ้าแกล้งโหดขนาดนี้ ผมว่าต้องมีคนที่มีอิทธิพลเข้ามาเกี่ยวข้องแแน่นอน
เพราะมีการใช้คนให้มาแสดงอาการข่มขู่ให้ได้เห็น
แม้ไม่ได้พูดตรง ๆ แต่เป็นการพูดเปรย ๆ ให้ได้ยิน
แล้วมันเป็นเรื่องที่เกี่ยวกับปัญหาของผมในขณะนั้น ๆ ด้วย
พูดเปรย ๆ แบบไม่สร้างสรรค์
มีแต่คำพูด บั่นทอนกำลังใจ ข่มขู่ ฯลฯ

นี้ยังไม่รวมถึงการเสียชีวิตของญาติ
และคนรอบข้างด้วย
ผมยังสงสัยอยู่ว่าเกี่ยวกันหรือเปล่า
คนอะไรจะมาป่วย มาซวยติด ๆ กันเยอะแบบนี้
ก่อนหน้านี้ไม่มี

แต่พอพวกนี้มา ก็มักจะมีเหตุการณ์แปลก ๆ
ส่วนใหญ่เป็นเรื่องโชคร้าย เรื่องซวย ๆ ของคนแถวนั้น
เหมือนถ้าใครไม่ให้ความร่วมมือก็ซวยประมาณนั้น

ตอนนี้โคตรอึดอัดเลยครับ
หาที่ระบายไม่ได้
พอจะมีที่ไหนบ้างที่จะระบายได้ว่าโดนผู้มีอิทธิพลกลั่นแกล้ง
แก้ไขปัญหาไม่ได้ ไม่มีใครช่วยเหลือได้
เรื่องพึ่งตัวเองไม่ต้องพูดถึง ถ้า 1 ต่อ 1 ก็ว่าไปอย่าง
แต่นี้เล่นใช้เงินซื้อคน จะเอาอะไรไปสู้
อยากสู้นะ แต่ไม่รู้จะทำยังไง
ได้แต่ฝึกสมาธิ สวดคาถาไปเท่านั้น
ได้ผลมากน้อยแค่ไหนก็ไม่รู้
รู้แต่ว่าถ้าจิตสงบแน่นแบบนี้ คือ สมาธิ
รู้แค่นั้น

อึดอัดมากครับ
เคยหดหู่จนถึงขั้นเอามีดมาปาดคอหวังจะฆ่าตัวตาย จะได้เป็นผีไปเอาคืนพวกมัน
แต่ก็ใจไม่ถึงพอ รอยแผลไม่ลึก
ไปนอนโรงบาล 5 วัน เย็บแผลไปหลายเข็ม
คนที่พาไปก็ญาตินี้แหละครับ
พอหายกลับมา พฤติกรรมญาติ ๆ ก็เหมือนเดิม เหมือนโดนใช้มานั่นแหละ

ตอนนี้ที่พอจะพึ่งได้ ก็มีแต่พระเท่านั้น
ผมมีตะกรุดมหาสะท้อน รุ่น 5 จำนวน 1 ดอก
ภาวนาคาถา เม สัมมุกขา ฯ อยู่เรื่อย ๆ
จะภาวนาจริง ๆ ก็ตอนออกไปข้างนอก ไปซื้อของ

(ทุกครั้งที่ออกไปซื้อของก็โดนแกล้งแบบนี้แหละ
ส่วนใหญ่ก็ใช้คนให้ไปจามให้ได้ยินทุกครั้งที่ไปซื้อของ
ตามทันได้ยังไงก็ไม่รู้ เหมือนดักรอกันเลย

คือรู้ว่ามีเหตุการณ์ไม่ปกติ
แต่จำเป็นต้องใช้ชีวิตเหมือนปกติ
รู้สึกสับสนในชีวิตมากครับ
อยากจะเอาปืนไปไล่ยิงพวกที่มาแกล้งเสียให้หมด)

นอกจากนี้เหมือนเขารู้ว่าผมมีตะกรุด น่าจะเพราะเขาไม่กล้าแกล้งเอง
ก็เลยใช้ให้คนอื่นมาแกล้งแทน แต่เขาดันมีเงินไปใช้คนอื่นนี้สิ ปัญหาเลยไม่จบสักที

แล้วก็มีพระเครื่องวัดท่าขนุนอีกพอสมควร
ทั้งสมเด็จองค์ปฐมเนื้อพิมพ์เขยีวเหล็กไหล พระขุนแผนเกราะเพชร ฯลฯ
ผมก็พยายามสวดมนต์อาราธนาอยู่เรื่อย ๆ
สวดบ้าง ลืมบ้าง เพราะเป็นคนขี้เกียจสวดมนต์ แต่ชอบฝึกสมาธิเงียบ ๆ
เช่น เวลาทำอะไรแล้ว จิตจะสงบดี เลยไม่ค่อยอยากจะขยับปาก

ดูแล้วผมคงยังใช้วัตถุมงคลได้ไม่เต็มที่
เรื่องก็เลยยังไม่จบสักที
ประกอบกับเหมือนเขารู้ว่าผมไปไหนมาไหนบ้าง
มีอะไร รู้ความเคลื่อนไหวตลอด

จากตอนแรกเป็นแค่เด็กทะเลาะกัน
พอมีผู้ใหญ่เข้ามาเกี่ยวข้องทีนี้ เรื่องใหญ่เลย

นอกจากมีการไอการจาม สะกดรอยตามแล้ว
ยังมีการใช้ให้คนมาคอยพูดเสียงดัง
ใช้ให้คนมาแกล้งด่ากัน พูดแต่สิ่งที่จะทำให้คนฟังรู้สึกไม่ดีตลอด
พอเจอไปบ่อย ๆ ก็รู้เลยว่าเป็นการจงใจส่งมาแกล้งกันแน่นอน
เพราะไปไหนก็เจอ แทบทุกที
ก่อนมีเรื่อง ไม่เคยเป็นแบบนี้
ชีวิตปกติสุขดี พอมีเรื่อง ทุกอย่างรอบตัวเปลี่ยนไปหมดเลย
แต่เปลี่ยนไปในทางแย่กับเรา
เหมือนเขาต้องการบอกอะไรสักอย่าง แต่ไม่มาบอกตรง ๆ
ใช้วิธีแกล้งเอา ให้เราเดาเอาเอง

ยอมรับว่าจิตตก หดหู่มาก
เพราะมีแต่ตั้งรับอย่างเดียว
ไม่มีใครสอนให้สู้คน มีแต่ให้ยอมคนอย่างเดียว
ทางเครือญาติผมไม่มีนักรบสักกะคน
เจอแบบนี้เลยไม่รู้จะทำยังไง
พึ่งใครก็ไม่ได้
ถ้ามีเรื่องกัน ระหว่างคนสองคนก็ว่าไปอย่าง
แต่นี้ ผมคนเดียวอีกฝ่ายเยอะมาก
แถมมีการไปดึงคนนั้นคนนี้เข้ามาเกี่ยวข้องด้วยอีก
คงจะมีเงินเยอะน่าดู
ตอนนี้ที่พึ่งได้ก็มีแค่การฝึกสมาธิ
สวดมนต์
ปล่อยปลา สร้างพระ
ทำบุญให้มากเข้าไว้เท่าที่จะทำได้
ผมทำแบบนี้ตลอด
เพราะเป็นคนชอบทำบุญมาตั้งแต่แรกแล้ว
ผมรู้ตัวว่าไม่ใช่คนดีอะไร
มีศีลบ้าง ไม่มีบ้าง
แต่ชอบทำบุญ
มีแค่การทำบุญนี้แหละครับที่พอจะเยียวยาจิตใจของผมได้

ตอนนี้บอกได้เลยว่าเดือดร้อนมาก
แต่ไม่มีพื้นที่แสดงออก ไม่มีที่ระบาย
พอมาเจอกระทู้นี้เลยได้โอกาสระบายครับ


ขอบคุณครับ

 

ท่านเจ้าอาวาสวัดท่าซุงองค์ก่อนหน้าองค์ปัจจุบัน
ท่านเคยแนะนำว่า
ให้วางใจให้เบาๆ สบายๆ ให้จิตอยู่ที่คำภาวนาเท่านั้น
คะ

ฝึกที่บ้าน ก็ทำเหมือนฝึกที่วัด เวลา เช้าสายๆ อากาศกำลังสบาย
เคยทำที่บ้านประจำ ทำเสร็จ ก็ลงมาห้อยขาที่แคร่ใต้ถุนบ้าง ภาวนา บทที่ตัวเองชอบ เพลินๆ ชมนกชมไม้
ทำการงานสิ่งใด ก็ภาวนา บทสวดที่ชอบ เบาๆสบายสบาย
จิตไหลยังใงคะ

 

ทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้พวกเขา
และ อโหสิกรรมให้กับทุกคนคะ
ขอให้ทุกอย่างผ่านพ้นไปด้วยดีคะ

 

ขอบคุณครับ

 

จิตไหลไปคิดเรื่องโน้นเรื่องนี้ พอรู้ตัวก็กลับมาที่องค์ภาวนา สลับกันไปแบบนี้ค่ะ

 

จิตใหลให้หยุด อยู่ที่รู้ตัว และภาวนาต่อไปค่ะ เป็นธรรมดาที่ จิตเคยเป็น ต้องฝึกการรู้ตัวคะ ไหลปับรู้นิ่งดึงกลับ ไหลปับให้หยุด และดึงกลับคะ
โมทนาคะ

 

ขอบพระคุณมากค่ะ

 

เนื่องจากเป็นคนที่สนใจในชาติภพหลังความตายของสัตว์ต่างๆ โดยเฉพาะสัตว์อันเป็นที่รักของคนหมู่มาก วัตถุประสงค์ไม่ใช่อะไรค่ะ ถ้าเขายังทุกข์อยู่ก็อยากทำบุญอุทิศให้เขาพ้นทุกข์

ที่กังขาอยู่ในใจตอนนี้มากคือ สุนัขชื่อ เตี้ย มช. ที่เป็นข่าวโด่งดังอยู่เมื่อวันสองวันที่ผ่านมา พอทราบหรือไม่คะว่าควรจะทำบุญให้เขาอย่างไร เพราะเหมือนเขาจะตายผิดธรรมชาติ จิตอาจยังวนเวียนอยู่ที่เดิม

ปล.ก่อนหน้านี้ก็มีพะยูนมาเรียม ช้างป่าสีดอชมพู ฯลฯ ที่ก็ไม่ทราบชะตากรรม แต่ก็ทำบุญอุทิศให้ไปแล้ว

 

ไม่มีอะไรในโลกใบนี้
รอดพ้นกฎของกรรมคะ
ทำกรรมมายังใง ต่อให้ดีแสนนดีไม่สร้างกรรมเลยชาตินี้
ก็ไม่รอดพ้นกฎของกรรมคะ
เพราะเราไม่ได้เกิดมาแค่ชาติเดียวคะ
อย่าลืมว่าพระพุทธเจ้าก็ยังต้องใช้กรรม
พระอรหันต์ก็ยังต้องใช้กรรม
ในชาติที่ผ่านมา
อนุโมทนาคะ

 

ไม่มีปัญญาภาวนา
เอาดีไม่ได้ อาศัยกดอนุโมทนาเพื่อเอาของดีของคนอื่นก็มี

อาศัยวัด เดินขอข้าวเขากิน ไม่ปฎิบัติก็เป็นหนี้เขาอยู่ร่ำไป
เมื่อไหร่จะใช้หนี้หมด
ก็ว่ากันไปตามกรรมคะ

 

กรรม
คือคนก่อ กับผู้โดนกระทำ
เจ้ากรรมนายเวรเป็นสิ่งที่แตะต้องไม่ได้
ถ้าเขาไม่ยอมก็คือไม่ยอม

เวลาตายลงไป สัตว์น้อยใหญ่ หรือคนที่คุณทำร้ายจนเสียชีวิตเขาอาฆาต
เมื่อคุณโดนตรวจสอบ
บัญชีหนังหมาจะเปิด
มันจะมาชี้ตัวคนผิด แล้วบอกว่าคุณทำ
เมื่อเป็นจริง บัญชีจะขึ้นเหตุการนั้นให้ ท่านยมบาลเห็นทันที
และคุณต้องไปชดใช้กรรมที่ก่อคะ

 

อย่ามาถามว่า
สัตว์ตัวนั้นไปใหน
คนที่ตายแล้วไปใหนคะ
การปฎิบัติ ให้ดูที่ตัวเองคะ
จขกไม่ได้มาเพื่อ นอกครูคะ
และจะหาความเจริญไม่ได้
และไม่ใช่ทาง ทำแบบนั้นไม่ได้
และไม่คิดที่จะทำ
ไปปฎิบัติ และ พิสูจน์ด้วยตัวเอง โดยผ่านครูที่อนุญาติให้เป็นครู กับทางวัดท่าซุงเลยคะ
เดินไปทางตรง ปลอดภัยที่สุดคะ
โมทนา

 

มีพระหลายองค์ สายวัดท่าซุง
ท่านบอกว่า
เวลาสร้างความดีให้จดใส่สมุดและพกติดตัวเอาไว้
ให้ใจตัวเองยึด เวลาเผลอตายและโดนใต่สวนที่ยมโลก
จะได้จำได้ นั้นเรื่องจริง
จขก ฝึกมโนมยิทธิ เคยลงไปครั้งแรก ท่านถาม และถาม เออรับประทาน ท่านก็พยายามถาม
จนนึกได้ว่า ทำบุญกับเว็บพลังจิต โอนเงินไปทำบุญ สร้างวัด สร้างพระ เยอะแยะ
ท่านก็เปิด สมุดทองคำ สมุดนั้น เป็นสมุดเปล่า พอเราพูดตัวหนังสือสีทองจะปรากฎให้เห็นต่อหน้าต่อตา
รอดแบบตะกุกตะกัก
อนุโมทนาบุญกับผู้ที่มาอ่านและกลัวการสร้างกรรมหันกลับมาทำความดี ทุกท่านคะ