เรื่องเด่น "พุทโธของเราหาย" (หลวงปู่มั่น ภูริทตฺโต)

"พุทโธของเราหาย"

" .. ครั้งหนึ่ง หลวงปู่มั่นกับพระอีกองค์หนึ่ง ไปพักอยู่ชายเขาห่างจากหมู่บ้านชาวเขาราวสองกิโลเมตร ตอนเช้าเข้าไปบิณฑบาตในหมู่บ้าน ชาวเขาถามท่านว่า "ตุ๊เจ้ามาธุระอะไร" ท่านบอกว่า "มาบิณฑบาตข้าว" เขาถามว่า "เอาข้าวสุกหรือข้าวสาร" ท่านบอกว่า "ข้าวสุก" แล้วเขาก็บอกกันให้หาข้าวสุกมาใส่บาตรท่าน

ได้แล้วก็กลับที่พัก ได้แต่ข้าวเปล่า ๆ อยู่นาน แม้จะใส่บาตรข้าวสุกกันบ้าง "แต่ชาวบ้านไม่ไว้ใจท่าน" โดยสงลัยว่าท่านเป็น "เสือเย็น" ที่ปลอมตัวมา คอยหาโอกาสทำร้ายชาวบ้าน เตือนกันให้ระมัดระวัง และส่งคนแอบไปสังเกตุดูท่านทั้งสองอยู่เป็นเดือนว่า ท่านทำอะไรบ้าง มาดีหรือมาร้ายอย่างไร

หลวงปู่ทราบเรื่องโดยตลอด "ท่านสงสารชาวบ้าน กลัวจะมีบาปติดตัว" จึงบอกพระไม่ให้หนีไปที่อื่น ทั้งที่บิณฑบาตได้เฉพาะข้าวสุก บางวันได้ฉันบางวันก็ต้องอด "ทั้งสององค์ก็บำเพ็ญภาวนาและเดินจงกรมตามปกติ"

หลังจากชาวบ้านสังเกตุดูท่านนานเป็นเดือน "เห็นว่าไม่น่าจะมีภัย" จึงได้ส่งคนไปถามท่านว่า ท่านนั่งหลับตาแล้วเดินไปเดินมาทั้งวันนั้น "ตุ๊เจ้านั่งและเดินหาอะไร" ท่านบอกว่า "พุทโธของเราหาย" ชาวบ้าน ถามว่า "พุทโธเป็นอย่างไร? ใช้กันผีได้ไหม? ขอให้พวกเขาช่วยหาได้ไหม?" .. ฯลฯ

หลวงปู่บอกว่า "พุทโธเป็นดวงแก้ววิเศษ เป็นแก้วสารพัดนึก" มีความสว่างไสว ...ฯลฯ .. ถ้าชาวบ้านช่วยกันหาก็จะพบเร็วขึ้น ชาวบ้านจึงพากันมาอาสา "ท่านสอนให้พวกเขาช่วยกันนึกคำว่า "พุทโธ-พุทโธ" ไปเรื่อยๆ จะนั่งหลับตาหรือเดินก็ได้ ให้นึกแต่พุทโธ อย่านึกไปเรื่องอื่น

"ให้นั่งหรือเดิน ๑๕ หรือ ๒๐ นาทีก่อนสำหรับผู้ตามหาพุทโธทีแรก" พุทโธท่านไม่อยากให้พวกเราตามหาท่านนานนัก กลัวจะเหนื่อยแล้วตามหาพุทโธไม่ทัน หลวงปู่ได้สอนวิธีภาวนาเบื้องต้นให้แก่พวกเขา "โดยที่พวกเขา ไม่รู้ว่าเป็นการภาวนา" สอนให้แต่ละคนไปทำที่บ้าน ทำได้ตลอดเวลา พวกเขาตั้งใจกันจริง ๆ

เป็นที่น่าอัศจรรย์ เพียง ๓-๔ วัน "มีชายคนหนึ่งฝันว่าหลวงปู่เอา เทียนจุดไฟสว่างไสวไปติดบนหัวของเขา เขาดีใจมากเพราะได้ของดี มีความสว่างไสวไปไกล" ได้มาเล่าให้หลวงปู่ฟัง ท่านได้แนะวิธีภาวนา เพิ่มเติม ได้ผลอย่างรวดเร็ว "เขาสามารถรู้ใจของคนอื่นได้อีกด้วย" รวมทั้งบอกว่าเขาได้รู้เห็นจิตของหลวงปู่และของพระได้อย่างชัดเจน

หลวงปู่ถามเขาเป็นทีเล่นว่า "จิตของท่านเป็นอย่างไร มีบาป มากไหม?" เขาตอบว่า "จิตของตุ๊เจ้าไม่มีจุดมีดวงเหลืออยู่แล้ว มีแต่ ความสว่างไสวอย่างยิ่งอยู่ภายในเท่านั้น ตุ๊เจ้าเป็นผู้วิเศษที่สุด .. " และบอกว่า ตอนพวกเขามาถามว่าท่านหาอะไร "ตุ๊เจ้าก็บอกว่าพุทโธหาย บอกพวกเราให้ช่วยหา .. ความจริงตุ๊เจ้าเป็นพุทโธอยู่แล้ว มิได้หายไปไหน" แต่เป็นอุบายฉลาดของตุ๊เจ้าที่เมตตาสงสารพวกเฮา "อยากให้พวกเฮาได้บุญ มีความสุขและพบพุทโธดวงประเสริฐที่ใจตัวเอง มิใช่หาพุทโธให้ตุ๊เจ้า .. "

ชาวเขาคนนั้นกลายเป็นคนพูดจาฉาดฉาน รู้อรรถรู้ธรรม "เรื่องก็กระจายไปทั่วหมู่บ้านและมาให้หลวงปู่ได้อบรมสั่งสอน รวมทั้งอุปัฏฐาก หลวงปู่เป็นอย่างดี หลวงปู่ต้องอยู่สั่งสอนพวกเขานานถึงปีกว่า" ก่อนท่าน จะจากไป ยังความอาลัยอาวรณ์ให้แก่พวกเขาอย่างมาก .. "

หนังสือบูรพาจารย์ เล่มที่ ๑ หลวงปู่มั่น ภูริทตฺโต
ประวัติ ข้อวัตรและปฏิปทา