#โพสต์ให้อ่าน เพื่อแบ่งปัน

#ไม่มีอะไรที่พระศาสดาไม่เคยสอนไว้

(หลวงปู่หล้า เขมปัตโต)วัดบรรพตคีรี
(วัดภูจ้อก้อ) ต.หนองสูงใต้
อ.คำชะอี จ.มุกดาหาร

...ไม่ถือเป็นธรรมของเรา ถ้าเราถือว่าเป็นธรรมที่เรารู้เองเห็นเอง เราก็ทะนงตัว จะละอุปาทานไม่ได้
ถือว่าทุกสิ่งทุกอย่างพระบรมศาสดาพูดไว้หมดแล้ว ไม่มีสิ่งที่จะแจงเลย และปฏิบัติไปหมดแล้ว
และพ้นไปหมดแล้ว ไม่มีสิ่งที่จะแสดง

"อันนี้แหละ...เป็นคำเทศน์ของผม นี่แหละเป็นธรรมของผม" ถ้าใครยืนยันอย่างนั้นผู้นั้น "อกตัญญู" ผู้นั้นไม่รู้จักความหมายของพระพุทธะ-พระศาสดาด้วย เพราะตีความหมายว่า พระศาสดายังไม่เทศน์ จึงยืนยันอย่างนั้น จึงสำคัญว่าเป็นกัณฑ์เทศน์ของตัว จึงสำคัญตัวว่าเป็นผู้ฉลาด

จะฉลาดผีบ้าอะไร...อุจจาระท่านก็บอก กินอาหารท่านก็บอก ปัสสาวะท่านก็บอก นั่งท่านก็บอก นอนท่านก็บอก จะเป็นสมบัติของเรายังไง มันสมบัติเศรษฐีทั้งนั้น กุฏิวิหารจีวรบิณฑบาตเสนาสนะและเภสัช จะมีน้อยมีมากก็เป็นสมบัติของเศรษฐี ไม่ใช่สมบัติของเรา สมบัติของพระบรมศาสดาเป็นเศรษฐีอย่างเต็มที่

คือ เศรษฐีไม่เกี่ยวกับอามิส เศรษฐีพระนิพพาน เศรษฐีไม่มีกิเลส ไม่ใช่เศรษฐีแข่งอามิส

ถ้าสำคัญตัวว่าเป็นธรรมะของอาจารย์นั้น ธรรมะของอาจารย์นี้...ก็ลืม "อาจารย์สิทธัตถะ" สินี่ อาจารย์สิทธัตถะไม่ใช่พระอาจารย์หรอกหรือ?
ท่านยังไม่ได้เทศน์ดอกหรือ? จึงมีผู้มาแสดงอีก และบัญญัติสิ่งที่พระพุทธเจ้าไม่บัญญัติขึ้น ไม่สอนสิ่งที่พระองค์ทรงบัญญัติไว้แล้ว สมาทานศึกษาอยู่ในสิกขาบทตามที่พระองค์ทรงบัญญัติไว้

เราจะเป็นพระอรหันต์กันวันนี้ ก็พระพุทธเจ้าเป็นก่อนของเราแล้ว เป็นก่อนแล้ว...เราจะไปตกนรกวันนี้ ก็พระพุทธเจ้าเคยตกก่อนเราแล้วเคยมาสอนเราแล้ว เราจะไปเป็นสัตว์เดรัจฉานวันนี้้ พระบรมศาสดาเคยเป็นมาก่อนแล้ว เคยมาห้ำหั่นสั่งสอนแล้ว

ที่ไหนที่ท่านไม่ได้สั่งสอน?
ที่ไหนที่ท่านไม่ได้พูด?
ที่ไหนที่ท่านไม่ได้เอ่ย?
...ไม่มีเลย...

 

พระพุทธเจ้า.
เคยสอนการใช้โทรศัพท์ไหม.
พระพุทธเจ้า.
เคยสอนการขับรถไหม.
พระพุทธเจ้า.
เคยสอนการขับเคื่องบินไหม.
แม้พระพุทธเจ้ารู้.
แต่ก็สอนไม่ได้.
เหตุเพราะว่า..
กาลเวลา..
ยังมาไม่ถึง. .

 

จะเป็นมนุษย์.
ต้องมี....๕.
จะเป็นเทวดา.
ต้องมาอีก...๒.
จะเป็นพรหม.
ต้องเพิ่มอีก..๔..
เท่ากับเป็น....
....เอกทศ....

 

#ศีลอย่างไรสามารถถึงซึ่ง “พระนิพพาน

#พระสุทธิธรรมรังสีคัมภีรเมธาจารย์
(พระอาจารย์ลี ธมฺมธโร)
วัดอโศการาม จ.สมุทรปราการ

("ปาณาฯ" )

...สัตว์ผู้ข้องอยู่ในความดี ความสุข มันจึงหากิน ดวงจิตของเรายังข้องอยู่ในบุญกุศล มันทำยังไม่อิ่มไม่เต็มใจ พอนึกถึงจะไปทำบุญก็เท่ากับ "กุศลจิต" เกิดขึ้นตัวหนึ่ง มันเกิดข้องในจิตของเรา ถ้าเราเกิดกลับใจไม่ทำ ก็เป็นการ "ฆ่าตัวเอง" เรียกว่า "ศีลธรรมขาด" ฆ่าตัวเองได้ ทำไมจะฆ่าคนอื่นไม่ได้ ดวงใจฆ่าศีล เช่น กลับใจไม่ฟังเทศน์ บุญที่ควรจะได้ก็ตายจากจิตที่ดีของเรา นั่งสมาธิก็ไม่นั่งละ..มันเมื่อย

นี่เป็นการฆ่าความดีของตัวเอง ศีลอย่างนี้ไม่สามารถถึง นิพฺพุตึ ยนฺติ ได้ในที่สุด

("อทินฺนาฯ")

เรื่องต่างๆของเขา แอบไปขโมยมาคิดมานึก ก็เท่ากับเป็นตัวโจร เป็นขโมย ใจไม่บริสุทธิ์ ขโมยของดีเขาก็ค่อยยังชั่ว ของไม่มีความจริงไปเที่ยวขโมยมามันยิ่งหนัก

คนบ้าก็ต้องไปขโมยของเลว คนดีก็ขโมยของดี เมื่อใจมันเป็นขโมยได้ ปากมือก็ย่อมได้ และเมื่อศีลตัวนี้ขาด มันก็ล่วงกามได้

("กาเมฯ" )

ล่วงในกามวัตถุ สิ่งชั่วไหลเข้ามาสู่จิต กิเลสกามเกิด ราคะ โทสะ โมหะเกิด มันก็ต้องเป็นบ้าเท่านั้น


("มุสาฯ")

การพูดปด อยู่บ้านก็มุสา อยู่วัดก็มุสา ผู้ที่ไม่มีความสัตย์จริงนั่นแหละเป็นมุสา นั่งฟังเทศน์ใจมันแล่นไปในบ้าน หรือนั่งสมาธิแต่ใจไปอื่น นี่แหละเป็นการปดหลอกตัวเองอย่างนี้ ศีลของเราก็ไม่บริสุทธิ์ และคำพูดโปรยประโยชน์ วาจา จิตก็เป็นมุสาวาท

ถ้าใครไม่รักษาศีลนี้ จิตจะถึงโลกุตตระไม่ได้เป็นอันขาด

("สุราฯ" )

ดวงจิตไม่ได้กินเหล้าแต่มันเมา เมาในชีวิต เมาในวัย เมาในความไม่มีโรค เมาในความจน เมาจนจะไปวัดก็ไม่ได้ กลัวเสียนั่นเสียนี่ บางคนเมาในความมี เหมือนกินกัญชาอยู่ เราเพลินอยู่ในสังขาร เมาในสรีระร่างกาย เด็กก็เมาในเรื่องเด็ก หนุ่มสาวก็เมาในเรื่องหนุ่มสาว แก่ก็เมาในแก่ งกๆ งันๆ ตาหูมืดมัว

ถ้าเราไม่เมาในสิ่งเหล่านี้ ดวงจิตของเราก็เป็น
"อธิจตฺเต จ อาโยโคฯ" ทำดวงจิตของเราให้พ้นจากอารมณ์ที่ชั่ว เราก็ถึง "สจิตฺตปริโยทปนํฯ"

ถ้าใครหวังดีต่อตัวเอง ต่อพระศาสนา ต้องตั้งใจปฏิบัติดังนี้

ต้องพากันชำระความชั่ว จิตของเราจึงจะถึงมรรคผลนิพพาน จึงจะเป็นไปตามโอวาทคำสอนของนักปราชญ์บัณฑิต

ฉะนั้นจงพากันอย่าประมาท ถึงจะจำได้หรือไม่ได้ก็ดีก็อาจจะบรรลุความสุขใจ มนุษย์ สวรรค์ และ นิพพานได้ ...

 

#ธรรมะจากใจ
.
ตอน #ธรรมะอยู่ที่ตัวเรา
โดย #พระอาจารย์หลวงพ่อวิริยังค์
.
.
...ธรรมะก็นึกว่ามันจะอยู่ที่ไหน แท้ที่จริง ธรรมะก็อยู่ในตัวของคนเราทุกคน แต่ว่า เราถูกปิดไว้ด้วยอำนาจของอาสวะกิเลสที่ปกปิดธรรมะของเราไว้
.
.
เพราะฉะนั้นจึงจำเป็นที่จะต้องใช้พลังจิต เปิดเผยธรรมะเหล่านี้ออกมา เรามีเงินมีทองมีข้าวมีของแต่เราไม่ได้ใช้มันก็เหมือนไม่มี
.
.
เพราะฉะนั้นธรรมะที่มีอยู่ในตัวของเรานี้ เราก็เอาออกมาใช้ ก็จะเป็นประโยชน์ ของดีที่มีอยู่ในตัวของเรานั้นเยอะมาก แต่ว่ามันถูกปกปิดเอาไว้
.
.
เพราะฉะนั้นหลวงพ่อจึงแนะนำให้ทุกคน ว่าให้พากันทำสมาธิเพื่อที่จะเปิด หมายความว่าเปิดเอาสิ่งที่ดีที่มีอยู่นี้เอามาใช้ให้เป็นประโยชน์
.
.
พระพุทธองค์ทรงตรัสว่า
.
"สัพพะทานัง ธัมมะทานัง ชินาติ" #การให้ทานธรรมย่อมชนะการให้ทั้งปวง
.
การให้ทานธรรมนั้นหมายถึงการแสดงพระธรรมเทศนา #ผู้แสดงก็ได้บุญ #ผู้ฟังก็ได้บุญ
.
ผู้แสดงได้บุญนั้นคือ "ธัมมะเทสนามัย" บุญสำเร็จด้วยการแสดงธรรม "ธัมมัสสวนะมัย" บุญสำเร็จด้วยการฟังธรรม
.
เพราะฉะนั้นการฟังธรรมที่เราตั้งอกตั้งใจนั้น ย่อมเป็นบุญให้เกิดขึ้นทุกขณะลมหายใจเข้าออก
.
.
.
คัดมาจากส่วนหนึ่งในหนังสือ "ธรรมะจากใจ"
หน้า ๗๓ ย่อหน้าสุดท้าย
.
#พระพรหมมงคลญาณ วิ.
#พระอาจารย์หลวงพ่อวิริยังค์สิรินฺธโร
.
#ด้วยความเคารพในพระเดชพระคุณหลวงพ่ออย่างสูง
.
#กราบนมัสการพระอาจารย์
ขอให้หลวงพ่อสุขภาพแข็งแรง
สาธุ สาธุ สาธุ อนุโมทามิ

 

ความรู้ตัวจริงนั้น ย่อมเป็นตัวที่อยู่คงที่ ไม่มีอาการยืน เดิน ไปมา

ส่วนจิต ก็คือ “ตัวรู้” ซึ่งไม่มีอาการไปอาการมา ไม่มีไปข้างหน้า ไม่มีมาข้างหลัง มันก็สงบเฉยอยู่ และเมื่อตัวจิตราบเรียบอยู่ในปกติไม่มีความคิดนึกวอกแวกไปอย่างนี้ ตัวเราก็ย่อมสบาย คือ จิตไม่มีเงา

ถ้าจิตของเราไม่เที่ยง ไม่แน่นอน ไหวตัวไปมาอยู่ก็ย่อมจะเกิดสัญญาขึ้นมา และเมื่อสัญญาเกิดขึ้น มันก็ฉายแสงออกมา และเราก็จะไหลไปตามมัน จะไปเหนี่ยวดึงเข้ามา การที่เราไปตามเข้ามานั่นแหละมันเสีย ใช้ไม่ได้ จึงให้ทำความเข้าใจเสียใหม่ว่า “ตัวรู้” นั้น ไม่เป็นไรดอก แต่ “เงา” สัญญานั้นแหละสำคัญ

เราจะมุ่งไปทำให้ “เงา” มันดีขึ้นก็ไม่ได้ เช่น “เงา” มันดำเราจะเอาสบู่ไปขัดฟอกจนตายมันก็ไม่หายดำเพราะเงามันไม่มีตัว ฉะนั้น สัญญาความคิดนึกต่าง ๆ เราจะทำให้ดีเลว ย่อมได้ เพราะมันเป็นเพียง “หุ่น” หลอกเราเท่านั้น

พระพุทธเจ้าจึงทรงแสดงว่า ใครไม่รู้จัก ตัว ไม่รู้จัก กาย ไม่รู้จัก ใจ ไม่รู้จัก เงา ของตัวเอง นั่นคือ อวิชชา

คนที่สำคัญว่าจิต เป็นตน ตนเป็นจิต จิตเป็นสัญญา ปนเปกันไปหมดเช่นนี้ เขาเรียกว่า “คนหลง” คือเหมือนกับคนที่หลงป่า

ท่านพ่อลี ธมฺมธโร

 

เราแน่ใจนะว่าไม่เคยไปทำความเดือดร้อนให้ใคร ทำไมจึงมีผู้มาโกรธกระทู้นี้ ขัดอกขัดใจอะไรก็เชิญแนะนำมา อย่าเที่ยวหลบซ่อนแฝงตัว

 

ทุกข์ไม่ได้เกิดที่ส้วม แต่สามารถดับลงได้ด้วยการไปเข้าส้วม

( นักปราชญ์อาจไม่ได้กล่าวเอาไว้ )

​

 

ท่านพ่อลี สอนว่า .....

"สุขในอัตภาพร่างกายเป็นความสุขของโลก สุขชั่วขณะหนึ่งแล้วก็จะปรวนแปรไป ไม่ยั่งยืนถาวร

จงสังเกตอาหารที่เรารับประทานว่าความดี ความอร่อยมันอยู่ตรงไหน มันก็เป็นของดีของวิเศษ ขณะที่วางอยู่ในจานสวยๆ เท่านั้น ส่วนความเอร็ดอร่อยก็มีอยู่ขณะที่มันอยู่ในปาก พอพ้นลำคอล่วงไปแล้วมันจะเป็นอย่างไร แล้วลงไปถึงลำไส้ใหญ่จนออกทวาร มันเป็นอย่างไร มันก็แปรรูปไปทุกๆ เมื่อ

เห็นอย่างนี้แล้วเราก็น่าจะเกิดความเบื่อหน่ายทุกสิ่งทุกอย่างในโลก สุขโลกีย์มันก็ดีแต่ใหม่ๆ สดๆ ร้อนๆ เท่านั้น เหมือนข้าวสุกที่เราตักใส่จานใหม่ๆ ยังร้อนๆ ควันขึ้น ก็น่ารับประทาน แต่พอตักไว้นานจนเย็นชืดก็จะกินไม่อร่อย ยิ่งทิ้งไว้จนแข็งเป็นข้าวเย็นก็ยิ่งกลืนไม่ลง พอข้ามวันก็เหม็นบูด ต้องเททิ้งกินไม่ได้เลย

ส่วนความสุขทางธรรมนั้น สุกเหมือนดาวบนท้องฟ้า สุกเหมือนทองคำ สุกดาวนั้นเป็นสุกที่สว่างใสใครมองเห็นก็ชื่นใจ คนมีทุกข์มองดูก็หายทุกข์ ส่วนทองคำนั้นก็สุกปลั่งเป็นสีเหลืองอยู่เสมอ ใครจะเอาทองคำไปทำเป็นอะไรๆ ทองคำก็ไม่เปลี่ยนสีไปจากเดิม ก็คงสุกเหลืองอยู่อย่างนั้น

สุขธรรมจึงเป็นสุขที่คงที่ ทำความเบิกบานแจ่มใสให้แก่ผู้ปฏิบัติเสมอตลอดนาน

บุคคลผู้ฉลาดจึงต้องการแสวงหาความสุขในทางธรรม โดยทิ้งโลกียสุขอันไม่มีสาระแก่นสารเสีย เพื่อแลกเปลี่ยนกับความสุขที่ถาวร มาบำเพ็ญสมถกัมมัฏฐาน ทำกายและจิตของตนให้ถึงซึ่งความดีงามบริสุทธิ์ อันจักพ้นจากเวรกรรมทั้งปวงได้"

 

"ให้ดูธาตุ การดูธาตุเมื่อรู้จักธาตุทั้ง ๖ ให้ประสานธาตุทั้ง ๖ นี้ ให้รวมเข้ามาเป็นอันเดียวกัน แล้วพยายามเพ่งให้มีพลัง ให้เหนียวแน่นจะเกิดพลังรวมขึ้นจนจิตอิ่ม กายอิ่ม เมื่อธาตุสามัคคีแล้วจะมีความอิ่มความเต็มของธาตุ

เมื่ออิ่มแล้วเขาจะวางตัวของเขาเองเป็นหนึ่ง ธาตุก็เป็นหนึ่ง จิตก็เป็นหนึ่ง แล้วให้กลับเข้ามาดูจิต นึกอยู่ที่จิตนั้น เรียกจิตเพ่งจิต จนเกิดความรู้ขึ้น แล้วปล่อยทั้งความรู้ และทั้งความเห็นพร้อมกันไม่ให้มีอะไรเหลือ แม้แต่ตัวปัจจุบันที่รู้อยู่ก็ให้ปล่อยวางเท่านั้น ก็จะเกิดปัญญาญาณขึ้นมาเอง เรื่องวิธีการนั่งสมาธิก็จบ"

..... ท่านพ่อเฟื่อง โชติโก

 

"อริยทรัพย์"

" .. เราจะไปเกิดในที่ดีมันยากแล้ว บุญมันบ่ถึงเขา เราต้องทำเอา "เกิดเป็นมนุษย์เป็นสัตว์อันสูงสุด" ก็เป็นเพราะ "ปุพเพกะตะปุญญะตา" บุญหนหลังมาติดตามตนให้เกิดเป็นผู้สมบูรณ์บริบูรณ์

ครั้นเป็นผู้สมบูรณ์แล้วก็ "อัตตะสัมมาปะณิธิ ให้ตั้งตนอยู่ในที่ชอบ" อย่าไปตั้งตนอยู่ในที่ชั่ว รักษาศีล ให้ทาน หัดทำสมาธิอย่าให้ขาด ศีลห้ารักษาให้บริสุทธิ์บริบูรณ์ ศีลแปดให้รักษา

ให้พากันภาวนาอยู่ สมาธิมันไม่มีที่อื่น "ให้นั่งภาวนา พทโธ ๆ ไม่ต้องร้องให้มันแรงดอก ให้มันอยู่ในใจซื่อ ๆ ดอก การภาวนาก็เป็นอริยทรัพย์ภายใน" มันจะติดตามไปทุกภพทุกชาติ

ติดไปสวรรค์ ลงมามนุษย์ มาตกอยู่ในที่มั่งคั่งสมบูรณ์บริบูรณ์ ไม่ยากไม่จน "ทรัพย์อันนี้ติดตามไป บ่มีสูญหายดอก ตามไปจนสิ้นภพสิ้นชาติ" .. "

หลวงปู่ขาว อนาลโย

 

จิตเหนือโลก(คืนที่ ๒)

เมื่อพบจิตผู้รู้แล้วเหมือนถูกบังคับ(จิตเป็นอัตโนมัติ) บอกหลวงปู่ดูลย์ช่วยเอาออกหน่อยเถอะ... เพราะว่าผมอยากจะพักผ่อนบ้าง ตอนนี้มันไม่ให้พักเลย ให้เดิน เดินแล้วก็นั่ง... นั่งแล้วก็เดิน... ผมไม่รู้จะทำยังไงเลยตอนนี้ มันโดนบังคับหมดแล้วหลวงปู่ (สติปัญญาเป็นอัตโนมัติ) ท่านบอกผู้รู้มันเป็นอย่างนี้แหละ มันตื่น เขาเรียกว่า... ผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบาน...


ไปนั่งประมาณ ๖ โมงเย็น ผู้รู้ตรงนี้เป็นสิ่งที่มหัศจรรย์ที่สุดในชีวิตอาตมา มันไปมองเห็นธาตุอาตมา(ธาตุสี่) อาตมามองไปเนื้อมันเป็นดิน มองร่างกายเราเป็นดิน... เป็นน้ำ...เป็นลม... เป็นไฟ... ทำไมถึงเป็นอย่างนี้ได้อย่างไร มองกระดูก...กระดูกก็ละลายหมด มองอะไรก็ละลายหมด... อะไรก็ละลายหมด เราบอกนี่มันไม่มีตัวเราเลย... ทำไมผู้รู้มันมองเป็นอย่างนี้ได้อย่างไร... คือ...มองอะไรพยายามนึกให้มีตัวตน มันก็ละลายเกลี้ยง... มองแล้วก็ละลายเกลี้ยง หนังสือเขาบอกว่าเป็น...ไตรลักษณ์... แต่เราไม่เคยอ่านหนังสือไม่รู้หรอก พูดอย่างเดียวคือละลายหมด ละลายหมด ละลายหมด ยังไม่อ่านหนังสือก็ไม่รู้คำตรงนี้มันคืออะไร...

ถ้างั้นเราดูใจเราอยู่ตรงไหนมาดูใจ...มันก็เป็นธรรมชาติมันนะคือ...ตรงนั้นมันเป็นคล้ายๆอากาศ ที่โยมเห็นแอร์มากระทบกับกายนี่ ตอนนี้อาตมาบอกว่า... ไอ้ตัวนี้...ไม่ได้นะ จิตลึกๆมันบอกว่าอันนี้...ไม่ได้นะ มันบอกตัวเองด้วยนะ มันบอกในผู้รู้นี่คือ.... อวิชชา...ว่างั้น เชื่อไหมตอนนี้ เอาตัวผู้รู้แยกผู้รู้....เอาจิตที่บริสุทธิ์แยกบริสุทธิ์...เลยโยม มันแยกออกนะ...แยกออกได้จริงๆ เพราะมันมองเห็นอากาศที่มันมา นี่มันเป็น...ตัวเกิด...คือจิตมันละเอียดแล้วนะ จิตมันละเอียดมากมันมองเห็น เราบอกไอ้ตัวนี้คือ...ตัวเกิด... โหมันเกิดละเอียดถึงขนาดนี้ เราต้องทำลาย...ตัวเกิด...ให้ได้ ตอนนั้นไม่มีใครช่วยใครได้หรอก เพราะอาตมาโดน...บังคับ... โดนบังคับมีแต่ทำลายอย่างเดียว

ตอนนี้เราก็บอกว่า อ้าว...แล้วเราเกิดมายังไง เรามาพิจารณากลับไปกลับมาว่า เรามาจากไหน ตอนนี้มันเกิดรู้ว่าเรามาจากดวงดาวเป็นดวงลงมาจากข้างบน เป็นดวงมา ๒ ดวง แต่ดวงหนึ่งไม่รู้อยู่ไหน ตอนไปอยู่ในท้องแม่เรา เราเห็นเลยว่าตั้งแต่เราไปอยู่วันแรก ถึง ๗ วัน เรารู้ว่าเราอยู่ตรงไหนลักษณะอย่างไร มันเห็นไปได้ยังไงโยม มันมองเห็นในจิตเราเลย มันมองเห็นจนถึงเราปัจจุบันนี่ ทำไมมันเป็นอย่างนี้ แล้วเราก็มามองกลับไปกลับมา กลับไปกลับมา มันมองเป็นร่าง ร่างก็ละลาย จากละลายมาก็เป็นร่าง จากร่างก็ละลาย จากละลายมาเป็นร่าง ร่างเสร็จแล้วก็วิญญาณ วิญญาณก็ละลายหมด กลับไปกลับมาสนุกเลย วันนั้นโดนบังคับทั้งคืน นั่งท่าเดียวเลย เปลี่ยนไม่ได้เพราะความเจ็บปวดไม่รู้แล้ว หายไปหมดแล้ว เพราะว่ามันไม่มีตัวมันไม่มีตนอะไรเลยมันมีแต่ผู้รู้...

ตอนนี้เราพิจารณาตรงนี้ก็กลับไปกลับมา ว่าจิตเป็นยังไง ลักษณะมันเป็นยังไง มันก็นิ่งของมันตลอดเวลา(พิจารณาถึงความว่างที่สุดเหมือนไม่มีที่ไป) มันก็แยกออก แยกอากาศออก ตอนนี้มันมีความที่ละเอียดกว่า...เราบอกตัวนี้ไม่ได้...ต้องทำลายทิ้ง ตัวผู้รู้นี่แหละมันบอกว่า...ต้องทำลายทิ้ง มันสอนเอง ... มันว่าอย่างนั้นเอง ไม่มีในหนังสือเลยนะ แล้วทำลาย...จะทำลายตรงไหน เราก็ทำลายตรง...ใส..นี่แหละ ไอ้..ใสที่สุด...ทำลายตรงใสที่สุดเลย.. มันทำลายวิธีไหน ก็เลยเอาตัว....ใส่กับใส...นี่แหละทำลายกัน เชื่อไหมโยม ทำลายปุ๊บ...แตกหมดเลย...กระจายหมดเลย...จิตลอย...ปึ้ง...ขึ้นมาเลย จิตมันลอยออกเลยนะ ... หลุดหมดเลย...หลุดหมด...จิตยิ้ม...เลย ยิ้มตลอด...จิตประกาศเลย เราไม่เป็นทาสใคร... โอ้โห....เห็นอำนาจพระพุทธเจ้าบอกพระพุทธเจ้าสอนมีแต่... จริงๆ ของจริงทั้งนั้นเลย ธรรมะพระพุทธเจ้าทำไมมันมีแต่ของจริงหมดเลย ยังไม่ได้อ่านธรรมะพระพุทธเจ้านะ... ยังไม่ได้อ่านเลย...แต่ในจิตมันบอกมีแต่ของจริงทั้งนั้นเลย พระพุทธเจ้า ผู้เป็นพระพุทธเจ้าจริงๆ เลย คือ จิตมันอยากจะกราบ...กราบ...กราบ...กราบ.. ยังไงก็ไม่สะใจนะ เพราะเห็นคุณของท่าน จิตยิ้ม เข้าไไปพิจารณาไปๆมาๆตั้งแต่.... วิญญาณก็ยังไม่หาย เพราะวิญญาณมันไม่เหลืออยู่แล้ว ตรงนี้ไม่มีวิญญาณก็ต้องกระจายออก จิตของเราถึงจะหลุดไปอยู่ตรงนั้นได้ ถ้าเราเกาะวิญญาณก็ยังไม่ไปตรงนั้น

ตั้งแต่หกโมงเย็นจนถึงคนมาเคาะประตูหกโมงเช้า บอกหลวงปู่เรียกไปอีก ท่านถาม...เป็นยังไงเมื่อคืน... บอกหลวงปู่...ตอนนี้ผมไม่มีคำพูด...คือ..คำพูด...มันหมดไปแล้วหลวงปู่ ในโลกทั้งโลกไม่มีคำพูดในจิตเลย ทำไม..จิตผมไม่มีคำพูดเลย...มันเหนือโลก...หลวงปู่ มันไม่มีเลยตอนนี้หลวงปู่ช่วยดูหน่อย นี่..นี่..มันเป็นอย่างนี้ บอกหลวงปู่ช่วยดูหน่อย นะ...นะ... ดูสิ..ดูสิ.. เมื่อวานมันเป็นอีกอย่างหนึ่ง แต่วันนี้มันอีกอย่างหนึ่ง หลวงปู่ตอนนี้ผมลำบากมากนะ ทำไมมันถึงเป็นอย่างนี้ ท่านก็นั่งดูของท่านนะ นาน ๑๕ นาที ท่านบอกว่า...เฮ้ยนี่...จิตของคุณถึง...โลกุตตระ...แล้วนะ ถาม...หลวงปู่...โลกุตตระมันเป็นยังไง....จิตเหนือโลก... ใช่!ใช่!..ตบอกเจ้าของนะ หลวงปู่ใช่แล้ว นี่ๆมันเหนือโลกจริงๆ หลวงปู่มันเหนือโลกจริงๆเลย นี่มันเหนือโลกจริงๆหลวงปู่ แต่มันไม่ออกเลยนี่ตอนนี้...มันยิ้ม...เลยหลวงปู่ เออ...นั่นแหละ....จิตพระอรหันต์...เขายิ้มอย่างนั้นแหละท่านว่า...อย่างนั้นนั่นแหละจิตเหนือโลก จิตยิ้ม...อย่างนี้แหละ.... เขาเรียก.... หสิตุปปบาทของจิต... จิตที่เหนือโลก จิตพระอรหันต์เขายิ้มอย่างนี้...มันพ้นแล้วทุกสิ่งทุกอย่าง.

หลวงปู่เลยบอกว่า.... ถ้างั้นออกพรรษานี้ผมจะส่งท่านไปอยู่กับหลวงตามหาบัวนะ (เมื่อ พ.ศ.๒๕๑๕ - ๒๕๑๙) ไปเอาข้อวัตรหลวงปู่มั่นกับหลวงตามหาบัว.

:พระราชวิสุทธิมุนี วิ.(หลวงพ่อเยื้อน ขนฺติพโล) วัดเขาศาลาอตุลฐานะจาโร อำเภอบัวเชด จังหวัดสุรินทร์

 

.เยื้อนสติวิปลาส.
.ใครอยากลงเหว.
.ก็ตามเยื้อนนะ.
.ใครไม่อยากตกเหว.
.ดูให้ดีนะ.

 

แกก็วิปลาสตามอีสงบ

 

กรุณาอย่าก่อกวน