เรื่องเด่น กราบเรียนถามหลวงตาม้า เกี่ยวกับการปรามาสครูบาบุญชุ่ม

ผู้ถาม: หลวงตาครับ ตอนเด็กๆ หลงถ้ำ ช่วงแรกแม่ผมท้องผูกไป 4 วัน เครียดที่หาตัวน้องๆ ไม่พบ แต่วันนี้แม่ผมคงสบายใจไปละ
ทีแรกผมก็กังวลใจ กลัวจะหาน้องๆไม่เจอ เพราะตอนแรกไม่มีวี่แววเลย มีแต่ความยากลำบาก ในการค้นหา
ส่วนหนึ่งคงเป็นเพราะเจ้าที่ปิดทาง จนครูบาบุญชุ่มท่านไปช่วยทำพิธีให้ จนเจอ แต่กระแสบางคน ก็โจมตีท่านครูบาบุญชุ่ม เหมือนกัน

กรรมหนักไหมหลวงตา ?

หลวงตาม้า: ที่เจอ ก็วิกลจริต ป่วยเป็นโรคทางสมองก่อน ชีวิตที่เหลือ ก็ไม่ราบรื่นเลย หลวงตาเห็นหลายคนเลยฮะ



ผมยังจำภาพครูบาบุญชุ่ม สมัยหนุ่มได้ดี ท่านเคยรับกิจนิมนต์ แถวบ้าน ตอนนั้น ผม 5 ขวบ ยังวิ่งเล่นกับเพื่อนๆ ครูบาจ้องหน้าผมสักพัก แล้วก็เอ่ยปากขอแม่ ให้ผมบวชเณร สายตา ที่ท่านมอง กระแสจิตท่าน ผมยังจำภาพนั้นติดตา แต่เพราะไม่มีกรรมสัมพันธ์กัน แม่เลยไม่ยอมให้ผมบวช
หลังจากนั้น ผมก็ไม่เคยเจอท่านใกล้ๆ อีกเลย

+++โลกโซเชี่ยลนั้นง่าย ที่จะพิมพ์ต่อว่าท่าน แต่ มโนกรรม วจีกรรม กายกรรม ที่ล่วงเกินนั้น มีผลมหาศาล ตามบารมีที่ท่านบำเพ็ญมาเช่นกัน

ผมเลือกที่จะไม่สนใจคำต่อว่า หรือ โต้เถียง แค่อยากให้รู้ ว่าผลของกรรมนั้นจะหนักแค่ไหน สำหรับผม ครูบาบุญชุ่ม ถึงผมเคยเจอตอนเด็ก แต่ผมสัมผัสได้ถึงความเมตตา ของท่านได้ดี



กราบสาธุในบารมีที่ท่านบำเพ็ญมา

ตามพุทธทำนาย ภัทรกัปล์ หลังจากยุคของพระศรี พระพุทธเจ้า องค์ที่ 5
ท่านคือพระพุทธเจ้า รังสีมุนีนาถ




เครดิตเจ้าของเรื่อง https://www.facebook.com/nat.puwaratnitinon

 

ตอนท่านเป็นสามเณร อายุ 8 ปี ติดตามครูบาชุ่ม วัดวังมุย พระอรหันต์ปฏิสัมภิทาญาณแห่งลำพูน ไปวัดท่าซุง หลวงพ่อฤาษีฯพระราชพรหมยานแห่งวัดท่าซุงได้เมตตายืนยันว่าเป็นสามเณรที่ทรงสมาบัติ8ได้เป็นปกติ

....ตอนนี้ท่านอายุห้าสิบกว่าปีแล้ว บุญบารมีเก่า รวมกับการเป็นพระทรงสมาบัติเป็นปกติ มีพรหมวิหารต่อสรรพชีวิตตลอด

...การคิดร้ายต่อท่านด้วย กาย วาจา ใจ ย่อมมีผลสะท้อนกลับไปหาผู้กระทำกรรมร้ายนั้น ไม่น้อยทีเดียว พิจารณาดูเถิด

 

สาธุ ด้วยค่ะ

--------------

เวทนา คนที่อยู่ดีไม่ว่าดี

 

อย่าคิดดูถูกดูหมิ่น

พระสัมมาพุทธเจ้าตรัสว่า ไม่ควรดูถูกดูหมิ่นของ 4 อย่างว่าเป็นของเล็กน้อย คือ

1. อย่าดูถูก ดูหมิ่นกษัตริย์ว่ายังทรงพระเยาว์
2. อย่าดูถูก ดูหมิ่นงูว่าตัวเล็ก
3. อย่าดูถูก ดูหมิ่นไฟว่าเล็กน้อย
4. อย่าดูถูก ดูหมิ่นภิกษุว่ายังหนุ่มอยู่

ของ 4 อย่างนี้ไม่ควรดูถูกดูหมิ่นว่าเล็กน้อยไม่สำคัญเพราะ ..

1. กษัตริย์แม้ยังทรงพระเยาว์ แต่ก็มีพระราชอำนาจมาก เวลาพิโรธสามารถลงพระราชอาญาอย่างหนักถึงแก่ชีวิตได้
2. งูตัวเล็กแต่หากเป็นงูพิษ ก็สามารถกัดคนให้ตายได้
3. ไฟแม้เพียงเล็กน้อย ก็อาจลุกลามเป็นกองไฟใหญ่ เผาบ้านเผาเรือนเผาทุกสรรพสิ่งหรือแม้แต่ชีวิตให้วอดวายได้
4. พระภิกษุแม้ยังหนุ่มน้อย แต่เป็นผู้มีศีล ผู้ใดประทุษร้ายต่อภิกษุผู้มีศีล ผลแห่งกรรมชั่วย่อมแผดเผาผู้นั้นให้พบกับหายนะในอบายภูมิแสนยาวนานได้

พระเจ้าจักรพรรดิผู้มีเดชาอานุภาพปกครองมนุษย์ทั้ง 4 ทวีป ยังต้องอภิวาทต่อสามเณรหรือพระภิกษุผู้บวชใหม่แค่เพียงวันเดียว เพราะพระราชอำนาจของพระมหากษัตริย์ไม่สามารถเอาไปใช้ในปรโลกได้ อำนาจในปรโลกคือ "บุญ" เท่านั้น

มหาราชผู้มีปัญญา จึงอภิวาทต่อสมณะน้อยเพราะอำนาจแห่งศีล