เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

ยัง ยังก่อนน้องบานชื่น
ยังมีหักมุมให้เดือดปุดๆ
อีก2-3 ท่อน สนุกจริงไรจัง
เฝ้าหน้าจอไว้อย่าไปไหน
บ่ายนี้!

 

กราบสวัสดียามสายวันพฤหัสบดีค่ะคุณอา wanwi และเพื่อนสมาชิกทุกท่าน

เมื่อคืนนี้แถวบ้านฝนตก ช่วงเช้าดูมืดครึ้มเล็กน้อย เกือบถึงวันหยุดยาวปีใหม่แล้ว รักษาสุขภาพกันด้วยค่ะ

 

กทม.ก็ฝนปนหนาวล่อมาสองวัน วันนี้ค่อยยังชั่ว แต่ฟ้าปิดไม่เห็นแสงตะวัน แม่บ้านพากันบ่นอุบ เรื่องผ้าไม่แห้ง ถึงมีเครื่องอบก็สู้แดดจริงไม่ได้ อิทธิฤทธิ์เจ้าเท็มบิง ทำให้เกิดแบบนี้ทั่วไทย แต่ก็ยังดีไม่มีน้ำท่วม

ใกล้ปีใหม่เต็มที ขอให้หนูชุกับครอบครัว
มีแต่ความสุข สุขภาพแข็งแรงทุกคนครับ

 

สมเด็จที่หักนี่ ผมขอเช่าต่อครับคุณอา ผมไม่ถือครับ

 

พี่ wanwi ครับ ผมเกิดอาการรักพี่เสียดายน้องอีกแล้ว พระปิดตาลป.โต๊ะ พิมพ์ตุ๊กตาเล็ก กับปิดตาศาลาครืน เคยสลับกันแขวน คู่กับเจริญพรลป.ทิม ช่วงแรกแขวนศาลาครืน ช่วงเอาไปเลี่ยมก็แขวนตุ๊กตาเล็ก ประสบการณ์ด้านการเงินช่วงนั้นดีทั้ง2 ช่วง ตอนนี้อยู่ครบทั้งคู่เลยแขวนคู่เลยแต่ก็รู้สึกว่าเยอะเกิน เลยขอปรึกษาว่าควรสลับกันแขวน หรือเลือกองค์ใดองค์หนึ่งเลย หรือทั้งสองเลยดีครับ? ขอบคุณครับ

 

พี่วันยังไม่มา ผมขอตอบแทนให้ก่อนนะครับ
ผมว่าเพื่อความสบายใจ แนะนำให้แขวนองค์ใดองค์หนึ่งไปเลยดีกว่าครับ อย่าแขวนทั้งสององค์เลย ส่วนองค์ที่เหลือก็ส่งมาที่ผม ผมจะช่วยแขวนให้เอง จะได้รู้สึกว่าไม่เยอะเกินครับ และหากวันไหนที่อยากเปลี่ยนก็เอามาแลกกันแขวนได้ครับ

 

อย่าเช่าเลยคุณรุ่งฯ ถือว่า"ทำบุญเว็ป"กันดีกว่า หลังปีใหม่ผมจัดให้กับรายการใหม่ มีองค์นี้พ่วงด้วย ยกให้ทำบุญต้นน้ำ

ที่จริงองค์ที่หล่นนี้ เป็นพิมพ์พิเศษ สวยสุดฤทธิ์สุดเดชเท่าที่เคยมี ถือในห้องพระหล่นลงบนพรมไหว้พระแท้ๆ หักกลางได้ไม่น่าเชื่อ แสดงว่าเนื้อพระอุดมด้วยมวลสารมหามงคล ผสมปูนน้อยจึงหักง่าย แต่โชคดีไม่มีส่วนไหนกระเทาะบิ่นเลย เพียงเอามาชนต่อกันก็เหมือนเดิมถ้าไม่มีรอยเส้นที่แตกวิ่งตรงกลาง ไว้จะถ่ายรูปให้น้องต้อดเอาลงชมกัน

 

อาการแบบนี้เป็นกันทุกคน ผมก็บ่อย แต่ตัดใจว่าเราคอเดียว กับกระเป๋าถือ กระเป๋าหนีบ กระเป๋าเสื้อ(บางตัว) ก็เหน็บๆท่านเข้าไป ไม่ได้อวดหรือโชว์ใคร แขวนและเหน็บเพราะรักท่าน อยากใกล้ชิดท่าน ถึงทำอย่างนี้

(เพื่อนผมคนนึง บ้าหอบฟางตัวจริง ทั้งตัวพกพระ-เครื่องราง ถ้าควักออกมานับ วันนึงไม่ต่ำกว่า 50 ชิ้น แต่อีบอกว่าทำจนเคยชินเกิน 30 ปี ไม่รู้สึกว่าหนักหรือเกะกะแต่อย่างใด และทำให้เลิกเข้าที่อโคจร ผับ ซ่อง บ่อน การพนัน อย่างเด็ดขาด ก็เป็นสิ่งเตือนใจที่ดีเหนือกว่าคำเตือนอื่น...ท่านแม่บ้านที่มีฝาละมีประพฤติตนแบบนี้ ผมขอเตือนเลยว่า...อย่าห้าม!))

มาที่น้องณัฐ ถ้าอยากจัดเข้าสร้อย ก็ต้องดูองค์ประธานเป็นหลัก น้ำหนักถ่วงพอเหมาะมั้ย จากนั้นองค์ขวา-ซ้ายก็ให้สมดุล ตามที่ว่า หากจัมโบ้อยู่ตรงกลาง หลวงปู่ทิมอยู่ขวาก็เข้าท่า ปิดตาเล็กดูจะเล็กไปหน่อย หาองค์อื่นที่สมดุลกับปู่ทิมแทนก็ได้

ส่วนที่คุณพัฒน์ช่วยตอบแทนข้างล่าง ก็แล้วแต่น้องณัฐจะพิจารณา-ฮ่า

 

คำแนะนำของคุณพัฒน์
ก็อยู่ที่น้องณัฐพึงพิเคราะห์

 

ก่อนเข้าตะนาวศรี
เขียนต้อนรับปีใหม่
ส่งท้ายปีเก่าสักนิด

ใกล้ปีใหม่.......โลกใบเก่า
อายุเรา...........เข้าปัจฉิม
บ้างเพิ่งเริ่ม......แตะขอบริม
หลายคนยิ้ม......อิ่มเอมใจ
.....เก่าผละไป.......ใหม่ผลุบเยือน
.....แท้โลกเตือน.....ห้ามเชือนไฉ
.....ยึดโลกธรรม......หนักแน่นใจ
.....เสบียงใหญ่.......ใช้เดินทาง
ใหญ่ก็ตาย.....มลายสิ้น
มีปีกบิน.........ดิ้นหัวหาง
ที่สุดแล้ว.......เรียงแถวร่าง
เขาจับวาง......เชิงตะกอน
.....นี่เป็นกลอน........ห่อนสอนใคร
....."ผล"นำไป..........ใช่คำสอน
....."เหตุ"ตามมา.......อย่าวิงวอน
.....พึงพึ่งพร............สอนตนเอง!

จากนี้ก็เข้าลุยตะนาวศรี
รอการจิ้มตามธรรมเนียม

 

แต่ลพ.เดียวกันไม่ควรเกิน 1 องค์ใช่ไหมครับ? ขอบคุณครับ

 

ตามอ่านจนทันสักที....มันส์ๆๆอย่าบอกใครเชียว....เกินกว่าจินตนาการจะหยังถึง ร่ายรำทั้งศาสตร์แห่งภาษาและศิลป์หแ่งอักษรกลมกล่อมลงตัวจนยากแยกแยะ ทุกถ้อยคำสื่อบรรยายได้เห็นภาพชัดเจน...จัดมาอีกสักตอนครับ ก่อนจะลงแดงตายฮ่าๆๆๆ......และแล้วเรื่องใหม่ในโลกมืด ก้เตรียมเปิดฉากกระตุ้นต่อมนักอ่านแล้วซิน่ะ สมดั่งคำอธิษฐานที่เคยกล่าวไว้........มันน่าจะให้ร่วมสนุกตั้งชื่อ เรื่องใหม่...อาจจะไม่ถูกใจคนเขียนแต่ใกล้เคียงก็แจกรางวัล นะ555

 

(ต่อ)...อาถรรพ์"เหล็กไหล"-ประจันหน้า"เจ้าถ้ำ"!!!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ความเดิม...นี่สิ"รุกฆาต"หมากสุดท้าย ที่มันต้อนเราเข้าตาอับของจริงยิ่งกว่าสิ่งใดในโลกหล้า!
====================

(บันทึกคุณเทพ-ต่อ)...ผมรับมีดหมอหมดสภาพมาดู เหล็กใบมีดละลายเหลือเป็นเส้นลวดแข็งๆ เส้นเดียว ตามองมีดหมอบรมครู แต่ใจกับความคิดเตลิดเปิดเปิง กระเจิงไปข้างไหนๆ สับสนจับต้นชนปลายไม่ถูก...!

ตั้งแต่ต่อกรกับชะตากรรมในป่าตามลำพังกับ 2 ลูกหาบ หนึ่งอาจารย์ที่หมดสภาพ สู้กับไพรเถื่อน สัตว์ป่าเขี้ยวเล็บอำมหิต ยันอำนาจฤทธิ์ลึกลับหลายยก เพิ่งมีวินาทีนี้ ที่ีความสิ้นหวังโถมทับใส่กายใจของผมเต็มร้อย

ผมหย่อนก้นนั่งแปะกับพื้น สิ้นเรี่ยวแรง หูแว่วดวงดาวรำพัน...

"ฮ่วย..ตัวบักห่าอะหยัง กินเหล็กยังได้ ?"

ตัวกินเหล็ก...คำพูดไม่คิดของหนุ่มน้อย ทำผมกระตุกวูบ ดึงสติสัมปชัญญะกับสติปัญญากลับคืน

จริงด้วย...มันเป็น "ตัวกินเหล็ก"...มันแสดงท่ากินเหล็กให้ผมชมบนยอดภู เหล็กนั้นน่าจะเป็นเหล็กไหล!!!

อา...คำตอบที่ยิ่งกว่าหญ้าปากคอก เส้นผมบังภูเขาอยู่ตรงนี้เอง เจ้าถ้ำมันเสพเหล็กไหลเป็นอาหาร อำนาจพวกมันจึงเหนืออิทธิฤทธิ์ใดต้าน...ยิ่งกินเหล็กไหล มันยิ่งเพิ่มพูนฤทธา

นี่คือคำเฉลย ทำไมมันจึงไม่ยอมปล่อยปละละวางเรากับเหล็กไหลก้อนน้อย ?!

ผมครุ่นคำนึงถึงเหล็กไหลที่หาย จากการพิเคราะห์เต็มตาก่อนเก็บเข้าห่อ...นี่เป็นเหล็กไหลน้ำงาม สีปีกแมลงทับ เหล็กไหลชั้น 1 เปรียบเสมือนเพชรดีคัลเลอร์ น้ำดีหนึ่ง ประเภทหนึ่ง เป็นที่พึงประสงค์ของเจ้าถ้ำยิ่งยวด มันจึงสำแดงอิทธิฤทธิ์สิ้นไส้สิ้นพุง เพื่อแย่งจากเราให้จงได้

เพียงแต่ตอนนี้ีทั้งเรากับมันล้วนมือเปล่า คว้าน้ำเหลวทั้งคู่ เหลือไว้เพียงความรับผิดชอบมหาศาลที่ต้องหาของคืนตามคำสั่งคาดโทษ

เป็นหนแรกอีกครั้งที่ผมมีอาการพิพักพิพ่วนยากตัดสินใจ จะเล่าเรื่องราว 3 วัน 3 คืนอันตรายให้ 2 หนุ่มผู้ร่วมชะตากรรมทราบ ก็ยังไม่กล้าเล่า...ใจหนึ่งบอกว่า เก็บไว้ก่อน ให้อาจารย์รู้แล้วค่อยบอก

อีกใจก็ค้านว่า...ร่วมเป็นร่วมตายกันมาชนิดใกล้เข้าป่าช้าหลายยก ต้องไม่มีความลับคับอกต่อกัน

ผมนั่งซึมเป็นเวลานาน ดวงดาวต้มกาแฟกลิ่นหอมฉุยจึงได้สติ ผงกหัวขึ้นมองสภาพในห้องโถง อาจารย์ยังหลับหายใจสม่ำเสมอ ผมรับกาแฟจากดวงมาจิบ ตาที่แข็งสว่างเพราะอะดรีนารีนยังไม่สลายออกจากเส้นเลือด ยิ่งสว่างโร่ด้วยคาเฟอีน

จิบกาแฟอึกแรก ผมก็คิดสะระตะทางหนีทีรอดออก...เรามนุษย์อาจไม่มีฤทธิ์เหาะเหินเดินเมฆา สำแดงฤทธาได้เหมือนเจ้าถ้ำ แต่พวกมึงไม่ฉลาดมากกว่ากูหรอกวะ...ผมคำรามลั่นในหัวอก!

(ยังมีต่อ)

 

(ต่อ)...เหล็กไหลฯ
=============

ความคิดที่แล่นปรู๊ด ตาแข็งค้าง ผมไม่อยากปล่อยว่าง รีบคว้าสมุดบันทึกนั่งเขียนต่อ อย่างน้อยก็ดีกว่านั่งกลัดกลุ้ม

ผมบันทึกเรื่องราวอย่างสมบูรณ์ การร่ายปากกาไปบนกระดาษ ทำให้สมองส่วนความทรงจำทำงาน มันพรั่งพรูทั้งเก่าและใหม่

แสงอัศจรรย์ที่ประกอบกับตัวเจ้าถ้ำ...ผมพลันนึกออก...ชีวิตนี้เคยเห็น ณ แห่งหนตำบลใด...

ผมเห็นที่ฟยอร์ด นอร์เวย์ เมื่อหลายปีก่อนคราวท่องยุโรปเพื่อชมปรากฏการณ์พระอาทิตย์เที่ยงคืน บนดินแดนอัศจรรย์นั้น ได้เบิ่งตาสัมผัสอีกหนึ่งปรากฏการณ์เป็นของแถม...

แสงรุ้งพาดแพรวพราวบนฟากฟ้ายามรัตติกาล คือปรากฏการณ์ "ออโรร่า-แสงเหนือ" เมื่อพลังสุริยะส่งลงมาปะทะพลังสนามแม่เหล็กโลก...!!

สีสันออโรร่าที่ยิ่งกว่าเวทย์มนต์เหนือโลกบันดาลเป็นเยี่ยงนี้...มันบังเกิดสีส้ม แดง ม่วง ล่องลอยอยู่ด้านล่าง เหลืองเขียวครามลอยเบื้องบน กลุ่มหมอกขาวเบาบางขับประกายรุ้งพาดผ่านไปบนนภา สะกดทุกสายตาละเมอตะลึงงัน ตื้นตันกับความงามแห่งแสงสีสุริยะอันมีเพียงสถานที่เดียวในโลกบังเกิด คือขั้วโลกเหนือ

เป็นคำตอบว่า ไฉนผมนึกไม่ออกเมื่อแรกเห็นหน้าถ้ำ นี่เป็นป่าเมืองร้อน แสงออโรร่า สำแดงขึ้นมาได้อย่างไร ตายแล้วเกิดใหม่ก็ไม่อยากเชื่อสายตา?

รึว่า...โลกนี้มันเพี้ยน บ้า ทฤษฏีต่างๆ ที่ร่ำเรียนกันมา ล้วนแหกตำรา แหกกฏเกณฑ์เสียสิ้นกับอำนาจลึกลับ ที่เรายากจะล่วงรู้แลหยั่งถึงในฤทธิ์อำนาจของมัน

เท่าที่ผมรู้ปรากฏการณ์แสงเหนือ-ออโรร่า เกิดได้ปีละไม่เกิน 2-3 ครั้ง หรือเกิดยากที่สุด ต้องอากาศแปรปรวนลงตัว การหมุนเหวี่ยงพลังงานโลกสัมพันธ์กับลมสุริยะ และขั้วแม่เหล็กโลก

โอ๊ย...ยิ่งคิดทบทวนทฤษฏีซึ่งผมเองเป็นหนอนตำรา หนอนหนังสือ นักท่องโลกตัวยง ก็ยิ่งรู้ว่าไม่มีทางเป็นไปได้ ที่จะเห็นออโรร่าในป่าเมืองร้อน

แต่เราได้เห็นกันแล้วคาตาตั้ง 4 คู่ เกือบโดนมันคร่าชีวิิต ปลิดวิญญาณไปด้วย

มึงเป็นตัวอะไรกันแน่วะ เจ้าถ้ำ?...

ผมรำพึงขนลุกขนพองสยองเกล้าก่อนบันทึกเรื่ิองราวละเอียดยิบทุกขั้นตอน

ช่วงหนึ่งเสียงครางของอาจารย์ทำผมเงยหน้าจากหนังสือ ดีเลย...กำลังเมื่อยขบ พักนิ้ว คุยกันหน่อย

ผมเข้าไปประคองอาจารย์ที่ลืมตาสลึมสะลือ ส่งกาแฟเย็นชืดให้จิบ...

"ปลอดภัยกันดีรึเทพ ?"...อาจารย์พูดก่อนด้วยน้ำเสียงระโหยราวกระซิบ

ผมจับตัวอาจารย์พิงหน้าอก เหลียวมอง 2 หนุ่มน้อยที่นั่งสับประหงกห่างไป 3-4 ก้าว พอกระซิบข้างหูได้

รีบเล่า และเล่าเบาๆ สรุปตบท้ายด้วย การเหลือเวลาเพียง 3 ราตรีมรณะ กับเหล็กไหลซึ่งอันตรธานไร้ร่องรอย แต่ยังต้องแบกภาระรับผิดชอบไว้เต็มสองบ่า เดิมพันด้วย 4 ชีวิต...

"จารย์กลืนลงท้องไปเอง"...

อาจารย์เลิศกระซิบแหบๆ หน้าตาเฉย แต่เหมือนฟ้าผ่าลงกลางกระหม่อม!!!

 

คิดอยู่เลยตั้งแต่ตอนนั้นที่ อ.เลิศขอเก็บ แกต้องเอาไว้ช่วยตัวเองแน่เลย

 

ใครบอกว่าแขวนหลวงพ่อเดียวกันไม่เกินหนึ่งองค์...อิอิ ผมแขวนหลวงปู่ทิมตั้งหลายองค์...555
เลือกไปคู่กับอีกองค์เลย แต่ไม่ให้อะ..ผมมีหลวงปู่ทิมมากพอสมควรครับ มีขุนแผนแยอะ

 

ได้รับเหรียญพระธาตุสบฝาง เรียบร้อยแล้วครับ ขอบพระคุณครับ

 

เจอน้องหมาแว๊นซ์ระหว่างรอกลับบ้าน เลยส่งภาพต้อนรับวันปีใหม่ให้แด่คุณลุงและเพื่อนสมาชิกทุกท่านค่ะ ฟังเรื่องแขวนพระ บ้างก็บอกห้ามห้อยเลขคู่ เลขคี่ หากห้อยพญาครุฑห้ามห้อยพระนาคปรก เป็นความเชื่อแปลกดีค่ะ บอกแล้วกระทู้ของคุณลุงทรงเครื่องจริงๆ มุแอบอ่านเก็บเป็นความรู้ได้ตลอด

 

นำบุญมากฝากครับ
วันนี้ได้มาปากน้ำชุมพร เลยมีโอกาศ แวะ
ทำบุญถวายค่าใช้จ่ายในการดูแลสุขภาพ
หลวงปู่บุญมา วัดถ้ำโพงพางครับ

 

ของแท้ต้องแบบนี้ครับ ฮัสกี้ตัวนี้เคยซ้อนท้ายไปเที่ยวต่างจังหวัดกับเจ้าของด้วย

ส่วนข้างล่างนี้เป็นของต่างประเทศครับ