เรื่องเด่น @.. บุพการีกับการสร้างบารมี ฯลฯ..@

กินข้าวยังลูก ?
ยังเลยแม่
.
ทำงานเหนื่อยไหม?
ก็โออ่ะแม่
.
ลูกสบายดี
ก็เรื่อยๆอ่ะแม่
.
ถามอะไรหนักหนา เดี๋ยวแค่นี้ก่อนนะแม่ยุ่งๆอ่ะ
ตู๊ด ตู๊ดด ตู๊ดดด ...
.
(( คำพูดสุดท้ายก่อนที่ลูกวางสายจากแม่ ))
.
ในขณะที่ผมทำงานอย่างมีความสุข ได้ใช้ชีวิตกับคนที่เรารัก ได้พาคนที่เรารักไปทุกที่ที่อยากไป ได้ซื้อตุ๊กตาตัวใหญ่ๆให้ ได้ซื้อของราคาแพงๆให้ ทำทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อให้คนรักมีความสุข
.
สักพักก็มีเบอร์แปลกเรียกสายเข้า . .
.
.
เป็นเสียงของผู้หญิงสอบถามว่า . . ขอโทษค่ะใช่ญาติของคุณป้าเอมอรไหมค่ะ คำตอบของผู้ชายคนนี้ใช่ครับแม่ผมเอง ผมก็ถามต่อคุณเป็นใคร แล้วมีเรื่องอะไรครับ
.
.
ดิฉันเป็นพยาบาลมารับคุณป้าค่ะ มีคนแจ้งว่าคุณป้าล้มไม่ได้สติในห้องน้ำ โรงพยาบาลจึงไปรับตัวมา ตอนนี้อาการโคม่า ตรวจสอบในโทรศัพท์มือคุณป้าได้บันทึกเบอร์คุณไว้ว่าเป็น " ลูกสุดที่รัก " เลยติดต่อญาติช่วยมาดูแลอาการของคุณป้าคะ
.
ได้ครับผมจะรีบไปครับ . .
.
( นั่งไปสักพักความคิดในหัวก็ดังขึ้น )
.
- ที่รักไหนพรุ่งนี้เราสัญญาว่าจะไปทะเลกันไง
- ไหนอีกสองวันนัดกับลูกค้าVIPไว้
- อาทิตย์หน้าผู้จัดการบอกว่าจะได้เลื่อนตำแหน่งแล้ว
- ไหนจะนัดเพื่อนไปปาร์ตี้งานวันเกิดอีก
.
.
( ทันใดนั้นความคิดของผมก็ดังขึ้นมาอีกครั้งถามผมว่าอะไรคือความสำเร็จของคุณ?? )
.
.
ผมทิ้งทุกสิ่งทุกอย่างที่คิดว่ามันคือความสุขความสำเร็จของชีวิตผม แล้วรีบกลับไปหาแม่ผมภาวนาขอพรจากฟ้าให้จงโอกาสผม ขอให้ผมได้เจอแม่อีกสักครั้ง
.
.
ทันใดนั้นคุณหมอก็เดินออกมาจากห้องไอซียู แล้วบอกผมว่า.." เสียใจด้วยนะครับ คุณป้าไปสบายแล้ว " วินาทีนั้นผมรู้สึกตัวว่า ผมหมดเรี่ยวแรงที่จะลุกขึ้นยืน สมองผมตื้อไปหมด
.
.
ผมรู้สึกว่าผมคิดผิดมาทั้งชีวิตว่าอยากมีชีวิตที่ อยากมีครอบครัวที่ดี จนลืมคนให้ให้กำเนิดเรา ผมรู้สึกว่าผมไม่รู้จะเอาความความสำเร็จไปโม้ให้ใครฟัง ยามผมผิดหวังใครจะคอยปลอบผม ใครจะโทรมาถามผมกินข้าวยังเหนื่อยไหมซ้ำๆซากๆทั้งๆที่รู้ว่าผมรำคาญก็ยังจะโทรมาเพราะเป็นห่วง ใครจะบอกผมว่าทำสิ่งนั้นดีแล้วทั้งๆที่รู้ว่ามันไม่ดี ใครจะคอยชมผมว่าผมเป็นคนเก่งตลอดเวลาทั้งๆที่ทำอะไรไม่เป็นสักอย่าง ใครจะอยู่ข้างผมในวันที่ผมไม่เหลืออะไรสักอย่าง
.
.
ผมรู้สึกเลยว่าความสำเร็จมันไม่ใช่คำตอบของชีวิต . .
.
ผมเชื่อว่าพ่อ - แม่ ทุกคนท่านไม่ต้องการอะไรนอกความห่วงใยจากลูก ท่านไม่ต้องการว่าลูกจะต้องมาอยู่ด้วยตลอดเวลา ท่านไม่ต้องการว่าลูกต้องเลี้ยงดูด้วยซ้ำ
.
.
ท่านต้องการเพียงคำพูดไม่กี่คำที่รู้สึกดี คำพูดที่รู้สึกว่าเราไม่ได้ทอดทิ้งท่าน เท่านี้ท่านก็มีความสุขแล้ว
.
.
ความสำเร็จของชีวิตที่แท้จริงคือการได้ดูแลบุพการีอย่างดีทีสุด จนวันสุดท้ายที่ได้จากกัน เมื่อวันนั้นมาถึงเราจะไม่เสียใจ
.
.
*** วันนี้หากใครได้อ่านผมอยากให้ทุกคนอย่างน้อยที่สุดถามท่านว่า . . " แม่วันนี้กินข้าวยัง? " ผมเชื่อว่ามันคือเสียงสวรรค์ของคนเป็นแม่ ที่อยากได้ยินจากลูกทุกคน
.
.
(( จงรีบแสดงความรักรีบแสดงความห่วงใยก่อนที่อะไรจะสายเกินไป ))

ขอบคุณ.. เจ้าของภาพ
ขอบคุณ.. กองเสือ

 

#อมตวัชรวจีหลวงปู่วัดปากน้ำ

#แม้นเนรมิตแผ่นปฐพีให้เป็นทองคำทั้งแผ่น
#มอบให้มารดาบิดาก็หาใช่การทดแทนคุณไม่
#เป็นแต่เพียงกตัญญูต่อมารดาบิดาเท่านั้น

ถ้าว่าจะแทนคุณมารดาบิดาน่ะ ให้เอาทองคำมาทั้งแผ่นนั่นแหละ เป็นเจ้าจักรพรรดินิมิตแผ่นปฐพี ให้เป็นทองคำทั้งแผ่น มอบให้บิดามารดา มอบให้เป็นสมบัติจักรพรรดิตราธิราช ให้บิดาเป็นเจ้าจักรพรรดิตราธิราช ให้มารดาเป็นพระมเหสีของพระเจ้าจักรพรรดิตราธิราช เป็นแต่กตัญญูต่อมารดาบิดา ไม่ใช่ว่าตอบแทนคุณ

แม้ว่าจะเอามารดาขึ้นนั่ง ให้มารดาขึ้นนั่งบ่าขวา บิดาขึ้นนั่งบ่าซ้าย ถ่ายอุจจาระปัสสาวะบนนั้น เสร็จจนหมดอายุของลูกนั่นแหละ จะชื่อว่าแทนคุณบิดามารดาก็หาไม่ ได้ชื่อว่าเป็น กตัญญูต่อมาดาบิดาเท่านั้น

#ชื่อว่าแทนคุณแท้ๆ ดังกล่าวแล้ว

#มาดาบิดาไม่มีศรัทธา ให้มี ศรัทธาขึ้น

#ไม่มีศีล ให้มีศีลขึ้น

#ไม่เลื่อมใส ให้เลื่อมใสขึ้น

#ไม่รู้จักบาปบุญคุณโทษ ให้รู้จักบาปบุญคุณโทษขึ้น

๔ ประการนี้ วางหลักไว้

ผู้หญิงก็แทนคุณบิดามารดาได้ ผู้ชายก็แทนคุณบิดามารดาได้

ผู้หญิงจะแทนคุณอย่างไร แทนคุณบิดามารดา อ้าว มารดาบิดาอยู่บ้านอยู่ช่อง ตามปกติของมารดาบิดา ถึงวัน ๘ ค่ำ ๑๕ ค่ำแล้ว ก็เอาหาข้าวหาของ หาเครื่องอุปการะของอุบาสกอุบาสิกาเข้า "ไปวัดเถอะแม่ ฉันจะไปด้วย" ท่านั้นท่านี้ แก้ไขเสียจนกระทั่งพ่อแม่เคย จึงต้องไปรักษาศีล ให้มีศรัทธาขึ้นแล้ว ให้มีศีลขึ้นแล้ว แล้วก็ให้เลื่อมใสขึ้นแล้ว เมื่อไปรับศีลก็รู้จักบาปบุญคุณโทษขึ้นแล้ว อ้าว ให้มีปัญญาขึ้นแล้ว นี่ ลูกหญิงก็ดีลูกชายก็ดี ถ้าฉลาดเช่นนี้แทนคุณได้ทุกคน ถ้าว่าไม่ฉลาดแทนคุณไม่ได้ นี้ เป็นแง่สำคัญนัก

____________
____________
เทศนาธรรมจาก
พระมงคลเทพมุนี
หลวงปู่สด จนฺทสโร
____________
ที่มา
เรื่อง รัตนะ
๒๓ พฤษภาคม ๒๔๙๗
____________
เพจ อมตวัชรวจีหลวงป๋า
____________

 

แม่


สิบปีก่อนตอนยุค จตุคามดังๆ หลวงตามีกิจนิมนต์เยอะมาก วันนั้น หลวงตาไปทำพิธี กว่าจะเสร็จก็เกือบสี่ทุ่ม ท่านต้องรีบกลับวัดเพราะมีงานต่อ รถขับไปตามถนนสายเอเชีย ปลายทางเชียงใหม่ ถนนมืดมิดมีเพียงแสงไฟจากท้ายรถสิบล้อ เลย นครสวรรค์ เกือบเที่ยงคืน ทุกคนในรถ เหนื่อยล้าหลับกันหมด มีเพียงหลวงตากับคนขับ หลวงตาไม่ยอมหลับ นั่งเป็นเพื่อนคนขับ ท่านเอ่ยขึ้นว่า วันนี้วันอะไร เสียงตอบว่า 12 สิงหาคม หลวงตา ตอบ ว่า มิน่าล่ะ ถึงคิดถึงแม่ ท่านเอื้อมมือไปเปิดวิทยุ AM เสียงเพลงค่าน้ำนมดังขึ้น ท่านเอ่ยตามว่า แม่นี้มีบุญคุณอันใหญ่หลวง ท่านเล่าว่า ท่านรักแม่มากแต่ชีวิตท่านไม่มีโอกาสอยู่กับแม่ ไม่รู้ว่าอ้อมกอดแม่เป็นเช่นไร ท่านลำบากตั้งแต่เล็ก ท่านอยู่กับยายไม่เคยได้รับความอบอุ่นจากแม่ แต่ ท่านรักแม่ท่านมาก เกิดมาไม่เคยได้ทำอะไรให้แม่ หลวงตาบอกว่า สิ่งที่ท่านภูมิใจและดีใจที่สุดในชีวิต คือ ท่านได้บวช ไม่มีใครรู้ ว่าท่านทำเพื่อแม่ ท่านบอกว่าบุญใดๆที่ท่านทำมาขอส่งไปให้แม่ หลวงตาบอกเอ็งจำไว้นะบุญอันยิ่งใหญ่สุดคือบุญกับพ่อกับแม่ เอ็งบวชภาวนาพ่อแม่เอ็งก็ได้รับ สิ่งนี้คือที่สุดของบุญที่เราจะทำได้ เพื่อพ่อแม่ รถยังคงแล่นไปตาทางที่มืด หลวงตาเอ่ยว่า มา ส่งบุญให้แม่กัน แม่ใครแม่มันนะ นึกถึงหลวงปู่ส่งไปให้แม่ ถึงแม่ของทุกๆคน แม่พระธรณีด้วย หลวงตาหลับตาอธิษฐานในใจ เพลงค่าน้ำนมยังคง ดังต่อไป ท่านยิ้ม เอ่ยว่าคืนนี้ฟ้ามืดมิด แต่ใจสว่างมาก เราไม่แน่ใจว่า ภาพที่เรามองท่านมันเลือนลางเพราะจากน้ำตาแห่งความประทับใจที่ไหลหรือสิ่งใดกันแน่ แต่ ใจเรามันสว่างสดใส อบอุ่น ด้วยความรักของลูกผู้ชายคนหนึ่งที่อุทิศตนบวชเพื่อแม่ตนเองและประโยชน์เพื่อสรรพสิ่ง รถเคลื่อนไปจนถึงปลายทาง ถึงแม้เวลาผ่านไป แต่ความรักของหลวงตาที่มีต่อแม่ท่านไม่เคยเปลี่ยนแปลงและ แปรเปลี่ยน ท่านดูแลแม่ท่านอย่างดีจนถึงวาระสุดท้ายของชีวิตของแม่ท่าน ทำหน้าที่สมบรณ์ทั้งทางโลกและทางธรรม สมดั่งชื่อ หลวงตาม้า ผู้เป็นที่รัก ของเราทุกคน


************************************************

 

เรื่อง "อย่าอวดชั่วแผ่พังพาน สู้รบกับคุณบิดามารดา"

(คติธรรม หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน)

พระคุณของแม่ล้นฟ้าล้นแผ่นดินที่ควรเทิดทูนสุดหัวใจ แต่คุณของความโมโหโทโสความดุด่านั้นไม่มี นอกจากมีแต่โทษล้วนๆ ของมันเท่านั้น จึงไม่ควรเอาความดุมาแข่งพระคุณของแม่อีกต่อไป ที่เป็นมาแล้วก็ควรยอมรับว่าผิดต่อแม่ ความโมโหความดุจะได้หมอบหัวลง ไม่โผล่หัวขึ้นแผ่พังพานต่อสู้กับผู้มีพระคุณล้นฟ้าอีกต่อไป

อาหารที่หามาให้ท่านไม่ทันหรือหามาไม่ได้ ก็บอกท่านโดยดีว่าไม่ทันไม่ได้ พร้อมกับการแสดง "กริยานุ่มนวล" ต่อท่าน สมกับเราเป็นลูกผู้ดีของท่านที่ไว้ใจลงใจในเราจนฝังใจชนิดถอนไม่ขึ้น

จงเมตตาท่านสุดหัวใจตลอดไป อย่านำพิษ คือ กริยาไม่ดีและดุด่ามาเป็นคู่แข่งพระคุณท่าน และเผาลนท่านให้แสลงตาแสลงใจได้ทุกข์เพราะเราอีกต่อไป เรากวนท่านตอนอยู่ในท้อง ตกคลอดออกมาเวลายังเด็กยังเล็กจนรู้เดียงสาและถึงบัดนี้กวนมาก ยุ่งมาก วุ่นวายท่านมาก ไม่มีใครยุ่งวุ่นวายเกินกว่าลูกๆ ยุ่งวุ่นวายพ่อ-แม่ ทบทวนให้ละเอียดระหว่างเรากับแม่กวนกัน วุ่นวายกันเรื่อยมา ความดุความต่ำที่เคยมีในตัวเรากับแม่จะไม่เป็นคู่แข่งกันอีกต่อไป จะมีแต่ความเมตตากรุณาอันเป็นธรรมความชุ่มเย็นล้วนๆ ต่อกันจนอวสาน

(เครดิตธรรมะจาก "ตามรอย พระอรหันต์")