เหรียญบิน หลวงพ่อทรง - แพโบสถ์น้ำ หลวงตา (เล็ก) น. ๑๒๖๕

กราบนมัสการหลวงปู่บุญศรี หลวงพ่อทรง และครู อาจารย์ทุกท่านครับ

 

กราบนมัสการหลวงปู่บุญศรี หลวงพ่อทรง และครู อาจารย์ทุกท่านครับ
ขออนุญาตพี่พีนะครับบังเอิญผมเห็นประชาสัมพันธ์ ตามรูปไม่รู้ว่าเท็จริงประการใดเผื่อท่านใดอยากร่วมบุญกับทางวัดด้วยอ่ะครับ

 

กราบโมทนาครับ สี่ศอกชำระหนี้สงฆ์ได้ครับ

 

พระชุดเนื้อหอม ( ต่อ )





พระปรกโพธิ์กลับ ไม่ฝังตะกรุด ไหนๆทั้งทีของบันทึกไว้ทั้งหมด เป็นหลักฐานอ้างอิงในอนาคต แต่จริงๆ พระมีน้อยมาก แค่ ๑๕๙ องค์ คงหายากหน่อยน่ะครับ พระสำนักนี้เน้น สรรพคุณ ไม่เน้นปริมาณน่ะครับ

พระโพธิ์กลับ ลงท้อองค์ครู และหัวใจกลับดวง อักขระ อ่านว่า ติวาคภโธ ผงมหาราช มีสรรพคุณ กลับดวงร่มเย็น โภคทรัพย์

มวลสารที่นำมาสร้างพระ เน้นไปในแนวเสน่ห์ เมตตา

รายละเอียดมวลสารได้แก่

ผงที่เหลือจากการสร้างพระหลวงพ่อทรง ได้รับเมตตามาจากคณะศิษย์ก้นกุฏิ และที่สร้างพระถวายหลวงปู่ทรง (อธิฐานจิตแล้วทั้งหมด)
ผงขาว(ผงลบวิเศษ)หลวงปู่ทิม วัดระหารไร่ จ.ระยอง
ผงว่านร้อยแปด
ผงกาฝากร้อยแปด
ผงเกสรร้อยแปด
ผงมวลสารรวม จากฆาราวาสทางภาคใต้ ที่นำไปสร้างจตุคามกว่าร้อยรุ่น
ผงไม้ตะเคียนหลักเมืองนคร (ผงไม้ตะเคียน แม่อินทภาณี)
ผงกายสิทธ์ หลวงปู่นำ วัดดอนศาลา
ผงเก่าเขาอ้อที่สืบสายกันหลายชั่วอายุคน
ผงธนบัตรที่สมุแล้ว
ผงพระกรุเก่า
ผงปูน จากองค์พระธาตุนครศรี จ.นครศรีธรรมราช
ผงอธิฐานครูบาอาจารย์จากภาคใต้
ผงพระบางขุนพรหมแตกหัก
ผงพระ ลป.โต๊ะ
ผงดินสอพองเสกหลวงปู่เล็ก วัดทำนบ จ.อ่างทอง
ผงดินสอพองเสกหลวงปู่เสียน วัดคูมะนาวหวาน จ.อ่างทอง
ผงเก่า ลังกาสุกะ อ.แดง วัดไร่ขุดได้
ผงรวมจากการสร้างพระมามากกว่า 1,000 รุ่น สะสมโดยอาจารย์ฆาราวาสทางภาคใต้
น้ำมันหนูแมว อ.ชุม
น้ำมันเก่าหลายครูบาอาจารย์ทั่วประเทศ
แร่ไหลตาน้ำ
แร่สหมิงเหล็ก
แร่ไหลเจ้าป่า
แร่ปรอทหิน
ดินโป่ง

 

พระชุดเนื้อหอม (ต่อ)

พระสมเด็จ ฐานสามชั้น





สมเด็จนี่สร้างน้อยกว่าเขาเยอะ แค่ ๑๙ องค์ หาดูยังยาก

ด้านหลัง สมเด็จ ท้อองค์ครู และหัวใจผู้นำ ยันต์แคล้วคลาดสายแม่กลอง ผงมหาราช

สรรพคุณผงมหาราช คือ ผู้นำเป็นใหญ่คุมคน เมตตา โภคทรัพย์

 

พระเนื้อหอม ( จบ )

พระขุนแผน เนื้อดำ






องค์นี้เนื้อพิเศษ ทำแค่ ๙ องค์ เป็น ชันที่ทำเหลือจากการทำเบี้ยหลวงปู่เล็กติดก้นครกเป็นส่วนมาก นอกนั้นก็มีผงมหาราชหลวงพ่อนุ่มวัดนางใน และที่ลบใหม่กับผงขุนแผนเนื้อขาวเล็กน้อย


พระขุนแผนเนื้อขาว





ขุนแผนเนื้อขาว มาตรฐาน มีจำนวน ๑๐๐ องค์ครับ

ข้างหลังลง ลงอุองการ สรรพคุณ ทางเมตตาโภคทรัพย์

 

พระเนื้อยาวาสนา หลวงพ่ออั้บ วัดท้องไทร

เรื่องนี้ หลวงพ่อท่านประกอบยาวาสนา มาตั้งแต่ ต้นปี ๒๕๕๓ น่ะครับ ก็แปลกว่าผมไม่ได้บันทึกไว้ในกระทู้ เป็นเรื่องเป็นราว มีแต่ในกระทู้ประมูลหน่อยนึง เอาว่าเริ่มต้นเลยก็ได้ครับ เพราะเห็นทางศิษย์วัดนำมาประมูล สร้างวิหารทาน ผมยังช่วยประมูลพระปิดตามาได้ ๑ องค์ ในราคาหลักร้อยแก่ๆ

ในช่วงปี ๒๕๕๑ หลังจากการมรณะ ของ หลวงพ่อทรงในปี ๒๕๕๐ ผมก็ไปหาหลวงพ่ออั้บ บ่อยมากขึ้น บ่อยเหมือนไปหาหลวงพ่อทรง ด้วยท่านมีเมตตา คุยกันสนุกดี ท่านบอกความลับจักรวาลให้บางอย่าง ( ไม่มาก ท่านหวง ) และ สอนสั่งบางอย่างให้ และผมจะไม่มาแอบอ้างอะไรว่าเป็นศิษย์ท่าน ด้วยทราบว่ามาทีหลัง เนิ่นนานมากจนปลายชีวิตของท่านผู้เฒ่า และ ปลายแถวจริงๆ ทราบตัวเองดีครับ และผมไม่มีอะไรของท่านมาขายในตลาด แต่จะเอามาประมูลทำความดีบ้าง ไม่กี่ชิ้น....... จึงต้องเล่าอย่างละเอียด

หลวงพ่ออั้บ เป็นพระคณาจารย์แบบรุ่นเก่าๆ ที่เก่งทางด้านไสยศาสตร์มาก เก่งแบบปรมาจารย์ ทำได้ขึ้นและไม่คุยโม้ โอ้อวดหรือ อวดอ้างอะไร กลับทำตัวเงียบๆซ่ะอีก แบบคนชอบอยู่อย่างสันโดษ สมถะ ชอบอยู่อย่างเงียบๆ ภาวนาของท่านไป ผมเชื่อว่าท่านได้ญาณสมาบัติแบบพระรุ่นเก่าๆ เคยถามท่านเรื่องแนวสมาธิ ท่านยังบอกผมอีก มึงอย่าไปนั่งมาก กูยังนั่งไม่นาน....แหะๆ เลยไม่กล้าถามต่อ เพราะท่านดักไว้แล้ว การพูด มึง กูของท่านกับผม เป็นไปแบบลูกหลานด้วยความเอ็นดูของคนโบราณ ฟังรื่นหู รื่นใจ ที่ท่านเมตตาเห็นเป็นลูกหลาน ใช้ภาษาธรรมดาของคนโบราณ ปู่ ย่า ตา ยาย แบบไทยแท้ๆ ผมชอบมาก

เรื่องเล่ามีเยอะ เพราะไปหาท่านหลายปี เป็นร้อยๆครั้ง ครับ อาทิตย์ล่ะ สองสามหนก็มี ด้วยหนทางไม่ไกล สบายมาก บ้านผมอยู่นนท์ ออกนครชัยศรีมา ถึงกาญจนา ก็จะถึงบ้านผมแล้ว เลยไปบ่อยจนทั้งท่าน น้องสาวท่านและ ศิษย์รุ่นพี่ ท่านอื่น คุ้นหน้า และ ชื่อสันติ ดีพอสมควรระดับหนึ่ง

แต่ตอนนี้ตัดมาในช่วงกลางปีน่าจะ ๒๕๕๑ - ๒๕๕๒ ท่านเปรยๆบ่อย หลายสาย จนมาถึงหูผม ตอนเเรกผมก็เฉยๆ เพราะทานไม่ได้เอ่ยกับผม ตรงตัว แต่คุยกับศิษย์ท่านอื่น ท่านเปรยๆว่า กูอยากได้น้ำมันปลาวาฬ ท่านใช้คำว่า น้ำมันปลาวาฬน่ะครับ

ใน พ.ศ. นั้นผมยังไม่เคยได้ยินว่าน้ำมันปลาวาฬ ตอนได้ยินนึกว่าหลวงปู่จะเอาไปทำเทียนไข หรือ สบู่ ตามที่มีความรู้ได้ยินมาเหมือนหางอึ่ง แบบได้ยินได้อ่านมาเฉยๆ ไม่ได้รู้จริง เพราะเคยอ่านเขาฆ่าปลาวาฬ เอาไขหรือ น้ำมันมาทำเทียน ทำสบู่ ซึ่งตัวหนึ่งคงได้เพียบ..... จนเหตุการณ์จำได้ว่าผ่านไปหลายเดือน ก็ยังไม่ได้น้ำมันปลาวาฬ และบางทีท่านก็เปรยๆอยู่

วันหนึ่งตอนนั่งคุย น่าจะปลายปี ๒๕๕๑ ในตอนหนึ่งผมเลยถามว่าหลวงพ่อได้ น้ำมันปลาวาฬ หรือยัง ท่านว่ายัง ผมเลยถามว่า หลวงพ่อจะเอามาทำอะไรครับ ท่านบอกว่าเอามาทำยาวาสนา

พอได้ยินว่า ยาวาสนา ผมงี้หูผึ่ง อื้อฮือ เป็นของที่ติดใจ เห็นประสบการณ์เอง มาตั้งแต่ยังหนุ่มๆ วัดกลางบางแก้วหรือ มูลนิธิ ไม่แน่ อย่างใดอย่างหนึ่ง ถ้าจำไม่ผิด เอาของเก่าของ หลวงปู่เพิ่มเอามาขาย พ.ศ. ประมาณ ๒๕๒x ต้น เม็ดล่ะ สามร้อยบาท ราคานี้เป็นของเก่า แต่ถ้าเป็นของหลวงปู่เพิ่ม ยังเปียกๆอยู่ แต่แข็งใช้งานได้แล้ว จำได้ว่า เม็ดล่ะ ๒๕ บาท ในพ.ศ. นั้นมีทั้งของเก่าหลวงปู่บุญ และของหลวงปู่เพิ่ม ถ้าจำไม่ผิด พรึ่บเดียวเกลี้ยง ผมซื้อมา สี่เม็ด ในตอนนั้น เงินเท่านี้ราคามากทีเดียว น่าจะได้ทอง เกือบๆ สามสลึง ให้แม่กินไปเม็ด ( แม่ผม อายุยืนถึง ๙๒ ปี เป็นบุคคลสี่แผ่นดินเหมือนกัน ) ที่เหลือผมเก็บไว้ และผ่านเหตุการณ์คับขันมาก็กินไปจนหมด พอจำได้เป็นเหตุการณ์คับขันเรื่องการงาน อยากได้งานใหม่พอดีก็อธิษฐานกินเม็ดหนึ่ง จนยาหมด ไม่รู้จะไปหาแท้ๆที่ไหนอีก..... เรื่องยังมีอีกยาว แต่เล่าเรื่องนี้ไว้แค่นี้ ว่ายาเขาของดีจริงๆ เหมาะกับชื่อ วาสนา จินดามณี แล้วจริงๆ น่าจะเป็นของสุดยอด ของวัดกลางทีเดียว เจ้าฟ้า เจ้าแผ่นดิน ยังอาศัยยานี่แหละครับ จะพูดแค่นี้ เพราะอยู่ในเหตุการณ์ด้วยตอนหนึ่งไม่มั่วครับ

ตอนนั้ผมอยู่ที่หอพระ ( ไปเช่าพระเก็บไว้ ตามกำลัง ไปหาหลวงพ่อเจือ ขอให้ท่านทำเบี้ยให้ และ หลวงปู่เพิ่มยังอยู่น่ะครับ แต่ชรามากทีเดียว ประมาณ ๙๐ กว่าๆ ผมไม่กล้าเข้าไปรบกวนท่าน แต่หลวงพ่อเจือ ยังหนุ่มใหญ่ๆ น่าจะ ห้าสิบกว่า ๆ เลยไปกวนท่านบ่อยเรื่องเบี้ย ได้มา ๕ ตัว ตอนนั้นต้องไปขอให้ทำน่ะครับ ไม่มีจำหน่าย มีแต่พระเครื่อง ที่หอพระ ) ตอนนั้นพระอาจารย์ใบเป็นท่านเจ้าอาวาส หรือ รองไม่แน่ใจ เพราะนานจัด แต่หลวงปู่เพิ่มยังอยู่ครับ แต่จะชรามากแล้ว มีการทำยา จำได้ว่า ยาชุดสองที่พระอาจารย์ใบท่านทำ ( น่าจะมีใบสั่งจากผู้มีบุญ ) แล้วนำไปให้หลวงปู่เพิ่มเสกให้

ที่หอ มีพระประจำ อายุประมาณ สี่สิบ ท่าทาง สงบ เป็นพระดูแลหอพระอยู่และท่านมีเมตตา น่ะครับ เช่าอะไรไป ท่านจะแถมโน่นนี่ให้ บางทีไม่มีวางในตู้ เช่นรูป ถ่าย ท่านเป็นพระที่ ค่อนข้างสำคัญองค์หนึ่งในวัด รู้เรื่องราวในวัดดีมาก ผมไปจนท่านพอคุ้นๆหน้าพอสมควร

พอดีมีหญิงวัยกลางคนๆหนึ่งท่าทางป่วย มาพูดอะไรกับท่านผมไม่ได้ยิน แต่ท่านเดินเข้าไปในห้อง หยิบถุงปลาสติกเล็ก ๆให้ ผู้หญิงก็ลากลับไป

ผมเลยถามท่านว่า อะไรครับ หลวงพี่ ท่านเมตตา บอกว่า ยาวสานา ตอนนั้นวัดทำขึ้นมาอีกน่ะครับ มีแบบเป็นพระด้วย หลายแบบหลายราคา ถ้ายาเม็ดล่ะ ๒๕ บาท พระหลักร้อยถึงหลายร้อย จำไม่ได้แล้วครับ พระท่านอื่นทำในโบสถ์ น่าจะเป็นพระอาจารย์ใบ แต่หลวงปู่เพิ่มยังอยู่คงยกไปให้ท่านเสกด้วยน่ะครับ เลยคุยกัน ท่านบอกมีคนมาขอบ่อยก็ให้ไป แต่เลือกคน และ ในวังก็มาเอา ( ท่านพูดแบบนี้น่ะครับ ) ก็คุยถามท่านต่อ แต่จะไม่เขียนในนี้ ด้วยเป็นเรื่องส่วนตัวและ ผมเคารพ พระราชวงศ์เป็นอย่างสูงครับ เอาว่า ยุคหลวงปู่เพิ่ม ท่านทำยาโปรด ท่านผู้มีบุญใหญ่ด้วยน่ะครับ

ผมพูดแล้วเอาหลักฐานมาด้วย ไม่พูดลอยๆอ้างๆ มั่วๆ น่ะครับ มีจริงๆไปมาจริงๆ ที่มาเล่า ถ้าจริงถึงจะเล่า อาจจะเล่าไม่หมด กั้กไว้บ้าง ถ้าแบบนี้มีเหตุผล อันไหนที่ไปแล้ว ได้ยินมา ก็จะบอกว่าได้ยินมาน่ะครับ พระและยาเหลือแค่นี้แหละ กินไปบ้างและตอนนั้นเงินน้อย กำลังน้อยครับ เช่ามาบ้าง ไม่มาก



ยาวาสนา เป็นยุคหลัง และ พระเนื้อยาวาสนา น่าจะเป็น พ.ศ. ๒๕๒๔ น่ะครับ เพราะชุดนี้เป็นชุดสุดท้ายของท่าน ท่านทำสองครั้งเอง ( คือ ลือกันว่า ผู้ทำยา วาสนา เป็นยาต่ออายุผู้อื่น โดยเอาอายุตัวเองไปต่อ จริง เท็จ ผมได้ยินลือมาอย่างนี้ แต่ความจริงคือว่าทั้ง หลวงปู่ บญ หลวงปู่เพิ่ม อายุ ยืนยาวมากน่ะครับ หลวงปู่บุญ อายุถึง ๘๙ ปี และหลวงปู่เพิ่มอายุยืนถึง ๙๖ ปีน่ะครับ เพราะฉนั้น ที่ลือ อาจจะมั่วก็ได้ครับ )

เป็นเอาว่า ท่านไม่ทำยาบ่อย ตัวยา สำคัญ ๆ หายากน่ะครับ โดยเฉพาะของทีเด็ด จะเล่าในตอนต่อไป อันนี้แอบๆ รู้ๆมาด้วยความซน ตามของชอบ เรื่องลึกลับ ปริศนา ของจักรวาล

พระและพระเนื้อยา ที่เหลือ ยากินไปเกือบหมด ที่เก็บไว้เม็ดนี่ฉุกเฉินจริงๆครับ ( จนมาเจอหลวงปู้อั้บนี้แหละครับ ) ที่ซื้อที่หลังของพระอาจารย์เจือ ขอบอกบอกตรงๆ ไม่มั่นใจ ไม่ใช่ว่าไม่มั่นใจในพระอาจารย์เจือเรื่องวิทยาคม คุณวิเศษและ เมตตา เชื่อท่านเลยล่ะ ท่านเป็นพระใจดี ใจเย็นยิ่งกว่า น้ำแข็งแห้ง พระแบบนี้หายาก แต่ไม่มั่นใจ ว่าจะแท้น่ะคับ เพราะเห็นอะไรๆ ๆๆ ลึกๆอยู่



พระที่เช่ามาจากหอพระ ส่วนใหญ่เลยมีเงินบ้างตอนนั้นรับราชการก็เช่ามา มีพระซื้อจากหน้าวัด ปนมาบ้างแต่นิดหน่อยครับ ราคาตอนนั้นหลักสิบบาทยังมีพวกพระปิดตา พระเครื่องที่แพงๆเช่น พระขี้นกเขาเปล้า และ พระหล่อซุ้มกระจัง ที่มาเล่นกันเป็นเจ้าสัว แพงหูฉี่ มีพระชัยวัตณ์ ด้วย หมดก่อนหน้ามาผม มาถึงวัดนานหลายปี แล้วครับ แต่ยังพอหาได้ เพราะมีคน ( น่าจะเป็นลูกศิษย์ หรือ พระที่วัดน่ะแหละ ) ฝากขายราคาหลักร้อยแก่ๆ ถึงหลักพัน มีวางโชว์ แล้วแต่จังหวะ หรือ หรือใครสั่งไว้ แบบพระหลวงปู่โต๊ะ ...แหะๆที่เอามาฝากตู้ขาย แต่ผมไม่มีเงินซื้อครับ ...แหะๆๆ ยุคนั้นเงินเดือนล่ะประมาณ สองพัน เบี้ยเลี้ยงวันล่ะ สามสิบบาท ...จบข่าว

 

พระเนื้อยาวาสนา หลวงพ่ออั้บ วัดท้องไทร

มาต่อน่ะครับ หลวงพ่อท่านว่า ยังหา น้ำมันปลาวาฬไม่ได้ คือตอนนั้นยังไม่มีใครมาถวาย ผมเลยกราบเรียนท่านว่าเดี๋ยวผมลองหาให้น่ะครับ ( อยากได้ยาวาสนาด้วยน่ะแหละ แหะๆ ) ตอนนันยังไม่มีความรู้เลยว่า น้ำมันปลาวาฬคืออะไร ยาวาสนาทำอย่างไร มีอะไรบ้าง รู้แต่ว่าของดี อยากได้มั่ง เผื่อท่านแบ่งให้มั่ง ถ้าเราหาโน่น หานี่มาถวายได้ ตามกำลัง



รูปจากเน็ท ชาวประมงไทยไปเจอลอยมาน่ะครับ รวยทันใจเลยครับ

เลยลองสืบหาหลายที่ แหล่งที่มีไอเดียต้น คือ อาจารย์กู๋ และ วัดสามปลื้ม เอามาว่าหลายที่ คุยกับคนหลายคน คนมีความรู้ว่า ที่หลวงพ่อต้องการ คือ ขี้ หรือ อ๊วกปลาวาฬ ส่วนใหญ่มาจากปลาวาฬพันธ์หนึ่ง ชื่อ ปลาวาฬ สเปิร์ม อันนี้อาจจะทำให้คนเข้าใจผิด ว่าเป็น น้ำเชื้อ สเปิร์มหรือ อสุจิของ ปลาวาฬ ไม่ใช่น่ะครับมาจาก ขี้ ของ ปลาวาฬ สเปริ์ม และเคยเจอ ขี้ปลาวาฬในประเทศไทย น่าจะแถบมหาสมุทร อันดามัน น่าจะมีปลาวาฬชนิดอื่นที่ขี้เหมือนกัน แต่ถ้าตัวเล็กก้อนคงไม่ใหญ่( มั้ง )

เหตุที่เป็นเช่นนั้น เพราะปลาวาฬ กินปลาอื่น กินเป็นๆครับไม่ได้เคี้ยว ส่วนใหญ่คู่กัดคือปลาหมึก เป็นปลาหมึกยักษ์ในทะเลลึก ปลาหมึกหากินอยู่ลึกๆ ปลาวาฬจะดำลงไป ลึก ไปจัดการพวกปลาหมึกแบบนี้ น่าจะมีอยู่เยอะในระดับความลึกนึงที่ปลาวาฬสามารถลงไปได้น่ะครับ ซึ่งหลายร้อยเมตร เกินความสามารถของอวนมนุษย์น่ะครับ

เมื่อปลาวาฬกลืน ปลาหมึกจนย่อยเน่าจะติดค้างกากอยู่ตามสำใส้ของปลาวาฬ พอสะสมเยอะเข้า ระบบขับถ่ายก็ ดัน หรือ อึออกมา พวกนี้จะเบาและลอยน้ำ ขึ้ลอยขึ้นสู่พื้นผิวน้ำ เจอแดด ฝนนานๆเข้าจะมีสี ขาวหรือเทา จะมีกลิ่นหอมมากๆ ล่องลอยไปในทะเล เป็นก้อนๆ ใหญ่เล็กแล้วแต่ขนาด ใครเจอเข้าบางทีซัดมาติดฝั่ง รวยเล๊ะครับ เพราะกิโล ล่ะ หลายหมื่น น่าจะเป็นแสนๆบาทตอนนี้ เพราะผมซื้อมาถวายหลวงพ่อั้บ จำได้ว่า สองหมื่นบาทได้รวมมาแค่ประมาณ ฝ่ามือนึง เบาและ หอมมาก กลิ่นหอมแบบฉุนกึก คนโบราณฝรั่งใช้ทำน้ำหอม คนไทยใช้ทำยามาแต่โบราณน่ะครับ

กลิ่นฉุนๆนี้คือ อ๊วกปลาวาฬนี่เองครับ ไม่ใช่ไขน้ำมัน หรือ อสุจิของปลาวาฬน่ะครับ

 

สูตรยาวาสนาที่เปิดเขาเผย

หลวงพ่ออั้บท่านมีตำรา ของท่านน่ะครับ ปกเขียวๆ ถ้าผมจำไม่ผิด พวก ว่านยา ตามตำรา ก็ตรงๆกันจากที่เขาเปิดเผย เช่น

แหล่ง จากเว็บวัดกลางบางแก้วน่ะครับ

สำหรับหลวงปู่บุญนั้น ท่านได้รับสืบทอดมาจาก
พระปลัดทอง วัดกลางบางแก้ว ซึ่งเป็นพระอุปัชฌาย์ของท่าน
กรรมวิธีการสร้างนั้น ประกอบด้วยพิธีกรรมและเครื่องยาแยกเป็น 2 ส่วน

ส่วนที่เป็นเครื่องยานั้น ตำรับโบราณนั้นได้พรรณาอย่างกว้างๆไว้ว่า
จินดามณีโอสถอันพิลาส ประกอบด้วย

ดอกคลาด ดอกจันทร์ เกสรบุสบัน
เปรอะหอม กำยาน โกฐสอ โกฐเขมา ทองน้ำประสาน เปลือกกุมชลธาร
กรุงเขมาเท่ากัน ผสมแล้วตำบดพิมเสน ชะมด น้ำผึ้ง รวงรัน กฤษณา

น้ำมะนาว น้ำมะเขือขื่น คั้นผสมยาเข้าด้วยกัน

บดปั้นตากแดดกินเป็นยาวาสนา เลิศล้ำตำรา ในโลกแผ่นดิน

ตามทข้างบนผมลอกมาจากเว็บ กลางน่ะครับ ของวัด ตัวยานี้ เปิดเผย และหาซื้อได้ เขาบดเสร็จ ขายเป็นกิโลๆ บดแบบ เครื่องยาละเอียดเป็นแป้ง หาซื้อได้ พวกที่ทำยากัน ส่วนใหญ่ก็จะมาซื้อเอานี่แหละครับ แล้วไปผสม ทำยาวาสนา ถ้าจำไม่ผิด กิโลล่ะ สามพัน แต่ยาจริงๆไม่ได้มีแค่นี้น่ะครับ และ สารภาพเลย ผมเองก็ไม่ทราบชัดๆว่าที่แอบปิดกันอยู่ มีอะไรบ้าง แต่ ยืนยันจากคำพูดหลวงพ่ออั้บที่ได้ยิน มีแน่ๆ

มาแยกให้ชัดๆ

เกสรบุษบัน 1 เปราะหอม 1 ดอกจันทร์ 1 ดอกคราด 1 โกฏิสอ 1 โกฏิเขมา 1 เปลือกกุ่มชลธาร 1 กรุงเขมา 1 กำยาน 1 ทองน้ำประสาน 1 อย่างละเท่ากันบดตำผสมกับพิมเสน ชมดเชียง น้ำผึ้งรวงรัน กฤษณา น้ำมะนาว น้ำมะเขือขื่นคั้นเป็นตัวประสานผสมยาเข้าด้วยกันการบดตำยาผสมยานี้จะต้องทำกันในพระอุโบสถโดยตั้งเครื่องสักการบูชา

ชมดเชียง นี้เป็น เหลวๆ ก้อนๆ น้ำๆ มีกลิ่นหอมมาก

อันนี้ไม่เอ่ยใครน่ะครับ ยุค กำลังบูม มีแค่นี้เขาก็ไปปั้นทำยากัน แต่จริงๆมันมีสิ่งปกปิด และ หายาก ยิ่งน่ะครับ

เพราะมวลสารผสมยาจินดามณีส่วนใหญ่เป็น ของหายากและมีราแพง

เช่น งาช้างน้ำ งาช้างบก งากำจัด งากำจาย และเขากวางหลุด เป็นต้น แต่ที่หายากแบบสุดๆ มี ๓ ชนิด คือ

๑.อำพันปลาวาฬ ขี้ปลาวาฬ ซึ่งพอหามาได้ แต่หายาก แพงมาก และมีปลอมน่ะจ้ะ

๒.น้ำนมเสือคัด ซึ่งเป็นน้ำนมของแม่เสือที่ไม่ อยากให้ลูกดูดนม ( อันนี้หลวงพ่อท่านมีของท่านบดไว้ น่าจะเป็นน้ำนมที่เสือถูไว้กับหิน แล้วเก็บหิน หรือ ดินมาบดน่ะครับ )

๓.นอแรด หลวงพ่อท่านมีของท่าน

รวมว่าพวกมวลสารหายาก ท่านมีของท่านบกไว้แล้วน่าจะเหลือจากครั้งแรก ยกเว้นที่ท่านไม่มีคือ อำพันปลาวาฬ และ ชมดเชียง

หลวงพ่อท่านมี อย่างอื่นทุกอย่างน่ะครับ ที่ท่านยังหาไม่ได้คือ อ๊วกหรือ อำพัน ปลาวาฬนี่แหละครับ พอผมไปถามท่าน บอกไม่ใช่น้ำมันปลาวาฬน่ะหลวงพ่อ เป็นอ๊วกหรือ ขี้ปลาวาฬ ท่านบอกว่า เออนั่นแหละ แต่พอผมถามถึงส่วนผสมอย่างอื่นที่หายากๆ ท่านเงียบน่ะครับ หลวงพ่ออั้บ เป็นพระหวงวิชา หวงของ ยิ่งคนนั่งอยู่เยอะๆล่ะ อดรู้ อดทราบ ยันต์ก็ไม่เขียนชัดๆ วนๆเอาเป็นวงๆ หรือ ถ้าลงอักขระ ก็ ระงับซ่ะบางตัว หรือย้ายตำแหน่งอีก อ่านไม่รู้เรื่องก็มี ผมเคยกราบเรียนถามท่าน ท่านบอกลงตรงๆมันก็รู้กันหมดน่ะซิวะ ...อ้าว

แสดงว่าบางอย่างท่านกว่าจะเรียนมาได้ มันยาก จะบอกกันง่ายๆ ไม่มีได้แอ้มครับ สำหรับหลวงพ่ออั้บ ปรมาจารย์วัดท้องไทร เจ้าตำหรับ แม่พิม และ กันงู อันเกรียงไกรครับ

แน่ะ หวงซ่ะอีก พวกมวลสาร หายากท่านแอบมีของท่านไม่โชว์ไม่บอก ( น่าจะเก็บไว้หลายสิบปี ตามตำหรับคนเล่นของ ) เช่นพวก นอแรด งากำจัด งากำจาย งาช้างน้ำ ฯลฯ ท่านมีที่บดไว้เรียบร้อย ท่านบอกใส่ให้ครบตามเคล็ดเท่านั้นเพราะหายาก และ ยังมีที่ท่านไม่บอกน่ะครับ ผมก็ไม่ทราบครับ ( ท่านไม่บอก ต้องดูในตำรา แต่ ตำราเขียวต่อมาดันเกิดล่องหนไปซ่ะ อด ซีร็อคไว้จริงๆ มีวาสนาแค่นี้แหละครับ

มวลสารสำคัญที่เหลือนี่ ตอนท่านป่วยมากเลย เคยเปรยว่าอยากทำยาอีก ครั้ง ( ตามที่ผมทราบ ท่านทำมาครั้งหนึ่งก่อนมาทำ ครั้งที่สองปี ๒๕๕๓ แม้พระที่วัดกลางยังมาขอให้ท่านทำให้ ( หลังหลวงพ่อเจือ ล่ะ สังขาร ) ท่านเฉยๆไม่ยอมน่ะครับ ( ท่านมาเปรยๆว่า เราทำของเราเองได้ ไม่ต้องพึ่งใคร อันนี้ไม่ทราบความรู้สึก เป็นเด็กไม่อยากแส่ด้วยครับ เดี๋ยวท่านเขม่นเอา...แหะๆ ) แต่หลวงพ่ออั้บท่านเสกเบี้ยให้พระกลุ่มนั้น ผมยังบูชามาลูกหนึ่งครับ

ตกลง มวลสารที่หลวงพ่ออั้บท่านทำ ท่านทำครบตามตำราที่ท่านได้มา มีมวลสารที่ไปหาซื้อตามตลาดไม่ได้ แต่ท่านสะสมไว้ของท่าน

ผมหามาแต่เพียง ไขปลาวาฬ และ ชมดเชียง ( ชมดเชียงก็แพงมาก ขวดนิดเดียว ราคาตอนนั้นเกือบหมื่นบาทครับ )

 

ได้ความรู้มากเลยครับพี่

 

ผสมมวลสารในโบสถ์ วัดท้องไทร

ได้เวลาประมาณ บ่ายของวันที่ ๑๒ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๓ เราก็ไปเตรียมการรอในโบสถ์ จัดข้าวของพร้อม ทางหลวงพ่อก็ให้ศิษย์ คั้นน้ำมะเขือขื่น น้ำมะนาวไว้หลายขวด ตามรูป พอสักบ่ายสามหลวงพ่อมา ท่านก็เริ่มผสมมวลสาร ให้ลูกศิษย์ช่วยขยำ ช่วยกันตำ ท่านก็เพ่งบริกรรมไปน่ะครับ ไม่พูดกับใคร







ตามรูปท่านก็ผสมผงที่เตรียมไว้ กับมวลสารหายาก และมีที่ท่านเตรียมของท่านมาน่ะครับ ท่านก็แอบใส่ของท่าน ไม่พูด ไม่จา กับใครน่ะครับ หลวงพ่ออั้บนี่ท่านหวง วิชา หวงความรู้ (บางอัน ) แทงกั้กตลอดครับ ใครอยากได้ต้องเทียวมา เทียวไปเป็นปีๆเอาเองล่ะครับ



พระที่วัดท่านก็เมตตามาช่วยกันตำยาน่ะครับ

ผงหลักนี่ ที่ผมจำได้ ตอนเเรกจะเตรียมไว้ สิบกิโล สามหมื่นบาท ที่พอจำได้คือผมออกเงินเอง...แหะๆ

แต่ตอนหลังทำทั้งทีเลยสั่งเพิ่มมาอีก น่าจะอีกประมาณ หมื่นบาท เป็นสี่หมื่นบาท ถ้าจำไม่ผิด ได้ผงพอสมควร เพราะผมจำได้ทั้งหมด ทั้ง อำพันปลาวาฬ และ ชมดเชียง ทั้งหมดตกประมาณ หกหมื่น ถึงเจ็ดหมื่นกว่าบาทน่ะครับ ได้ผง มาทำพระหลายถาด หลวงพ่อท่านไม่ให้ ปั้นเป็นยาน่ะครับ ให้ปั้มเป็นพระทั้งหมด ( เข้าใจว่าท่านไม่ต้องการเลียนแบบ วัดกลางฯต้นตำหรับและ เป็นสายครูบาอาจารย์ของท่านด้วยครับ )

 

ยังมีต่อน่ะครับ ขอพรุ่งนี้ครับ ถ่ายรูปที่ต้องการไว้หมดแล้วครับ หลังๆไม่นอนดึกครับ ความดันมันขึ้น...แหะๆ

 

พระเนื้อยาวาสนา หลวงพ่ออั้บ วัดท้องไทร ( ต่อ )

พอหลวงพ่อ ผสมยาเสร็จ มีทั้งการขยำ ตำ ให้เข้ากันดี แรงงานมีทั้ง พระที่ท่านเมตตามาช่วยและ ฆราวาสสาย วัดท้องไทร และ วัดเงินน่ะครับ มาช่วยกัน





หลวงพ่อเปิดพิมพ์พระ จำไม่ได้ว่าพิมพ์อะไร น่าจะเป็นพระคงน่ะครับ พระก็ไม่ได้อยู่กับผม น่าจะเป็นลูกศิษย์ที่มาช่วยตำยาเก็บไว้ หรือ ลูกศิษย์สายวัดเงิน คว้าไปก่อน ผมเลยอดเหมือนกัน

หลวงพ่อไม่ให้ปั้นยาน่ะครับ แต่ให้พิมพ์พระทั้งหมด ผมเข้าใจว่าเดี๋ยวไปเหมือนวัดกลางฯ จะไปเลียนแบบกัน

แต่พระนี้ท่านบอกผมหลายทีว่า มึงมีปัญหาอะไร.....ให้หักพระกินได้เลย



พอผงผสมหมดแล้ว ใกล้เวลา สี่โมงเย็น หลวงพ่อท่านก็กลับน่ะครับ พ.ศ. นั้นท่านยังแข็งแรงเดินเหินคล่องแคล่วอยู่ครับ ต่อมาอีกปีถึงเริ่มป่วยมากขึ้น ยานี้ ท่านทำเองท่านก็ฉันน่ะครับ จำได้ว่าท่านฉันเลย น่าจะเป็นปฐมฤกษ์

 

ที่เหลือ ก็ช่วยกันพิมพ์พระจน ใกล้เย็นน่ะครับ กลับบ้านมืดเลย หลวงพี่พระครูมานิตย์ก็มาช่วยเป็นประธานด้วย



มีเครื่องมือ บริจาคจากคุณแว่นมา ในการ ตัดเนื้อยาวาสนาเป็นชิ้นๆน่ะครับทำด้วย สแตนเลสเป็นแท่งๆ ทำให้ได้ เนื้อพระที่มีปริมาณเท่าๆกัน ( ตามที่เห็นชัดในรุปกลางน่ะครับ )







ที่เหลือ ก็ช่วยกันพิมพ์พระไป เสร็จแล้วจะเอากลับบ้านไปบ้าง เจ้าภาพอนุญาตครับ แต่ส่วนใหญ่ทั้งหมด ถวายวัดไปน่ะครับ ถ้าใครไปวัดช่วงนั้น จะเห็นเป็นถาดๆไม้ มีพระเนื้อยาวางอยู่วางอยู่ และ กลิ่นหอมฟุ้ง

ใครเป็นใครดูกันเองน่ะครับ ถือว่ามาช่วยกันทำบุญ ช่วยหลวงพ่อ เพราะมีเอากลับติดมือกันมาบ้างไม่มากเพราะเป็นของดี ใครก็อยากได้ ทำแจกไม่ได้ทำขายใคร แต่ส่วนใหญ่ทั้งหมด น่าจะ ๗๐ - ๘๐ เปอร์เซนต์ ใส่ถาดอยู่ที่วัด ถวายหลวงพ่อทั้งหมด ทราบว่าท่านก็ฉันทานยานี้ด้วย ถึงท่านจะป่วยก่อนล่ะสังขาร แต่ก็ตามวัย ถือว่าท่านอายุยืนมากรูปหนึ่งน่ะครับ ประมาณ ๙๐ ถึง ๙๑ ปีน่ะครับ

ส่วนทางวัดจะเอาไปทำอะไร ก็ตามเจตนาของหลวงพ่อท่านน่ะครับ ผมไม่เคยไปตาม ไปดู ไม่สนใจด้วย ( คติเตมูยิน หรือ เจงกิสข่าน ฆ่าแล้วไม่เคยนับ ) เพียงแต่ทราบข่าวว่า มีแจกออกไปกับคนที่ถูกของ ถึงกับมีการกลับมาขอกันอีกหลายคณะ จะเล่าในตอนต่อไป

 

พระหลักๆที่กดพิมพ์กันมี ๕ พิมพ์น่ะครับ และอาจจะมีพวกพิมพ์พิเศษ ส่วนตัว มีวัวธนู ผมได้มาตัวหนึ่ง



พิมพ์พระคง หรือ ปรกโพธิ์สดุ้งกลับ หรือ โพธิ์กลับ น่ะครับ เรียกสั้นๆเลย

พิมพ์นี้น่าจะเป็นพิมพ์ที่หลวงพ่อเปิดพิมพ์น่ะครับ จำนวนไม่ได้นับกัน เพราะชุลมุน แต่หลักร้อยองค์ พระรวมๆทุกพิมพ์กันน่าจะหลักพันน่ะครับ





แม้เวลาจะเกือบ ๗ ปีแล้ว พระยังไม่แห้งดีเลยน่ะครับ และไม่ได้เอาพระไปอบน่ะครับ ใส่กล่องตามกาลเวลา นำไปร่วมกับพระปิดตา ( ปลดหนี้ ) ของคุณหมอ นพพรและศิษย์คณะวัดเงินที่เอาไปขอให้หลวงปู่เล็ก เมตตาเสกให้อีกทีเดียว คิดว่าพอแล้วครับ เพราะหลวงพ่ออั้บท่านเสกมาดีแล้ว ยาพวกนี้มีครูเป็นของกายสิทธิ์ ตามตำรา ว่าช่วยเรียกชีวิตจากความตายมาสั่งเสียได้ค่อยตายตามสังขาร

 

พระพิมพ์สมเด็จพิมพ์ใหญ่



มีพิมพ์ใหญ่ในถาด พิมพ์นี้น่าจะมีน้อยเพราะเปลืองเนื้อน่ะครับ มีขนาดใหญ่ หนาพอสมควร ถ้าเอามาหักกินเช้าเย็น กินได้เป็นอาทิตย์ล่ะครับ





ที่มันๆน่ะ น่าจะเป็นนำ้มันพืชที่เอาไว้ทากันติดพิมพ์น่ะครับ

 

สมเด็จพิมพ์ อกครุธเศียรบาตร ไกเซอร์





องค์นี้เป็นอีกพิมพ์น่ะครับ ขนาดเล็กกว่าพิมพ์ใหญ่ลงมาหน่อย แต่ก็ยังหนาอยู่ครับ

 

สมเด็จพิมพ์ฐานสามชั้น

ขนาดนี้กำลังดี ห้อยคอเหมาะมากครับ จะมีปริมาณมากหน่อย




ขนาดและพิม์เหมือนสมเด็จทั่วไปน่ะครับ คล้ายๆพิมพ์เส้นด้ายแต่เศียรดูเกือบจะโล้นๆอีกครับ พิมพ์พวกนี้ไม่ใช่ของผมน่ะครับ บางพิมพ์เป็นของวัด และ ศิษยคณะวัดเงินเตรียมมาครับ

 

พระสมเด็จพิมพ์คะแนน เนื้อยาวาสนา

พิมพ์เล็กลงมาอีก แต่ขนาดหนาน่ะครับ



พระเป็นแบบสมเด็จสามชั้น ขนาดกำลังดี น่าห้อยคออย่างยิ่งครับ

 

พิมพ์พระปิดตา เนื้อยาวาสนา

พิมพ์นี้เยอะสุด เพราะพิมพ์ด้วยแม่พิม์เหล็ก พิมพ์ได้ไวหน่อยครับ ผมยังช่วยพิมพ์ไปถาดใหญ่ๆถาดนึง แจกกว้างออกไปเยอะที่สุด น่าจะมีจำนวนถึงหลักพันครับ



พิมพ์นี้เป็นพิมพ์ของวัดเงินฯตลิ่งชันนะครับ ยืมพิมพ์มาใช้กันครับ





ขนาดกำลังดี สวยงาม น่าเลี่ยมห้อยคอมากครับ