อยากอ่านใจคนได้ต้องทำไงคับ

ใครทำได้ช่วยสอนผมหน่อยคับ

 

รู้ใจตัวเองก่อน จะรู้ใจคนอื่น แนะนำให้ฝึก กรรมฐานวิปัสนา สายยุบหนอพองหนอรู้ทันอารมณ์

 

อ่านไม่ได้ เดาได้อย่างเดียว เดี๋ยวก็ถูกสักอัน พรสวรรค์ไม่มี มีแต่พรแสวง

 

ต้องฝึกสมาธิ จนกว่าจะได้ฤทธิ์ ครับ

 

เอาแบบเบื้องต้นนะครับ
-คุณต้องฝึกทำสมาธิ ทำใจให้ว่างก่อน
-หาอาสาสมัครที่เขาเต็มใจจะเป็นคู่ซ้อมให้คุณ
-ให้เขาเขียนตัวเลข 1-0 ตัวใดก็ได้ โดยอย่าบอกให้คุณทราบ
จากนั้นก็พับกระดาษเก็บไว้ แล้วให้เขานึกถึงตัวเลขนั้นในใจ
โดยให้คุณจับที่มือ หรือตัวของเขา
แล้วพยายามนึกให้ออกว่า ตัวเลขที่เขานึกนั้นคือเลขอะไรแล้วทาย

วิธีก็ง่ายๆแค่นี้ ต่อไปเมื่อคุณทายถูกแล้ว ก็ค่อยๆเพิ่มความยากขึ้น
เช่น เปลี่ยนจากเลขตัวเดียวเป็นหลายตัว
หรือเปลีี่ยนเป็นภาพถ่ายสิ่งของอื่นๆ หรือแม้แต่การนึกถ้อยคำเป็นประโยคสั้น
แล้วให้คุณฝึกทายไปเรื่อย จนกว่าจะทายถูก และชำนาญ

พอเริ่มชำนาญดีแล้ว ต่อไปก็ฝึกโดยไม่ต้องถูกเนื้อต้องตัวกัน แต่ให้อยู่ในที่ใกล้ๆกันก่อน แล้วค่อยเพิ่มความยาก โดยอยู่ในสถานที่ไกลกัน

เมื่อฝึกอะไรต่างๆจนคิดว่าสามารถอ่านความคิดของคู่ซ้อมของคุณได้ดีแล้ว
ต่อไปจึงค่อยฝึกโดยการอ่านใจคนอื่นๆที่ไม่ใช่คู่ซ้อมของเรา

แต่ก็ควรระวังด้วย การฝึกโดยอ่านใจคนอื่นที่ไม่ใช่คู่ซ้อมที่เป็นอาสาสมัครของเรา
เมื่อเราทายไปแล้วว่าเขาคิดอะไร บางทีเขาอาจจะปฏิเสธว่าไม่จริง
ตรงนี้มันจะทำให้เราเสียกำลังใจ และการฝึกล้มเหลว ต้องระวังให้มาก

ข้อสำคัญที่สุด ของคนที่เริ่มฝึกคือ หาคู่ซ้อมที่เขาเต็มใจช่วยเราฝึกให้ได้ก่อน

(วิธีการฝึก จาก หนังสือ ลัทธิโยคี และมายาศาสตร์ เขียนโดย หลวงวิจิตรวาทการ)

 

คุณอยากทำจริงๆรึเปล่าล่ะ ? ไม่ยากหรอก หลวงพี่มองว่าเรื่องแบบนี้มันแค่ฤทธิ์ทางจิตอาจจะพอมีประโยชน์อยู่บ้างเหมือนกัน ที่ต้องใช้ในการอ่านคนประเภทสองหน้าลักษณะรู้หน้าไม่รู้ใจและคนที่มีลักษณะบางอย่างที่เข้าใกล้แล้วรู้ว่าแกนจิตส่วนลึกของคนซ่อนอะไรไว้อยู่ อย่างคนที่เป็นพระฝึกตนกันมาจริงๆเขามักจะไม่แสดงออกให้ใครเห็น เขาอ่านคนทีเดียวก็รู้โดยที่เพิ่งเคยเห็นหน้ากันครั้งเดียว ถ้าคุณคิดจะทำจริงๆต้องถามก่อนว่าจะเอาไปทำอะไร เหตุผลล่ะ? ถ้าคุณมีเหตุผลพอที่จะฝึกก็ต้องทำตาม แต่....ห้ามเด็ดขาดประเภทบ้าฤทธิ์บ้าเทพเจ้าหลวงพี่ไม่สนับสนุน ถ้าคุณตั้งใจและอดทนจริงๆจะรู้ว่ามันมีอยู่จริงในทางพระพุทธศาสนา ตามหาหลวงพี่ให้ได้ก่อน แล้วค่อยคุยกันครับ

 

ฝึกนั่งสมาธิ รู้ลมหายใจ วิปัสสนา-กรรมฐาน ให้รู้
ใจตนเองก่อนครับ อย่างว่าแหละ ค่อยรู้ใจคนอื่น
ควบคุมความคิดรวมๆได้ เรียกว่า เจโตปริยัติญาน
แต่ก่อนจะถึงขั้นนั้น ให้นั่งสมาธิ วันละ12 นาทีครับ
อย่างปานกลาง รู้ในเวลา 7 เดือน อย่างช้า 7ปีครับ
ควรใช้สมาธิในทางที่ถูกต้อง มีสัมมาทิธฐินะครับ
คือทำสิ่งที่ชอบที่ถูก สิ่งที่มากระทบก็ให้วางเฉย รู้ดี
รู้ชั่ว วางอุเบกขาเยอะๆครับ ถ้าไม่ไหวก็หาคนพูดระบาย
ขอให้เจริญในธรรมนะครับ

 

บางทีเราก็ได้ยินจริงๆนะครับ แต่ไม่จำเป็นต้องพูดทุกคำ อดทนได้ก็ทน
เก็บไว้ในใจก่อน บางทีเขาก็ได้ยินเรานะ อาจเป็นที่ระบบประสาทให้สื่อถึงกัน
เคมีตรงกัน อะไรอย่างนี้มั้งครับ

 

วิชาเจโตปริยญาณ มีทั้งเจโตปริยญาณจริง และเจโตปริยญาณเก๊

เจโตปริยญาณจริง ก็คือการอ่านความคิดของคนจริงๆ เขาคิดอย่างไร รู้สึกอย่างไร
นึกถึงภาพอะไร ผู้มีเจโตปริยญาณ ย่อมรู้ได้ตามนั้น ถ้าเขาไม่คิดก็ไม่รู้

ส่วนเจโตปริยญาณเก๊ หมายถึงเอาวิชาอื่นมาเสริม เพืื่อให้ผู้อื่นเข้าใจผิดว่ารู้ใจคนอื่นได้
เช่น อาศัยทิพจักษุ ดูเหตุการณืในอดีตของคนๆนั้นแล้วมาทำนายทายทัก ทำให้ผู้ถูกทัก
เข้าใจผิดคิดว่า ผู้ทักรู้ใจตน
อาศัยถามจากภูติผีที่รู้เห็นเหตุการณ์ในชีวิตของคนๆนั้น พอรู้แล้วก็นำมาทำนายทายทัก
ทำให้ผู้ถูกทักหลงเข้าใจผิด คิดว่าผู้ทักได้เจโตปริยญาณ
อาศัยจิตวิทยาบางอย่าง พูดในท่ามกลางประชุมชน พูดถึงความผิด หรือพฤติกรรมบางอย่าง ที่ทุกคนมักจะปฏิบัติเหมือนๆกัน โดยไม่ระบุเจาจงตัวลงไป
ทำให้หลายคนเข้าใจผิดคิดว่า ที่เขาพูดนั้นหมายถึงตัว ก็จะหลงเข้าใจผิด
คิดว่าผู้พูดอ่านใจตนเองแล้วนำไปพูด

ได้ยินเสียงแว่วในหัวบางคำบางปรโยคแล้วลองเสี่ยงทัก ถ้าบังเอิญตรง
ผู้ถูกทักก็อาจเข้าใจว่าผู้ทักมีเจโตปริยญาณ แต่ข้อนี้เป็นเจโตปริยญาณจริงๆ
เพียงแต่เป็นระดับเริ่มต้น เหมือนคนที่รู้แบบงูๆปลา ถ้าถูกเขาซักไซ้เข้าก็ตอบไม่ถูก
เพราะรู้ไม่หมด ไม่ใช่เจโตปริยญาณเต็มร้อย

 

เจโตปริยญานๆๆ

ขออนุญาตครับ

การฝึกเจโตปริยญานนั้นใช้เวลามากครับ ต้องฝึกในชีวิตประจำวันติดต่อกัน 20 ปี+ (ของผมใช้เวลา เกือบ 30ปี)

ขั้นแรกให้พิจารนา เหตุ ไปหา ผล และ พิจารนา ผล ไปหา เหตุ
โดยการพิจารนา คน และ ความคิดของคน รอบๆตัวเราว่า

เกิดเหตุอะไรอยู่ แล้ว คนที่เรากำลังพิจารนา เขากำลังคิดอะไรอยู่ แล้วเมื่อเขาคิดแล้ว เขาทำอะไรต่อไป

เมื่อเห็นเขาทำแล้ว ให้พิจารนาต่อว่า ก่อนทำ เขาคิดอะไร เขาจึงทำอย่างนั้น

ทำซ้ำอย่างนี้ ตลอดเวลา ในทุกๆเรื่อง ทุกคน ทุกที่ ทุกสถาน

ขั้นต่อไป ให้นั่งสมาธิ สะสมกำลังสติ สะสมกำลังสมาธิ ไปพร้อมๆกัน

เมื่อกำลังทุกอย่างพร้อม จะเกิดเจโตปริยญานขึ้น

อาการของการเกิดเจโตปริยญานคือ

เมื่อคนใกล้ตัวเราคิดอะไรอยู่ เราจะได้ยินเสียงที่เขากำลังคิดอยู่ เหมือนกับเขากำลังพูดออกมาให้เราได้ยิน

ถ้าเราไม่เพ่งพลังออกไป เราจะรับรู้ได้ประมาณระยะ ๓ วา

กำลังฌานเราเข้มแข็งแค่ใหน เราก็จะได้ยินเสียงของความคิดผู้คนรอบๆตัวเรา ตามกำลังฌานนั้น

และส่วนมากผู้ฝึกจนพอเพียง จะไม่ได้แค่เจโตปริยญานเพียงอย่างเดียว จะได้อย่างอื่นพ่วงมาด้วย

ว่าแต่ว่าเอาแน่หรือ? คนที่จะฝึกได้ต้องมีดวงเกิดมีดาวเป็นอุจจ์ สามตัวขึ้นไป
และเจโตปริยญานเกิดหลังจาก การรู้ตัวทุกอิริยาบถ อีกต่างหาก

ขอโมทนาบุญ

ลุงมหา

 

นายก็เป็นคน นายก็ลองอ่านใจตัวเองสิก็อ่านใจคนได้แล้ว
ถ้าจะอ่านใจคนอื่นอย่าเสียเวลาเลย ไม่มีประโยชน์
ถึงจุดๆหนึงแม้ว่านายไม่อยากรู้ ไม่อยากเห็น ไม่อยากอ่านใครได้ มันก็จะเข้ามาเอง
ซึ่งบอกได้เลยว่าไม่มีประโยชน์ ^ ^

 

ก่อนฝึกวิธีอ่านใจคน ขอเตือนให้เตรียมหาวิธีดูแลสุขภาพจิตตัวเองไว้ด้วย
จะทำยังไง ไม่ให้เครียด ไม่ให้อารมณ์เสีย ถ้าเกิดรู้ว่า คนใกล้ๆตัวที่คบหากันมานับสิบปี
และคิดว่ารู้จักนิสัยใจคอกันดีแล้วนั้นไม่ใช่อย่างคิด
หรือคนอื่นๆที่ดูภายนอกแล้วสุภาพมาก เป็นคนดีมาก ที่แท้แล้วเป็นพวกปากปราศรัย ใจเชือดคอ ฯลฯ ความจริงยังมีอีกสารพัดเรื่องที่จะมารุมเร้าจิตใจไม่ให้อยู่เป็นสุข

พวกอารมณ์ความโกรธความเกลียดของคน ฯลฯ

(ไม่ทราบว่าเคยดูหนังเรื่องสแกนเนอร์ไหม ตัวเอกแทบจะเป็นบ้า เพราะวันๆได้ยินแต่เสียงในความคิดของคนรอบๆข้างไม่หยุดไม่หย่อน แถมยังต้องมารับรู้อีกว่า มีใครที่คิดร้ายตัวเองบ้าง)