ฝันไปถึง เมืองบังบด เมืองผี แดนลับแล แล้วแต่จะเรียก

ที่แม่หญิงเห็นคล้ายแบบนี้มั้ยครับ

 

หวังว่าพวกอนูนากิ คงไม่ตามมาที่โลกนี้นะ

 

ไม่เหมือนคะ

 

เราได้ตัดสัญญาน การเชื่อมจิต ของจารุ กับพวกนั้นแล้ว ทั่งนี้เพื่อป้องกันการตรวจจับสัญญาน จากฝ่ายโน้น

 

พวกชาวนามิที่เหลือ พาท่านทูตลอยไปที่แคปซูล เมื่อท่านทูตนอนลงไป
ก็ปรากฏน้ำสีฟ้าอมน้ำเงินมาเคลือบไว้ เหมือนเป็นเกราะหน้าแคปซูล

ท่านทูตค่อยๆหลับตาลง ตากลมใหญ่ อ่อนล้าหรี่ลง เมื่อแม่ทัพขาโหดมอง
ลงไปในดวงตากลมโต แม่ทัพเกิดความสงสาร ชาวนามิ ตัวบางใส และหัวโต

พวกชาวนามิ ยังไม่มีความสงบ แม้ท่านทูตจะอยู่ในแคปซูลแล้ว
แม่ทัพขาโหดเริ่มหงุดหงิด พวกเจ้าจงบอกข้ามาว่าเกิดอะไรขึ้น
ไม่งั้นข้าจะไม่ปราณี( พูดด้วยจิต ขู่ชาวนามิได้น่ากลัวมาก)

ทุกเสียงในยานชาวนามิ เงียบลง มีชาวนามิตนหนึ่งเดินออกมา
ในคอของเค้า มีผลึกแก้วคริสตัลดำ ห้อยอยู่

ท่านแม่ทัพขาโหด จ้องไปที่ผลึก
เราคือเจ้าชาย แห่งชาวนามิ เราขอโอกาสท่านสื่อผ่านผลึกคริสตัลนี้
เราเรียนรู้เรื่องราวของท่าน จากผลึกดำนี้
ผลึกนี้หลุดจากมิติเวลา มาสู่เรา เมื่อท่านระเบิดดาวตนเอง
เราพยายามทำเลียนแบบพลังงานของท่าน แต่ไม่สำเร็จ

แล้วการเชื่อมจิต ก็บังเกิดขึ้นอีกครั้ง

 

การเชื่อมจิต ไม่เหมือนการสื่อสารประเภทอื่น มันไม่ได้มาแค่ภาพและเสียง
แต่มาทั้งอารมณ์ความรู้สึก และพลังงานบางส่วน

ร่างกายของชาวนามิ อันบอบบางไม่สามรถทนทานได้
ท่านทูตนั้นถือว่าเป็นผู้มีพลังจิตสูง แต่ไม่สามรถรับพลังจิตของชาวสุริยะ

แต่เมื่อมีผลึกคริสตัลดำ แม้เพียงน้อยนิด อำนาจแห่งจิต ก็ถูกขยาย
จนสามารถเชื่อมต่อ ภาวะอารมณ์อันรุนแรงได้

คงเหมือนกระแสไฟฟ้า 220 V กับ 110V ต้องผ่านขบวนการ
แปลงพลังงานให้สูงขึ้นเสียก่อน จึงจะไม่เกิดอันตรายกับผู้ส่งสารทั้งคู่

 

แล้วภาพดาวนามิ ก็ปรากฏขึ้นอีกครั้ง
ดาวนามิ ในอนาคต มีเทคโนโลยีสูง
ภาพดาวนามิ ยานขับเคลื่อนด้วยพลังงานสีฟ้า
เมืองลอยฟ้า แห่งดาวนามิ พวกเค้ามีเทคโนโลยีล้ำหน้า
ชาวดาวนามิ มีระเบียบวินัย การเดินทางไปอวกาศเป็นเรื่องปกติ
พวกเค้าส่งยานไปเก็บตัวอย่างเผ่าพันธ์ต่างๆ ในอวกาศ
เพื่อปรับปรุงพันธุกรรมของตนเอง

 

แล้ววันหนึ่งดาวดวงนั้น ก็เกิดความวิบัติขึ้น
ลูกไฟสีแดง ตกลงมา ราวกับห่าฝน การยิงของยานแม่
ของพวกอสูร เราเรียกชื่อมัน ว่า กูล

หลังจากแสงสีแดง ที่ทำลายเมืองทั้งเมืองให้ลุกเป็นไฟ
ลูกไฟสีขาวก็ตกลงมา ราวกลับดาวหาง มากมาย

มันคือยานรบของพวก กูล การรบยุทธการ ดาวหางมรณะ

พวกมันฆ่าชาวดาวนามิไปมากมาย ชนเผ่าใสสะอาด ที่ไม่มีอาวุธใดๆ
กับร่างกายอันอ่อนแอ ภาพอันสยดสยอง ของการฆาตรกรรม
พวกมันฉีกร่างชาวนามิ ตัดคอด้วยดาบอวกาศ และอาวุธ
มันมีปืนอวกาศ แต่พวกมันชอบฆ่าด้วยวิธีโบราณ พวกป่าเถื่อน ทารุณ

ชาวนามิที่เหลือ ถูกอพยพ ขึ้นยาน ด้วยวิธี วาร์ป เคลื่อนย้ายมวลสาร
พวกเค้าเตรียมการอพยพนี้ไว้ในกรณีฉุกเฉิน เช่น เกิดดาวเคราะห์ระเบิด
เหมือนในประวัติศาสตร์ เช่น ชาวสุริยะเทพ เป็นต้น

แต่การบุกที่รวดเร็ว ทำให้การอพยพ สำเร็จ เพียง หนึ่งในร้อยของประชากรทั้งหมด
ยานแม่ ที่บรรจุแค๊ปซูล เพื่อรักษาสมดุลของร่างกาย แทบจะว่างเปล่า

ชาวนามิ ทุกคนเป็นหมอ และนักวิทยาศาสตร์

แต่การหนีแทบไม่ประสบผลสำเร็จ ยานแม่ของชาวกูล
ทำลายดาวนามิจนหมดสิ้น พวกมันระเบิดแทบทุกจุด
ทำลายเทคโนโลยี วัฒนธรรม เหลือแต่ดินแดนว่างเปล่า

เมื่อหนีไม่พ้น เหลือวิธีสุดท้าย คือ หนีข้ามจักรวาลคู่ขนาน ทะลุประตูมิติ

 

ถึงแม้ชาวนามิ จะเก่งกาจ อัจฉริยะ
แต่การข้ามจักรวาลคู่ขนาน นั้น ไม่เคยมีการทดลอง มาก่อน
เป็นเพียงทฤษฏี ซึ่งมีช่องโหว่มากมาย
อาจเกิดการระเบิดระหว่างขั้นตอน ทำให้ยานเป็นจุล
หรือสนามแม่เหล็ก อาจทำให้ระบบควบคุมยาน ดับสนิท
หรือ คลื่นความร้อน ระหว่างมิติ

 

แต่พวกเค้าก็ทำสำเร็จ พวกเค้าเปิดช่องมิติด้วยคลื่นเสียง
เทคโนโลยีเฉพาะของชาวนามิ แต่กราะควบคุมยานนั้น ถูกทำลาย

และนั่น ทำให้ชาวสุริยะ จับสัญญานยานชาวนามิได้

ในตอนนั้น เองที่แม่ทัพขาโหด รู้สึกโกรธแค้นพวก กูล และ
สัญญากับตัวเองว่า จะพิทักษ์ ชาวนามิ

แม่ทัพทั้งสอง รู้สึกถึงการสูญเสีย และความเศร้า ความพ่ายแพ้ของชาวนามิ
ถึงแม้ชาวสุริยะจะทำลายดาวตนเอง แต่พวกเค้าไม่ได้สูญเสียแทบสิ้นเผ่าพันธ์

 

แม่ทัพทั้งสอง จึงให้แม่ทัพขาโหด เฝ้าในยานชาวนามิ
ยานแม่ที่มีเกราะป้องกัน และไม่สามารถตรวจจับได้

แต่เพื่อความไม่ประมาท แม่ทัพสาม ผู้มีพลังจิตสูงส่ง
ได้มาตรวจช่องประตู และพบร่องรอยการทำลาย ที่ยังหลงเหลือ
จากการที่ยานชาวนามิทะลุมา ทำให้ต้องใช้เทคโนโลยีที่มีอยู่ทั้งหมด
ซ่อมประตูมิติให้กลับสภาพเดิม

และเพื่อความปลอดภัย แม่ทัพขาโหดและกองทัพ ได้นำยานรบ
ออกไปจอดไว้ ใต้เงาแห่งดวงอาทิตย์ของจักรวาลนี้
เพื่อเฝ้าประตูมิติ จะไม่มีใครหรืออะไร ทะลุไปและมาได้

 

จบซะงั้น

 

ขอขอบคุณ แม่หญิง จารุจุน ที่เสียสละเวลาอันมีค่า มาเล่าเรื่องของพวกเรา ให้เราฟัง คงเป็นประโยชน์ ไม่มากก็น้อย สำหรับผู้ที่คิดว่า ตาย แล้วไปไหน ปฏิบัติแล้วได้อะไร บางทีท่านอาจจะได้เกิดเป็น มนุษย์ต่างดาว บ้างก็ได้ จักรวาลอันกว้างใหญ่ ยังมีเรื่องราว ที่ถูกเก็บงำไว้ ให้พวกท่านทั้งหลาย ได้ค้นหาคำตอบ เอ้าชาวอโยธยา ถึงคิวของท่านแล้ว

 

วันนี้ไปเที่ยวทำบุญมาหลายที่

วัดระหาร เกาะแก้วธุดงคสถาน
พระธาตุนาดูน
กู่สันรัตน์
ภาพเขียนสีบ้านดงบัง

เห็นยักษ์มั้ย เห็นอะไรบ้างมั้ยจ๊ะ
ภาพประตูซ้อนๆๆๆ กัน เห็นทวารบาลมั้ย

 

ที่กู่สันตรัตน์ ยังคงความเป็นโบราณสถาน มีเจ้าที่เจ้าทางเพียบ
ลองไปดูนะจ๊ะ ถ้ำผ่านมาทางพระธาตุนาดูน ขนลุกซู่ตั้งแต่เข้าไป
โดยเฉพาะห้องกลางในองค์ประธาน รู้สึกเลยว่า แบบว่าเดินสวนกัน
เบียดๆกันอยู่เลยนะ ลองไปสัมผัส นะจ๊ะ

 

ส่องแล้วส่องอีกตามที่แม่หญิงจารุบอก ก็ไม่เห็นอะไร อิอิ... ยอมรับว่าเซ็นส์ทางด้านนี้ไม่มีซะเลย แอบอิจฉาแม่หญิงจารุและคนอื่นเล็กน้อยในเรื่องนี้ ว่าแต่วันนี้ออกญาสิงห์จะมามั้ยค่ะ ตั้งตารอมาหลายวันแล้วนะจ้ะ...

 

เรื่องบังเอิญ ที่ไม่บังเอิญ
วันนี้ไปที่วัดระหาร เกาะแก้วธุดงคสถาน

เป็นวันที่วัดจัดงานใหญ่มีโรงทาน ทำบุญ
ครบรอบวันมรณภาพของหลวงปู่จันทร์แรม
จารุก็เดินไปกราบไหว้พระ อิ่มเอมบุญ เห็นผู้คนรับหนังสือสวดมนต์ เดินไปมา
หนังสือที่ได้ร่วมบริจาค ขณะเดินก็พบ พระสูงอายุท่านหนึ่งนั่งอยู่
รัศมีกายทิพย์ท่านเปล่งปลั่งมาก

แต่มีโยมผญ นั่งสนทนาธรรมอยู่
ก็เลยขึ้นไปกราบพระบนเจดีย์ก่อน จนกลับมาอีกรอบ
คิดว่าวันนี้ ยังไงต้องกราบพระองค์นี้ให้ได้

ไปถึง ท่านอายุเท่าในหลวงท่านบอก
ท่านก็เทศน์เลย สรุปใจความพระเทศน์
1.การปฏิบัติธรรมนั้นเป็นของยาก เส้นทางนี้เดินแล้วต้องไม่ท้อถอย
มันเต็มไปด้วยอุปสรรค ศตรูหมู่มาร อาตมาอายุ 88 บวชมา 68 ปีแล้วไม่เคยท้อถอย
2.คนเราสมัยนี้ ชอบแต่ความสนุกสนาน พระเทศน์ก้ไม่ชอบฟัง ชอบฟังเทศน์แหล่
เทศน์ทำนองเสนาะ แต่ก็ดีกว่าไม่ได้เทศน์นะโยม เวลาเทศน์ไป เค้าก็ได้บุญ
เค้าเข้าใจ ไม่เข้าใจ มันขึ้นอยู่กับของเก่าเค้า แต่ได้ฟังเทศน์ไป เหมือนมีเชื้อไฟ
ได้เชื้อไป วันไหนกำลังดี ก็เผากิเลสได้
3.ทุกคนล้วนเป็นเพื่อน เป็นพ่อ เป็นแม่ เป็นพี่ เป็นน้อง เป็นญาติกันหมด

เพิ่งมารู้ว่าท่านเป็นพระเกจิย์ หลวงปู่เหลือง วัดกระดึงทอง
ท่านได้ให้รูปท่านมาบูชา

ภาพประกอบจากเน็ต วันนี้ท่านไม่ใส่แว่น

ท่านรดน้ำมนต์ และให้พรด้วย เย็นกระหม่อมเลย
ื

 

น่าจะมาพรุ่งนี้จ้า วันนี้ทำบุญ อิ่มใจ แต่เพลียจ้า

 

มีให้ดู อีกรูป มุมบนซ้าย ไม่ได้แต่งรูป นอกจากปิดหน้าอิอิ

 

ดีใจจัง เริ่มมองเห็นแล้วละ หายง่วงเลย อิอิ