เพื่อการกุศล นิ่มป่าแดง...ตามอ่านประสบการณ์จริง

หลวงปู่เทศน์ วัดหินหมากเป้งท่านเทศนาเอาไว้ ไปอ่านเจอแล้วจำได้สรุปว่า

"ท่านว่าจิตนิ่งเป็นอย่างไร สำหรับคนทีไม่เคยฝึกสมาธิมาก่อนมักสงสัย
ให้ลองสูดลมหายใจเข้าถึงกลางอกแล้วกลั้นลมหายใจไว้สักครู่
เอาจิตตามดูลมพอกลั้นลมหายใจปุ๊บ มันนิ่ง คือ เฉยไม่คิดไม่ซัดส่าย
แต่อย่าให้ติดตรงกลั้นลมหายใจแล้วนิ่ง มันเป็นวิธีของฤาษีชีไพร
เป็นของไสยเป็นของมนตร์คาถา"

ท่านบอกไว้ชัดเป๊ะ เพราะตามหลักไสย มีวิธีการท่องคาถาที่เรียกว่า "คาบอัดใจ"หรือ "คาบอึดใจ" และ "คาบลม"

 

มัวแต่คุยเรื่องอื่นจนลืมแจ้งให้ทราบ

โอนเงินร่วมทำบุญสร้างพระให้แล้วครับ วันนี้ จำนวน 500.09 บ/สต.

 

ผมจิตไม่นิ่งนักแต่มาขอตอบพอเป็นแนวทางครับ
อาบน้ำให้เย็นๆ กราบพระ
สวดมนต์บทไหนก็ได้เพื่อเป็นการเรียกสมาธิให้จดจ่อกับพระธรรม
แล้วก็นึกอโหสิกรรมให้คนที่ทำกับเราหรือเราไปทำเขาไว้ด้วยครับ
สวดเสร็จก็นั่งสบายๆหายใจเข้าพุท ออกโธ หรือที่เราชอบ
เอาใจตามดูกับลมหายใจทั้งเข้าไปแล้วและออกมาที่รูจมูก
ทั้งลมหายใจสั้นหรือลมหายใจยาว
ใจจะคิดอะไรก็ปล่อยให้คิดไปเรื่อยเปื่อย
พอเราคิดได้ว่ากำลังนั่งสมาธิอยู่นี่ก็เอาใจมาจับลมหายใจใหม่
เดี๋ยวพอจิตใจเรานิ่งๆไม่คิดอะไรลมหายใจเราก็จะละเอียดมากขึ้น
จนจะรู้สึกว่าไม่คิดอะไรเลยและรู้สึกว่าลืมหายใจ
ทำบ่อยๆก็จะรู้สึกว่าตาเป็นเหมือนไฟฉาย
เห็นจุดเล็กๆในสายตาทั้งๆที่่หลับตาเอาจิตตามดูจุดนั้นให้ใหญ่หรือเล็กได้
(ถ้าทำบ่อยๆ)หรือถ้าใจฟุ้งซ่านมากไม่นิ่งเลย
ให้เอาจิตสมมุติว่าคุณลอยขึ้นไปบนฟ้าเรื่อยๆแล้วมองลงมาที่โลกให้มุมมอง
กว้างขึ้นไปเรื่อยๆจะเห็นคนไปไหนกันนักหนาขับรถกันทั้งวันทั้งคืน
ทำงานกันหามรุ่งหามค่ำ รบรากัน ต้องหากินเลี้ยงลูกเมียรวมตัวเองด้วย
แล้วใจคุณจะเบื่อในการเกิดมาไปเอง(เพื่อนบอกว่าผมบ้า55)
อย่าเชื่อผมมาก แต่ละคนการกระตุ้นใจไม่เหมือนกันครับ
อ้อสุดท้าย
ทำบ่อยๆเทวดามาให้รางวัลครับ สามตัวหรือสองตัวแล้วแต่บุญแต่โชคครับ
(เป็นผลพลอยได้เฉยๆ ถ้าหวังจะไม่ได้ ถ้าจะได้ก็จะต้องไม่หวัง)
ย้ำอีกครับอย่าเชื่อผมให้ลองทำดูหลายๆแนวทางตรงจริตแนวทางไหนทำตามแบบนั้นครับ

 

เรื่องเล่า : เล่าเรื่องในทะเลเพื่อแบ่งปันให้คนไม่เคยรู้ได้รู้จัก จนนึกแล้วอาจจะเห็นได้ฯ

ตอน : มันไม่เหมือนกัน แต่ก็เหมือนกัน อีกทีนะครับฯ





เที่ยวเรือนี้จุดหมายปลายทางคือการนำสินค้าปูนซีเมนต์ที่บรรทุกมาจาก ไต้หวัน ส่งขึ้นที่ จิตตะกอง และมีคำสั่งจากบริษัทฯ มาแล้วว่า ส่งสินค้าขึ้นจิตตะ

กองเสร็จแล้ว ให้เดินทางไปรับสินค้าที่เมือง ชานน่า ซึ่งอยู่ทางตะวันตกของประเทศ บังคลาเทศ โดยต้องเดินทางเข้าแม่น้ำชานน่าระยะเวลาเดินทางจาก

ทะเลเข้าไปประมาณ 6 ชั่วโมง อยู่ใกล้กับ เมือง Khulna ความจริงเมืองจิตตะกองนี้ผมเคยมาแล้ว เป็นเมืองที่มีพระพุทธศาสนา เคยเห็นพระเดินบิณฑ

บาตร แต่สอบถามคนถีบรถสามล้อประจำตัวของผมแล้ว เขาบอกว่ามีไม่มากนัก สำหรับคนที่นับถือศาสนาพุทธ ถามว่าทำไม? เขาตอบว่า...คนที่นับถือ

พระพุทธศาสนา จะเป็นคนที่มีฐานะค่อนข้างดี...เพราะต้องมีการให้ทานทำบุญ...ที่เมืองนี้มีบริษัท ชิโนไทย มารับงานเดินท่อส่งน้ำมันจากจิตตะกอง ไป

ดั๊กก้า Dhaka ประเทศนี้มีฐานะพอๆ กับประเทศกัมพูชา มีคนจนมาก ขอทานมาก ไปไหนๆ จะได้ยินเสียงทักและแบมือพูดคำว่า"บ๊อกซี๊ด ๆ ๆ "น่าจะเป็น

คำขอ ผมได้แต่ทำท่าเลียนแบบแขกได้ แต่เรื่องพูด ผมพูดไม่ได้เลย ทุกๆ เมืองในอ่าวเบงกอล รวมทั้งพม่า กระแสน้ำในแม่น้ำทั้งหลาย แรงมากๆ คงจะ

เป็นเพราะอยู่ใกล้ต้นน้ำจาก ธิเบต ที่ปากีสถานแถบตะวันตกของอินเดีย ยิ่งมีกระแสน้ำแรงมากๆ โซ่สมอเรือว่าใหญ่แล้วยังขาดได้ ที่เมืองนี้ผมมีเพื่อนเป็น

ฝรั่ง อิตาลี ชื่อ มาริโอ มาคุมงานให้กับบริษัทฯชิโนไทย ทุกๆ เย็นเขาจะมาเองหรือบางทีก็ใช้คนอื่นเอา WAT 69 มาให้ผมวันละขวด ถามคนไทยที่ทำ

งานกับเขาว่า...เขาให้ผมทำไม? คำตอบคือเขาชอบผมที่รักพวกพ้อง เพราะมีอยู่วันหนึ่งคนถีบสามล้อเขาบอกผมว่า คนที่ขับรถขนท่อเหล็กเป็นคนไทย

พอตอนเย็นวันนั้นผมก็ให้สามล้อพาผมไปที่พักคนไทย และผมก็ไปเยี่ยมเยียนบ่อยๆ เขาเลยประทับใจในตัวผม .....ทำงานส่งสินค้าจนเสร็จก็ใช้เวลา

ประมาณ 15 วัน ก็ถึงวันเคราะห์ร้ายของผม เมื่อถึงกำหนดออกเรือ ผมจัดการเคลียร์เรื่องเอกสารเรียบร้อย ผมมีอาการปวดท้องรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ ตั้งแต่

ประมาณ 0700 น. จนใกล้ 0800 น. นำร่องมาเพื่อเอาเรือออกจากท่า ผมปวดมาจนเหงื่อออกที่หน้าแข้ง นำร่องขึ้นมาคุยกับกัปตันเสร็จ กัปตันก็เข้า

มาบอกผมว่า "เธอต้องขึ้น...อยู่อย่างนี้ไม่ได้...พี่กลัวเธอจะช็อก" กัปตันเรียก Agent มาฝากฝังผมว่า ให้ดูแลให้การรักษาให้ส่งโรงพยาบาลด่วน

Agent ก็รับฝากฝังเป็นอย่างดี ผมขึ้นจากเรือด้วยชุดสีกากีขาสั้น รองเท้าผ้าใบ กับบ่าที่ใส่ พร้อมยาสีฟันแปลงสีฟัน Passport และ Seaman book

ไม่มีเงินเลย กัปตันสั่ง Agent ให้จ่ายเงิน USD. ให้ผมด้วย...ปรากฎว่าเมื่อเรือออกเดินทางไปแล้ว Agent ทิ้งผมไว้ที่ท่าเรือ ผมปวดท้องเป็นอย่างมาก

ปล่อยให้ปัสสาวะประปริบกระปรอยเปียกกางเกงไปหมด แบบหมดอาย เวลาใกล้เที่ยง Agent จึงมารับผม พาไปตามคลีนิกต่างๆ แต่ไม่มีที่ไหนยอมรับ

สุดท้ายต้องส่งโรงพยาบาล ผมถามเขาว่าทำไมไม่รีบส่งโรงพยาบาล เขาตอบผมว่า เขากลัวบริษัทฯเรือของผมไม่รับผิดชอบค่าใช้จ่าย เพราะเที่ยวเรือนี้

Agent เป็นของเจ้าของสินค้า เขารับเงินจากเจ้าของสินค้า เขาไม่ใช่ Agent ของเจ้าของเรือ ผมรู้ชะตากรรมผมแล้วว่าผมแย่แน่ พอรถ Agent นำผม

เข้าประตูทางเข้าโรงพยาบาล ผมเห็นคนเดินแบกศพออกมาจากโรงพยาบาล ผมคิดแบบปลงว่า...ศพต่อไปอาจจะเป็นเรา...ผมเองก็ได้พยายามนึกคำพูด

ที่จะพูดกับหมอมาตลอดทาง พอลงจากรถ Agent ก็ถูกส่งเข้าห้องฉุกเฉิน ผมพยายามจะบอกหมอให้เข้าใจว่า ผมไม่น่าเป็นใส้ติ่ง แต่ไม่รู้ศัพท์ จึง

พยายามบอกเขาว่า ผมปวดท้องมาก แต่ไม่อาเจียร และหลังจากปวดมากขึ้นเรื่อยๆ ผมจะปัสสาวะไม่ค่อยออก ตอนนี้ที่ออกก็มีเลือดปนจางๆ หมอจึงรีบ

ฉีดยาให้ผม ให้น้ำเกลือ และ สวนปัสสาวะ...อาการก็บรรเทาลง Agent บอกให้ผมจ่ายค่ารักษา...ผมดึงกระเป๋ากางเองเอาออกมาให้ดูว่า...ไม่มีอะไร

เลย...สรุป Agent ไม่ให้นอนโรงพยาบาล เขาเป็นห่วงความรับผิดชอบค่าใช้จ่าย เขาพาผมออกไปพักบ้านพักเหมือนบ้านร้างนอกเมือง มีคนมาคอยดูแล

คือเอาข้าวมาให้กิน และมียา 2 ชนิด ที่โรงพยาบาลให้มาสำหรับกิน 7 วัน ทุกๆ วันพอได้เวลาอาหาร นาย ฮะรุน คนที่ดูแลผมก็จะเอาข้าวสุก 1 จาน ไข่

ต้ม 1 ฟอง วางไว้ในจานรองถ้วยกาแฟ พร้อมเกลือประมาณ 1 ช้อนโต๊ะ และน้ำมะพร้าว 1 เหยือก เป็นอย่างนี้ทุกมื้อ และบางครั้งเขาก็จะบอกผมว่า

ตอนนี้ยังไม่มีเที่ยวบินต้องรออีกหลายวัน ผมถามเขาว่ามีกาแฟให้กินบ้างไหม? เขาบอกหมอห้าม ทำไมไม่มีกับข้าวอย่างอื่นบ้าง เขาบอกว่าหมอ

ห้าม...พอครบ 7 วัน ยาหมด อาการอักเสบเริ่มมาเยี่ยมเยียน ผมอยู่บ้านร้างนั้นดูแล้วก็คงเหมือนคนบังคลาเทศจริงๆ เพราะผมต้องเอาผ้าปูเตียงแบบ

เตียงทหาร มานุ่งแทนกางเกงที่มีตัวเดียว ผมทำใจได้ตั้งแต่ 3 หรือ 4 วันแรกๆ แล้ว โดยการสวดมนต์ไหว้พระ...บอกนายฮะรุน ว่าช่วยบอก Agent ให้

ทีผมจะขอคุยด้วย และ ช่วยขอยาให้ที คำตอบที่ได้รับคือ...พรุ่งนี้มา...ผมต้องทนทุกข์อย่างนั้น 14 วัน คืนวันสุดท้ายสำหรับจิตตะกองกับผมคือ เวลา

ประมาณ 3 ทุ่ม Agent มาหาพร้อมตั๋วรถไฟ เป็นตั๋วนอนห้องแอร์ โดยบอกว่าไม่มีเที่ยวบินว่างเลย ให้ผมเดินทางไป Dhaka เพื่อบินกลับไทย อยู่บน

รถไฟ 1 คืน พอเชาประมาณ 0700 น.รถไฟถึงปลายทาง พอลงจากรถก็มีคนมารับ เรียกว่าเดินมาหาผมแบบไม่กลัวผิดตัว เขาบอกว่าทางจิต

ตะกองบอกรายละเอียดการแต่งตัวของผมมาให้แล้ว...พอถึงสำนักงาน...ผมขอไปโรงพยาบาล ได้รับคำตอบว่า...วันนี้วันอาทิตย์..โรงพยาบาลปิด....

ผมไม่ต่อความยาวสาวความยืด เพราะรู้อยู่แล้วว่ามีปัญหาเรื่องต่าใช้จ่าย ผมขอโทรศัพท์กลับบริษัทฯที่กรุงเทพฯ ได้รับคำตอบว่าไม่ได้ เพราะนายไม่

อยู่ เขาเป็นผู้น้อยอนุญาตให้ใครใช้โทร.ทางไกลไม่ได้ ผมถามเวลาที่จะบินกลับเมืองไทย ตามที่ Agent ที่จิตตะกองบอกมา ได้รับคำตอบว่า ไม่มี

คุณต้องกลับไปเรือคุณก่อน เรือคุณยังอยู่ที่ ชานน่า อีกประมาณ 1 อาทิตย์ถึงจะออกเดินทาง เพราะต้องรอสินค้าอีกหลายวัน ภายหลังจึงได้รู้พร้อมๆ

กันว่า ผมก็นึกว่าเรือเดินทางไป อัฟริกาใต้แล้ว ทางเรือก็นึกว่า ผมเดินทางกลับบ้านแล้ว สมัยโน้นการสื่อสารมันไม่ได้เป็นอย่างปัจจุบันนี้......






ผมอยู่ที่ Dhaka จนถึง 0900 น.ของวันที่ไปถึง Agent บอกให้ผมเดินทางกลับเรือ ถ้าจะกลับกรุงเทพฯ ต้องมีเงินค่าโรงแรมเอง และต้องซื้อตั๋ว

เครื่องบินเอง เขาบอกว่านั่งรถไปเดี๋ยวถึงแล้วก็กลับมาจองเที่ยวบินได้ เขาพาผมไปสถานีขนส่งส่งขึ้นรถพร้อมยาแก้อักเสบ ผมขอเงินเขาเพื่อจะได้ซื้อ

น้ำสำหรับกินยา เขาให้ผม 5 ตะกร้า พอซื้อน้ำ 7 up ได้ 1 ขวด(เคยคุยกับคุณ ธวัชชัยฯ ที่วัดโพธิ์ทอง เกี่ยวกับเรื่องนี้เหมือนกัน) รถออกจาก Dhaka

เวลา 1000 น. ถึง Khulna เวลา 2000 น. ดูแขกมันพูดกับผมว่า ไปเรือก่อนเดี๋ยวค่อยกลับมา ประเดี๋ยวของแขก...Agent ที่ Khulna รู้จักกันดี

เพราะผมเคยไปเมืองนี้มาก่อนแล้ว เขาส่งผมเข้าโรงแรมและบอกว่าพรุ่งนี้จะมารับไปส่งเรือฯ ผมนอนที่โรงแรมนั้น 6 วันเต็มๆ ไม่เคยมีใครมาดูแลผม

เลย ผู้จัดการโรงแรมให้พนักงานไปตามผมลงมาเพื่อจะได้คุยกับคนญี่ปุ่น คนเกาหลี จะได้ไม่เครียดและ มีคนเลี้ยงกาแฟ /บุหรี่ ผมน่ะเลิกเครียดไป

แล้ว ทุกวันสวดมนต์เช้า-เย็น จะตั้งจิตอธิษฐานตลอดว่า...ชีวิตที่เหลืออยู่ของผม...ถ้าเจอะเจอใครไม่ว่าสัตว์หรือมนุษย์ตกทุกข์ได้ยาก...จะช่วยเท่าที่

ช่วยได้...และผมก็ทำมาโดยตลอด ตอนนั้นผมน่ะหลงทิศหลงทางแล้ว ไม่รู้หรอกว่าตัวเองอยู่ส่วนไหนของประเทศ เพราะไม่มีแผนที่อยู่กับตัว นอน

โรงแรมอยู่ 6 วัน Agent ก็มารับ บอกว่าจะไปส่งที่เรือ ต้องนั่งเรือเรวไปอีก 4 ชั่วโมงจึงถึงเรือ เรือกำลังเตรียมการออกเรือ พอผมโผล่ขึ้นบันไดเรือ

คนเรือทั้งแปลกใจและยินดี ที่แปลกใจเพราะคิดว่าผมกลับเมืองไทยไปแล้ว ที่ยินดีก็คิดว่าผมหายดีแล้ว................เพราะการสวดมนต์ทำให้ผมปลง

ได้และไม่เครียด ผมไม่เคยบอกแม่บ้านให้รู้เรื่องเลย ไม่ว่าจะเป็นทางจดหมายหรือทางโทรศัพท์ แม่บ้านผมรู้ก็ต่อเมื่อเรือที่ผมอยู่เดินทางกลับประเทศ

ไทยแล้ว......................






ในแผนที่แผ่นนี้ ไม่เกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่พอผมจับเอาเรื่องเล่าตอนนี้มา ก็อยากให้พวกเราที่อยู่ดีมีสุข ช่วยกันแผ่เมตตาให้พวก"โรฮิงยา"ด้วยกันครับ ใน

อ่าวตามแผนที่นี้หรือแถบตะวันตกของพม่า จะมีพวก"โรฮิงยา"จำนวนมาก พวกเขาอยู่กันแบบทำเป็นแพไม้ไผ่ขนาดใหญ่พอสมควร แล้วทำเป็น

กระต๊อบอยู่บนแพนั้น แล้วทิ้งสมออยู่กลางทะเลเรียงกันเป็นทิวแถวยาวหลายกิโลเมตร มีเรือเล็กที่ใช้หาปลา หาปลาได้ก็ต้องรีบทำเป็นปลาเค็ม เพราะ

พวกเขาไม่มีตู้เย็นหรือห้องเย็น สมัยที่ผมเอาน้ำมันไปส่งที่พม่า เวลามีเหลือค้างท่อก็จะให้เพื่อนร่วมงานเก็บแบ่งเอาไว้แจกพวก"โรฮิงยา" มีบางส่วนก็

ให้แจกคนพม่าไป คนพม่าก็จะหากุ้ง,ปูทะเล,ปลา มาแลกเปลี่ยน ผมไม่ชอบแต่ก็คิดว่าดีกว่าเอาไปทิ้ง บริษัทฯที่ผมทำงานเข้มงวดมากเรื่องแบบนี้ ให้

ได้,แจกได้ แต่ถ้าขายไม่ได้ เวลาเรือเดินทางกลับถ้าผ่านพวก"โรฮิงยา" ก็จะลอยลำรอให้เขามาเอาน้ำมันที่เก็บไว้ให้ไป ก็จะได้รับน้ำใจจากพวกเขา

เป็นปลาเค็ม คนเรือก็ได้เปลี่ยนบรรยากาศในการคบหาพูดคุย พอคลายๆ ความคิดถึงบ้าน...........ผมก็ไม่รู้ว่า...คนจะกินก็ยังไม่ค่อยมีจะกิน...มันจะ

ไปทำให้ความมั่นคงสั่นคลอนได้ตรงไหน? พวกนี้ไปไหนก็มีแต่คนไล่...คนเรา...ถ้าไม่เจอกับตัว...มันไม่รู้หรอก....แม่ยายผู้ล่วงลับของผมแกพูดให้ได้

ยินบ่อยๆ .....เอ้อ.....ภาษาอียิปต์โบราณก็ว่ากันว่ามีความขลังในตัวเอง เดี๋ยวนี้...ตายสนิท...พอจะศึกษาก็ได้แต่ความหมาย...ออกเสียงอย่างไรก็ไม่

รู้ บาลี,สันสกฤต,มคธ ก็ตายแล้ว มีประโยชน์ก็เป็นศัพท์ให้แพทย์ใช้ และที่ดีกว่าก็คือว่า เรายังออกเสียงได้ ก็เป็นเพราะว่า...เรายังสวดมนต์กันเป็น

ประจำ ก็ทำให้ไม่ตายสนิท....ไว้เจอกันที่ อัฟริกาใต้....ขอขอบคุณมากครับ..........สวัสดีครับ

 

สวัสดีครับครับพี่ๆ ผมขอขอบพระคุณพี่numtip มากนะครับที่กรุมามีเมตตามอบหนุมานให้กับผม พี่numtip ครับ หนุมาน หรือ เสือ เราสามารถนำไปแขวนที่หูกางเกงได้ไหมครับ พี่numtipครับผมขอรับหนังสือพระที่คุณพ่อประดู่09ทำแจกด้วยครับพี่ nummtip
ผมขอขอบพระคุณ คุณพ่อประดู่ 09 ด้วยนะครับที่เมตตาแจกหนังสือพระให้กับผมและคนอื่นๆ นะครับ

 

เสือกับลิงของพี่นิ่มชอบกินกุนเชียง แขวนกระเป๋าเสื้อดีกว่า
อย่างน้อยก็เกรงใจพระผู้ใหญ่ที่เสกให้

เสือกับลิงเค้าไม่ถูกกัน อย่าแขวนไว้ด้วยกัน
ถ้าแขวนไว้ด้วยกัน ต้องใช้คาถาสมานฉันท์ "ลิงก็จับตูดเสือ เสือก็จับตูดลิง ลิงก็จับแก้มเสือ เสือก็จับแก้มลิง จับกันไม่เบื่อ ลิงจับตูดเสือ เสือจับตูดลิง..."

ว่างเสาร์-อาทิตย์ จะส่งไปให้
คำถามง่ายๆ เปิดหาในกูเกิ้ล หาไม่เจอหรือหายาก หรือไม่ชัดเจน ค่อยมาถามกัน

อ้อ ลืมอีก
หนังสือสวดมนต์เล่มนี้ มีการปรับปรุงแก้ไขบทสวดให้ถูกต้องแล้ว ทางโรงพิมพ์เก่งมาก และอ้างอิงชื่อผู้ชำนาญตรวจทานด้วย สวดได้ไม่ต้องกลัวผิด

 

ผมขออนุเคราะห์จากคุณพี่ๆดูดวงต้องทำอย่างไรบ้างครับ

 

พี่numtip ครับ ถ้าผมใช้คาถาพี่แล้ว เสือกับลิงไม่สมานฉันท์ บาดเจ็บทั้งคู่ พี่ต้องบริจาคหนุมานรุ่น 1 กับ สมิงบูรพา แล้วก็แถมหมูทองแดงมาเป็นตัวกลางไม่ให้ทั้ง2 ทะเลาะกันอีก ให้กับผมนะครับ ^_^!!!

 

ผมขอเสียมารยาทตอบแทนพี่ๆนะครับ
คุณคิดไม่ถึง ส่งวันเดือนปีีเกิด เวลาเกิด สถานที่เกิด ไว้ในกระทู้เลยครับ เดี๋ยวพี่numtip ตรวจดวงให้ครับ

(พี่numtipครับ ถ้าผมเสียมารยาท ผมกราบขอโทษพี่ numtipด้วยนะครับ)

 

ร่วมกุศลกับพี่ธวัชชัยครับ
โอนแล้ว300.31บาทครับ
วันที่3/3/58ครับ
ขอบคุณครับ

 

ขอบพระคุณมากครับ ขอพี่ๆเป็นที่พึ่งด้วยครับ

นายโสฬส ธนันชัย ชื่อ เบ๊นซ์
เกิด วันพฤหัสบดี ที่ 26 เมษายน 2534
เวลาเกิดตีสอง สามสิบสาม นาที เช้าวันศุกร์ ปีมะแม
เกิดโรงพยาบาลพะเยาครับ

ขอบพระคุณพี่ๆมากครับ

 

สวัสดีครับ
มาลงชื่อขอรับหนังสือสวดมนต์ครับ
ขอบคุณ คุณnumthip และคุณพ่อประดู่09 ด้วยครับ
ขอบคุณครับ

 

ร่วมทำบุญ กับพี่ธวัชชัย
โอน 444.44 วันที่ 3/03/58
ขอบคุณครับ

 

สวัสดีครับ คุณทิพย์ ขอลงชื่อรับหนังสือสวดมนต์ 1 เล่มครับและขอขอบคุณ
คุณพ่อประดู่09 และคุณทิพย์ด้วยครับ

 

ร่วมสร้างพระกับพี่ธวัชชัย1000 บาท
ขอบูชาน้ำมันแม่ทัพ 2 ขวดครับ

วันที่ทำรายการ: 03/03/2015 23:00:37
เลขที่รายการ: 150303230079264
โอนเงินจากบัญชี: XXX-2-40593-X
ธนาคารผู้รับเงิน: ธนาคารกสิกรไทย
เพื่อเข้าบัญชี: 604-2-33303-2
ชื่อบัญชี: มั่นชัย เพ็งแจ่มศรี
จำนวนเงิน (บาท): 2,060.00
ค่าธรรมเนียม (บาท): 0.00

 

พอจะเนื้อหาภายในหนังสือสวดมนต์บ้างได้ไหมครับพี่ทิพย์ผมสนใจ แต่ก่อนผมใช้แบบที่แจกทั่วไปบางท่อนบางตอนก็แปลกไม่เหมือนที่อื่นบ้างอาจมีตกหล่นบ้างผมก็เลยไม่ใช่เล่มนั้น. ไปนานนี้ก็ไปปริ้นสิบสองตำนานมาสวดได้พักใหญ่แล้ว แต่บางบทในสิบสองตำนานก็สวดมาเป็นปกติอยู่แล้ว เดี๋ยวจะค่อยๆทยอยเพิ่ม volume ไปเรื่อยๆ. เผื่อมีบทพิเศษๆหรืออื่นๆ มีารบัญคร่าวๆ มีบทที่น่าสนใจจะขอสักเล่มนะครับพี่

ขอบพระคุณครับพี่

 

ระหว่างคนสวดหลายจบ กับคนสวยหลายบท
ผมนิยมคนสวดหลายบทมากกว่า คุณทำได้คุณจะเก่งมาก

พระที่เก่งมากๆ พอเลยเก่งไปแล้ว ท่านก็ว่านึกบทไหนได้ก็ใช้บทนั้นเสก ก็ขลังเหมือนกันหมด นั้นเพราะจิตเข้าถึงพุทธะไปแล้วนั้นเอง พระฯลืมไว้บนหิ้งได้ แต่บทสวดมนต์นึกขึ้นได้เมื่อไหร่ก็เป็นมงคลเมื่อนั้น อย่าทิ้งนะครับ

ถ้ามีโอกาสจะส่งหนังสือไปให้

 

พี่หนุ่มทิพย์ มาลงชื่อขอรับหนังสือสวดมนต์ด้วยครับ

 

วันนี้วันมาฆบูชา
หลายคนคิดว่าพระพุทธเจ้าตรัสหลักธรรมเพียงสามข้อในวันนี้ (ละความชั่ว ทำความดี ทำใจให้บริสุทธิ์) แต่ที่จริงแล้วมีมากกว่านั้น
ขอเชิญชวนสวดมนต์น้อมรำลึกหลักธรรมสำคัญในวันนี้กัน
--------------------
คำโอวาทปาติโมกข์คาถา

(หันทะมะยังโอวาทะปาติโมกขะคาถาโยภะณามะเส.)

สัพพะปาปัสสะ อะกะระณัง,
การไม่ทำบาปทั้งปวง;

กุสะลัสสูปะสัมปะทา,
การทำกุศลให้ถึงพร้อม;

สะจิตตะปะริโยทะปะนัง,
การชำระจิตของตนให้ขาวรอบ,

เอตัง พุทธานะสาสะนัง,
ธรรม ๓ อย่างนี้ เป็นคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้าทั้งหลาย,

ขันตี ปะระมัง ตะโป ติติกขา,
ขันตี คือความอดกลั้น เป็นธรรมเครื่องเผากิเลสอย่างยิ่ง;

นิพพานัง ปะระมัง วะทันติ พุทธา,
ผู้รู้ทั้งหลาย กล่าวพระนิพพานว่าเป็นธรรมอันยิ่ง;

นะ หิ ปัพพะชิโต ปะรูปะฆาตี,
ผู้กำจัดสัตว์อื่นอยู่ ไม่ชื่อว่าเป็นบรรพชิตเลย;

สะมะโณ โหติ ปะรัง วิเหฐะยันโต.
ผู้ทำสัตว์อื่นให้ลำบากอยู่ ไม่ชื่อว่าเป็นสมณะเลย.

อะนูปะวาโท อะนูปะฆาโต,
การไม่พูดร้าย, การไม่ทำร้าย;

ปาติโมกเข จะ สังวะโร,
การสำรวมในปาติโมกข์;

มัตตัญญุตา จะ ภัตตัสมิง,
ความเป็นผู้รู้ประมาณในการบริโภค;

ปันตัญจะ สะยะนาสะนัง,
การนอน การนั่ง ในที่อันสงัด;

อะธิจิตเต จะ อาโยโค,
ความหมั่นประกอบในการทำจิตให้ยิ่ง;

เอตัง พุทธานะสาสะนัง.
ธรรม ๖ อย่างนี้ เป็นคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้าทั้งหลาย.

ืที่มา : Page Peaceful Death

 

ข่าวดี

ผมรับหน้าที่นิมนต์พระเกจิ...ในงานพิธีพุทธาภิเษกที่วัดป่าแดง
วันนี้นิมนต์ได้1องค์แล้ว รอถวายฎีกา หากท่านฯรับฎีกาเป็นที่เรียบร้อย จะแจ้งให้ทราบ เป็นพระเถระจากใต้ พี่นิ่มยังฝากบอกให้พี่ธวัชชัยจับตาดู

ยังเหลือพระเถระที่ขึ้นชื่ออีกหลายรูปที่ผมยังไม่ได้นิมนต์ โปรดรอฟังข่าว
เมื่อจบงานนิมนต์แล้ว จะให้จองพระขุนแผนฯฝังพลอยเสก รายได้จะนำไปเป็นค่านิมนต์พระฯ ถือว่าช่วยงานกัน

พระขุนแผนพรายจินดามณีฯ ได้ผ่านกระแสจิตหลวงพ่อบัว วัดเกาะตะเคียนเรียบร้อยแล้ว รอผ่านพิธีฯใหญ่เท่านั้น

ราคาจองผมจะขอไม่ให้เท่าราคาวัด จะขอความแตกต่างให้เพื่อนสมาชิกไว้เยอะๆหน่อยครับ ถือว่าอุปถัมภ์กันมานานพอควรแล้ว

อย่าเพิ่งลงชื่อจองนะครับ เดี๋ยวคนทำตารางจะท้อซะก่อน