ผม...พระ...และ...สาระยุคก่อน

สุดยอดครับอ้ายนัน
เดี๊ยวลูกนี้จะปั้นให้ดังคับพลังจิตเลยครับ อิอิ
นัน พลังจิต ครับผม

 

เมื่อครั้งยังเด็ก .........(5)
ขอบพระคุณ คุณอา และพี่น้อง ในกระทู้นี้ ที่ติดตามอ่านกันอย่างใกล้ชิด เมื่อมีคนอ่านเยอะๆ คนเขียน ก็จะมีกำลังใจในการเขียนไปด้วยครับ ขอบพระคุณในการติดตามและชวนคุยนะครับ ต่อนะครับ.............. เมื่อแม่ได้สวดมนต์ด้วยเสียงที่ไพเราะแต่ไม่ใช่เสียงแม่ที่ผมคุ้นเคยผมในตอนเด็กก็มองไปที่แม่แบบแปลกใจ ว่าทำไม..นั่งหลังค่อมขนาดนั้น.....(ด้านหน้าแม่มีเครื่องเซ่นหลายอย่างเช่น กล้วยน้ำว้า ส้มโอ มะพร้าวอ่อน ส้ม ไก่ต้ม หัวหมู ผลไม้หลากชนิด อีกทั้งผ้าขาว ฉัตรเงิน ฉัตรทอง บายศรี ซึ่ง การจัดเครื่องเซ่นแบบนี้ คนในสลัมฐานะค่อนข้างจนมันค่อนข้างเกิดขึ้นได้ยาก เพราะต้องใช้เงินหลายตังค์อยู่........หากถ้าไม่ได้ถูกหวยตามที่ขอแล้ว พูดง่ายๆว่าคงไม่มีปัญญา).....เมื่อแม่สวดเสร็จแล้ว ท่านก็นิ่ง.......ไม่ไหวติง......เป็นเวลาพักใหญ่(ผมไม่ได้จับเวลาเนื่องจากเด็กอยู่ไม่รู้ว่าจะจับไปทำไม) แล้วแม่ก็ค่อยๆเอียงไปด้านหลัง ไม่ได้แบบเข้าทรงในหนัง.. ค่อยๆหงายไปช้าๆ ไม่ได้รวดเร็วอะไร พอหลังแตะพื้น ได้อึดใจเดียว แม่ผมก็ยกตัวมานั่ง.....แล้วหันไปรอบๆตัว(เหมือนคนเพิ่งจะรู้สึกตัว) ก็เห็นคนที่มาร่วมพิธีเป็นสักขีพยาน บ้างก็นั่งหลับ บ้างก็นอนแผ่สองสลึง .... แม่ก็บอกว่า อ้าว! …ทำไมมานอนหลับกันหมดหล่ะ......แล้วแม่ก็ทำการปลุกทุกคน......เพื่อแบ่งปันของไหว้ไปกิน...ปู่ฤาษีมาบอกแม่ว่า ทั้งหมดนี้เป็นยา กินไปเถอะ จะได้ไม่ป่วยกัน..แต่แม่ผมรับขัน5 มาแปลกๆ คือไม่มีหุ่นหรือรูปปั้นปู่ฤาษีนารอทในบ้านเลยซักกะองค์ แม่บอกว่า ไม่ต้องมีหรอก..(ขอเรียกศัพท์แบบที่บ้านผมเรียกละกันครอบครัวผมจะเรียกปู่ฤาษีนารอทว่าปู่..เฉยๆ ไม่เรียกยาวๆ) ..ปู่มาบอกแล้วว่าท่านจะหามาเอง ไม่ต้องกลัว ไม่เดือดร้อนหรอก ไม่ต้องซื้อหาให้เสียเงินด้วย.......แล้วแม่ก็จับพลัดจับผลูยังไงก็ไม่รู้ ได้ไปร่วมพิธีไหว้ครู กับ คนในสลัมหลายคนเหมารถสองแถวกันไป ไปกันเป็นคณะเลย ณ วัดหนองเลง จ.ชลบุรี.......... (ในวัยเด็กประถม ผมเป็นลูกคนเล็ก แม่คลอดผมเมื่ออายุประมาณ 38-39 จึงทำให้ผมเหมือนลูกหลง ต้องติดตามแม่ตลอด และแม่ก็รักผมมากเช่นกัน......ผมจึงได้ไปร่วมพิธีนี้อยู่สามปีได้ตอนเด็กๆ ก็ไม่รู้จะไปทำไม เหมือนถูกบังคับไปตลอด) หลายๆคนที่ไปกับแม่.....ก็พูดคุยกัน ว่าตัวเองมีองค์นั่น องค์นี่ บางคนเมาเละ นิสัยแย่ๆ ก็ยังมีองค์ ผมก็แปลกใจในสมัยเด็กๆ ทำไมมีองค์กันทุกคนเลย........ในครั้งแรกที่ผมไปกับแม่..เรื่องอัศจรรย์ก็เกิดขึ้น โดยปู่มาบอกแม่ว่า จะเดินทางไปวัดหนองเลงอ่ะ ให้ตรวจดูที่ยาง 3 เส้นนี้ดีๆ มันไม่พร้อมใช้งานจะแตกกลางทางโดยสื่อสารผ่านทางการฝัน แล้วแม่ก็ไปบอกกับตาหนุ่ย(เจ้าของรถที่จ้างเขาไป)ว่า เฮ้ย! ไอ้หนุ่ย! มึงตรวจดูยางของมึงหน่อยซิว่ะ ปู่มาบอกว่ามันจะแตกสามเส้นเลยนะ ..ตาหนุ่ยตอบกลับว่า..ไม่ต้องห่วงน่าพี่! เช็คมาตลอดแหละ(ที่แท้โกหกกลัวเสียเงิน) ..ไม่มีอะไรหรอกน่า! ไม่ต้องกังวล แค่ชลบุรีแค่นี้เอง...แล้ววันรุ่งขึ้น ก็ออกเดินทาง....ทั้งคณะ ก็สิบกว่าคนได้..ยังไม่พ้นกรุงเทพเลยแตกไปหนึ่งเส้น ล้อหน้าซ้าย..แล้วตาหนุ่ยก็เจอแม่ผมต่อว่าไปหนึ่งที..พอเปลี่ยนเสร็จ วิ่งไปความเร็วยังไม่เท่าไหร่ผ่านไปประมาณ ไม่กี่ร้อยเมตร ก็แตกไปอีกหนึ่งเส้น แม่ผมก็จัดหนักให้หนึ่งทีต่อว่าไปอีก..แล้วก็ยังหลงทางอีกด้วย ตอนหลงทางนี่แหละ ก็แตกอีกเส้นครบ 3 พอดี พอแม่จะเอ่ยปาก..ตาหนุ่ยสวนก่อนเลยว่า พี่(ชื่อแม่ผม) ฉันเชื่อแกจริงๆแล้วคราวนี้....เหลือเชื่อจริงๆ..พี่..แกแม่นจริงๆ ...และแล้วก็มาถึงวัดเกือบมืด ..เพราะหลงทางด้วย ยางแตกหาที่เปลี่ยนเข็ญรถอีก........ ณ ที่วัดนี้ ความแตกต่างระหว่าง องค์กำมะลอ กับของจริงก็เกิดขึ้น........เมื่อเจ้าอาวาสของวัดนี้ มีนามว่า หลวงพ่อทาบ วัดหนองเลง...................จบก่อนนะครับ โปรดติดตามตอนต่อไป....

 

ปั้นคือข้าวเหนียวบ่อ้ายพล อย่าจิ้มปลาแดกเด้ ข้อยบ่มัก หุหุหุ

 

***อ่านแล้ว สนุกได้ สาระ และชวนติดตามมากๆครับ***

 

.........
..อาก็ว่า..ไม่เห็นจำเป็นต้องมี..เพราะ..ต่อให้มี..ท่านก็ไม่ได้มาอยู่ที่รูป..
เวลามา..ท่านก็มาอยู่ที่แม่เรา..เวลาออกไปแล้ว..ท่านก้ไม่อยู่ที่บ้าน...
...ถ้ามี..ก็เอาไว้เพื่อเคารพธรรมดา..ไม่มีผลอะไร......
...............................
..ก็ได้ความรู้ดีมาก..เพราะจะได้ทราบว่า..เวลาเมื่อองค์ลง..อาการของคนเข้าทรงจริงๆ
..เป็นยังไง..โดยเฉพาะ..ฤาษีองค์นี้...
.....ถ้าผู้อ่านท่านอื่น..ไปพบ..การเข้าทรงฤาษีนารอท..ที่ไหน..ไม่เป็นแบบนี้..ละก็...
.......ตีไว้ก่อนได้เลย..ว่า..หลอก..แน่นนอน...
....................................
.....อาก็ลูกคนสุดท้อง..อย่าได้แปลกใจ..แม่เขาก็จะเอ็นดู..เด็กเล็ก..น้องเล็ก..แบบนี้..กันเป็นส่วนใหญ่..ของคนสมัยก่อน..ลูกหลายคน..ไปไหน..ก็เอา..กะเตง..
ไปด้วย....ไม่มีสิทธิ..ปฏิเสธ..แล้วก็จะไม่ถามด้วยว่า..สนุกมั้ย..
...................
..ดี..ดี..เล่าละเอียดอย่างงี้แหละ..ไปเรื่อยๆ..ไม่ต้องรีบ...
...เรื่องมันน่าสนใจอยู่แล้ว...พอถึงวัด..ก็เล่าให้ละเอียดยิบไปเลย..
.....อาเป็นกำลังใจให้เสมอ.........
.....................................................
...ช่วงนี้..น่าจะเปลี่ยนชื่อ..กระทู้เป็น.....
...........................................................
...ผม(สวนพลู)..พระ..เทพฤาษี..ผี....จับพลัง..และ..สาระยุคก่อน...น่าจะเข้าท่า
.........................สงสัย..คนเข้ามาอ่านกัน..ล้นแน่...

 

ขอบคุณครับเรื่องสนุกครับ..อารมณ์เหมือนดูหนังกลางแปลงแล้วแบบว่ากะลังฉายอยู่
ฟิล์มไหม้..รอจ๊อกกี้มาส่งฟิล์มมั่ง.ระหว่างรอก็จะมีสแนคแบบไทยๆ.มาเร่ขาย.อ้อยขวั้น.ม่วงดองเม็ดกะจี๊..หมึกย่าง.ชิ้นปิ้ง.โครงไก่ย่างหอมฉุย..โอเลี้ยง.ชามเย็น.เขียวแดง.ซาสี่..พ่อค้าแม่ค้าอาศัยช่วงนี้ทำการค้าเดินกันขวักไขว่.หนังฉายต่อเมื่อไรต้องพักกิจการ.รอรอบใหม่ต่อ..ตามอ่านกันต่อไปครับ.ขอบคุณครับ..

 

กว่าจะถึงจับพลังพระ ก็อีกยาวๆเลยครับคุณอา..............หากเริ่มตอนเด็กๆ กับประสบการณ์ผีๆ หลากหลายเรื่องเลยที่เจอมาครับ ผมเจอผีไม่น่าจะต่ำกว่าสิบครั้งได้.......ส่วนใหญ่จะโดนอำทั้งๆที่ลืมตาอยู่ครับ

 

อธิบายได้บรรยากาศดีจังครับ 5555+ ตอนเด็กๆ ก็ต้องแบบนี้เลย เดี๋ยวนี้หนังกลางแปลงมีน้อยมากๆ และของมาขายแบบเดิมๆ ก็หายไปหมดเลย โรตีสายไหมแบบกดสวิตส์ มีเข็มหมุนๆ บอกตัวเลขว่าได้กี่อัน ก็หมดยุคไปแล้ว นึกถึงวันวานครับ

 

ไม่รู้ว่าปัจจุบันหลวงพ่อทาบ วัดหนองเลง ท่านยังดำรงค์ขันธ์อยู่ไหมครับ
ผมอยู่ชลบุรีแต่ไม่รู้จักวัดนี้ เผื่อมีโอกาสจะได้ลองหาทางไปกราบท่านดูครับพี่สวนพลู

ปล. เมื่อกี้ Search Google ดูพบวัดชื่อวัดป่าหนองเลง (13.16241 101.0395) ไม่ทราบว่าเป็นที่เดียวกันไหมครับ

 

***สวัสดีครับ ศิษย์พี่
เอาไงก็เอากันครับ ....ตามพี่อีกหนึ่งเสียงครับ....***

 

.... โรตีสายไหมแบบกดสวิตส์ .... ใช่เลย ... ชอบมาก มันส์ตรงลุ้นได้กี่อันเนี่ยแหละ ... หุหุหุหุ

 

เดี๋ยวจะมีบอกในตอนต่อๆไปครับ ......... เพื่อความน่าติดตาม ยังไม่เฉลยครับ ขออภัยด้วยจริงๆครับ

 

รอติดตามชมครับ

 

สำหรับผมประสบการณ์ดูหมอแบบตรงๆ แม่นๆ กับแม่ของคุณสวนพลู ก็มีมาแล้วครับ ดูที่อื่นเสียครั้งละห้าร้อย บางทีครั้งละพันห้าก็ยังมี แต่ไม่แม่นเลยสักนิด ดูรวมๆตามตำรา ไม่เห็นจะสนุก ส่วนมากผมจะถามเรื่องงานแล้วก็ตรงจริงๆ ครับ
ตอนนั้นบริษัทฯที่ผมทำงานเจอน้ำท่วมในปี54 ปิดโรงงาน จ้างคนงานสายการผลิตออกเหลือแค่ส่วนออฟฟิศ ผมมานั่งคิดๆว่าวันไหนจะถึงคราวเราที่โดนจ้างออกแต่คิดแล้วจะงอมืองอเท้ารอให้เขาจ้างออกก่อนหรือไง....? ถ้าสมัครที่ใหม่แล้วเขาจะจ้างเราหรือ เงินเดือนที่เราได้อยู่ก็ไม่น้อย.... เพราะบริษัทเป็นบริษัทข้ามชาติ......ขาใหญ่ในวงการผลิตยา...คำถามร้อยแปดในหัวก็ผุดขึ้น
แล้ววันที่ผมจะได้ไขข้อข้องใจต่างๆก็เกิดขึ้น.......
ผมมีโอกาสไปงานมุทิตาจิตหลวงพ่อพิเชฐ ที่วัดโคกหม้อ เมื่อเสร็จงานก็เลยจะรับเจ้านันกลับกทม.มาด้วยกัน ว่าแล้วก็ออกจากวัดโคกหม้อเดินทางไปบ้านเจ้านัน.....
พอถึง......เจ้านันก็บอกให้หลานไปหยิบเสื่อ ผ้าและไพ่มา ผมไม่รอช้า....ตั้งใจจะดูเรื่องงานเป็นหลัก (เพราะกลุ้มใจมาก)
พอเปิดไพ่ปุ๊บ ก็ได้ความทันที ถามไปหลายคำถาม สรุปใจความได้ว่าแม่นมากกว่า95% เพราะอีกส่วนหนึ่งมันอยู่ที่เราด้วยครับ
หลังจากดูหมอเสร็จ ผมก็เริ่มส่งประวัติและCVเพื่อสมัครงาน เรียกสัมภาษณ์ 3 ที่ ผลคือผ่านสัมภาษณ์ทั้งหมด เงินเดือนไม่ต้องพูดถึงครับ ขึ้นมากกว่า 20% จากที่เดิม งานก็ไม่หนักมาก และที่สำคัญไม่นานนักบริษัทเก่าผมก็เริ่มเอาคนออกไปเรื่อยๆ งานก็หนักขึ้นเรื่อยๆสำหรับคนที่ยังอยู่ที่เดิม เหมือนเราโชคดีที่ออกมาก่อน....สบายใจ ลอยตัว เงินเดือนดี....ไม่ต้องกลุ้มใจเรื่องปากท้องอีกต่อไป......
ยังมีเรื่องปิดทองอีกนะครับ
รอเจ้านันมาเล่าดีกว่า เรื่องปิดทองนี่คนไม่เจอกะตัวไม่รู้หรอกว่าช่วยได้แค่ไหนครับ

 

***อยากไปดูด้วยครับ ถ้าไง pm ที่อยู่ให้หน่อยนะครับ ท่าน สวนพลู หรือ คุณ เด็ก วัดป่า***

 

.......
...อาลอง..ตั้งชื่อเล่นๆไปงั้นแหละ...
...ไม่ต้องรีบ...ผีมีกี่ตัว....มีเรื่องพิสดารอื่นอะไร..ก็ค่อยๆเล่ามา
เรื่องให้มันค่อยๆดำเนินไป
ตาม..ช่วงเวลา..ตามอายุ..ที่เปลี่ยนไป...มันจะน่าสนใจ..น่าติดตาม..
...และ..อีกอย่าง...เวลาผ่านไปซัก..๓๐-๔๐ ปี..เราเอง..ก็อาจจำรายละเอียด..ไม่ได้เท่าตอนนี้แล้ว..มันก็..จะเป็นเหมือน..ตำนานแห่งชีวิตพิสดาร..ของเราเอง..นี่คือ..ผลพลอยได้ที่อา..แนะนำให้...
...เวลา..ลูกหลานเรา..มาถามเราตอนแก่ๆ..ถึงว่า..แม่ของเรา..ตัวเราเอง
...เป็นยังไง..จะเล่าก็คงไม่ละเอียดแล้ว..มันก็ยังได้อาศัย..มาอ่านเอาได้
...ไม่งั้น..เล่ากันเหงือกแห้ง..หรือ..เล่าไปกินโจ๊กไป..แต่จำไม่ค่อยได้
อีกต่างหาก.......
.....และอีกอย่างที่..สำคัญ..คือผู้อ่าน..จะได้รับทราบ..บางสื่งที่เขาหาอ่าน
ที่อื่นไม่ได้..หรือ..บางอย่างที่เข้าใจผิด..หรือแม้แต่..บางท่านที่เป็นคล้ายๆเรา..แล้วยังปรับตัวไม่ได้..ใช้ชีวิต..อย่างมีทุกข์..ไม่สมบูรณ์..มาเอาอย่าง
เรา..แถมปรับเอาพระสวรรค์นี้..มาใช้ให้เกิดประโยชน์ได้แบบเรา.....
....นี่แหละ..มันสร้าง..บุญได้ด้วย..เหมือนช่วยชีวิตคน..ให้ดีขึ้น...

 

ลพบุรีนะครับ แม่ผมปลดระวางทุกอย่างแล้ว อยู่บ้านเฉยๆแล้วครับ ดูดวงบ้างหากมีคนเข้าไปหา และอยากดู ค่าครูแล้วแต่จะให้ครับ

 

อ่านปุ๊ป อยากไปลพบุรีปั๊บ แฮ่ะ ๆๆๆ

 

น้อมรับคำแนะนำครับคุณอา เด๋ววันนี้มีต่อครับ ตอนนี้ผมว่าจะสนุกยิ่งขึ้นกว่าเดิม

 

เมื่อครั้งยังเด็ก .........(6)
กราบขอบพระคุณ คุณอา พี่ๆ น้องๆ เพื่อนๆ แฟนคลับของคุณอา.......ทุกๆท่านครับ จัดกลอนสอนในซักหนึ่งบทเข้ากับสถาณการณ์หน่อยครับ

อันชาติใดไร้รักสมัครสมาน จะทำการสิ่งใดก็ไร้ผล
แม้นชาติย่อยยับอับจน บุคคลจะอยู่สุขอยู่อย่างไร

มีบางท่านที่อายุรุ่นราวคราวเดียวกับผม และบางคนอายุมากกว่าผมนิดหน่อย ก็ตั้งข้อสังเกตว่า เหตุใด ผมที่อายุจะ 30 ในวันที่ 31 ธันวาคมนี้ จึงได้คลุกคลีกับเรื่องคาถาอาคม เรื่องแปลกๆ ตั้งแต่เด็ก ผิดกับเด็กใน กทม.อื่นๆ นั้นก็อาจเป็นเพราะว่า บรรพบุรุษผม ในสายของทางแม่ ท่านมาทางนี้มานานมากแล้ว แถมยังมีพระเกจิอาจารย์ระดับประเทศเป็นตาแท้ๆ ด้วย..........นั่นจึงทำให้ผมมีวิถีชีวิตที่แตกต่างจากลูกชาวบ้านข้างเคียงนิดหน่อยครับ เกริ่นมาพอสมควร ก็มาต่อกันเลยจะดีกว่า ............... เมื่อเดินทางแบบสมบุกสมบัน จนมาถึง วัด ใช้เวลา ตั้งแต่เช้ามืด ถึงวัดก็เวลาผีตากผ้าอ้อมพอดี แดดส่องเป็นสีทองๆ ผมไม่ชอบใส่นาฬิกาข้อมือมาแต่ไหนแต่ไร ก็เลยไม่ทราบเวลาครับ แต่คือช่วงเย็น เป็นการเดินทางจาก สาทร ไป ชลบุรี ที่นานที่สุดเท่าที่เคยไปครับ.........จริงๆที่ไปกับแม่ด้วย เด็กผมคิดว่า อาจจะได้เล่นน้ำทะเลที่บางแสนด้วยคงสนุกน่าดู .....เมื่อรถสองแถวสีแดง มาถึงหน้าวัดหนองเลง ...ปรากฏว่า หลวงพ่อทาบ ท่านมายืนรอพร้อมกับลูกศิษย์ผู้ชายท่านนึง ...สองแถวก็จอด...ไปทักทาย แล้วก็ลงมากราบท่านกันทุกคน แล้วก็เริ่มบทสนทนา..........ลุงคนนึง มาที่นี่บ่อย แกชื่อหนิด ย่อจาก สนิท เรียก หนิด สั้นๆ ครับ (คนนี้บอกกับทุกคนว่าตัวเองมีองค์พญานาค) ลุงหนิด บอกหลวงพ่อทาบว่า มาถึงช้าไปหน่อยครับ..... หลวงพ่อทาบท่านสวนกลับมาเลยว่า.........อ้าว ก็ยางแตกไป 3 เส้นเลยนี่นา มันก็ช้าซิ..........(ทุกคนในคณะ มองหน้ากันเลิกลัก สงสัยว่าใครไปบอกหลวงพ่อ..บอกเมื่อไหร่ อย่าลืมนะครับว่า แต่ก่อนมือถือไม่ได้มี ถ้ามีก็เครื่องละเกือบแสน).........แล้วหลวงพ่อทาบท่านก็กล่าวต่อไปอีกว่า........นี่แนะ! ไม่พอนะ...แถมพวกโยมยังจะหลงไปอีกตั้งไกล.......ออกไปนู้นนน....ท่านก็บอกสถานที่......แล้วก็ตรงด้วย.......ทั้งคณะที่นั่งยองๆ คุยกับท่าน ณ พื้นลูกรังแดงๆ ....นั่งลอกแลก....มองกันซ้ายทีขวาที..... หลังจากเสร็จจากอาการงง งวย แล้ว ลุงหนิดก็ถามหลวงพ่อทาบ ....... หลวงพ่อ ออกมาทำไมครับ..ข้างในก็ดูยุ่งๆ (จัดมหรสพขนานใหญ่ มีชิงช้าสวรรค์ด้วย ผมจำได้อยากเล่นแต่ไม่ได้เล่นแม่ดึงเข้าไปในวงพิธี ลิเก สตริ ฯลฯ )...... หลวงพ่อก็บอกว่า ......ก็มารอรับพวกโยมนี่ไง ถึงคณะสุดท้ายเลยนะ..........ลุงหนิด พูดต่อ......... โห! .....ถึงขนาดจะต้องออกมารับกันเลยหรอครับหลวงพ่อ..(แต่ก่อนไม่เคยออกมารับใคร)...หลวงพ่อทาบกล่าวต่อว่า .........นี่โยม.....องค์ใหญ่ท่านมาด้วยนะไม่มารับได้ไงหล่ะ...........เอ้า! เข้าไปกันได้แล้วโยม ในศาลานู้นพิธีจะเริ่มแล้ว ........ด้วยความเป็นเด็ก ผมก็สนใจอยากเล่นพวก มหรสพด้านนอก แต่...แม่ก็บอกว่า....เข้าไปก่อนๆ เดี๋ยวค่อยมาเล่น.....พอเข้าไปในศาลา ตอนนั้น ถ้าความจำไม่ผิด เป็นศาลายกสูงจากพื้นนิดเดียว ไม่สูงจากพื้น น่าจะประมาณ 10 เซนติเมตรได้ ก็เหมือนเป็นลานกว้างๆ แต่มีเสากั้นบ้าง ตามแนวคาน บางทีก็บังทัศนียภาพไปหน่อย....พอผมกับแม่เดินเข้าไป......บรรดาองค์เจ้าเข้าทรงทั้งหลาย เยอะมากๆ น่าจะเกินสามร้อยคน บางคนก็องค์กำลังลง กระโดดไป กระโดดมา บางคนก็นอนบิดเลื้อยบ้าง บางคนเหมือนเด็ก กระจองอแงเจี้ยวจ้าวไปหมด.......แต่คนที่ผมติดตาจนทุกวันนี้ คือคนที่นั่งท่าขัดสมาธิ แล้วแกกระโดด สูงจากพื้นได้ประมาณ อกเด็กๆ อย่างผมได้ โดดในท่าขัดสมาธินั่นแหละ ไม่รู้แกทำได้ไง ไม่เจ็บด้วย...........พื้นกระเบื้องนี่แหละครับ......ทีนี้พอพิธีจะเริ่ม .......หลวงพ่อทาบนั่งบนตั่ง สูงกว่าใครทั้งหมด หน้าเครื่องเซ่น และบายศรี ....แล้วท่านก็ใช้มีดหมอ ถอดปลอกออก แล้วชี้กวาดไปรอบศาลา.........สิ่งที่เห็นคือ องค์ต่างๆ หลุดหมด นอนนิ่งราบคาบ แล้วก็ลุกขึ้นมามีสติ บางคนก็หันหลังอยู่นะ จบก่อนนะครับ ว่าจะไม่ยาว ก็ยาวจนได้ 555+