ผมไม่เชื่อเรื่องพระพุทธเจ้าเดิน 7ก้าว บาปไหม

คือผมลองมาคิดดูแล้ว ผมไม่เชื่อว่าเกิดมาจะเดินได้ 7 ก้าว
พระไตรปิฎกมันมีมา 2000 กว่าปี ผมคิดว่าอาจโดนคนรุ่นก่อนเติมแต่งใส่ลงไป
และผมไม่เชื่อว่า พระไตรปิฎก จะเป็นดั่งเดิม 100 % ลองคิดดูซิครับ
ว่าในพระไตรปิฎก เล่าว่าพระพุทธองค์ เกิดมาเดินได้ 7 ก้าว แล้วทำไมไม่เล่าต่อว่า
เป้นยังไง ทำไมตัดไปช่วงหนุ่มเลย หรือว่าใครรู้ช่วยบอกหน่อย อยากรู้ว่าเหตุการ
หลังพระพุทธองค์เดินได้ 7 ก้าว แล้วเป้นไงต่อ

 

ผมก็มีเพื่อนคนนึง ได้ฌานสมาบัติด้วย มันเคยเป็นพวกโยคี ฤาษีมา ไม่เชื่อในพระพุทธเจ้า ไม่เชื่อว่าคำสอนของพระพุทธเ้จ้าพาให้มันหลุดพ้นได้ และปรามาสพระพุทธเจ้าเล่นๆ อยู่บ่อยๆ มันเชื่อในพวกจิตจักรวาล มันอยากหลุดพ้น และเข้าใจว่าฌานสูงๆ ทำให้หลุดพ้น พวกนี้อีกอสงไขย ก็คงไม่เข้าถึงมรรคผลนิพพานอะไร

คุณเองก็ไม่ได้เชื่อพระพุทธเจ้านะ ไปคิดเรื่องไม่สมควรคิด เสียเวลา สร้างกรรมเพิ่ม และไม่ได้บ่งบอกว่าตัวเองมีดีเหนือคนอื่นๆ ที่เค้าเชื่อๆ กัน

ผมเสียเวลามาหลายนาทีแล้ว ขอไปปฎิบัติต่อนะครับ

 

ทำไมถึงไม่เชื่อหละครับ?

เพราะคิดเดาเอาเอง โดยไม่เห็น ไม่รู้ความจริง แล้วก็เอาผลจากการคิดเดาปรุงแต่งนี้ ปักลงไปว่าไม่เชื่อ ใช่หรือไม่

 

พระพุทธเจ้าประสูติแล้วออกเดิน ๗ ก้าว ? - PaLungJit.com

 

ถ้าไม่เชื่อก็เสียเวลาที่จะอธิบาย เพราะคนเราต่างจิตต่างใจ ต่างวาสนาต่างบารมี

 

ถามตำถามแต่ตอบไปคนละทางเลย ผมเชื่อพระพุทธเจ้า แต่ผมไม่เชื่อว่าเกิดมาเดินได้ 7 ก้าว
ก็แค่นั้น ส่วนที่ถามว่าทำไมไม่เชื่อผมก็บอกแล้วนิ มันเป็นไปไม่ได้หรอก เกิดมาจะเดินไป
อาจมีบางคน แต่งเติมมาเพิ่มเพื่อให้ดู มีปฏิหาร หน้าเข้าหามั่งครับ ในความคิด

 

หลวงปูเณรคำ ใช่หลวงปู่ที่เป็นข่าวป่าวครับ
˹

 

ผมไม่เชื่อเรื่องพระพุทธเจ้าเดิน 7ก้าว บาปไหม

ไม่เชื่อ ไม่บาปครับ
ไม่เชื่อแต่ปรามาส บาปครับ
ไม่เชื่อ ก็ต้องศึกษาพุทธศาสนาให้มากขึ้น ถึงจะรู้จริงเห็นจริง
ไม่เชื่อ แล้วไม่ศึกษา ก็ไม่เชื่อตลอดไป

 

ต้องขออนุญาตนำคำพูดของ ดร.สนอง วรอุไร มาครับ ที่ท่านกล่าวไว้ว่า "ถ้าไม่เชื่อให้เข้าฌาณให้ได้แล้วอธิฐานเอา" แล้วจะรู้เองครับ

ปล.ผมเข้าฌาณไม่ได้หรอกครับ หุหุหุ

 

แสดงว่าผมคงยังไม่บาปใช่ป่าว เพราะผมไม่ได้ปรามาส อะไรท่านเลย
เพียงแต่ที่ผมไม่เชื่อในเรื่องนี้เพราะผมคิดว่าคงมีคนเอามาแต่งเติม
อายุ พุทธศาสนา 2.000 กว่าปี มันต้องมีคราดเคลือนบ้างละ

 

สำหรับผมแล้วผมคิดว่า คุณไม่น่าจะบาปนะ(ถ้าคุณยังไม่ปรามาสพระรัตนตรัย) มันไม่แปลกที่จะสงสัย
แต่เพียงแต่ว่าได้ทำให้กระจ่างแจ้งในความสงสัยนั้นหรือไม่
พระพุทธเจ้าก็เปิดช่องให้เราๆท่านๆสงสัยและค้นหาอยู่ ไม่ได้ห้ามเราไม่ให้สงสัยดูได้จากการสอน "กาลามสูตร" พระพุทธเจ้าให้เราปฏิบัติตามพิสูจน์ด้วยตนเองว่าสิ่งเหล่านั้นมีจริงเป็นจริงหรือไม่ มิได้บอกว่า "ต้องเชื่อเราห้ามสงสัย"

 

การเดิน7ก้าวน่าจะเป็นปริศนาธรรม หมายถึง
อบายภูมิ 4
มนุษย์ 1
สวรรค์ 1
พรหมโลก 1
อนุโมทนาบุญกับทุกท่านครับ

 

ท่านsurer พึงทราบหลักการการตัดสินบุญบาปมีว่า ..เจตนาในการทำ พูด คิดนั้น เป็นไปกับ ทาน ศีลหรือภาวนาหรือไม่ อย่างไร...

ถ้าว่า...ความคิดเห็นข้างบนของท่านนั้น เป็นไปกับ ทาน ศีลหรือภาวนาอย่างใดอย่างหนึ่งก็ตัดสินได้ด้วยตนเอง ไม่ต้องไปถามใครๆว่า อ้อ คิดเช่นนี้เป็นบุญนะ..

ท่านsurerเป็นผู้มีปัญญามาก ที่จะเชื่อใครๆได้โดยง่ายย่อมไม่ใช่ฐานะที่จะเป็นได้...ดังนั้น เมื่อท่านมีศรัทธาในพระพุทธเจ้าอยู่บ้างก็พึงขวนขวายศึกษาพระธรรมที่ทรงตรัสสอนไว้ดีแล้วเพื่อเป็นแนวทางในการเข้าถึงปัญญาสามารถวินิจฉัยแม้ความคิดที่ปรากฏในใจของตนได้ว่าเป็นไปกับบุญ หรือบาปอยู่...การปล่อยใจไหลเรื่อยไปโดยไม่เห็นโทษของนิวรณ์คือความฟุ้งซ่านย่อมมีโทษเพราะเป็นปัจจัยแก่มิจฉามรรคหลายชนิดมีมิจฉาทิฏฐิบ้าง มิจฉาสังกัปปะบ้าง มิจฉาวาจาบ้าง ฯลฯ อันเกิดได้ง่ายเป็นปรกติอยู่แล้วในปุถุชนทั้งหลาย..

เมื่อจะสอบถามข้อสงสัยก็พึงเข้าหาพระพุทธเจ้า หรือพระธรรมที่ยังมีปรากฏในคัมภีร์อยู่ แต่ถ้าไม่ศรัทธาในคัมภีร์ คิดว่าตนรู้จริงมากกว่าแล้วก็พึงทราบว่า กำลังลองของใหม่อยู่ ให้เหลียวหน้าแลหลังว่ากำลังเสพส้องกับพาลหรือกัลยาณมิตร เพราะเขาเหล่านั้นเป็นที่สุดของความวิบัติหรือพรหมจรรย์ทีเดียว...การจะแยกแยะได้ว่าใครเป็นพาลหรือกัลยาณมิตรก็เพราะได้สดับคำตรัสสอนของพระพุทธเจ้ามาดีแล้วนั่นเอง...เว้นจากนี้แล้วไม่อาจคิดแยกเอาเองได้เลย....

ความลังเลสงสัยในบางกรณี นำมาซึ่งปัญญา แต่ในบางกรณีนำความเสื่อมเท่านั้นมาสู่ตน ใครๆไม่อาจทำใครให้มีปัญญาหรือเสื่อมได้ นอกจากตนเองเท่านั้นทำเอง...
ท่านsurerเท่านั้น ทราบชัดว่าตนเองกำลังดำเนินไปบนวิถีใหน ...จริงใหมครับ..?

 

ยังไม่เชื่อไม่เป็นไรครับ
แต่เราอย่าพึ่งไปด่วนสรุปว่าจริงหรือเท็จ
ให้เก็บเป็น?ไว้ก่อน
-------------------------------------------
จริงๆ เจ้าชายสิทธัตถะประสูติถึงเดิน 7 ก้าว แบบทารกนั้นไม่มีในพระไตรปิฎกนะ

ตามพระไตรปิฎก คือ พระองค์ประสูติออกมาด้วยลักษณะของเทวดาหนุ่ม (สันดุสิตเทพบุตร) แล้วเสด็จพระราชดำเนินไปในอากาศเป็นระยะทาง 7 ก้าว

หลังจากนั้นจึงเหลียวแลดูทิศทั้งหลาย เมื่อไม่เห็นผู้ใดเลิศกว่าพระองค์ในทิศทั้งหลายจึงเปล่งวาจาว่า

"เราจะเป็นผู้เลิศที่สุดในโลก
เราจะเป็นผู้เจริญที่สุดในโลก
เราจะเป็นผู้ประเสริฐที่สุดของโลก
การเกิดของเรานี้เป็นชาติสุดท้าย
บัดนี้จะไม่มีภพใหม่อีก"

หลังจากนั้นก็หมดสภาพ....กลายเป็นเด็ก(ที่ดู)ธรรมดาไป
------------------------------------

ศรัทธาที่มากเกินก็ทำให้โง่งม (เชื่อในสิ่งเหลวไหล มีโทษ)
วิริยะที่มากเกินก็ทำให้ฟุ้งซ่าน
สมาธิที่มากไปก็ทำให้เกียจคร้าน (ไม่ใคร่พัฒนาเพราะสุขสงบดีแล้ว)
ปัญญาที่มากเกินก็ทำให้เกเร (เชื่อแต่ประสบการณ์ตน)

เพราะฉะนั้น บัณฑิตพึงทำ
ศรัทธา ให้เสมอกับ ปัญญา
ทำ วิริยะ ให้เสมอกับ สมาธิ
และประคอง สติ ไว้ในที่ทั้งปวง (เพื่อไม่ให้ศรัทธา ... ปัญญา เหลื่อมล้ำกัน)
(จำมาจากอรรถกถา)

ป.ล. ผมเองก็ไม่ถึงกับเชื่อ 100% แต่ถ้าใครมาถามผมเรื่องนี้
ผมจะบอกเขาว่า "ผมเชื่อว่า เจ้าชายสิทธัตถะเสด็พระราชดำเดินไป 7 ก้าวจริง"

ขอให้เจริญในธรรมครับ

 

อ้าวคุณรู้ไหม เหตุที่เจ้าชายสิทธัตถะ เกิดมาเดินได้เพราะไร http://palungjit.org/threads/ทําไมเจ้าชายสิทธัตถะเกิดมาเดินได้แล้วพูดได้ด้วย-มีคําตอบ.439323/

ผมตั้งกระทู้แบบนี้ไปแล้ว ไปอ่านดูนะครับ จะได้หายสงสัย

 

ธุจ๊าทุกคนนะครับ ^ ^

 

ท่านไม่ได้ให้ใครเชื่อหรอกนะ ท่ามีสิทธิ์ที่จะไม่เชื่อนะ แต่สิ่งที่ท่านควรเชื่อคือ ทุกอย่างเป็นไปได้ และเป็นไปไม่ได้(ไม่เที่ยงสักอย่าง) ลองตั้งใจปฏิบัติธรรม โดยเอาจริงตลอด สิ แล้วจะรู้เองว่า อะไรควรเชื่อ ไม่ควรเชื่อ มันดีกว่าความคิด และตรรกะมากมายเลยหละ แบบว่าคนละอย่างเลย

 

ความเชื่อหรือความสงสัยเป็นอจินไตย
อจินไตย แปลว่าสิ่งที่ไม่ควรคิด หมายถึงสิ่งที่ไม่อาจเข้าใจได้ด้วยตรรกะสามัญของปุถุชน มี 4 อย่างได้แก่

พุทธวิสัย วิสัยแห่งความมหัศจรรย์ของพระพุทธเจ้าทั้งหลาย เช่น การเดินบนดอกบัว7ก้าวและเปล่งอาสภิวาจาของพระพุทธเจ้า
ฌานวิสัย วิสัยแห่งอิทธิฤทธิ์ของผู้มีฌาน ทั้งมนุษย์ และเทวดา
กรรมวิสัย วิสัยของกฎแห่งกรรม และวิบากกรรม คือการให้ผลของกรรมที่สามารถติดตามไปได้ทุกชาติ
โลกวิสัย วิสัยแห่งโลก คือการมีอยู่ของสวรรค์ นรก และสังสาระวัฏ

….ในสมัยพุทธกาล พระพุทธเจ้าเคยถูกคนอื่นถามด้วยเรื่องอจินไตย เช่น….

….จักรวาลกว้างเท่าไร? มีขอบเขตแค่ไหน?….

….นรก สวรรค์มีจริงหรือไม่? ถ้ามีตั้งอยู่ที่ไหน?…

….ถ้าสำเร็จพระอรหันต์แล้วจะอยู่ยังไงหลังความตาย?….

….คนเราตายแล้วจะไปไหน?….

….พระพุทธองค์ทรงตอบได้ทุกเรื่อง และทรงเมตตาสั่งสอนต่อไปว่า….

….”ตถาคตทราบดีทุกเรื่องที่ท่านถาม รู้ลึกซึ้งกว่าที่ท่านอยากจะรู้”….

….”แต่ว่าท่านอยากจะรู้ไปทำไม ในเมื่อท่านรู้แล้วก็ไม่ได้ทำให้เกิดประโยชน์มรรคผลใด ๆ”…

….“เพราะมันมิใช่วิถีทางแห่งการดับอาสวะกิเลส เพื่อทำให้สิ้นทุกข์”…

….”ทุกเรื่องล้วนเป็นอจินไตย คือท่านรู้ไปก็ไม่มีประโยชน์”…

….”หากท่านอยากรู้ จงเร่งปฏิบัติให้สิ้นอาสวะกิเลสในตนเถิด แล้วท่านจะสามารถรู้ได้เอง”….

….หลักการอบรมสั่งสอนของพระพุทธศาสนานั้น คือสอนให้รู้ รู้ลึก รู้รอบ และรู้จริง….

….สอนให้รู้ด้วยการพิจารณาด้วยเหตุ ด้วยผล ด้วยข้อพิสูจน์…

….ไม่ใช่ให้รู้จากตำรา คัมภีร์ วิธีปฏิบัติ (ทฤษฎี) หรือแค่คำพูด…

….แต่สอนถึงหลักวิธีปฏิบัติจริง ที่สามารถพิสูจน์เหตุผลได้ทางวิทยาศาสตร์…

….ผู้ที่กล่าวถึงพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่ง เป็นพุทธมามะกะตัวจริง จึงปฏิบัติตนในทุกสภาวะโดยธรรม…

….ปฏิบัติในทุกอิริยาบทในการดำรงชีพ ไม่ใช่แค่นุ่งขาวห่มขาวนั่งหลับตาฟังอาจารย์สอนจนหลับใน แล้วเข้าใจว่าบรรลุธรรม…

….”ผู้ใดเห็นธรรม ผู้นั้นชื่อว่าเห็นเรา”…

….”ผู้ใดเห็นเรา ผู้นั้นชื่อว่าเห็นธรรม”…

….“หากประสงค์จะบูชาเรา จงบูชาด้วยปฏิบัติบูชาเถิด”…

….“อย่าพึงปฏิบัติด้วยอามิสบูชาเลย”….

อ้างอิงจาก
พระไตรปิฎก เล่มที่ ๒๑ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๓
อังคุตตรนิกาย จตุกกนิบาต

 

ไม่เชื่อก็อย่าเชื่อ
อยากรู้ก็ปฏิบัติด้วยตัวเองดูสิ!!

 

การเดินเจ็ดก้าวของพระพุทธเจ้าเป็นปริศนาธรรม เข้าใจว่า 7 ทวีป (ปัจจุบัน) คือยุคของพระองค์ คุณสงสัยได้เป็นเรื่องที่ดีเพราะศาสนาพุทธเป็นแนวปรัชญา อเทวนิยม ใช้หลักกาลามสูตร พิจารณาด้วยปัญญาตน ถ้าเห็นว่าเป็นเรื่องที่ไม่ควรนำมาคิดเพราะไม่ใช่แก่นแท้ ก็ปล่อยวาง