ท้อได้ แต่ไม่ถอยอย่างน้อยก็ไม่ถึงร้อยปี ธรรมมะคลายทุกข์ครับมีอะไรปรึกษาได้ครับ

เกิดมาพบแต่ความทุกข์...ไม่เคยมีความสุขเลยชีวิตทำไมถึงเป็นเช่นนี้ผมทำกรรมไว้มากที่เป็นอยู่ก็เป็นโรคกรรมเบื่อๆๆกับการแบกขัน 5นี้เบื่อมาก ถ้าไม่ทำไว้ก็ไม่เป็นอย่างนี้เหตุทำไม่ดี ผลก็ไม่ดีทำความดีมาตลอด...แต่ก็เป็นทุกข์ทุกข์กับโรคกรรม...คงไม่มีใครเข้าใจนอกจากตัวเรา ใครก็ช่วยผมไม่ได้หลอก.....การเกิดมันเป็นทุกข์ ๆตั้งแต่เกิด...ลูกขอกราบบารมีองค์สมเด็จสัมมาสัมพุทธเจ้าที่ทำให้ผมเห็นกองทุกข์ทั้งปวง และเหมือนจะคอยดูแลผมมาตลอด
ให้ผมได้มีที่พึ่งที่มีแต่เมตตาท่านไม่เคยที่จะให้สิ่งที่ไม่ดีกับผม ท่านให้ไว้ก็คือพระธรรมที่จะเป็นที่พึ่ง ผมเป็นคนประหลาดที่เหมือนมีสิ่งลี้ลับที่คอยช่วยเหลือผมมาตลอดให้ปางตายผมก็รอดมาไดอย่างไม่หน้าเชื่อ เหมือนมีสิ่งที่มองไม่เห็นคอยประกบ ประกบให้รักษาศีล บางทีก็เหมือนจะชวนผมสวดมนต์ ถ้าผมคิดไม่ดีหรือทำไม่ดีก็จะเหมือนอะไรเหมือนมาบีบที่หัว แต่ถ้าอ่านธรรมมะหรือทำบุญเขาชอบมากผมเหมือนสุนหงอคงอย่างไงอย่างนั้น อ่านหนังสือพิมพ์ถ้าไปเจอคนตาย ฆาตกรรมก็จะมีอะไรมาขอส่วนบุญ แต่แผ๋ให้เขาเขาก็ไป สัมผัสพลังบุญ พลังกรรมของคนได้ ผมเบื่อกับตนเอ็ง...เพียงแค่อยากระบายก็เท่านั้นถ้าไม่มีพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่งก็คงไม่ได้ดีเหมือนคนปกติ..ผมนี้เก่งไม่เก่งก็ผ่านจิตเวชอะครับ...เรื่องมันเยอะต้องไปสวดมนต์ก่อนครับ...


ลองฟังดูครับให้ข้อคิดดีมากครับ[ame="http://www.youtube.com/watch?v=E94OvbjHuwc"]???? ??????????????? - YouTube[/ame]

Buddhism Audio

 

โมทนาในความดีที่คิดจะช่วยเลือคนโดยไม่หวังผมตอบแทน ที่มีความทุกข์เช่นกัน แค่คิดก็เป็นบุญแล้วครับ ขอกราบโมทนาขอให้เจริญในธรรมยิ่งๆขึ้นไปนะครับ

 

โดยส่วนตัวคิดว่าคุณเป็นคนโชคดีมากนะ เพราะเจอแต่เรื่องความทุกข์! (เป็นครูที่แท้จริง)

คนส่วนใหญ่เจอแต่เรื่องความสุขแบบโลกๆฉาบทาปกคลุมหุ้มห่อไว้ในชีวิตประจำวันเลยไม่เจอความทุกข์ที่ซ่อนอยู่ หลงติดยึดแสวงหาไปตามอำนาจความพึงพอใจ กว่าจะรู้ก็อาจสายเกินไป...

"เมื่อใดบุคคลเห็นด้วยปัญญาว่าสังขารทั้งหลายไม่เที่ยง เมื่อนั้นย่อมเหนื่อยหน่ายในสิ่งที่เป็นทุกข์ที่ตนหลง นั้นแหละเป็นทางแห่งนิพพาน"

"เมื่อใดบุคคลเห็นด้วยปัญญาว่าสังขารทั้งหลายเป็นทุกข์ เมื่อนั้นย่อมเหนื่อยหน่ายในสิ่งที่เป็นทุกข์ที่ตนหลง นั้นแหละเป็นทางแห่งนิพพาน"

"เมื่อใดบุคคลเห็นด้วยปัญญาว่าสังขารทั้งหลายไม่ใช่ตัวตน เมื่อนั้นย่อมเหนื่อยหน่ายในสิ่งที่เป็นทุกข์ที่ตนหลง นั้นแหละเป็นทางแห่งนิพพาน"

แท้จริงความสุขคือปริมาณความทุกข์ที่น้อยลง!
สุขจริงๆหามีไม่
ทุกข์เท่านั้นที่เกิดขึ้น ทุกข์เท่านั้นที่ตั้งอยู่ ทุกข์เท่านั้นที่ดับไป
นอกจากทุกข์แล้วไม่มีอะไร!

"ทั่วทั้งสากลโลกหากแสวงหาพบสุขที่จริงแท้ยั้งยืนแล้วไซร้ ตถาคตคงไม่ปรินิพพาน" (บางตอนจากคิริมานนทสูตร)

 

ขอกราบโมทนาบุญเช่นเดียวกันครับ ผมเห็นทุกข์ก็จริงแต่ก็ยังไม่เห็นธรรมจริงๆ
แต่ก็ทุกข์ที่มากๆเหลือน้อยๆมันก้ถือว่าใช้ได้แล้วครับ คนเราส่วนมากมันก็ทุกข์มากกว่าสูขอยู่แล้วครับ เพราะที่อยูรอ บตัวผมคำว่าสูขจริงๆยังไม่เจอ สูขก็อยู่ที่ใจ ทุกข์ก็อยู่ที่ใจ ขอบคุณมากครับคุณNorlnorrakuln

 

ผมป่วยปางตายสิ่งที่ช่วยผมได้คือพระรัตนตรัย

ลูกขอกราบบารมีพระรัตนตรัยเป็นที่สุด
สมเด็จองค์ปฐม
หลวงปู่ปาน วัดบางนมโค
หลวงพ่อพระราชพรหมยาน วัดท่าซุง
หลวงพ่อทบ วัดชนแดน
หลวงพ่อคงวัดเขาสมโภชน์
หลวงปู่จันทา วัดป่าเขาน้อย
หลวงปู่คำสูข วัดซับคำกอง
หลวงปู่โส วัดคำแคนเหนือ
หลวงพ่อจรัญ วัดอัมพวัน
ครูบาเจ้าเพขร สถานปฏิบัติอัญญาวิโมกข์โพธิรังษี
พระอาจารย์ถวิล วัดศรีสง่าสามัคคีจะทำตัวผิดศีลผิดธรรมก็ไม่ได้ครับมีครูบาอาจารย์

 

มันไม่ใช่เรื่องของเรา

 

ยินดีในความคิดของท่าน ที่เห็นทุกข์...เห็นทางออกแล้ว

บางคน ยังไม่เห็นทุกข์...เพราะชีวิตมีแต่สุข เพลิดเพลิน ยินดี...จนไม่รู้ ไม่ได้คิดเรื่องทุกข์... ติดสุข
บางคน เจอทุกข์ ทุกข์ ทุกข์... จนรู้ทุกข์ รู้ๆๆๆๆ ว่าทุกข์ รู้จนเบื่อ...ถึงได้หาทางออก ไม่ให้ทุกข์
บางคนเจอทางออกเร็ว... บางคนเจอทางออกช้า...
บางคนเจอทางออกแล้ว ออกเลย
แต่บางคนเจอทางออกแล้ว ยังติด ยังวน ยังเสียดายอยู่... ยังไม่อยากออก ขอยืดเวลาออกไปอีก...

กำลัง งง ว่า ฉันมาทำอะไรที่นี่... มาบ่นเหรอ

 

จริงทีเดียว .. บุคคลทั้งหลายย่อมต้องพึ่งพาช่วยเหลือตนเองทั้งนั้น ...พระพุทธองค์จึงทรงตรัสสอนไว้เป็นเอนกว่า"ตนเป็นที่พึ่งของตน" และ"จงมีตนเป็นที่พึ่งเถิด" ..

ท่านจขกท ในเวลานี้ ยังพึ่งตนเองไม่ได้มาก จึงยังต้องหาสรณะที่พึงภายนอกอันประเสริฐสูงสุดคือพระรัตนตรัย นับว่าท่านมีธาตุแห่งบัณฑิตติดตัวมามาก น่ามุทิตายิ่งนัก..

ท่านจขกท ได้เห็นทุกข์โทษภัยของสังสารวัฏชัดเจน น่าดีใจนักเพราะการเห็นเช่นนี้จะเป็นอุปนิสสัยเพื่อเบื่อหน่ายคลายกำหนัด เพื่อความหลุดพ้น..บัดนี้ แม้ท่านถูกวิบากทุกข์เล่นงานอยู่ ก็พึงต่อสู้ด้ววหนทางที่ถูก ไม่ใช่ปล่อยตามเวรตามกรรมราวกองสวะที่ลอยไปตามแต่กระแสน้ำจะพัดพาไป ..เมื่อท่านสู้จนถึงที่สุดแล้ว ยังไม่พ้นวิบากที่รุมเร้าในปัจจุบัน ก็พึงวางใจปลงลงว่า วิบากนี้มีกำลังกล้านัก ไม่อาจหลบเลี่ยงได้ ยอมรับผลอันตนประกอบไว้ ท่านย่อมได้ความสงบใจ เพราะมีสัมมาทิฏฐิ ทราบว่ากรรมมีผล ไม่เพ่งโทษโกรธใครๆที่ใหน..

บัดนี้ท่านก้าวมาถูกทางแล้ว น่าอนุโมทนายิ่ง ขอให้ท่านอดทนและผ่านพ้นหนทางกันดารนี้ด้วยดีราบรื่นความเจ็บป่วยทางกายยังไม่เสียหายเท่าทางใจ เพราะอย่างมากก็แค่ตาย แต่ถ้าจิตป่วยแล้ว ตายไม่เป็นทีเดียวเพราะหากตายลงเมื่อจิตป่วยด้วยกิเลส การเข้าถึงความเป็นสหายแห่งสัตว์ในอบายย่อมมีได้ ครานั้นแม้พระรัตนตรัยก็ไม่รู้จัก กระทั่งสติปัญญาจะคุ้มครองตนให้เกิดกุศลมีศีลเป็นต่นย่อมไม่อาจปรากฏได้..จึงต้องเวียนเกิดเวียนตายเช่นนั้นไปตลอดในสังสารวัฏอันหาเบื้องปลายไม่พบ..

ข้าพเจ้าขอส่งกำลังใจมาสนับสนุนท่านจขกท ผู้มีจิตใจสว่างไสวด้วยพระธรรม ขอให้แน่วแน่ในหนทางนี้ ท่านย่อมเข้าถึงความเกษมปลอดภัยในที่สุดนะครับ..

 

กราบโมทนาครับผมดูมันอยู่ครับกองทุกข์ ผมก็เห็นมันหลายๆมันไม่เที่ยงแต่ยังดับไม่เป็น.. ดีแล้วครับที่ผมมีพระธรรม ไม่งั้นไม่รู้จะไปอยู่ตรงใหนเลย ก็ดูมันไปเรี่ยยๆครับ ถ้าทุกช์มันมีตัวตนผมจะไปขอระเบิด 3 ชายแดนภาคได้มาโยนใส่มันให้ราบคนจะได้ไม่ทุกข์...แต่ช่วยไม่ได้จริงๆอัตตาหิ อัตโนนาโถ ครับ

 

ขอกราบโมทนากับคุณddman คุณเป็นคนดีมีครูบาอาจารย์ กราบโมทนาในกุศลของคุณเช่นกันครับ ผมตั้งกระทู้นี้ไว้เป็นที่ระบายครับ ผมยังไม่เข้มแข็งเท่าไรหลอกครับ...อาศัยพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่งมาตลอด เพราะวิบากนี้เป็นบททดสอบจากเบื้องบนครับ....แต่ก่อนคิดเลยนะว่าทำดีก็ไม่ได้ดี...ทำดีมาตลอดถึงเป็นเช่นนี้...พอตอนที่ผมป่วยผมไม่ไปหาหมอนะผมไปหาครูบาอาจารย์จนผมดีขึ้นตามลำดับครับผมเป็นผู้มีปํญญาน้อยครับ แต่ผมก็คิดว่าทุกข์มันต้องมาก่อน..ครับบุคคลนั้นพิจจารณาทุกข์จนเห็นธรรมเป็นที่สุดผมเชื่ออย่างยิ่ง...ผมยอมที่จะโง่ครับเพราะผมเป็นปถุชนไม่ใช่พระอริยเจ้าครับ...แต่ผมก็ไม่ได้สร้างความเดือดร้อนให้ใคร ผมมีศีล 5 เป็นปกติ เคารพพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่งทางใจแต่ก่อนชอบคล้องพระแต่เดี๋ยวนี้ไม่คล้องครับผมน้อมครูบาอาจารย์มาไว้ที่ใจครับ เบื้องบนให้ผมเคารพพระรัตนตรัยผมก็แปลกเกิดมาเจอแต่ครูบาอาจารย์ที่น้อยคนจะได้พบ..แต่ปัญญาผมไม่เกิด ผมดื่มสุราไม่ได้ครับถ้าไม่มีพระธรรมก็แย่อยู่ครับ ผมกินเนื้อวัวเนื้อควายไมได้ ยามเห็นใครทำลายสัตว์หรือฆ่าผมก็จะอาเจียนทันที ...ผมกินของงานศพไม่ได้ พ่อแม่ต้องเอาไว้ให้สูง ทุกข้อนี้ต้องห้ามผิดสัจจะไม่งั้นชัก...ผมก็ดีใจที่มีที่พึ่งครับ ..ผมเป็นคนโง่โง่..ชิบเป่งเลย..แต่ผมทำบุญทำกุศลก็ขอให้ผมมีสติมีปัญญามีดวงตาเห็นธรรมขององค์สมเด็จสัมมาสัมพุทธเจ้าในที่สุดครับ..ผมไม่กลัวหลอกผมจะพิจรณาทุกข์จนผมเห็นธรรมนั้นแหละ ขอบคุณddman มากๆคุณเป็นคนปฏิบัติขอกราบโมทนาในกุศลทั้งหมดทั้งปวงของคุณddman นะครับกระทู้นี้ขอเป็นที่ระบายของผมหรือใครจะระบายก็ได้เพราะผมไม่มีเพื่อนครับเพื่อนผมนี้แหละทุกข์...ต่อมาขอสมุทัยแต่ยังไม่มาผมต้องผ่าด่านทุกข์ไปก่อน:cool:

 

ขอบารมีหลวงพ่อคุ้มครอง


จงเห็นทุกข์ แต่อย่าเป็นทุกข์

“องค์สมเด็จพระชินสีห์ตรัสว่า เธอจงคิดไว้เสมอว่า ชีวิตเลือดเนื้อและร่างกายถ้ายังมีอยู่เพียงใด คำว่าหมดทุกข์ไม่มี เราจะต้องประสบกับค...วามทุกข์อย่างนี้ตลอดเวลา

ถ้าเราจะสิ้นทุกข์ได้ ก็เพราะอาศัยเห็นว่า ร่างกายที่เราเกิดมานี่มันเป็นทุกข์ แล้วก็สมบัติที่เราถือว่าเป็นเราเป็นของเรา นี่มันได้มาด้วยความทุกข์ คืออาศัยความเหน็ดเหนื่อยเป็นของสำคัญ ถ้าเราไม่เหน็ดเหนื่อยแล้วเราก็ไม่ได้มา เมื่อได้มาแล้ว หามาได้แล้ว แทนที่จะใช้สอยให้มันเป็นการพอดี ให้มันทรงอยู่กับเรา มันก็เปล่า มันก็สิ้นไปเสื่อมไป ทำไมจึงจะมานั่งสนใจด้วยอาหาร ด้วยเรื่องร่างกาย

แต่ที่กล่าวอย่างนี้ ไม่ใช่ให้ทำลายร่างกาย ไม่ใช่อดอาหาร เพราะว่ามันเกิดมาแล้ว ร่างกายที่เกิดมาเราก็ต้องเลี้ยงมัน มันเป็นของธรรมดา แต่ถ้าหากว่าเราจะถึงปรารถนาในมันนั้น เห็นไม่สมควร

จงมีความรู้สึกอยู่เสมอว่า หน้าที่ในการบริหารร่างกาย เราจะพึงทำเมื่อร่างกายต้องการอะไรบ้าง แต่ไม่ฟุ้งเฟ้อเกินไป ตั้งใจบริหารมันเข้าไว้ เพื่อว่าเป็นการระงับความทุกข์ส่วนหนึ่ง แต่ทว่ามันไม่ได้เป็นการหายทุกข์ มันเป็นการบรรเทาความทุกข์ และจงคิดว่าความสุขจริง ๆ ก็คือ อธิโมกขธรรม ได้แก่ธรรมเป็นเครื่องพ้นจากการ เกิด แก่ เจ็บ ตาย ได้แก่พระนิพพาน”

พระราชพรหมยานเถระ (หลวงพ่อฤาษี)

 

เคยอ่านคำกล่าวที่ว่า "ถ้าไม่เห็นทุกข์ ก็ไม่เห็นธรรม"
เอาเป็นว่าต้องขอบคุณความทุกข์นะคะ

ในความเป็นจริง
ในโลกนี้ไม่มีใครที่มีแต่ความสุขแต่ไม่เคยพบความทุกข์
ในโลกนี้ไม่มีใครที่มีแต่ความทุกข์แต่ไม่เคยพบความสุข

และไม่มีใครที่มีแต่ความทุกข์อยู่ตลอดเวลา
เพราะมันทุกข์ขึ้นมาได้ มันก็ดับไปได้

ดังนั้น ใจเรานี้สำคัญที่สุด
ไม่ว่าจะทุกข์หรือสุข
ดูแลรักษาใจของเราให้ดีนะคะ
แค่นี้ก็เพียงพอแล้วค่ะ

 

ผมไม่อยากมีชีวิตอยู่เลย แต่อยู่ๆเพื่อทำดี โลกนี้ไม่หน้าอยู่อยากตะโกนดังๆ

 

ผมลึกๆผมก็กลัว...สาหัสสากรรเลยทีเดียว

บางคนบ่นว่าไม่อยากไปนิพพานในชาติปัจจุบันเลยเพราะดูเหมือนทุกข์มันจะรุมเร้ามาก เจ้ากรรมนายเวรทะยอยกันเรียงคิวเข้ามาทวงเลยจะทนไม่ไหวอยู่แล้ว ความจริงไม่ใช่เช่นนั้นหรอกไม่ใช่เพราะเจ้ากรรมนายเวรกลัวไม่ได้ทวงหรอกนะ มันเพราะว่าเราร่นเวลาไปนิพพานให้สั้นเข้ามา เราต้องเร่งรัดกำลังใจน่ะเพราะเวลามันจำกัด เราต้องจบชาตินี้ครูเขาเลยต้องสอนพิเศษ ต้องส่งข้อสอบมาให้ทำให้หมดเพราะข้อสอบไม่มีลดตามต้องเรียนให้จบทั้งหมด...เหมือนคนที่จะไปทีหลัง มันเลยดูเยอะ ลูกหลวงพ่อไม่มีใครไม่เคยร้องไห้เพราะกำลังใจมันต้องรีบแข็งแรง ร้องไห้จนเบื่อเลยมาคิดได้ว่าจะร้องทำไมร้องยังไงก็ต้องเจออยู่ดี ไม่รีบเจอก็ต้องเจอ สู้กับมันตอนนี้แหล่ะเปิดหน้าชกกันเลยใครแพ้ใครชนะได้รู้กันไปเลย นี่คือนิสัยของลูกหลวงพ่อ "กูไม่กลัวมึง" เป็นนิสัยประจำตัว ตัวกูของกูสูงมากเพราะเคยร่วมรบกันมาแทบทุกชาติ พูดสามคำไม่รู้เรื่องเดี๋ยวมีเรื่อง ถ้าไม่พบหลวงพ่อนะไม่รู้ไปยังไง แต่ยังไงก็ต้องเจอเพราะเราคือผู้ที่อธิฐานตามกันมาทุกภพทุกชาติ สี่พันชาติแล้วนะที่ไม่ได้ไปเยี่ยมนรกเลย ชาตินี้คงไม่เผลอแหย่ขาลงไปนะเพราะเราจะกลับบ้าน......

: ผู้ที่เริ่มปรารถนาพระนิพพาน กับปรารถนาพระนิพพานแล้ว วิบากจะมารุมมากเป็นพิเศษ ?

ตอบ: ยังไง ? ถามว่าจริงหรือเปล่า ? มีส่วนจริงอยู่บ้าง

ถาม : แต่ไม่ทุกกรณี ?

ตอบ: ไม่ทุกกรณี คือ ถ้าเราเป็นผู้มั่นคงในทาน ศีล ภาวนา พวกวิบากกรรมต่างๆ ส่งผลได้ประมาณ ๒๕% เท่านั้น แต่ต้องแยกแยะให้ออกว่า ๒๕% ของมดกับช้างมันต่างกัน

ถ้าเราทำเอาไว้เยอะ ๒๕% ของเราคนอื่นโดนก็อ่วมเหมือนกัน ขณะเดียวกันถ้าเราตั้งใจในลักษณะนั้นแล้ว ก็เหมือนกับว่าลูกหนี้เตรียมจะหนีหนี้ เจ้าหนี้เขาต้องขยันทวงหน่อย ในเมื่อเขาขยันทวง ถ้าเกิดบางช่วงมาพร้อมๆ กัน ก็น่วม ขอให้ดีใจเถอะว่า เขาทวงเราแสดงว่าเราใกล้ที่หมายแล้ว ถ้ามันไม่ทวงเลยนี่สิน่ากลัว ถ้าไม่ทวงแสดงว่ายังห่างมาก



สนทนากับพระเล็ก สุธมฺมปญฺโญ
เดือนพฤศจิกายน ๒๕๔๕(ต่อ)
ณ บ้านอนุสาวรีย์ฯ

 

“... มีลูกก็ทุกข์เพราะลูก มีเมียก็ทุกข์เพราะเมีย มีผัวก็ทุกข์เพราะผัว มีบ้านก็ทุกข์เพราะบ้าน มีรถก็ทุกข์เพราะรถ มีเงินก็ทุกข์เพราะเงิน มีทองก็ทุกข์เพราะทอง มีงา...นก็ทุกข์เพราะงาน มีอะไรๆ ก็ทุกข์อันนั้นแหละ สิ่งที่เป็นทุกข์ก็เกิดจากสิ่งที่เป็นอะไรๆ ที่เรามีอยู่นั่นเอง ถ้าเราไม่มีโลกเขาว่าเป็นทุกข์ โลกเขาว่าลำบาก โลกเขาว่าอัตคัต แต่ความเป็นจริงแล้วตามคำสอนของพระพุทธเจ้านั้น คือคำว่าไม่มีอะไรนั้นหมายถึงว่าจิตของเรานั้นไม่ไปเกาะเกี่ยวผูกพันธ์กับของที่มีอยู่ มีผัวก็ไม่ไปเกาะเกี่ยวจนให้เป็นทุกข์ มีเมียก็ไม่เกาะเกี่ยวยึดติดจนให้เป็นทุกข์ มีลูกก็ไม่ไม่ไปเกาะเกี่ยวจนให้เป็นทุกข์ มีการ มีงาน มีรถ มีรา มีเงิน มีทอง ก็อย่าไปเกาะเกี่ยวจนจิตเป็นทุกข์ เมื่อจิตของเราไม่เป็นทุกข์มีอะไรก็ได้ มีผัว มีเมีย มีลูกก็มีได้ มีบ้าน มีช่อง มีรถ มีรา มีเงิน มีทอง มีข้าว มีของ มีที่ มีทาง มีได้ทั้งนั้น มีแล้วจิตเราไม่มีทุกข์ ก็อาศัยสิ่งนั้นได้อย่างสบาย ...”
ตอนหนึ่งของพระธรรมเทศนา เรื่อง ชีวิตเดินไปสู่ความตาย
โดย หลวงพ่อครูบาเจ้าเพชร วชิรมโน

 

สิ่งใดถูกก็ทำเถอะ ทำดีละชั่ว ดำรงชีวิตไป....ไปไหน...ไปตามกระแสบุญที่ได้ทำไว้....ถึงเวลาก็คงจะสรุปทุกอย่างได้เอง เมื่อรู้ตัวแล้วว่าชีวิตเราเองก็ยังบังคับไม่ได้...ใช้ชีวิตตามกระแสบุญนั้นคงดีที่สุดแล้ว

 

ผมเบื่อชีวิต แต่ผมต้องอยู่ทำความดีพระอาจารย์ผมขอชีวิตกับนายนิรยบาลกี่ปีก็ไม่รู้ท่านไม่ไม่ได้บอก วันนั้นเจอพระอาจารย์อยากจะถามว่าเวลาที่ผมจะอยู่บนโลกมนุษย์เหลืออยู่กี่ปี ....ผมยังไม่ทันถามท่านรู้วาระจิตท่านบอกว่ายังอีกหลายปีเพราะบุญเก่า..ท่านให้ผมปล่อยวางผมก็ไม่ไม่เหลือใครเหลือพ่อแม่พี่น้องที่ต้องดูและ...และจิตที่ไปติดอยู่กับความผิดที่ไม่ได้ตั้งใจผมมาดูตาที่ผมวิปริตรกับตอนนี้มันผิดกันผมย้อนรอยดูผมสังเวสตัวเอ็ง แต่ก็ดีแล้วที่ฟื้นมาจากความตาย .....ใครอยากไปบ้างนรกผมคนหนึ่งไม่ขอไปเด็ดขาดหัวขาดตีนขาดผมก็ไม่ไป ...ผมเอาศีล 5 นี้แหละเป็นเกาะกำบังถ้าผมเจอท่านอีกนายนิริยบาลผมจะบอกท่านว่าตั้งแต่ผมฟื้นมาผมทำความดีมาตลอด แต่ก็ยังไม่ดีพอผมอยากให้ทุกคนใช้ชีวิตอย่างคุ้มค่า ปัจจุบันสติผมจาก100 ตอนนี้มันอยู่ที่80 จากคนบ้าพระเจอพระหนี ชีเจอชีหนี แถมขับไล่อย่างหมู่หมา ผมจำคนได้บ้างไม่ได้บ้าง ไอ้ที่อยากจะลืมมันเสือกไม่ลืม ไอ้ที่จะจำมันไม่จำตอนที่ป่วยผมเป็นพระนะ จะตายก็ตอนเป็นพระไม่หน้าเชื่อจะรอดจากความตายมาได้คนที่เคยทำดีไว้กับพระพุทธศาสนากับบุญเก่า มันจะมาสงเคาะห์เราเอ็งผมอยากจะเล่าเป็นวิทยาทาน ว่าที่พึ่งเรานี้แหละของจริงพระรัตนตรัยผม จะอธิบายไม่ได้เพราะบารมีพระรัตนตรัยไม่มีประมาณ

 

ขอกราบโมทนาบุญเช่นกันคุณก็มีพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่ง คุณนั้งสมาธิบ่อยๆจะได้ขอบารมีพระรัตนได้ คุณvorakan ก็มีกระแสบุญขอกระแสบุญคุ้มครองคนดีอย่างคุณเช่นกัน