ถึงเวลาที่สยบข่าวภัยพิบัติ  ทางสายเอก

ขั้นแรกของการศึกษา หลวงปู่ทองรัตน์ไม่รู้สึกอะไร ภาวนาตามธรรมดา หลวงปู่มั่นได้แนะนำว่า รู้ไม่รู้ไม่สำคัญ ขอให้ทำจิตใจให้รู้จักจิตว่าสงบหรือไม่สงบ พระอาจารย์ทองรัตน์ได้ออกวิเวกเที่ยวธุดงค์ไปแล้วกลับมาถามพระอาจารย์มั่นอีก โดยถามว่า จิตสงบเป็นอย่างไร

พระอาจารย์มั่นถาม “เท่าที่ทองรัตน์ ปฏิบัติทุกวันนี้ รู้สึกว่าเป็นแบบใด”

พระอาจารย์ทองรัตน์ตอบว่า “มีเหตุหนักกายหนักใจ ใจฝืดเคืองนัก”

พระอาจารย์มั่นแนะนำว่า

“เรื่องที่หนักกายหนักใจนั่น ไม่ใช่เพราะการบำเพ็ญภาวนา แสดงว่ามีความเชื่อมั่นศรัทธาอยู่ในการปฏิบัติ อยากทำ แต่ไม่รู้จักวิธี การปฏิบัติให้รักษาจิต รักษาระเบียบวินัย กิจวัตร ข้อวัตรวินัยต้องเข้มงวด ปฏิบัติถึงแล้วก็จะเกิดเมตตา มีเมตตาแล้วแสดงว่ามีศีลบริสุทธิ์ มีศีลบริสุทธิ์แล้วจิตก็สงบ จิตสงบแล้วจะเกิดสมาธิ”

พระอาจารย์ทองรัตน์ได้อุบายธรรมปฏิบัติแล้วได้นมัสการลาออกหาวิเวกธุดงค์ จนกระทั่งรู้จักสมาธิแล้ว จึงมาหาท่านพระอาจารย์มั่น และได้เล่าให้ท่านฟังว่า ผมรู้จักแล้วสมาธิ

ท่านพระอาจารย์มั่นจึงถามว่า ที่ว่ารู้จักนั้น รู้จักแบบไหน

พระอาจารย์ทองรัตน์ตอบว่า รู้จักแบบ เมื่อเป็นสมาธิแล้วก็เบากาย เบาจิต

หลวงปู่มั่น ได้แนะนำต่อว่า

จิตสงบแล้วก็ให้พิจารณาขันธ์ 5 ให้รู้จักอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา

ประวัติหลวงปู่ทองรัตน์ กันตสีโล
จากหนังสือ "แก้วมณีอีสาน"​

 

อยากถามผู้รู้ครับ คือ เมื่อผมจะพูดเรื่องบุญบาปเรื่องเกี่ยวกับธรรมให้พ่อแม่ฟัง ใจผมมันดันเกิดอาการอยากร้องไห้คิดพิจารณาคำพูดไม่ออก เลยพูดไปสะอึกสะอืนไป ว่า"พ่อเลิกกินเหล้าได้แล้ว แม่ไม่กลับมาจากไปเที่ยวเพราะแม่ไม่อยากเห็นพ่อยังกินเหล้าอยู่ ถ้าแม่กลับมาผมจะบอกแม่ให้เลิกเล่นไพ่ ผมพูดเพราะรักพ่อเป็นห่วงพ่ออยากให้พ่อมีสุข(T T)ถ้าพ่อแก่ผมนี้ละจะเลี้ยงพ่อเอง ถ้าพ่อยังกินเหล้าอยู่อีกผมจะไม่พูดเตือนพ่อละ(ผมจะปฏิบัติของผมไปละ) ปิดเทอม2เดือนผมไปบวชเณรละ"พูดจบทั้งพ่อทั้งผมก็จะร้องไห้ พ่อผมให้ผมบวช *ทำไงจะพูดกับพ่อแม่เรื่องบุญบาปไม่ให้ร้องไห้ครับมีแต่เรื่องบุญคุณพ่อแม่นี้ละที่ผมนึกแล้วจะร้องไห้ เพราะเกิดมาได้อายุ16แล้วยังไม่เคยพูดกับท่านแบบนี้เลย มั่วแต่ไปเล่น เกมส์ เล่นเฟส อ่านการ์ตูน ดูหนังโป๊แล้วอยากเสพเมถุน ช่วยงานบ้านพ่อแม่บ้างไม่ช่วยบ้าง(ตอนนี้เลิกหมดละแล้วเฝ้าระวังมันไม่ให้ซ้ำลอยเดิม อยู่สบายจริงๆ) ขอบคุณครับ

 

เป็นการเทียบโดยประมาณนี้ จากการที่มีการทำผิดแล้วต้องตกนรกเท่านั้นเท่านี้ ได้เจอหลายครั้งอยู่ แต่พอจะเอายังหาไม่เจอ

งั้นเอาต้องตกแน่ๆไปดูก่อนนะ

[ame=http://www.youtube.com/watch?v=S9b-BDmg9E4]16 หลวงปู่เกษม พระรับเงินทอง - YouTube[/ame]


พระที่ทุศีลต้องคิดเ่ช่นนี้


....หลายสิ่ง ที่ทำไป ผิดวินัย ไม่สำคัญ
ตกนรก ชั่งหัวมัน กูจะดัน ไม่เป็นไร
....วันนี้ กูเรืองรุ่ง มึงมายุ่ง กูทำไม
ใครกลัว ก็กลัวไป กูยังไม่ พอที.เอย


[ame="http://www.youtube.com/watch?v=AmOU0891nwg"]????????????????????????????? - YouTube[/ame]

 

เพิ่มเติม...

แต่มีข้อพิจารณาอีกนะ ไม่ใช่อะไรๆก็อ้างว่า สำคัญที่ใจๆ
แต่ใจตนไม่ถึงไตรสรณคมณ์ แต่ใจกวัดแกว่งเชื่อในฤกษ์ยาม
อุกาบาต อุบากอง แสงอาทิตย์แสงจันทร์ส่องหล้า ฟ้าแดงฟ้าเหลือง บร๊ะเจ้าโป๊บ คนต่างด้าว

โอ้ย..ทีนี้ความที่อวิชชามันครอบงำ มีจิตไม่ตั้งมั่นในคุณพระรัตนตรัย นะ
บุคคลย่อมครุ่นคิดถึงสิ่งใด ย่อมถึงการนับเพราะสิ่งนั้น
ก็จะถูกไสยศาสตร์เบี่ยงลงเลนขวา สำคัญที่ใจไปโน้นน...เลย

จะเห็นได้ว่า โยคี กับ โสเภณี มีจิตต่างกันคนละขั้วข้ามฝากถนน

โสเภณีมีจิตตั้งมั่นในคุณพระรัตนตรัย เป็นที่พึ่งที่ระลึกปลาบปลื้มปีติ
กำลังของกุศลจิตมันเกิดขึ้นไง เป็นสัทธินทรีย์ สัทธาพละ
มีกำลังชำแรกไสยศาสตร์ ด้วยจิตที่ตั้งมั่นในพุทธศาสตร์ ในขณะนั้น

ส่วนโยคี มีจิตไปในทางเพลย์บอย พอขณะที่ตาย ยมบาลก็เลยช่วยชี้ทาง
ว่า โยคีเพลย์บอย ท่านมีที่ไปทางนั้น นั่นแหละข้ามฝากเลนถนนไปเลย
กลับแทนที่จะลงเลนซ้าย ไม่ต้องเสี่ยงภัยจนสุดตัว กับการสัญจรบนทางเดินท้องถนน

"สำคัญที่ใจ แต่ใจต้องถึงพระรัตนตรัย เป็นสรณะ"
ไม่กวัดแกว่ง ไปจนถึง ไม่มีความง่อนแง่นคลอนแคลน ไปในสิ่งอื่น
ที่นอกทางแห่งพุทธะ เป็นอจลศรัทธา ด้วยสัจจะญาณ

เพราะอะไร เพราะหากเทวธิดารู้เข้า ก็จะบอกในทำนองลักษณะเช่นนี้ล่ะ

ว่าแล้ว ต้องเอามาให้อ่านซ้ำๆ ว่าสำคัญที่ใจอย่างไร จึงได้ไปสู่สุคติ ^^

 

คุณ ก เกียรติ จะฟังหลวงพ่อเกษม ทำไม่ฟังในสิ่งนี้ด้วย เพื่อจับหลักในแนวทางในเนื้อความ

<iframe width="360" height="215" src="http://www.youtube.com/embed/-Aji3DhyvRs?list=PL436DB27AB7506476" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>

<iframe width="360" height="215" src="http://www.youtube.com/embed/Mb4OKRJ2AyM?list=PL436DB27AB7506476" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>
​

 

เอามาลงให้ เผื่อใครที่อยู่คำตากล้า

<iframe width="360" height="215" src="http://www.youtube.com/embed/OCOjB3Q9GmE" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>​

 

ข้อธรรมะล้นกระทู้คนดูแน่น
ไม่หวงแหนเก็บข้อธรรมนำมาใช้
เป็นของกลางวางสอนผู้สนใจ
ชอบสิ่งใหนตรงใจท่านช่วยกันมา

เหมือนใบไม้มีมากมายอยู่ในป่า
แสวงหากันมาหลายได้ทั้งนั้น
เพียงกำมือหยิบมาใช้ถูกใจกัน
แปดหมื่นสี่พันเช่นใบไม้ในป่าพง

 

ทางสายเอก กระทู้นี้ มีหน้าเพิ่ม
ช่วยกันเริ่ม เพิ่มแนวคิด จิตผ่องใส
เอาพระธรรม คำสอน ป้อนเข้าไป
คาอยู่ใน ใจนั้น มันไม่ดี

เอาออกมา ก็ท้าทาย สหายค้าน
คิดอยู่นาน กลัวทำให้ เพื่อนหน่ายหนี
มันสุดโต่ง เกินไป กระไรมี
ลองอีกที มีตอบรับ นับว่าบุญ

 

(คุณ ก เกียรติ จะฟังหลวงพ่อเกษม ทำไม่ฟังในสิ่งนี้ด้วย เพื่อจับหลักในแนวทางในเนื้อความ)

มีคลิปอีก เยอะแยะ แนะนำให้
ขอขอบใจ ที่หาเพิ่ม เติมอีกหน
มีสิ่งดี มีสาระ จะช่วยดล
บุญกุศล ให้พ้นทุกข์ สุขนิรันดร์

 

ส่วนตัวข้าน้อยนั้นก็ค่อยคอย..............เสนอน้อยความเห็นสนับสนุน
เป็นเพื่อนท่านเหมือนกันช่วยทำบุญ.......ไว้ต่อทุนชาติหน้ารู้ว่ามี
แต่ถ้าความเห็นออกเป็นอนุสัย.............อาจารย์ไม่อนุญาตโดนฟาดหนี
กระโดดแล้วไม่พ้นต้องโดนตี..............ไม่ให้หนีให้รู้ทุกข์ทุกครั้งครา...จ้า

 

อาจารย์ขอรับ..โหราศาสตร์นั้นก็เรียนเพราะมีผู้ใหญ่ท่านเมตตาสอนให้ขอรับ
ตั้งแต่ยังเยาว์อยู่....หมากรุกไทยด้วย...ทั้งสองอย่างนี้มีความรู้สึกว่าก็เหมือนเรียนวิชาคณิตศาสตร์ผสมกฏหมายนะขอรับ..ถ้าเคยทำโจทย์ขอไหนแล้ว..ก็จะจำได้..ถ้าโหราศาสตร์จะทายแม่นซะเจ้าของ..งง...เอง...ผู้ใหญ่ท่านไม่ให้รับเงินทองใดๆ.เด็ดขาด.เอาสนุกเท่านั้นเมื่อได้ทำไปพักหนึ่งเบื่อเลยเลิก..แต่ก็ยังติดเป็นอนุสัย..ขอรับ..เหมือนศาสตร์ต่างๆหรือการบวก ลบ คูณ หาร...คือมันไม่ได้ช่วยป้องกันนกอินทรีโฉบเฉี่ยวเอาไปกิน..เลย..ขอรับ..

 

"ควรที่จะ ว.52 ในความเข้าใจผิด

ว.2"


ท่านครู..น้อย..ตาแดงจ้า..ขอรับ..ศิษย์จนด้วยเกล้า...

 

ชัดเจนครับ นี่แหละสาเหตุที่เราจะต้องมีสติตามให้รู้เท่าทันอารมฌ์ของเราอยู่ทุกขณะจิต จะได้ใช้มันใด้ สำคัญมากก็ตอนนี้ เราจึงต้องมีความพร้อมบริบรูณ์ต้วยความไม่ประมาทครับ[/B]
ชูบดี
สมาชิก
เคยได้ยินผู้ศึกษาธรรมหลายท่านกล่าวว่าไม่เป็นไรเมื่อจะตายเมื่อไร ในนาทีสุดท้ายจะตั้งใจไว้ให้นึกถึงแต่เรื่องดีๆ ต้องขอบอกว่าถ้าคิดได้แค่นั้นก็ขอแสดงความเสียใจด้วย เพราะในนาทีนั้นไม่มีใครสามารถบังคับภวังคจิตของตัวได้ นอกจากผู้ฝึกหัดปฏิบัติจิตจนเข้มแข็งเข้าถึงฌานได้แล้วเท่านั้นจึงจะสามารถผ่านภวังคจิตได้ คำว่าภวังคจิตหรือจิตเข้าภวังค์นั้นคือภาวะหนึ่งของจิต

 

ขอบคุณมากนะคะ ไม่อยู่คำตากล้าก็ชอบฟังค่ะ

 

ถ้างั้นก็ ว.5 ล่ะกัน ต้องไปถามครูตัวจริงอีกทีเนาะ ^^

 

หากคิดดั่งนี้ถือว่าตั้งตนอยู่ในความประมาทโดยแท้
เพราะทุขเวทนาก่อนตาย คงไม่ใช่เรื่องเล็กน้อยที่จะเพิกเฉยอย่างง่ายดาย
จิตที่ขาดการฝึกฝนย่อมสัดส่าย มิอาจบังคับได้
เพราะแค่เวทนาที่เกิดในระหว่างวัน เราหลายๆคนก็ยังเอาชนะไม่ได้เลย
กราบขอบพระคุณท่านอาจารย์ที่กรุณาให้ข้อคิดค่ะ

 

...เสียงฝนหลั่งจากฟ้า.......ลงดิน
นานมากไม่ได้ยิน............เสียงนี้
ร่องระแหงหายสิ้น............ชื่นนัก ใจเอย
สุขสมแล้วกับที่...............แห้งแล้ง มานาน

 

ข้าน้อย ว.609..ขอรับ

 

เสียงฝนหลั่งจากฟ้า.........พสุธาสั่นสะเทือน
ดั่งเสียงธรรมะเตือน..........ให้ยินยลสดับธรรม
ระแหงดินคือสงสัย...........ให้หมดไปชื่นใจล้ำ
สุขแล้วมีธรรมนำ.............สมกับกรรมที่ทำดี.

 

โหราศาสตร์ ทำนายดูดวง ลักษณะราศรี ศาสตร์เหล่านี้มีมาแต่ก่อนพุทธกาล
เช่น กาลเทวิน หรือ อสิตดาบส ผู้ได้สมาบัติ
ได้ทำนายลักษณะของพระโพธิสัตว์ตอนเมื่อแรกเกิด ว่ามีลักษณะของมหาบุรุษ

หรือแม้ในสมัยพุทธกาล ผู้เป็นพ่อและแม่ของนางมาคันทิยา
ได้เห็นลักษณะของพระพุทธเจ้า และรอยพระบาท ก็รู้ได้ว่านั่นเป็นมหาบุรุษ

แต่เป็นที่น่าเสียดาย อสิตดาบส ไม่ได้รับรสพระสัทธรรม
ต่างจากพ่อและแม่ของนางมาคันทิยา ที่ได้รับรสสดับพระสัทธรรมจากพระพุทธเจ้า จึงได้สำเร็จพระอนาคามี

ส่วนนางมาคันทิยา ผู้เป็นลูกสาว กลับผูกแค้นพระศาสดา
ทะนงตนว่าเป็นผู้รูปงาม ใครเห็นต้องชอบ แต่กลับพระศาสดาผู้ละบ่วงราคะตัณหาได้แล้ว หาได้ไม่

ดังนั้น โหราศาสตร์ต่างๆ ไม่สามารถทำให้สำเร็จมรรคผลไปได้เลย
เพราะอะไร เพราะพระสัทธรรมยังตั้งอยู่ ยังคงอยู่ ณ ขณะนี้ เวลานี้
โหราศาสตร์ จึงไม่ใช่สาระสำคัญ ที่ยิ่งไปกว่าพระสัทธรรมแห่งพระศาสดา ซึ่งเป็นอกาลิโก

มีปรากฏในทูเรนิทาน "มังคลชาดก ว่าด้วย ถือมงคลตื่นข่าว"
หากเราน้อมนำเข้ามา มีโยนิโสมนสิการพิจารณาตามความเป็นจริง
อินทรีย์5 จะยิ่งขึ้นกว่าเดิม เพราะเห็นตามพระสัทธรรม

อาการป่วยที่ง่อนแง่น แสวงหาไปตามกระแส ย่อมทุเลาลง
กลับมีกำลังวังชารุกรับ หมายประชิดข้าศึกกิเลส คือ ตัวขุน อวิชชาฝ่ายตรงข้ามต่อไป...

นี่หากจะเปรียบกับหมากรุกไทย โขกสับจับกด ด้วยม้าเรือ แทงซ้ำด้วยเบี้ยหงาย
พ่อขุน คืออวิชชาฝ่ายตรงข้าม คงม้วยมรณาจนตรอก เข้าสักวัน

แต่ขอให้มันจริงเหอะ ให้มั่นคงในพระรัตนตรัยจริงๆ

กลัวว่าพอได้ยินเสียงใบตองแห้ง ลูกตาลหล่น ก็เอาอีกแหละ ^^

เผลอๆหลงตนว่าเป็นผู้แลโลกธาตุ ไปโน้น.. นี่แหละน้า ความหลากหลาย ทุกข์ทั้งนั้น