จิตพร้อม? รับภัยพิบัติ

------------------------------------

 

มันซ้ำ ตาลาย ลายตา ลบไม่ได้

 

ช่วยด้วย ลบไม่ได้

 

มันซ้ำเขาไม่ให้ลบ ลบไม่ได้ เขียนอะไรลงไป

 

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 

ขอโทษทีไม่รู้ทำไมมันซ้ำกันได้ แฮ่ๆ

 

ขอผู้ปฎิบัติทั้งหลายพึงมีสติอยู่ตลอดเวลา มีสติรู้ตัว มีสติรู้ในจิตตน
มีสติรู้ตัว ก็ให้พึงระลึกรู้ว่ากายขยับซ้าย ย้ายออกขวา เดินก็ให้รู้
เท้ากระทบ เปิดอาตยนะทั้งหลายเพื่อรับรู้แล้วทำการวางมันลงไป
ให้ รู้จบ ไปเป็นขณะ ๆไป
มีสติรู้ใจ รู้จิต แห่งตน ก็คือ รู้ว่า จิตไปทางไหน คิดอะไรบ้าง
วิ่งว่อนวนเวียนอยู่ในเรื่องใด เกิดอารมณ์ไหนขึ้นมา เมื่อรู้แล้ว
ก็ทำเช่นเดิมคือ วางมันลงซะ เห็นการลื่นไหล เข้ามาแล้วก็
ไหลออกไป ไม่ไปเก็บกักค้างเอาไว้ ให้รกในดวงจิต
เช่นกัน รู้มันเป็นขณะ ๆ จิต
หากจะเปรียบ การรู้กายรู้จิตเป็นดั่งเงาะหนึ่งผล ก็จะได้ดังนี้
เปลือกนอกของเงาะก็คือกายของเรา เมื่อมีสติดีรู้กายได้
พร้อมต่อเนื่องก็เหมือนเราร่อนเปลือกเงาะออก เหลือเนื้อใน
อันหวานชุ่มอร่อยกรอบ เหมือนกระแสแห่งธรรมที่เราได้รับ
ลึกเข้าไปในเนื้อเงาะก็มีเม็ดใน ให้เปรียบได้เหมือนกับการรู้
เข้าไปในจิตตน เมื่อเรารู้กายรู้จิต ก็เหมือนเราแกะเปลือกเงาะ
ออก ร่อนเนื้อในอันหวานกินอร่อย ร่อนธรรมะออกมาทีละเปลาะ
และเข้าไปถึงเม็ดใน ทั้งหมดถูกแยกออกมาเป็นชิ้นๆ อันๆ
จนแยกออกอย่างเห็นได้ชัด ก็คือการแยกกายแยกจิต มีธรรมะ
เป็นตัวเชื่อม
จิตใดที่ยังไม่พร้อมจะเดินขึ้นสู่นิพพาน ก็ต้องถูกบ่มเพาะ
ไปเป็นต้นเงาะ ต้นกล้าเล็กๆ จนเติบใหญ่แผ่กิ่งใบสาขา
รบรากับลม ฝน แมลง ฯลฯ
จิตใดที่พร้อมเดินขึ้นสู่นิพพาน ก็เหมือนเม็ดเงาะฝ่อ
ไม่สามารถ นำไปเพาะบ่มได้อีกต่อไป จบสิ้นกระบวนความเป็นเงาะ
ผู้ปฎิบัติทั้งหลาย อย่าได้ทิ้งสติของตน หมั่นฝึกแยก
ผลเงาะร่อนออกมาทีละชิ้น พิจารณาให้เห็นถึงความเป็น
จริงที่วิ่งผ่านเข้าออกทั้งทางกายและทางจิตของเรา
โมทนาสาธุ
ดชน...บัวแก้ว

 

ซ้ำอีกแล้ว แฮ่ๆๆๆๆๆ

 

โอ่ยยยยย ..... ท่านพี่ภู พี่ลูก พี่เกษ จัดฉายามาให้เยอะเกิ้นนนนน 5555

ทำได้หมดแหละครับ ถ้าไม่เกินกำลัง ความสามารถที่ผมทำได้ อิอิ

ว่าแต่ พันท้ายนรสิงห์นี่ ยังไม่เคยทำ เคยแต่กินน้ำจิ้ม 55555 ..... อร่อยดีงับบ

ถ้ากระผ้ม คัดท้ายไม่เรือ หัวเรือหัก ...... ท่านพี่ภู หรือ ท่านพ่อ จัดเลยงั้บบบบบ ตามสะดวก อิอิอิ ..... ยอม ฉันยอมทุกอย่างงงงงงง 55555


เอ้า... มา ใครจะให้ฉายาอะไรอีก เอามาให้เต็มเหนี่ยววววว .... รอรับได้เลย ไม่เคยบิดพลิ้ววววว อิอิ


จบ.๑๑ เรือลำนี้จะไม่จม

 

ครูดัชเล่นอะไรครับนี่ มาทีหลายกระทู้เลย 555555555

 

ท่านพี่ Survival นี่สายอีสานครับ ....
ของเดิมมาดี แต่หาวิธีเดินต่อไม่ถูก

ปรับจูน ให้เดินตรงมรรค ... เดี๋ยวเราส่งเข้าประกวด กับรถด่วน สายอังกฤษ กับ เยอรมันได้คร้าบบบบบ ....

สงสัยรอบหน้า พี่ลูก จะเปลี่ยนผม จาก ตำรวจรถไฟ เป็นนายท่า รถ บขส แน่ๆเล้ยยยยยย 55555




จบ.๑๑ เรือลำนี้จะไม่จม

 

สงสัยท่านเลขา จะเมาฌาณ ขั้นสูงอยู่แน่ๆเลยก้าบบบบบ อิอิ

หรือมองอีกมุม ท่านกำลัง ส่งปริศนาธรรมเพื่อให้เราพิจารณาก้อได้นะครับ แหะๆๆๆ


จบ.๑๑ เรือลำนี้จะไม่จม

 

ไม่ใช่หรอกคุณวิทย์ ดชน.บัวแก้ว ท่านกำลังจะค้ากำไรในเชิงพาณิชย์

(พี่ภู กระแทกไปมั่งดิ อยากจะดูจิตของท่านพระเลขาฯมั่ง)

ท่านอื่นๆอย่าเผลอสติก็แล้วกัน เดี๋ยวจะโดนหมีภูกระทุ้ง จะสอยให้ล่วงคาหมัดเลย ฝึกกันตรงที่กระทู้นี้แหล่ะดี ดีกว่าไปโดนกิเลสโลกเอาไปรับประทาน และหมีภูก็อยากจะรู้เหมือนกันว่า ท่านใด เป็นจิตบุญจริงๆหรือปลอม ตามที่คนข้างนอกเขาพากันกล่าวขานกันหรือเปล่า ระวังให้ดี อะไรที่มากระทบจิต ให้พวกเราดูที่จิตตนเอง ถึงจะถูก แก้ไขที่จิตตนเอง ถึงจะถูก แต่ถ้าใครไปเผลอเล็งคนอื่น(จิต) หรือคนที่กำลังตำหนิเรา อันนั้นท่านหลงทางแล้วครับ เพราะอีกไม่นานนักความโกรธจะมาครอบงำจิต เพื่อความไม่ประมาท ก็ขอให้จิตบุญนำจิตทรงฌานเข้าไว้จะดีกว่า เพราะในขณะที่จิตยังทรงฌานอยู่นั้น เป็นสติแบบเข้มข้น คือมีสติสัมปชัญญะอย่างดี พอมีอะไรมากระทบ จิตมันจะจับส่งลงกระโทนทันที หรือส่งต่อไปให้ธรรมตัวสุดท้ายก็คือ อนัตตา จบกัน หรือรู้แล้วก็วางเสีย ตามที่ครู ดชน.บัวแก้ว ท่านเทศน์มาดีแล้ว ชอบแล้ว

หมีภูโมทนาสาธุกับ ดชน.บัวแก้วด้วย (ตบหัวแล้วลูบหลัง ฮ่าๆ)

ปล. เวปนี้เริ่มจะเข้ายากแล้ว ครูดชน.ก็เลยโพสต์ซ้ำซากเลย ฮ่าๆ แล้วท่านจะลบได้ไหม ไม่ต้องลบก็ได้ พวกเราจะได้อ่านให้ขึ้นใจ

 

พิมพ์แล้วกดทิ้งไว้ กลับมาอีกที อะไรกันเนี่ย
ยังกะกลัวใครไม่อ่าน 5555555
ขอทะระโทษนะคร๊าบบบบบ

 

555555
ก๊าก ๆๆๆๆๆ
อ่านแล้วขำสุดๆ เมาฌานขั้นสูง
แถมลบไม่เป็นอีกต่างหาก เมื่อก่อนมีที่ลบ
แต่เดี๋ยวนี้ เขาไม่ให้ลบแล้วหรือไง
หรือเรามีแต่เกิด ดับไม่เป็น
ก๊าก ๆๆๆๆ ขำตัวเอง
ครูวิทย์ก็เอาเข้าไปซ๊าาาาาา
55555555

 

ก๊ากๆๆๆๆๆ
มาอีกคน ท้องแข็งยังไม่หาย
ค้ากำไรเชิงพาณิชย์
พิมพ์ไปด้วย หัวเราะไปด้วย คุณสา กับ แม่ หันมามองแล้ว
55555555
ขอโทษหลายเด้อ ลบไม่เป็นเลย เขียน นั่นนี่ลงไป
ไม่ทำไม่ได้ งง ตาลาย 55555
พี่ภูตบมาได้เลย หัวน่ะ อีกหน่อยมันก็ไม่ใช่ของเราแล้ว
โดยเฉพาะบ้องหู พี่ภูอย่าได้ชะลอน้ำหนักฝ่ามือนะ
หากเห็น ดชน ดวงนี้มันเริ่มถดถอยคุณภาพแห่ง
ความเป็นจิตบุญ
55555
ฮาไส้ลากจริงๆเลย วันนี้ ดชน ถ้าจะเมาฌานจริงๆ
55555

 

ขอโทษทุกท่านที่ดัชนี ทำให้เกิดการงง และตาลายขึ้น
คือเขียนเสร็จแล้วกดหลายครั้งทิ้งไว้ไปกินน้ำเงี้ยว
กลับมา ฮากลิ้ง เกิดอะไรขึ้น โพสต์ขึ้นมาซ้ำกัน
พอจะลบ ก็ลบไม่ได้ แก้ได้อย่าเดียว แก้ไปแก้มา ตาลาย
เมาตัวหนังสือสีแดง 5555555 ขออนุญาตปล่อยก๊ากอีกที
ขอโทษ ขออภัยมา ณ ตรงนี้ค่ะ

 

ต๊ายตาย ตายแน่ๆ
เธอลูกศิษย์ครูเพ็ญใช่ไหม๊เนี๊ย สัญญาตกกระป๋องตามกันหมด สงสัยท่านสอนแต่ธรรมะ ไม่ได้สอนคอม ฮ่าๆ ไม่เป็นไร แล้วใครอยู่ใกล้ๆเธอมั่ง ช่วยเธอหน่อยดิ เรื่องธรรมะเธอนี่นะ นำหน้าโ่ด่งกว่าใครๆเลยนะ แต่เรื่องคอมคุณดชน.อยู่บ๊วยสุด ไม่เป็นไรๆ ใครจะไปว่าผู้บริสุทธิ์ได้เล่า ลูกหว้าไปไหน ใครก็ได้ช่วยดชน.หน่อย คุณวิทย์นั่นไง ท่านจบวิศวคอมไม่ใช่หรอ หรือจบตำรวจรถไฟ หรือว่าการทูต หรือนักกอล์ฟ ฮ่าๆ

 

ปาก้อนหินลงในน้ำ

          โยนิโสมนสิการ  การปาก้อนหินลงไปในนํ้าแล้วเกิดระลอกคลื่นนั้น  ก็เป็นไปดังจิตที่เมื่อเกิดธรรมารมณ์หรือความคิดกระทบใจย่อมต้องเกิดเวทนาขึ้นเป็นระลอกเช่นกัน กล่าวคือ ย่อมคล้ายดั่งการเกิดระลอกคลื่นของนํ้าดุจเดียวกัน   ทั้งสองต่างล้วนเป็นสภาวธรรม หรือธรรมชาติ อันเป็นอสังขตธรรม จึงเที่ยงแท้และคงทน คืออกาลิโก หรือต้องเป็นไปดังนี้เองเป็นธรรมดา ที่ต้องเกิดขึ้นเมื่อมีการกระทบหรือการผัสสะกันขึ้นเป็นธรรมดา ไม่เป็นอื่นไปได้    พิจารณาต่อไปว่า เมื่อต้องการให้ผิวนํ้านั้นสงบราบคาบลง  ต้องทำเยี่ยงไร?  กล่าวคือ เพียงหยุดการกระทำคือการปาก้อนหินลงไปกระทบกับผิวนํ้าเสียเท่านั้นเอง อันอยู่ในวิสัยและพึงกระทำได้ด้วยตน  จิตก็เฉกเช่นนั้น กล่าวคือหยุดการกระทำ คือหยุดการคิดปรุงแต่งฟุ้งซ่านที่จะไปกระทบจิตด้วยความอยากหรือยึดนั้นเสีย  อันเกิดขึ้นด้วยความเคยชินตามที่สั่งสมไว้มานานแต่เก่าก่อนด้วยอวิชชา   ด้วยการอุเบกขาวางทีเฉยไม่แทรกแซงเข้าไปปาก้อนหินลงไปใหม่ หรือหยุดคิดปรุงแต่งขึ้นใหม่อีกเท่านั้น จึงจะสงบหยุดระลอกเหล่านั้นได้      ส่วนระลอกคลื่นหรือทุกขเวทนาที่เกิดขึ้นมาแล้วนั้น แม้ไม่สามารถไปเปลี่ยนแปลงอะไรเขาได้  ยังคงต้องเกิดมีเป็นเช่นนั้นเองเป็นธรรมดา  แต่แล้วย่อมจางคลาย สลาย...ดับไปเป็นธรรมดาอีกเช่นกันดุจระลอกคลื่นนั่นเอง  เพราะเมื่อเป็นสังขารปรุงแต่งแล้ว ล้วนเป็นเพียงสังขารหรือสังขตธรรม อันไม่เที่ยงและคงทนอยู่ไม่ได้
          พึงพิจารณาโดยแยบคาย มีผู้หนึ่งผู้ใดในใต้หล้านี้หรือไม่ ที่ปาก้อนหินลงนํ้าแล้วไม่เกิดระลอกคลื่นขึ้นได้  ดังนั้นการพยายามระงับไม่ให้เกิดระลอกคลื่นหรือระงับเวทนาไม่ให้เกิดขึ้น เมื่อเกิดการกระทบผัสสะกันขึ้นแล้ว จึงเป็นสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ เกินวิสัยที่จะควบคุม เพราะล้วนเป็นไปตามธรรม หรือสภาวธรรม หรือธรรมชาตินั่นเอง  จึงไม่สมควรทำเป็นอย่างยิ่ง เพราะเป็นการไร้สาระและสูญเวลาเปล่าโดยสิ้นเชิง เกินวิสัยที่จะทำได้นั่นเอง   จึงสมควรเพียงมีสติรู้เท่าทัน และรู้ตามความเป็นจริงด้วยปัญญา  แล้วจึง  ปล่อยวาง โดยการอุเบกขา  รู้หรือยอมรับตามความเป็นจริง แล้วไม่เอนเอียงไม่แทรกแซงด้วยถ้อยคิดหรือกริยาจิตใดๆ เฉพาะในเรื่องที่เกี่ยวเนื่องสัมพันธ์กับทุกข์นั้นๆ
          ดังนั้นอาการของการวนเวียนปาก้อนหินลงน้ำ จึงเปรียบเทียบได้ดั่งอาการของ"การคิดนึกปรุงแต่งทั้งปวงนั่นเอง"

ดับอุปาทานสังขารา = นิพพาน​

ขอให้ทุกๆท่านเจริญในธรรมยิ่งๆขึ้นไปด้วยเทอญ.. สาธุสวัสดี

 

มันลบไม่ได้จริง ๆ พี่ภู คุณดัช ช่องทำการ "ลบ" มันหายไป เคยจะลบทิ้งเหมือนกัน แต่ช่องทำการมันหายไปอ่ะ สงสัยยังไม่มา